War

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism 

By the Executive Committee of the CACPS and the Editorial Board of theSocialist.LK 

“The death toll in Gaza is staggering. More than 30,000 Palestinians have reportedly been killed in just 150 days; 5% of the population is dead, injured or missing. It is impossible to adequately describe the suffering in Gaza” 

Philippe Lazzarini, Head of UNRWA (Tweet on X on February 5, 2024)

Colombo Action Committee for People’s Struggles (CACPS) and theSocialist.LK yesterday (05) launched a public online Petition titled “Stop Gaza Genocide Now! No to Zionism! No to Imperialism!”. The significance of this political act to mobilize the working class, in Sri Lanka, South Asia and internationally, and all those who want to stop the massacre in Gaza, is expressed by the statement of Lazzarini, quoted above. 

The Petition calls upon masses to reject the reactionary appeals to imperialist warmongers to stop the massacre. “Crisis ridden, these powers are planning a war with China, and are waging a war against Russia in Ukraine, as part of a global nuclear war that would entail Iran, the Middle East and the rest of the world. In these imperialist centers too, the war abroad has brought social counter-revolution at home,” Petition states.

Pointing out the necessary relationship between war on the one hand, and debt and austerity on the other, over billions of people around the world, the Petition states, “Manifestation of the hold of imperialism takes different forms: it may be war, it may be debt and austerity. Therefore, there is no fight against debt and austerity without a fight against war, and vice versa.”

It calls upon mass solidarity with the Palestinian people and to fight till their demands are met. These demands are expressed in the slogans the Petition fights for. These include, Stop Gaza Genocide Now! No to imperialist Barbarism! Punish War Criminals!

Refuting the imperialist political trap of the two-state solution, it calls upon to fight for a socialist programme to build a Jew-Arab Unified Socialist State, which would be  part of a Federation of Socialist Unified States of the Middle East and the World.

In the backdrop of traditional working class organizations, the trade unions and their pseudo-left bckers, being lined up with imperialism and the capitalist state of austerity and international finance capital, the CACPS and theSocialist.LK call upon working class of Sri Lanka, united with the Israeli and US working people,  to “unleash our enourmous power to fight for political power, independent of the State-Company-Trade Union alliance, to call general strikes, to stop war funding and military aid, and stop the Genocide and the world war.” 

This Petition was launched as part of the wider campaign by the CACPS and theSocialist.LK against the long oppression of Palestinian people by the imperialist-backed Zionist Israel. 

We invite fellow workers and our readers to sign the Petition today, share it widely and fight to stop the Gaza Genocide Now and halt to the impending neuclear war. 

Copy the Petition Link here:

https://www.change.org/Stop-Gaza-Genocide

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism  Read More »

Genocide

Towards a Socialist United States of Sri Lanka and Eelam: A Response to the problem of Tamil Students of Jaffna

By Nandana Nanneththi.

The Sinhala section of the World Socialist Web Site (WSWS) reported recently that a group of Jaffna University students raised the following question to the Socialist Equality Party (SEP) of Sri Lanka: “There is a widespread global protest movement supporting the Palestinians; But during the war in Sri Lanka, when the government carried out a genocide against the Tamil people, there was no such global movement to support us. why is that?”

What they are questioning is about the brutal attack by the Colombo government in 2009 in Mullivaikkal, where 150,000 Tamil people were trapped in an area of ​​14 square kilometers, just like what is happening in the Gaza Strip today. There is no reason for the pain in the hearts of these people to go away automatically, who were shaken by human feelings, exacerbated by the truth that the world  betrayed them, when they were made helpless and subjected to cruel treatment and tortuous conditions.

Genocide
A View of the Final Carnage in the Civil War [Photo:opiniojuris.org]

But, instead of facing this reality, the SEP, through an article published in Sinhalese on the World Socialist Web Site (WSWS) on January 24, authored by Navin Devage, titled “A Reply to the Political Questions Promoted by Tamil Nationalists Among Jaffna University Students Regarding the Gaza War,” is attempting to narrow down the crisis of the Tamil people as a mere product of Tamil nationalists, pretending that there existed a global protest movement to fight against the Tamil Genocide.

Accordingly, “the claim that there was no global opposition to the genocide against the Tamil people during the war in Sri Lanka is false,” writes the SEP, pointing out the campaigns of the Tamil diaspora who were exiled from the island as a result of the war, such as, “8000 Tamils ​​in Central Berlin marched from the CDU headquarters to the Indian Embassy”, “a hartal movement took place in Tamil Nadu”, “50,000 Tamils ​​protested in Paris”, etc. The question that has arisen now is the fact that the cries of the oppressed Tamils, from within the country and abroad, for the protection of their lives in the last genocidal attack by the government forces, did not receive a favorable response from the world.

To elaborate further, all the radicals, left parties and trade unions in Sri Lanka as well as in other countries, were engaged in the “war against terrorism” campaign unleashed by US-led imperialism at that time. The left parties of Sri Lanka were already smearing the blood of the oppressed Tamils ​​on their hands. Temples and churches had become centers blessing the attrocities against Tamil people. The racists came to the fore, suppressing the progressive artists. Racist films and other creations had become part of popular culture. Unions encouraged their membership to donate wages to war funds. Creation of a horrified graveyard in the north was celebrated with milk rice (The traditional Sri Lankan food of celebration). In the midst of all this, with the massive escalation of military attacks in 2009, in order to cover up the massacres on the ground, the Rajapaksa government announced that it could not assure the safety of the lives of journalists and even of the Red Cross members. The oppressed Tamil people who did not then have smartphones, and access to Facebook and social media platforms, did not have the ability to share the events of the bloody tragedy that was unfolding before them, as in Gaza today. In this way, by the time of the final onslaught, the fact that a reactionary pro-war mass sentiment had been built against the Tamil people in the southern partk of Sri Lanka, gave the government an easy war victory.

The effort made in the article, to insinuate that the resistance to the genocide of the Tamil people in Sri Lanka was included as a common slogan of the mass struggles around the world, which were erupted by the global economic and financial crisis of 2008, is similarly false.

This objective reality must be overcome by a genuine movement of the working class. Instead, it is naive to try to console the Tamil people by distorting the reality and to say that such an idea was promoted by the Tamil elite, and to assume that the oppressed people can be hence freed from the influence of Tamil nationalism. It should be specially noted here that the article is written with the good intention of liberating the oppressed Tamils ​​from reactionary nationalism, but the way followed to achieve it goes against the very objective. In other words, the purpose itself has revealed that the way followed to achieve it is unfair.

Against this distortion of the said article, we have to note that it was only the SEP, the WSWS and the ICFI, that have been carrying out a principled fight against the communal injustice and racist war against the Tamil people in the North-East of the country, by launching an international campaign and presenting a socialist program, over three decades uninterruptedly.

The February 4, 2009 WSWS editorial board’s statement quoted in the SEP article itself makes  things clearer: 

“Working people internationally have shown mass opposition to their governments’ support for the wars in Afghanistan and Iraq and horror at the war crimes in Gaza. They will feel the same way if made aware of the situation in Sri Lanka. Tamil workers must link their struggles with that of workers all over the world against the common imperialist enemy.”

According to the article, “…by puffing the formula of problems unique to the Tamil people and a Tamil solution, what the students’ union is actually doing is to prevent such a united struggle of the oppressed of all races and creeds against the outdated social order – that is their common enemy – in which the capitalist ruling elite holds political power.”

In this way, the SEP leadership is exposing a struggle carried out within the party on the issue of whether the Tamil people have had no special problems. It is an illusion of the SEP leadership to believe in winning over oppressed Tamils to the international working class program, while denying to recognize the special discriminatory circumstances of Tamil people and thereby standing with the same infamous capitalist slogan.

As stated in the February 4, 2009 WSWS editorial board’s statement quoted in the SEP article, The allies of the Tamil people in Sri Lanka and in the diaspora in the imperialist countries are the working class. It is the only social force with the power and whose class interests lie in ending the war, overthrowing the Sri Lankan bourgeois state, and ensuring the democratic rights of the Tamil population, as part of the struggle against the imperialist world order.”

Thus, “SEP the Sri Lanka branch of the International Committee fights to build a revolutionary alliance of Sinhala and Tamil working class and peasants to form a socialist united republic of Sri Lanka and Eelam. The democratic or social aspirations of the people cannot be realized under capitalist rule in Sri Lanka or within the confines of the nation-state system established in the Indian subcontinent in 1947-1948. The backwardness of Sri Lanka and Eelam, which is the result of the colonial past and continued imperialist rule, can only be overcome by the establishment of a worker-peasant government as part of the world socialist revolution.” [The SEP and the fight for the Socialist United States of Sri Lanka and Eelam, ICFI on release of SEP members by LTTE, December 1, 1998] 

SEP and its pioneer RCL fought for decades for this perspective of the Sri Lanka-Eelam Socialist Republic. The said article refrains from mentioning the term, “Sri Lanka-Eelam”. We know that there is an “inevitability” behind every coincidence, even though it may appear to be a coincidence. Later, according to the policy developed by the SEP leadership, ‘Tamil people have no special problems’ compared to Sinhalese majority working class; If so, there is no question of the right to self-determination. It means that the national question is resolved automatically, already, with or after the defeat of the LTTE by the Colombo government. Then this ‘Sri Lanka-Eelam’ slogan cannot be valid. That is the very inevitability that caused it to disappear from the article.

As the SEP had pointed out from the beginning, the end of the war with the victory of the Colombo government suppressing the Tamil people’s struggle in the North, was opening up space for the suppression of the working class in the south. Also, the end of the war led to the strengthening of the right wing. It happened in the context of a pre-emptive strike by the ruling class against a possible popular uprising in the South. Buddhist extremist attacks started by the end of 2009 against other religions, the state campaign of extrajudicial killings under the guise of suppressing the underworld, continued unhindered with the approval of all the media and the majority of the middle class. The Party’s response was a belated, half-hearted one.

This policy went to the extent of the party’s tacit approval of the government’s move to forcibly cremate Muslim corpses during the Covid pandemic. In the face of these attacks, instead of continuing the struggle on the basis of its own history, it adapted to the status quo, taking a rest. These diluted responses of the party have reflected that the party was directed to adapt a little, in order to avoid isolation caused by the hostile attitudes against the party developed in the Sinhalese majority South, throughout the determined struggle that party carried out over three decades, based on the slogans calling not to give one cent, one man or one drop of blood to this war and to withdraw troops from the North and the East.

The theoretical conclusion of the International Committee that the campaign for self-determination of a nation understood as a right up to freedom of secession plays a regressive role in the context of a tendency to fragment states into Imperialist-backed statelets, and the rightward movement of national liberation movements and of all national political movements, including trade unions, consequent to the globalization of production, was employed by the party leadership to justify its adaptation. Accordingly, they argued that there is no question of self-determination anymore. Even the talk of self-determination was interpreted as representative of separatism and support for imperialism.

According to the International Committee, the demand for self-determination, as the right to freedom from national oppression, which is clearly a transitional demand, has not been used since Lenin’s time to promote the formation of a separate state. As long as we could subjugate it to the working-class strategy of united mobilization for the socialist perspective, we have fought for it firmly. As the current crisis exacerbates pressure on national groups, democratic issues including self-determination have emerged more acutely than ever. But, it must be based on the truth,”that the essential progressive content of ‘self-determination’—the eradication of national oppression—can be realized only through the SEP’s program for the Socialist United States of Sri Lanka and Eelam.” [The SEP and the fight for the Socialist United States of Sri Lanka and Eelam, ICFI on the release of SEP members by LTTE, December 01, 1998]

To elaborate further, “To the extent that the nation-state persists as a basic unit of political and economic organization of bourgeois society, the national question—which, at this point in history, would be more aptly called the “national problem”—persists. But Marxist tactics flow from a scientific understanding of the historical obsolescence of the national state. (David Noth, The Russian Revolution and the Unfinished Twentieth Century) As long as the working-class party avoids it, pro-imperialist, national separatist opportunism would build its kingdom on it.

The SEP article defects from that responsibility. Its distinguishing feature is its rejection of the historical materialist method. The writer selects only the things he prefers from the whole composition, and from it, arrives at the conclusions he is biased towards. In emphasizing the lessons of the 1985 split, the leadership of the International Committee has pointed out correctly on many occasions that, when pragmatism is thrown out of the front door, it creeps in through the back door. The revolutionary should carefully be aware of this.

Towards a Socialist United States of Sri Lanka and Eelam: A Response to the problem of Tamil Students of Jaffna Read More »

Journalist

මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහි එක්සත් ජනපද-ඊශ්‍රායල යුද්ධය

ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2024 ජනවාරි 9 දින පල වූ ‘The US-Israeli war on journalists‘ යන හිසින් ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය සුනිල් ප්‍රනාන්දු විසිනි. 

Journalist
අල් ජසීරා මාධ්‍යවේදී වේල් අල්-ඩහ්ඩෝ (Wael Dahdouh) ඔහුගේ පුත් හම්සාගේ අත අල්ලාගෙන සිටී. ඔහු ද අල් ජසීරා වෙනුවෙන් සේවය කල අතර 2024 ජනවාරි 7 වන ඉරිදා ගාසා තීරයේ ර‌ෆා හි (Rafah) ඊශ්‍රායල ගුවන් ප්‍රහාරයකින් මිය ගියේය. යුද්ධයේදී මීට පෙර, අල්-ඩහ්දූහ් ට ඔහුගේ බිරිඳ, තවත් දරුවන් දෙදෙනෙකු සහ මුනුබුරෙක් අහිමි ඔහු අතර, ඔහුමත් ඝාතනය වීමෙන් ගැලවුනේ යන්තමිනි.  (AP ඡායාරූපය/හැටම් අලි)

ඉරිදා, ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදා (IDF) අල් ජසීරා වාර්තාකරුවන් දෙදෙනෙකු වන හම්සා අල්-ඩහ්දූහ් සහ මුස්තාෆා තුරායා, වාර්තා කිරීමේ පැවරුමකට ගොස් ආපසු එමින් සිටියදී ඔවුන්ගේ වාහනයට එල්ල කල ගුවන් ප්‍රහාරයකින් ඝාතනය කලහ.

හම්සා අල් ජසීරා ගාසා කාර්යාංශයේ ප්‍රධානී වේල් අල්-ඩහ්ඩෝ ගේ වැඩිමහල් පුත්‍රයා වූ අතර, ඔහුගේ බිරිඳ, තවත් දරුවන් දෙදෙනෙකු සහ ලදරු මුනුපුරා ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී ඔවුන්ගේ නිවසට එල්ල කල IDF ගුවන් ප්‍රහාරයකින් ඝාතනය කරන ලදී. දෙසැම්බරයේ, තවත් ඉලක්කගත ඩ්‍රෝන ප්‍රහාරයකින් වේල්ට තුවාල සිදු වූ අතර ඔහුගේ කැමරා ක්‍රියාකරු දකුනු ගාසා නගරය වන ඛාන් යුනිස් අසලදී ඝාතනය විය.

අල්-ඩහ්ඩෝගේ පවුල ක්‍රමානුකූලව සහ හිතාමතාම ඝාතනය කිරීම සහ ඔහුව ඝාතනය කිරීමට නැවත නැවතත් දරන උත්සාහයන් මාධ්‍යවේදීන් හිතාමතා ඝාතනය කිරීමේ ඊශ්‍රායල ප්‍රතිපත්තියක කොටසකි. ඉරිදා වන විට, පසුගිය මාස තුන තුල ඊශ්‍රායලය විසින් ඝාතනය කරන ලද මාධ්‍යවේදීන් සංඛ්‍යාව 109 ක් වූ අතර එය සඳුදා වන විට තවත් මාධ්‍යවේදීන් දෙදෙනෙකු වන අබ්දුල්ලා බ්‍රීස් සහ මොහොමඩ් අබු ඩයර් ඝාතනයත් සමඟ 111 දක්වා වර්ධනය විය.

ඊශ්‍රායලයේ අරමුන වන්නේ ක්‍රමානුකූලව මිනීමැරීමෙන් සහ මාධ්‍ය බිය ගැන්වීමෙන් පලස්තීන ජනතාව මත සෑම දිනකම කරන අපරාධ ගැන ලෝකය දැන ගැනීම වැලැක්වීමයි. ගාසා තීරයේ ක්‍රියාත්මක වන මාධ්‍යවේදීන් ඊශ්‍රායලයේ ජන සංහාර ව්‍යාපාරය විස්තීර්න ලෙස ලේඛනගත කර ඇති අතර එය මාස තුනක් තුල මිනිසුන් 30,000 කට වඩා මරා දමා, ගාසාවේ ජනගහනයෙන් සියයට 90 ක් අවතැන් කර ඇති අතර එහි සිවිල් යටිතල පහසුකම්වලින් සියයට 70 ක් විනාශ කර ඇත.

ඊශ්‍රායලය අපරාධකාරී  පාලන තන්ත්‍රයක් ලෙස මෙහෙය වනු ලබන අතර, එය ජාත්‍යන්තර නීතියට පිටින් ක්‍රියාත්මක වන්නේ යම්කිසි ආකාරයක ඝාතක සංස්ථාවක් ලෙස ය. එක්සත් ජනපදය හා අනෙකුත් අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන් විසින් සපයනු ලබන ආයුධ, අරමුදල් සහ දේශපාලන පිටුබලය මගින් ඊට ලේවැකි අපරාධ කිරීමේ හැකියාව ලබා දී ඇත

මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කිරීමට සමගාමීව  සමුල ජන සංහාරයේ විවේචකයින් හිතාමතා ඝාතනය කිරීම සිදු වේ. සති ගනනක් තර්ජන වලින් පසුව ප්‍රමුඛ පෙලේ පලස්තීන ලේඛකයෙකු, කවියෙකු, මහාචාර්යවරයෙකු සහ ක්‍රියාකාරිකයෙකු වන රෆාට් අලරී (Refaat Alareer) දෙසැම්බර් 7දා ඊස්රායල් හමුදාව විසින් ඉලක්ක කර එල්ල කරන ලද බෝම්බ ප්‍රහාරයකින් මරා දැමුනි.

ඊශ්‍රායලයේ මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියේ මැර නිර්ලජ්‍යතාව කෙබඳුද යත්, අල්-ඩහ්දූහ් සහ තුරායා ඝාතනය කිරීමෙන් පසුව, IDF විසින් ඔවුන්ව “සැකකරුවන්” ලෙස හඳුන්වමින් ප්‍රකාශයක් නිකුත් කල අතර, ඔවුන්ගේ මෝටර් රථය ඉලක්ක කර ගත්තේ ඡායාරූප මාධ්‍යවේදියෙකු වන හසෙම් රජබ් (Hazem Rajab) “ත්‍රස්තවාදී  ක්‍රියාකාරීකයකු වූ නිසා” යයි පැවසීය.

හම්සා ඝාතනය වූ දිනයේදී, බයිඩන් පරිපාලනය විසින් හිතාමතාම මාධ්‍යවේදීන් ඉලක්ක කිරීමේ ඊශ්‍රායල ප්‍රතිපත්තිය හෙලා දකිනවාද යන්න එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන්ගෙන් අසන ලදී.

බ්ලින්කන් ප්‍රතිපත්තිය හෙලා දැකීම ප්‍රතික්ෂේප කල අතර, ඒ වෙනුවට ඔහු ඝාතනය සම්බන්ධයෙන් “කනගාටුව”  ප්‍රකාශ කලේය. බ්ලින්කන් ප්‍රකාශ කලේ, “ඔබේ සගයා වන වේල් අල්-ඩහ්ඩෝ විසින් අත්විඳින ලද සිතාගත නොහැකි තරම් පාඩුව ගැන මම ගැඹුරින්, ගැඹුරින් කනගාටු වෙමි. මා ද පියෙක් වෙමි. ඔහු එක් වරක් නොව දෙවරක් අත්විඳි භීෂනය  සිතා ගැනීමට පටන් ගැන්ම පවා මට නොහැක. මේක හිතාගන්නවත් බැරි ඛේදවාචකයක්.”

නැත, හම්සා සහ වේල් අල්-ඩහ්ඩෝ ගේ පවුලේ අනෙකුත් සාමාජිකයන් ඝාතනය කිරීම අතිමහත් පුද්ගලික “ඛේදවාචකයක්” පමනක් නොවේ, එය බ්ලින්කන් සහ බයිඩන් පරිපාලනය සම්පූර්න වගකීම දරන අමු අමුවේ සිදුකල ලේ වැගිරෙන සාපරාධී ඝාතනයක ප්‍රතිඵලයකි. ඊශ්‍රායලයට කිරීමට ඉඩ දෙනු ලබන අපරාධ සඳහා “රතු ඉරි” නොමැති බව බයිඩන් පරිපාලනය ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කර ඇත. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඊශ්‍රායලය සමඟ ගුවන් ප්‍රහාර ඉලක්ක පුලුල් ලෙස සම්බන්ධීකරනය කර ඇති එක්සත් ජනපදය, ඝාතනය කරනු ලබන්නේ කුමන මාධ්‍යවේදීන්ද යන්න තෝරාගැනීමේදී ඊශ්‍රායලය සමඟ ඍජුව සහයෝගීව කටයුතු කලා වීමට ඉඩ ඇත.

ඔක්‌තෝබර් 25දා, ඇක්සියෝස්‌ (Axios) වාර්තා කලේ, “ඊශ්‍රායල් විරෝධී උසිගැන්වීම්වලින් පිරී ඇති නිසා අල් ජසීරා ආවරනයේ හඬ අඩු කරන ලෙස” බ්ලින්කන් කටාර්හි අගමැතිගෙන් ඉල්ලා සිටි බවයි.

ඊශ්‍රායලය මෙම ප්‍රකාශයන්ට ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ ගාසා තීරයේ අල් ජසීරා වාර්තාකරුවන් සහ ඔවුන්ගේ පවුල් ක්‍රමානුකූලව ඝාතනය කිරීමෙනි. ඇක්සියෝස් බ්ලින්කන්ගේ ප්‍රකාශය වාර්තා කිරීමෙන් දින තුනකට පසුව, ඔක්තෝබර් 28 දින, ඊශ්‍රායලය අල්-ඩහ්ඩෝගේ නිවසට පහර දීමෙන් ඔහුගේ බිරිඳ, දරුවන් දෙදෙනා සහ ලදරු මුනුපුරා මරා දැමීය.

ප්‍රශ්නය වහාම පැන නගී: ඊශ්‍රායලයේ මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කිරීම සදහා  වොෂින්ටනයේ සහයෝගීතාවය ඇද ගෙන යන්නේ කොතැනටද? ඊශ්‍රායලයේ අපරාධ සඳහා “රතු ඉරි නොමැති” බව එක්සත් ජනපදය ප්‍රකාශ කරන්නේ නම්, එක්සත් ජනපදය  ඊශ්‍රායල පාලන තන්ත්‍රයට ඔවුන්ගේ දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් සහ විවේචනාත්මක මාධ්‍යවේදීන් තම භූමියේදීමත්  මරා දැමීමට ඉඩ දෙයිද? එක්සත් ජනපදය ඊශ්‍රායලයේ මෙම ක්‍රියාවන් අනුමත කරන්නේ නම්, එක්සත් ජනපද ආන්ඩුව සහ මිලිටරිය තමන්ගේම දේශපාලන විරුද්ධවාදීන් ඉලක්ක කර ගැනීමෙන් වලක්වන්නේ කුමක්  ද?

පසුගිය වසර 50 පුරාවට, ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයේ ක්‍රියා එක්සත් ජනපද ප්‍රතිපත්තිය සඳහා පූර්වාදර්ශයක් තබා ඇත. වඩාත්ම වැදගත් උදාහරනය නම් “ඉලක්කගත ඝාතන” හෝ රාජ්‍ය සංවිධානාත්මක ඝාතන පිලිබඳ මතවාදය යි.

2000 නොවැම්බර් මාසයේදී ඊශ්‍රාය ඉලක්ක කරගත් ඝාතන ප්‍රතිපත්තියක් විවෘතව පිලිගත් ලෝකයේ පලමු රාජ්‍යය බවට පත් විය. වසර දෙකක් ඇතුලත, 2002 දී යේමනයේදී, යුද කලාපයකින් පිටත සිය ප්‍රථම ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරය දියත් කල එක්සත් ජනපදය විසින් මෙම ප්‍රතිපත්තිය වැලඳ ගන්නා ලදී. වසර 10ක් ඇතුලත, එක්සත් ජනපදය තමන්ගේම පුරවැසියකු ඝාතනය කිරීම සඳහා “ඉලක්කගත ඝාතන”  මතවාදය භාවිතයට ගති.

වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, අද ඊශ්‍රායලය කරමින් සිටින දෑ, එහි අධිරාජ්‍යවාදී ආධාරකරුවන් නුදුරු අනාගතයේදී සිදු කරනු ඇත.

එක්සත් ජනපදයේ සහ බටහිර යුරෝපයේ ආන්ඩු දැනටමත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එරෙහිව දැවැන්ත ප්‍රහාර එල්ල කර ඇති අතර, සමූල ජන සංහාරයට එරෙහි විරෝධතා තහනම් කිරීම සහ සමූල ජන සංහාරයට විරුද්ධ වන්නන් විද්‍යාල මන්ඩපවලින් ඉවත් කිරීමේ ව්‍යාපාර දියත් කර ඇත. ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී, එක්සත් ජනපද සෙනෙට් සභාව ගාසා ජන සංහාරයට එරෙහිව මහජන පෙලපාලිවලට සහභාගී වූවන් “ත්‍රස්තවාදීන් සමග සහයෝගීතාවය ප්‍රකාශ කරන” බවට චෝදනා කරනා යෝජනාවක් සම්මත කලේය.

මෙම තර්කනයට අනුව, සමූල ජන සංහාරයට එරෙහි විරෝධතාවලට සහභාගී වන්නන්ට ගාසා තීරයේ මාධ්‍යවේදීන්ට සමාන සැලකිල්ලක් දැක්විය නොහැකිද?

ගාසා ජන සංහාරය එක්සත් ජනපදයේ සහ අනෙකුත් ලෝක අධිරාජ්‍යවාදී ආන්ඩුවල සාපරාධීත්වයේ නව අදියරක් සනිටුහන් කරයි, ඔවුන් ජන සංහාරය සහ සමූහ මිනීමැරුම් රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය ලෙස වැලඳ ගනී. මෙම අපරාධ පසුව කම්කරු පන්තියේ සමාජ හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එරෙහිව එල්ල කෙරෙන තවත් දැවැන්ත ප්‍රහාර සඳහා තවත් පූර්වාදර්ශය සකසනු ඇත.

ගාසා තීරයේ ජනතාවට එරෙහිව එ.ජ.-ඊශ්‍රායල් යුද්ධයේදී සිදුවෙමින් පවතින සමූල ජන සංහාරක අපරාධ සහ ඒවාට එරෙහිව ලොව පුරා පෙර නොවූ විරූ විරෝධතා යන දෙකම, වසං කර ඇති – කිහිපයක් පමනක්  හැරුනු කොට- සංගත මාධ්‍ය විසින් මෙම ක්‍රියාවලිය තුල විශේෂයෙන් නින්දිත භූමිකාවක් ඉටු කරනු ලබයි. එමෙන්ම, මෙම අපරාධ සාමාන්‍යකරනය කිරීමේ ප්‍රයත්නයේ දී, අවස්ථා ගනනාවකදී ඔවුන් සදහා  වාර්තා කිරීම, ඡායාරූප සහ වීඩියෝ ලබා දුන් වාර්තාකරුවන් ද ඇතුලු මාධ්‍යවේදීන් ඝාතනය කිරීම, ප්‍රධාන ප්‍රවෘත්ති සංගත විසින් වසන් කර ඇත

ලෝකයේ අධිරාජ්‍යවාදී ආන්ඩු විසින් ඊශ්‍රායලයේ සමූල ජන සංහාරය සහ මහා පරිමාන ඝාතනය අනුමත කිරීම අනතුරු ඇඟවීමක් ලෙස ගත  යුතුය. “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” සහ “ෆැසිස්ට්” ධනේශ්වර ආන්ඩු අතර රේඛාව මැකී යමින් තිබේ. සමූල ජන සංහාරයේ සිට සමූහ මිනීමැරුම් සහ දේශපාලන මර්දනය දක්වා සෑම අපරාධයක්ම, බලය දරන අපරාධකාරී  කතිපයාධිකාරීන් විසින් ද්‍රව්‍යමය වශයෙන් (බලපාන පරිදි) සහාය දක්වන අතර නීත්‍යානුකූල කර ඇත.

මේ හේතුව නිසා, ගාසා තීරයේ ඊශ්‍රායල් සමූල ජන සංහාරයට එරෙහි අරගලය, එය සක්‍රීය කරන හා ලොව පුරා වැඩ කරන ජනතාවට එරෙහි ඊටත් වඩා විශාල අපරාධ සඳහා පූර්වාදර්ශයක් තැබීමට සමූල ජන සංහාරය භාවිතා කිරීමට උත්සාහ කරනු ඇති ආන්ඩුවලට එරෙහිව කම්කරු පන්තියේ දේශපාලන අරගලයක ස්වරූපය ගත යුතුය.

මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහි එක්සත් ජනපද-ඊශ්‍රායල යුද්ධය Read More »

Davos

කෘත්‍රිම බුද්ධිය සහ එහි ඇඟවුම් – ඩාවොස් රැස්වීමේ කේන්ද්‍රීය මාතෘකාවක්

නික් බීම්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2024 ජනවාරි 18 දින පල වූ ‘AI and its implications a central topic at Davos meeting’ යන හිසින් නික් බීම්ස් විසින් ලියන ලද  ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය සුනිල් ප්‍රනාන්දු විසිනි.

මෙම වසරේ ස්විට්සර්ලන්තයේ ඩාවෝස් හි (Davos) ගෝලීය ප්‍රභූන්ගේ ලෝක ආර්ථික සංසදයේ (World Economic Forum) රැස්වීමේ පොදු වේදිකා වල මෙන්ම, සැබෑ සාකච්ඡා-කටයුතු බොහොමයක් සිදු කෙරෙන පුද්ගලික සුඛෝපභෝගී හෝටල් (කට්ටල්) කාමර වල ප්‍රධාන මාතෘකාවක් වන්නේ  කෘත්‍රිම බුද්ධිය (AI) යි.

Davos
යාන් ලෙකන් (Yann LeCun), මෙටා හි (Meta) ප්‍රධාන AI විද්‍යාඥ සහ AI හි පුරෝගාමියා 2024 ජනවාරි 16 වන දින Davos හි පැවති ලෝක ආර්ථික සංසදයේ වාර්ෂික රැස්වීමට සහභාගී වේ. [AP Photo/Markus Schreiber]

AI තාක්ෂනය විසින්, ශ්‍රමයේ ඵලදායිතාව අතිවිශාල ලෙස වර්ධනය කිරීමට සහ එමගින් සමාජ ප්‍රගමනය සඳහා පදනම සැපයීමට හැකියාව ඇති තාක්‍ෂනයේ ප්‍රධාන දියුනුවක් නියෝජනය කෙරෙයි.

එහෙත් නිෂ්පාදන මාධ්‍යවල (ඊනියා බුද්ධිමය දේපල ඇතුලුව) පුද්ගලික හිමිකාරිත්වය සහ පුද්ගලික ලාභය උකහා ගැනීම මත පදනම් වූ ධනවාදයේ සමාජ සම්බන්ධතා යටතේ එය වර්ධනය වීම යන්නෙන් අදහස් වන්නේ එය මෙම බලපෑම ඇති නොකරනු ඇති බව සහ එහි ප්‍රතිලෝමය සිදුවනු ඇති බවයි.

සමාජවාදී ආර්ථික සබඳතා පිහිටුවීමේ අවශ්‍යතාවය මතු කරන ආර්ථික හා දේශපාලන ජීවිතයේ මෙම සත්‍යය, මෙම සතියේ රැස්වීම සඳහා WEF විසින් සකස් කරන ලද ගෝලීය අවදානම් වාර්තාවේ වක්‍රව වුවද පිලිගෙන ඇත.

තාක්‍ෂනික දියුනුව සහ භූ දේශපාලනික ගතිකත්වය – මෙය, එක්සත් ජනපදය විසින් මෙහෙයවනු ලබන මිලිටරිවාදයේ නැඟීම පිලිබඳ නොපැහැදිලි සඳහනකි – එකට එක්වීම, දියුනු රටවල මෙන්ම සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල ද නව ජයග්‍රාහකයින් සහ පරාජිතයින් සමූහයක් නිර්මානය කරනු ඇතැයි එහි දැක්වේ.

ඉදින්, “මහජන අවශ්‍යතා වෙනුවට වානිජ දිරිගැන්වීම් සහ භූ දේශපාලනික අවශ්‍යතා… AI සහ අනෙකුත් පර්යන්තික තාක්‍ෂනයන්හි (නව තාක්‍ෂනයන්-frontier technologies) සංවර්ධනයේ මූලික ධාවකයන් ලෙස පවතින්නේ නම්, ඉහල සහ අඩු ආදායම්ලාභී රටවල් අතර ඩිජිටල් පරතරය අදාල ප්‍රතිලාභ උත්පාදනය කිරීමේදී දැඩි විෂමතාවයක් සහ අවදානම් ඇති කෙරෙනු ඇත. අවදානමට ලක්ව ඇති රටවල සහ ප්‍රජාවන්ගේ ආර්ථික ඵලදායිතාව, මූල්‍යය, දේශගුනය, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවා මෙන්ම ඒ ආශ්‍රිත රැකියා උත්පාදනය කෙරෙහි බලපාන අති ප්‍රබල කෘතිම බුද්ධි  පාරවේධනයන්ගෙන් ( නවමු නිර්මාන- breakthroughs) ඩිජිටල් ලෙස හුදකලා වී ඒවා වඩාත් පසුපසට  තල්ලු වනු ඇත.

වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, AI හි සංවර්ධනය ගෝලීය සමාජ අසමානතාවය සහ දරිද්‍රතාවය අවසන් කිරීමේ මාධ්‍යයක් බවට පත්වීම වෙනුවට, ප්‍රධාන ධනේශ්වර බලවතුන්ගේ ලාභ චේතනා සහ අවශ්‍යතා අනුව එම තතු වඩාත් නරක අතට හැරෙනු ඇත.

ලේඛනයේ තවත් කොටසක, එය AI සහ අනෙකුත් දියුනු තාක්‍ෂනයන්හි පෘථුල ඇඟවුම් පෙන්වා දෙයි.

“වඩාත් ප්‍රබල පොදු කාර්ය සඳහා වූ AI තාක්‍ෂනයන්හි අපාලිත ව්‍යාප්තිය ඉදිරි දශකය තුල ආර්ථිකයන් සහ සමාජයන් රැඩිකල් ලෙස යලි හැඩ ගස්වනු ඇත… එමෙන්ම එය සමාන්තර වර්ධනයන් සමඟ ද අන්තර් ක්‍රියා කරනු ඇත. මෙහි ඇඟවුම් ගැඹුරු වීම සඳහා ඒවා හිතාමතා අනිසි ලෙස භාවිතා කිරීම අවශ්‍ය නොවේ.

“භෞතික ලෝකය මත වැඩි පාලනයක් පවරා දෙනු ලබන ස්වයං-වැඩිදියුනු වන උත්පාදක AI ආකෘති (self-improving generative AI models) විසින් සමාජ ආර්ථික ව්‍යූහයන්හි විශාල පරිමානයේ වෙනස්කම් අවුලුවනු ලැබීම මඟින් නව අවදානම් පැන නඟිනු ඇත.”

ධනේශ්වරය යනු, පාලනය කරන්නේ කෙසේදැයි තමන් නොදත් භූතාත්ම යම ලෝකයෙන් කැඳවා ගත් ආධුනික යක්දෙස්සා වැනියැයි මාක්ස් විසින් කොමියුනිස්ට් ප්‍රකාශනයේ  කරන ලද නිරීක්‍ෂනය මෙහිදී කෙනෙකුට සිහි ගැන්වෙනු ඇත.

කම්කරු පන්තිය විසින් සිදුකරනු ලබන සමාජ විප්ලවය තුලින් සාක්ෂාත් කරගනු ලබන සමාජවාදය සඳහා ඇති වෛෂයික ඓතිහාසික අවශ්‍යතාවය පැන නගින්නේ, නිෂ්පාදන බලවේගවල වර්ධනය සහ ඒවා කොටු වී ඇති ධනවාදයේ සමාජ සම්බන්ධතා අතර ප්‍රතිවිරෝධතාවයෙන් බවට වන මාක්ස්ගේ විශ්ලේෂනය, වඩාත් ගැඹුරු තලයක දී ඉන් සිහිපත් කෙරේ.

මෙම ඉදිරිදර්ශනයට විකල්පය වශයෙන් පවතින්නේ ම්ලේච්ඡත්වයට කරා පල්ලම් බැසීමයි. එකී ම්ලේච්ඡත්වයේ වඩාත් ම සුපැහැදිලි ප්‍රකාශනය වනුයේ යුද්ධයයි. 

WEF වාර්තාව පෙන්වා දී ඇති පරිදි, AI තාක්ෂනය මෙහි දී තීරනාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි.

“යන්ත‍්‍ර බුද්ධිය, ගැටුම් සහගත තීරන ගැනීම – ස්වයංක්‍රීයව ඉලක්ක තෝරා ගැනීම සහ අරමුනු තීරනය කිරීම – දක්වා රිංගා ගැනීම විසින්, ඉදිරි දශකය තුල අහම්බෙන් හෝ හිතාමතා (ගැටුම්) උත්සන්න වීමේ අවදානම සැලකිය යුතු ලෙස ඉහල නැංවෙනු ඇත”යි එය පවසයි.

අන්‍යයෝ ද අනතුරු ඇඟවීම් නිකුත් කර ඇත්තාහ. ඔක්තෝබර් මාසයේ දී, එක්සත් ජනපද සුරැකුම්පත් හා විනිමය කොමිෂන් සභාවේ සභාපති ගැරී ජෙන්ස්ලර් ෆයිනෑන්ෂල් ටයිම්ස් (FT) සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාවක යෙදෙමින් පැවසුවේ, මූල්‍ය පද්ධතිය තුල  AI වේදිකාවල භාවිතය පාලනය කිරීමට ක්‍රමයක් සොයා නොගතහොත් ඉදිරි දශකය තුල අර්බුදයක් ඇතිවිම නොවැලැක්විය හැකි ම පාහේ වනු ඇති බවයි.

වෙලඳපල සහභාගිකරුවන් එකම AI ආකෘති භාවිතා කිරීම මඟින් “රංචු” හැසිරීමක් ජනනය කර, ඉන් අර්බුදයක් මුදා හල හැකි බව ඔහු පැවසීය.

මෙම අනතුරු ඇඟවීම් ඩාවෝස් රැස්වීමට ආසන්නයේ  FT සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී ස්පාඤ්ඤ බැංකුවේ අධිපතිවරයා සහ බැංකු අධීක්ෂනය පිලිබඳ බාසල් කමිටුවේ සභාපති පැබ්ලෝ හර්නාන්ඩස් විසින් ප්‍රතිරාවය කරන ලදී.

ශීඝ්‍රයෙන් දියුනු වන තාක්‍ෂනය, විශේෂයෙන්ම AI තාක්ෂනය, “ඉතිහාසයේ ගමන් මග වෙනස් කල හැකි අතර, ඒ යහපත සඳහා ම වීම අත්‍යවශ්‍ය නොවේ,”යැයි ඔහු පැවසීය.

පසුගිය දශකය තුල ආර්ථික ගැටලු ඉහල යාමේ අර්ථය වූයේ වඩාත් විශාල ජාත්‍යන්තර සහයෝගීතාවයක් අවශ්‍ය වන බවයි. 

“කෙසේ වෙතත්, භූ දේශපාලනික මට්ටමින් අප නිරීක්ෂනය කරන දෙයින් පෙනී යන්නේ පොදු එකඟතාවලට එලඹීම වඩ වඩාත් දුෂ්කර වෙමින් පවතින බවයි. එය මට කනස්සල්ලකි, එමෙන්ම එය බොහෝ දෙනෙකුගේ ද කනස්සල්ලට කරුනකි ”ඔහු පැවසීය.

“මූල්‍ය ස්ථායීතාවය යනු එක් මානයක් පමනි, AI හා බැඳුනු තවත් විභව වැදගත්කමින් ඉතා ඉහල ප්‍රතිවිපාක පවතී. … සම්බන්ධීකෘත ගෝලීය ප්‍රතිචාරයක් ලබා දීමට අපට නොහැකි වුවහොත්, මෙම අභියෝගවලට නිවැරදි විසඳුම ලබා ගැනීමේ සම්භාවිතාව අඩු වනු ඇත.”

එහෙත් ගෝලීය සහයෝගීතාවයේ අවශ්‍යතාවය වැඩි වන අතරම, එය  සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ අපේක්ෂාව, ධනේශ්වර ක්‍රමයේ කේන්ද්‍රීය ප්‍රතිවිරෝධතාව මත – එනම්, ඒකාබද්ධ හා අන්තර් සම්බන්ධිත ලෝක ආර්ථිකය ද, සෑම එකෙක්ම තමන්ගේම අවශ්‍යතා පසුපස හඹා යන මහ බලවතුන් සහ එකිනෙකාට පරසතුරු ජාතික රාජ්‍ය පද්ධතිය ද අතර ප්‍රතිවිරෝධතාව මත – අබලන්ව යයි.

කර්මාන්තයේ සියලුම අංශවල AI භාවිතය වැඩි වීම, ශ්‍රම වෙලඳපොලේ “ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම” ලෙස මෘදූක්තියෙන් (මෘදු ලෙස) හඳුන්වන දෙයට ද හේතු වනු ඇත.

පසුගිය මාර්තු මාසයේදී ගෝල්ඩ්මන් සැක්ස් වාර්තාවක් නිකුත් කරමින් පැවසුවේ, එක්සත් ජනපදයේ සහ යුරෝ කලාපයේ සිදු කෙරෙන වැඩවලින් හතරෙන් එකක් ස්වයංක්‍රීයකරනයට AI හේතු විය හැකි බවයි.

මානව නිමැවුම් වලින් වෙන්කර හඳුනාගත නොහැකි අන්තර්ගතයන් ජනනය කරන AI පද්ධති ඉදිරි දශකය තුල වාර්ෂික දල දේශීය නිෂ්පාදිතය සියයට 7 කින් වැඩි කල හැකි බව එහි සඳහන් වේ. නමුත් මෙම ඵලදායිතාවයේ වැඩිවීම ජීවන මට්ටම්වල ද්‍රව්‍යමය දියුනුවක්  ඇති කරනු නැති අතර, එය ලාභයේ වැඩිවිමක් පමනක් ඇති කරනු ඇත.

වාර්තාව දක්වන පරිදි, ප්‍රධාන ආර්ථිකයන්හි කම්කරුවන් මිලියන 300ක් පමන එහි ප්‍රතිවිපාකවලට නිරාවරනය කරමින් AI තාක්ෂනය ශ්‍රම වෙලඳපොලට “සැලකිය යුතු බාධාවක්” ගෙන එනු ඇත. සියලුම රැකියාවලින් තුනෙන් දෙකක් කිසියම් ප්‍රමානයක ස්වයංක්‍රීයකරනයකට නිරාවරනය වී ඇති බව වාර්තාව පවසයි.

Davos රැස්වීම ආරම්භ වන විට ප්‍රතිඵල නිකුත් කල, PwC ගිනුම්කරන සමාගම විසින් ඓදු කෙරුනු ගෝලීය ප්‍රධාන විධායකයින්ගේ සමීක්ෂනයකින් පවසා ඇත්තේ, ඔවුන්ගෙන් හතරෙන් එකක් AI මගින් මෙම වසරේ රැකියා නියුක්තිය සියයට 5 කින් අඩු කිරීමට හේතු වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරන බවයි. සියයට 46ක් පමන කියා සිටියේ තත්පර කිහිපයකින් පෙල (Text), රූප සහ කේත ජනනය කල හැකි උත්පාදක AI (generative AI) භාවිතය ඉදිරි වසර තුල ලාභය ඉහල නංවනු ඇති බවයි.

මෙම වාර්තා සහ සමීක්ෂන අවධාරනය කරන්නේ ධනය වැඩි කිරීම සඳහා AI හි ඇති දැවැන්ත විභවයයි; නමුත් එය ධනේශ්වර පාලක පන්තීන්ගේ අතේ පැවතියහොත් එය සමාජ ප්‍රගතිය නොව තව තවත් අසමානතාවය සහ දුක්ඛිතභාවය ගෙන එනු ඇත. එහි සුසංයෝගී සංවර්ධනය සඳහා අවශ්‍ය ගෝලීය සහයෝගීතාවය ගෙන ඒම වෙනුවට, එය දැනටමත් යුද්ධය තුල ප්‍රකාශ වන භූ දේශපාලන ගැටුම් සහ ආතතීන් තීව්‍ර කරනු ඇත.

කෘත්‍රිම බුද්ධිය සහ එහි ඇඟවුම් – ඩාවොස් රැස්වීමේ කේන්ද්‍රීය මාතෘකාවක් Read More »

Alshifa

රෝහල්වලට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ යුද්ධය සහ යුද අපරාධ සාමාන්‍යකරණය කිරීම

ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 නොවැම්බර් 16 දින පල වූ ‘Israel’s war on hospitals and the normalization of war crimes ‘ යන ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි. 

මෙම ලිපිය ලිවීමෙන් ඉක්බිතිව ගෙවී ගිය මාස 2 කට වැඩි කාලය තුල මෙම ලිපියෙහි ඇඟවුම් නොමඳ ව සනාථ වී ඇති අයුරු පාඨකයාට පෙනී යනු ඇත. මහා ජන ඝාතන හා යුද අපරාධ, න්‍යෂ්ඨික යුද්ධය ඇතුලු විනාශයන් ද, වසංගත, කුසගින්න හා සංක්‍රමන හරහා සිදුවන දහස් ගනනින් වන මනුෂ්‍ය ඝාතන   පාලක පන්තීන් හා අධිරාජ්‍යවාදී පද්ධතිය විසින් සාමාන්‍යකරණය (normalization) කරනු ලැබ ඇති ලෝකයකට ගෝලීය මහජනයා පිවිස දී සිටී. ලංකාවේ මෑත සිදු වූ පොලිස් වෙඩි තැබීම හමුවේ රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයේ හැසිරීම මෙය නොඅඩුව පෙන්නුම් කරයි. මේ ලිපිය මෙම වර්ධනයේ ඛේදනීය අවස්ථාවන් පැහැදිලි කරයි.

මෙහි ගැබ්වන ඉදිරි දර්ශනය ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ, “කම්කරු පන්තිය, ධනපති ම්ලේච්ඡත්වයට එරෙහි සටන සහ සමාජවාදී විප්ලවයේ ලෝක පක්ෂය ගොඩනැගීම (The working class, the fight against capitalist barbarism, and the building of the World Party of Socialist Revolution)” යන මැයෙන් කොටස් හතරකින් යුතුව පළ කර ඇති ඉදිරි දර්ශනයට ලියූ පූර්විකාවක් වැනිය.

එම ලිපි මාලාව ද ප්‍රවේශමෙන් අධ්‍යයනය කරන මෙන් අපි අපේ පාඨකයන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

Alshifa
2023 නොවැම්බර් 3 වන දින ගාසා හි අල් ෂිෆා රෝහලට ඊශ්‍රායල බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමෙන් පසු.

වෛද්‍යවරුන්, රෝගීන් සහ සරණාගතයින් දුසිම් ගනනක් මරා දැමූ සති දෙකක අනවරත බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් පසු අඟහරුවාදා රාත්‍රියේ, ඊශ්‍රායල හමුදා අල්-ෂිෆා රෝහලට ඇතුළු වී, එහි ඊශ්‍රායල ධජය එසවීය.

ඊට යන්තම් පැය කිහිපයකට පෙර, ධවල මන්දිර මාධ්‍ය ලේකම් කරීන් ජීන්-පියර් අවධාරනය කලේ, “හමාස් සහ පලස්තීන ඉස්ලාමීය ජිහාඩ් සංවිධාන, අල්-ෂිෆා ඇතුළු ගාසා තීරයේ සමහර රෝහල් සහ ඒවාට යටින් ඇති උමං මාර්ග ඔවුන්ගේ මිලිටරි මෙහෙයුම් සැඟවීමට සහ සහාය දීමට සහ ප්‍රාණ ඇපකරුවන් තබා ගැනීමට භාවිතා කරන” බවයි.

එක්සත් ජනපද මාධ්‍ය තව දුරටත් ඉදිරියට ගියේය. අල්-ෂිෆා “හමාස් භූගත ත්‍රස්තවාදී මූලස්ථානය ලෙස භාවිතා කරන රෝහලක්” ලෙස ෆොක්ස් නිව්ස් විසින් විස්තර කෙරින.

මෙම ප්‍රකාශ සම්පූර්ණ බොරුවක් බව ඔප්පු විය. ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදාව (IDF) ප්‍රාණ ඇපකරුවන් හෝ භූගත බංකරයක් සාක්ෂි ලෙස ඉදිරිපත්  කළේ නැත. සක්‍රීය යුද කලාපයක් මධ්‍යයේ , එක් අවස්ථාවක මිනිසුන් 60,000ක් සිටි පුළුල් රෝහල් සංකීර්ණයක සිදු කල සෙවීම් මෙහෙයුම්වලින් පසුව, IDFට “සාක්ෂි” ලෙස පෙන්විය හැකි වූයේ ප්‍රහාරක රයිෆල් කිහිපයක් සහ ෆ්ලැක් ජැකට් දෙකක් පමණි.

අල්-ෂිෆාවට පහර දීමට සැබෑ හේතුව සංකේතාත්මක එකක් විය. අඛණ්ඩ බෝම්බ ප්‍රහාරයන්ට සහ ස්නයිපර් වෙඩි තැබීම්වලට ලක් වූ රෝහලේ වෛද්‍ය සේවකයෝ, තම රෝගීන් අතහැර යනවාට වඩා මිය යාම වඩා හොඳ බව පවසමින් IDF විසින් ඉවත්ව යන ලෙසට දෙන ලද අණ නොතකා හැරියෝය. ඊශ්‍රායලයේ ජන සංහාරය හමුවේ ඔවුන්ගේ ධෛර්යය සහ විරෝධය ලොව පුරා මිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාවගේ සහයෝගීතාවය සහ අනුග්‍රහය දිනා ගත්තේය.

1949 පළමු සහ දෙවන ජිනීවා සම්මුතීන්ට අනුව රෝහල් සහ අනෙකුත් වෛද්‍ය ඒකකවලට පහර නොදිය යුතු බවටත් සෑම විටම ආරක්ෂා කළ යුතු බවටත් ගිවිස ගෙන ඇත. මෙයට සිවිල් සහ හමුදා රෝහල් ඇතුළත් වේ. රෝහල්වලට සහ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ට පහර දීම ජාත්‍යන්තර අපරාධ නීතිය යටතේ යුද අපරාධයකි.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය (WHO) සහ අසංඛ්‍ය සංඛ්‍යාත මානව හිමිකම් සංවිධාන විසින් රෝහල් “ඉලක්කයක් නොවේ” යනුවෙන් කෙරෙන දැඩි ප්‍රකාශයන් හමුවේ ඊශ්‍රායලය සහ එහි අධිරාජ්‍යවාදී ආධාරකරුවෝ මෙසේ වෙනත් පණිවිඩයක් යවති: “ඔව්, ඒවා ඉලක්කයන්ය.”

“ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි යුද්ධය” අතරතුර එක්සත් ජනපදය නැවත නැවතත් රෝහල්වලට පහර දුන් අතර ම, එකී ක්‍රියාවන් අහඹු අනතුරු ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමට එය උත්සාහ කළේය. 2015 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී ඇෆ්ගනිස්ථානයේ කුන්දුස් හි, දේශසීමා රහිත වෛද්‍යවරුන්ගේ (MSF) රෝහලකට එල්ල කළ එක්සත් ජනපද ගුවන් ප්‍රහාරයකින් අවම වශයෙන් පුද්ගලයින් 22 දෙනෙකු මිය ගිය අවස්ථාවේ දී එක්සත් ජනපද ජනාධිපති බැරැක් ඔබාමා සමාව අයැද සිටියේ ප්‍රහාරය “වැරදීමක්” බව පවසමිනි.

කෙසේ වෙතත්, දැන් එක්සත් ජනපදය රෝහල්වලට එල්ල කරන ප්‍රහාර සහ අනෙකුත් යුද අපරාධ, “ආත්මාරක්ෂාව” සඳහා කළ නීත්‍යානුකූල ක්‍රියා ලෙස අනුමත කරමින් සිටී. ගාසාවේ රෝහල්වල ඊශ්‍රායල සමූලඝාතනවලට ප්‍රතිචාර වශයෙන් එක්සත් ජනපද නිලධාරීන් යලි යලිත් ප්‍රකාශ කර ඇති පරිදි, “රතු ඉරි” කිසිවක් නොපවතී.

ගාසා තීරයට එල්ල කෙරෙන ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරවල ආරම්භයේ සිට, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය අවම වශයෙන් සෞඛ්‍ය සේවා මධ්‍යස්ථාන වලට පහරදීම් 137 ක් වාර්තා කර ඇති අතර, එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සෞඛ්‍ය සේවක මරණ 16 ක් සහ තුවාල ලැබූවන්  38 ක් ඇතුළුව, 521 ක් මරණයට පත් ව, 686 ක් තුවාල ලබා සිටිති. 

රෝහලකට එල්ල වූ භයානකම ප්‍රහාරය මෙම සංඛ්‍යා ලේඛනවලට ඇතුළත් නොවේ, 2023 ඔක්තෝම්බර් 17 අල්-අහ්ලි අරාබි රෝහලට එල්ල කළ බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් 250 ත් 471 ත් අතර ප්‍රමාණයක් මිය ගිය නමුත්, ඊශ්‍රායලය සහ එක්සත් ජනපදය, ඉක්මනින් ම සාවද්‍ය බවට ඔප්පු වූ සාක්ෂි උපුටා දක්වමින් කියා සිටියේ එය ගාසා තීරයේ සිට එල්ල වූ රොකට් ප්‍රහාරයක ප්‍රතිඵලයක් බවයි. 

රෝහල්වලට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ යුද්ධය, ජන සංහාරයේ ක්‍රමානුකූල ව්‍යාපාරයක කොටසකි. සිවිල් ජනතාව, ළමුන්, වෛද්‍ය සේවකයින් සහ සහන සේවකයන් හිතාමතාම ඉලක්ක කිරීම පාලනය කිරීමේ ප්‍රධාන මූලධර්මයක මට්ටමට ඔසවා ඇත.

ඊශ්‍රායලයේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යවරයා “නක්බා 2023” ප්‍රකාශ කර සිටින සහ එහි අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍යවරයා පලස්තීන ජනතාව එම ප්‍රදේශයෙන් නෙරපා හැරීමට යෝජනා කෙරෙන තතු තුල මෙම යුද අපරාධ සිදු කර ඇත්තේ ජන සංහාරක අරමුණ ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කර සිටීමේ රාමුව තුළ ය.

ගාසා තීරයේ ඊශ්‍රායලයේ ක්‍රියාවන් “පෙළපොතක දැක්විය හැකි තරමේ ජන සංහාරය පිලිබඳ නිදර්ශනයක්” බව එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස්වරයාගේ නිව්යෝර්ක් කාර්යාලයේ හිටපු අධ්‍යක්ෂ ක්‍රේග් මොකිබර් ඔක්තෝබර් 28 දින ඔහුගේ ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපියක ලියා ඇත. “ඊශ්‍රායල් ආන්ඩුවේ සහ මිලිටරියේ නායකයින්ගේ පැහැදිලි අභිප්‍රාය පිළිබඳ ප්‍රකාශයන් සැකයට හෝ විවාදයකට ඉඩක් නොතබයි” ඔහු ලිවීය.

එක්සත් ජනපදය දශක ගනනාවක් තිස්සේ ජාත්‍යන්තර නීතිය ක්‍රමානුකූලව උල්ලංඝණය කර ඇති අතර, ඊශ්‍රායල නිලධාරීන් යුද අපරාධ සහ ජන සංහාර සිදු කිරීමට ඇති සිය අභිප්‍රාය තැකීමකින් තොර ආකාරයකින් ප්‍රකාශ කරන කොන්දේසි යටතේ, එය ගාසා තීරයේ ජනතාවට එරෙහිව ඊශ්‍රායලයේ ක්‍රියාමාර්ග විවෘතව වැලඳ ගැනීම, යුද අපරාධ සාමාන්‍යකරණය කිරීමේ සැලකිය යුතු නව අදියරක් සනිටුහන් කරයි. 

පසුගිය වසර 50 පුරා ම, ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයේ ක්‍රියා එක්සත් ජනපද ප්‍රතිපත්තිය සඳහා පූර්වාදර්ශයක් සැපයීමට භාවිතා කර ඇත. වඩාත්ම කැපී පෙනෙන උදාහරණය නම් “ඉලක්කගත ඝාතන”, එනම් රාජ්‍ය අනුමැතිය ලත් ඝාතනය කිරීම්වල, මූලධර්මයයි. 2018 දී ඊශ්‍රායල ගවේෂණාත්මක මාධ්‍යවේදියෙකු වන රොනෙන් බර්ග්මන් සඳහන් කළේ “බටහිර වෙනත් ඕනෑම රටකට වඩා ඊශ්‍රායලය පුද්ගල ඝාතන සහ ඉලක්කගත-මරා දැමීම් භාවිතා කර ඇති,” බවයි.

1948 සැප්තැම්බර් 17 වැනි දින සියොන්වාදී ත්‍රස්තවාදීන් පිරිසක් ජෙරුසලමේදී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ස්වීඩන් මැදිහත්කරු කවුන්ට් ෆෝල්ක් බර්නාඩෝට් සැඟවී සිට මරා දැමූහ. පසුව ඊශ්‍රායලයේ අගමැති බවට පත් වූ යිට්ෂැක් ෂමීර්, බර්නඩෝට්ගේ ඝාතනය අනුමත කිරීමෙහි සහ එය සැලසුම් කිරීමෙහිලා කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය. 

2000 නොවැම්බරයේදී, ඊශ්‍රායලය “ඉලක්කගත ඝාතන ප්‍රතිපත්තියක් ක්‍රියාත්මක කළ බව විවෘතව පිළිගත්” ලෝකයේ පළමු රාජ්‍යය වූ බව, 2009 දී එක්සත් ජාතීන්ගේ වධහිංසා පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරු ලෙස සේවය කළ නිල්ස් මෙල්සර් ලිවීය. ඉන් ඉක්බිතිව, එක්සත් ජනපදය “ඉලක්කගත ඝාතන ක්‍රමය විවෘතව අනුගමනය කිරීමට” පියවර ගත්තේය.

මෙල්සර් මෙසේ ලියයි: “’ඉලක්කගත ඝාතන’ යන යෙදුමෙන් අදහස් කරන්නේ, ඔවුන් ඉලක්ක කරන අයගේ ශාරීරික අත්අඩංගුවේ නොසිටින, තනි තනිව තෝරාගත් පුද්ගලයන් මරා දැමීමේ අභිප්‍රායයෙන්, පූර්ව සූදානමින් සහ කල්පනාවෙන් යුතුව, ජාත්‍යන්තර නීතියේ විෂයයකට ආරෝපණය කළ හැකි මාරාන්තික බලය භාවිතා කිරීමයි.” 

2002 දී , එක්සත් ජනපදය යේමනයේ දී යුද කලාපයකින් පිටත සිය ප්‍රථම ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරය දියත් කළේය. 2011 දී, එක්සත් ජනපදයේ උපන්, එමෙන්ම එක්සත් ජනපද පුරවැසියන් වූ පූජක අන්වර් අල්-අව්ලකි සහ ඔහුගේ පුතු යේමනයේ දී වෙන් වෙන්ව එල්ල කෙරුණු ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරවලින් මිය ගියහ. 2020 දී , එක්සත් ජනපද ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරයකින් ඉරාකයේ නිල සංචාරයක යෙදෙමින් සිටි ඉරානයේ ඉහළ පෙළේ හමුදා නිලධාරියෙකු වූ කාසෙම් සොලෙයිමානි මරා දැමින.

“ඉලක්කගත ඝාතන” තෝරා ගැනීමත් සමඟ, දැන් ඊශ්‍රායලය විසින් සිදු කරනු ලබන යුද අපරාධ, එක්සත් ජනපදයේ සහ අනෙකුත් අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන්ගේ ඊටත් වඩා විශාල අපරාධ සඳහා නව පදනම බවට පත්වනු ඇත. ඊශ්‍රායලය විසින් කරනු ලබන ජන සංහාරය සහ යුද අපරාධ ඔවුන් විවෘතව පිළිගැනීමේ අර්ථය වන්නේ මෙයයි.

එක්සත් ජනපදය ගෝලීය රුසියාවට එරෙහිව තීව්‍ර වෙමින් පවත්නා යුද්ධයක ද, ඉරානය හා චීනය සමග යුද්ධ සූදානමක ද පැටලී සිටීම් වශයෙන් යුද්ධය උත්සන්න කිරීමේ නියුක්ත ව සිටී. එහි දී පෙර නොවූ විරූ පරිමානයෙන් ප්‍රචණ්ඩත්වය අවශ්‍ය වනු ඇත. සමූහ ජනගහණයක් සමූල ඝාතනය කිරීම සහ බලහත්කාරයෙන් අවතැන් කිරීම ඇතුළු ඊශ්‍රායලය සිදු කරමින් සිටින අපරාධ, න්‍යෂ්ටික අවි භාවිතය ඇතුළු ඝාතක ප්‍රචණ්ඩත්වය භාවිතා කිරීම සඳහා පූර්වාදර්ශයක් සපයයි. පාලක පන්තීන්ගේ අරමුණ වන්නේ සිය දහස් ගනනක් හෝ මිලියන ගනනක් මරා දැමීමේ සිය අපේක්ෂාවන් සම්බන්ධයෙන් ජනයාගේ සංවේදීතාව මොට කර දැමීමයි. 

නමුත් විදෙස්හි කෙරෙන යුද්ධය යනු රට තුල කෙරෙන යුද්ධයක් වේ. ගාසා තීරයේ ඝාතනවලට එරෙහිව වැඩෙන වැඩ වර්ජන ව්‍යාපාරයකට සහ මහජන විරෝධතාවලට මුහුන දී සිටින ඇමරිකානු පාලක පන්තිය, වැඩෙන අභ්‍යන්තර විරුද්ධත්වයට එරෙහිව, ගාසාවේ දී පුරෝගාමී ලෙස යොදා ගන්නා ලද මහජන භීෂණයේ මෙවලම්, නාගරික ජනයාට එරෙහිව වඩවඩාත් භාවිතා කරනු ඇත.

ගාසා තීරයේ සිදුවීම් අනතුරු ඇඟවීමකි: මංමුලා සහගතව කොටු වී සිටින අධිරාජ්‍යවාදී පාලක පන්තීන්, සිය ගෝලීය අවශ්‍යතා සුරක්ෂිත කර ගැනීම සඳහා, සමූහ මිනීමැරීම් සිදු කිරීම ද ඇතුළුව නොකර වැළකී සිටින කිසිවක් හෝ නැත. මානව වර්ගයාගේ අනාගතය සඳහා , සමාජය ගලග්‍රහණයෙන් ගෙන සිටින මූල්‍ය කතිපයාධිකාරයේ ග්‍රහණය බිඳීම අවශ්‍ය වන අතර, ඒ සඳහා කම්කරු පන්තියේ බහුජන සමාජවාදී ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.

රෝහල්වලට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ යුද්ධය සහ යුද අපරාධ සාමාන්‍යකරණය කිරීම Read More »

Genocide

ඊලම්-ශ්‍රී ලංකා සමාජවාදී සමූහාන්ඩු සංගමයක් කරා – යාපනයේ දෙමල සිසුන්ගේ ප්‍රශ්නයට ප්‍රවිෂ්ටයක්

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.

මෑතදී යාපනය විශ්ව විද්‍යාලයේ සිසුන් පිරිසක් ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයෙන් (සසප) මෙසේ විමසනු ලැබූ බව ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ (ලෝසවෙඅ) සිංහල අංශය වාර්තා කර ඇත.“පලස්තීනුවන්ට සහාය දෙන පුලුල් ගෝලීය විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් තියෙනවා; නමුත් ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධය පැවති කාලයේ ආන්ඩුව විසින් දෙමල ජනතාව සමූල ඝාතනය කරන විට අපට සහාය දීමට එවැනි ගෝලීය ව්‍යාපාරයක් තිබුනේ නැහැ. ඇයි ඒ?” 

ඔවුන් මේ ප්‍රශ්න කරන්නේ අද ගාසා තීරයේ දී මෙන් ම 2009 මුල්ලිවයික්කාල්හි වර්ග කිලෝ මීටර් 14ක ප්‍රදේශයකට 150,000 දෙමල ජනයා කොටු කර, කොලඹ ආන්ඩුව එල්ල කල ම්ලේච්ච ප්‍රහාරය ගැන ය. ලෝකය, කෘර වද හිංසාවන්ට ගොදුරුව, අසරන වූ තමන්ගේ ජීවිත නො තකා සිටියේ ය යන සත්‍යය තුලින් මානුෂික හැගීමෙන් දෙදරා ගිය මේ ජනතාවගේ හදවත්වල රිදුම් ඉබේ ම පහව යන්නට හේතුවක් නැත. 

Genocide
සිවිල් යුද්ධයේ අවසන් සංහාරයේ දසුනක් [Photo:opiniojuris.org]

එහෙත්, මෙම යථාර්ථයට මුහුන දෙනු වෙනුවට, සසප “ගාසා යුද්ධය සම්බන්ධයෙන් යාපනය විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් අතර දෙමල ජාතිකවාදීන් විසින් ප්‍රවර්ධනය කරන ලද දේශපාලන ප්‍රශ්නවලට පිලිතුරක්” යන හිසින් ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ ජනවාරී 24, නවීන් දේවගේගේ කතෘත්වයෙන් පල කරන ලද  ලිපියකින් උත්සාහ දරන්නේ, දෙමල ජන සංහාරයට එරෙහි ව ගෝලීය විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් පැවතුනු බව මවා පෙන්වා දෙමල ජනතාවගේ අර්බුදය හුදෙක් දෙමල ජාතිකවාදීන්ගේ නිෂ්පාදනයක් බවට ලගු කිරීමට ය. 

ඒ අනුව “ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධයේදී දෙමල ජනයාට එරෙහි ජන සංහාරයට එරෙහි ගෝලීය විරෝධයක් නොතිබුනිය යන ප්‍රකාශය අසත්‍යයකි,”යි  ලියන සසප ඊට සාක්ෂි වශයෙන් යුද්ධයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස දිවයිනෙන් පිටුවහල් කරන ලද දෙමල ඩයස්පෝරාවේ උද්ඝෝෂන ගෙන හැර පායි. ඒ “මධ්‍යම බර්ලිනයේ දෙමල ජාතිකයන් 8000 ක් සීඩීයූ මූලස්ථානයේ සිට ඉන්දීය තානාපති කාර්යාලය දක්වා පෙලපාලි ගියහ”, “තමිල්නාඩුවේ හර්තාල් ව්‍යාපාරයක් ක්‍රියාත්මක විය”, “දෙමල ජනතාව 50,000 ක් පැරිසියේ දී උද්ඝෝෂනය කලහ,” යනාදී වශයෙනි. දැන් මතු වී ඇති ප්‍රශ්නය වන්නේ, ආන්ඩුවේ හමුදාවේ අවසන් සමූල ඝාතක ප්‍රහාරයේ දී ජීවිතාරක්ෂාව ඉල්ලා දෙමල පීඩිතයන්, රට තුල සිට හා විදේශයන්හි දි, නැගූ හඩට ලෝකයෙන් යහපත් ප්‍රතිචාරයක් නො ලැබුනේ ය යන සත්‍යයයි. 

තව දුරටත් සදහන් කරන්නේ නම්, ශ්‍රී ලංකාව තුල දී මෙන් ම වෙනත් රටවල දී ද සියලු රැඩිකල්ලු, වාම පක්ෂ හා වෘත්තීය සමිති ඒ වන විට ඇමරිකාව ප්‍රමුඛ අධිරාජ්‍යවාදය විසින් මුදා හරිනු ලැබ පැවති “ත්‍රස්ත විරෝධී” ව්‍යාපාරයට ගාල් වී සිටියහ. ශ්‍රී ලංකාවේ වාම පක්ෂ ඒ වන විටත් සිය දෑත්වල දෙමල පීඩිතයන්ගේ ලේ තවරා ගෙන සිටියේ ය. පන්සල්, පල්ලි දෙමල ජන විලෝපනයට ආශීර්වාද කරන මධ්‍යස්ථාන බවට පත් ව තිබිනි. ප්‍රගතිශීලී කලාකරුවෝ යටපත් කරගෙන වර්ගවාදියෝ පෙරමුනට ආහ. වර්ගවාදී චිත්‍රපට හා වෙනත් නිර්මාන ජනප්‍රිය සංස්කෘතියක කොටසක් බවට පත් කර තිබිනි. වෘත්තීය සමිති තම සාමාජිකත්වය යුද අරමුදල් සදහා වැටුප් පරිත්‍යාග කිරීමට මෙහය විය. උතුරේ අමු සොහොනක් කිරීම කිරිබත් කමින් සමරනු ලැබිනි. මේ සියල්ල අතර මැද, 2009 හමුදා ප්‍රහාරයන් දැවැන්ත ලෙස තියුනු කිරීමත් සමග සිදුවන ජන ඝාතන වසන් කිරීම සඳහා රාජපක්ෂ ආන්ඩුව සියලු මාධ්‍යවේදීන්ට හා රතුකුරුස සංවිධානයට පවා තම ජීවිත පිලිබඳ ආරක්ෂාවක් සැලසිය නොහැකි යැයි නිවේදනය කලේ යුද්ධයේ ජන ඝාතන පිලිබඳ සැබෑ තොරතුරු වසන් කරමිනි. සමාර්ට්ෆෝන්,  ෆේස්බුක් හා සමාජ මාධ්‍ය ආදිය ප්‍රචලිතව නොපැවති පීඩිත දමිල ජනයාට තමා අභියස සිදුවූ ⁣⁣ලේවැකි ඛේදවාචකය ගාසාවේ මෙන් සජීවීව බෙදා ගැනීමේ හැකියාවක් ද පැවතියේ නැත. මේ ආකාරයෙන්, අවසන් ප්‍රහාරය වන විට ශ්‍රී ලංකාවේ දකුනු පලාත්වල ප්‍රතිගාමී මහජන ව්‍යාපාරයක් දෙමල ජනයාට එරෙහිව මතු කරගනු ලැබ පැවතීම, ආන්ඩුවට පහසු යුද ජයග්‍රහනයක් ලබා දුන්නේ ය.

2008 ලෝක ආර්ථික හා මූල්‍ය අර්බුදය මගින් වෛශික පදනම් දැමූ ලොව පුරා පැන නැගි මහජන අරගලවල පොදු සටන් පාඨයක් බවට ලංකාවේ දෙමල ජන විලෝපනයට එරෙහි වීම අන්තර්ගත කෙරුනි යැයි ලිපිය ඇගවීමට උත්සාහ කිරීම ද ඒ ආකාරයෙන්ම ව්‍යාජයකි.

මෙම වෛෂයික යථාර්ථය කම්කරු පන්තියේ අව්‍යාජ ව්‍යාපාරයක් විසින් ජය ගනු ලැබිය යුතු ය. ඒ වෙනුවට එවැන්නක් සිදු නො වී යයි දෙමල ජනතාවගේ හිත සැනසීමට යත්න දැරීම හා එය හුදෙක් දෙමල ධනපතියන් විසින් ප්‍රවර්ධනය කරන ලදැයි පවසා දෙමල ජාතිකවාදයේ බල පෑමෙන් පීඩිත ජනයා නිදහස් කර ගත හැකි යයි සිතීම බොලඳ ය. මෙහි දී විශේෂයෙන් සටහන් කර ගත යුතු දෙයක් නම් ලිපිය මූලික වසයෙන් දෙමල පීඩිතයන් ප්‍රතිගාමී ජාතිකවාදයෙන් නිදහස් කර ගැනීමේ සත් චේතනාවෙන් ලියැ වී ඇති නමුත් එම අරමුනට එරෙහිව එය ඉටු කර ගැනීමේ මාර්ගය පිහිටා ඇති බව ය. නො එසේ නම් අරමුන විසින් ම එය ඉටු කර ගැනීමේ මාර්ගය අයුක්තිසහගත බව හෙලිදරව් කරනු ලැබ ඇති බව ය. 

උක්ත ලිපියේ මෙම විකෘති කිරීමට එරෙහිව, අප සටහන් කල යුතුව ඇත්තේ රටේ උතුරු-නැගෙනහිර දෙමල මහජනතාවට විර්ද්ධව වාර්ගික නොපනත්කම් කිරීමට එරෙහිව හා වාර්ගික යුද්ධයට එරෙහිව අනවරතව දශක තුනක් තිස්සේ ජාත්‍යන්තර උද්ඝෝෂනයක් දියත් කරමින් හා සමාජවාදී වැඩපිලිවෙලක් ඉදිරිපත් කරමින් සප්‍රතිපත්තිකව සටන් වැදුනේ සසප, ලෝසවෙඅ හා ජාත්‍යන්තර කමිටුව පමනක්මය යන්න යි.

ලිපියට අනුව, “…දෙමල ජනතාවට සුවිශේෂ වූ ප්‍රශ්න සහ දෙමල විසඳුමක් පිලිබඳ සූත්‍රය තොරොම්බල් කරමින් ශිෂ්‍ය සංගමය ඇත්ත වශයෙන්ම කරමින් සිටින්නේ, ධනේශ්වර පාලක ප්‍රභූව විසින් දේශපාලන බලය අල්ලාගෙන සිටින යල් පැන ගිය සමාජ ක්‍රමයට එරෙහිව, එනම් සිය පොදු සතුරාට එරෙහිව, සියලු ජනවර්ගවල හා ආගම්වල පීඩිතයන්ගේ එවන් ඒකාබද්ධ අරගලයක් වැලැක්වීමයි.” 

සසප නායකත්වය කලක සිටි දෙමල ජනතාවට සුවිශේෂි ප්‍රශ්න නැතයි ගෙන යන පක්ෂ අභ්‍යන්තර අරගලය මේ ආකාරයෙන් ප්‍රසිද්ධ වේදිකාවට ගෙන එමින් සිටින අතර එහි වෛෂයික අර්ථය වන්නේ එම කුප්‍රකට ධනවාදී සටන් පාඨය අනුගමනය කිරීම මගින් සිංහල ස්වෝත්තමවාදයේ ප්‍රහාරය ද මග හරින ගමන්ම, දෙමල පීඩිතයන් ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්ති වැඩපිලිවෙලට අනුගත කර ගත හැකිය යන මිත්‍යාවකි.

සසප ලිපිය උපුටා දක්වන 2009 පෙබරවාරි 4 ලෝසවෙඅ කතෘ මන්ඩල ප්‍රකාශය තුලම සදහන් කරන පරිදි,  “ශ්‍රී ලංකාවේ සහ අධිරාජ්‍යවාදී රටවල ඩයස්පෝරාවේ දෙමල ජනතාවගේ මිතුරන් වන්නේ කම්කරු පන්තියයි. අධිරාජ්‍යවාදී ලෝක පර්යායට එරෙහි අරගලයේ කොටසක් ලෙස යුද්ධය අවසන් කිරීම, ශ්‍රී ලංකා ධනේශ්වර රාජ්‍යය පෙරලා දැමීම සහ දෙමල ජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් සහතික කිරීම සඳහා ශක්තියක් ඇති සහ ඒ සඳහා පන්ති අවශ්‍යතාවක් ඇති එකම සමාජ බලවේගය එයයි.”

මේ අනුව, “ජාතන්තර කමිටුවේ ශ්‍රී ලංකා ශාඛාව වන සසප, ශ්‍රී ලංකා හා ඊලාම් සමාජවාදී එක්සත් සමූහ ආන්ඩුවක් පිහිටුවීම සදහා සිංහල හා දෙමල කම්කරු පන්තියේ හා ගොවීන්ගේ විප්ලවවාදී සන්ධානයක් ගොඩනැගීමට සටන් කරයි. ශ්‍රී ලංකාවේ ධනේශ්වර පාලනය යටතේ හෝ 1947-1948 ඉන්දියානු උප මහද්වීපයේ ගොඩ නැගුනු ජාතික රාජ්‍ය පද්දතියේ සීමාවන් තුල මහජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හෝ සමාජ අභිලාශයන් සාක්ෂාත් කරගත් නො හැකි ය. යටත් විජිත අතීතයේ සහ අඛන්ඩ අධිරාජ්‍යවාදී ආධපත්‍යයේ ප්‍රතිඵලයක් වන ශ්‍රී ලංකාවේ හා ඊලාමයේ පසුගාමීත්වය ජය ගනු හැකි වන්නේ ලෝක සමාජවාදී විප්ලවයේ කොටසක් ලෙස කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් ස්ථාපිත කිරීමෙන් පමනි.”  [The SEP and the fight for the Socialist United States of Sri Lanka and Eelam, ICFI on release of SEP members by LTTE, 1998 දෙසැම්බර් 1] 

සසප හා එහි පුරෝගාමියා වූ විකොස දශක ගනනක් තිසිසේ සටන් වැදුනේ ඊලාම් ශ්‍රී ලංකා සමාජවාදී සමුහ ආන්ඩු සංගමයක් යන මෙම ඉදිරි දර්ශනය සදහා ය. උක්ත ලිපිය මෙම “ඊලම් ශ්‍රී ලංකා” යන්න සදහන් කිරීමෙන් වැලකී සිටී. අහම්බයක් ලෙස පෙනී යා හැකි වුවත් සෑම අහම්බයක් පිටුපස ම “අනිවාර්යතාවක්” ඇති බව අපි දනිමු. පසු කලෙක සසප නායකත්වය විසින් වර්ධනය කෙරුනු පිලිවෙතට අනුව ‘දෙමල ජනතාවට විශේෂ ප්‍රශ්න නැත’; එසේ නම්, ස්වයං-නීර්න අයිතිය පිලිබද ප්‍රශ්නයක් නැත. එහි අර්ථය ජාතික ප්‍රශ්නය ඉබේ ම, දැනටමත්, කොලඹ ආන්ඩුව එල්ටීටීඊය පරාජය කිරීමත් සමග හෝ පසුව විසදී ඇති බව ය. එවිට මෙම ‘ඊලාම් ශ්‍රීලංකා’ සටන් පාඨය වලංගු විය නො හැකි ය. ලිපියෙන් එය ගිලිහෙන්නේනට හේතු වූ අනිවාර්යතාව එයයි.   

සසප මුල සිටම පෙන්වා දී ඇති පරිදි ම උතුරේ දෙමල ජන අරගලය මැඩ පවත්වා කොලඹ ආන්ඩුවේ ජයග්‍රහනයකින් යුද්ධය අවසානය වීම දකුනේ කම්කරු පන්තිය මර්දනය සදහා අවකාශය විවෘත කර ගැනීමක් විය. එමෙන් ම දක්ෂිනාංශය ශක්තිමත් වීමකට මෙම යුද්ධ අවසානය හේතු විය. එය සිදු වූයේ දකුනු ප්‍රදේශවල පැන නැගිය හැකි මහජන කැරැල්ලකට විරුද්ධව පූර්වභංග ප්‍රහාරයක් පාලක පන්තිය විසින් දියත් කල වාතාවරනය තුල ය. 2009 අවසානයේ ආරම්භ කල සෙසු ආගම්වලට එරෙහි බෞද්ධ අන්තවාදී ප්‍රහාර, විශේෂයෙන් පාතලය මර්ධනය කිරීමේ මුවාවෙන් නීතියට පිටින් මිනී මැරීමේ රාජ්‍ය ව්‍යාපාරය සියලු මාධ්‍යවල හා මධ්‍යම පන්තියේ බහුතරයකගේ අනුමැතියෙන් නිර්බාධිතව ඉදිරියට යමින් තිබිනි. පක්ෂය දැක් වූයේ කල් පසු වූ, ඇල් මැරුනු ප්‍රතිචාරයකි. 

මෙම පිලිවෙත කොවිඩ් වසංගතය තුල මුස්ලිම් මෘත දේහ බලහත්කාරයෙන් අදාහනය කිරීමට ආන්ඩුව ගත් පියවරට පක්ෂයේ නිහඩ අනුමැතිය හිමි කර දීම දක්වා ඉදිරියට ගියේ ය. තමන්ගේ ම ඉතිහාසය මත පදනම් වී මෙම ප්‍රහාරයන්ට මුහුන දී අරගලය ඉදිරීයට මෙහවීම වෙනුවට වෙහෙස නිවා ගැනීමට එය හැඩ ගැසුනේ ය. මේ අයුරින්, මේ යුද්ධයට එක සතයක්, එක මිනිහෙක්, එක ලේ බිදුවක් නො දෙනු, උතුරින් නැගෙනහිරින් හමුදා ඉවත් කරනු යන ආකාරයෙන් ආරම්භ කර, අප්‍රතිහතව දශක තුනක් තිස්සේ ගෙන ගිය අරගලයේ දී, සිංහල ප්‍රදේශවල තමන් හුදකලා කල සතුරු ආකල්ප මග හැරීම සදහා මදක් අනුගත වීමට පක්ෂය යොමු වූ බව මේ මග හැරීම්වලින් පිලිබිමු වී ඇත.  

නිෂ්පාදනයේ භූගෝලියකරනය විසින් කුපිත කෙරුනු කුඩා රාජ්‍ය කැබලිති වෙන් කර ගැනීමේ අධිරාජ්‍යවාදී ව්‍යාපාරයත්, ජාතික විමුක්ති ව්‍යාපාරත්, වෘත්තීය සමිති ඇතුලු සියලු ජාතික දේශපාලන ව්‍යාපාරත් දකුනට ගමන් කරවනු ලැබීමත් තුල  වෙන්වීමේ නිදහස දක්වා වූ අයිතියක් ලෙස ජාතියක ස්වයං-නීර්නය සදහා වන උද්ඝෝෂනය ප්‍රතිගාමී කාර්යභාරයක් ඉටුකරන්නේ ය යන ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ න්‍යායික නිගමනය එම අනුගතවීම යුක්ති යුක්ත කිරීම සදහා පක්ෂ නායකත්වය විසින් යොදා ගන්නා ලදී. ඒ අනුව ස්වයං-නීර්නය කියා ප්‍රශ්නයක් නැත යි ඔවුහු තර්ක කලහ. ස්වයං-නීර්නය ගැන කතා කිරීම පවා හුදෙක් බෙදුම්වාදයක් නියෝජනය කරන්නේ යයි අර්ථකථනය කලහ. 

ජාත්‍යන්තර කමිටුවට අනුව නම්, පැහැදිලි සංක්‍රමනීය ඉල්ලීමක් වන ජාතික පරපීඩනයෙන් නිදහස් වීමට ඇති අයිතිය වශයෙන් ස්වයං-නීර්නය සදහා ඉල්ලීම ලෙනින්ගේ කාලයේ සිට ම වෙනම රාජ්‍ය හැදීම උනන්දු කරවීමක් පිනිස යොදා නො ගත්තේ ය. කම්කරු පන්තිය සමාජවාදී ඉදිරි දර්ශනය සදහා බලමුලු ගැන්වීමේ මූලෝපායට යටත් කල හැකි තාක් දුර අපි එය අත් නො හැර සටන් කර ඇත්තෙමු. වත්මන් අර්බුදය ජාතික කන්ඩායම් කෙරේ පීඩනය උග්‍ර කරන නිසා සවයං-නීර්නය ඇතුලු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රශ්න වෙනදාටත් වඩා තියුනු ලෙස මතු වී ඇත. එහෙත් එය විසඳිම පදනම් කල යුතු ‘සත්‍යය නම්, “ස්වයං-නිර්නයේ” අත්‍යවශ්‍ය ප්‍රගතිශීලී අන්තර්ගතය – එනම්, ජාතික පරපීඩනය මුලිනුපුටා දැමීම– සාක්ෂාත් කරගත හැක්කේ, ශ්‍රී ලංකා හා ඊලම් සමාජවාදී එක්සත් ජනපදයක් සඳහා සසප වැඩපිළිවෙල හරහා පමනි’ යන්නයි. [The SEP and the fight for the Socialist United States of Sri Lanka and Eelam, ICFI on release of SEP members by LTTE, 1998 දෙසැම්බර් 1]

තව දුරටත් විස්තර කරන්නේ නම්, “ධනේශ්වර සමාජයේ දේශපාලන හා ආර්ථික සංවිධානයේ මූලික ඒකකයක් ලෙස ජාතික රාජ්‍යය පවතින තාක් කල්- ඉතිහාසයෙහි මේ මොහොතෙහි ‘ජාතික ප්‍රශ්නය’ ලෙස හැදින්වීමට ඉතා සුදුසු වන- ජාතික ගුටලුව පවතී. නමුත් මාක්ස්වාදී උපායන් ගලා එන්නේ, ජාතික රාජ‍්‍යයේ ‌ඓතිහාසික හා යල් පිනූ ස්වභාවය පිලිබද විද්‍යාත්මක වටහා ගැනීම කෙරෙනි.” (ඩේවිඩ් නෝත්, රුසියානු විපිලවය සහ නොනිමි විසිවෙනි සියවස, 171 පිටුව) එවන් ප්‍රශ්නයක් නැතැයි කම්කරු පන්ති පක්ෂය එය මග හරින තාක් දුරට අධිරාජ්‍ය ගැති ජාතික බෙදුම්වාදී අවස්ථාවාදය ස්වකීය රාජධානිය ඒ මත ගොඩ නගනවා ඇත.  

සසප ලිපිය එම වග කීමෙන් පලා යයි. එහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂනය නම් එය ⁣ඓත්හාසික භෞතිකවාදී විදික්‍රමයට පිටුපෑම ය. ලියුම්කරු තමන්ට රිසි කරුනු පමනක් සමස්ථ සංතතියෙන් වෙන් කර ගනී. එයින් තමන් කැමති නිගමනවලට එලඹෙයි. ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ නායකත්වය 1985 භේදයේ පාඩම් අවධාරනය කල බොහෝ අවස්ථාවල දී පෙන්වා දී ඇති පරිදි තත්කාරයවාදය ඉදිරිපස දොරෙන් එලියට දැමූ විට පිටුපස දොරෙන් රිංගා ගනී. විප්ලවවාදීයා මේ ගැන අවධානයෙන් සිටිය යුතු ය.

ඊලම්-ශ්‍රී ලංකා සමාජවාදී සමූහාන්ඩු සංගමයක් කරා – යාපනයේ දෙමල සිසුන්ගේ ප්‍රශ්නයට ප්‍රවිෂ්ටයක් Read More »

Warship

The US/UK attack on Yemen and the global eruption of imperialist war

Statement of the WSWS International Editorial Board

We post below the Statement of the World Socialist Web Site International Editorial Board, published in WSWS.org on January 13, 2024. We, theSocialist.LK endorse this statement in its entirety and invite our readers to carefully peruse it and grasp it for actions ahead.

The World Socialist Web Site unequivocally condemns Thursday’s attack by the United States and United Kingdom against Yemen. With no popular mandate, with no congressional or parliamentary authorization, without even an attempt at a serious explanation, the Biden administration in the US and the Sunak government in the UK have carried out an illegal act of war against an impoverished nation.

Warship
The aircraft carrier USS Dwight D. Eisenhower and the fast combat support ship USNS Supply transit the Strait of Hormuz, Dec. 14, 2023. [Photo: Navy Petty Officer 2nd Class Keith Nowak ]

The attack on Yemen is a major escalation of the developing war in the Middle East. Since the beginning of Israel’s genocide in Gaza, the US and its imperialist allies in NATO have overseen a massive militarization of the region, directly targeting Iran. This is itself part of an expanding global war, including the US-NATO war against Russia and the developing economic and military conflict against China.

US President Joe Biden did not even see fit to go on national television to explain the launching of a new war, under conditions in which there is overwhelming popular opposition to the expansion of war in the Middle East. As the Pentagon was planning to attack Yemen, Defense Secretary Lloyd Austin was admitted to the intensive care unit of Walter Reed Hospital, with the knowledge of the chairman of the Joint Chiefs of Staff but unbeknownst to the president. This bizarre episode underscored the reality that US war-making is operating on autopilot, increasingly outside the pretense of civilian oversight.

As always, the rationale provided to justify the war is a pack of lies. Biden declared that the missile strikes were “defensive” and “a direct response to unprecedented Houthi attacks.” The American media, with the same breathless reporting that has accompanied every US military operation, proclaims that a country with a gross domestic product 700 times smaller than the United States is carrying out “intolerable” actions, against which the American military is “forced” to defend itself. Overnight, Yemen’s Houthis have been turned into a new bogeyman, requiring urgent military action without any discussion or explanation. 

In coordination with the Israeli genocide in Gaza, the United States has dispatched to the Middle East a massive military armada, consisting of two aircraft carrier battle groups, multiple guided missile destroyers, an unknown number of submarines and dozens of warplanes. These forces have provided logistics, reconnaissance, and target selection to Israel in a deliberate effort to provoke retaliation from Iran and its allied forces such as the Houthis. 

Yet, supposedly it is Yemen that is the “aggressor,” carrying out “unprecedented attacks” on US military forces deployed in the Red Sea, thousands of miles from the US border. American imperialism, which has a military larger than that of the next 10 countries combined, claims to be waging a “defensive” war on the other side of the world against a small, oppressed and impoverished country.

“We’re not interested in a war with Yemen,” asserted the Pentagon on Friday, “We’re not interested in a conflict of any kind.”

In fact, the imperialist powers have been waging a war against the population of Yemen for nearly a decade. The Houthis in Yemen have been subject to ruthless slaughter, waged by Saudi Arabia but armed and financed by the United States. According to the United Nations, 377,000 people have been killed in a genocidal campaign that has involved blockades resulting in mass starvation and disease. First under Obama and then under Trump, the US financed this assault with more than $54 billion in military equipment, aided and abetted by its imperialist allies, including the UK. 

The devastation of Yemen is part of more than 30 years of unending and expanding war, spearheaded and led by American imperialism, following the dissolution of the Soviet Union in 1990-91. This included the first Gulf War in 1990; the dismantling of Yugoslavia, culminating in the war against Serbia in 1999; the invasion of Afghanistan in 2001; the second war against Iraq in 2003; the war against Libya in 2011; and the CIA-backed civil war in Syria that began the same year.

Every single administration since that of Bill Clinton has authorized military operations, airstrikes, and destabilization operations in Somalia, across the Gulf of Aden from Yemen, seeking to control the critical waterway leading to the Suez Canal.

The launching of military strikes against Yemen marks a new stage in the deepening imperialist military offensive throughout the Middle East and beyond. The US and its imperialist allies are waging a de facto war against Iran, working to eliminate Iran’s military allies throughout the Middle East. The strikes against Yemen are directed at encircling Iran and provoking it into retaliation against US forces, which could be used to justify a full-scale war against Tehran.

The immediate antecedent for the escalating war in the Middle East, of which the genocide in Gaza is a part, is the collapse of Ukraine’s “spring offensive.” But the imperialist powers are doubling down. “Backing Ukraine is key to the West’s security,” declares The Economist, while Foreign Affairs asserts that “Victory Is Ukraine’s Only True Path to Peace.”

Overriding all of this, the United States is involved in a struggle to fend off the challenge posed by China to its global hegemony, which threatens to trigger a shooting war in the Pacific. In the US media and political circles, there is growing talk of a new “axis of evil” involving Iran, China and Russia. 

Each one of these conflicts cannot be understood in isolation. The bombing of Yemen is part of a global counter-revolution, in which the imperialist powers are seeking to reestablish direct control over their former colonies.

The countries carrying out this agenda are the old imperialist powers: the US, UK, France, and Germany. The British ruling class, unable to carry through its policies independently, seeks to exploit the so-called special relationship, that is, Britain’s role as the principal ally of American imperialism, to advance its own interests on a global stage. 

Every war launched by the US and its imperialist allies has ended in one bloody debacle after the other, with millions of people killed. But each disaster only reinforces the determination of US imperialism to use war as a means to secure its global hegemony.

American Imperialism, to paraphrase the words of Leon Trotsky, is “tobogganing towards disaster with eyes closed.”

Over the past three months, millions of people all over the world have marched in protest of the US-backed Israeli genocide in Gaza. The US strikes on Yemen occurred on the same day as the International Court of Justice heard devastating evidence that Israel, and by extension the United States, were responsible for genocide in Gaza.

The response of US imperialism to these mass popular protests and exposures of its war crimes has been to accelerate its war plans. This is because the eruption of war, genocide and political repression is not an aberration. Imperialism, as Lenin explained, is not merely a policy, but rather a specific historical stage of capitalist development. Opposition to imperialism is, therefore, a revolutionary question.

It is not a matter of appealing to the capitalist governments responsible for these crimes to alter course, but rather mobilizing the working class, fusing the struggle against war with the developing struggles of workers all over the world against inequality and exploitation. The logic of these struggles requires the conquest of political power by workers all over the world, the expropriation of the capitalist oligarchs and war criminals, and the socialist reorganization of economic life on a world scale.

The US/UK attack on Yemen and the global eruption of imperialist war Read More »

Rocket

ජර්මානු රජය ඊශ්‍රායලයට ආයුධ යැවීම දස ගුණයකින් වැඩි කරයි

ජොහැන්නස් ස්ටර්න් විසිනි. 

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 නොවැම්බර් 10  දින පල වූ ‘German government increases arms deliveries to Israel tenfold’ යන ජොහැන්නස් ස්ටර්න් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ විසිනි. දෙමසකට පෙර මෙම ලිපිය මගින් ඉදිරිපත් කර ඇති කරුනු අද දවසේ  වර්ධනයන් පසුබිමෙහි වැදගත් පෙරවදනකි.

පලස්තීනුවන්ට එරෙහි ජන සංහාරයේ දී, ඊශ්‍රායලයට ජර්මනිය පුදන දුස්සහාය දක්ෂිනාංශික නෙතන්යාහු ආන්ඩුව සමග සහයෝගීතාවය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට පමණක් සීමා නොවේ. ජර්මානු ආන්ඩුව, පසුගිය සති හතර තුළ ගාසා තීරයේ විශාල කොටස් විනාශ කර, දහස් ගණන් කාන්තාවන් සහ ළමුන් ද ඇතුළුව 10,000කට වඩා මිනිසුන් ඝාතනය කර ඇති ඊශ්‍රායල යුද යන්ත්‍රය සන්නද්ධ කිරීමේ හා උපකරණ සැපයීමේ කේන්ද්‍රීය භූමිකාවක් ඉටු කරයි. දැන් එම යුද යන්ත්‍රය [ඊශ්‍රායලය] ලේ  වැගිරීම පුළුල් කරන අතර, ඒ වෙනුවෙන්, වඩ වඩාත් ජර්මානු ආයුධ ලබා ගනිමින් සිටී.

Rocket
ජර්මානු නාවික යාඩ් කීල් හි තිසේන්ක්රුප් මැරීන් සිස්ටම්ස් (ThyssenKrupp Marine Systems) විසින් ඉදිකරන ලද Sa’ar 6 පන්තියේ ඊශ්‍රායල යුද නෞකාව [ඡායාරූපය: IDF ප්‍රකාශන ඒකකය]

ජර්මානු පුවත්පත් ඒජන්සියේ (dpa) බදාදා නිකුත් කල ආර්ථික අමාත්‍යාංශයේ තොරතුරු සඳහන් වාර්තාවකට අනුව, ජර්මානු රජය ඊශ්‍රායලයට ආයුධ අපනයනය සඳහා වන බලපත්‍ර දැවැන්ත ලෙස පුළුල් කර ඇත. නොවැම්බර් 2 වන විට, එය යුරෝ මිලියන 303කට ආසන්න ප්‍රමාණයකට අපනයන අනුමත කර තිබිණ. මේ ප්‍රමාණය, යුරෝ මිලියන 32ක් පමණ වූ 2022 මුළු වසරේ අපනයන ප්‍රමාණය මෙන් 10 ගුණයක් පමණ වේ.

මේ වසරේ මේ දක්වා නිකුත් කර ඇති තනි තනි බලපත්‍ර 218 න් 185 ක්ම නිකුත් කර අවසන් කර ඇත්තේ ගාසා තීරයේ, ඊශ්‍රායල සංහාරය ආරම්භයෙන් මෙපිටටය. “වර්තමාන තත්වය හේතුවෙන්” ජර්මානු ආන්ඩුව “ඊශ්‍රායලයට හමුදා උපකරණ අපනයනය සඳහා වන ඉල්ලුම්පත්‍රවලට ප්‍රමුඛත්වය දෙමින් සිටියි” යනුවෙන් රොබට් හැබෙක් (හරිත පක්ෂය) විසින් නායකත්වය දෙනු ලබන අමාත්‍යාංශයේ නියෝජිතයෙකුගේ ප්‍රකාශය Dpa උපුටා දක්වයි.

නිශ්චිත බෙදාහැරීම් රහසිගත ය, නමුත් දන්නා දේ මත පැහැදිලිව පෙනී යන්නේ ඒවාට මාරාන්තික යුද උපකරණ ඇතුළත් වන බවයි. ඔක්තෝබර් 12දා, ප්‍රහාරක ඩ්‍රෝන යානා සඳහා ඊශ්‍රායලයේ අනුරූපී “සහාය ඉල්ලීමක්” රජය අනුමත කර ඇති බව ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය නිවේදනය කළේය. ප්‍රශ්නයට බඳුන් වී ඇත්තේ ඊශ්‍රායලයේ නිෂ්පාදිත හෙරොන් ටීපී ඩ්‍රෝන වන අතර, ජර්මනිය තමන්ගේම සටන් ඩ්‍රෝන වැඩසටහනක් සංවර්ධනය කිරීම සඳහා එය ඊශ්‍රායලයෙන් බදුගෙන තිබුණි. ආරක්ෂක අමාත්‍ය බොරිස් පිස්ටෝරියස් (සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂය-එස්පීඩී) ට අනුව, ඊශ්‍රායලය යුද නැව් සඳහා පතොරම්, ආරක්ෂක ඉණ කබා, ගුවන් ආරක්ෂක උපාංග සහ සන්නිවේදන උපකරණ වැනි දේ ද ඉල්ලා තිබුණි. 

ස්ටොක්හෝම් ජාත්‍යන්තර සාම පර්යේෂණ ආයතනය (SIPRI) ද වාර්තා කරන්නේ ජර්මනිය මෑත වසරවලදී ඊශ්‍රායලයට ටැංකි එන්ජින් 1,000 කට වඩා ලබා දී ඇති බවයි. මේ සඳහා පදනම වන්නේ 2000 වර්ෂයේ සිට පවතින අපනයන බලපත්‍රයක් වන අතර, එම එන්ජින් බොහෝවිට ඊශ්‍රායල මර්කාවා-4 ප්‍රධාන යුද ටැංකියේ සහ නේමර් පිරිස් වාහක සන්නද්ධ රථවල ස්ථාපනය කර තිබෙනු විය යුතුය. රෝද සහිත ඊශ්‍රායල එයිටන් පිරිස් වාහක සන්නද්ධ රථ සඳහා ඩීසල් එන්ජින් ද සපයා ඇත. 

මීට අමතරව, න්‍යෂ්ටික හැකියාව ඇති ඩොල්ෆින් පන්තියේ සබ්මැරීන සහ සාර් පන්තියේ (Sa’ar-class ) සබ්මැරීන් නාශක (කොර්වෙට්) යාත්‍රා ඊශ්‍රායල නාවික හමුදාව සඳහා ලබා දී ඇත. SIPRI ට අනුව, ජර්මානු ආරක්ෂක දැවැන්තයන් වන රෙයින්මෙටාල් (Rheinmetall), MBDA ඩොයිෂ්ලන්ඩ් (MBDA  Deutschland) සහ ක්‍රාඋස් මෆෙයි වෙග්මන් ( Krauss-Maffei Wegmann ) ද, ඊශ්‍රායලය ද අතර මිසයිල සහ අනෙකුත් පතොරම් වර්ධනය ද ඇතුළත් වූ , සමීප මිලිටරි-කාර්මික සහයෝගීතාවයක් පවතී. 

Sub
ඊශ්‍රායල රාහාව් සබ්මැරීනය විල්හෙල්ම්ෂේවන් වරායේ මුහුදු පෙරහුරුවක්  පවත්වයි. [ඡායාරූපය – අයින් ඩාමර් / CC BY-SA 4.0]

යුරෝපීය රූපවාහිනී නාලිකාවක් වන යුරෝනිවුස් ( Euronews ) වෙත අදහස් දක්වමින් SIPRI පර්යේෂක  සයින් හුසෙයින් ඉදිරිපත්  කළේ ගාසා තීරයේ වත්මන් සමූලඝාතනය තුළ ජර්මානු යුද උපකරණ කේන්ද්‍රීය භූමිකාවක් ඉටු කරන බවයි. “අපගේ ඇස්තමේන්තු වලට අනුව, මෙම එන්ජින් සමහරක් ගාසාහි භාවිතයට සූදානම්ව ඇත,” හුසේන් පැවසීය. “සමහර ජර්මානු නැව් ද ක්‍රියාත්මක කර ඇති” අතර, ඒවා “ගාසා තීරයේ ඉලක්ක වෙත වෙඩි තැබීමට බොහෝ විට යොදා ගැනේ.” 

ජර්මානු ආන්ඩුව සිය ආයුධ සැපයුම් සමඟ සමූලඝාතනයට සෘජුවම සහභාගී වන අතර, එය බරපතලම යුද අපරාධවල හවුල්කරුවෙකු බවට සැකයක් නැත.

එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස්ගේ නිව් යෝර්ක් කාර්යාලයේ ප්‍රධානී ක්‍රේග් මොකිබර් , ඔක්තෝබර් 28 දා සිය ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපියෙහි ගාසා තීරයේ බිහිසුණු සිදුවීම් විස්තර කළේ “පෙළපොත්හි දැක්වෙන ආකාරයේ ජන සංහාරයක්” ලෙස ය. දශක තුනකට වැඩි පළපුරුද්දක් ඇති මානව හිමිකම් ආරක්‍ෂකයෙකු ලෙස ඔහු ජන සංහාරය යන යෙදුම බොහෝ විට දේශපාලනික වශයෙන් වැරදි ලෙස භාවිතා කර ඇති බව හොඳින් දනී. ඔහු පැවසුවේ මෙසේය:

“එහෙත් පලස්තීන ජනතාවගේ වර්තමාන මහා පරිමාණ ඝාතනය, වාර්ගික-ජාතිකවාදී පදිංචිකරුවන්ගේ යටත් විජිත මතවාදයක් තුළ මුල් බැසගෙන, දශක ගනනාවක් තිස්සේ ඔවුන්ට එරෙහිව ක්‍රමානුකූලව හිංසා කිරීම සහ විරේකකරනය අඛණ්ඩව පවත්වා ගෙන යාම, සම්පූර්ණයෙන්ම ඔවුන් අරාබිවරුන් වීම මත පදනම් වූවක් වන අතර, ඊශ්‍රායල ආන්ඩුවේ සහ මිලිටරියේ නායකයින්ගේ අභිප්‍රාය පිලිබඳ නිශ්චිත ප්‍රකාශයන් සමගින්, එය සැකයකට හෝ විවාදයකට ඉඩක් නොතබයි.”

ගාසා තීරයේ “සිවිල් නිවාස, පාසල්, පල්ලි, මුස්ලිම් පල්ලි සහ වෛද්‍ය ආයතනවලට අනවශ්‍ය ලෙස පහර දෙන අතරතුර, දහස් ගණනක් සිවිල් වැසියෝ සමූලඝාතනය වෙති,” මොකිබර් තවදුරටත් පැවසීය. අල්ලා ගෙන සිටින ජෙරුසලම ද ඇතුළුව බටහිර ඉවුරේ නිවාස “අත්පත් කර ගැනීම හා යලි පවරාදීමේ ක්‍රියාවලියක් සම්පූර්ණයෙන්ම ජාතිය මත පදනම්ව සිදු කෙරෙමින් පවතින අතර, ඊශ්‍රායල හමුදා ඒකකවල සහභාගීත්වය සමඟ ප්‍රචණ්ඩකාරී ලෙස පදිංචිකරුවන්ට වධ බන්ධන පැමිණවීමේ ව්‍යාපාර සිදුවෙමින් පවතී.” වර්ණභේදවාදය රට පුරා රජ කරන බව ඔහු ලියයි.

“පලස්තීනය තුල ස්වදේශීය පලස්තීන ජීවිතයේ අවසාන නටබුන් කඩිනමින් විනාශ කිරීම” සඳහා අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන් පුදන දුස්සහාය සම්බන්ධයෙන් සඳහන් කිරීමේ දී ද මොකිබර් සිය වචන ලඝු කිරීමට තැත් කළේ නැත. “එක්සත් ජනපදය, එක්සත් රාජධානිය සහ යුරෝපයේ බොහෝ” ආන්ඩු “බිහිසුණු ප්‍රහාරයට මුලුමනින්ම අපසහාය පුදන” බව ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසීය.

ජිනීවා සම්මුතියට අනුකූල වීම ලෙස පවතින ඔවුන්ගේ ගිවිසුම් බැඳීම්වලට ගරු කිරීම ඔවුහු ප්‍රතික්ෂේප කරති. එහෙත් එය එතෙකින් නොනවතී:

“එහෙත්, ඔවුහු ඇත්ත වශයෙන්ම ප්‍රහාරය සක්‍රීයව සන්නද්ධ කරමින්, ඊට ආර්ථික සහ බුද්ධිමය සහාය ලබා දෙමින් සහ ඊශ්‍රායලයේ කුරිරුකම් සඳහා දේශපාලන හා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික ආවරණය ලබා දෙමින් සිටිති. මෙයට සමගාමීව, එන්න එන්නම වැඩි වැඩියෙන් පක්ෂග්‍රාහි සහ රාජ්‍යයට බද්ධ වී සිටින බටහිර සංගත මාධ්‍ය, ICCPR හි 20 වන වගන්තිය විවෘතව උල්ලංඝනය කරමින්, සමූල ජන සංහාරයට පහසු කිරීම සඳහා පලස්තීනුවන් අඛණ්ඩව අමානුෂිකකරණය කරමින් සහ යුද්ධය ප්‍රවර්ධනය සඳහා ප්‍රචාර විකාශනය කරමින් ද, වෙනස් කොට සැලකීම, එදිරිවාදිකම් සහ ප්‍රචණ්ඩත්වය උසිගැන්විමෙන් සමන්විත වන ජාතික, වාර්ගික හෝ ආගමික වෛරයට පක්ෂපාත ව කථා කරති.” 

මෙම මඩ ගැසීමේ ව්‍යාපාරය ජර්මනිය තුල විශේෂයෙන් ආක්‍රමණශීලී ය. භීෂණකාරී නාසි රාජ්‍ය පාලනයකින් සහ මානව ඉතිහාසයේ දරුණුතම අපරාධවලින් ඉක්බිති ගෙවී ගිය දශක අටකට පසුව, සංස්ථාපිත දේශපාලනඥයන් සහ මාධ්‍ය නැවත වරක් අවි ආයුධ ඉහළ නැංවීමට, ජන සංහාරක ප්‍රචණ්ඩත්වය යුක්ති සහගත කිරීමට සහ එයට එරෙහි වැඩෙන ප්‍රතිරෝධය මැඩපැවැත්වීම සඳහා වධ බන්ධනීය ආකාරයේ වාතාවරණයකට ඉන්ධන සපයයි. සාපරාධීත්වයේ උච්චතම අවස්ථාව නම් මෙම සාරභූත ෆැසිස්ට් ප්‍රතිපත්තිය යුදෙව් විරෝධීන්ට එරෙහි සටනේ නාමයෙන් අනුගමනය කිරීමයි.

ඇත්ත වශයෙන්ම, ජර්මනිය සඳහා විකල්පය [ පක්ෂය] (AfD) ආකාරයෙන් නැවත වරක් ෆැසිස්ට් පක්ෂයක් ගොඩනඟමින් සිටින පාලක පන්තිය, යුදෙව් ජීවිතය ආරක්ෂා කිරීම ගැන සැලකිල්ලක් නොදක්වයි. මැද පෙරදිග කලාපයේ අධිරාජ්‍යවාදී මුරපොළක් ලෙස ඊශ්‍රායලයට සහාය දීමෙන් බර්ලිනය හුදෙක් සිදු කරන්නේ තමන්ගේ ම භූ මූලෝපායික හා ආර්ථික අවශ්‍යතා අඛණ්ඩව හඹා යාම ය. තව ද ජර්මනිය තුලමත්, යුදෙව් විරෝධී චෝදනාව ඒකාධිපති පාලනයක් ස්ථාපිත කිරීමට සේවය කරයි. පලස්තීනුවන්ට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ ජන සංහාරයට විරුද්ධ වන සියල්ලෝ ම, ඉදින් ඔවුන් යුදෙව්වන්ම වුව, “යුදෙව් විරෝධීන්” සහ “ත්‍රස්තවාදීන්” ලෙස හෙළා දකිනු ලැබෙති.

සැලකිය යුතු කරුණක් නම්, අන්ත දක්ෂිනාංශික නෙතන්යාහු ආන්ඩුව, දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයේදී සමූලඝාතන යුද්ධයක් දියත් කළ සහ යුදෙව්වන් මිලියන 6කට එරෙහිව සමූලඝාතනය සිදු කළ ජර්මානු මිලිටරිවාදය නැවත පැමිණීමට සහාය දක්වයි. ගාසා තීරයේ ඊශ්‍රායල සංහාරයට ටික කලකට පෙර පිස්ටෝරියස් සහ ඔහුගේ ඊශ්‍රායල සගයා වන ගැලන්ට් ඊශ්‍රායල මිසයිල ආරක්ෂණ පද්ධතිය වන “ඇරෝ 3” ජර්මනියට විකිණීමේ ගිවිසුමකට අත්සන් තැබූහ. යුරෝ බිලියන 4 කට වැඩි වටිනාකමක් ඇති මෙය , ඊශ්‍රායල ඉතිහාසයේ විශාලතම ආරක්ෂක ගනුදෙනුව වේ.

ඇරෝ 3 ප්‍රතිබැලිස්ටික් මිසයිලය. [ඡායාරූපය: එක්සත් ජනපද මිසයිල ආරක්ෂක ඒජන්සිය]

ජර්මානු අධිරාජ්‍යවාදය සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, “ඇරෝ 3” යනු ජර්මනිය යුරෝපයේ ශක්තිමත්ම මිලිටරි බලවතා ලෙස ස්ථාපිත කිරීමේ කේන්ද්‍රීය සංරචකයකි. එමඟින් එය නැවතත් “යුද්ධයට සුදුසු” (පිස්ටෝරියස්) බවට පත් කර, න්‍යෂ්ටික බලවතා වන රුසියාවට එරෙහිව පූර්න පරිමානයේ නේටෝ යුද්ධයකට එය සූදානම් කරයි. ඊශ්‍රායල සන්නද්ධ හමුදා ගාසාවේ ජන සංහාරය අතරතුර ප්‍රථම වතාවට ඇරෝ 3 සාර්ථකව යෙදවූ විට, ජර්මානු මාධ්‍ය නරුම ලෙස එය සැමරුවේ, “සුබ ආරංචියක්” ලෙස සහ සාර්ථක “දරා සිටීමේ පරීක්ෂණයක්” ලෙසිනි.

බර්ලින්, ටෙල් අවිව් සහ අනෙකුත් ප්‍රමුඛ නේටෝ බලවතුන් අතර ජන සංහාරක යුද සන්ධානය නැවැත්විය යුතුය. බයිඩන්, නෙතන්යාහු, ගැලන්ට්, පිස්ටෝරියස් සහ ෂොල්ස් ඇතුළු එහි ප්‍රමුඛ ප්‍රධාන චරිත, ඔවුන් මීට ද වඩා විශාල අපරාධ සිදු කර ලෝකය අගාධයට ඇද දැමීමට පෙර, යුක්තිය ඉදිරියට ගෙන ආ යුතුය. මේ සඳහා ජන සංහාරයට එරෙහිව ලෝක ව්‍යාප්ත මහජන විරෝධතා ව්‍යාප්ත කිරීම, ආයුධ නැව්ගත කිරීම් අවහිර කිරීම සහ සමාජවාදී වැඩපිලිවෙලක් මත පදනම් වූ ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තියේ දේශපාලන මහා වැඩ වර්ජනයක් සඳහා අරගලය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.

ජර්මානු රජය ඊශ්‍රායලයට ආයුධ යැවීම දස ගුණයකින් වැඩි කරයි Read More »

Us

එක්සත් ජනපදය පුලුල් මැද පෙරදිග යුද්ධය උත්සන්න කරන විට ගාසා තීරයේ මරණ සංඛ්‍යාව 30,000 ඉක්මවයි

ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2024 ජනවාරි 6 දින පල වූ ‘Gaza death toll tops 30,000, as US escalates wider Middle East war’ යන ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසින් ලියන ලද  ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

යුරෝ-මෙඩ් මොනිටර් (Euro-Med Monitor) සංවිධානය සිකුරාදා වාර්තා කළේ, සිරුරු හඳුනාගෙන ඇති සහ කඩා බිද දැමූ ගොඩනැගිලිවල සුන්බුන් යට වැළලී ඇති බොහෝමයක් වූ සති දෙකකට වඩා වැඩි කාලයක් අතුරුදහන් වූවන් යන දෙකම සැලකිල්ලට ගනිමින්, ඔක්තෝබර් 7 සිට, ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදා (IDF) ප්‍රහාරවලින් පලස්තීනුවන් 30,676 ක්  මිය ගොස් ඇති බවයි.

Us
එක්සත් ජනපද හමුදාව බ්‍රහස්පතින්දා බැග්ඩෑඩ්හිදී පළිගැනීමේ ප්‍රහාරයක් දියත් කළ බව පැවසූ පෙන්ටගනයේ ප්‍රකාශක පැට්‍රික් රයිඩර්, එක්සත් ජනපද නිලධාරීන්ට මෑත කාලීන ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ජනපදය දොස් කියන මිලීෂියා නායකයෙකු මරා දැමූ බව පැවසීය. [Reuters]

මෙම යෝධ මරණ සංඛ්‍යාවට ළමුන් 12,040 ක්, කාන්තාවන් 6,103 ක්, සෞඛ්‍ය සේවකයින් 241 ක් සහ මාධ්‍යවේදීන් 105 ක් ඇතුළත් වේ. තවත් 58,960 දෙනෙකු ප්‍රහාරයෙන් තුවාල ලබා ඇත.

ගාසා තීරය පුරා, ඊශ්‍රායල වාඩිලාගැනීමේ හමුදා විසින් භාවිතා කරන ලද මාර්ගවල වැටී ඇති සිය ගණනක් ඇතුළුව, දහස් ගණන් සිරුරු මිහිදන් කොට නොමැත. 

යුරෝ-මෙඩ් වාර්තා කළ අන්දමට, ගාසා තීරයේ ජනගහනයෙන් සියයට 4 ක් මිය ගොස්, තුවාල ලබා හෝ අතුරුදහන් වී ඇත. එම ප්‍රතිශතය ඇමරිකානු ජනගහනය සමග සසදනු ලැබුවහොත්, එය  මිලියන 13 කට වඩා සමාන වනු ඇත.

අද වන විට පලස්තීනුවන් මිලියන 1.9 ක් අභ්‍යන්තරව අවතැන් වී ඇති අතර එය ගාසා තීරයේ ජනගහනයෙන් සියයට 90 කි. බොහෝ දෙනෙකුට කිහිප වතාවක්ම පලා යාමට බල කෙරී ඇත.

යන්තම් මාස තුනකට අඩු කාලයකදී, අති විශාල ප්‍රමාණයක් වන, නිවාස ඒකක 247,696ක්, පාසල් 318ක් සහ සෞඛ්‍ය මධ්‍යස්ථාන  169ක් ඇතුළුව, ඊශ්‍රායලය විසින් ගාසා තීරයේ සිවිල් යටිතල පහසුකම්වලින් දළ වශයෙන් සියයට 70ක් විනාශ කර හෝ හානි කර ඇති බව යුරෝ-මෙඩ් වාර්තා කරයි.

ගාසා තීරයේ සිදුවෙමින් පවතින විනාශය පලස්තීන ජනගහනය ස්ථීර ලෙස අවතැන් කිරීම සඳහා වැඩෙන ඉල්ලීම් සමග අත්වැල් බැඳගනී.

බදාදා ටයිම්ස් ඔෆ් ඊශ්‍රායල් වාර්තා කළේ, “ඊශ්‍රායලය පලස්තීනුවන් අවශෝෂණය කිරීම සඳහා රටවල් කිහිපයක් සමඟ සාකච්ඡා පවත්වා ඇති බව ඊශ්‍රායල ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරියෙක් පැවසූ අතර පළස්තීනුවන් ගාසා තීරයෙන් ‘ස්වේච්ඡාවෙන්’ නැවත පදිංචි කිරීම සෙමෙන් රජයේ ප්‍රධාන නිල ප්‍රතිපත්තිය බවට පත්වෙමින් පවතින බව” යි.

සිකුරාදා ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් එක්සත් ජාතීන්ගේ මානුෂීය කටයුතු පිළිබඳ ප්‍රධානී මාර්ටින් ග්‍රිෆිත්ස් ප්‍රකාශ කළේ, “මහජන සෞඛ්‍ය ව්‍යසනයක් දිග හැරෙමින් තිබේ. කාණු පිටාර ගැලීම නිසා ජනාකීර්ණ නිවාසවල බෝවන රෝග පැතිර යමින් පවතී. මෙම අවුල් සහගත තත්ත්වය මධ්‍යයේ දිනකට පලස්තීන කාන්තාවන් 180ක් පමණ දරු ප්‍රසූතිය සිදු කරති. මිනිසුන් මෙතෙක් වාර්තා වී ඇති ඉහළම මට්ටමේ ආහාර අනාරක්ෂිතභාවයට මුහුණ දී සිටිති. සාගතය අත ළඟ පවතී.” යන්නයි.

වෙනම ප්‍රකාශයක, එක්සත් ජාතීන්ගේ ළමා අරමුදල (UNICEF) වාර්තා කළේ, “ගාසාවේ ළමුන්, ගෙවෙන සෑම දිනයකම, නරක අතට හැරෙන බියකරු සිහිනයකට හසු වී ඇති” බවයි.

UNICEF හි විධායක අධ්‍යක්ෂ කැතරින් රසල් පැවසුවේ, “ගාසා තීරයේ ළමුන් සහ පවුල් සටන් වලින් දිගටම මිය යමින් හා තුවාල ලබමින් සිටින අතර, වළක්වා ගත හැකි රෝග සහ ආහාර හා ජලය නොමැතිකම හේතුවෙන් ඔවුන්ගේ ජීවිත වැඩි වැඩියෙන් අවදානමට ලක්ව ඇත. සියලුම ළමයින් සහ සිවිල් වැසියන් ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් ආරක්ෂා විය යුතු අතර මූලික සේවා සහ සැපයුම් සඳහා ප්‍රවේශය තිබිය යුතුය,” යන්නයි.

ඇය තවදුරටත් කියා සිටියේ, “ගාසා තීරය හුදෙක් වාසයට නුසුදුසු තත්ත්වයට පත්ව ඇත. ලෝකය බලා සිටින අතරතුර ,  එහි වෙසෙන ජනතාව දෛනිකව තම මූලික පැවැත්මට එරෙහි තර්ජන අත්දකිමින් සිටිති.” යන්නයි.

එහෙත්, මෙම ලේ වැගිරීම, මැද පෙරදිග පුරා එක්සත් ජනපදයේ මහා නව යුද්ධයක් බවට ශීඝ්‍රයෙන් පත්වෙමින් තිබෙන දෙයෙහි පූර්විකාව පමනි.

“ගාසාවේ යුද්ධය, නිල වශයෙන් ගාසා තීරුවේ දේශසීමාවෙන් ඔබ්බට උත්සන්න වී ඇති” බව බයිඩන් පරිපාලන නිලධාරීන් පිළිගන්නා බව සඳහන් කරමින්, පොලිටිකෝ (Politico) පුවත් පත, සිකුරාදා ලිපියක් පල කලේය.

නම් නොකළ එක්සත් ජනපද නිලධාරීන් හතර දෙනෙකු උපුටා දක්වමින් පොලිටිකෝ වාර්තා කළේ, “එක්සත් ජනපදය තවත් මැද පෙරදිග යුද්ධයකට ඇද දැමිය හැකි අවස්ථා” සඳහා “බයිඩන් පරිපාලන නිලධාරීන් සැලසුම් සකස් කරමින් සිටින” බවයි.

ප්‍රකාශනය තවදුරටත් සදහන් කලේ, “සාකච්ඡා පිළිබඳ සෘජු දැනුමක් ඇති එක්සත් ජනපද නිලධාරීන් තිදෙනෙකුට අනුව, රතු මුහුදේ වාණිජ නැව් ගමනාගමනයට ප්‍රහාර එල්ල කරන ඉරානයේ පිටුබලය ලබන හූති සටන්කාමීන්ට ප්‍රතිප්‍රහාර එල්ල කිරීමට මිලිටරිය සැලසුම් සකස් කරමින් සිටී,” යන්නයි.  “එයට යේමනයේ හූති ඉලක්කවලට පහර දීම ඇතුළත් වේ, එක් නිලධාරියෙකුට අනුව, එය හමුදාව විසින් කලින් ඉදිරිපත් කර ඇති විකල්පයකි,” යි එය වැඩි දුරටත් සඳහන් කලේය.

පෙන්ටගනය යේමනයට ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට සැලසුම් කිරීම කලින් වෝල් ස්ට්‍රීට් ජර්නලය විසින් වාර්තා කරන ලදී.

“එක් නිලධාරියෙකුට අනුව, එක්සත් ජනපදය උත්සාහ කරන්නේ ඉරාකයේ සහ සිරියාවේ ඉරාකයේ පිටුබලය ලබන හමුදා විසින් එක්සත් ජනපදයට එල්ල විය හැකි ප්‍රහාර අපේක්ෂා කිරීම සහ ඒවා වළක්වා ගැනීමයි,” පොලිටිකෝ වාර්තා කළේය.

මෙම පසුබිමට යටතේ, එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන් යුද්ධයේ මීළඟ අදියර සම්බන්ධීකරණය කිරීම සඳහා ඊශ්‍රායලයේ ප්‍රමුඛ නැවතුමක් ද ඇතුළුව මැද පෙරදිග පුරා සංචාරයක් සඳහා බ්‍රහස්පතින්දා පිටත් විය.

බ්ලින්කන් පිටත්ව ගිය දිනයේ, මැද පෙරදිග පුරා එක්සත් ජනපද-ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරයේ නවතම උත්සන්න කිරීම තුල, බ්‍රහස්පතින්දා එක්සත් ජනපදය ඉරාකයේ බැග්ඩෑඩ් වෙත නීති විරෝධී මිසයිල ප්‍රහාරයක් එල්ල කලේය.

මෙම ප්‍රහාරය ඉලක්ක වූයේ ඉරාකය තම ආරක්‍ෂක හමුදාවේ සාමාජිකයෙකු බව ප්‍රකාශ කළ ඉරාන ගැති මිලීෂියාවක සාමාජිකයෙකු වන මුෂ්තාක් ජවාඩ් කසිම් අල්-ජවාරි ය. ඉරාකයේ විදේශ අමාත්‍යාංශය, ඒ පිළිබඳව “දැඩි හෙලාදැකීමක්” නිකුත් කරමින්, එය ඉරාකයේ හමුදා මූලස්ථානයට එල්ල කළ “නොහික්මුණු ප්‍රහාරයක්” ලෙස හැඳින්විය.

සිකුරාදා කොන්ග්‍රසයට ලිපියක් යවමින්, බයිඩෙන් මෙම ප්‍රහාරය යුක්ති සහගත කරමින් ප්‍රකාශ කළේ, “මම මෙම නිශ්චිත මිලිටරි ක්‍රියාමාර්ග මෙහෙයවූයේ, මගේ වගකීමට අනුරූප වන පරිදි දේශීය හා විදේශීය වශයෙන් එක්සත් ජනපද පුරවැසියන් ආරක්ෂා කිරීමට සහ එක්සත් ජනපදයේ ජාතික ආරක්ෂාව සහ විදේශ ප්‍රතිපත්ති අවශ්‍යතා ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා,” බවයි. 

ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ඉරාක අගමැති මොහොමඩ් ෂියා අල්-සුඩානි කියා සිටියේ,  රට තුළ ස්ථානගත කර ඇති එක්සත් ජනපද හමුදා භටයින් 2,500 නෙරපා හැරීමට, ඉරාක රජය විසින් පියවර ගන්නා බවයි.

“ඉරාකයේ ජාත්‍යන්තර සභාග හමුදාවන්ගේ පැවැත්ම ස්ථිරවම අවසන් කිරීමට කටයුතු සම්පාදනය කිරීම සඳහා ද්විපාර්ශ්වික කමිටුව ආරම්භ කිරීමට රජය දින නියම කරමින් සිටී,” අල්-සුඩානි නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේය.

මේ අතර, එක්සත් ජනපදය මැද පෙරදිග කලාපය තුළ,  හමුදා, යුද නැව් සහ ගුවන් යානා රැස් කිරීම දිගටම කරගෙන යයි. බදාදා ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් ධවල මන්දිර ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ ප්‍රකාශක ජෝන් කර්බි පැවසුවේ එක්සත් ජනපදය “අපව, අපගේ අවශ්‍යතා, අපගේ හවුල්කරුවන් සහ ජාත්‍යන්තර වාණිජ්‍යයේ නිදහස් ප්‍රවාහය ආරක්ෂා කිරීමේ කර්තව්‍යයෙන් හැකිළෙන්නේ නැති” බවයි.

“මෙම අරමුණු ඉටු කර ගැනීම සඳහා, අපි සැලකිය යුතු ‘ප්‍රහාරක’ මිලිටරි බලයක් ඇතුළුව මැද පෙරදිග සැලකිය යුතු බලවේගයක් ස්ථාපිත කර ඇති අතර, එය දිගටම පවත්වාගෙන යනු ඇත,” යනුවෙන්, කර්බි අනතුරු ඇඟවීය.

එක්සත් ජනපදය පුලුල් මැද පෙරදිග යුද්ධය උත්සන්න කරන විට ගාසා තීරයේ මරණ සංඛ්‍යාව 30,000 ඉක්මවයි Read More »

Bordeer

පලස්තීනු වාර්ගිකව ශුද්ධ කිරීම අඛණ්ඩව සිදු කෙරෙන අතර ඊශ්‍රායලය ලෙබනනය සමඟ සටන් උත්සන්න කරයි

තෝමස් ස්ක්‍රිප්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 නොවැම්බර් 20  දින පල වූ ‘As Israel escalates fighting with Lebanon, as ethnic cleansing of Palestinians continues’ යන තෝමස් ස්ක්‍රිප්ස් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ  විසිනි.

කලාපය [මැද පෙරදිග] තුල පුලුල් යුද්ධයක් සඳහා නෙතන්යාහු ආන්ඩුව බලපෑම් කරන අතරතුර , සති අන්තය පුරා සහ සඳුදා දක්වාමත්, ඊශ්‍රායල-ලෙබනන දේශසීමාව හරහා දරුණු වෙඩි හුවමාරුවක් සිදු විය. 

 “ඊශ්‍රායල-ලෙබනන දේශසීමාවේ වර්ධනය වෙමින් පවත්නා යුද උත්සන්න වීම  විශාල යුද්ධයක අවදානම ගෙන එයි” යන මාතෘකාවෙන් යුත් ලිපියක වොෂින්ටන් පෝස්ට් මෙසේ සටහන් කරයි:

 “ඊශ්‍රායල ජෙට් යානා, දේශසීමාවේ සිට සැතපුම් 12 ක් උතුරින් – එනම්, එකට එක කිරීම් වශයෙන් කෙරෙන වෙඩි තැබීම් ලෙස දෙපාර්ශවය විසින් භාර ගැනෙන සාම්ප්‍රදායික කලාපයට ඉතා ඔබ්බෙහි – පිහිටි නබාතීහ් නම් ලෙබනන් නගරයේ ඇලුමිනියම් කම්හලකට පහර දෙන අයුරු සෙනසුරාදා දැක ගත හැකි විය.”

“දෙපාර්ශ්වයම මාරාන්තික ආයුධ භාවිතා කිරීමට පටන් ගෙන ඇති” බව ලිපිය සඳහන් කරයි, ඊශ්‍රායලය “දැන් හිස්බුල්ලා ඉලක්ක වෙත ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සඳහා නිතිපතා ප්‍රහාරක ජෙට් යානා යවයි; හිස්බුල්ලා සංවිධානය ඩ්‍රෝන යානා සහ බරින් වැඩි මිසයිල යොදවයි.”

Bordeer
2023 නොවැම්බර් 10 වැනි දින උතුරු ඊශ්‍රායලයෙන් පෙනෙන පරිදි ඊශ්‍රායල-ලෙබනන දේශසීමාවේ දුමාරය නැඟේ [ගොනුව: ඇලෙක්සැන්ඩර් එර්මොචෙන්කෝ/රොයිටර්]

පසුගිය සතියේ ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදා (IDF) ප්‍රකාශක ඩැනියෙල් හගාරි තර්ජනය කරමින් කියා සිටියේ, “මෙම නොසැලකිලිමත්කමේ සහ හමාස්- ISIS  හි ආරක්ෂකයා වීමට හිස්බුල්ලා සංවිධානය ගෙන ඇති තීරණයේ පිරිවැය ලෙබනනයේ පුරවැසියන් දරනු ඇති බවත්, උතුරේ ආරක්ෂක තත්ත්වය වෙනස් කිරීම සඳහා IDF මෙහෙයුම් සැලසුම් ඇති” බවත්ය 

සඳුදා උදෑසන ඊශ්‍රායලය තවත් ප්‍රකෝපකාරී ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. හිස්බුල්ලා සංවිධානය අරාබි අල්-අරම්ෂේ සහ බරාම් වෙත මෙන්ම බිරානිට් හමුදා කඳවුරට ද එරෙහිව ප්‍රතිප්‍රහාරාත්මකව වෙඩි තැබීය. බැරැක්කවලට දැඩි අලාභහානි සිදුවුවත් තුවාල සිදුවී නැත.

IDF කාලතුවක්කු, හෙලිකොප්ටර්, ප්‍රහාරක ජෙට් සහ ටැංකි සහ හිස්බුල්ලා මිසයිල සහ ඩ්‍රෝන යානා අතර තවදුරටත් වෙඩි හුවමාරු සිදු විය.

ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට ලෙබනනයේ හිස්බුල්ලා සාමාජිකයන් 74ක් ද ඇතුළුව 100කට ආසන්න පිරිසක් ද ඊශ්‍රායලයේ IDF සොල්දාදුවන් හය දෙනෙක්  ඇතුළුව නව දෙනෙක් ද මිය ගොස්  ඇත.

සිකුරාදා, බ්‍රිතාන්‍යයේ ප්‍රමුඛ විදේශ ප්‍රතිපත්ති බුද්ධි මණ්ඩලය වන චැතම් හවුස් ප්‍රකාශයට පත් කළේ, “ඊශ්‍රායලය හමාස් විනාශ කිරීමට ළං වන තරමට, හිස්බුල්ලා සමඟ යුද්ධයක් සඳහා වැඩි ඉඩක් ඇති” බවයි. එය සඳහන් කලේ, “දේශසීමාව දිගේ ඇති ඊශ්‍රායල හමුදා ස්ථාන වෙත ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සම්බන්ධයෙන් හිස්බුල්ලා සංවිධානයට වඩාත් ආක්‍රමණශීලී ලෙස දඬුවම් කිරීමට අවශ්‍ය, ආරක්ෂක අමාත්‍ය යොආව් ගැලන්ට් ඇතුළු අය ඊශ්‍රායල ආන්ඩුව තුළ  සිටිති,” යන්නයි.

 මෙම චෝදනාව මෙහෙයවන ගැලන්ට්, හිස්බුල්ලා සංවිධානයට පූර්ව භංග ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමේ  ඔහුගේ අභිලාෂය එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන්ට පැවසීය.  එය මේ වන තෙක් ඊශ්‍රායලයේ යුද කැබිනට් මණ්ඩලයේ ඔහුගේ සගයන් විසින් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. එහෙත්, “උතුරේ යුද්ධයක් නොවැළැක්විය හැකි බව විශ්වාස කරන” ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන් අතර ඔහුගේ මතය පුලුල්ව පැතිර පවතී.

පුලුල් යුද්ධයක් සඳහා ඊශ්‍රායලයේ සැලසුම් පිලිගනිමින් ගැලන්ට් ඉරිදා පැවසුවේ, “ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයට එරෙහි සතුරුකමේ සහ ආක්‍රමණශීලීත්වයේ මූලය ඉරානයයි.  යුද්ධය බහු පෙරමුණු..” ස්වභාවයක් ගනී යන්නයි.

“ඉරානය, ඉරාකය සිරියාව හා යේමනය තුල ක්‍රියාත්මක වන සිය බළල් අත් ලෙස යොදා ගන්නා මිලීෂියාවන් මඟින් එල්ල කරන ප්‍රහාර තීව්‍ර කිරීමට ක්‍රියා කිරීමේ වර්ධනය වෙමින් පවත්නා ප්‍රවනතාවක් පසුගිය දිනවල ආරක්ෂක සංස්ථාපිතය  හඳුනාගෙන ඇත. අප ඒ පිළිබඳව විපරමින් කටයුතු කරමින් සිටින අතර, සුදුසු වේලාවට, සුදුසු ස්ථානයට සහ ඊට සුදුසු ශක්තියෙන් ක්‍රියා කළ යුතු ආකාරය අපි දැන ගන්නෙමු.”

යේමනය කලාපීය යුද්ධයක් පුපුරා යාමේ තවත් විභව ස්ථානයන්ගෙන් එකකි. ඉරිදා ඉරානය සමඟ පෙල ගැසුණු හවුති සටන්කාමීහු රටේ දකුණු වෙරළට ඔබ්බෙන් භාණ්ඩ ප්‍රවාහන නෞකාවක් අල්ලා ගත්හ. ප්‍රකාශක යහියා සාරෙඉ නිවේදනය කළේ යාත්‍රාව “ඊශ්‍රායලයට අයත් වීම” නිසා එය ඉලක්ක කර තිබූ බවය. නමුත්, පසුව වාර්තා වූයේ එය එසේ නොවන බවයි. හවුති හමුදා පවසා ඇත්තේ “රතු මුහුදේ හෝ අපට ළඟා විය හැකි ඕනෑම ස්ථානයක ඊශ්‍රායල් යාත්‍රාවක් ඉලක්ක කිරීමට පසුබට නොවන” බවයි.

ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු “ඉරාන” ප්‍රහාරය ප්‍රකෝපකාරී ලෙස හෙළා දැක ඇත.  එක්සත් ජනපද ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලය “ජාත්‍යන්තර නීතිය අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කිරීම” හෙළා දකිමින්, සිය සහචරයින් සමඟ “සුදුසු මීළඟ පියවර” ගන්නා බවට තර්ජනය කළේය.

එක්සත් ජනපදය දැනටමත් කලාපයේ සැලකිය යුතු නාවික හමුදා රඳවා ඇති අතර ඊශ්‍රායලයට එල්ල කරන ලද හූති මිසයිල සහ ඩ්‍රෝන යානා එමඟින් දෙවරක් වැලැක්වූ බව ප්‍රකාශ කරයි.

යුද්ධයේ විෂය පථය පුළුල් වන අතර, ඊශ්‍රායලය විසින් ගාසා තීරයේ පලස්තීනුවන් සමූල ඝාතනය කිරීම සහ වාර්ගිකව ශුද්ධ  කිරීම දිගටම කරගෙන යයි. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් නිකුත් කරන ලද නවතම සංඛ්‍යා ලේඛනවලට අනුව ළමුන් 5,600 කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් සහ කාන්තාවන් 3,550 ක් ඇතුළුව 13,300 ක් මරා දමා ඇත.

රෝහල්, පාසල් සහ සරණගත කඳවුරු වෙත ප්‍රහාර අඛණ්ඩව සිදු වේ, අල් ජසීරා හි හනි මහමුද් මෙම ප්‍රහාරයන් පිළිබදව අදහස් දක්වමින් ,”මෙය මේ දැන් පෙනී යන්නේ ප්‍රවණතාවක් ලෙස ය” යනුවෙන් පැවසීය. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, ඔක්තෝබර් 7 සිට එහි පාසල් ගොඩනැගිලිවල නවාතැන් ගනිමින් සිටියදී පුද්ගලයින් 176 දෙනෙකු ඝාතනය වී ඇති අතර, 800 ක් තුවාල ලබා ඇත.

නවතම අවධානය යොමු වී ඇත්තේ ගාසා තීරයේ උතුරු දෙසින් පිහිටි ඉන්දුනීසියානු රෝහලයි. ඉරිදා රාත්‍රියේ සිට සඳුදා උදෑසන දක්වා වූ ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාරවලින් රෝගීන් ඇතුළු 12 දෙනෙක් මිය ගිය අතර විසි ගණන් තුවාල ලැබූහ. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය අනතුරු ඇඟවූයේ රෝගීන් සහ වෛද්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය ඇතුළු සියගණනක් සිවිල් ජීවිත “ඉන්දුනීසියානු රෝහලට සෘජු හා නැවත නැවතත් බෝම්බ හෙලීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මරණයේ අවදානමට ලක්ව ඇති” බවයි. එහි පරිශ්‍රය යුධ ටැංකි මගින් වටකර ඇති අතර විදුලි ජනන යන්ත්‍රවලට බෝම්බ දැමීමෙන් හානි වීම දැනටමත් එක් විදුලිය ඇනහිටීමකට හේතු වී තිබේ.

ජබාලියා සහ නුසෙයිරාට් සරණාගත කඳවුරුවලට එරෙහිව තවත් ගුවන් ප්‍රහාර එල්ල කරන ලදී.

දැනටමත් ගාසා නගරය සහ උතුරේ වටපිටාව විනාශ කර ඇති ආකාරයටම දකුණු ගාසා තීරයේ ද මරණ හා විනාශයේ ඊට සමාන මට්ටම් ළගා කර ගැනීමට  සූදානම් වෙමින් පවතී. පසුගිය සතියේ, IDF විසින් දකුණු ගාසා තීරයේ විශාලතම නගරය වන ඛාන් යුනිස් හි පදිංචිකරුවන්ට පිටත්ව යන ලෙස දන්වනු ලැබ ඇත. උතුරෙන් පලා ආ ජනතාවත් සමග නගරයේ සාමාන්‍ය ජනගහනය මෙන් පස් ගුණයක ප්‍රමාණයක් එනම් ආසන්න වශයෙන් මිලියන 1 ක ජනතාවක් දැනට එහි නවාතැන් ගෙන සිටිති.

දකුනු තීරුවට එරෙහිව දැනටමත් ප්‍රහාර  දියත් කර ඇත – දළ වශයෙන් පලස්තීන මරණ වලින් තුනෙන් එකක් මෙම කලාපය තුල සිදු වී ඇත – නමුත් දැන් එය උත්සන්න කිරීමට සූදානම් වේ. ඊශ්‍රායලයේ ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ හිටපු ප්‍රධානී ගිඕරා අයිලන්ඩ්, සැලසුම් කළ මෙහෙයුම් පිළිබඳව රොයිටර් පුවත් සේවයට පැවසුවේ, “බොහෝ විට සිවිල් වැසියන්ට හානි සිදුවනු ඇත. එය අපව ඉදිරියට යාමෙන් වළක්වන්නේ නැත. ” යන්නයි.

සඳුදා උදෑසන ඊශ්‍රායල ගුවන් ප්‍රහාර වලින් ඛාන් යුනිස් හි වයඹ දෙසින් පිහිටි හමාඩ් හි දුසිම් ගනනක් මිය ගිය අතර ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් කාන්තාවන් සහ ළමුන් ය. නගරයට නැගෙනහිරින් පිහිටි බානි සුහයිලා නගරයට වෙනම IDF වැටලීම් සිදු කරන ලදී.

ගාසා තීරයේ ජනගහනයෙන් තුනෙන් දෙකක් දැනටමත් අවතැන් වී ඇත. විශාල සංඛ්‍යාවක් ගාසා තීරයේ කුඩා අවකාශයන් තුළට පිරී ඉතිරී යන බැවින්, මානුෂීය තත්ත්වයන් වඩාත් නරක අතට හැරෙමින් තිබේ. යුරෝ-මෙඩිටරේනියන් හියුමන් රයිට් මොනිටර් (Euro-Mediterranean Human Rights Monitor) සංවිධානයට  අනුව, ළමුන්ගෙන් සියයට 90 ක් මන්දපෝෂණය, රක්තහීනතාවය සහ දුර්වල වූ ප්‍රතිශක්තිය වැනි සෞඛ්‍ය ගැටලුවලින් පීඩා විඳිති. IDF විසින් කෘෂිකාර්මික ඉඩම් සහ පරිශ්‍රයන් , පිටි ගබඩා (flour silos), ධීවර බෝට්ටු සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ සහන මධ්‍යස්ථානවලට පහර දෙනු ලැබ ඇති බව එම සංවිධානය වාර්තා කළේය.

නොවැම්බර් 7 වැනිදා සිට එක බේකරියක්වත් ක්‍රියාත්මක වී නොමැත.  බේකරි 11ක් විනාශ වී ඇති අතර අනෙක් ඒවාට පිටි, ඉන්ධන සහ විදුලිය හිඟය බල පා ඇත.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, පාචනය රෝගීන් 44,000 ක් සහ උග්‍ර ශ්වසන ආසාදන 70,000 ක් එක්සත් ජාතීන්ගේ නවාතැන් වල ලියාපදිංචි වී ඇත – එය සැබෑ  සංඛ්‍යාවෙන් සුළු කොටසකි.

ගාසාවේ පදිංචි රෙනාඩ් අල්-හෙලූ , අල්-මොනිටර් පුවත් සේවය වෙත පැවසුවේ, “එය යුගාවසාන විනාශය  වැනිය. අප හෙම්බත් වී ඇත. ජලය, ආහාර නැත. … ගාසාවේ කිසිවක් ඉතිරිව නැත. ඇත්තේ විනාශය, දුක් වේදනා සහ වධහිංසා පමණි.”

IDF සහචරයින් වන ෆැසිස්ට් පදිංචිකරුවන්ගේ  සහාය ඇතිව, IDF බටහිර ඉවුරේ ප්‍රහාරය ද උත්සන්න කරමින් සිටී. ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට පලස්තීනුවන් 200ක් පමණ එහි මරා දමා ඇත – මෙම සංඛ්‍යාව එකතු වී ඇත්තේ 2023 වසරේ මීට ඉහත දී මරා දැමූ 250 ටය – ප්‍රචණ්ඩත්වය හෝ මර්දනකාරී සීමා කිරීම්  නිසා අවතැන් වූ පිරිස ළමුන් 450ක් ඇතුළුව 1,000කට වැඩි ය; ජන ප්‍රජාවන් හයක් සම්පූර්ණයෙන්ම එම පෙදෙස් අතහැර දමා ඇති අතර, එමගින් මේ වසර තුල එසේ ඉවත් වූ මුළු සංඛ්‍යාව 11 දක්වා වැඩි වී ඇත. පදිංචිකරුවන්ගේ ප්‍රචණ්ඩත්වය දිනකට තුනේ සිට හත දක්වා දෙගුණයකටත් වඩා වැඩි තිබේ.

IDF විසින් මුළු ප්‍රජාවම වටලනු ලැබ ඇත. තුවක්කු එල්ල කර පලස්තීනුවන් බොහෝ දුරට තම නිවෙස්වලට සීමා කරමින්, හෙබ්‍රොන්හි, පලස්තීනුවන් 39,000ක් වෙසෙන සහ ඊශ්‍රායල පදිංචිකරුවන් 900ක් විසින් අල්ලාගෙන සිටින H2 දිස්ත්‍රික්කය, වසර 20ක් තුළ එහි දරුණුතම අගුලු දැමීමට ලක්කර ඇත.  රමල්ලා අසල බුඩ්රුස්හි මුස්ලිම් පල්ලියක යාඥා කරමින් සිටි සභාවකට ස්ටන් ග්‍රෙනේඩයක්  වීසි කළ සොල්දාදුවෙකුගේ වැඩ තහනම් කරනු ලැබුවේ ප්‍රහාරයේ වීඩියෝ දර්ශන මතුවීමෙන් පසුව පමණි. 

සිරකරුවන්ගේ කටයුතු පිළිබඳ පලස්තීන අධිකාරියට අනුව, ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට, දළ වශයෙන් 2,800 පලස්තීනුවන් බටහිර ඉවුරේ අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති අතර, ළමයින් 300 ක් සහ කාන්තාවන් 72 ක් ඇතුළුව අත්අඩංගුවේ සිටින මුළු සංඛ්‍යාව 7,800 දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත. මෑත සතිවල අත්අඩංගුවේ සිටියදී අවම වශයෙන් හතර දෙනෙකු මිය ගොස් ඇති අතර සිය ගණනක් වධහිංසා පැමිණවීම් පිළිබඳ වෛද්‍ය සාක්ෂි දරන බව සංවිධානය වාර්තා කරයි

හෙබ්‍රොන් හි වෙස්මුහුණු පැලැදි IDF සොල්දාදුවන් විසින්  අත්අඩංගුවට ගැනීමක් සිදු කරද්දී, පලස්තීන ජාතිකයෙකුට ඔහුගේ පවුලේ අය ඉදිරියේ ඔවුන්ගේ රයිෆල්වලින් පහර දෙමින් හා ඒ අතරතුර එය TikTok හි එසැන විකාශනය කළ ආකාරය පෙන්නුම් කරන, මෙම මස මුලදී පල වූ වීඩියෝවක් රොයිටර් විසින් සත්‍යාපනය කර ඇත.

හමුදා වැටලීම් උත්සන්න වෙමින් පවතී . සෙනසුරාදා,දෙවන ඉන්ටිෆාඩාවෙන් පසු පළමු වතාවට ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරක ගුවන් යානයක් නාබ්ලුස්  හි ඉලක්කයකට පහර දුන් අතර, ඉන්  පුද්ගලයින් පස් දෙනෙක් මිය ගියෝය.

පලස්තීනු වාර්ගිකව ශුද්ධ කිරීම අඛණ්ඩව සිදු කෙරෙන අතර ඊශ්‍රායලය ලෙබනනය සමඟ සටන් උත්සන්න කරයි Read More »

Scroll to Top