politics

Cacps

රාජ්‍ය මර්දනයට එරෙහිව කොලඹ ක්‍රියාකාරි කමිටුව හා ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ භාවිතය

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.

ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ සිංහල අංශය පෙබරවාරි 29 දා, “පොලිසිය තමන් නින්දාවට පත් කරන කරුනු පත්‍රිකාවක අඩංගු කල නො හැකි බව කියමින් කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවට (කොක්‍රික) කඩා පනී“ යන මාතෘකාව යටතේ ලිපියක් පල කර තිබින. ප්‍රස්තුත කාරනය වූයේ, ‘යුක්තියේ මෙහෙයුම‘ නමින් දියත් කර ඇති මර්දන ව්‍යාපාරයට එරෙහි ව කොක්‍රික ගෙන යන උද්ඝෝෂනය නතර කිරීමට පොලිසිය කල කඩා පැනීම ය. “සාමය බිඳ දැමීමක් අවුලුවා ගැනීමේ අභිප්‍රායෙන් යුතුව චේතනාන්විත ව නින්දා කිරීම සහ කැරලි ගැසීමේ හෝ ජනරජයට එරෙහි ව හෝ මහජන සාමයට එරෙහි ව වරදක් කිරීමේ අභිප්‍රායෙන් යුතුව සාවද්‍ය වාර්තා බෙදා හැරීම“ පොලිසිය කොක්‍රිකට එල්ල කල චෝදනාව ය. සසප ලිපිය පැහැදිලි ව පොලිසියේ මර්දනයට විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ කර, ඉන් මහජනයාට එල්ල වන අනතුර ද මතු කර ඇත.

“යුක්තිය” නම් මර්දන මෙහෙයුමට එරෙහිව කොක්‍රික උද්ඝෝෂනයේ ආසන්න නිමිත්ත වූයේ කොක්‍රික ලේකම් මෙන් ම මාධ්‍යව්දියෙකු වන ශාන්ත විජේසූරිය සහෝදරයාගේ පුත්‍රයා, අරුන විජේසූරිය නිකරුනේ අත් අඩංගුවට ගත් කැස්බෑව පොලිසිය, ඔහු නිදහස් කිරීමට රුපියල් 10,000ක පගාවක් ගැනීම, ඊට එරෙහි ව පොලිසියට පැමිනිලි කල ශාන්තට එම පොලීසියේම තවත් නිලධාරියෙක් මරන තර්ජන එල්ල කරනු ලැබීම, ශාන්ත සහ පවුලේ අය පොලිසියේ පලි ගැනීමට ලක් වීම, ඒ අනුව ශාන්තගේ පුත්‍රයා අත් අඩංගුවට ගෙන අයිස් මත්ද්‍රව්‍යය දමා බොරු නඩු ඇටවීම, ඔහු බැලීමට ගිය ඔහුගේ පෙම්වතිය එහි සිදුකෙරුනු කතා බහ පටිගත කලේ යැයි පොලිසිය තුලට ගෙන නිරුවත් කොට පහර දීම යන කරුනු ය.

කොක්‍රික පෙබරවාරී 17 දින ඉහත සඳහන්, “යුක්තියේ මෙහෙයුම නමින් පීඩිත තරුනයන් ඇතුලු මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනය පරාජය කරනු“ යන ප්‍රකාශය නිකුත් කලේ ය. “දුරාචාරයට එරෙහි සදාචාරයේ නියෝජිතයෙකු ලෙස රාජ්‍ය මර්ධන යන්ත්‍රය පෙනී සිටීමට දරන මේ ප්‍රයත්නය වංචනික ය. දුෂ්ට ය. නින්දිත ය. එය ධනපති පන්ති පාලනයේ අර්බුදය පීඩිත මහජනතාව මත පටවමින් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ (IMF) කප්පාදු නියෝග ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී මතුවන කම්කරු පීඩිත ජනයාගේ විරෝධය මැඩ පැවැත්වීමේ මංමුලාසහගත ප්‍රයත්නයකි,” යි එය පෙන්වා දුන්නේ ය.

සිරකරු අයිතිවාසිකම් සුරැකීමේ සංවිධානයේ හා ප්‍රදේශවාසී තරුනයන්ගේ සහාය ඇති ව ප්‍රදේශය පුරා අලවනු ලැබූ පෝස්ටර් මගින් උද්ඝෝෂනය පුලුල් කරන ලදී. පෙබරවාරි 27 දින පිකට් උද්ඝෝෂනයක් සඳහා කැස්බෑව නගරයට එක්වන ලෙස එයින් ආරාධනය කරනු ලැබින. පෙබරවාරි 23 කොක්‍රික පත්‍රිකා බෙදමින් සිටිය දී ශාන්තගේ හා පවුලේ අයගේ පැමිනිලි සම්බන්ධයෙන් කඩිනම් පරීක්ෂනයක් පැවැත්වීමට යැයි රත්මලාන පොලිස් අධිකාරී විසින් ශාන්ත පිලියන්දල පොලිසියට කැඳවන ලදී. එය උද්ඝෝෂනය නතර කරවා ගැනීමට ගත් එක් බොලඳ පියවරකි. පසු දින පිලියන්දල නගරයේ පත්‍රිකා බෙදමින් සිටි කොක්‍රිකවේ පුන්‍යවර්ධන සහෝදරයා  බලහත්කාරයෙන් ත්‍රී වීලරයක දමා ගෙන ගියේ එම පොලිස් අධිකාරීගේ ම මෙහෙය වීමෙනි. අධිකාරීවරයා පුණ්‍යවර්ධනට කියා ඇත්තේ, පිලියන්දල සහ කැස්බෑව පොලිසිවලින් කොක්‍රික ප්‍රකාශය විස්තර කර ඇති වර්ගයේ කිසිදු වරදක් සිදු වී නැති බව තමන්ට සහතික බව ය.

Cacps
කොක්‍රික පෙබරවාරි 27 පිකට් උද්ඝෝෂනය

කටඋත්තරයක් ගැනීමෙන් පසු පුන්‍යවර්ධන නිදහස් කෙරුනි. ඒ අතරතුර කොක්‍රීක 2,000කට වඩා පත්‍රිකා නගරය තුල බෙදා හරිමින් පොලිසියේ ක්‍රියාවට විරුද්ධව මහජනයා දැනුවත් කලේ ය. එම අවස්ථාවේම පිලියන්දල පොලිසියේ අපරාධ අංශයේ ප්‍රධානියා ශාන්තගේ පවුලට සිදු වූ දේ ගැන පරීක්ෂනයක් පැවැත්වෙන නිසා පොලිසියට හා යුක්තියේ මෙහෙයුමට විරුද්ධ නො වන ලෙස අවවාද කලේ ය. නමුත් එදින (24) සවස කැස්බෑව පොලිසිය ශාන්තගේ නිවසට අධිකරනයෙන් සෝදිසි නියෝගයක් ලබා ගෙන කඩා වැදී කොක්‍රික පත්‍රිකා 500 පමන සමග උද්ඝෝෂනය සදහා සූදානම් කර තිබූ ද්‍රව්‍ය අත්අඩංගුවට ගත්තේ ය.

මේ දක්වා මෙම ප්‍රචන්ඩ රාජ්‍ය මර්දන ව්‍යාපාරයට එරෙහි ව මෙවන් විවෘත අරගලයක නිරත ව සිටින්නේ කොක්‍රික ම පමනක් වීම පොලිසියේ අවධානයට ගැනුනු අතර අන් කිසිදු සංවිධානයක් යුක්තියේ මෙහෙයුම මෙලෙස අභියෝගයට ලක් නො කල තතු යටතේ එය මර්දනය කිරීම පහසු වනු ඇතැයි පොලිසිය කල්පනා කලේ ය. හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ (හජජාක) ලංකා ශාඛාව වන සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය පවා හුදෙක් ජුනි සහ ජනවාරි මාසවල ලොසවෙ අඩවියේ ලිපි දෙකකින් විරෝධය පෑවා පමනි. එහෙත් මහජන විරෝධය බලවත්ව නැගෙමින් පවතී. පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ සාමාජික පිරිසක් මෙම අරගලයට නන් අයුරින් සහාය වීමට ස්වාධීන ව මැදිහත් වීම මෙම කැකෑරෙන තත්වයේ පිලිබිඹුවකි.

එල්ල වී ඇති තර්ජනය පැහැදිලි කිරීමට හා ඊට එරෙහි ව සහාය ගොනු කර ගැනීම සඳහා  මාධ්‍ය සාකච්ඡාවක් කොක්‍රික විසින් එම 26 දින කැඳවනු ලැබුනේ මේ තතු තුල ය. ලංකාවේ ප්‍රධාන විද්‍යුත් මාධ්‍ය ආයතනවල නියෝජිතයන් පැමින සිටිය ද ප්‍රධාන ධනපති මාධ්‍ය ආයතනවලින් වැඩි ගනනක් එම වාර්තා පල කිරීම මඟ හැරියේ ය. මේ අතර ශ්‍රී ලංකාවේ සසප කොක්‍රික කෙරෙහි පවත්වාගෙන යන ආත්මීය නොමනාපය නිසා මාධ්‍ය සාකච්ජාවට පැමිනෙන ලෙස ලෝසවෙඅ සිංහල අංශයෙන් කොක්‍රික කල ඉල්ලීම නො තකා හැරියේ ය.

සියල්ල එසේ තිබිය දී කොක්‍රික යොදාගත් පරිදි පිකට් උද්ඝෝෂනය කැස්බෑව නගරයේ 27 සවස සිදු කරන ලදී. පොලීසිය උද්ඝෝෂනයට විරුද්ධව ලබා ගෙන තිබූනා යැයි කියන උසාවි නියෝගය ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඉදිරිපත් වූයේ නැත. අරගලය අත් නො හැර ගෙන යන තතු යටතේ පුලුල් ප්‍රචාරයක් ඊට ලැබීම වැලැක්විය හැකි වූයේ නැත. පසුව, ශාන්තට හා පවුලේ අයට තර්ජනයක් වූ කැස්බෑව පොලිසියේ පෝල්සන් නමැති කොස්තාපල්වරයා හා සැරයන් අල්විස් මොරටුව හා ගල්කිස්ස පොලිසිවලට මාරු කර යවමින් “හොඳ නම රැක ගන්නට“ පොලිසිය ක්‍රියා කර ඇත.

අරගලය තුල දී කොක්‍රික සඳහන් කල පරිදි, “ආන්ඩු සමාජ මාධ්‍ය වාරන පනත්, ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනත් ගෙන එමින් ප්‍රදර්ශනය කරන ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධය සහ භීෂනය පැතිරවීම, කිසිසේත් ධනපති ආන්ඩුවල ශක්තියේ ප්‍රකාශනය නො ව, ඒවායේ ඓන්ද්‍රීය දුර්වල කමේ ප්‍රකාශනයක් වේ…ලෝකයේ කො තැනක වුවත්, එවන් තන්ත්‍රයන්ට තව දුරටත් පැවතීමට හැකියාව ලැබී ඇත්තේ වෘත්තීය සමිති හා ව්‍යාජ වාම පෙරමුනු විසින් මහජන අරගල කඩාකප්පල් කිරීම, පාලනය කිරීම හා සම්මුති ගැස්සවීම සඳහා පන්ති අරගලයේ සෑම සිද්ධියක් තුලට ම කඩා වැදීම නිසා ය. කම්කරුවන් ගොවීන් සහ සෙසු පිඩිතයන් වන අපි ස්ව-ආරක්ෂාව නිල ධනපති ආයතනවලින් කිසිසේත් නො ලැබෙන බවත්, ඒ වෙනුවට, එම සංස්ථාපිතයන්ට එරෙහිව කම්කරු පන්ති විප්ලවවාදී ක්‍රියා මාර්ගය යටතේ ස්වාධීන මහජන ව්‍යාපාරයක් ගොඩ නැගීම තුලින් හැර අන් මගකින් නිදහස සහ ආරක්ෂාව සහතික නොවන බවත් වටහා ගත යුතු වෙමු.“   

සසප සිය චකිතය හා චපලත්වය පිලිබිඹු කල, කතෘ අඥාත ප්‍රස්තුත ලිපිය මගින් කොක්‍රික යෙදීගෙන සිටින මෙම සප්‍රතිපත්තික අරගලය හිතා මතා ම අඳුරේ තබා ඇත. මේ ලිපියේ ඉදිරියේ දී පැහැදිලි කරනු ඇති පරිදි, ඒ සමග ම එය කොක්‍රික හෙලා දැකීමට ද අමතක නො කෙලේ ය. කෙසේ වුවත්, මෙය ලියන අවිනිශ්චිත හා ඊනියා “අපේ ලියුම්කරුවා” කියා සිටින්නේ, “යුක්තියේ මෙහෙයුම හරහා සවිමත් කරගත් මර්දනකාරී හස්තය ආන්ඩුවේ වැඩපිලිවෙල මොන යම් ආකාරයෙන් හෝ විවේචනය කරන්නන් දඬු ගැසීමට යොදාගනිමින් සිටී.“ යනුවෙනි.

එහෙත් මෙසේ, “යුක්තියේ මෙහෙයුම හරහා මර්දනකාරී හස්තය සවිමත් කර ගත්“ බවක් පාලක පන්තියවත් විශ්වාස කර ඇතැයි පෙනෙන්නට නැත.  යුද හමුදාව ද මෙම මෙහෙයුම සඳහා සහභාගී කරවන බව පොලිසිය සඳුදා (11) නිවේදනය කලේ ය. ධනපති මාධ්‍ය, වෘත්තීය සමිති, ව්‍යාජ වමුන් විවෘත සහ ආවෘත සහයෝගය ඊට ලබා දී ඇතත්, කම්කරු පීඩිත මහජනතාවගේ අප්‍රසාදයට හා වෛරයට පාත්‍රව තිබෙන රාජ්‍ය තන්ත්‍රයට ඒ තරම් පහසුවෙන් ශක්තිමත් විය හැකි යයි සිතිය හැකි වන්නේ පන්ති අරගලයට හා පංති සම්බන්ධතාවල ගාමකයන්ට අසංවේදී බෙලහීන මනසකට පමනි. ආන්ඩුවත්, එහි පොලිසිය හා හමුදාවත් පාතාලය මඩිනෙමැයි මැත දොඩවමින්, යුක්තිය නමින් දියත් කර ඇති ව්‍යාපාරය පෙන්නුම් කර ඇත්තේ පාලක පන්තියේ මංමුලාවයි. මේ වන විට යාචකයන් බන්ධනාගාරගත කිරිම ද ‘යුක්තියේ’ කොටසක් වී ඇත. 

විප්ලවවාදීන්ගේ වගකීම වන්නේ මෙම තත්වය හෙලිදරව් කර කම්කරු පන්තිය ඊට එරෙහි ව බලමුලු ගැන්වීම යි. කොක්‍රික සිය අරගලය තුල හෙලිදරව් කල පරිදි, සත්‍යය නම්, යුක්තියේ මෙහෙයුම දැඩි මහජන විරෝධයක් ඉස්මතු කරමින්, කම්කරු පන්තිය විප්ලවවාදී ලෙස සංවිධානය කිරීමට මග පාදමින් තිබේ. සියලු වැඩපොල, ගම් නියම් ගම් අලලා මෙම විරෝධය අසංවිධානාත්මකව වැඩෙමින් පවතී. මෙම තත්වයට මැදිහත් වීම වෙනුවට පාලක පන්තියේ මංමුලාව ශක්තියක් ලෙස හුවා දැක්වීම මොන ම අර්ථයකින්වත් යුක්තිසහගත නොවේ. එවන් ක්‍රියා හැම විටම අවස්ථාවාදයට ඉඩ දී, ඒ මගින් ධනවාදය අනතුරෙන් මුදවා ගනී.

හතරවන වන ජාත්‍යන්තරයේ ජාතන්තර කමිටුව පෙන්වා දී ඇති පරිදි, අප ගෙවමින් සිටින්නේ විප්ලවවාදී දශකයක සිව් වන වසර ය. ශ්‍රී ලංකාවේ 2022 වසරේ පුපුරා ගිය විප්ලවවාදී අරගලය අලු යට ගිනි මෙන් ඇවිලෙමින් පවතී. මෙවන් අවධියක, “ජනතාව බලමුලු ගන්වනු වස්, විප්ලවවාදී අර්බුදයක වාසිදායක කොන්දේසි උපයෝගී කර ගැනීම අවශ්‍ය ය. ජනතාවගේ පවතින ‘පරිනතකම ‘ ආරම්භක ස්ථානය කර ගනිමින් ඔවුන් පෙරට තල්ලු කිරීම අවශ්‍ය ය. සතුරා මොන ම අයුරකින්වත් සර්ව බලධාරී නො වන බව ද, පරස්පර විරෝධයන්ගෙන් වැහැරී සිටින බව ද, මතුපිටින් පෙනෙන වෙස් පෑමට යටින් සන්ත්‍රාසය හා කුලප්පුව රජයන බව වටහා ගන්නට ජනතාවට ඉගැන්වීම අවශ්‍ය ය“ (ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි, පන්තිය පක්ෂය හා නායකත්වය). කොක්‍රික අනුගමනය කරන්නේ මෙම විප්ලවවාදී පිලිවෙත යි. 

කොක්‍රිකවේ මෙම අරගලය නොතකා හරින සසප ලිපිය හැරෙන්නේ එය හෙලා දැකීම වෙත ය. එය මෙසේ ලියයි. “සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය මෙම කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව සමග ගැඹුරු දේශපාලන වෙනස්කම් තිබිය දීත් ඔවුන්ට එල්ල කර ඇති මෙම රුදුරු ප්‍රහාරයට විරුද්ධත්වය පල කරයි.“  කිසි දා පැහැදිලි නො කල මෙම “ගැඹුරු දේශපාලන වෙනස්කම්” එකක්වත් සොයා ගැනීමට නො හැකි ව අසරන වන සසප ලියුම්කරු, “කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව පිහිටුවා ගෙන ඇත්තේ විනය චෝදනා මත සසපයෙන් නෙරපා හරින ලද කන්ඩායමකි“ යි කියා අත සෝදා ගනිමින්, “නන්දන නන්නෙත්ති සහ සංජය ජයසේකර නෙරපීම පිලිබද ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ ප්‍රකාශය“ කියවන ලෙස පාඨකයාට නිර්දේශ කරයි. 

ඒ අතරම එය මෙසේ කියා සිටී, “කම්කරු පන්තියට එරෙහිව මෙසේ වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුව පන්ති යුද්ධය තියුනු කිරීමට කම්කරු පන්තියේ ප්‍රතිචාරය විය යුත්තේ තම පන්ති අරගලය වර්ධනය කිරීම යි. ධනපති ආන්ඩුවලට බලපෑම් දමා ඉල්ලීම් දිනා ගත හැකි ය යන වෘත්තීය සමිතිවල පචය වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුව දිගේලි කරමින් සිටින මර්දනය හරහා හෙලිදරව් වේ. ඒ මගින් ආන්ඩුව පෙන්වන්නේ තමන්ගේ කප්පාදු වැඩපිලිවෙලින් මොනම ලෙසකින්වත් පියවරක් පස්සට ගැනීමට තමන් සූදානම් නො මැති බව ය. කම්කරු පන්තිය මෙම වෘත්තීය සමිතිවලින් සහ ධනපති පක්ෂවලින් ස්වාධීනව ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නගා ගැනීමේ හදිසිභාවය ඉන් මතු වේ.“

විප්ලවවාදී පක්ෂයේ මූලික වගකීම ඉදිරි දර්ශන වර්ධනය කිරීම ය යනු ජ්‍යොතිෂවේදී කටයුත්තක් නො වේ. ඓතිහාසික කටයුත්තකි. විප්ලවවාදියා තමන් විශ්ලේශනය කරන දෙයට මැදිහත් වේ. අපෝහක භෞතිකවාදය තුල ලෝකය විශ්ලේෂනය කරගන්නා විප්ලවවාදියා, ලෝකයේ විස්තර කර බලා නොසිට, ලෝකය වෙනස් කිරීමට කැපවේ. සසප මේ සා බරපතල ලෙස සලකනවා යයි කියන දේශපාලන සිද්ධියට කිසිදු ක්‍රියාශීලී මැදිහත් වීමක් නො කලේ ය. දැනුදු එහි ලියුම්කරු අසවල් අපල දුරු කර ගැනීම සඳහා අසවල් පිලිවෙත් අනුගමනය කල යුතු යැයි මහජනයාට නිර්දේශ කරයි.

නමුත් හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ක්‍රියා මාර්ගය සාක්ෂාත් කරගත හැකි වන්නේත්, “මහජනතාවගේ විඥානයෙන් සාම්ප්‍රදායික යටහත්භාවය හා නිෂ්ක්‍රීයත්වයන් මුලිනුපුටා දැමිය හැකි වන්නේත්, සියලු වැඩ කරන්නන් හට ආදර්ශයක් විය හැකි වීර සටන්කරු භටකායන් පුහුනු කල හැක්කේත්, ප්‍රති විප්ලවයේ මැරයන් වෙත උපායාත්මක පරාජයන් මාලාවක් ලබා දිය හැක්කේත්, සූරා කැවෙන්නන්ගේ හා පීඩිතයන්ගේ ආත්ම විශ්වාසය නංවාලිය  හැක්කේත්, සුලු ධනේශ්වරයේ ඇස් ඉදිරියේ ෆැසිස්ට්වාදය බාල්දු කොට නිර්ධනපන්තිය විසින් බලය දිනා ගැනීම සඳහා මග පෑදිය හැක්කේත් සෑම විට ම මහජනතාවන්ගේ ම අත් දැකීම් පදනම් කොට ගත් එබඳු ක්‍රමානුකූල, අඛන්ඩ, වෙහෙස කියා දෙයක් නො දන්නා හා ධෛර්ය සම්පන්න උද්ඝෝෂනාත්මක හා සංවිධානාත්මක වැඩ වහල් කොට ගෙන පමනකි.“  (ධනවාදයේ මර ලතෝනිය හා හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ කර්තව්‍යයෝ, පිටුව 18)

සසප නායකත්වය පාඨකයාට නිර්දේශ කරන නෙරපීම පිලිබඳ පිලිකුල් සහගත ප්‍රකාශනය ගැන නැවත ලිවීම මෙහිදී අපගේ අරමුන නො වේ. නමුත් සසප නායකත්වය සම්මේලන වැනි ඉතා වැදගත් කාරනාවල සිට, සාමාජිකයන් 12ක් සාකච්ඡාවකට හෝ ඉඩ නො දී, විනය පරීක්ෂනයකින් තොරව පක්ෂයෙන් නෙරපීම දක්වා අවස්ථා විශාල ගනනක දී පක්ෂ ව්‍යවස්ථාව හා විනය අමු අමුවේ උල්ලංගනය කල බවත්, නෙරපීමට බඳුන් වූ සාමාජිකයන්ට එම තත්වයට එරෙහි ව සටන් වැදීමේ ලිඛිත ඉතිහාසයක් ඇති බවත් පමනක් සඳහන් කරමු. 2022 අරගලය සමග සිටගන්නා බව කියමින් ප්‍රකාශ නිකුත් කල සසප නායකත්වය, අරගලයට සහභාගී වීම විනය විරෝධී යයි සංජය සහෝදරයා නෙරපුවේ, ඔහු අදාල මැදිහත් වීම තුල පක්ෂ ක්‍රියා මාර්ගය ද්‍රඩතර ලෙස ආරක්ෂා කර තිබිය දී ය. ක්‍රියා මාර්ගය හා ඉදිරි දර්ශනය සඳහා සටන් කිරීමට උඩින් පිහිටන විනයක් නැති අතර, ඒ කාරනාව  නිසා සහෝදරවරු කන්ඩායමක් නෙරපා හැරීමේ වාර්තාව ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ඉතිහාසය තුල ශ්‍රී ලංකාවේ සසප විසින් තබනු ලැබ ඇත.

සසප නායකත්වය කොක්‍රික කෙරෙහි දක්වන නොරිස්සුම්සහගතභාවය, හුදෙක් කොක්‍රික හෝ එහි සාමාජිකයන් පිලිබඳ ප්‍රශ්නයක් නො වන බව මේ අනුව පැහැදිලි විය යුතු ය. සසප මෙම තත්වය බැරෑරුම්ව සලකා බැලිය යුතු ය. වෛශයික සත්‍ය යටපත්කිරීමට අවස්ථාව සැලසූ කොන්දේසි එකිනෙක බිඳ වැටෙමින් පවතී. වර්ධනය වන පන්ති අරගලය සත්‍යය ඉස්මත්තට ගෙන එනු ඇත.  

රාජ්‍ය මර්දනයට එරෙහිව කොලඹ ක්‍රියාකාරි කමිටුව හා ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ භාවිතය Read More »

Jvp

“මැතිවරන වසර”, පසුගිය ශ්‍රිලපොපෙ සම්මේලනය හා සුලු ධනේශ්වර බුද්ධිමතුන් ඔසවන ජවිපෙ – 02 කොටස

එල්.පී.උදයප්‍රේම විසිනි.

මෙම ලිපියේ පලුමු කොටස මාර්තු 12 දින පල විය. අද (13) පලවන්නේ එහි දෙවන කොටසයි. 

ජවිපෙ / ජාතික ජන බලවේගයේ උගුල

Jvp
ජවිපෙ නායකයෝ තම කාර්යාලයේදී අයිඑම්එෆ් නියෝජිතයන් සමග සසාකච්ජා කරති Courtesy of theleader.lk 

පාලක පංතියේ උද්ඝෝෂන සියල්ලම එකට බැඳ ඉහලට ම ඔසොවා ගෙන යන්නේ ජාතික ජන බලවේගය (ජාජබ) යි. එය ධනපති හා මධ්‍යම පංතික සංවිධාන 28ක් ඈඳා ගනිමින්, ජවිපෙ මුල් වී තනා ගත්තකි. මේ සත්‍යය කම්කරු පීඩිත ජනයාගෙන් වසන් කිරීමට, එය විද්වතුන්, වෘත්තිකයන්, කලාකරුවන්, ව්‍යාපාරිකයන්, සිවිල් සමාජ කන්ඩායම් සහ බෞද්ධ භික්ෂුන්ගෙන් සැදුම් ලත් අපංතික සංධානයක් ලෙස පෙන්වීමට ජවිපෙ වෙර දරයි.

ජවිපෙ, 1988/89 සන්නද්ධ අරගලය ලේවැකි ලෙස මර්දනය කරනු ලැබීමෙන් ඉක්බිති, 90 දශකය මුල, යලි මැතිවරන දේශපාලයට පිවිස, කොලඹ පාලනය සමඟ සමීපස්ථ වෙමින් වැඩ ඇරැඹුවේ තම සුලු ධනේශ්වර සමාජවාදී ව්‍යාජ ප්‍රලාප මුලුමනින් ම වීසි කර දමමිනි. චන්ද්‍රිකා කූමාරතුංග සමග සංධානයකට ක්‍රියා කල එය, 2005 දී මහින්ද රාජපක්ෂ බලයට ගෙන ඒමට ද වැඩ කල අතර, ධනපති ආන්ඩුවල ඇමතිකම් දරමින් කම්කරු පීඩිත මහජනයාට එල්ල කල සියලු ම ප්‍රහාරයන්ට හිරිකිතයකින් තොරව සහය පිදී ය.  

එහි තර්කානුකූල අන්තය  ලෙස  ජාජබ නම් වූ ධනපති සංධානය 2015 දී පැන නැගුනි.

ඇමරිකාවේ හා ඉන්දියාවේ පිටුබලය ඇති ව 2015 දී යහපාලන ආන්ඩුව බලයට ගෙන ඒමට කුමාරතුංග, වික්‍රමසිංහ හා මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මූලිකත්වය ගෙන සිදු කල තන්ත්‍ර මාරුව පාලක පංතියේ අර්බුදය පමනක් නොව ඊට පැවති මහජන පදනම් සෝදා යෑම පිලිබඳ ව ද සංඥාවක් වීය. එම වසරේ ම ධනපති පක්ෂවලට විකල්පයක් ලෙස පෙන්නුම් කරමින් ජාජබ බිහි කිරීමට ජවිපෙ සහ ධනපති හා වරප්‍රසාදිත මධ්‍යම  පංතික කොටස් මූලිකත්වය ගැනීම, පංති සම්බන්ධතාවන්හි නව පෙල ගැසීම්වල දැනුවත් ප්‍රකාශනයක් විය.

ධනපතියන්, ඉහල මධ්‍යම පංතික කොටස් හා ධනපති මාධ්‍ය තුල ජාජබට වැඩෙන සහයෝගයත්, ඇමරිකාව, ඉන්දියාව ඇතුලු බලවත් රටවල රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයන් හා අයිඑම්එෆ් නියෝජිතයන් ජාජබ සමඟ සමීපව වැඩ කිරීමත් පෙන්නුම් කරන්නේ එය ධනපති සංවිධානයක් ලෙස ඔවුන්ගේ සැලකිල්ලට භාජනය වී ඇති බවයි. ජාජබයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායකට මේ කලාපයේ ඇමරිකානු සහචරයා වන ඉන්දියාවේ පාලක ප්‍රභූව සමඟ පෙල ගැසීමට ආරාධනා ලැබීම එහි ම දිගුවකි.

විශ්‍රාමික ඉහල හමුදා නිලධාරීහු ද, අසාධාරනයට පාත්‍ර වූ රජයේ සිවිල් නිලධාරීහු ද, රාජ්‍ය පරිපාලනයේ ඉහල තනතුරු දැරූවෝ ද, රජයේ හා පෞද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතනයන්හි ආචාර්යවරු හා සුලු හා මධ්‍ය පරිමාන ව්‍යාපාරිකයෝ ද ජාජබ කර ගසා ගෙන ඉදිරියෙන්ම ගමන් කරන්නෝ වෙති. එකී පංති ස්ථරයේ ම ශාස්ත්‍රාලීය බුද්ධිමතුන් දෙදෙනෙකු වන ජයදේව උයන්ගොඩ සහ නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි, ජවිපෙ /ජාජබ තොරොම්බල් කිරීම සඳහා අවශ්‍ය න්‍යායික හා දේශපාලනික උද්ඝෝෂනයට අත ගසාගෙන සිටිති.

එදා කුමාරතුංග, රාජපක්ෂ හා සිරිසේනගේ අධිරාජ්‍ය ගැති පිලිවෙත් උත්කර්ෂයට නැංවූයේ යම් සේ ද , එපරිද්දෙන් ම මෙම ශාස්ත්‍රාලිකයෝ මෙවර ජවිපෙ /ජාජබ තොරොම්බල් කිරීමත්, ඊට උපදෙස් දීමත් තම වගකීම ලෙස පවරා ගෙන සිටිති. අනිද්දා පුවත්පතට ලියූ එක් ලිපියක උයන්ගොඩ මෙසේ සඳහන් කරයි: “ලංකාවේ දේශපාලනය පත් වූ අධිකාරවාදී පරිවර්තනය තුල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරිමේ සමාජ අවශ්‍යතාවයෙහි ප්‍රධාන ප්‍රකාශකයෙකු වීමට, ලංකාවේ ප්‍රමුඛ විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරය වූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුනට ද ඉතිහාසය විසින් බල කෙරී තිබෙන බව පෙනේ.”  

මෙම මහාචාර්යවරයාට අනුව, පාලක පංතියේ අර්බුදයෙන් “විනාශයට පත් බහුතරය වන කම්කරු, ගොවි, දුගී මධ්‍යම පංතික ජනතාවට,” “ස්වාධීන වමේ ව්‍යාපාරයක්  හෝ කම්කරු පංති ව්‍යාපාරයක් නොතිබීම” තුල “ඒ සදහා දේශපාලන පියවරක් ගැනීමට හැකියාව තිබෙන්නේ ජාජබයට යි.”

“ස්වාධීන වමේ ව්‍යාපාරයක්”, “කම්කරු පංති ව්‍යාපාරයක් “යැයි ඔහු සඳහන් කරන දෙය වෙනුවට ජාජබට ගැනීමට හැකියාව ඇති, මහාචාර්යවරයා සඳහන් කරන “දේශපාලන පියවර” කුමක් ද? එය ධනපති පංතියෙන් ස්වාධීන පිලිවෙතක් ද?

මහාචාර්යවරයා එකී ප්‍රශ්නය වංචනිකව මග හැර යමින්, කම්කරු පීඩිත මහජනයාට අවශ්‍ය “ස්වාධීන වමේ ව්‍යාපාරය” ජාජබයේ වර්තමාන අවස්ථාවාදී හා ධනපති පිලිවෙතින් සපුරා ගත හැකියැයි මවා පායි. එහෙත්,සමාජවාදී ව්‍යාපාරය තුල ස්වාධීන යන්නෙන් කවදත් අදහස් වූයේ ධනේශ්වරයෙන් දේශපාලනිකව හා සංවිධානාත්මක ව මුලුමනින්ම වෙන් වී ගෙන, සමාජවාදය සඳහා කරන්නා වූ සටනයි.

මහාචාර්යවරයා “ස්වාධීන” යන්න විකෘති කොට සඳහන් කරන්නේ වැරැදීමකින් නො වේ. එය ඔහුගේ ප්‍රතිගාමී දේශපාලනික පංති උවමනාවන්ගෙන් ගලා එන්නකි.

එහි එල්ලය වන්නේ, ධනේශ්වර ප්‍රහාරයට එරෙහි අරගලයේ දී, සමාජවාදී පිලිවෙත මත නැගී සිට, අවශේෂ පීඩිත මහජනයා තමන් වටා බලමුලු ගන්වා ගැනිමේ දී කම්කරු පංතියට පැවරෙන ඓතිහාසික වගකීම කල් තියා ව්‍යාකූල කිරීමයි.

ධනපති පාලනයට අභියෝග කල 2022 මහජන නැගිටීමේ අන්තරායන් පිලිබඳ භීතියට පත්ව සිටින ධනේශ්වරය හා  ධනේශ්වර ගැති මධ්‍යම පංතික කොටස්  තමන් පත් එම ව්‍යසනය පහ කර ගැනීමේ විකල්ප සොයමින් සිටියි.  

“2024 දේශපාලන ප්‍රතිඵල නො පැහැදිලි වසරක් වේවි ද?” නම් තේමාවක් සහිත මහාචාර්යවරයාගේ ලිපියක ධනපති පාලනයේ එක් කල්ලියක්, කෙරෙහි ඔහු තුල පවතින විරෝධය පල කර ඇත. ඒ අනුව, “ලංකාවේ පාලක පංතිය බලයෙන් ඉවත් කිරීම” අවශ්‍යයැයි ඔහු පෙන්වා දෙයි. එහෙත් ඒ පිලිබඳ ව විපක්ෂ දේශපාලන බලවේගවල පවතින නුසූදානම ගැන සඳහන් කරමින්, “එම ප්‍රශ්නයට තවමත් පැහැදිලි පිලිතුරක් නැති වීම ලංකාවේ වර්තමාන දේශපාලන යථාර්ථයේ ම කොටසක් වී තිබේ”යැයි  කනස්සල්ලට පත් වෙයි.   එකී පසුබිම තුල ධනපති පක්ෂවලින් මුක්කු ගසා කෙලින් කර ගත හැකියැයි ඔහු තක්සේරු කරන්නේ ජවිපෙ /ජාජබ යි.

මහාචාර්යවරයා ඒ සඳහා ජවිපෙ /ජාජබට උපදෙස් දෙන්නේ, “රාජ්‍යයේ හා වෙලඳ පොලේ ආර්ථික හා සමාජ වගකීම් පිලිබඳ අලුත් සිතීමක් හා ප්‍රතිපත්ති දැක්මක් ඉදිරිපත් කිරීමට”ය.

මහාචාර්යවරයා ශාස්ත්‍රාලීය වචන හරඹයන් අස්සෙන් ජාජබට යෝජනා කරන, ජනතාවට ඉදිරිපත් කලයුතු යැයි උපදෙස් දෙන, “අලුත් සිතීම”හා අලුත් “ප්‍රතිපත්තිය” කුමක් ද ?

අනිකුත් අවස්ථාවාදීන් සේම මහාචාර්ය උයන්ගොඩ ද “අලුත් සිතීම” හා “අලුත් ප්‍රතිපත්තිය” කොට ගෙන ඇත්තේ වර්තමාන අධිරාජ්‍යවාදී ප්‍රතිපත්තිය වන අයිඑම්එෆ් වැඩ පිලිවෙල යි. එය ක්‍රියාවට ලන ඕනෑම පක්ෂයකට ඊට “අවශ්‍ය වන ශක්තිය” – එනම්, මැතිවරනයෙන් ලබාගන්නා පැහැදිලි ජනවරමක් – “පැවතිය යුතුයැයි ඔහු කියා සිටියි. දුගී මහජනයා යලියලිත් රවටා ඇති පැරනි ධනපති පක්ෂ ඊට අසමත් බැවින්, දැන් ජාජබ ඊට යොදා ගැනීමෙන් එය ජය ගත හැකියැයි මහාචාර්යවරයා ගනන් බලයි. ඔහුගේ යෝජනාව මෙසේය: “ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමග ගනුදෙනු කිරීමේදී  අවශ්‍ය වන ශක්තිය ජාජබයට ලබා ගත හැකි වනු ඇත්තේ, දුගී ජනතාවට ද සේවය කරන ආර්ථික හා සමාජ ප්‍රතිපත්ති රාමුවක් සඳහා ඊලඟ මැතිවරනවල දී පැහැදිලි ජනවරමක් ලබා ගත් විට ය.”

මහජනයාගේ සියලුම සමාජ අයිතීන් අතුගා දැමෙන අයිඑම්එෆ් පිලිවෙත් සමඟ “දුගී ජනයාට ද” සේවය කිරීමේ සැලසුම් නැති බව ඕනෑම කම්කරුවෙක්, පීඩිතයෙක් දනී. ලොව පුරා අත්දකින මේ සත්‍යය වසන් කරමින් මහාචාර්යවරයා ජාජබට උපදෙස් දෙන්නේ, “දුගී ජනතාවට ද” සේවය කරන ආර්ථික හා සමාජ ප්‍රතිපත්ති “ඉදිරිපත් කරන ලෙස යි.

ජනතාවගේ දුක, මහජනයා අත්විඳින ආර්ථික බර හා ධනපති විරෝධය ගැන වට වන්දනාවකින් පසු මහාචාර්යවරයා අවසානයේ දී සම්ප්‍රාප්ත වන්නේ සියලුම  අවස්ථාවාදීන් වන්දනාමාන කරන එම අයිඑම්එෆ් දෙවොලට ම ය.

උයන්ගොඩගේ ජවිපෙ /ජාජබ පිම්බීමේ ව්‍යායාමයට උල්පන්දම් දෙමින් මහාචාර්ය දේවසිරී සඳහන් කරන්නේ, ජාජබට “ඇති වෙමින් පවතින ජනතා නැඹුරුව සංසන්දනය කල යුත්තේ 1956 ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය (මහජන එක්සත් පෙරමුන) වෙත ඇති වූ ජනතා නැඹුරුවට” බවයි. ඔහු තවදුරටත් සඳහන් කරන්නේ, “…. ජනතාව මාලිමාව හරහා ප්‍රර්ථනා කරන්නේ ‘නව පනස් හයයි'” යනුවෙනි. 56 ආන්ඩුව “ජනතා ආන්ඩුව” ලෙස නම් කල බව සඳහන් කරන දේවසිරි, “නව” පනස් හය ද බිහි කරන්නේ ජනතා ආන්ඩුවක් යැයි සපථ කරයි.

තමන්ගේ මල්ලට ඡන්ද වැටේ නම් ඕනෑ ම බොරුවක් ඇද බාන ධනපති දේශපාලඥයෙකු මෙන් ආචාර්ය දේවසිරි, තමන් ආසක්ත ව සිටින ජවිපෙ /ජාජබ උඩට ඔසොවා තැබීමට ගෙන එන මේ සාම්‍යය කෙතරම් විකාරයක් ද?

1956 බන්ඩාරනායකගේ නායකත්වයෙන් මහජන එක්සත් පෙරමුන (මඑපෙ) බලයට ආවේ, බටහිර ආර්ථිකයේ පශ්චාත් යුද කාලීන උත්පාතය මධ්‍යයේ ය. එය සමසමාජ පක්ෂයේ හා ස්ටැලින්වාදයේ විවෘත පාවාදීම් හරහා ලද මැතිවරන ජයක් විය. සමසමාජය හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂය මඑපෙ සමඟ ඇති කර ගැනීමට ගිය මැතිවරන නිතරඟ ගිවිසුම බන්ඩාරනායක උල්ලංඝනය කල කල් හි පවා සමසමාජ, කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ඒක පාර්ශ්වික නිතරඟ පිලිවෙතකින් මඑපෙට සහාය පිදූ අතර, 1956 මැතිවරනයේ සමසමාජ, කොමියුනිස්ට් පක්ෂ බලය පැවැති ආසනවලට තරඟ කල මඑපෙ අපේක්ෂකයන් වැඩි දෙනෙකු ලබා ගත් අල්ප ඡන්ද සංඛ්‍යාවන් හා එහි දී ඔවුන්ගේ ඇප මුදල් පවා රාජ සන්තක වීම විසින් මඑපෙ ‘ජන බලවේගයේ’ දිග පලල හා ගැඹුර පෙන්නුම් කෙරින.

අධිරාජ්‍යවාදී බලවේග හා සෝවියට් රුසියාව ඇතුලු නැගෙනහිර යුරෝපයේ ස්ටැලින්වාදී කඳවුර අතර බල තුලනය මත පදනම් වූ ලෝක දේශපාලනය තුල, ඇතැම් සහන දිනා ගැනීමට ජාතික ධනපති ආන්ඩු සමත් විය. එමගින් අධිරාජ්‍යවාදයෙන් ස්වාධීනත්වය  තහවුරු කරගැනීමට හැකිය යන මායාව පැතිර වීමට ද හැකි විය.

බන්ඩාරනායක ප්‍රධාන ආර්ථික මර්මස්ථාන හා සේවා රාජ්‍යයට පවරා ගෙන ජනසතු දේපොල නමින් ඒවා රාජ්‍යයේ පාලනයට ගනිමින් ජාතික ආර්ථිකය “නගා සිටුවීමට” පියවර ගැනීම හා අධිරාජ්‍යවාදීන් ට පැවති පාලන බලතල සීමා කිරීම් ද ඒ ප්‍රතිසංස්කරන අතර විය. නමුත්, ලංකාවේ ධනේශ්වරයේ උපායයන් ක්ෂය වී යාමත් සමඟ 56 “ජනතා ආන්ඩුව” දෙමල ජනතාවට විරුද්ධ ව සිංහල ස්වෝත්තමවාදය කරා ඉක්මනින්  පල්ලම් බැස්සේ ය.

එකී ඉතිහාසය ගසා බසා දමන ආචාර්ය දේවසිරී, 1956 සිදු වූ බල පෙරලිය නැවතත් 2024 දී “නව” පනස් හය ලෙස සිදු වන්නේයැයි ද, මෙවර එය ක්‍රියාවට නගන්නේ ජවිපෙ /ජාජබය බවට ද පාරම්බායි. 1956 සහ 2024 පිලිබඳ සංසන්දනයේ දී දේවසිරි නොතකා හරින මූලික ම දේ වන්නේ ආර්ථික හා දේශපාලනික තත්වයේ සිදු වී ඇති බරපතල වෙනසයි. එනම්, 1956 බල පෙරලිය අධිරාජ්‍යවාදයේ ආර්ථික උත්පාතයක සිදු වූවකි. එහෙත් ඔහුගේ “නව” පනස් හය සිදු වන්නට යන්නේ ලෝක පරිමාන මහා ආර්ථික-මූල්‍ය අර්බුදයක් තුල ය. එයින් මෙහෙයවෙන දියුනු හා පසුගාමි  ධනපති ආන්ඩු එකසේ මහජනයා මත කඩාපාත් කරන්නේ සමාජ ප්‍රතිවිප්ලවයේ හා යුද්ධයේ විනාශයන් ය. ආඥාදායක හා ෆැසිස්ට් පාලනයන්‍ ය. ලංකාවේ පාලක පංතිය එය මූර්තිමත් කරයි.

දේවසිරිගේ නව පනස් හය ඉදි කරන ජවිපෙ /ජාජබ, ධනපති පක්ෂ සමඟ තරඟ වැදීමේ දී බන්ඩාරනායක මෙන් ජනසතු දේපල පිහිටුවීමේ  හෝ විදේශීය ආයෝජකයන්ගෙන් දේශීය ආර්ථිකය රැකගැනීමේ ප්‍රතිඥාවන් මූලිච්චාවටවත් ගෙන එන්නේ නැත. ජවිපෙ /ජාජබ නායකයන් අයිඑම්එෆ් නියෝජිතයන් මුන ගැසෙමින් ඔවුන්ගේ පිලිවෙත් සම්බන්ධයෙන් දක්වා ඇති එකඟතාවයෙන් පෙන්වන්නේ එහි ප්‍රතිවිරුද්ධය යි.  

මේ තතු යටතේ 2024 ජවිපෙ /ජාජබ “ජනතා ආන්ඩුව” 56 බන්ඩාරනායකගේ ආර්ථික මොඩලයේ ආන්ඩුවක් නො වන බව ආචාර්ය දේවසිරී දනී. 90 වර්ෂයේ සිට ධනපති ආන්ඩුවලට වැදී අධිරාජ්‍යවාදී උවමනාවන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමෙන් ජවිපෙ  එය ඇති තරම් තහවුරු කොට ඇත.

ආචාර්ය දේවසිරී හා මහාචාර්ය උයන්ගොඩ ස්වකීය ප්‍රතිගාමී උද්ඝෝෂනයට කර ගසන්නේ ජවිපෙ/ජාජබය ධනපති පක්ෂවලට විකල්පයක් ලෙස ධනේශ්වරයේ හා ධනපති ගැති මධ්‍යම පංතික කොටස් තුල ඇති වී ඇති විශ්වාසය පෙර දැරිව ය. අයිඑම්එෆ්, විදේශීය හා දේශීය මහ සමාගම් පමනක් නොව අධිරාජ්‍යවාදයේ මත් අත්ගෙඩියක් ලෙස ක්‍රියා කිරීමේත්, කම්කරුවන්ට එරෙහි ෆැසිස්ට් බලවේගයන් වර්ධනය කිරීමට බොහෝ සෙයින් විභවයක් සහිත වීමේත් ස්වභාවය කැටි කරගත් ජවිපෙ දේශපාලනය මහජනයාට වසන් කිරීමටත්, එකී පිලිවෙත් බදා වැලඳ ගැනීමටත් මෙම ශාස්ත්‍රාලිකයන්ගේ පවතින උත්සුකය පැහැදිලි ව මේ මගින් පෙන්නුම් කෙරෙයි.

‘යුක්තිය මෙහෙයුම’ නමින් රාජ්‍ය භීෂනය මුදා හරිමින්, එය වඩාත් ශක්තිමත් කර ගැනීමට ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී මර්දන අන පනත් ක්‍රියාවට නංවමින් ධනපති පාලක පංතිය සූදානම් වන්නේ සාමකාමී පංති පාලනයක් සඳහා නො වේ. පංති පාලනයට අභියෝගයක් වී සිටින ලක්ෂ සංඛ්‍යාත කම්කරු පීඩිත මහජනයා මත ධනේශ්වර රාජ්‍යයේ බලහත්කාරය පැටවීමට ය. මැතිවරන උද්ඝෝෂනය හා මැතිවරනයමත් ඒ සදහා පිනුම් පිත්තක් කර ගැනීම පාලක පංතියේ සූදානම යි.  එනම්, ඉදිරි මැතිවරනයකින් බලයට පත්වන කුමන හෝ ආන්ඩුයක් මේ පිලිවෙත් වඩාත් කෘෘර ලෙස ඉදිරියට ගෙන යනු ඇත.

“මැතිවරන වසර”, පසුගිය ශ්‍රිලපොපෙ සම්මේලනය හා සුලු ධනේශ්වර බුද්ධිමතුන් ඔසවන ජවිපෙ – 02 කොටස Read More »

“මැතිවරන වසර”, ශ්‍රිලපොපෙ දෙවන සම්මේලනය හා සුලු ධනේශ්වර බුද්ධිමතුන් ඔසවන ජවිපෙ – 01 කොටස

එල්.පී. උදයප්‍රේම විසිනි.

මෙය කොටස් දෙකකින් යුතු ලිපියකි. පලමු කොටස අද මෙහි පලවේ. දෙවන කොටස හෙට (13) දින පලවනු ඇත.

මහජනයා මුහුන පා සිටින ආර්ථික අර්බුදයේ රුදුරු කොන්දේසිවලින් ඇලලී යන  වර්ෂයක් වන 2024 “මැතිවරන වසරක්” හැටියට හුවා දක්වමින්, ධනපති පක්ෂ, ඊනියා වාම කොටස්, ශාස්ත්‍රාලීය බුද්ධිමතුන් හා  ධනපති මාධ්‍ය  බලගතු ප්‍රචාරයක් ගෙන යයි. “මැතිවරනය”, මහජනයා මුහුන දී සිටින ව්‍යසනය දූරීභූත කොට සාමකාමී පරිසරයක් ගොඩ නැඟීමට ඇති අවස්ථාවක් ලෙස පෙන්වීමට ඔවුහු එකිනෙකා හා තරඟ වදිති.

තතු එසේ වුව ද, මැතිවරන උද්ඝෝෂනය ආරම්භ වූයේ, ධනපති පක්ෂ හා කන්ඩායම් තුල කා කොටා ගැනීම් හා  භේදයන් උත්සන්න කරමින් ය. වෙන කවරදාටත් වඩා පාලක ප්‍රභූව තුල උත්සන්න වී ඇති මේ කා කොටා ගැනීම්, අර්බුද ග්‍රස්ත පන්ති පාලනය රැක ගැනීමට ශක්තිමත් ධනපති  පාලනයක් අටවා ගැනීමේ මංමුලාව සමඟ ගැට ගැසී තිබේ.

පාලන බලයේ සිටින ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුන තුල මතු වී ඇති අර්බුදය එය කුලු ගන්වන්නකි. එහි හිටපු හා ආරම්භක සභාපති ජී.එල්.පීරිස් සහ පක්ෂයේ ප්‍රමුඛයකු මෙන් ම රාජපක්ෂවාදියෙකු ද වන ඩලස් අලහප්පෙරුම පක්ෂයෙන් ඉවත් ව ගොස් නිදහස ජනතා සභාව (Freedom People’s Congress) අටවා ගැනීම කැපී පෙනෙන සිද්ධියකි. සති කිහිපයක් යන්නටත් මත්තෙන් එම සංධානය බිඳ වැටී, පීරිස්ගේ කන්ඩායම සමගි ජන බලවේගය තුලට රිංගා ගත්තේ ය. දැන් පීරිස් කල්ලිය ඊට එක් වන ලෙසට අලහප්පෙරුම උනන්දු  කරවමින් සිටි. අලහප්පෙරුම්ගේ කල්ලිය, ව්‍යාජ ආන්ඩු විරෝධී  විවේචනයන්ට මුවා වී සිටිමින්, වඩාත් බලගතු පැත්ත තෝරා ගැනීම සඳහා කල් මරමින් සිටී.

ඒ අතරතුර, මැතිවරනයෙන් රනිල් වික්‍රමසිංහ යලි බලයට ගෙන ඒමේ උද්ඝෝෂනයක  ශ්‍රිලපොපෙ  ගම්පහ දිස්ත්‍රික් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී නිමල් ලන්සා, අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා ඇතුලු කන්ඩායමක් නියැලී සිටී. නව සංධානය නමින් පෙනී සිටින කන්ඩායම, පොදු පෙරමුනේ භේද ව සීසී කඩ ගිය කොටස් වික්‍රමසිංහගේ නායකත්වය යටතේ යලි ගොනු කර ගැනීම එල්ල ගත් එකකි.  

මේ අතර, ලංකාවේ ප්‍රමුඛ ව්‍යාපාරිකයකු හා ප්‍රකට කැසිනෝ අයිතිකරුවෙකු වන ධම්මික පෙරේරා ඉදිරියට දමාගත් උද්ඝෝෂනයකට පොදු පෙරමුනේ තවත් කල්ලියක් බැස සිටී. ධම්මික පෙරේරා ද ඊට ඉව අල්ලයි.

මහින්ද රාජපක්ෂගේ පසුපස එල්ලී එම ආන්ඩුවේ ඇමැති තනතුරුවලට පැන ගෙන සිටි චම්පික රනවක දැන් රාජපක්ෂ විරෝධියෙකු වී සිටි. සමාජයේ පවතින රාජපක්ෂ විරෝධයට ගැලැපී ගනිමින් ඔහු රාජපක්ෂ කෙනෙකු නොවන අයෙකු නායකත්වයට පත් කර ගතහොත් ප්‍රශ්නය විසඳා ගත හැකිය යන මිත්‍යාව තොරොම්බල් කරයි. ඔහුගේ ප්‍රයත්නය වන්නේ මහජනයා අත් විඳින ව්‍යසනය ආන්ඩුවේ අධිරාජ්‍ය ගැති ආර්ථික පිලිවෙත නිසා සිදු වන්නක් නො වන බව ඒත්තු ගන්වා,  එම තතු හුදු පුද්ගලයෙකුගේ පෞද්ගලික වරදකට සිඳවීම ය. ඒ අතර වික්‍රමසිංහ හා අනිකුත් පක්ෂ අතර සංධානයකට කපුකම් කිරීමේ ව්‍යායාමයක ද රනවක යෙදී සිටි.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සභාපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හා චන්ද්‍රිකා බන්ඩාරනායක කුමාරතුංග ඔවුන් අතර පැවති දේශපාලන විරසකය යටපත් කර ගනිමින් යලි සන්ධානයකට අර අදින්නට පටන්ගෙන ඇත. මාධ්‍ය වාර්තාවන්ට අනුව, මේ වනාහී කුමාරතුංගගේ නායකත්වයෙන් පොදු ජන එක්සත් පෙරමුන දේශපාලන කරලියට යලි ගෙන ඒමේ උත්සාහයකි. ඒ සදහා පැවති සාකච්ඡාවට මූලික වී සිටින්නේ වික්‍රමසිංහට සහයෝගය දක්වන අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා, රාජ්‍ය ඇමති ලසන්ත අලගියවන්න ඇතුලු කන්ඩායමකි.   2015 යහපාලන ආන්ඩුව ගෙන ඒමේ දී ඇමරිකාව හා ඉන්දියාවේ පාලක ප්‍රභූවේ  සහය ඇතිව සිදු කල තන්ත්‍ර මාරුවට සිරිසේන, වික්‍රමසිංහ සහ කුමාරතුංග මුලිකත්වය ගත්තෝය.

මේ අතර සජිත් ප්‍රේමදාසගේ සමගි ජන බල වේගයේ (සජබ) නායකයෙකු වන රාජිත සේනාරත්න ප්‍රසිද්ධියේ වික්‍රමසිංහගේ පිලිවෙත් අගය කිරීම, එහි නියෝජ්‍ය නායක සරත් ෆොන්සේකා හා පක්ෂ නායකයා අතර වර්ධනය වන විරසකතාවයන්, සජබ අලලා ගත් දුරදිග යන දේශපාලන අර්බුදයක පිලිබිඹුවකි.

පෙබරවාරි 7දා ජනාධිපතිගේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයේ දී, ඊට විරුද්ධත්වය පාමින් විපක්ෂ නායකවරයා ඇතුලු සජබ බහුතරය පාර්ලිමේන්තු සභා ගර්භයෙන් පිට ව යෑමේ දී සේනාරත්න, ෆොන්සේකා ඇතුලු මන්ත්‍රී පිරිසක් ඊට එක් නොවීමත් කා කොටා ගැනීමේ තරම එලිමහනට ගෙන ආවේ ය. ආචාර්ය හර්ෂ ද සිල්වා ඇතුලු පිරිසක් වික්‍රමසිංහගේ අයිඑම්එෆ් පිලිවෙත් කෙරෙහි දක්වන විවෘත එකඟතාවත් පක්ෂය තුල වැඩෙන එම අසමගියේම පිලිබිඹුවකි.

මේ පෙල ගැසීම්වලට ප්‍රතිචාර දක්වමින් පැරනි වමේ නායකයෝ, ධනපති ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂය ද සමඟ, එලඹෙන මැතිවරනයේ දී තම සංවිධාන කවර ධනපති කන්ඩායමක් සමග පෙල ගැසෙන්නේ ද යන්න සාකච්ඡා කිරිමට පෙබරවාරි 7දා , ශ්‍රී ලංකා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ (කොප) මූලස්ථානයට රැස් වූහ. කොප, ලංකා සමසමාජ පක්ෂය (ලසසප) සහ ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂය (ශ්‍රීලමප) රැස් වී එහි දී ගත් තීන්දු වන්නේ, ඊට ගැලපෙන අවස්ථාවාදීන් රොත්තක් එකතු කර ගැනීමයි. මාධ්‍යයට අනුව එකී සන්ධානයට එකතු කර ගැනීමට නියමිත වූවන් අතර ඩලස් අලහප්පෙරුම, චරිත හේරත්, දයාසිරි ජයසේකර, විමල් වීරවංශ, උදය ගම්මන්පිල හා වාසුදේව නානායක්කාර වැනි දේශපාලන ගැටකපන්නෝ ගනනාවක් වෙති. කවර වර්ගයේ ප්‍රතිගාමී කල්ලියක් වුව ද ඈඳා ගනිමින් ධනපති පාලනයක් ගෙන ඒමටත්, ඒ තුල තමන්ට වාසිදායක තැනක් තනා ගැනීමටත් පැරනි වම දරන තැත යලි එලිමහනට පැමින තිබේ.  

එක සමාන පිලිවෙතක්

අර්බුදයේ එරී සිටින පක්ෂ, කල්ලි- කන්ඩායම් හැම එකකම කැපී පෙනෙන සමානකම වන්නේ, තමන් පෙනී සිටිනවා යැයි කියා ගන්නා මහජනයා කෙරෙහි දක්වන නො තැකීම හා  වෛරය යි.

ආර්ථික විසඳුම හැටියට මේ සියල්ලන්ටම ඇත්තේ, අයිඑම්එෆ් සැලසුම් යටතේ වර්තමාන ආන්ඩුව ක්‍රියාවට දමන පුද්ගලිකරනය, රැකියා හා සුබසාධන කප්පාදුව සහ බදු බර පැටවීමයි. මැතිවරන උද්ඝෝෂන මධ්‍යයේ පවා අයිඑම්එෆ් සැලසුම් පිලිබඳ ව හුදු විරුද්ධත්වයක්වත් නො පෑමට ඔවුන් අදිටන් කර ගැනීමෙන් එය පෙන්නුම් කෙරේ. මහජනයාට එරෙහි ව අධිරාජ්‍යවාදී පිලිවෙත් පිටුපස පෙල ගැසීම වසන් කිරීමට හා මහජනයා රැවටීමට මැතිවරනයේ දී ඔවුහු ප්‍රධාන උද්ඝෝෂනය කොට ගෙන ඇත්තේ වංචා-දූෂන විරෝධයයි. මෙහි ඇති උත්ප්‍රාසය වන්නේ ඒවායේ ප්‍රමුඛ බහුතරය අඩුවැඩි වසයෙන් දූෂිතයන් වීමයි!

ශ්‍රිලපොපෙ සම්මේලනය හා ප්‍රතිගාමිත්වය

මහජන අප්‍රසාදයට හා පක්ෂ අභ්‍යන්තර අර්බුදයට මැදි ව සිටින ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුන, මැතිවරන උද්ඝෝෂනය ඉලක්ක කොට ගනිමින්, ඒ සඳහා පක්ෂය පන ගන්වා ගැනීමට පක්ෂ සම්මේලනයක් කැඳවා ගත්තේ ය.

ශ්‍රිලපොපෙ සම්මේලනය Courtesy of Sunday Observer

2022 අප්‍රේල්-ජුලි මහජන අරගලය තුල ආන්ඩුව බිඳ වැටීමෙන් අනතුරු ව ප්‍රසිද්ධ දේශපාලන කටයුතුවලින් ඈත් වී, මහජනයාගෙන් සැඟවී සිටි ශ්‍රිලපොපෙ දේශපාලනඥයෝ දෙසැම්බර් 15දා කොලඹ සුගතදාස ක්‍රීඩාංගනයේ පැවති පක්ෂ සම්මේලනයෙන් යලි දේශපාලන කරලියට ඇදෙන්නට උත්සාහ ගත්හ.

පාලන බලය දරා සිටින ශ්‍රීලපොපෙට, රට පුරා අඬ බෙර ගසා, විශාල මුදල් කන්දරාවක් යට කර පැවැත්වූ සිය 2 වැනි සම්මේලනයට කැඳවා ගත හැකි වූයේ 5000කටත් අඩු කන්ඩායමකි. හිටපු අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂගේ මූලිකත්වයෙන් පැවති  සම්මේලන උත්සවයට සිය සහචර පක්ෂ, කල්ලි කන්ඩායම් කැඳවා ගැනීමට පවා එය අසමත් වී තිබුනි. පක්ෂය ගොඩ නැගීමට මූලික වූ, රාජපක්ෂ බලයට ගෙන ඒමට දරදිය ඇද්දා වූ ප්‍රබලයන් ගනනාවක් ඒ  වන විටත්   පක්ෂය  හැර ගොස් තිබුනි. ඉන් නො නැවතී ඔවුහූ, රටේ සිදු කල ආර්ථික විනාශයට රාජපක්ෂ කල්ලිය වගකිවයුතු බවට චෝදනා කරන්නට වූහ.

ලංකා දේශපාලන ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට ඡන්දයෙන් බලයට පත් වූ ආන්ඩුවක් මහජන විරෝධතාවය විසින් පලවා හරින ලදී. එහි ජනාධිපතිවරයා ගෝඨාභය රාජපක්ෂට රටින් පලා යෑමට බල කෙරුනි. වීදි අරක් ගත් කම්කරුවන් ඇතුලු මහජනයාගෙන් ධනපති පංති පාලනය රැකුනේ වෘත්තිය සමිති, ව්‍යාජ වාම සංවිධාන හවුල් කර ගෙන මහජන ව්‍යාපාරය මුදුනට නැග ගත් ධනපති පක්ෂ යලි ආන්ඩුවක් ඇටවීමට කල කුමන්ත්‍රනය ඵල දැරීමේ ප්‍රතිඵලයක් හැටියට ය.

රටේ ප්‍රධාන ධනපති පක්ෂ අන්‍යොන්‍ය සහයෝගයෙන් දුර්වල ආන්ඩුවක් අටවා ගැනීමට සමත් වුව ද, ඊට ලැබෙන මහජන සහයෝගය දිනපතා ඛාදනය  වෙමින් පවතී. පක්ෂ අනුගාමිකයන්ගේ සහයෝගය නො ලැබීම හරහා ශ්‍රීලපොපෙ සම්මේලනය පිලිබිඹු කලේ ද එම ඛාදනය යි.

සම්මේලනයේ දී ශ්‍රීලපොපෙ නායකත්වයේ සියලුම කථා යොමු වූයේ, මහජනයා මුහුන දෙන බරපතල ආර්ථික හා සමාජීය ප්‍රශ්න අමතක කිරීමට ය. ඒ සඳහා ඔවුන් යොදා ගත්තේ ආගමික හා වාර්ගික භේදකාරීත්වයේ පසුගාමීත්වය අවුලුවා ලීම යි.

තම පංති පාලනය රැක ගැනීමට ලංකාවේ ධනපති ප්‍රභූව නිරන්තර ව යොදා ගත් ආගමික හා වාර්ගික උද්ඝෝෂනයේ පුරෝගාමියා වූ අනගාරික ධර්මපාල තම පක්ෂයේ වීරයෙක් හැටියට ශ්‍රීලපොපෙ මහලේකම් සාගර කාරියවසම්, සම්මේලනය ආරම්භයේ දී ම සිහි කලේ ය. “සිංහල ජාතියට අවශ්‍ය ශක්තිය” ලබා දුන් නායකයා හැටියට ධර්මපාල ඔජ වැඩූ කාරියවසම්ට අනුව, ධර්මපාලට පසුව “මේ රටේ සිංහල ජාතියට අවශ්‍ය ශක්තිය” දුන්, “රටේ බෞද්ධ පුනරුදය” ඇති කල වර්තමාන වීරයා මහින්ද රාජපක්ෂ ය. නමුත් ඊට සාධක වශයෙන් රාජපක්ෂ විසින් කරනු ලැබ තිබූ දේ හැටියට කාරියවසම්ට සඳහන් කිරීමට තිබුනේ, සිංහල වර්ගවාදීන්ට පමනක් ආඩම්බර විය හැකි, ලේ ගඳ ගහන 2009  යුද ජයග්‍රහනය පමනි.

මෙවර සම්මේලනය, බන්ඩාරනායකගේ හා ඩී.එම්.රාජපක්ෂගේ මැද මාවතේ ආර්ථික පිලිවෙත් ගැන කරන පූච්චානම් කතා ඉවත ලා තිබුනි.

සම්මේලයේ දී කාරියවසම්, විශේෂයෙන් පීඩිත තරුනයන්ට, “අනුන්ගෙන් කකා බිබී සිටින්නන්”, “කුහකයන්” ආදි වශයෙන් අවලාද නැගී ය. කාරියවසම්ගෙන් එලියට පැන්නේ, ශ්‍රීලපොපෙ ආන්ඩුව බිඳ දමා, ධනපති පාලනය අස්ථාවර තත්ත්වයට ඇද දැමූ 2022 තරුන ජනයාගේ කැරලිකාරීත්වය කෙරෙහි පාලක ප්‍රභූවේ පවතින වෛරය යි. එය සමස්ත කම්කරු පීඩිත මහජනයා කෙරෙහි පාලක පංතිය තුල වැඩෙන පිලිකුලේ, වෛරයේ හා භීතියේ ප්‍රකාශනයකි.

කම්කරුවා, ගොවියා, ධීවරයා හා සුලුතර ජන කොටස්වල ගැටලු විසඳීමේ මුනිච්චාවට කරන කතා, පොරොන්දු හා යෝජනා ශ්‍රීලපොපෙ සම්මේලනයේ අහලකටවත් ගෙන නො තිබුනි.

මැතිවරනය අරමුනු කොට පැවත් වූ සම්මේලනය  මැතිවරන යෝජනා, පොරොන්දු හා ආර්ථික, දේශපාලනික සැලසුම් සාකච්ඡා කරනු වෙනුවට වැඩි කාලයක් ගත්තේ, සම්මේලනයේ ප්‍රධාන කතිකයන් වූ සාගර කාරියවසම්, බැසිල් රාජපක්ෂ හා මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් පවත්වන ලද, 2022 මහජන නැගිටීම් මධ්‍යයේ තම දේශපාලඥයන්ට සිදු වූ පහර දීම්, නිවාස හා රථවාහන ගිනි තිබීමේ සිද්ධීන් පිලිබද ව වාඩුව ගැනීමේ වෛරී කථාවලට ය. පක්ෂ නායක මහින්ද රාජපක්ෂ, “එදා අරගලයට මුවා වෙලා අපට පහර දුන්නා. නිවාස ගිනි තිබ්බා. අපේ මන්ත්‍රීවරයකු අමානුෂිකව මහ මග මරා දැම්මා”යි කෝපය අවුලුවමින් කතා කලේ ය. “සැබෑ අපරාධකරුවෝ ඉන්නේ නිදැල්ලේ”යැයි චෝදනා කල රාජපක්ෂ, තමන්ගේ ආන්ඩුවකින් ඒ වාඩුව ගන්නා බවට ඉඟී කරමින්, “මේ ප්‍රශ්නය අනාගතයේ සාධාරන ව විසඳනවා කියන පනිවුඩය මං ඔබ හමුවේ තබනවා”යි පොරොන්දු දුන්නේ ය.

බැසිල් රාජපක්ෂ තම පාක්ෂිකයන්ට පහර දෙන්නන්ට ප්‍රතිප්‍රහාර දෙන බවට තර්ජනය කලේ ය. කාරියවසම් එම ඝෝරනාඩුවම ප්‍රතිරාවය කලේ ය.

ධනපති පීඩනයට එරෙහිව පැන නැගෙන කම්කරු පීඩිත අරගල පාගා දැමීම සඳහා මධ්‍යම පන්තිය තුලින් ඉදිරියට ගැනීමට නියමිත ෆැසිස්ට් බලවේගයක තිඹිර ගෙයක ස්වරූපය සම්මේලනය අරක්ගෙන පැවතියේය.

කොවිඩ් 19 මගින් ඇති කෙරුනු පසුබැසීම හා ගෝලීය ආර්ථික බිඳ වැටීම මගින් වඩාත් උත්සන්න කෙරුනු ලංකාවේ ආර්ථික හා දේශපාලන අර්බුදය සම්මේලනය තුල කිසිසේත් සාකච්ඡාවට නො ගැනුනි. ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදීන් හා නැටෝව රුසියාවට එරෙහි ව පවත්වා ගෙන යන යුද්ධයත්, විශේෂයෙන් ඉන්දියාව ඈඳා ගනිමින් ඇමරිකාව චීනයට එරෙහි ව සිදු කරන යුද ප්‍රකෝපකරනය තුල ලංකාව මුහුන පා සිටින ගැටලු, ඊට විසඳුම් සෙවීම ආදී වශයෙන් වූ, පාලන බලයේ සිටින හා යලි බලයට ඔට්ටුවන පක්ෂයක අවධානයට යොමු විය යුතු තීර්නාත්මක කාරනා සම්මේලනය නොතකා හැරියේ එම තීරනාත්මක ප්‍රශ්න වලදී අධිරාජ්‍යවාදයට පාලක පන්තිය ලෙස දක්වන නිසඟ අවනතාභාවය පිලිබඳ සුවිශේෂී අවධාරනයක් අවශ්‍ය නොවූ බැවිනි.     

මහජනයා මුහුන පා සිටින ආර්ථික, සාමාජීය ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් නො මැතිකම නායකත්වයේ හුදු පෞද්ගලික දුර්ගුනයකින් පැන නඟින්නක් නො ව, වර්තමාන ධනවාදයේ ගැඹුරු වෙමින් පවතින අර්බුදයෙන් පැන නඟින්නකි. ලෝකය පුරා පාලක පංතීන්, ගෝලීය ධනවාදයේ අර්බුදය හා එමඟින් පැන නංවනු ලබන යුද්ධය, වසංගත රෝග, විරැකියාව, දුගීදුප්පත්කම ආදී සමාජ ව්‍යසනයන් පමනක් නොව, මහජනයාගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වලලා දමමින් අටවන ආඥාදායක මෘග පාලනයන් ද සාමාන්‍යකරනය කිරීමට හැරී සිටින්නේ එබැවිනි.

“මැතිවරන වසර”, ශ්‍රිලපොපෙ දෙවන සම්මේලනය හා සුලු ධනේශ්වර බුද්ධිමතුන් ඔසවන ජවිපෙ – 01 කොටස Read More »

Yukthiya

Defeat the State Terror called “Operation Yukthiya” against oppressed youth and the masses

Statement of the Colombo Action Committee for People’s Struggles

Yukthiya
Image courtesy:adaderana.lk

It is already clear that the state terror unleashed in the name of Operation Yukthiya is one way the government is intensifying its repression against the youth and the rest of the oppressed. Its goal is the protracted class struggle.

The government suddenly jumped on to the crackdown on drugs as one of the measures to forcefully maintain the much hated capitalist state; to keep the society terrorized with violence and to garner the support of a backward social stratum. This has already given way to allow the police to act beyond the limits of the existing law and making that situation the norm in the country. What the country has is a police force that has a long history of being warrented and been operating to kill persons outside the judicial procedure.

A complaint made  to the Police Commission by Aruna Indika Wijesuriya, a professional photographer based in Madapatha, Piliyandala, exposes the repressive drama, hence bringing us a picture of what is happening right now across the country. According to the complaint, on December 6, the police raided the young man’s house at night, searched it thoroughly and found nothing suspicious, but arrested the young man and demanded a ransom of 10,000 rupees for his release. It is alleged that Sergeant Alwis and police driver Madushanka have requested the bribe and Indika’s friends gave them the requested amount. He was released on police bail the next day.

Aruna’s father, Shanta Wijesuriya, who is a well-known journalist and political activist, came to know about this later and went with his son to Kesbewa police station to complain about this, but the police avoided accepting the complaint. The police hunters were furious because the father and son tried to complain against the police for taking bribes.

On December 13, a group of plain clothed police officers assaulted Aruna, searched his house and arrested him again. When the youth made a phone call to his cousin, the police surrounded the relative’s house as well. Again, around 3 am, On December 17, a police team including Alwis, who was accused of taking bribes, surrounded the youth’s home. There, a young man named Shehan was also with the police, and the police showed Shehan something that appeared to be a pack containing the illegal drug called ‘Ice’ and asked, “Shehan, did Aruna give you this?” But, facing protests from those present, the police retreated with the following warning: “Aruna Oya Adath Dinum( (Aruna, you have won today too)”.

Later, on February 2, the police officer, identified as Paul, had threatened Wijesuriya – the father of the youth – at Kesbewa courts premises saying that he would “shoot him if he tries to be smart”. On the same day at around 5 pm, the police raided a place where the young man was taking photographs and arrested him. The next day, his girlfriend, who went to visit him, was arrested on the charge that she had recorded the conversation of the police officers, beaten and harassed by removing her clothes forcibly, checking for illegal drugs. The cousin who visited the youth was also arrested and later released. The court rejected the request of the police to send the young man for rehabilitation, alleging that the boy who was brought to the court with ‘ice’ had used the substance. Allegations that he had used it were nullified by the medical evidence. There is no place to complain about these injustices. The institutions which claim to be investigating and redressing such grievances continue to ignore complaints. The response received from many such institutions was that there is no evidence to prove the allegations.

On February 6, social media reported an incident where the father of two was arrested by the Baddegama Police. The victim, Jeewantha Kumara of Ganegama, within the jurisdiction of the Baddegama Police was arrested with 2 grams and 350 milligrams of “ice”. Police assaulted Jeewantha and his brother, and their sister, a school-girl, video-taped how the police team in plainclothes assaulted her two brothers. She watched and taped how one of the police team tried to put a black parcel in her brother’s pocket. The police assaulted her, snatched her phone, arrested Jeewanta and filed a case. The phone which recorded the incident was never returned and has disappeared with all the evidence. The girl and her other brother had to be admitted to Karapitiya Hospital and receive treatments. There is no reason to think that the complaints made to the Elpitiya Senior Superintendent of Police and Galle Assistant Superintendent of Police will bring justice to these oppressed people.

The case of shooting down a carpenter at Narammala is a well-known crime among hundreds of such incidents. On January 18, police personnel in plain clothes ordered him to stop the lorry he was driving. When he did not stop, the vehicle was chased and he was shot dead. This is the way the so-called Operation Yukthiya is being carried out and the Public Security Minister Tiran Alas has assured in Parliament that the operation will continue irrespective of any objections such as concerns of human rights.

This attempt by the state repressive apparatus to pose itself as the agents of morality against immorality, is deceitful, evil, and despicable. It is a desperate attempt to curb the resistance of the working and oppressed people, arising from the implementation of austerity dictates of the International Monetary Fund (IMF), hence imposing the crisis of capitalist class rule on the oppressed masses.

The root of all crimes is the rule of the bankrupt capitalist class. It is not limited to Sri Lanka. These rampant economic, political and social problems are not caused by illicit-drug users. The drug business operates through politically supported transnational and domestic parasitic crime networks. Addiction to drugs itself is the result of social unrest flowing from endless economic, political and social problems. Under these circumstances, the daily operations by military and police, establishing military police roadblocks at every other inch and conducting search operations are nothing but setting up the mechanism to subjugate the lives of the workers and oppressed people to the conditions of the police state. These operations have nothing to do with eradication of illicit drugs.

The statistics of the World Bank show how the poverty in the society is increasing day by day. Poverty, which was 11.3 percent of Sri Lanka’s population in 2019, has increased to 12.7 percent in 2020; and then from 13.1 percent in 2021 to 25 percent in 2022, and to 27.9 percent in 2024. This is a manifestation of the bankruptcy of capitalism on a global scale. World Bank reports show that between September 2022 and March 2023, world poverty increased by 11 million from 648 to 659 million. That’s by calculating the income below $2.15 per day. But, taking into account the lower middle income level and upper middle income level countries, i.e. the levels of $3.65 and $6.85, this figure rises by another 28 million. The poor are consumed by hunger, disease and discomfort. On the other hand, the income of the top 1% supre-rich is increasing by leaps and bounds.

The results of this level of inequality include the escalation of social tragedy, from drug addiction to various crimes and suicides. There was a recent incident where a 14-year-old boy jumped to the fast approaching train and committed suicide near Tambalagamuwa railway station on February 11. Following the sound of the train’s horn, the other children moved out of the way, but this child spread his hands and was smiling while waiting for the train to go over him. The train driver has stated that he had never seen anything like this in his entire life. Later, the child’s guardian aunt told the media that the child was suffering from acute malnutrition.

Attention of the masses is, and should be, focused on these issues. The world is gripped by the struggles of workers, farmers and youth. Anti-democratic measures and terror-mongering displayed by governments bringing social media censorship laws, anti-terror laws are not at all manifestations of the strength of capitalist governments, which are largely discredited among the masses, so lacking popular support, but manifestations of their organic weakness. Those governments cannot fulfill even a single economic or social need of the people. Anywhere in the world, such regimes have been enabled to persist because trade unions and pseudo-left fronts have infiltrated every instance of class struggle, to disrupt, control and compromise mass struggles. We workers, peasants and other oppressed people must realize that self-defense does not come at all from official capitalist institutions, and that freedom and security cannot be guaranteed except through the formation of an independent mass movement against the capitalist establishment under the working class revolutionary programme.

We, the Colombo Action Committee for People’s Struggles, request all progressive people opposed to capitalist attacks to come forward to build and unify action committees at workplaces and residential areas, which can ensure the safety of the oppressed people. Only such a mass movement can really wipe out capitalist rule and all the tendencies that block the path of social progress.

Abolish all repressive laws!

Forward towards a Workers’ and Peasants’ Government!

[This statement was originally published here in Sinhales on February 17, 2024]

Defeat the State Terror called “Operation Yukthiya” against oppressed youth and the masses Read More »

Uspresidential

The SEP-US launches its campaign for a socialist alternative in 2024 to Biden and Trump, the corporate candidates of war and dictatorship!

By David North

The Socialist Equality Party (US) announced, on February 27, the selection of Joseph Kishore and Jerry White as the SEP’s candidates in the 2024 US presidential election campaign. The campaign website can be accessed at socialism2024.org.  We, theSocialist.LK, are posting here the announcement of this campaign by David North, the national chairman of the SEP-US. As comrade North points out, the US election is a global event, which affects billions of the working people of every country and, so, they should have the right to participate in. 

Uspresidential
Joseph Kishore and Jerry White as its presidential and vice presidential candidates for the 2024 US election

On behalf of the Socialist Equality Party, I am honored to announce that the SEP will stand candidates in the 2024 presidential elections.

Joe Kishore, the national secretary of the Socialist Equality Party, will be our candidate for president.

Jerry White, the labor editor of the World Socialist Web Site, has been selected as the SEP’s vice presidential candidate.

Both Joe Kishore and Jerry White have long and distinguished records as fighters for socialism and the interests of the working class.

Joe, who is 44 years old, has been active in the socialist movement for a quarter century. He has been national secretary of the Socialist Equality Party since 2008, and has played a central role in the development of its political program and the building of the SEP. He represented the Socialist Equality Party as its presidential candidate in 2020.

Jerry, who is 64 years old, joined the Workers League—the predecessor organization of the Socialist Equality Party—45 years ago. During these many years, Jerry—dating back to the historic PATCO strike of 1981—has, as a revolutionary journalist, covered and intervened in countless struggles of the working class. He has also represented the Socialist Equality Party in earlier national elections, most recently as its presidential candidate in 2016.

The Socialist Equality Party is intervening in this election to raise the political consciousness of the working class, to develop its understanding that no solution can be found to any of the problems confronting working people except through the ending of the capitalist system and its replacement with socialism, and that this great historical task can only be achieved by adopting a global strategy aimed at the mobilization of the power of the American and international working class in a unified struggle against the world capitalist system.

The program of the Socialist Equality Party is not a utopian scheme. It is a necessity. Mankind confronts an existential crisis. The capitalist system is historically obsolete. It is not only incapable of improving the conditions of life for the vast majority of the world’s population. It is leading humanity to a catastrophe. The alternative that confronts mankind is socialism or capitalist barbarism.

What is the reality of capitalism in 2024?

DN
David North

Not since 1945, the end of World War II, has the danger of a cataclysmic Third World War loomed so large. In fact, the conflict now underway in Europe and the Middle East, and those that are spreading throughout the Sahel region in Africa and the Transcaucasus in Central Asia, are the opening rounds of a rapidly developing global war.

The war in Ukraine, which the Biden administration deliberately provoked two years ago with the aim of weakening Russia and tightening the grip of American imperialism and its NATO allies over Eurasia, in preparation for the coming showdown with China, threatens to escalate into a nuclear conflict. Germany is once again on the warpath. The NATO powers have repeatedly stated that they will not be deterred from pursuing the war by the threat of a nuclear exchange. The deliberate use of tactical and strategic nuclear weapons—which was rejected for decades as synonymous with madness—is now being “normalized” as a legitimate component of imperialist geopolitical strategy.

As the war rages in Ukraine, the fascistic Israeli regime—with the full support of the White House and allied governments in Europe—continues its murderous campaign against the people of Gaza. The death toll is approaching 30,000. Two-thousand-pound bombs, supplied by the Biden administration, are being dropped indiscriminately on a defenseless population. Even as hundreds of women and children are being killed every day, the Biden administration refuses to demand a cease fire. Genocide is being “normalized.”

The COVID-19 pandemic has now entered its fifth year. Well over 1 million Americans have died after being infected. On a global scale, it has been estimated that the total number of excess deaths caused by the pandemic now exceeds 28 million. Countless millions are being infected multiple times and, even if spared a fatal outcome, endure the misery and debilitation of Long COVID. Every capitalist government has dismantled the most minimal measures to prevent the spread of the disease.

Even the use of masks is being opposed and, in some cases, threatened with criminal sanctions. The slogan of the ruling elites, initially proclaimed by former British Prime Minister Boris Johnson, is, “Let the bodies pile high.” Opposing the implementation of well-known and effective public health measures to stop the transmission of the virus, it continues to spread and mutate, infecting millions of people each day. Mass death and debilitation is being normalized.

The criminal indifference of capitalist governments to the lives of the world’s population is duplicated in their attitude toward the survival of the planet. No amount of information confirming the disastrous consequences of global warming will compel the ruling class to adopt policies that scientists insist are urgently required to avoid planetary suicide.

The reactionary social essence of the capitalist system is the absolute subordination of the needs of human society to the drive for massive profits and the concentration of staggering levels of wealth in the bank accounts of the financial-corporate oligarchs who rule society.

The French novelist Balzac, who observed with a critical eye the rise of the capitalist class in the early 19th century, noted, “Behind every great fortune lies a great crime.” But the brilliant writer could hardly have imagined the extent to which his aphorism would be confirmed by the astronomical sums controlled by the present-day oligarchs. The “great fortunes” to which Balzac referred amounted to several millions. Those of the modern corporate-financial oligarchs are measured in the tens and hundreds of billions.

The most basic indication of the progressive or reactionary character of a society is whether it is becoming more equal or more unequal. By this standard, the reactionary character of American and global capitalist society is beyond debate. Social inequality has reached levels that are beyond anything that has existed in at least a century.

The richest 1 percent of the world’s population now owns almost half the world’s wealth, while the poorest 50 percent own just three-quarters of 1 percent. Eighty-one billionaires have more wealth than half of the global population. The richest 1 percent raked in 38 percent of all additional wealth accumulated since the mid-1990s, while the bottom 50 percent received just 2 percent.

The United States has the highest concentration of billionaires in the world, whose collective wealth grew to $5.2 trillion in 2023. This vast concentration of wealth and the corresponding degree of social inequality is totally incompatible with democracy.

There is much talk in the media about the threat to American democracy. President Biden declares that he is all that stands, or should I say totters, in the way of a dictatorship headed by Trump. If that is truly the case, then democracy is certainly doomed.

But the fight against dictatorship and fascism can only succeed to the extent that its causes are understood.

Trump—who emerged from the smelly sewers of the New York and New Jersey real estate and casino industries—only personifies the criminality of American capitalism.

Democracy cannot survive alongside of massive social inequality. The capitalist oligarchs turn today toward authoritarianism and fascism—as they did in Germany in the 1930s—to defend their wealth against the rising tide of social discontent and class struggle. This is not only an American phenomenon. It is taking place all over the world. The strike wave that swept across the United States in 2023 was part of an international movement.

This global upsurge will continue and grow stronger in the course of 2024.

Neither of the two major capitalist parties—the Democrats and Republicans —have anything to offer the working class but impoverishment, political repression and war. The attempted coup of January 6, 2021 was not an isolated episode. Indeed, it had more the character of a dress rehearsal. American democracy is on its last legs. It cannot survive on the basis of capitalism.

Therefore, the Socialist Equality Party will advance a program that calls for the end of the corporate-financial dictatorship, the establishment of democratically controlled public ownership over the financial-corporate conglomerates, and the dissolution of the vast military-industrial complex.

The SEP will advocate a comprehensive and far-reaching redistribution of wealth from the super-rich to the broad mass of the population.

The SEP will also fight against the vicious chauvinism of the capitalist parties. We will denounce and expose the brutal treatment of immigrants from Latin America, and uphold the fundamental democratic right of all working people to live in dignity wherever they choose.

The Socialist Equality Party will explain that the implementation of this program will require the transfer of political power to the working class.

The United States election is a world event. What happens in the US affects every country in the world. Given the global impact of the US elections, every person in the world should have the right to cast a ballot in November.

The Socialist Equality Party is intervening in the 2024 presidential election because the critical character of the present crisis requires the development of a class conscious, socialist movement of the working class.

The economic, political and social crisis of the capitalist system will intensify throughout 2024. In turn, the global resistance of the working class will grow more determined and politically conscious. In this process, the SEP and its co-thinkers in the parties affiliated with the International Committee of the Fourth International will play an increasingly decisive role.

The Socialist Equality Party is not a mere vote-catching organization, shouting demagogic slogans, mouthing platitudes, and adapting its program to the lowest common denominator. We leave that to the political charlatans of the pseudo-left organizations that hope to achieve minor and inconsequential reforms with the permission of and in alliance with the Democratic Party. Moreover, the Socialist Equality Party does not chop and dice the population into different conflicting personal identities—such as ethnicity, race, gender and sexual preference—each fighting for a more personally favorable redistribution of wealth within the framework of capitalism.

The program of the Socialist Equality Party is based on the recognition that the fundamental conflict in society is between classes.

The SEP is a party of history. Its theoretical, political and practical work is based on a vast experience of revolutionary struggle, spanning more than a century. Our traditions are rooted in the international principles and program of Marxist socialism, as it has been defended and developed by the Trotskyist movement, which was founded in 1923, in opposition to Stalinism, social democracy, reactionary nationalism and countless varieties of middle-class politics.

The Socialist Equality Party recognizes the global scale of the capitalist crisis and immense tasks that confront a movement that seeks to change the world. But we derive confidence and optimism not only from the fact that the extraordinary advances in science and technology make fully possible the rational and progressive reorganization of the world economy in the interests of mankind, but also from the fact that there does exist a social force that is sufficiently powerful to carry out the revolutionary transformation of the world—the American and international working class.

The SEP will conduct its campaign on an international scale, to explain to workers the necessity for a unified world-wide struggle against capitalism’s descent into barbarism.

But its success, the success of our campaign, depends on your support and participation in the election campaign of the Socialist Equality Party. Help us place Joseph Kishore and Jerry White on the ballot in as many states as possible. We urge workers and youth—indeed, all those who recognize that capitalism has arrived at a dead end—to join this fight. Step forward for the working class. Contribute financially and participate actively in our campaign. Build SEP campaign committees in your factories, work places, schools and neighborhoods.

The fight against poverty, repression and World War III is the fight for World Socialism!

[This announcement was originally published on WSWS.org February 27, 2024]

The SEP-US launches its campaign for a socialist alternative in 2024 to Biden and Trump, the corporate candidates of war and dictatorship! Read More »

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism 

By the Executive Committee of the CACPS and the Editorial Board of theSocialist.LK 

“The death toll in Gaza is staggering. More than 30,000 Palestinians have reportedly been killed in just 150 days; 5% of the population is dead, injured or missing. It is impossible to adequately describe the suffering in Gaza” 

Philippe Lazzarini, Head of UNRWA (Tweet on X on February 5, 2024)

Colombo Action Committee for People’s Struggles (CACPS) and theSocialist.LK yesterday (05) launched a public online Petition titled “Stop Gaza Genocide Now! No to Zionism! No to Imperialism!”. The significance of this political act to mobilize the working class, in Sri Lanka, South Asia and internationally, and all those who want to stop the massacre in Gaza, is expressed by the statement of Lazzarini, quoted above. 

The Petition calls upon masses to reject the reactionary appeals to imperialist warmongers to stop the massacre. “Crisis ridden, these powers are planning a war with China, and are waging a war against Russia in Ukraine, as part of a global nuclear war that would entail Iran, the Middle East and the rest of the world. In these imperialist centers too, the war abroad has brought social counter-revolution at home,” Petition states.

Pointing out the necessary relationship between war on the one hand, and debt and austerity on the other, over billions of people around the world, the Petition states, “Manifestation of the hold of imperialism takes different forms: it may be war, it may be debt and austerity. Therefore, there is no fight against debt and austerity without a fight against war, and vice versa.”

It calls upon mass solidarity with the Palestinian people and to fight till their demands are met. These demands are expressed in the slogans the Petition fights for. These include, Stop Gaza Genocide Now! No to imperialist Barbarism! Punish War Criminals!

Refuting the imperialist political trap of the two-state solution, it calls upon to fight for a socialist programme to build a Jew-Arab Unified Socialist State, which would be  part of a Federation of Socialist Unified States of the Middle East and the World.

In the backdrop of traditional working class organizations, the trade unions and their pseudo-left bckers, being lined up with imperialism and the capitalist state of austerity and international finance capital, the CACPS and theSocialist.LK call upon working class of Sri Lanka, united with the Israeli and US working people,  to “unleash our enourmous power to fight for political power, independent of the State-Company-Trade Union alliance, to call general strikes, to stop war funding and military aid, and stop the Genocide and the world war.” 

This Petition was launched as part of the wider campaign by the CACPS and theSocialist.LK against the long oppression of Palestinian people by the imperialist-backed Zionist Israel. 

We invite fellow workers and our readers to sign the Petition today, share it widely and fight to stop the Gaza Genocide Now and halt to the impending neuclear war. 

Copy the Petition Link here:

https://www.change.org/Stop-Gaza-Genocide

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism  Read More »

Picket

දුප්පතුන් එල්ල කරගත් ආන්ඩුවේ මිලිටරි-පොලිස් මර්දනයට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු  උද්ඝෝෂනයේ

පරාක්‍රම කුරුප්පු විසිනි.

‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ නමින් තරුනයන්ට හා පීඩිතයන්ට එරෙහිව උත්සන්න ආකාරයකින් මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහි පිකට් උද්ඝෝෂනයක් ඊයේ (පෙබරවාරි 27 දින) පස්වරුවේ කැස්බෑව බස් නැවතුම්පොල ඉදිරියේ පවත්වන ලදී.  කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ මෙහෙයවීමෙන් යුතුව, කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුව හා සිරකරුවන්ගේ අයිතිවාසිකම් සුරැකීමේ සංවිධානයේ හා ප්‍රදේශවාසී පිරිසකගේ ද සක්‍රිය සහභාගීත්වයෙන් එය පැවැත්විනි. මෙම උද්ඝෝෂනය කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුවක් පිහිටුවා ගැනීමේ ආරම්භක ලක්ෂ්‍යයක් වන අතර, එය කම්කරුවන් ඇතුලු පදිකයන් හා බස් මගීන් ප්‍රමුඛ මහජනයාගේ බරපතල අවධානයට ලක් විය.  කැස්බෑව ප්‍රදේශවාසී තරුනයන් හා වාම දේශපාලනික ක්‍රියාකාරීන් පෝස්ටර් ඇලවීමේ කටයුතුවලට හා උද්ඝෝෂනයට සම්බන්ධ වෙමින් සහාය දුන්නෝය.

Picket
පිකට් උද්ඝෝෂනයේ අවස්ථාවක්

පිලියන්දල ප්‍රදේශවාසී වෘත්තීය ඡායාරූප ශිල්පියෙකු වන අරුන ඉන්දික විජේසූරියට එල්ල වූ හා පසුගිය පෙබරවාරි 17 දින thesocialist.lk හි වාර්තා කරන ලද මර්දන ක්‍රියාවලිය ගැන ප්‍රදේශවාසීන් අතර පවතින විරෝධය මෙකී අවධානයේ කේන්ද්‍රයේ පිහිටා පැවතීය. එකී ලිපියෙහි අප විසින් පෙන්වා දුන් පරිදි, ඊනියා ‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ මත්කුඩු ජාවාරම්කරුවන්ට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වන්නක් නොව තරුනයන්ට හා පීඩිතයන්ට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වන භීෂනකාරී උපකරනයක් බව දැන් මහජනයා සිය දෛනික අත්දැකීම් හරහා වටහා ගනිමින් සිටිති. කල් තබා පෝස්ටර් මඟින් මෙම උද්ඝෝෂනය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසු යටත් විජිත සමයේ නීති යටතේ උසාවියෙන් ලබා ගත් සෝදිසි වරෙන්තුවක් අතැතිව කොක්‍රික ලේකම් ශාන්ත විජේසූරියගේ නිවෙසට කඩා පැන එහි තිබූ රැස්වීම් පෝස්ටර් හා පත්‍රිකා පැහැර ගන්නා ලදී. මෙසේ උද්ඝෝෂනයට එරෙහිව උත්සන්න කෙරුනු භීෂනය, ඊට සහභාගී වීමට එරෙහිව පොලිස් තර්ජනය කිරීම් හා බිය ගැන්වීම් කරා ද පෙරට ගෙන ගිය බවට වාර්තා ලැබී ඇත. උද්ඝෝෂනයට එරෙහි තහනම් නියෝගයක් ලබා ගත් බවට වාර්ථා වී පැවති නමුදු, එවැනි නියෝගයක් පෙන්වීමට හෝ උද්ඝෝෂනය අවස්ථාවේ ඊට එරෙහිව මැදිහත් වීමට පොලිසිය කටයුතු කලේ නැත. සිවිල් ඇඳුමින් සැරසුනු පොලිස් නිලධාරීන් ගනනාවක් උද්ඝෝෂනය දුරින් සිට නිරීක්ෂනය කල බව දක්නට ලැබින.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එරෙහි ප්‍රහාරයට, මිලිටරි පොලිස් රාජ්‍ය භීෂනයට, මර්දනකාරී අනපනත්වලට හා ධනවාදයට එරෙහි පුවරු අතැති ව තරුනයෝ, කම්කරුවෝ හා ගෘහනීහු උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූහ. ඒවායේ සටහන් වූ පහත දැක්වෙන පාඨ මහජන අවධානය දිනා ගත්තේය:

  • අහිංසකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම නතර කරනු!
  • “යුක්තියේ මෙහෙයුම” සැබෑ පාතාලයට එරෙහිව නො වේ!
  • දුගීන්ට එරෙහි හමුදා-පොලීසි කෲරත්වය පරාජය කරනු! 
  • දුගී බව අපරාධීකරනය කිරීමට ඉඩ නොදෙනු!
  • මත්කුඩු ජාවාරමේ ඵල නෙලන්නේ ධනවාදයයි. ධනවාදය අහෝසි කරනු!
  • IMF එපා! කප්පාදුව එපා!
  • මර්දක අන පනත් එපා!
  • ගාසාවේ ජන සංහාරය නවතනු!
  • අධිරාජ්‍යවාදය හා ලෝක යුද්ධය එපා!
  • සමාජවාදය සඳහා සටන් වදිමු!
  • කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් සදහා පෙරට!

මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්වලට උපත දී ඒවා පවත්වා ගෙන යනු ලබන්නේ ම ධනපති පන්ති පාලනය විසින් බවට ඔවුන්ගේ සටන්පාඨ වලින් හඬ ගා කියන ලදී. එකී සටන් පාඨ පහත දක්වා ඇත:

* මහජන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් – ආරක්ෂා කරව්!

* ⁠ප්‍රකාශනයේ නිදහස – රැකගනිව්!

* ⁠‍යුක්තියේ මෙහෙයුම නමින් එන ධනපති උගුල- හෙලි දරව් කරව්!

* ⁠සූදානම් වන රාජ්‍ය මර්දනය – පරාජය කරව්!

තරුන ලමයි- බිලි ගන්නා

විෂ මත් කුඩු – පාතාලය

ඉදි කෙරුවේ -ධනවාදය

වැඩි වැඩියෙන් – ලාභ සොයා

රැකියාවට – ජීවිතයට

සුභසාදන – සේවාවට

පහර දීපු – ධනවාදය

මුකවාඩම් නීති එපා

රාජ්‍ය භීෂණය එපා

පාතාලෙට මුවා වෙලා

අපේ දරුවො මඩිනු එපා !

* ධනපති මිලිටරි පොලිස් භීෂනයට- ඉඩ නොදෙව්!

* පොලිස් ප්‍රජා ආරක්ෂක කමිටු – එපා!

* කම්කරු ගොවි ක්‍රියාකාරී කමිටු – ගොඩ නගව්!

* සියලු මර්දන නීති- අහෝසි කරව්!

* සුබ සාධන සේවා- රැක ගනිව්!

* ⁠ධනවාදය – පෙරලා දමව්!

* ⁠කම්කරු ගොවි ආන්ඩුවක් – ගොඩ නගව්!

උද්ඝෝෂනය ආරම්භයේ කථා කල කොක්‍රික විධායක කමිටු සාමාජික නන්දන නන්නෙත්ති, ලෝක පරිමානවම ධනය බෙදී යාමේ බිහිසුනු අසමතාවය සංඛ්‍යා ලේඛන සහිත ව පෙන්වා දෙමින්, මේ තත්ත්වය තරුනයන් අපේක්ෂා භංගත්වයට ඇද දමන ආකාරය පැහැදිලි කලේය. බොහෝවිට අඩු මාත්‍රාවෙන් කායික වේදනා නාශක ලෙස භාවිතා කෙරෙන රසායනයන් මත්ද්‍රව්‍ය ලෙස ස්වකීය මානසික වේදනාවන් යටපත් කිරීමට භාවිතා කිරීමට මෙසේ අපේක්ෂා භංගත්වයට ඇද වැටෙන තරුන ජනයා යොමු වෙති. විෂ මත්ද්‍රව්‍ය යනු ලෝකයේ දැවැන්ත ලෙස ලාභ ලබන ව්‍යාපාරයකි. එය දැන් ලෝකයේ ආන්ඩු පාලනය කිරීමට සමත් ය. එම ව්‍යාපාරයේ මුල් පවතින්නේ ධනවාදය තුල ය. දරුවන් මත් උවදුරින් මුදා ගැනීමට නම් ධනවාදය පෙරලා දැමිය යුතු බව පෙන්වා දුන් නන්නෙත්ති, ඒ සඳහා ස්වාධීන කමිටු ගොඩ නඟමින් සංවිධානය වන ලෙස සියලු පීඩිතයන්ට ආරාධනා කලේය.

උද්ඝෝෂනය ඇමතූ කොක්‍රික ලේකම් ශාන්ත විජේසූරිය, යුක්තියේ මෙහෙයුම මත්ද්‍රව්‍ය වලට එරෙහි මෙහෙයුමක් නොව මහජනයාට එරෙහි මෙහෙයුමක් බව පැහැදිලි කලේය. තම පුත් ඉන්දික විජේසූරියට හා තමන්ට ද එරෙහිව එල්ල වූ තර්ජන පිලිබඳ කෙටි පැහැදිලි කිරීමක් කරමින්, එකී සිදුවීම් කම්කරු දුගී මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැරෙමින් පවත්නා ප්‍රහාරයේ සන්දර්භය තුල තබා දැක්වීය. මේ මෙහෙයුම පසුපසින් පවතින්නේ මහජන විරෝධය පාගා ත්‍රස්ත කර නිහඬ කිරීමට දැරෙන ප්‍රයත්නය බව ඔහු පෙන්වා දුන්නේය.

උද්ඝෝෂනය ඇමතූ සිරකරු අයිතිවාසිකම් සුරැකීමේ සංවිධානයේ  කැඳවුම්කරු මෙකී මෙහෙයුම් මහජන නිදහස පාගා දැමීමක් බවත්, යුක්තියේ මෙහෙයුම නම් මෙම අයුක්තියට එරෙහිව, රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහි උද්ඝෝෂන සෑම නගරයක් පාසා පැවැත්වීමට කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව සමඟ ක්‍රියාත්මක වීමට තමන් සූදානම් බවත් කියා සිටියේ ය.

උද්ඝෝෂනය අවසානයේ උද්ඝෝෂකයන් අමතා කථා කල කොක්‍රික සභාපති සංජය ජයසේකර උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූවන්ට සිය ස්තුතිය පල කලේය. IMF නියෝග වලට අවනත ව මහජනයා මත දැවැන්ත පීඩනයක් මුදා හරින ආන්ඩුව, ඊට එරෙහිව නැඟෙන අරගල මර්දනය කිරීම සඳහා, පාර්ලිමේන්තුව හරහා සමාජ මාධ්‍ය වාරනයට ද, සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීන්, මාධ්‍යවේදීන් හා අරගලකරුවන් ත්‍රස්තවාදීන් ලෙස හංවඩු ගසා සිරගත කිරීමට ද, අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය මර්දනය කිරීමට ද රුදුරු නීති පනවමින් සිටින බව කියා සිටියේ ය. එහි නවතම ක්‍රියාවලිය ‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ නමින් අරඹා ඇත. මෙම වැඩ පිලිවෙල විසින් දිගටම සිදු කලේ ගම්බද හා නගරබද තරුනයන් දඬු ගැසීම බව ඔහු පෙන්වා දුන්නේය. කොක්‍රික උද්ඝෝෂනයේ පත්‍රිකා පැහැර ගැනීම උද්ඝෝෂනය පිලිබඳ ආන්ඩුවේ භීතිය ප්‍රකාශයට පත් කරන්නක් බව පෙන්වා දුන් ඔහු, මහජන අයිතිවාසිකම් පාගා දැමීමේ මෙම ප්‍රහාරවලට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු පිහිටුවා ගැනීමේත්, සියලු ක්‍රියාකාරී කමිටුවල ඒකාබද්ධතාවයේත් අවශ්‍යතාවය අවධාරනය කලේය.      

රාජ්‍ය භීෂනයට එරෙහිව කම්කරු පීඩිත ජනයා ස්වාධීන ව බලමුලු ගැන්වීම වශයෙන් මෙම උද්ඝෝෂනය විසින් ගනු ලැබ ඇති ප්‍රාරම්භය පෙරට ගෙන යමින් තම ප්‍රදේශවල සිදු කෙරෙන රාජ්‍ය භීෂන කටයුතු පිලිබඳ වාර්තා theSocialist.lk වෙබ් අඩවිය හරහා හෙලිදරව් කිරීමට ද, එම භීෂනයෙන් ආරක්ෂා වීමට ස්වාධීන කමිටු ඇති කර ගැනීමට ද අපි අපේ පාඨකයන් දිරි ගන්වමු. අදම කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව හා කැස්බෑව ක්‍රියාකාරී කමිටුව සමග සබඳතා ගොඩ නගන්න.

දුප්පතුන් එල්ල කරගත් ආන්ඩුවේ මිලිටරි-පොලිස් මර්දනයට එරෙහිව ක්‍රියාකාරී කමිටු  උද්ඝෝෂනයේ Read More »

Police

ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය කොළඹ ක්‍රියාකාරී කමිටු සාමාජිකයන්ට හිංසා කරමින් උද්ඝෝෂණ ද්‍රව්‍ය පැහැර ගනියි 

සංජය ජයසේකර විසිනි.

ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය අද දිනයේ (24) කොළඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ (කොක්‍රික) එක් සාමාජිකයෙකු ප්‍රශ්න කිරීමට භාජනය කළ අතර, දිනයේ පසු හාගයේ දී උසාවි නියෝගයක් යටතේ කොක්‍රික උද්ඝෝෂණ පත්‍රිකා, දැන්වීම් හා පෝස්ටර් පොලිස් භාරයට ගත්තේය. 

කොක්‍රික සාමාජිකයෝ අද දින උදේ වරුවේ පිළියන්දල නගර ප්‍රදේශයේ පත්‍රිකා බෙදීමේ උද්ඝෝෂණයක නිරත වූහ. එසේ බෙදන ලද්දේ කොක්‍රික විසින් මෑත දී ම නිකුත් කරන ලද, “‘යුක්තියේ මෙහෙයුම’ නමින් පීඩිත තරුනයන් ඇතුලු මහජනයාට එරෙහිව මුදා හැර ඇති රාජ්‍ය භීෂනය පරාජය කරනු” යන ප්‍රකාශය යි. උදේ 9.45 ට පමණ ජනයා අතර පත්‍රිකා බෙදමින් සිටි එක් සහෝදරයෙකු නැවැත්වූ පොලීසිය ඔහු පොලිස් ස්ථානය වෙත රැගෙන ගියෝය. ඔහු පොලීසියට රැගෙන ආවේ මන්දැයි ප්‍රශ්න කළ කොක්‍රික සාමාජිකයන්ට පොලීසියේ ස්ථානාධිපති දැනුම් දුන්නේ, “පොලීසිය නින්දාවට පත් කරන” කරුණු පත්‍රිකාවේ ඇතුලත් වී ඇති බව  සහ, පත්‍රිකාව සම්බන්ධයෙන් සහ ඒ ආශ්‍රිත කරුණු පිළිබඳව පරීක්ෂණයක් පැවැත්වීමට පොලීසියට අවශ්‍ය බවයි. ප්‍රකාශයක් සටහන් කර ගැනීමෙන් අනතුරුව පැයක පමණ කාලයකට පසුව එම සහෝදරයා මුදා හරින ලදී.  

Campaign
කොක්‍රික සාමාජිකයෝ 2024 පෙබරවාරි 24 වන දින පිළියන්දල නගරයේ උද්ඝෝෂණයක යෙදෙති.

සවස 4.45 ට පමණ කැස්බෑව පොලීසියේ ස්ථානාධිපති ද ඇතුළු පොලිස් නිලධාරීන් කණ්ඩායමක්, දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 484 හා 485 යන වගන්ති යටතේ වූ වැරදි සම්බන්ධයෙන් නිවෙස පරීක්ෂා කිරීමට කැස්බෑව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයෙන් ලද සෝදිසි වරෙන්තුවක් ද අතැතිව කොක්‍රික ලේකම් හා මාධ්‍යවේදී ශාන්ත විජේසූරිය සහෝදරයාගේ නිවෙසට පැමිණියෝය. අභිප්‍රේත වරද ලෙස එහි දැක්වෙන්නේ, සාමය බිඳ දැමීමක් අවුළුවා ගැනීමේ අභිප්‍රායයෙන් යුතුව චේතනාන්විත ව නින්දා කිරීම සහ කැරලි ගැසීමේ හෝ ජනරජයට එරෙහිව හෝ මහජන සාමයට එරෙහිව වරදක් කිරීමේ අභිප්‍රායයෙන් යුතුව සාවද්‍ය වාර්තා බෙදා හැරීම යන ඒවා ය. පොලීසිය, කොක්‍රික ප්‍රකාශයේ තේමාව යටතේ පෙබරවාරි 27 දින කැස්බෑව නගරයේ පැවැත්වීමට නියමිත උද්ඝෝෂණය සඳහා සූදානම් කර තිබූ කොක්‍රික ප්‍රකාශය සහිත පත්‍රිකා 500 ක් පමණ ද, පෝස්ටර් හා උද්ඝෝෂණ පුවරු දුසිම් ගණනාවක් ද අත්අඩංගුවට ගත්තේය.    

Police
කැස්බෑව පොලීසිය 2024 පෙබරවාරි 24 දින මාධ්‍යවේදී විජේසූරියගේ නිවස වටලයි.

ඊයේ (23) නියෝජ්‍ය පොලිස් අධිකාරි එස්. වික්‍රමසිංහගේ අණ පරිදි විජේසූරිය ද පිළියන්දල පොලීසියට කැඳවා තිබිණ. අල්ලස් චෝදනාවක් ආශ්‍රිත පැමිනිල්ලක් සම්බන්ධයෙන් පොලිස් නිලධාරියෙක් තමන්ට මරණ තර්ජන එල්ල කරන ලද බවට විජේසූරිය කළ පැමිණිල්ලක් හා කැස්බෑව පොලීසියේ පොලිස් නිලධාරීන් තමන්ට ලිංගික හිංසා පීඩා සිදු කළැයි ඔහුගේ පුත්‍රයාගේ ආදරවන්තිය කළ පැමිණිල්ලක් පිළිබඳව කෙරෙන “කඩිනම් පරීක්ෂණයක” කොටසක් ලෙස පැය දෙකකට අධික කාලයක් ඔහුගෙන් ප්‍රකාශයක් සටහන් කර ගන්නා ලදී. මෙම චෝදනා ව්‍යාජ බවත්, චෝදිත ක්‍රියාවන්හි පොලිස් නිලධාරීන් නිරත වී නැති බව තමන් දන්නා බවත් දැනටමත් තීරණය කර සිටින නියෝජ්‍ය පොලිස් අධිකාරීවරයා ඒ බව විජේසූරියට දැනුම් දී ඇත.  

පොලිසිය කොක්‍රික ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් වහා අධිකරණ ක්‍රියාමාර්ග ආරම්භ කර ඇති නමුත්, ඉහත දැක්වූ බරපතල චෝදනා සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබූවන්ට එරෙහි ක්‍රියා මාර්ග ප්‍රමාද කර ඇත. 

පොලීසියේ ද වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුවේ ද මෙම ක්‍රියා කලාපය කොක්‍රික හා පීඩිත මහජනයාගේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ නිදහසට එල්ල කළ ප්‍රහාරයක් වන අතර, එහි අරමුණ වී ඇත්තේ දේශපාලන විසම්මුතිය මැඩීම සඳහා තැති ගැන්වීම් හා තාඩන පීඩන සිදු කිරීමයි. පොලිසියත් ආණ්ඩුවත් යත්න දරන්නේ මෙම පත්‍රිකා මහජනයා අතට පත්වීම වැලැක්වීමට සහ කොක්‍රික උද්ඝෝෂණ වැලැක්වීමටයි.

දේශපාලන අයිතිවාසිකම් වලට එරෙහි මෙම ප්‍රහාරය හෙලා දැකීමටත්, රජය විසින් කොක්‍රික සාමාජිකයන්ට එල්ල කෙරෙන තාඩන පීඩන හා එහි දේශපාලන කටයුතුවල හුස්ම හිර කිරීමේ ප්‍රයත්න වහා නවතා දමන ලෙස බලකර සිටීමටත් පෙරට එන මෙන් අපි කම්කරුවන්, පීඩිත ජනයා හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කරන සියලු දෙනා කැඳවුම් කර සිටිමු.

ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය කොළඹ ක්‍රියාකාරී කමිටු සාමාජිකයන්ට හිංසා කරමින් උද්ඝෝෂණ ද්‍රව්‍ය පැහැර ගනියි  Read More »

Police

Sri Lanka Police harass Colombo Action Committee members and seize campaign material 

By Sanjaya Jayasekera.

Sri Lanka police today questioned one comrade of Colombo Action Committee (CACPS) and later in the day took into custody its campaign material upon a court order. 

CACPS members were engaging in a leaflet distribution campaign today (24) morning in Piliyandala town area. They were distributing CACPS latest statement (in Sinhala) titled “Defeat the state terror unleashed against the masses, including the oppressed youth, in the name of “Operation Yukthiya”! Around 9.45am in the morning, Piliyandala police stopped one comrade who was distributing leaflets to people and escorted him to the police station. Inquired as to why he was brought to the police station, the Officer in Charge (OIC), informed CACPS members that the leaflet contains material “insulting the police” and that the police want to conduct an investigation over and around the leaflet.  Police recorded a statement from the comrade and was released within about an hour.  

Campaign
CACPS members campaigning in Piliyandala town on February 24, 2024

In the evening around 4.45pm, a team of police officers including the OIC of Kesbewa Police arrived at the residence of Comrade and journalist Shantha Wijesuriya, who is the Secretary of CACPS, along with a warrant from Kesbewa Magistrate Court  to search the house for offences under Section 484 and 485  of the Penal Code.  These purported offences respectively are intentionally insulting with intent to provoke a breach of peace, and circulating false reports with intent to cause mutiny or an offence against the republic or public tranquility. The police seized around 500 leaflets containing the CACPS statement and several dozens of posters and placards that had been prepared for use at the demonstration, to be held on February 27 in Kesbewa town, organized by the CACPS and Kesbewa Action Committee, on the theme of the statement.

Police
Kesbewa Police encircle journalist Wijesuriya’s residence on February 24, 2024

Yesterday, Wijesuriya was also summoned by Piliyandala police by order of S. Wickremasinghe, ASP, to record a statement over two hours, as part of an “expeditd investigation” over a complaint lodged by him of alleged death theats by a police officer over a bribary complaint, and over another complaint made by his son’s fiancee in respect of an alleged sexual assault by police officers attched to the Kesbewa police. The ASP has already decided and told Wijesuriya that his allegations are false and that he knows that police officers did not engage in the alleged activities!    

While the police have hurriedly initiated court proceedings in respect of CACPS activities, have delayed action against those accused of serious allegations.

These acts of police and of Wickremasinghe’s government are an attack against freedom of expression of CACPS and the oppressed masses, and are intended to intimidate and harass political dissent. Police and the government are attempting to block leaflets reaching the masses and stopping CACPS campaigns. 

We call upon workers, oppressed masses and those who defend democratic rights to condemn this assault on political rights and fight for and demand the immediate halt of harassment of CACPS members and stifling of its political activity by the government. 

Sri Lanka Police harass Colombo Action Committee members and seize campaign material  Read More »

Rw

ශ්‍රී ලංකා ආන්ඩුව සමාජ මාධ්‍ය මර්දන නීතිය සම්මත කරයි, නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනතත් පාර්ලිමේන්තුවට

සංජය ජයසේකර විසිනි.

රට තුල විසම්මුතියේ නිදහස මර්දනය කිරීම සඳහා පාලක පන්තිය විසින් දිගු කලක් තිස්සේ සූදානම් කරන ලද 2024 අංක 9 දරන මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිලිබඳ පනත (OSA) නීතියක් ලෙස බලාත්මක කරමින් ශ්‍රී ලංකා කථානායක මහින්ද යාපා අබේවර්ධන පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා (01) ඊට තම අත්සන තැබීය. මෙම නීතිය ජනවාරියේ අග භාගයේ දී පාර්ලිමේන්තුවේ වැඩි ඡන්ද 46 කින් සම්මත කර ගන්නා ලද්දේ, පසුගිය ඔක්තෝම්බර් මාසයේ පනත් කෙටුම්පත ඉදිරිපත් කල අවස්ථාවේ සිදු කෙරුනු විභාගයේ දී, රටේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනය විසින් යෝජනා කරන ලද සීමිත සංශෝධනවලට පවා අනුකූල නොවන විධිවිධාන ද සහිතව ය. එවැනි යෝජනාවලට යටත්ව, නීතිය සමස්තයක් ලෙස ව්‍යවස්ථානුකූල බව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනයේ  තීරනය විය.

මෙම නීතිය පැහැදිලිවම ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ය. එය ඔන්ලයින් ද්වාරයක (portal)  ප්‍රකාශයට පත් කෙරෙන “ඕනෑම ප්‍රකාශයක අසත්‍යතාවය” තීරනය කිරීමට සහ ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති එකම බලය ලෙස  මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිලිබඳ කොමිෂන් සභාව (OSC) බල ගන්වන අතර, ඉක්බිතිව එවැනි ප්‍රකාශිත “සත්‍යය” ට  පටහැනි ප්‍රකාශයක් කරන හා  සන්නිවේදනය කරන ඕනෑම කෙනෙකුට නඩු පවරනු ඇත. 

“අසත්‍ය ප්‍රකාශය” යනු “එය වැරදි බව හෝ අසත්‍ය බව එය සිදු කරන්නා දන්නා වූ ද, නැතහොත් ඒ බවට විශ්වාස කරන්නා වූ ද  විශේෂයෙන් ම රැවටීමේ හෝ නොමග යැවීමේ චේතනාවෙන් සිදු කරන්නා වූ ද ප්‍රකාශයක්” ලෙස අර්ථ දැක්වේ. මෙම දැනුම හෝ විශ්වාසය OSC විසින් අසත්‍ය බව ප්‍රකාශ කරන ලද හෝ රජයේ බලධාරීන් සත්‍ය යැයි ප්‍රකාශ කර ඇති දේ මගින් හැඩගැසෙනු ඇතැයි උපකල්පනය කල යතුය.

“අසත්‍ය ප්‍රකාශ මාර්ගගත ලෙස සන්නිවේදනය කිරීම මඟින්”, (අ) “ජාතික ආරක්ෂාවට, මහජන සෞඛ්‍යයට හෝ මහජන සාමයට තර්ජනයක් ඇති කරවන” හෝ “විවිධ පන්තිවලට අයත් තැනැත්තන් අතර එදිරිවාදී සහ වෛරී හැඟීම් ප්‍රවර්ධනය කරන” (12 වගන්තිය); (ආ)  අධිකරණයට අපහාස කිරීමක් සිදුවන්නා වූ අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් මාර්ගගත ගිණුමක් මඟින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා සන්නිවේදනය කරන (13); (ඇ) “කැරලි ගැසීමේ වරදක් සිදු කිරීමට හේතු වනු” ඇති පරිදි, “ප්‍රකෝප කරවීමෙන් හෝ පෙළඹවීමෙන්  කැරලි ගැසීමේ වරද සිදුවිය හැකි බවට වූ චේතනාවෙන් ම හෝ ඒ බව දැන දැන ම, …. ද්වේශ සහගතව හෝ නිකරුණේ මාර්ගගත ගිණුමක් මගින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා  අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය” කරන (14); (ඈ) “අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීම මගින් ආගමික වැඳුම් පිදුම් කිරීමක හෝ ආගමික පූජාවන්හි නීත්‍යනුකූලව යෙදී සිටින යම් රැස්වීමකට ස්වේච්ඡාවෙන් ම බාධා කරන” (15); (ඉ) “යම් පන්තියකට අයත් තැනැත්තන්ගේ ආගමික හැඟීම් නිග්‍රහයට පාත්‍ර කිරීමේ ඒකාන්ත සහ ද්වේශ සහගත චේතනාවෙන්, මාර්ගගත ගිණුමක් මගින් හෝ මාර්ගගත ස්ථානයක් හරහා වාචික හෝ ලිඛිත වචන මගින් හෝ ද්‍රව්‍යමය නිරූපණ මගින් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීමෙන් ඒ පන්තියේ ආගමට නැතහොත් ආගමික විශ්වාසවලට නින්දා කරන හෝ නින්දා කිරීමට තැත් කරන (16); (ඊ) ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවේ, යුද්ධ හමුදාවේ හෝ ගුවන් හමුදාවේ යම් නිලධරයකු, නාවිකයකු, සෙබළකු හෝ ගුවන් නැවියකු කැරලි ගැස්වීමේ චේතනාවෙන් හෝ මහජනයා අතර බියක් හෝ තැතිගැන්මක් ඇති කරවීමේ චේතනාවෙන් යම් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කර එමගින් රජයට විරුද්ධ වරදක් හෝ මහජන සාමයට විරුද්ධව වරදක් සිදු කිරීමට යම් තැනැත්තකු පොලඹවන (19) ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට එරෙහිව නඩු පැවරිය හැකිය; යමෙකුට (ඉලක්කගත තැනැත්තාට) “හිරිහැර කිරීමේ චේතනාවෙන්” එම පුද්ගලයාගේ හෝ ඔහුට සම්බන්ධ අයෙකුගේ යම් පෞද්ගලික තොරතුරක් (සත්‍ය හෝ අසත්‍ය) පල කිරීමෙන් හා එමගින් එම පුද්ගලයන්ට “හිරිහැරයක් සිදු කරවන ප්‍රකාශයක් සිතාමතා ම සිදු කරන හෝ සන්නිවේදනය කරන” අයෙක් ද පනත යටතේ වරදක් සිදු කරයි (20). එවැනි සියලු ප්‍රකාශ “තහනම් ප්‍රකාශ” වේ.

වරදක් සිදු කිරීමට තැත් කිරීම, අනුබල දීම සහ කුමන්ත්‍රනය කිරීම ද පනත යටතේ අපරාධ වැරදි වේ.

මෙම වැරදි සඳහා වන දඬුවම් වසර තුනේ සිට පහේ සිට හත දක්වා වූ සිරදඬුවම් පරාසයක පවතින අතර ඇතැම් අවස්ථාවල දී තදනන්තර ව සිදු වන වරද සඳහා රුපියල් මිලියනයක් දක්වා දඩ මුදල් සමඟ සිරදඬුවම දෙගුනයක් විය හැකිය.

අන්තර්ජාලයේ තහනම් ප්‍රකාශයක් අඩංගු (වෙබ් අඩවියක්, වෙබ් පිටුවක්, චැට් රූම් හෝ සංසදයක් වැනි) ස්ථානයකට අවසාන පරිශීලකයන්ගේ ප්‍රවේශයන් පිවිසීමට සම්බාධක පනවන සේ කවර හෝ අන්තර්ජාල සේවා සම්පාදකයෙකුට හෝ අන්තර්ජාල අතරමැදියෙකුට නියෝග කිරීමේ පුළුල් බලතල OSCය සතු ය. එවැනි ප්‍රකාශ ඉවත් කරන සේ නියෝග කිරීමට එයට හැකිය. වෙබ් අඩවියක්, සමාජ මාධ්‍ය ගිනුමක් හෝ වේදිකාවක් “අන්තර්ජාලයේ ප්‍රකාශිත ස්ථානයක්” ලෙස අසාදු ලේඛනගත කිරීමට ද එයට බලය ඇත. “චංචල, සහ නිශ්චල දේපොල අත්පත් කර ගැනීමට සහ ඒවා විකිනීමට, බදු දීමට, උකස් කිරීමට, හුවමාරු කිරීමට හෝ වෙනත් ආකාරයකින් බැහැර කිරීමට” ද කොමිසමට බලය තිබේ.

“ව්‍යාජ ප්‍රවෘත්තිකරණය” අපරාධයක් ලෙස නම් කළ යුතුය යන්න කලක සිට පාලක පන්තියේ ඉල්ලීමකි. එය පසුගිය කාලයේ අනුප්‍රාප්තික ආන්ඩුවල න්‍යාය පත්‍රයේ තිබුනි –  පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් පසුව 2019 සිරිසේන-වික්‍රමසිංහ රජය සමයේ ද, ඉන් ඉක්බිති ව, ප්‍රධාන වශයෙන් සමාජ මාධ්‍ය හරහා සංවිධානය කෙරුනු  2022 අප්‍රේල්-ජූලි මහජන අරගල වලින් පසුව බලයෙන් පහකල හිටපු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ යටතේ ද නීති කෙටුම්පතක් එසේ සූදානම් කර තිබුනි. “ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට” අනුකූල වන සමාජ මාධ්‍ය සහ අන්තර්ජාල නියාමන නීතියක් ඉල්ලා සිටි සිවිල් සමාජ කන්ඩායම්, ජාත්‍යන්තර සංවිධාන සහ දක්ෂිනාංශික දේශපාලන පක්ෂ විසින් මතු කරන ලද පුලුල් විරෝධතා හේතුවෙන් මෙම උත්සාහයන් තාවකාලිකව පරාජයට පත් විය.

Rw
ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ 2024 පෙබරවාරි 4 වන දින කොලඹදී පැවති රජයේ 76 වැනි නිදහස් දින සැමරුම් උත්සවයේදී හමුදා පෙලපාලිවලට ආචාර කරයි. ඡායාරූපය: රොයිටර්

පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරමින් මහජන ආරක්ෂක අමාත්‍ය ටිරාන් අලස් කියා සිටියේ කාන්තාවන්ට සහ ලමයින්ට සිදුවන අන්තර්ජාල හිරිහැරවලට එරෙහිව සටන් කිරීමට මෙම නීතිය අවශ්‍ය බවයි. මෙය කඩතුරාවක් පමනි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ කීර්ති නාමයට හානි කරන “වැරදි තොරතුරු” මැඩලීමේ අභිප්‍රාය ද ඔහු හෙලි කලේය. මෙය මුලු පාර්ලිමේන්තුවම ප්‍රතික්ෂේප කල 2022 මහජන අරගල අතරතුර සිදු වූ පුලුල් සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීත්වය පිලිබඳ සඳහනකි.

පාර්ලිමේන්තුවේ සිටින සෑම විරුද්ධ පක්ෂයක් ම, සමාජ මාධ්‍ය නියාමන නීතියක්  සියතෙහි තිබිය යුතුය යන්න සම්බන්ධයෙන් රජය සමඟ එකඟ වේ.

පාර්ලිමේන්තු විවාදය අතරතුර, ජාතික ජන බලවේගයේ (NPP) නායක අනුර කුමාර දිසානායක, අලස්ගේ ප්‍රකාශය සමඟ එකඟ වූයේ, “[සමාජ මාධ්‍ය තුල] සිදු නොවිය යුතු දේත් සිදුවෙමින් පවතින” බව පවසමිනි.

ජාත්‍යන්තර තාක්ෂනික දැවැන්තයින් ශ්‍රී ලංකාවේ අන්තර්ජාල අවකාශය අතහැර දමනු ඇතැයි ප්‍රධාන විපක්ෂයේ සමගි ජන බලවේගයේ (SJB) පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී හර්ෂ ද සිල්වා කනස්සල්ලට පත් විය. ඔහුගේ කනස්සල්ල, ආයෝජන ආකර්ෂනය කර ගැනීම සඳහා අසීමිත නිදහසක් ලබා දිය යුතු බවට හර්ෂ ද සිල්වා සලකන අධි-ලාභ ලබන තාක්ෂණික කර්මාන්ත හිමි ධනපතියන් පිලිබඳ ව ය. දැනටමත් ලොව පුරා මෙම සමාගම් නිදහස් භාෂනය මත රාජ්‍ය වාරනය පවත්වා ගෙන යාමේ හවුල්කරුවන් ලෙස ක්‍රියාත්මක ව සිටිති.

බලයට පැමිනියහොත් සහ එසේ බලයේ සිටින කල්හි, මෙම පක්ෂ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනයේ ඉල්ලීම් සපුරාලීම සඳහා කම්කරු පන්තියට සහ දේශපාලන විරුද්ධවාදීන්ට – විශේෂයෙන්ම  වාම විරුද්ධවාදීන්ට – එරෙහිව  මෙම නීති නිර්දය ලෙස භාවිතා කරනු ඇත.

ධනේශ්වර රාජ්‍යයේ සහ පාර්ලිමේන්තුවේ පීඩාකාරී නීති පද්ධතියට ඇති සිය යටහත් පහත් බව ප්‍රකාශ කරමින්, ව්‍යාජ වාම පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ (පෙසප) අධ්‍යාපන ලේකම් පුබුදු ජයගොඩ මාධ්‍ය වෙත පැවසුවේ, “මේ ආකාරයේ [නව නීතියෙන් ආවරනය වන] තත්වයන් සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමට දැනටමත් නීති ඇති” නිසා  යෝජිත නීතිය අනවශ්‍ය වන බවය. එහි “මහජන කවුන්සිල” වැඩසටහන පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයටම ගැටගැසූ උපාංගයකි.

මධ්‍යම පාන්තිකයින් අතර තවත් මතයකට, ඉරිදා (04) දින “අනිද්දා” ව්‍යාජ වාම පත්‍රයට ගාමිනී වියන්ගොඩ විසින් ලියන ලද ලිපියකින් හඬක් දී ඇත. මෙම පනත් කෙටුම්පත, “ලඟදී එලැඹීමට නියමිත තීරනාත්මක මැතිවරනවල දී ඒවාට ආරක්ෂාකාරීව මුහුන දීමේ පරිසරයක් …කල්තියා සකසා ගැනීම සඳහා” රජයට අවශ්‍ය වන දේශපාලනික උපාමාරු යෙදීමක් බව වියන්ගොඩ පවසයි. තමාට ජනාධිපතිවරන ජයග්‍රහනයක් ලබාගැනීමේ අවස්ථාව දුර්ලභ  බව දන්නා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මෙම නීති සම්පාදනය කරන්නේ තමන් වෙනුවෙන් නොව,  ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල (ජාමූඅ) විසින් නියම කරන ලද කප්පාදු පියවරයන් ජනතාවගේ කර මත පටවා ඉදිරියට යෑමට සූදානම් බව තහවුරු කර ඇති NPP හා SJB ඇතුලු ධනපති සංස්ථාපිතය සඳහා ය. මෙම රැඩිකල්වාදීන් ජනතාවගෙන් වසන් කරන සත්‍යය මෙයයි.

OSA නීතියක් බවට පත් කර ඇති අතරතුර, පවතින 1979 යේ  කුරිරු ‘ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පනත (PTA)’ යටතේ අත්අඩංගුවට ගැනීමේ, පරිපාලනමය වශයෙන් රඳවා තබා ගැනීමේ හෝ අත්අඩංගුවේ තබා ගැනීමේ සහ නඩු පැවරීමේ බලතල අභිබවා යමින් රජය නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත නීතියක් ගෙන ඒම සඳහා කටයුතු කරමින් සිටී. පසුගිය මාසය තුල පාර්ශව 35 කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් රටේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනය ඉදිරියේ යෝජිත නීතිය අභියෝගයට ලක් කලහ. ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පනත යටතේ වධහිංසාවට ගොදුරු වූ කවියෙක් වන අහ්නාෆ් ජසීම් උසාවියට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කරමින් මෙසේ කීවේ ය: “මෙම ඒකාධිපති නීතිය… මූලිකවම සැලසුම් කර ඇත්තේ කම්කරු පන්තියට එරෙහිව සාමූහික දඬුවම් කිරීමේ ආයුධයක් ලෙස භාවිතා කිරීමටය. එය මෙහෙයවනු ලබන්නේ පන්ති වෛරය විසිනි.”

වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති ලෙස පත් කිරීමෙන් අනතුරුව වහා ම, ජාමූඅ විසින් නියම කරන ලද දරුනු කප්පාදු පියවරයන් ක්‍රියාවට නැංවීමට සූදානමින්, වැඩකරන ජනතාවට සහ දුප්පතුන්ට එරෙහිව තම ආන්ඩුවේ පන්ති යුද්ධය ප්‍රකාශ කලේය. මෙම පසුබිම තුල මෙම නීති, දේශපාලන විසම්මුතියට, විශේෂයෙන්ම වාමාංශික දේශපාලන අදහස් සහ ව්‍යාපාරවලට, මාධ්‍යවේදීන්ට සහ ක්‍රියාකාරීන්ට එරෙහිව බිය ගැන්වීම්, හිරිහැර කිරීම්, ප්‍රශ්න කිරීම්, අත්අඩංගුවට ගැනීම් සහ සිරගත කිරීම් සඳහා ද, වෙබ් අඩවි හා සමාජ මාධ්‍ය ගිනුම් අවහිර කිරීම සඳහා ද වික්‍රමසිංහගේ අවි ගබඩාවේ ඇති නව ආයුධ වේ. සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීන්ට, කලාකරුවන්ට, විරෝධතාකරුවන්ට සහ වාර්ගික-සුලු ජාතීන්ට එරෙහිව කුරිරු ත්‍රස්ත විරෝධී, මහජන ආරක්ෂාවේ සහ වෛරී ප්‍රකාශන නීති භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය කුප්‍රකට ය.

මෑතක දී අලස් විසින් “මත්ද්‍රව්‍ය උවදුරට එරෙහිව සටන් කිරීමට” විශේෂ පොලිස් බලකායන් යොදවනු ලැබ, දෙසැම්බර් 17 සිට 56,000 කට අධික පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගනු ලැබ ඇත. “යුක්තිය” යන ව්‍යාජ නාමයෙන් යුතු මෙම මෙහෙයුම සැලසුම් කර ඇත්තේ, දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලෙන නාගරික හා ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ ත්‍රස්ත කිරීමටත්, රට පුරා වැඩකරන ජනතාව හා තරුනයන් බිය ගැන්වීමටත් ය. අලස් පවසන පරිදි, පාතාලය සහ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම “මුලිනුපුටා දැමීමේ” සැලසුම්වල කොටසක් ලෙස  පසුගිය මාසයේදී රජය මුහුනු හඳුනාගැනීමේ තාක්ෂනය භාවිතා කිරීම ආරම්භ කලේය.

රටේ වාර්ගික ව්‍යවස්ථාව යටතේ ඔහුට ලබා දී ඇති ඒකාධිපති බලතල සමඟින් වික්‍රමසිංහ පොලිස් රාජ්‍යයක් කරා බොහෝ දුර පැමින ඇත. ඔහු ත්‍රිවිධ හමුදාව වර්ජන කඩන්නන් ලෙස යොදවා ඇති අතර කම්කරු නායකයින් දඩයම් කිරීම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය සේවා නීති භාවිතා කර ඇත.

කෙසේ වෙතත්, ගෝලීය අධිරාජ්‍යවාදී අර්බුදය, මහජනතාවට එරෙහි මෙම ප්‍රහාරයේ දී වික්‍රමසිංහ හුදෙකලා කර නැත. OSB පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කිරීමට යන්තම් මාසයකට පෙර, එක්සත් රාජධානිය සමාජ මාධ්‍ය නිදහස ඉලක්ක කර ගනිමින් එවැනිම නීතියක් සම්මත කලේය. ඉන්දියාවේ, පුවත්පත් තොරතුරු කාර්යාංශය (PIB) විසින් “ව්‍යාජ” යැයි දැනුම් දෙනු ලබන මධ්‍යම රජය පිලිබඳ අන්තර්ගතයන් ඉවත් කිරීමට වෙබ් අඩවිවලට සහ සමාජ මාධ්‍ය වේදිකාවලට දැන් සිදු වේ. 

වෘත්තීය සමිති නායකයින් වික්‍රමසිංහගේ ජාමූඅ “ආර්ථික ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ” සැලසුම්වලට යටත් වී ඇති අතර කප්පාදුවට එරෙහිව සටන් කිරීමට හෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම සදහා  ඔවුන්ට දේශපාලන වැඩපිලිවෙලක් නොමැත. මෙම මර්දන නීති අහෝසි කිරීමට සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීමට සටන් කල හැක්කේ කම්කරු පන්තියට පමනක් වන අතර, එම සටන කල යුත්තේ එම පන්තියයි. වැඩකරන ජනතාවගේ ආන්ඩුවක් ගෙන ඒමටත්, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනයේ ග්‍රහනයෙන් ආර්ථිකය මුදවා ගැනීමට සහ සමාජවාදී ආකාරයෙන් ආර්ථික ජීවිතය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමටත්, වාර්ගික බෙදීම් සහ කර්මාන්ත ක්ෂේත්‍රයන් හරහා එක්සත් වූ ඔවුන්ගේම ස්වාධීන සංවිධාන තුල සංවිධානය වීම මේ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වේ.

(මෙහි ලිපිය පෙබරවාරි 09 දින theSocialist.lk හි පලකල  Sri Lanka government enacts social media crackdown law, tables new anti-terrorism law යන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය සුනිල් ප්‍රනාන්දු හා පරාක්‍රම කුරුප්පු විසිනි)

ශ්‍රී ලංකා ආන්ඩුව සමාජ මාධ්‍ය මර්දන නීතිය සම්මත කරයි, නව ප්‍රති-ත්‍රස්ත පනතත් පාර්ලිමේන්තුවට Read More »

Scroll to Top