politics

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව කඩාකප්පල් කිරීමේ උත්සාහයේ සසප අරමුන කුමක් ද? 

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව

Image
ජායාරූපය: කොක්‍රික සමාජිකයෝ 2022 දෙසැම්බර් 23 කයිට්ස් හි උද්ඝෝෂනයක

2023 මැයි 06 දිනැති “නන්දන නන්නෙත්ති සහ සංජය ජයසේකර නෙරපීම පිලිබද ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ ප්‍රකාශය” නමින්, ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ සිංහල හා දෙමල අංශවල පල කල ලිපියක් පහත සදහන් චෝදනා කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කොක්‍රික) වෙත එල්ල කර ඇත.   

නන්දන සහ සංජය,ඊනියා කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කොක්‍රික) සසපට පහර ගැසීමේ මාධ්‍යක් ලෙස යොදා ගනිති. කොක්‍රික සමග සහයෝගයෙන් ක්‍රියා කිරීම එය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නිසා, ස්වකීය ක්‍රියාකාරී කමිටු තනන ලෙස කම්කරුවන්ට ජාත්‍යන්තර කමිටුව/සසප කරන කැඳවුමෙන් සසප “කට්ටිවාදී” ලෙස අපසරනය වී ඇතැයි ද ඔවුහු කියාපාති.’

“කොක්‍රික, කම්කරුවන් හා ගම්බද දුගීන් විසින් තනන ලද අව්‍යාජ ක්‍රියාකාරී කමිටුවක් නොවේ. කම්කරුවන්ගේ හා ගම්බද දුගීන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර හා සමාජවාදී සම්මේලනයක් සඳහා සසප කර ඇති කැඳවුම සමග එයට කිසිදු සම්බන්ධයක් නැත… 

කොක්‍රික යනු දිවයිනේ විවිධ ප්‍රදේශවලින් අහුලා ගන්නා ලද සමහර දේශපාලන ක්‍රියාකාරීන් ද ඇතුලු, පුද්ගලයන්ගේ එකතුවකි,” ප්‍රකාශය කියාපායි.

2023 මැයි 13 දින කොක්‍රික විධායක සභාවේ විශේෂ රැස්වීමක් තුල මෙම චෝදනා බැරෑරුම්ව සලකා බැලූ අතර එහි ඒකමතික නිගමනය වූයේ මෙය කම්කරු පිඩිත ජනයා  නො මග යැවීම සදහා හිතා මතා නිර්මානය කල, නිවට හා ප්‍රතිගාමී උත්සාහයක නග්න ප්‍රකාශනයක් බව ය. මේ චෝදනා නිසි සාක්ෂි සහ හේතු සාධක සහිතව සනාථ කිරීමට ප්‍රස්තුත ලිපිය කිසිදු උත්සාහයක් දරා නැතිවා මෙන් ම ඊට එසේ කිරීමට හැකියාවක් ද නැත.       

ප්‍රස්තුත ලිපිය එහි සදහන්, නන්දන සහ සංජය, කොක්‍රික සසපට පහර ගැසීමේ මාධ්‍යක් ලෙස යොදාගෙන ඇත්තේ කවදා, කොතැන දී, කෙසේ ද යන මේ වැදගත් ප්‍රශ්න ගැන ගොලු ය. 

කොක්‍රික අව්‍යාජ ක්‍රියාකාරී කමුටුවක් නො වේ යන්නට හේතුව ලෙස ඔවුන් ගෙනහැර පාන්නේ එය අහුලා ගන්නා ලද සමහර දේශපාලන ක්‍රියාකාරීන් ඇතුලු, ප්‍රද්ගලයන්ගේ එකතුවක් බව ය. ඒ වෙනුවට ‘සෑම වැඩපලකම, කම්හලකම, වත්තකම සහ නිවහන් ප්‍රදේශයක’ ම හා ‘ගම්බද දුගීන්’ විසින් ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නැගිය යුතු බව සදහන් කරන සසප ලිපිය ඔප්පු කිරිමට තතනන්නේ ඉහත කී කිසිදු සමාජ කොටසකට හෝ පන්තියකට කොක්‍රික සාමාජිකයන් අයත් නො වන බව ය. එවිට ‘දිවයිනේ විවිධ ප්‍රදේශවලින් ඇහිදගත්තා’ යයි කියන මේ විශේෂිත සත්ව වර්ගය හදුන්වන්නේ කෙසේ ද? කොක්‍රික කෙසේ හෝ විනාශ කර දැමීමේ උන්මාදය හැර අන් යහපත් අරමුනක් එහි තිබේ ද?

මෙතැනදී ද යලි මතුවන්නේ පක්ෂ නායකත්වය පසුගිය වසරේ දැවැන්ත මහජන අරගලවලින්, විශේෂයෙන් ‘ගෝඨාගෝගම’ උද්ඝොෂනවලින්, කර හැරීමට හේතු වූ කරුන ය. දිනපතා දිවා රාත්‍රී නො බලා  සහභාගී වූ කම්කරුවන්, ගොවීන්, ගෘහනීන්, තරුනයන් ‘වැරදි තැනකට’ ආ නිසා ඔවුන් නිර්ධන පන්තියට අයිති වන්නේ නැත යන ආකල්පයකින් මෙම නායකත්වය විපිලිසර වී සිටියේ ය. ඔවුන් ක්‍රියාවෙන් ප්‍රකට කර ඇති පරදි – එක එල්ලේ ප්‍රකාශ කිරීමට බිය වුවත් – ගෝටාගම නායකත්වයේ සිටි ධනපති පක්ෂ හා සංවිධාන, වෘත්තීය සමිති, ඇතුලත් ව්‍යාජ වාම පෙරමුන එහි රැස් වූ ලක්ෂ සංඛ්‍යාත පීඩිත ජනතාව විසින් ද නියෝජනය කරනු ලැබුනේ ය යන්න ඔවුන්ගේ අදහස විය. කොක්‍රික ට පදනම දමමින් ගිය වසරේ ජුනි මැද ගෝඨාගෝගම මහජන සරසවියේ කල මැදිහත් වීම නිසා සංජය ජයසේකර හා ආනන්ද වක්කුඹුර යන සහෝදරවරුන්ට විරුද්ධව පක්ෂ තහනමක් ක්‍රියාත්මක කිරීම සිදු කලේ එබැවිනි. පක්ෂයට පහර දීමට ආව නිසා, පක්ෂවල නම් භාවිතයට විරුද්ධ වුන නිසා, සහෝදරවරු බිලි නො දී ආරක්ෂා කර ගත යුතු වූ නිසා ‘සසප වැනි පක්ෂයකට නො හොබිනා’ දේ නොකිරීමේ සීතාම්බර පට යට සැග වී සිටීමට නායකයන්ට අවසානයේ දී සිදු වී ඇත.

මාක්ස් හා එංගල්ස්ගේ කතෘත්වයෙන් සම්පාදිත කොමියුනිස්ට් ප්‍රකාශනය පෙන්වා දෙන පරිදි “නිර්ධන පන්තිය යනුයෙන් අදහස් කරනුයේ තමන් සතු නිශ්පාදන මාධ්‍යයන් රහිත වීම නිසා ජීවත් වනු පිනිස ස්වකීය ශ්‍රම ශක්තිය විකිනීමේ තත්වයට වැටී සිටින නූතන වැටුප් ශ්‍රමිකයන්ගේ පන්තිය යි.” මෙම වැකිය කට පාඩමේ තබාගෙන සිටින ගමන් ම එය තම අරමුනුවලට සේවය කල හැකි වන පරිදි අර්ථගන්වන්නට සසප නායකත්වය හැරීගෙන ඇත. 

සංජය හා අප කන්ඩායම ගෝඨාගෝගම දී කල මැදිහත් වීමේ දී ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තික ඉදිරි දර්ශනය හෝ ක්‍රියා මාර්ගය සම්බන්ධයෙන් කුමන හෝ දේශපාලන මගහැරීමක්, යටත්වීමක් හෝ පාවා දීමක් සිදු කර ඇතැයි සසප නායකත්වයට කිව නො හැකි ය. මතු වී ඇති ගැටලු ඉස්මතු කිරීමේ දී ඒවා පක්ෂයේ දේශපාලන කරතව්‍යයන්ට සම්බන්ධිතව ඉස්මතු කිරීම මාක්ස්වාදියාගේ විධික්‍රමය යි. උක්ත ලිපියේ අරමුන පන්ති අරගලයට අත්‍යවශ්‍ය එබදු දේශපාලනික ප්‍රයත්නයක් මතු වීම වැලැක් වීම ය. 

කොක්‍රික යනු සංජය ඇතුලු සසප වාම කන්ඩායම ගෝඨාගෝගමින් අරම්භ කල උද්ඝෝෂනය හරහා- 2022 ජුලි 20 ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ (ජාක) මෙහෙයවීමෙන් සසප විසින් සම්පාදනය කරන ලද ඉදිරි දර්ශනය හා ක්‍රියා මාර්ගය පිලිබද දීර්ඝ සාකච්චාවකින් පසු- ගොඩ නගන ලද්දකි. එම සැප්තැම්බර 11 දින කොලඹ එන්. එම්. පෙරෙරා මධ්‍යස්ථානයේ පැවති එහි ආරම්භක රැස්වීමේ දී වාද විවාද සහිත දීර්ඝ සාකච්ඡාවකින් පසු ඉහත කී ජුලි ප්‍රකාශය ඒකච්ඡන්දයෙන් සම්මත කරන ලදී.    

“ආරම්භක රැස්වීම, එහි විධායක කමිටුව සමග ඒකමතිකව තීරණය කළේ රැස්වීමේ වාර්තාව කම්කරු පන්තියේ ගෝලීයව අධිකාරීමය ප්‍රකාශනය වන ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියට (ලෝසවෙඅ) පලකිරීම සඳහා යැවිය යුතු බවයි. ඒ අනුව, රැස්වීමේ වාර්තාව, එහි ඡායාරූප සමඟ සැප්තැම්බර් 15 වන දින ලෝසවෙඅ හි ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන කර්තෘ වෙත යවන ලදී. කෙසේ වෙතත්, දින 5කට පසුව, ප්‍රධාන කර්තෘ ඉතා සරලව අපට දන්වා ඇත්තේ, “ඔබ විසින් ලෝසවෙඅ වෙත යවා ඇති වාර්තාව අපි ප්‍රසිද්ධ නො කරන්නෙමු. මන්ද එය සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ අනුමැතියකින් තොරව ඔබ විසින් පිහිටුවන ලද කමිටුවක වාර්තාවක් වන නිසා,” යනුවෙනි.

මෙයින් ම පැහැදිලි වන්නේ, සසප කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවට විරුද්ධ වන්නේ එය සසප අනුමැතිය සහිතව නො පිහිටුවා එහි අන්ඩක් බවට පත් නොකිරීම නිසාය. එය කම්කරු පන්ති අරගලයේ අවශ්‍යතාවක් වීම හෝ එය ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ උද්ඝෝෂනයට සම්බන්ධිත ඉදිරි පියවරක් වන අතර සසප යෝජනාව සාක්ෂාත් කිරීමක් ය යන කරුනු සියල්ලට ම ඉහලින් පෙරමුනට කැදවා ගත්තේ- පන්ති අරගලය සසපයෙන් නො විමසා මතු වීමට විරුද්ධ වීම හා සමාන- උන්මත්තක නිලධාරීවාදය යි. පැහැදිලි නො කල හා පැහැදිලි කල නො හැකි මෙම වග කීම් විරහිත ක්‍රියාව කම්කරු පන්තියට හා තරුනයන්ට අතිශය නරක බලපැමක් සිදු කරන බව සසප නායකයෝ දැන සිටිති. ඔවුහු එය නො තකා කටයුතු කරන්නේ ඇයි? නමුත්, ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධව කොක්‍රික ක්‍රියාකාරිත්වය හැම විටම ධනේශ්වරයට එරෙහිව කම්කරු පන්තියේ එකමුතුවේ මූලධර්ම මත පිහිටා සිට ඇත.

2022 ඔක්තොම්බර් 10 කොක්‍රික තවත් ප්‍රකාශයක් ලෝසවෙඅ ට යැවී ය. ඒහි දී අපි මෙසේ ලීවෙමු:

 “සැප්තැම්බර් 22 දින, උතුරු පළාතේ කයිට්ස් දූපතේ ධීවර ක්‍රියාකාරී කමිටුවක් පිහිටුවා ගනු ලැබ ඇත… 

“දිනෙන් දින උත්සන්න වන ජාත්‍යන්තර පන්ති අරගලයේ තියුණු තුඩක් වන ශ්‍රී ලංකාව තුල කම්කරු පන්තික ක්‍රියාකාරීන්ගේ බල සංස්ථා ලෙස සිය ගණනින් ක්‍රියාකාරී කමිටු වර්ධනය කිරීමට අවශ්‍ය කොන්දේසි පවතින බවත්, එය පන්ති අරගලයේ අත්‍යවශ්‍ය උපකරනයක් බවට ඓතිහාසික ව තීන්දු වී ඇති බවත් පිලිබඳව කොක්‍රික දැඩි අවබෝධයෙන් සිටී.

“පුලුල් මහජන ව්‍යාපාරයක්, තමන්ගේ ම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංවිධාන වන කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටුවල මෙහෙයවීම යටතේ, දුර්දාන්ත ධනේශ්වර පාලනයට එරෙහි ව කුලු ගැන්වීම වැළැක්විය හැකි ශක්‍යතාවයක් පාලක පන්තියට නැත. එය ඒ වෙනුවට මිලිටිරි පොලිස් මර්දනය මගින් එබදු සංවිධානයන්හි අවශ්‍යතාව නැවත නැවතත් මහජනයාට ඒත්තු ගන්වමින් සිටි. 

“කයිට්ස් ධීවර ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කධීක්‍රික) උතුර හා දකුන ලෙස හා වාර්ගික ව කම්කරු පීඩිත මහජනතාව භේද කරන කුමන්ත්‍රනයන්ට එරෙහි මහජන අරගලයේ සුවිශේෂී සලකුනක් සටහන් කල බව අප විශ්වාස කරන්නේ මේ තතු තුල ය.”

සසප නායකත්වය එවන් එකමුතුවකට නැවතත් විරුද්ධ විය. එම ප්‍රකාශය ද පල කලේ නැත.

අනතුරුව, 2022 දෙසැමිබර් 8 කොලඹ  දුම්රියපොල ඉදිරිපිට, ටෙලිකොමි වෘත්තීය සමිති එකමුතුව කල උද්ඝොෂනයේ දී සමිති නායකයෝ සසප සාමාජිකයන්ට අඩන්තේට්ටම් කිරීමට එරෙහිව කොක්‍රික මැදිහත් වෙමින් 2022 දෙසැම්බර 10 දින නිකුත් කල ප්‍රකාශය ද සසප නායකයෝ ඉවත දැමුහ. එහි මෙසේ සඳහන් විය:

“සමිති නායකත්වය ප්‍රහාරය එල්ල කර ඇත්තේ කම්කරුවන්ට විකල්ප වැඩපිලිවෙලක් දැනගැනීමට හා ඒ ගැන තීරනයක් ගැනීමට ඇති ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතියට මෙන් ම සසපට සිය අදහස කම්කරුවන්ට ඉදිරිපත් කිරීමට ඇති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතියට ය. ආර්ථික අවශ්‍යතා දිනාගැනීමේ දී ඊට අවශ්‍ය සංවිධානාත්මක විනය සදහා කම්කරුවන්ට අවශ්‍ය පූර්ව කොන්දේසිය වන්නේ කම්කරු පන්තික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ය.”

“මේ අතර,සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරිකයෙකු වන ලාල් පෙරේරා, තම ‘ටෝක් විත් ලාල්’ (Talk with Lal) යූ ටියුබ් චැනලය තුල, සමිති නිලධරය සසප සාමාජිකයින්ට බාධා කරන දර්ශන සහිත වඩියෝවක් , “ටෙලිකොම් ඉන්ෂුවරන්ස් සටන අල කරන්න පිරිසක් පැමිනීමෙන් ගැටුමක්” යන ශීර්ෂය යටතේ පල කරනු ලැබ ඇත. තව දුරටත් ඔහු සසප සාමාජිකයින් ‘ආන්ඩුවේ ඉත්තන්’ ලෙස ප්‍රකෝපකරී හා නින්දාසහගත බොරු ප්‍රචාරය කර ඇත. මෙම ධනපති ගැති මාධ්‍ය ව්‍යාපාරය මුලුමනි ම හෙලිදරව් කිරීම හිතන මතන, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගරු කරන සියල්ලන්ගේ වග කීමකි. මොහු තම සාවද්‍ය ප්‍රකාශය නිවැරදි කල යුතු අතර සසපෙන් සහ මහජනතාවගෙන් සමාව ගත යුතු ය යි කොලඹ ක්‍රියකාරී කමිටුව බල කර කියා සීටී.” 

2023 පෙබරවාරි 23 ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයේ දී සසප සාමාජිකයන්ට ඒල්ල වූ තර්ජනයට එරෙහිව කොක්‍රික උද්ඝෝෂනය ද බලගතු එකකි. අත් පත්‍රිකා ලෙස සියගනනින් බෙදන ලද 2023 මාර්තු 9 අපගේ ප්‍රකාශය මෙසේ ලිවීය:

“තර්ජනය කල කන්ඩායම, “පක්ෂ දේශපාලනය ගෙන ඒමෙන් ශිෂ්‍යයන් බෙදෙනවා” යැයි කියා සිටි බව ලෝසවෙඅ වාර්ථා කර ඇත. ශිෂ්‍යයන් බෙදෙන්නේ දේශපාලන අදහස් නිදහසේ සාකච්ඡා කිරීමට සිසුන්ට ඇති අයිතිය අවහිර කිරීමෙන් බව අපි අවධාරනය කරමු. ශිෂ්‍යයන් මේ මොහොතේ මුහුන දී සිටින අභියෝග හුදෙක් එක් සරසවියකට, එක් ක්‍ෂේත්‍රයකට හෝ සිසුන්ට පමනක් හෝ එල්ල වූ ඒවා නොවේ… ඊට මුහුන දිය හැකි බලගතු කම්කරු හා මහජන ව්‍යාපාරයක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාකච්ජාව, ඒකාබද්ධතාව හා නායකත්වය තහවුරු කිරීම යුගයේ අත්‍යවශ්‍යතාවය බවට පත් ව තිබේ. 

මේවා තමන්ට එරෙහි ප්‍රහාර ලෙස සසප තන්ත්‍රයට පෙනී යන්නේ ඇයි? මෙම විප්ලවවාදී ප්‍රයත්නයන් නො තකා, සසප නායකයෝ කම්කරු පීඩිත ජනයා වෙනත් ව්‍යාජයන් තුල රස්තියාදු කිරීමේ අරුත දැන් පැහැදිලි විය යුතු ය. 

මෙම නිලධරය තමන්ට පිටින් පන්ති අරගලය ඉස්මත්තට පැමීනීම පිලිබඳ සංත්‍රාසයෙන් පෙලෙන බව දැනටමත් ප්‍රායෝගිකව ම සනාථ කර ඇත. කම්කරුවන් ගොවීන් තමන් විසින් ම ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නැගීමට පියවර ගත යුතු ය යි ජාත්‍යන්තර කමිටුව අනු යමින්  යෝජනා කරන නමුත් තමන්ගේ අනුමැතිය නැතිව ගොඩ නැගෙන්නේ යැයි කියන කමිටු පිලිබද ඔවුහු තැති ගනිති. 

මෙය වෛෂයික සමාජ සම්බන්ධතා තුල කැලඹීම් සහගත වත්මන් තතු විසින් ඉස්මත්තට ගෙන ඇති තත්වයකි. මේ අවස්ථාවේ ලොව පුරා ලැව් ගින්නක් මෙන් පැතිරෙන පන්ති අරගල රැල්ල ඉල්ලා සිටින්නේ ඓතිහාසික අත්දැකීමෙන් හා න්‍යයිකව සන්නද්ධ කල, ප්‍රායෝගික සටන්කාමී හැරී ගැනීමකි. එහෙත් හුරුපුරුදු පැවැත්ම වෙනස් කිරීමට අසමත්කම නිසා මේ තත්වයට තමන් සූදානම් නැතැයි සිතන ඕනෑම ව්‍යාපාරයක් මෙන් ම සසප නායකත්වය ද අව්‍යාජ ක්‍රියාකාරී කමිටු අනතුරක් සේ දකී. ඒ ඒවා කම්කරු පන්තියේ සටන්කාමීත්වය ඉහලට ඔසවා විප්ලවීය සටන් අවුලවනු ලැබීමේ ශක්‍යතාවයෙන් යුතු වන නිසා ය. මෙවන් භාවිතාවක අරමුන එබදු අරගලයක් වලක්වා ගැනීම ය. කම්කරු කමිටු තමන්ගේ පාලනයට යටත් කර ගත යුතු යයි ඔවුන් සිතන්නේ ඒ අනුව ය. 

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව සටන් වදින්නේ මෙම බෙලහීන පිලිවෙතට ප්‍රතිපක්ෂව ය. සසප අව්‍යාජ ජාතන්ත්‍රවාදී සාකච්ඡාවක් තුලින් මෙම අර්බුදය විසදා ගැනීමට ප්‍රයත්න දරනු ඇත යන්න කොක්‍රික අපේක්ෂාවයි.   

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව කඩාකප්පල් කිරීමේ උත්සාහයේ සසප අරමුන කුමක් ද?  Read More »

How the Sri Lanka SEP bureaucracy made the concept of Self-determination a weapon of repression

By Nandana Nanneththi

[This is a translation of the article we published in Sinhalese on 13 May 2023]

SEP Comrades and Friends, who stand against capitalism,

We have entered a critical phase of the class struggle. The world is fast heading towards a world war and to a situation where  revolution and counter-revolution are posed against each other. It is now very clear that there is no way forward for any nationalist movement other than sharpening the counter-revolution.

But without the decisive intervention of the working class, not a single problem of the people will be solved. Without arming the working class with the international revolutionary program of the International Committee of the Fourth International (ICFI), the working class cannot play a central role in the growing current of mass struggles. To do that, the fight against the existing consciousness of the working class should be intensified and accelerated.

On the part of the capitalist class, it is necessary to diffuse that battle in order to secure itself. The pressure exerted by capitalism on the working class to create a situation within the parties themselves that can slip the national sections of the International Committee from their foundations, is immense.

In Sri Lanka, the target victim of this pressure is the Socialist Equality Party (SEP). Therefore, more than ever, it is essential to be based on the history of the international class struggle and the party, and to be firm in policies and principles.

In these circumstances, the fact that the party’s current bureaucratic regime is diluting the party is a matter that needs to be discussed in depth. It is a task that calls for greater effort in theory, programme and perspectives. It is crucially important to expose and defeat  the terrible lies and distortions propagated inside and outside the party by the party regime against the members who highlight that task.

On The 16 November 2021, comrade Wije Dias, the then General Secretary of the party accused me of rejecting the perspective of the International Committee on Self-Determination and banned me from party membership for three weeks from November 15, 2021, saying that the “membership ban will continue to be in effect” unless explanations were made within that period. You will understand sooner that this was the beginning of a witch-hunt launched in the party since 2015 when the Sirisena-Wickramasinghe government came to power with the backing of the United States.

However, I responded to the leadership in due time. It exposed the falsity of the leadership’s allegations and was therefore thrown out for the same reason. But as against that, the party circulated  a letter dated December 20, 2021, written under the name of Wasantha Rupasinghe, with the approval  of the General Secretary, which stated, “when we look carefully at all these distortions of Comrade Nandana” it appears that “the party is turned away from the internationalist foundations and surrendered to petty-bourgeois pressure by posting on Facebook pages to transform the party into an ‘ambalama’ (a wayside resting place for general public during  the past) that can be used by various leftist people,”

The aim of the bureaucracy was to prevent me from attending the Congress which was to be held in March.

A letter dated February 7, 2022, signed by 17 party members and sent to the SEP Central Committee, intervened against this preparation. It states “Comrade Nandana has forwarded his reply to the Central Committee within the stipulated period. But the political committee has decided to prevent him from participating in the National Congress to be  held on February 12, 13, 14 by continuing the ban without giving any reason.”

“In response to Nandana’s request to participate in the Congress, he was informed in a letter on the 29th that the Political Committee had decided with the consent of Comrade DN to allow him to participate in the conference and preparatory discussions subject to three conditions: ie. not abusing the membership mandate received; not disrupting the discussion; and acting under the agenda of the Congress and the pesidum to be appointed.   Nandana has reported to the Central Committee and the International Committee that he accepts these conditions, on the 31st.”

“However, at 12.35pm on the 2nd, an email from Comrade Wije banned his participation once again.”

Rejecting the unconstitutional and undemocratic decision of the Political Committee, the members’ letter stated, “[w]e insist on the serious relevance of theoretical political discussions based on democratic centralism for political clarity.” “The attempt is made to hold the Congress in this way, in the circumstances where the political committee has made serious allegations against three party central committee members and a large group of members,” it pointed out.

Referring to the allegations made by the political committee in the  above-quoted portion of Rupasinghe’s letter, it said that, due to this situation, it is necessary to resolve these issues before the Congress.

The convening of the Congress was only a ritual, carried out while retaining and maintaining the wrong practices, and the deceitful tactics, instead of preparing for the new revolutionary struggles of the class struggle. With that understanding the said article  stated: “The members were informed only on 27 January  that the Congress will be held from February 12…Chilaw locale  was informed on February 4.”

“In accordance with paragraph 7 (b) of the constitution of the SEP, the Central Committee shall issue the notice of holding the National Congress at least 60 days in advance.”

“7 (e) Drafts of the agenda and documents shall be given to the delegates 20 days before the conference.”

“The special issue that we are focusing on here is why the constitution that the international committee is said to be  taking seriously is not considered so by one of its branches.”

“Conducting the conference in this way is an invitation to go from confusion to confusion. Therefore, we, the undersigned, propose that it should be adjourned, so that the conference gets the time it needs.”

The letter had gone to the trash bin. On the next 10th, an english copy of it was forwarded to the International Committee(IC), and the very next day, consequent to IC’s discussions with the Sri Lanka section, the party  agreed to postpone the Congress and allow for the participation of Nandana in the Congress and pre-Congress discussions.

But the aim of the leadership was somehow to prevent Nandana from returning to the Central Committee and to prevent the party’s political and theoretical crisis from emerging in the Congress.

The party regime continued to confuse newcomers, conservative members and members who had not been theoretically equipped for years, by uprooting the concept of self-determination from the foundations of the International Committee’s political position. Although my article refuted the allegation of violating paragraphs 30-4-5-6 of the party’s foundation document (2011) regarding self-determination,  the regime concealed it from the membership, imposed its own fabrications on it and demanded that I be punished for it.

Image

They corrupted the party membership with reactionary concepts so much so that they wrote on  self-determination in Rupasingha’s aforesaid letter that, “the slogan means fighting to assert the right of self-determination of the Sinhala and Tamil working class against the Sinhala and Tamil capitalist class.” This is a distortion of history, concepts and political positions. Whatever be their thinking, such a position definitely aligns with the pressure of anti-historical, Sinhalese-Buddhist racist,  reactionary position that the oppressed Tamil people are not subjected to different oppression than the Sinhalese. Within the Marxist movement, this slogan proclaims opposition to the subjugation of weaker nations by imperialism and the subjugation of minority ethnic groups by the rule of the majority group within the nation-state itself. When the International Committee reconsidered this concept and its use since early ’90s, it was not stripped of its democratic content, as the party bureaucracy claims.

SEP membership will read my answer now for the first time. It is posted below. It contains only that part of the reply titled “False Charge Sheet”, which relates to the subject in issue. Even so, bearing witness to the firm struggle waged by the SEP left faction to resolve political issues politically, it will gain, I believe,  the necessary attention from the working class, in order to secure the progressive development of the  party and the class struggles ahead.

False charge sheet

According to your statement, “the SEP Political Committee unanimously condemns the attempt to distort a very important policy issue of the International Committee of the Fourth International and the Socialist Equality Party – the decision to reject the demand for the right of nations to self-determination — and thereby create serious confusion about that policy.

It also states: “Your position that the SEP defends the self-determination of nations is in stark contrast to the positions especially of paragraphs 30-4 and 30-6, in the International Foundation.”

You are using a conversation that started on my page in the face book on November 5, 2021. It was based on the following excerpt from SEP Principles Statement that I have quoted there.

“Democratic Centralism

The revolutionary struggle of the working class requires organization, and organization is impossible without discipline. But the discipline required for revolutionary struggle cannot be imposed bureaucratically from above. It must develop on the basis of an agreement, freely arrived at, on principles and program. This conviction finds expression in the organizational structure of the Socialist Equality Party, which is based on the principles of democratic centralism. In the formulation of policy and the appropriate tactics, the fullest democracy must prevail within the party. No restraints, other than those indicated by the party’s constitution, are placed on internal discussion of the SEP’s policies and activities. Leaders are democratically elected by the membership, and are subject to criticism and control. Those candidates for leadership who cannot abide criticism should ponder the words of James P. Cannon, the founder of the Trotskyist movement in the United States: “The truth never hurt anyone, provided he was on the level.” But if the formulation of policy requires the broadest discussion and open and honest criticism, its implementation demands the strictest discipline. The decisions arrived at democratically within the party are binding on all members. Those who object to this essential element of centralism in the implementation of decisions, who see in the demand for discipline a violation of their personal freedom, are not revolutionary socialists but anarchistic individualists, who do not understand the implications and demands of the class struggle. “

I say that your opposition is to the basic principles of Bolshevism quoted above, such as broad discussion, genuine criticism and strict discipline.

Let me quote the relevant discussion that took place under the above post – which you are distorting, with a person named Seevali Attanayake – in the exact way it actually happened.

Seevali Attanayake: Does the SEP currently recognize the right of minorities for selfdetermination?

Nandana Nannetti: Yes. Attanayake: With regard to Sri Lanka? Nandana: Yes. Attanayake: Long live my old Kamkaru Mawatha.

Nandana: I do not understand.

Attanayake: After 88/89, I worked with the Kamkaru Mawatha at the University. Later it was learned that they did not recognize the right of the Tamil people for selfdetermination.

Nandana: The RCL and the SEP have never acted in defiance of the civil rights of the oppressed masses. But we repel the conspiracies of building up of small imperialist dependent pockets in the name of self-determination. How many examples one can find to show that such fragments of states do not protect any right of the oppressed people? All radical nationalist movements have aligned themselves with this or that imperialist group over the past few decades.

Attanayake: It is very clear that the SEP’s position has changed. Thank you. What is the party’s position on the right of nations to self-determination and the concept of homeland?

Nandana: Defending the right to self-determination of the oppressed is now a task for the working class. That position has never changed. Can you mention any such instance?

Attanayake: Is the Kamkaru Mawatha, which raised its voice against the genocidal war during the Civil War, is still holding that position today?

Nandana: Yes, today, tomorrow and forever it will mobilize the working class against the aggression of the Sinhala ruling class.

Image

Nandana: Read the Historical and International Foundations of the Socialist Equality Party of Sri Lanka -The National Question. You can read it from wsws.org (National question in Foundation document is the full text from 30-1 to 30-6 of that document.)

Attanayake: Is the SEP still advocating for the formation of a Socialist Republic of Tamil Eelam-Sri Lanka as a part of the Socialist Republic of Indian subcontinent under the leadership of the working class?

Nandana: Yes Attanayake: Thank you comrade, for patiently replying.

(from this conversation, it is shown that our position on the national question is sometimes presented before the masses in a distorted way. I think those who participated in this conversation were able to correct it.)

The next day, Nalaka Malalagama, a sympathizer of the party, made a special note in his face book as follows: “The SEP (RCL) does not stand for self-determination of the oppressed.” This is a statement hostile to the SEP’s perspective. We will no longer use the ‘right to self-determination’ as a slogan. The reason for this is, as we have affirmed in our reply to the Spartacist League, due to the fact that the new separatist nationalist movements and imperialists have distorted the meaning of the slogan, it creates confusion.

It does not mean any neglection of the self-determination which is among the most basic democratic rights of oppressed nations.

I wrote: “The LSSP entered the bourgeois government and betrayed the working class perspective on the self-determination of the oppressed nations. It was the beginning of a 30-year war and the prolongation of the existence of capitalism. In that case, knowingly tolerating Malalagama’s propaganda below is a betrayal of the unstoppable revolution. “

The lesson that the LTTE’s separatist movement is, in the final analysis, the result of LSSP betrayal; is far greater than an accusation leveled at the LSSP itself. That is, it is an accusation against Trotskyism and, was an event that raised unavoidable historical, theoretical and political issues directly linked with the life of the international working class.

The LSSP, which was rooted in the working class marked the earliest instances of a Trotskyist party entering a bourgeois government and, spearheaded the creation of a racial and religious constitution against the oppressed, creating conditions for the alienation of the oppressed Tamil nation from the working class. It also created the conditions for a generation of working class and young people to be positioned against the program of the permanent revolution.

On this basis that I have defended the positions of paragraphs 30-4-5-6, which you say I have contradicted.

For example, I can show you that there is no contradiction between this position appears in 30-4 and my comment: “The new form of nationalism promotes separatism along ethnic, linguistic, and religious lines, with the aim of dividing up existing state for the benefit of local exploiters. Such movement have nothing to with a struggle against imperialism, nor do they in any sense embody the democratic aspirations of the masses of oppressed. They save to divide the working class and divert the class struggle in to ethno-communal warfare.” In the interest of unifying the working class, the international committee insisted in a critical, even hostile, attitude to the proliferation of national separatism movements and there invocation of ‘the right of self-determination’ to justify the formation of separate capitalist state.”

30-5 as stated, “For the masses, they hold out the prospect only of ethnic bloodbaths and intensified exploitation.”

30-6 declares that, “support for the right of ‘self-determination for the Tamil people’, which in practical political terms could only mean support of the national separatist project of the LTTE, no longer had any progressive content.” But “The RCL continued to intransigently oppose the Sri Lankan government efforts to forcibly maintain the island’s unity by military means.” ( The emphasis is mine )

I am convinced that I have expressed a very clear hostile attitude to the right to ‘selfdetermination’ which is emphasized in black letters here. As the final sentence states; “The RCL’s demand for the unconditional withdrawal of armed forces from the North and East did not imply support for a separate Eelam. The idea is to unite the working class and the oppressed masses in a revolutionary struggle.” Instead, the RCL’s expectation in opposing the military repression against the Tamil masses was to unite the working class and the oppressed masses in a revolutionary struggle for a Sri Lanka Eelam Socialist Republic. “The meaning of this is that, the struggle for working class dictatorship is waged on the basis of the unity built upon the foundation of accepting democratic rights including the right to self determination of the oppressed nations.”

Removing its all-essential adjectives and declaring that the SEP does not stand for the right of the self determination of the oppressed nations is hostile to the unity of the working class that emerges from this perspective.

In my understanding, the concept of the transitional program in the Question of selfdetermination is still valid today.” It is impossible merely to reject the democratic program; it is imperative that in the struggle of the masses outgrow it. The slogan for national (or constituent) Assembly preserves its full force of such countries as China or India. This slogan must be indissolubly tide up with the problem of national liberation and agrarian reform. As a primary step the workers must be armed with this democratic program.” ‘The Death Agony of Capitalism and Task of the Forth International’ (The emphasis is mine)

“The truth is that the essential progressive content of self-determination –the eradication of national oppression- can be realized only through the SEP’s program for the socialist united states of Sri Lanka and Elam.“ ‘The SEP and the fight for the socialist united states of Sri Lanka and Elam 1998’

“The outbreak of the first word war vindicated Trotsky’s insistence on the primacy of the international situation over national factors “comrade Dave stated “The imperialist war signified in essence, the impossibility of peaceful reconciling the productive force of world capitalism with the outmoded national state. Both the working class in the advance as well as backward countries faced a common dilemma: The solution to all the fundamental problems of human society was to be found only at the level of word economic development and through the medium of international revolutionary struggle”, (Commemoration of comrade Keerthi Balasuriya’ 1993)

“Trotsky argued very clearly on this question; even in his lifetime, when the demand for self-determination still retained a progressive content, it did not stand above the struggle to establish the unity of the working class on the basis of socialist program. The demand for self-determination did not then, no dos it now, signify the reconciliation of Marxism and nationalism. Above all, it does not oblige the Marxist party to give support of any kind to separatism” Ibid

As Trotsky says “Only the question of power by the world proletariat can assure a real and lasting freedom of development for all nationals of our planet”

‘For socialist, self-determination means nothing if not opposition to the use of state coercion to force national minorities remain within the confines of given state. This was the essential democratic content of the demand when it was posed at the beginning of this century and remains so today” in ‘Marxism, opportunism and the Balkan crisis’, ICFI’1984

The unprecedented geographical integration of capitalist production unleashed two major trends on the national question.

1) The old nationalist regimes attracting geographically circulating capital by providing all the factors of cheap labor and unbridled exploitation.

2) In areas where natural resources and industries are set aside to repay foreign debt, as well as in areas with international transport capabilities, public works structure and cheap labor, the ruling parties have seceded from the influence of all previous governments and put forward separatism to racket themselves with foreign capital and gain more profit.

Our struggle against these tendencies is the mobilization of all nations under the revolutionary leadership of the working class, and there is no easy way to achieve that struggle, disregarding the national question.

I must now say that you are working with the attitude that there is no special thing called a national question. You define that all people face in the crisis of capitalism, dismissing its contradictions. That leads you to a pragmatic approach which is against the dialectics. It is not the policy of the working class. This stance abandons the theory of permanent revolution.

I think this provides a clear answer to your charge sheet. We need to work together to understand the roots of the problem. I will provide the rest of this article within the next two weeks.

Fraternally,

Nandana Nanneththi

06.12.2021

How the Sri Lanka SEP bureaucracy made the concept of Self-determination a weapon of repression Read More »

යුක්රේනය එක්සත් රාජධානිය සැපයූ පළමු දිගු දුර මිසයිල  මගින් රුසියාව-සතු භූමියට පහර දෙයි

රොබට් ස්ටීවන්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි 14 දින Ukraine fires first UK-supplied long-range missiles into Russian-held territory. යන සිරසින් යුතුව පලවූ ටොම් පීටර්ස් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

බ්‍රිතාන්‍යය විසින් සපයන ලද දිගු දුර ගුවනින් දියත්  කරන ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ කෲස් මිසයිල නැගෙනහිර යුක්‍රේනයේ රුසියානු පාලනය යටතේ පවතින ලුහාන්ස්ක් නගරයේ කාර්මික ස්ථාන දෙකකට පහර දුන් බව රුසියාව සෙනසුරාදා තහවුරු කළේය. රුසියානු ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය පැවසුවේ සිකුරාදා මිසයිල මගින් පොලිමර් නිපදවන කම්හලකට සහ මස් සැකසුම් කම්හලකට පහර දුන් බවයි.

 “දේශීය මාධ්‍ය” උපුටා දක්වමින් බ්‍රිතාන්‍යයේ ටෙලිග්‍රාෆ් ඇතුළු අනෙකුත් මූලාශ්‍ර, ප්‍රහාරය, “රුසියානු සැපයුම් ගබඩාවකට සහ යුද පෙරමුණට සැතපුම් 80ක් පිටුපසින් පිහිටි හමුදා අණදෙන මධ්‍යස්ථානයකට පහර දුන්” බව පැවසීය.

Image

ටෙලිග්‍රාෆ් වාර්තා කළේ යුක්රේනියානුවන් විසින්, භාවිතා කරන  බවට කලින් දැන නොසිටි, අවම වශයෙන් තවත් එක් මිසයිල පද්ධතියක් දැන් ක්‍රියාත්මක වන බවයි.  ” පුපුරණ ද්‍රව්‍ය රැගෙන නොයන නමුත් ආරක්ෂක පද්ධතිවල අවධානය වෙනතකට යොමු කිරීම සඳහා නවීන ඉලෙක්ට්‍රොනික උපකරණ භාවිතා කරන,  අවම වශයෙන් එක් එක්සත් ජනපද මොල්ඩ් නම් වූ ‘රවටන’ (US MALD decoy missile) මිසයිලයක් හෝ ප්‍රහාර වලදී භාවිතාකොට ඇති බව විශ්ලේෂකයෝ පැවසූහ.”

පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා, බ්‍රිතාන්‍යය දිගු දුර මිසයිල නැව්ගත කිරීමට අවසර දීමට සූදානම් බව මාධ්‍ය වාර්තා කිරීමෙන් පසුව, ආරක්ෂක ලේකම් බෙන් වොලස් මන්ත්‍රීවරුන්ට පැවසුවේ, “මට කිව හැක්කේ, තාක්‍ෂණිකව බාධක ඉවත් කිරීමෙන් පසුව සහ සියලු දෙනා බලාපොරොත්තුවන ප්‍රතිප්‍රහාරයක් පිළිබඳ කතා කරන බැවින්, යුක්රේනයට මේවා තෑගි කිරීමට දැන් සුදුසුම කාලයයි, ඒවා දැන් රට තුළට යමින් හෝ එහි  තුළ ඇත.” යන්නයි.  වොලස් සඳහන් කළ තාක්ෂණික ගැටලුව වූයේ-එහි විශාලත්වය සහ බර අනුව- ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ  අවිය රැගෙන යාමට සැලසුම් නොකළ යුක්රේන යුද ගුවන් යානාවලට මෙම අවිය  සවිකළ හැක්කේ කෙසේද යන්නයි.

වොලස් විසින් යවන ලද දිගු දුර මිසයිල සංඛ්‍යාව හෙළි නොකළ නමුත් බ්‍රිතාන්‍ය සතුව 700 ත් 1000 ත් අතර තොගයක් ඇති බවට වටහා  ගැනේ.

ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ඔහුගේම කොන්සර්වේටිව් ආසන වල සහ කම්කරු විපක්ෂ ආසන වල  සිටි මන්ත්‍රීවරුන්ගේ, යුක්‍රේනයට යවන මිලිටරි සැපයුම් තර කළ යුතු යයි බල කරන, මැදිහත්වීම්  පිලි ගත්තේය.

කම්කරු පක්ෂයේ ඡායා (Shadow ) ආරක්ෂක ලේකම් ජෝන් හීලි ප්‍රකාශ කළේ, “යුක්රේනය සඳහා එක්සත් රාජධානියේ ගම්‍යතාවය පවත්වා ගෙන යාමට සහ වේගවත් කිරීමට අපට අවශ්‍යය”යි  යනුවෙනි. වොලස් පිළිතුරු දුන්නේ එක්සත් රාජධානියේ චැලෙන්ජර් යුධ ටැංකි දැන් යුක්රේනයේ ඇති බවයි. “අපගේ සියලුම යුධ ටැංකි මෙන්ම අපගේ ස්පාටන් රථ  ( පරිවර්තක :- බ්‍රිතාන්‍ය හමුදාවේ සන්නද්ධ රථ වර්ගයක් ) සහ සන්නද්ධ වාහන බොහොමයක් රට තුළට ගොස් ඇති බව මම දනිමි.”

මිසයිල සැපයීම ගණන් කළ නොහැකි තරම් වූ ප්‍රතිවිපාක ඇති කිරීමට තර්ජනය කරයි. රුසියාව යටතේ පවතින, එහි  කළු මුහුදේ නාවුක බලඇණිය පදනම්ව ඇති ක්‍රිමියාවට පහර දීමට යුක්රේනයට දැන් හැකියාව ඇත. මිසයිලයේ පරාසය නිල වශයෙන් කිලෝමීටර් 250 (සැතපුම් 155) ඉක්මවන නමුත් ප්‍රංශ ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්‍රොන් ඇතුළු අනෙකුත් ඇස්තමේන්තු අනුව එය සැතපුම් 250 හෝ සමහරවිට සැතපුම්  350 ක උපරිම පරාසයක් වුව  තිබිය හැකි බවට අදහස් ඉදිරිපත් කර තිබේ.

යුක්රේන නායක වොලොඩිමීර් සෙලෙන්ස්කි පැවසුවේ තමා අගමැති රිෂි සුනක් සමඟ කතා කළ බවත්, “දිගු දුර ෂැඩෝ ස්ටෝර්ම් මිසයිල සහ වෙනත් සම කළ නොහැකි මිලිටරි ආධාර සමඟ අපගේ හැකියාවන් සැලකිය යුතු ලෙස වැඩිදියුණු කිරීම ගැන” ඔහුට ස්තූතිවන්ත වන බවයි. “ඉදිරි ජාත්‍යන්තර සිදුවීම් ආසන්නයේ දී අපි වැඩිදුර ආරක්ෂක සහයෝගීතාව පිළිබඳව සාකච්ඡා කළ අතර ඉදිරි එළඹීමට නියමිත ජාත්‍යන්තර අවස්ථාවන්හිදී අපගේ ස්ථාවරයන් සම්බන්ධීකරණය කළෙමු. විශේෂයෙන්ම, නේටෝව සමඟ යුක්රේනයේ අනාගතය පිළිබඳව අපට පැහැදිලි සංඥා අවශ්‍යයි.”

යුක්රේනයේ ආරක්ෂක අමාත්‍ය ඔලෙක්සි රෙස්නිකොව්,පළමු  ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ පහර දීමට පැය කිහිපයකට පෙර ප්‍රකෝපකාරී ලෙස ට්වීට් පණිවිඩයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ ( පරිවර්තක : – Storm Shadow යන වචන භාවිතා කරමින්), “කාලගුණ අනාවැකිය එක්සත් රාජධානියේ සිට යුක්‍රේනය දෙසට ගමන් කරන සුළි කුණාටුවක් පුරෝකථනය කරයි, එය කුණාටු ගෙන එයි. අපගේ නිදහසේ හිරු එළිය බිඳී අපගේ ජයග්‍රහණයට ආලෝකය ලබා දෙන්නේ කුණාටුවෙහි සෙවනැල්ල හරහා ය. ”

රුසියාවේ විදේශ අමාත්‍යාංශය සිකුරාදා ප්‍රකාශ කරමින් ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ, “තවදුරටත් යුක්‍රේනයට ආයුධ පොම්ප කිරීම එල්ල කර ගත් මෙම තීරණය, ලන්ඩනය ගත් අතිශයින්ම සතුරු පියවරක් ලෙස අපි දකිමු. එහි ප්‍රතිඵලය තත්වය බරපතල ලෙස තීව්‍ර කිරීම කරා ගෙන යාමයියි.” ක්‍රෙම්ලිනයේ ප්‍රකාශකයෙකු පැවසුවේ, “එය අපගේ හමුදාවෙන් සුදුසු ප්‍රතිචාරයක් ඉල්ලා සිටිනු ඇති අතර, ඔවුන් අනිවාර්යයෙන්ම හමුදාමය වශයෙන් අවශ්‍ය තීරණ ගනු ඇත” යනුවෙන් සහ රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැඩිමීර් පුටින් මෙම ප්‍රවෘත්තියට “සම්පූර්ණයෙන්ම සෘණාත්මකව” ප්‍රතිචාර දක්වා ඇති බවය.

සමහර විචාරකයින් සහ මාධ්‍ය ආයතන යුක්‍රේනයට ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ මිසයිල යැවීම පිලිබදව ප්‍රතිචාර දක්වමින් තර්ක කරනු ලැබුවේ එක්සත් ජනපදය එහි වඩා බලවත් සහ නවීන දිගු දුර ATACMS මිසයිල යවමින් එය අනුගමනය නොකරනු ඇති බවයි. 

ෆිනෑන්ෂල් ටයිම්ස් පුවත්පත, “ATACMS වැනි උපායාත්මක (tactical) පද්ධති සැපයීමේදී එක්සත් ජනපදය පසුබට වී ඇත” යනුවෙන් මොස්කව්හි එක්සත් රාජධානියේ මෑතකාලීනව ආරක්ෂක දූත සේ  අනුයුක්තව සිටින ජෝන් ෆෝමන් උපුටා දක්වමින් ලිවීය.ඔහු පැවසූවේ “එක්සත් රාජධානිය සහ එක්සත් ජනපදය ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ  යැවීම ගැන විස්තීර්ණ සාකච්ඡා පවත්වා ඇතත්, වොෂින්ටනය තමන්ගේම දිගු දුර මිසයිල යවන බවට තවම කිසිදු ඇඟවීමක් සිදු කර නොමැත… එක්සත් ජනපදය එසේ සූදානම් වූයේ නම්, එම නිවේදන අපේක්ෂාවෙන් එය සිය පණිවිඩ වෙනස් කරනු ඇත. .” සේය.

“යුක්රේනයට ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ මිසයිල සැපයීම, සටනේ ස්වභාවය පරිවර්තනය කරනු ඇත” යන සිරස්තලය සහිත තීරු ලිපියක ජේම්ස්ගේ ප්‍රකාශයක් ටෙලිග්‍රාෆ් පල කළේය. ඔහු මෙසේ ලිවීය, “බ්‍රිතාන්‍යයය  නැවත වරක් නායකත්වය ගෙන ඇත. අපි සටන් වැදී සිටින යුක්රේනියානුවන්ට අපි  පාරට්ටු කරන ස්ටෝම් ෂැඩෝ මිසයිලය සපයන්නෙමු, ඔවුන්ට මේ වන තෙක් සපයා ඇති දීර්ඝ-දුරතම ආයුධය වේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, එය ක්‍රීඩාව (ප්‍රතිඵල/ස්වභාවය) වෙනස් කරන මොහොතකි. ”

“වෙනත් ඕනෑම සබ්සොනික් (ශබ්දයේ වේගයට අඩු) ජෙට් ගුවන් යානයක් මෙන්… සාමාන්‍ය ගුවන් ආරක්ෂක පද්ධතියක් මගින් වෙඩි තබා බිම දැමිය හැකි” සෑහෙන්න පරණ මිසයිල පද්ධතියක් සැපයීමේ ප්‍රධාන අරමුන ගැන ඔහු තවදුරටත් කියා සිටියේ, “කාරණය නම්, යමෙකු දැන් යුක්රේනියානුවන්ට සැතපුම් 186 ක නාමික පරාසයක් සහිත ප්‍රහාරක ආයුධයක් ලබා දී ඇති අතර, අනෙකුත් බටහිර ජාතීන්ට එය අනුගමනය කිරීමට පීඩනයක් ඇති කරන අතර එම කාර්යය ඔවුන්ට දේශපාලනිකව සහ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකව වඩාත් පහසු කරයි.

“යුක්රේනියානුවන්ට ඇත්ත වශයෙන්ම අවශ්‍ය වන්නේ සහ බොහෝ වාරයක් පවසා ඇත්තේ එක්සත් ජනපදය විසින් නිෂ්පාදිත හමුදා උපායික මිසයිල පද්ධතියයි (Army Tactical Missile System- ATACMS). ඔවුන් සතුව දැනටමත් ඇමෙරිකානු GMLRS ( Guided Multiple Launch Rocket System) මිසයිල සහ ඒවා වෙඩි තැබීමට හිමාර්ස් (Himars) වාහන ඇති අතර, ඒවා සැතපුම් 60ක් ඈතින් පිහිටි ඉලක්කවලට පහර දිය හැකිය. විකල්ප ලෙස යුක්රේනියානුවන්ට ඔවුන්ගේ නව බිම් SDB  සැතපුම් 90 දක්වා වෙඩි තැබිය හැකිය. නමුත් හිමාර්ස්  වාහනයට සැතපුම් 190 දක්වා ළඟා විය හැකි ATACMS ද වෙඩි තැබිය හැකිය.

ජේම්ස් තවදුරටත් පැවසුවේ, “එක්සත් ජනපදයට තමන්ගේම ආයුධ කිසිවක් ලබා දීමට අවශ්‍ය නො වනු ද විය හැක: ඊට, නිකම්ම, අන් අයට ඔවුන්ගේ ආයුධ යැවීමට නිදහස ඇති බව දැන ගැනීමට සැලැස්වි හැකිය. ATACMS දැනටමත් පෝලන්තයේ සහ රුමේනියාවේ අවි ගබඩාවල ඇත. එස්තෝනියාව, ලිතුවේනියාව සහ තායිවානය ඇතුළු අනෙකුත් රටවල් ඇනවුම් කර හමාරය. (තායිවානය දැනටමත් එක්සත් ජනපදයෙන් ඇණවුම් කළ බිමින් දියත් කරන කුඩා විෂ්කම්භයකින් යුත් බෝම්බ ( SDB) යුක්රේනයට හරවා යැවීමට අවසර දී ඇත.)

එක්සත් රාජධානියේ ආරක්ෂක ලේකම් වොලස් අවධාරණය කළේ, ” ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ  භාවිතා කිරීම, පරිත්‍යාග කිරීම හෝ තෑගි දීම පිළිබඳව සැලකූ කල, එක්සත් රාජධානිය එසේ කිරීමට ගත් තීරණයට එක්සත් ජනපදය ඇදහිය නොහැකි තරම් සහායක්ක් ලබා දී ඇත”  සේය.

යුද්ධයේ සෑම අදියරකදීම නේටෝව, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ජෝ බයිඩන් විසින්ම සහ නේටෝ නිලධාරීන් විසින් කලින් ලබා නොදෙන්නේ යැයි පවසන ලද ආයුධ සැපයීම සමඟ ගැටුම උත්සන්න කර ඇත. ෆිනෑන්ෂල් ටයිම්ස් සඳහන් කළේ, “ ජනවාරි මාසයේදී චැලෙන්ජර් 2 යුධ ටැංකි යැවීමට එක්සත් රාජධානිය ගත් පියවර”,  “තමන්ගේම ප්‍රධාන යුද ටැංකි වන ලෙපර්ඩ් 2 සහ M1 ඒබ්‍රහම් යැවීම සඳහා  ජර්මානු-එක්සත් ජනපද ගිවිසුමක් මගින් අනුගමනය කිරීමට සැපයු පූර්වාදර්ශයක් විය.”

රුසියාවට එරෙහි නේටෝ යුද්ධයේදී, මොස්කව්හි පාලන තන්ත්‍රය වෙනස් කිරීම සහතික කිරීම සඳහා සපයනු ලබන දේ පිළිබඳ සීමාවක් නොමැත.

වොලස්ට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, ටෝරි මන්ත්‍රී මාර්ක් ප්‍රංශුවා පැවසුවේ, “යුක්‍රේනියානුවන්ට ආම්පන්න සැපයීමේදී අපි බටහිර යුරෝපයට නායකත්වය දී ඇත්තෙමු… නමුත් අප සතුව ට්‍රාන්ච් 1 ටයිෆූන් ( යුද ගුවන් යානා) බලඝණයක්  හැන්ගරයේ (නවතා)  නිකම්ම  තිබියදීත්,    මෑතකදී වෙස්ට්මිනිස්ටර් ශාලාවේදී  (පාර්ලිමේන්තුව) ජනාධිපති සෙලෙන්ස්කි ඉතා ප්‍රසිද්ධියේ අපට එසේ කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිද්දීත්,  අපි තවමත් ජෙට් යානා යවා නැත..”

යුක්‍රේනයේ ගුවන් හැකියාව මොස්කව්ට එරෙහිව නොගැලපීමක් ඇති බව ප්‍රංශුවා පැවසුවේය: “එබැවින් අප කරන්නේ කුමක්දැයි මට ඔහුගෙන් සුවිශේෂව විමසිය හැකිද , මුලින්ම ජෙට් යානා යැවීමට සහ දෙවනුව MiG-29, F-16 හෝ A-10 යුක්‍රේනයට යැවීමට අනෙකුත් බටහිර සහචරයින් දිරිමත් කිරීමට? ගුවන් සහාය නොමැතිකම නිසා ප්‍රති-ප්‍රහාරයේ ගම්‍යතාව (වේග-බලය) අඩු වුවහොත් සැබවින්ම  එය ඛේදවාචකයක් වනු ඇත.”

පාර්ලිමේන්තුවේ  මන්ත්‍රී හා එහි ආරක්ෂක තේරීම් කමිටුවේ සභාපතිවරයා වන ටෝබියාස් එල්වුඩ්  ප්‍රකාශ කළේ, “සිදුවීමට ඉඩ ඇති ප්‍රතිප්‍රහාරය ගැන විශාල අපේක්ෂාවක් ඇත, නමුත් පණිවිඩයක් ද තිබේ. මම බලාපොරොත්තු වන පරිදි රාජ්‍ය ලේකම් [වොලස්] එකඟ වනුදද ඇත්තේ, එය සිදු කිරීමට දෙවන, තුන්වන හෝ හතරවන ප්‍රති-ප්‍රහාරදද අවශ්‍ය විය හැකි බවයි. යුක්රේනියානුවන් ඉදිරියට යාමට තීරණය කළ විට මෙය සරලව අවසන් වන්නේ නැත. රුසියාව අවලස්සන වනු (වඩාත් දරුනු වනු) ඇතැයි අප අපේක්ෂා කළ යුතු අතර ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන් සාම්ප්‍රදායික නොවන පද්ධති භාවිතා කරනු ඇත.”  ඔහු  ඇසුවේ, “ඇමරිකානුවන් යුධ උපායික මිසයිල පද්ධතිය වන ATACMS සමගින් ඒ සඳහා ගැලපීමට ක්‍රියා කරයිද? ජෙට් යානා ද තෑගි කරන ලෙස ඉල්ලීමක් තවමත්  තිබේ.”

ලේබර් පක්ෂය , පාලක පන්තියට සහ එක්සත් ජනපදයට – 2024 මහ මැතිවරනයකට පෙරාතුව- එය “නේටෝවේ පක්ෂය” බව සහතික කරමින්, ටෝරි සහ ලේබර් තනි යුද්ධයේ පක්ෂයක් සංයුක්ත කරයි. “යුක්රේනයට මිලිටරි ආධාර සැපයීමේදී සහ නේටෝ මිත්‍ර පාක්ෂිකයින් ශක්තිමත් කිරීමේදී කම්කරු පක්ෂයේ පුර්ණ සහයෝගය ආන්ඩුවට ලැබී ඇති බව සහ දිගටම පවතිනු ඇති බව ආරක්ෂක ලේකම්වරයා දනී” යනුවෙන් ෂැඩෝ ආරක්ෂක ඇමති හීලි ප්‍රකාශ කළේය.

යුක්රේනය එක්සත් රාජධානිය සැපයූ පළමු දිගු දුර මිසයිල  මගින් රුසියාව-සතු භූමියට පහර දෙයි Read More »

නවසීලන්තය යුක්‍රේනය තුල රුසියාවට එරෙහි එජ-නේටෝ යුද්ධයට සහාය  වැඩි කරයි

ටොම් පීටර්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි 04 දින New Zealand’s Labour-Greens government has again increased its support for the US-NATO war against Russia over Ukraine යන සිරසින් යුතුව පලවූ ටොම් පීටර්ස් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොළදණ්ඩ විසිනි.

නවසීලන්තයේ කම්කරු-හරිත ආන්ඩුව යුක්රේනය සම්බන්ධයෙන් රුසියාවට එරෙහි එක්සත් ජනපද-නේටෝ යුද්ධය සඳාහා  යලිත් එහි සහයෝගය වැඩි කර ඇත.

Image
(Photo) බ්‍රිතාන්‍යයේ III වන චාල්ස් රජු 2023 මැයි 3 බදාදා ලන්ඩනයේ බකිංහැම් මාලිගයේදී නවසීලන්ත අගමැති ක්‍රිස් හිප්කින්ස් (දකුණ) පිළිගනී. [AP Photo/Stefan Rousseau]

අගමැති ක්‍රිස් හිප්කින්ස් අතිරේක ඩොලර් මිලියන 5.3ක මුදලක් ප්‍රකාශයට පත් කළ අතර, කියෙව් පාලනය සඳහා නවසීලන්තයේ සම්පූර්ණ මිලිටරි සහ මිලිටරි නොවන සහාය ඩොලර් මිලියන 78 ​​දක්වා ගෙන එන ලදී. ආයුධ සහ පතොරම් සඳහා අරමුදල් සැපයීම සහ රුසියානු නායකයින්ට එරෙහිව චෝදනා ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණයට අරමුදල් සැපයීම මෙයට ඇතුළත් වේ.

III චාල්ස් රජුගේ රාජාභිෂේකය සඳහා බ්‍රිතාන්‍යයට ගොස් සිටින හිප්කින්ස්,  ස්වෙච්ඡා සහ බදවාගනු ලැබූ යූක්‍රේන හමුදා භටයන් පුහුණු කරන නවසීලන්ත ආරක්ෂක බලකායේ (NZDF) 95 දෙනෙකුගේ යෙදවීම තවත් වසරක දීර්ඝ කිරීමක් නිවේදනය කිරීමට බදාදා සැලිස්බරි ප්ලේන් හමුදා පුහුණු ප්‍රදේශයට ගියේය. 

ආරක්ෂක ඇමති ඇන්ඩෲ ලිට්ල් පැවසුවේ, මේ දක්වා, “යුක්රේනයට සහය දැක්වීම සඳහා NZDF භට පිරිස් 440ක් යොදවා ඇති අතර, 279ක් එක්සත් රාජධානියේ දී කාලතුවක්කු සහ පාබල හමුදා පුහුණුව සඳහා සෘජුවම සම්බන්ධ වී ඇත .” ලෙසය.  ඔවුන් යුක්රේනියානුවන් 1,000 කට වැඩි පිරිසක් පුහුණු කර ඇත.

ලිට්ල්  ස්ටෆ්ට (ප්‍රවෘත්ති සේවාව)  පැවසුවේ : “ගැටුම පවතිනතාක්, අපි යුක්රේනයට ලබා දෙන සහාය  දිගටම සමාලෝචනය  කරන්නෙමු. එබැවින් මෙය මෙවැනි ආකාරයේ නිවේදනවල අවසාන නිවේදනය නොවිය හැක.” යන්නයි.

පසුගිය මාසයේ ජර්මනියේ පැවති එක්සත් ජනපදයේ නායකත්වයෙන් යුත් යුක්රේන ආරක්ෂක සම්බන්ධතා කණ්ඩායමේ රැස්වීමකට අමාත්‍ය ලිට්ල්  සහභාගී වූ අතර, එහිදී අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන් යුධ ටැංකි සහ අනෙකුත් දියුණු ආයුධ පද්ධති බෙදාහැරීම ඇතුලුව යුද්ධය උත්සන්න කිරීමේ සැලසුම් පිලිබඳව සාකච්ඡා කලහ.

නේටෝ මහලේකම් ජෙන්ස් ස්ටෝල්ටන්බර්ග් රැස්වීමට පෙර ප්‍රකාශ කළේ යුක්‍රේනය නේටෝවට සම්බන්ධ විය යුතු බවයි, එය සියලුම නේටෝ සාමාජික රටවල් රුසියාවට එරෙහිව යුද්ධ ප්‍රකාශ කරන ලෙස ඉල්ලා සිටීම සඳහා සන්ධාන ගිවිසුමේ 5 වැනි වගන්තිය අවුලුවාලිය හැකි පියවරකි.

නවසීලන්ත ආන්ඩුව සහ මාධ්‍ය “ප්‍රකෝප නොකළ” යුද්ධය ලෙස ව්‍යාජ ලෙස විස්තර කල, 2022 පෙබරවාරියේ දී රුසියාව විසින් යුක්රේනය වෙත කළ විනාශකාරී සහ ප්‍රතිගාමී ආක්‍රමණය, නේටෝව සහ එක්සත් ජනපදය විසින් වසර ගනනාවක් තිස්සේ මිලිටරි වටලෑම සහ ප්‍රකෝප කිරීම් වලට ප්‍රතිචාරයකි. අවම වශයෙන් රුසියානු සහ යුක්රේන සොල්දාදුවන් 200,000ක් මරා දැමූ යුද්ධය, න්‍යෂ්ටික සන්නද්ධ බලවතුන් අතර සෘජු ගැටුමක් දක්වා පුලුල් වීමේ වඩ වඩාත් ආසන්න අනතුරක් ඇති කරයි.

මෙය, බදාදා මොස්කව්හි ක්‍රෙම්ලිනයට එල්ල වූ සාපරාධී ලෙස (අවදානම ගැන) නොසැලකිලිමත් ඩ්‍රෝන ප්‍රහාරයෙන් අවධාරනය කෙරුණි. පෙනී යන පරිදි මෙය  රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැඩිමීර් පුටින් ඝාතනය කිරීමේ  උත්සාහයකි. පැහැදිලිවම රුසියානු පළිගැනීම අවුලුවාලීමට සහ යුද්ධය තවදුරටත් උත්සන්න කිරීම යුක්ති සහගත කිරීමට සැලසුම් කෙරුණ  මෙම ප්‍රහාරයට බයිඩන් පරිපාලනය සහාය දුන් බව එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන් ගෙන්  පැහැදිලි විය.

එක්සත් ජනපදයට සහ එහි සහචරයින්ට ඇති ඉලක්කය යුක්රේනය ආරක්ෂා කිරීම නොව රුසියාවේ මිලිටරි පරාජය , එය බිද දැමීම සහ එහි සම්පත් කොල්ලකෑමයි. ඒ අතරම, වොෂින්ටනය සිය ගෝලීය ආධිපත්‍යයට ඇති ප්‍රධාන බාධාව ලෙස දකින චීනයට එරෙහි යුද්ධය සඳහා සූදානම බොහෝ දුර ගොස් ඇත.

1914 සහ 1930 ගනන්වල සිදු වූවාක් මෙන්, ධනවාදයේ ඓතිහාසික අර්බුදය අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන් ලෝක ගෝලය යලි බෙදීමේ ලෝක යුද්ධය දෙසට තල්ලු කරයි.

නවසීලන්තය, එක්සත් ජනපදය සමඟ මිත්‍රශීලී සුළු අධිරාජ්‍යවාදී බලවතෙකු ලෙස සහ එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ “ෆයිව් අයිස් “(Five Eyes) ඔත්තු බෙදාගැනීමේ ජාලයේ සාමාජිකයෙකු ලෙස ගැඹුරින් සම්බන්ධ වී සිටී. පුලුල්ව පැතිරුනු යුද විරෝධී මනෝගතියට පිටුපාමින්, ලේබර් ආන්ඩුව – විරුද්ධ ජාතික පක්ෂයේ ද්විපාර්ශ්වික සහයෝගය ඇතිව – න්‍යෂ්ටික අවි ආයුධ වලින් අවසන් විය හැකි විවෘත යුද්ධයකට රට කැප කර ඇත. 

සැලකිය යුතු කරුණක් නම්, බ්‍රිතාන්‍යයේ සිටින යුක්රේන හමුදා පුහුණු කිරීමට අමතරව, ආරක්ෂක අමාත්‍ය ලිට්ල් ප්‍රකාශ කළේ, “බටහිර-ප්‍රමුඛව කරන අභ්‍යවකාශ මෙහෙයුම් වලදී යුක්‍රේන නිලධාරීන් පුහුණු කිරීමට සහ සමාන අදහස් ඇති හවුල්කරුවන් සමඟ ඔවුන්ගේ අන්තර් ක්‍රියාකාරිත්ව හැකියාව  වැඩි කිරීමට එක්සත් ජනපදය විසින් NZDF වෙත ආරාධනා කර ඇති අතර, මෙම කාර්යයට පෝලන්ත සන්නද්ධ හමුදා සාමාජිකයින් පුහුණු කිරීම ද ඇතුළත් විය හැක.” යන්නයි.  NZDF සාමාජිකයින් දෙදෙනෙකු පෝලන්තයට යොදවා ඇත.

මේ අතර, නවසීලන්ත මිලිටරිය  ඕස්ට්‍රේලියාව සමඟ එහි සහයෝගීතාව වැඩි කරමින් සිටින අතර ඕකස්  (AUKUS-ඕස්ට්‍රේලියාව-එර-එජ) ගිවිසුමට සම්බන්ධ වන ලෙස නවසීලන්ත රජය උනන්දු කරමින් සිටී .  ඕකස් හි න්‍යෂ්ටික බලයෙන් ක්‍රියාත්මක වන ප්‍රහාරක සබ්මැරීන ඕස්ට්‍රේලියාවට සැපයීමේ ගිවිසුමක් සහ චීනයට එරෙහි එක්සත් ජනපද සැලසුම්වලට ඕස්ට්‍රේලියාව ඒකාබද්ධ කිරීමේ වෙනත් ක්‍රියාමාර්ග ඇතුළත් වේ.

නවසීලන්තය සහ ඕස්ට්‍රේලියාව පළමු ලෝක සංග්‍රාමයට පිවිසීම සනිටුහන් කරන ජාතික නිවාඩු දිනය වන අප්‍රේල් 25 ඇන්සාක් දිනයේ දී, නවසීලන්ත නාවික හමුදා ප්‍රධානී රියර් අද්මිරාල් ඩේවිඩ් ප්‍රොක්ටර් වඩාත් විවෘත හා පැහැදිලි චීන විරෝධී ආස්ථානයක් ඉල්ලා යුධවාදී  කතාවක් පැවැත්වීය.

හවායි හි සංචාරයක දී ,  බොහොමයක් එක්සත් ජනපද හමුදා නිලධාරීන්ගෙන් සැදුම්ලත් ප්‍රේක්ෂකයන්ට, ඔහු මෙසේ පැවසීය: “ඔබ චීනය කරන්නේ කුමක්දැයි බලන විට, ඔවුන්ගේ මිලිටරි හැකියාවන්, විශේෂයෙන් සමුද්‍රීය හැකියාවන් සඳහා විශාල වශයෙන් සැලකිය යුතු අමතර වියදම් කරන විට, ‘මෙහි බැලීමට කිසිවක් නැත – අපි කරන දේ අපි කරගෙන යනවා ලෙස, නවසීලන්තයේ අපට පසෙකට වී සිටිය නොහැක.”

මෙය, එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදය සමග ශක්තිමත් බැඳීම්වලට සහාය දෙන අතරම, නවසීලන්තයේ වැදගත්ම වෙලඳ හවුල්කරුවා වන චීනය අමනාප කර ගැනීමට අකමැති වූ ආන්ඩු සහ විපක්ෂ දේශපාලකයන්ට මෙන්ම සංගත මාධ්‍ය කොටස්වලට කරන යාන්තම් වෙස්වලාගත් තරවටුවකි.

“අපේ කලාපයේ නිදහස, සමෘද්ධිය සහ සාමය සඳහා අප අකැමැති , අභියෝගයක් එල්ල කරන” “බලහත්කාරී රාජ්‍යයක්” ලෙස ප්‍රොක්ටර් චීනය හෙළා දුටු අතර, නවසීලන්තයේ “නිදහසට,සාමයට හා ජාත්‍යන්තර නීති-මත පදනම් වූ පටිපාටියට අභියෝග කරන අයට ප්‍රතිචාර දැක්වීම සදහා   විශ්වසනීය මිලිටරි හැකියාවක් ඇති කර ගැනීමට වෙන කවරදාටත් වඩා කැපවී සිටින බව” ඔහු පැවසීය. 

ප්‍රොක්ටර්ගේ ප්‍රකාශ යථාර්ථය එහි හිස මත හරවයි. එක්සත් ජනපදය මිලිටරි වියදම් සම්බන්ධයෙන් අති මහත් ලෙස ලෝකයේ  නායකත්වය උසුලන අතර ඉන්දු-පැසිෆික් කලාපය  වෙඩි බෙහෙත් බැරලයක් බවට පත් කර ඇත. එය චීනය හිමිකම් කියන මුහුදේ ප්‍රකෝපකාරී නාවික අභ්‍යාස සිදු කර ඇත.  දකුනු කොරියාව, ජපානය, පිලිපීනය, ඕස්ට්‍රේලියාව සහ තායිවානය යන රටවල හමුදා ස්ථානගත කර ඇති අතර ගුවාම් සහ මරියානාස් හි හමුදා කඳවුරු පුළුල් කර ඇත. යුද්ධය සඳහා කඩතුරාවක් සපයන, තායිවානයට එරෙහි ප්‍රහාරයකට චීනය කෙවිටි කර පොළඹවා ගැනීම මෙහි අරමුනයි.

අප්‍රේල් 26දා අගමැති හිප්කින්ස් සමඟ සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් පවත්වමින් රේඩියෝ NZ හි කොරින් ඩෑන් (Corin Dann) “ඕස්ට්‍රේලියාවේ ආරක්ෂක උපායමාර්ගික සමාලෝචනයේ” දක්වා ඇති “වඩාත් ආක්‍රමණශීලී ප්‍රවේශය” ගෙන හැර පෑවේය. “ඔවුන් පවසන්නේ ඔවුන්ට තවදුරටත් ඔවුන්ගේ දුර මත විශ්වාසය තැබිය නොහැකි බවත්, ඔවුන්ට මිසයිල  හා ප්‍රහාරක සබ්මැරීන තිබිය යුතු බවත්ය. අපිට මේ සමග අපහසුතාවයක් නැතිද ?” ඔහු ඇසුවේය.

හිප්කින්ස් පිළිතුරු දුන්නේ ඕස්ට්‍රේලියානු යුද සැලසුම්වලට තමාගේ විරුද්ධත්වයක් නොමැති බවයි. ඔහුගේ ලේබර් ආන්ඩුව ද “මෑත වසරවලදී ඉතා විශාල ආයෝජනයන් සමඟින් අපගේ ගුවන් යානා බලඇණිය වඩාත් සැලකිය යුතු ලෙස වැඩිදියුණු කිරීමට” තීරණය කර ඇති බව ඔහු පෙන්වා දුන්නේය. යුක්රේනයේ යුද්ධය ද ඇතුළුව “වඩා උණුසුම් භූ මූලෝපායික පරිසරයක” සන්දර්භයක් තුළ  දී නවසීලන්තයේ සෙසු සන්නද්ධ හමුදාවන්ගේ හැකියාවන් ඉහළ නැංවීම සඳහා සමාන තීරණ ගැනීමට සිදුවනු ඇතැයි ඔහු පැවසීය.  

සෞඛ්‍ය හා අධ්‍යාපනය වැනි මූලික සේවාවන් සඳහා වන වියදම් කපා හැර, මැයි 18 අයවැයෙන් , මිලිටරි වියදම්වල තවත් සැලකිය යුතු වැඩි වීමක් කිරීමට ආන්ඩුව සූදානම් වෙමින් සිටින බවට අනතුරු ඇඟවීමක් ලෙස මෙම ප්‍රකාශයන් ගත යුතුය.

සෑම රටකම කම්කරු පන්තිය හා තරුනයින් මුහුන දෙන හදිසි කර්තව්‍යය නම්, තුන්වන ලෝක යුද්ධය දක්වා උමතු තල්ලුව නැවැත්වීමට යුද විරෝධී ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීමයි. හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව විසින් සත්කාරකත්වය දැරූ මෑත කාලීන ජාත්‍යන්තර ඔන්ලයින් මැයි දින රැලිය, යුද්ධයට එරෙහි සටන පදනම් විය යුතු සමාජවාදී මූලෝපාය පැහැදිලි කලේය. මෙම වැදගත් සිදුවීමේ දී කරන ලද දේශන නැරඹීමට සහ බෙදා ගැනීමටද, අදම මෙම ව්‍යාපාරයට සම්බන්ධ වීමට අපව සම්බන්ධ කර ගන්නා ලෙසද අපි පාඨකයින්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

නවසීලන්තය යුක්‍රේනය තුල රුසියාවට එරෙහි එජ-නේටෝ යුද්ධයට සහාය  වැඩි කරයි Read More »

thesocialist

තායිලන්තයේ හමුදා සහාය ලබන පක්ෂ මහ මැතිවරණයෙන් පරාජයට පත් වේ

බෙන් මැක්ග්‍රාත් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි මස 16 දින Thailand’s military-backed parties suffer losses in general election යන සිරසින් යුතුව පලවූ බෙන් මැක්ග්‍රාත් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ විසිනි.

Image
Pita Limjaroenrat, leader of Move Forward Party, announces his party’s victory in Thailand’s general election on Sunday.

ඉරිදා පැවතී තායිලන්ත මහ මැතිවරණයෙන් පසු, විපක්ෂයේ Move Forward පක්ෂය (එම්එෆ්පී ), පාර්ලිමේන්තුවේ පහළ මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේ විශාලතම පක්ෂය ලෙස ඉස්මතු විය. පක්ෂය 2019 මැතිවරණයේ දී ලබාගත් මුළු සංඛ්‍යාව 81ක් වූ අතර මෙවර මැතිවරණ ආසන 113 ක් සහ පක්ෂ-ලැයිස්තු ආසන 39 ක් ලබා ගත්තේ ය. ඡන්ද දායකයින් විසින් ආසන සඳහා වෙන වෙනම ඡන්දය ප්‍රකාශ කර තනි තනි අපේක්ෂකයන් තෝරා ගනු ලබන අතර, දෙවැන්න සමානුපාතික පදනම මත පක්ෂ ලයිස්තු ආසන සදහා ප්‍රදානය කෙරේ.

මූව් ෆෝවර්ඩ් පක්ෂයේ නායක පිටා ලිම්ජාරෝඑන්රත් ඉරිදා තායිලන්ත මහ මැතිවරණයෙන් තම පක්ෂයේ ජයග්‍රහණය නිවේදනය කරයි. [AP ඡායාරූපය / Wason Wanichakorn]

අනෙක් ප්‍රධාන විරුද්ධ පක්ෂය වන ෆියු තායි පක්ෂය (පීටීපී) මැතිවරණ කොට්ඨාශ 112ක් සහ පක්ෂ-ලැයිස්තු ආසන 29ක් දිනා ගත් අතර, එය 2019 දී මුළු ආසන 136 සිට සුළු වශයෙන් ඉහළ ගොස් ඇත. විරුද්ධ පක්ෂ දෙක දැන් ආසන 500 කින් යුත් පහළ මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේ  පැහැදිලි බහුතරයක් ලබා ගෙන ඇත. නමුත්, මීළඟ අගමැති ලෙස එම්එෆ්පී නායක පිටා ලිම්ජාරෝඑන්රත්  පත් කරනු ඇති බව නිශ්චිත නැත. 

මිලිටරිය විසින් සකස් කරන ලද ව්‍යවස්ථාව යටතේ, අග්‍රාමාත්‍යවරයා තෝරා ගනු ලබන්නේ ඉහළ සහ පහළ මන්ත්‍රී මණ්ඩලවල ඒකාබද්ධ රැස්වීමකදී ය – ආසන 250 කින් යුත් ඉහළ මන්ත්‍රී මණ්ඩලය හමුදාව විසින් පත් කරනු ලැබේ. සඳුදා, පිටා , ෆියු තායි සහ කුඩා පක්ෂ හතරක්-තායි සංග් තායි, ප්‍රචචාර්ට්, සේරි රූම් තායි සහ ෆෙයාර් පක්ෂය – සමග සැලසුම් සහගත සන්ධානයක් නිවේදනය කලේ ය- එහි මුළු ආසන සංඛ්‍යාව 309 කි. නමුත්, ඒකාබද්ධ රැස්වීමේ බහුතරය සඳහා අවශ්‍ය ආසන 376 ට වඩා මෙය තවමත් ඉතා අඩු ය.

මැතිවරන ප්‍රතිඵල පෙන්නුම් කරන්නේ, 2014 දී කුමන්ත්‍රණයකින් බලය අල්ලාගෙන එහි ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ව්‍යවස්ථාව සහ පොලිස් රාජ්‍ය පියවරයන් හරහා පාලනය පවත්වා ගෙන ගිය මිලිටරිය කෙරෙහි පුලුල්ව පැතිරුනු සතුරුකමයි. 2020 දී, කුමන්ත්‍රණ නායක ප්‍රයුත් චාන්-ඕ-චා ට අගමැති ධූරයෙන් ඉවත් වන ලෙස, රාජාණ්ඩුව ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීම සහ නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ඉල්ලා මාස ගණනනක් පුරා පැවති, ප්‍රධාන වශයෙන් තරුණ තරුණියන් සහභාගී වූ දැවැන්ත විරෝධතා ව්‍යාපාරය, හමුදාව විසින් මර්දනය කරන ලදී.

සුදුසුකම් ලත් ඡන්දදායකයින්ගෙන් සියයට 75.22 ක් ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමත් සමඟ ඉරිදා පැවති මැතිවරණයේ ඡන්දදායකයින්ගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීම වාර්තාගත ඉහළ මට්ටමකට ළඟා විය. විශේෂයෙන්ම, තරුණ පිරිස්  විරුද්ධ පක්ෂවලට ඡන්දය දීමෙන් මිලිටරි පිටුබලය ලබන පාලනයට විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ කිරීමට අධිෂ්ඨාන කරගෙන සිටියහ.

පාලක පලං ප්‍රචාරත් පක්ෂය (පීපීආර්පී) හා මැතිවරනයට පෙර පීපීආර්පී යෙන් බිදී ගොස්, ප්‍රයුත් විසින් පිහිටුවාගනු ලැබූ, ඔහුගේම එක්සත් තායි නේෂන් පක්ෂය (යූටීඑන්) විසින් දිනා ගනු ලැබුවේ පිලිවෙලින් ආසන 36ක් හා 40කි. මෙහි මුලු එකතුව 2019 දී එක්සත් පීපීආර්පී විසින් දිනාගත් ආසන 116 ට වඩා බෙහෙවින් අඩු ය. පෙර පාලක සභාගයේ කොටසක් වූ, ගොවීන් ස්ථරයකට ආයාචනා කරන දක්ෂිනාංශික භුම්ජයිතායි පක්ෂය (BJTP) මෙම පක්ෂ දෙකම අභිබවා ගියේ ය. එය ආසන 70ක් දිනා ගත්තේය. 

තමන්ගේ යෝජිත ආන්ඩුවට සහාය දැක්වීමට සෙනෙට් සභාව අපොහොසත් වනු ඇතැයි යන උත්සුකයන් මූව් ෆෝවර්ඩ් හි පිටා විසින් බැහැර කරනු ලැබ ඇත. කෙසේ වෙතත්, බැංකොක් පෝස්ට් සෙනසුරාදා වාර්තා කළේ සෙනෙට් සභාව දළ වශයෙන් කොටස් තුනකට බෙදී ඇති බවත්, සෙනෙට් සභිකයින් 120 දෙනෙකු ප්‍රයුත්ට සහය දැක්වීමට ද , 80 දෙනෙකු පීපීආර්පී  හි පළමු නියෝජ්‍ය අගමැති ප්‍රවිත් වුන්සූවන්ට සහාය දැක්වීම සඳහා ද සිටින අතර, තවත් 50 දෙනෙකු තීරණය නොමැතිව සිටින බවයි.

සෙනෙට් සභාව තුළ පිටාට සහයෝගය නො ලැබීම, රටේ සාම්ප්‍රදායික ප්‍රභූව වන රාජාණ්ඩුව, මිලිටරිය හා රාජ්‍ය නිලධරය යන කන්ඩායම්වල අවශයතාවන් නියෝජනය කරන තායි පාලක පන්තියේ, මූව් ෆෝවර්ඩ්, ෆියු තායි පක්ෂවල විසංවාදී කන්ඩායම් අතර ඇති කටුක වෙනස්කම්වල ප්‍රතිඵලයකි.  

සෙනෙට් සභික ජඩේත් ඉන්සවාං (Jadet Insawang) දැනටමත් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ රාජාණ්ඩුව ආරක්ෂා කිරීමට සහ රටේ (lèse-majesté) ස්වරීත්වයට එරෙහි අපරාධ නීතිය පවත්වාගෙන යාමට පිටාට එරෙහිව ඡන්දය දෙන බවයි. මෙම කුරිරු ව්‍යවස්ථාව යටතේ රජුට සහ ඔහුගේ සමීපතම පවුලට අවමන් කිරීම සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවන් වන ඕනෑම අයෙකුට වසර 15ක් දක්වා සිර දඬුවම් ලැබිය හැකි ය. 2020 විරෝධතාවල ප්‍රමුඛ පෙළේ නායකයින් ගණනාවකට මෙම නීතිය යටතේ චෝදනා එල්ල වී තිබේ.

මීළඟ ආණ්‌ඩුව පිහිටුවීම බොහෝ දුරට ඇදී යන ක්‍රියාවලියක්‌විය හැකිය. 2019 මැතිවරනයේ දී, ෆියු තායි පහළ මන්ත්‍රණ සභාවේ වැඩිම ආසන සංඛ්‍යාවක් දිනාගත් අතර එම සභාවේ බහුතර බලය හිමිකර ගැනීමට යැයි කියන සභාගයක් පිහිටුවා ගත්තේ ය. මිලිටරිය ප්‍රතිඵලය නො තකා හැර, කිසිදා කිසිදු තනතුරකට තේරී පත් නොවූ ප්‍රයුත් අගමැති ලෙස නැවත පත් කිරීම සඳහා ඒකාබද්ධ රැස්වීමේදී හුදේක් සිය බහුතරය භාවිතා කළේ ය. 

පාර්ලිමේන්තුව, මැතිවරණ කොමිසම සහ උසාවිය ඒකාබද්ධ මැදිහත්වීම අසාර්ථක වුවහොත්, හමුදාව සරලව ම තවත් කුමන්ත්‍රණයකට යොමු විය හැකි ය. 2006 දී, එය විසින් පකවා හැරුනු ෆියු තායි හි ආරම්භකයා වූ ප්‍රකෝටිපති තක්ෂින් ෂිනවත්‍රාට රටින් පලා යාමට බල කෙරුණු අතර, ෆියු තායි අත්පත් කර ගෙන, 2011 මැතිවරණය ජයග්‍රහණය කල, ඔහුගේ සහෝදරිය වන යින්ග්ලක් ෂිනවත්‍රාගෙන් බලය පැහැර ගැනීමට,2014 දී, කුමන්ත්‍රණයක් දියත් කළේ ය.

පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා හමුදා ප්‍රධානී නරොංපෑං ජිත්කුවටෑයි ( Narongpan Jittkaewtae) මිලිටරි අත්පත් කර ගැනීමේ හැකියාව අවතක්සේරු කරමින්, “[කුමන්ත‍්‍රනයක] අවස්ථාව දැන් බිංදුව” යැයි ප්‍රකාශ කළේ ය. කෙසේ වෙතත්, ප්‍රයුත් සහ පීපීආර්පී හි ප්‍රවිත් යන දෙදෙනාම කුමන්ත්‍රණයක් අවශ්‍ය විය හැකි බවට මැතිවරනයට පෙර ඉඟි කළහ.

මිලිටරියට සහ රාජාණ්ඩුවට එරෙහි පුලුල් විරුද්ධත්වය ගසාකන ෆියු තායි සහ මූව් ෆෝවර්ඩ්, යන පක්ෂ දෙකම ධනවත් පවුල්වලට සම්බන්ධ මහා ව්‍යාපාරිකයන්ගේ පක්ෂ වන අතර කම්කරු පන්තියේ සහ ග්‍රාමීය ජනතාවගේ දැවෙන සමාජ අවශ්‍යතා සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අභිලාෂයන් ආමන්ත්‍රණය කිරීමට ඒවා අසමත් ය.

ෆියු තායි හි නායක පේටොංටාර්න් ෂිනවත්‍රා  යනු තක්ෂින් ෂිනවත්‍රාගේ බාල දියණිය වන අතර අග්‍රාමාත්‍ය ධුරය සඳහා ලංසුවක් ඉදිරිපත් කරන අතිශය ධනවත් ෂිනවත්‍රා පවුලේ අලුත්ම දියණියයි.

මූව් ෆෝවර්ඩ් පක්ෂය, රාජාණ්ඩුව සහ මිලිටරිය සම්බන්ධයෙන් පෙනෙන පරිදි වඩා විවේචනාත්මක ආස්ථානයක් ගනිමින්, තරුණයින් කෙරෙහි විශේෂයෙන් නැඹුරු වී ඇත. එය 2019 මැතිවරනයට මොහොතකට පෙර, බහු කෝටිපති වාහන සමාගම් අධ්‍යක්ෂ, තනතෝර්න් ජුවන්ග්‍රෑන්ග්‍රැඅන්කිට් (Thanathorn Juangroongruangkit) විසින් ආරම්භ කරන ලද ෆියුචර් ෆෝවර්ඩ් පක්ෂයේ අනුප්‍රාප්තිකයා වේ. එහි නායකත්වය බොහෝ දුරට තරුණ ව්‍යාපාරික විධායකයින් සහ ශාස්ත්‍රීය නීතිඥයින්ගෙන් සමන්විත ය. 

ෆියුචර් ෆෝවර්ඩ්  හි හදිසි මතුවීම, හමුදා පිටුබලය ලත් පාලන තන්ත්‍රය තුළ භීතියක් ඇති කළේ ය. තනතෝර්න්ට මැතිවරණ නීතිය උල්ලංඝණය කළ බවට චෝදනා කිරීමටත්, ඔහු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස නුසුදුස්සෙකු කිරීමටත්, අවසානයේදී, පාලන තන්ත්‍රය විසින් පක්ෂය විසුරුවා හැරීමටත් ව්‍යවස්ථාපිත අධිකරණය යොදා ගනු ලැබුනි. අධිකරණ තීන්දුව 2020 මහජන විරෝධතා ව්‍යාපාරයේ එක් උත්ප්‍රේරකයක් බව ඔප්පු විය.

මූව් ෆෝවර්ඩ් ප්‍රධානියා වන පිටා, තායි රාජ්‍යයට සමීප පවුල් සබඳතා ඇති ධනවත් ව්‍යාපාරිකයෙකි. ඔහුගේ පියා, පොංසැක් ලිම්ජාරෝඑන්රත් කෘෂිකර්ම හා සමුපකාර අමාත්‍යාංශයේ උපදේශකයෙකු ලෙස සේවය කළ අතර, ඔහුගේ මාමා වන පැඩුං ලිම්ජාරෝඑන්රත්, අගමැති තක්ෂින්ගේ සමීප සහායකයෙකු විය. පිටා සිය ෆියුචර් ෆෝවර්ඩ් පක්ෂය (FFP) බලහත්කාරයෙන් විසුරුවා හැරීමෙන් පසු 2020 දී එම්එෆ්පී හා සම්බන්ධ විය.

එම්එෆ්පී නැඹුරු වී ඇති ස්ථර පිලිබඳ ඇඟවීමක් ලෙස, පිටා සඳුදා ප්‍රකාශ කළේ සභාග සාකච්ඡා අවසන් කිරීමෙන් පසු ඔහු රජයේ නිලධාරීන් සහ මහා ව්‍යාපාරිකයන් සමඟ සාකච්ඡා පවත්වන බවයි. තම ආන්ඩුව පාලක ප‍්‍රභූවට කිසිදු අභියෝගයක් නො වන බව ඔහු අවධාරනය කරනු ඇති බව, පිරිහෙන ජීවන තත්වයන් සහ ඉහල යන සමාජ අසමානතාවය මගින් ඇති කරන තියුනු සමාජ ආතතීන් පාලනය කිරීමට හොඳම මාධ්‍යයන් යොදාගනු ඇති බව නිසැක ය.

තායිලන්තයේ හමුදා සහාය ලබන පක්ෂ මහ මැතිවරණයෙන් පරාජයට පත් වේ Read More »

Aragalaya

ලංකා ඉතිහාසයේ දැවැන්තම මහජන නැගිටීම හමුවේ සසප නිලධරයේ ඇල් මැරුනු ප්‍රතික්‍රියාව හා වාම කන්ඩායමේ සටන

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.

Image
2022 ගාලුමුවදොර මහජන අරගල

මාක්ස්වාදියා  නිරන්තරව ම ⁣ඓතිහාසික ගමන් මගට බලපැම් කිරීමට උත්සාහ කරමින්, තම පිලිවෙත වඩාත් ප්‍රගාඩ ‌ඓතිහාසික සන්තතීන්ට සමපාත කරන තාක් දුරට එවන් ප්‍රයත්නයන්ට සැලකිය යුතු ජයග්‍රහන අත්පත් කර ගත හැකි ය.” (ඩේවිඩ් නෝර්ත් 1990 මාර්තු 5)

ශ්‍රි ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය (සසප) පසුගිය වසරේ (2022) අප්‍රේල්-ජුලි දැවැන්ත මහජන අරගල මාලාව තුල දී වර්ධනය වෙනවා වෙනුවට හැකිලුනේ හා ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තියේ දියුනුම කොටස් අතර අපේක්ෂා භංගත්වය වර්ධනය කලේ හරියටම නෝත් ඉහත පෙන්වා දෙන මාක්වාදී භාවිතය දිගු කලක් තිස්සේ නො තකා සිටීම නිසා ය. අඩු තරමින් 2015 වසරේ සිට පන්ති අරගලය කැපී පෙනෙ ලෙස වර්ධනය වෙමින් පැවති අතර පක්ෂය එහි හුරු පුරුදු වැඩවල රඳවාගෙන සිටීමට නිලධරය වැඩ කලේ ය. වසර 27 ක් ඇදී ගිය යුද්ධයේ දී තනිවම, රාජ්‍ය මර්දනය හා වර්ගවාදී ප්‍රහාරවලට මුහුන දී ගෙන දෙමල ජාතියේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර අයිතීන් වෙනුවෙන් කම්කරු පන්තියේ එකමුතුව සදහා පෙනී සිටි පක්ෂය, 2009 රාජපක්ෂගේ යුද ජයග්‍රහනයෙන් පසු ජාතික ප්‍රශන්යම අවසන් වී යැයි සලකන ආස්ථානයකට තල්ලු වුනු ආකාරයක් විද්‍යාමාන කලේය. මුස්ලිම් මෘත දේහ බලෙන් ආදාහනය කිරීම ආදී  සුලු ජාතික කන්ඩායම්වලට එරෙහි ම්ලේච්ඡ ක්‍රියාවන් ඉවසා සිටියේ මෙම දේශපාලන මානසිකත්වය තුල ය. 

2022 අප්‍රේල් අරගල හදිසියේ කඩා පාත් වූයේ නො වේ. 2017 දී වතු කම්කරුවන්ගේ 1000 ව්‍යාපාරයේ සිට 2022 අප්‍රේල් දක්වා පැන නැගි අරගල මාලාවේ සන්තිතිය තුල අත්දැකීම් තක්සේරු කර තත්‍ය වැඩපිලිවෙලක් සකස්කර ගැනීමට හා ‌ඓතිහාසික ගමන් මගට බලපාමින් කම්කරු පන්තියේ අරගලය තුල පක්ෂයේ තැන සටහන් කිරීමට ඇති තරම් කල් තිබිනි. පක්ෂ නායකත්වය එයට නොසූදානම් වූ අතර එය කල් පමා කෙරිනි.

මාර්තු 31 හදිසියේ පිපිරූ අරගලය සැලසුම් කල ආකාරයට අප්‍රේල් 3 දිග හැරුනි. අප්‍රේල් 5දා ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ කර්තෘ මන්ඩලය මෙසේ ලිවී ය: “හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ශ්‍රී ලංකා ශාඛාව වන සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය විප්ලවවාදී සමාජ වැඩපිලිවෙලක පදනම මත ආන්ඩුවේ හා පාලක පන්තියේ සියලු පක්ෂවලට එරෙහිව කම්කරු පන්තිය ඒකරාෂි කිරීමට සටන් වදී.” 

නමුත් පක්ෂය, ‘ආරාධනා නැතිව අපි යන්නේ නැතැ’ යි කියමින් අරගල මාලාවේ ප්‍රධාන සංකේත භූමිය වූ ගාලුමුවදොර මැදිහත් වීම සඳහා පක්ෂයට ලැබුනු අවස්ථාවට ද පයින් ගැසුවේ ය. එය නිකම්ම අවස්ථාවක් නොවිනි. එක් අතකින් පක්ෂයේ කීර්තිමත් ඉතිහාසය ය, අනෙක් අතින් අරගලයම වල් වැදෙමින් තිබෙන බව අරගලය තුල සිටි ප්‍රගතිශීලි වුවමනාවන් පැවති කන්ඩායම්වලට වැටහෙන්නට පටන් ගෙන තිබිනි.

කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු ගැන සදහන් කරමින් ප්‍රකාශය කියා සිටියේ,“මෙම කමිටු වර්ධනය වෙමින් අරගලය තුල උරගා බැලෙන කල්හි නාගරික හා ග්‍රාමීය මහජනයාගේ පුලුල්තම කොටස් තමා පිටුපස ඒකරාශි කර ගනිමින්, පාර්ලිමේන්තුව හා ධනේශ්වර ප්‍රභූවේ මර්ධනකාරී ආයතනවලට විරුද්ධව ස්වාධීන කම්කරු පන්ති බලයේ ඉන්ද්‍රියක් බවට පත් වනු ඇත,” යනුවෙනි.

නමුත් ඒ වන විටත් පක්ෂය පන්ති අරගලය තුලට යොමු වීමට මැලි වන තැනට ඇද වැටී තිබිනි. ඓතිහාසික ගමන් මගට බලපෑම සදහා වැඩ කිරීම කලකට පෙර සිටම මග හැර සිටීම නිසා අවශ්‍ය ඥනය අත්පත් කරගෙන නොසිටි කේඩරය ඊට යොමු කිරීම ද නො හැකි විය. ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ඉදිරි දර්ශනවලට වාචිකව එකග වන ගමන් ම අඩු තරමින් කේඩර තුල ඒවා ග්‍රහනය කර ගැනීම සදහා අත්‍යවශ්‍ය බැරෑරුම් සාක්ච්ඡාවටවත් උනන්දුවක් තන්ත්‍රයට නො වී ය.  

මේවාට බරපතල ඓතිහාසික හේතු ඇත. පක්ෂය මහජන පක්ෂයක් ලෙස ගොඩනැගීම සඳහා පසු ගිය අත්දැකීම් අව්‍යාජව සලකා බැලීමට පක්ෂය හැරීගත යුතුම ය. වාම පාර්ෂවය ඒ සදහා වෙහෙස නො බලා සටන් වදී. 

මේ සමග පලවන ලිපිය 2022 අරගලය පැන නැගීමත් සමග වාම කන්ඩායම පක්ෂයට කල යොජනාවකි. එය ද පක්ෂ සාමාජිකයන් පවා දැකගන්නේ ප්‍රථම වතාවට ය. මෙම යෝජනාවන්ට මාරන්තික සතුරුභාවයක් පෙන් වූ නායකත්වය නන්දන නන්නෙත්තිගේ සාමාජිකත්වය දෙවරක් අත්හිටුවනු ලැබීය. පක්ෂය තුල දෘඩතර සටන්කාමියෙක් වූ සංජය ජයසේකර සහෝදර⁣යාගේ හා පක්ෂයේ ආරම්භක සහෝදරයෙක් වන ආනන්ද වක්කුඹුරගේ සාමාජිකත්වය අත්හිටවනු  ලැබුනේ මෙම අවබෝධය මත සිට මහජන අරගලය තුලට විප්ලවවාදී ඉදිරිදර්ශනයක් සහිතව මැදිහත් වීමට තීරනය කිරීම නිසාය.

පසුව නන්දන හා සංජයද එම කන්ඩායමට සහාය දීම නිසා මිගාර මල්වත්ත හා අමරතුංග යන සහෝදරවරු ද නෙරපා හරින ලදී. සෙසු සාමාජිකයන් පක්ෂ ශාකා රැස්වීම්වල මේ කරුනු සාකච්චා කිරීම වලකනු ලැබිනි.

මෙම ලිපිය බැරෑරුම්ව සැලකිල්ලට ගන්නා මෙන් අපි, විශේෂයෙන් සසප සහෝදරවරුන්ගෙන් ද, සමස්ථ කම්කරු පන්තියෙන්, තරුනයන්ගෙන් හා ප්‍රගතිශීලී බුද්ධිමතුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.  

***

o7. o4. 2021

නන්දන නන්නෙත්ති

ප්‍රිය විජේ සහෝදරය,

ශ්‍රී ලංකාව පුරා අග්නි ජාලාවක් මෙන් පැතිරී යන මහජන අරගල රැල්ල තුල අප පක්ෂය පිහිටා සිටින්නේ කොතැන ද, පිහිටුවාගත යුතු වන්නේ කොතැන ද,එය සාක්ෂාත් කර ගන්නේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්න දැන් තියුනු ම ස්වභාවයෙන් මතු වෙයි. 

අප්‍රේල් 4, ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ කතෘ මන්ඩලය පලකල ඉදිරි දර්ශනයට අනුව “ශ්‍රී ලංකාවේ සිදුවීම් ලෝකය පුරා කම්කරුවන්ගේ සමීපතම අවධානය ඉල්ලා සිටී.මෙම මහජන විරෝධතා,ජාත්‍යන්තර පන්ති අරගලයේ අනාගත වර්ධනය කෙරේ අර්ථභාරී බලපෑමක් ඇති කරනු ඇත.“ (Massive social protests erupt in Sri Lanka: A critical development in the working class. Wsws.org)

ඩේව් සහෝදරයා, අප්‍රියල් 1, අප ලියූ ලිපියට ප්‍රතිචාර දක්වමින්, “ශ්‍රී ලංකාවේ කම්කරු ජනයා බලය ගැනීමට සූදානම් විය යුතු ය.” යි ලිවී ය.(Tweet)

ඊජිප්තු විප්ලවයෙන් වසරකට පසුව පැවති එක්සත් ජනපද සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ දෙවන ජාතික සමුලුවේ දී සම්මත කරන ලද යෝජනාව තුල අපි මෙසේ ලීවීමු:

“විප්ලවවාදී අරගලයේ අනිවාර්යතාව පුරෝකතනය කර ඒවා සිදුවන තෙක් පමනක් බලා සිටීම ප්‍රමානවත් නො වේ. න්‍යායිකව මග පෙන්වන ඤානය හා විප්ලවවාදී භාවිතාව අතර එකමුතුව මත අවධාරනය කරන මාක්ස්වාදයට එවන් ආස්ථානයක් සමග පොදු කිසිත් නැත…සමාජවාදී විප්ලවයේ ජයග්‍රහනය සදහා විප්ලවවාදී පකෂයක පැවැත්ම අවශ්‍ය කරයි. මහජන අරගල පැතිරී යාමට පෙරාතුව, කම්කරු පන්තිය තුල හා සියල්ලට ඉහලින් එහි වඩාත් පෙරමුනු අංශය තුල, අර්ථභාරී දේශපාලන කටයුතු වර්ධනය කිරීම සදහා, සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය එයට හැකි සියල්ල කල යුතු ය.” 

“ලොව පුරා පුනර්ජීවන වී ඇති පන්ති අරගලය මධ්‍යයයේ මෙම වැඩ කටයුතු ඉහල තලයකට එසවිය යුතු ය. හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව එහි ශාඛා හා අනුග්‍රාහක කන්ඩායම්වල කර්තව්‍ය මෙය යි.” (Ten years since the beginning of the Egyptian revolution. wsws)

කැබිනට් ඇමතියෝ ඉල්ලා අස් වූහ..යලි පත් කලේ ය. යලි ඉවත් විය.නැවත පත් කලේ ය.මන්ත්‍රීහු 44ක් ආන්ඩුවෙන් ඉවත් වූහ.

ඊයේ,පොලිසිය එම පාර්ලිමේන්තුව වටලාගෙන සිටි උද්ඝොෂකයන් අතරට ආයුධ සන්නද්ධව පැමිනි යුද හමුදාවේ යතුරු පැදි බලකාය සමග ගැටී එය පලවා හැරියේ ය.මේ අතර මැති ඇමතියෝ පස්සා දොරන් පලා ගියහ.

අද දහවල් දශක ගනනක් පවත්වාගෙන ආ හදිසි නීතිය ඉවත් කිරීමට සිදු විය. මහජනයා මැති ඇමතියන් පලා යනු වලකනු සදහා කටුනායක ගුවන් තොටුපල ද වට කලේ ය. පාලක පන්තිය සංවිධානයක නායකත්වයකින් තොරව ඇදී යන නිසා අරගලය අති භයන්කර යයි අදෝනා දෙති.

අද දහවල් හිටිපු ඇමති, විපක්ෂ මන්ත්‍රී, හරින් ප්‍රනාන්දු ගෝඨාබය ඉවත් විය යුතුය යි බල කරමින් පාරලිමේන්තුවේ කල කතාවේ දී .“ඇයි අපට මෙහෙම වෙලා තියෙන්නෙ” යි ප්‍රශන කලේ ය.“මේ රට කරන්න මොකෙක් හරි ඕනෙ. නැත්තන් කොහොමද මාසයක් හරි මේකෙ ඉන්නෙ.“ “හෙට අනිද්දට පාර්ලිමේන්තුවට ගහනවා ගහනවාමයි.“  යි කියමින් වැලපුනේ ය.

පාලක පන්තියේ මානසිකය එබදු ය.මහජනයා තීන්දු ගැනීමේ හා ඒවා ක්‍රියාත්මක කිරීමේ බලාධිකාරය වෙත පියවර තබමින් සිටී.

225 ම එපා යන ව්‍යාපාරයක් කලකට ඉහත සිට දියත් වී තිබිනි. ස්ටිකර් ප්‍රදර්ශනය කරමින් ඇරඹි මෙම ව්‍යාපාරය Gota Go Home දක්වා අවුත් කඩා පැනීමට පෙර මාස කිහිපයක් පෙල ගැසුනි.අප ඉතා නිවැරදිව පෙර දුටු පරිදි මෙම ව්‍යාපාරය ඉස්මතු වූයේ කොරෝනා වසන්ගතය විසින් උත්සන්න කෙරුනු ආර්ථික, දේශපාලනික හා සමාජ අර්බුදයේ රුදුරු ප්‍රතිවිපාක තුලිනි.

පසු ගිය (මාර්තු) 12-13 පැවැත් වූ සාමාජික රැස්වීමේ ලැබුනු ඉතා සීමිත විනාඩි කීපය ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් කල මගේ ප්‍රතිපාදනය තුල දී දකුනු ආසියානු කලාපයේ දේශපාලනය සෑම දිනකම උනුසුම් හා වේගවත් වෙනස්කම්වලට බදුන් වන බව මම පෙන්වා දුනිමි. ලෝක අර්බුදය තුල දකුනු ආසියාවේ පාලක පන්තිය මග හැරිය නො හැකි මේ වෛශයික තත්වය විසින් මෙහෙයවෙන අතර එය කලාපයේ පන්ති අරගල අවුලුවන බව මම කීමි.ජාතික ප්‍රශ්නය විසදිය හැකි වන්නේත් කම්කරු පන්තිය බලය ගැනිම තුලින් පමනකැයි 1998 පක්ෂයේ ප්‍රකාශය උපුටා දක්වමින් මමත් සංජය සහෝදරයාත් පැහැදිලි කලෙමු.

අප සියලුම දෙනා 1985 භේදයෙන් අත්පත් කර ආරක්ෂා කල ජාතයන්තරවාදය හා නිශ්පාදනයේ භූගෝලීයකරනය තුලින් පැන නැගි ජාතිකවදී සියලු සංවිධානවල අවසානය හෙලිදරව් කල 1988 ඉදිරිදර්ශනය මත පදනම් වන අතර අප අතර පවතින මත භේද අපරාධ ලෙස නො සලකා ඒවා සාකච්ඡා කර විසදා ගැනීම අවශ්‍ය යයි මම අවධාරනය කලෙමි. 

ඔබත් දේශපාලන කමිටුවත් විසින් මගේ යෝජනාව තක්කඩිකම නිසා කල එකක් ලෙස හදුන්වා දෙමින් එය සාකච්ඡා වීම වලකන ලදී. දකුනු ආසියාවේ පන්ති අරගලය පිලිබද වග කීම් නො ව පුද්ගලවාදී හෙලා දැකීම හා අවලාද වෙනුවෙන් දවසක් ම වැය කරන ලදී. අප දේශපාලන ප්‍රශ්න සාකච්ඡා කිරීම සදහා මධ්‍යම කාරක සභාවට හා ජාත්‍යන්තර කමිටුව වෙත යොමු කල ලිපි ලැජ්ජාව නිසා සාකච්ඡාවට නො ගන්නා බව සාමාජික රැස්වීමේ දී ඔබ නිවේදනය කලේ ය.

පක්ෂය තුල දිගින් දිගටම පවතින මෙම තත්කාරයවාදී පිලිවෙත් විසින් වර්තමාන අරගලය තුල අපගේ අරගලයට බරපතල ලෙස හානි සිදු කලේ ය. ගිය මාසය තුල එක් වරක්වත් අම්බලන්ගොඩ ලෝකල් සභාව රැස් කලේ නැත. වැඩ කර ගැනුනේ හුදු නිවේදන මගිනි. 

අරගලය අප පසුකරගෙන ගමන් කරමින් තිබිනි. අප්‍රියල් 2, සෙනසුරාදා පීසී රැස්වීම තුල සාකච්ඡා කර මේ තත්වයට මුහුන දීම සදහා පක්ෂය සූදානම් කල යුතු ය යි මම කල යෝජනාව සැලකිල්ලට ගත්තාදැයි මම නො දනිමි. ඒ වන විටත් අරගල රැල්ල පුපුරා ගොස් තිබුනු අතර 3දා දීප ව්‍යාප්ත උද්ඝෝෂනය සංවිධානය වී පැවතිනි. මීට අදාල ප්‍රකාශනයක් නිකුත් කරගෙන 3 උද්ඝෝෂනයට සහභාගි විය යුතු යයි මම කීමි.

දේශපාලන කමිටුව ගත් තීන්දුව දැනගැනීමට නො හැකි වූ අතර රත්නසිරි සහෝදරයා කීවේ මෙය ස්වාභාවික හා භයානක අරගලයක් නිසා අප කිසිත් නො කරන බව ය.

3 දින උදේ හික්කඩුවේ අමරතුංග සහොදරයාගේ නිවසට පැමිනි ගම්මු කිහිප දෙනෙක් අපි කුමක් කරමුදැයි ඔහුගෙන් උපදෙස් පැතූහ. ඔහු සාමන්‍ය විස්තරයක් කල පසු “ඔයාල කතාව විතරයි.වැඩ නැහැ“යි කියා යන්ට ගියහ.මා වෙත පැමිනි අයට මම මගේ සහභාගීත්වය ස්තිර කල නමුත් පක්ෂයේ සැලැස්මක් නැති බැවින් මා සිටියේ දෙගිඩියාවෙනි.

බන්ඩාරවෙල ලෝකල් සහාව නියෝජනය කරන බන්ඩාරවෙලින් සැතපුම් සියගනනක් ඈත කොලඹ ආසන්නයේ පදිංචි විලියම් සහෝදරයාට ලෝකල් ලෙකම් කීවේ අපි ෆේස් බුක්වලින් ලක්ෂ ගනනක් අතරට යන බව ය. විලියම් සහෝදරයාගෙන් බේරෙන්නට බැරි තැන ඔහු පක්ෂ ප්‍රකාශය මුද්‍රනය කර බෙදා හරින ලෙස විලියම්ට දැන්වී ය.

3දා ඇතැම් තැන්වල ලෝකල් රැස්වීම් යොදාගෙන තිබිනි. නුවර දී අයිවන් සහෝදරයා උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වීම ගැන කතා කල විට මධ්‍යම පන්තික කඩි කදුලප්පුව යයි ඔහුට පහර දෙන ලදී. 

එලෙසින් ම දීප ව්‍යාප්ත උද්ඝෝෂනය නො තකා සුපුරුදු හා සාමාන්‍ය අන්දමින් කටුනායක නිදහස් වෙලද කලාපයේ වැඩ කිරීමට හලාවත ලෝකල් සභාව මෙහෙය වූ නමුත් ඇදිරි නීතිය නිසා එය වැලකුනි. 

4දා ධීවර කන්ඩායමක් නිහාල් සහෝදරයාගේ නිවසට පැමින සටන්පාඨ හා සහභාගී වන ආකරය විමසී ය. නිහාල් ලේකම් කපිලට කතා කලේ ය. අපට කතාවක් කරන්න ගන්න පුලුවන් දැයි බලන්නැයි කපිලගෙන් උපදෙස් ලැබිනි. 

තවත් සහෝදරයෙක්ගේ අඹු අරුවන් උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූයේ කතාව විතරයි වැඩ නෑ කියමින් ඔහුට පරිභව කරමිනි.

පක්ෂයේ දිගු කාලීන හිතවතෙක් ලසිත සහෝදරයාගේ ෆේස්බුක් සටහනකට comment කරමින් දැන්වත් සදලුතලයෙන් බැස මහ පොලවට එන ලෙස අවවාද කලේ ය.

අද 7 කපිල සහෝදරයා හලාවත ගුරුවරු සමග උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වී ඇත.එය බලපෑම් සහගත මැදිහත් වීමකි.

කල් පසු වී කල සුලු මැදිහත් වීම් අසංවිධානාත්මක මෙන් ම නො සැලකිලිමත් ය. අප එසවූ සටන් පාඨ පුවරු කියවා ගැනීම පවා අපහසු ය. එයමත් පෙන්නුම් කරන්නේ තවමත් වර්ධනය වන විප්ලවවාදී තත්වය සම්බන්ධයෙන් අඩ අදුරේ ගැවසීම යි.

මේ අතර සංවිධානයක් නැතිව භයානකය යි කර අරිමින් සිටි ජවිපෙ ක්‍රමානුකූලව උදඝෝෂනය තුලට රිංගමින් සිටිති. ඊයේ මහරගම උදඝෝෂනය මෙහවූයේ පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයයි. දැන් අපගේ පමාවේ වාසිය ද සහිතව සැබෑ අනතුර මතුවෙමින් තිබේ.

හිටපු හමුදාපතිවරයෙකු වන කමල් ගුනරත්න විරෝධතා ව්‍යාපාරය තුල සාමාකාමී මෙන් ම ප්‍රචන්ඩකාරී පිරිස් ද සිටින බව පැවසුවේ ය.

හම් භාන්ඩ සමාගමක් වන  පීජී මාර්ටින්ස් හිමිකරුවන් වැනි අය ද ගොටා නෙරපා හරින ලෙස උද්ඝෝෂනය කලහ. ගුනරත්නගේ සාමාකාමී කන්ඩායම යනු කම්කරු පන්තිය පාලනය කිරීමේ හා ජාතික රාජ්‍ය පවත්වාගෙන යාමේ අසමත්කම නිසා ගෝටාබය පලවා හැරීමට පෙල ගැසුනු ධනපතියන් හා එම අවශ්‍යතාවන්ගෙන් ම මෙහෙයවුනු සුලු ධනේශ්වරයයි. අනෙක් කන්ඩායම වාර්ගික හා ආගමික බෙදීම්වලට එරෙහිව ජාතික සමගිය ගැන කතා කල තරුනයන්, කම්කරුවන්, සහ ගෘහනීන් ඇතුලත් පීඩිත ස්ථරයයි. ආන්ඩුව  ප්‍රචන්ඩත්වය පරාජය කිරීමට පසුබට වන්නේ නැතැයි ගුනරත්න කියා සිටියේ ය.  

ගුනරත්නගේ හමුදාව සිය ගනනක් විරෝධතාකරුවන් අත් අඩංගුවට ගත්තේ ය. අප, තවමත් රදවාගෙන සිටින මෙම දේශපාලන සිරකරුවන් නිදහස් කරන ලෙස ඉල්ලා, කම්කරුවන් හා සෙසු පීඩිතයන් අතර, බලගතු මැදිහත් වීමක් කල යුතු ය. මහජන  වයාපාරයේ ප්‍රජාතනත්‍රවාදී අයිතින් ආරක්ෂා කිරීම අනෙක් කරුනයි. අපගේ අරගලයේ මූලික ඉලක්කයක් වන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම සදහා, මහජන ව්‍යාපාරය තුල දැනුවත් ප්‍රයත්නයක් දැරීමයි. කම්කරු පන්තිය විසින් බලය  අල්ලා ගනු ලැබීම කම්කරු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ක්‍රියාත්මක කිරීම සදහා මූලික අවශ්‍යතාව වන්නේ ය. අපගේ අරගලයේ අරමුන එයයි. 

ධනපති පක්ෂ, ව්‍යාජ වාම පක්ෂ සහ සෙසු අවස්ථාවාදී වයාපාර මෙම අරගලය මධ්‍යයේ සිටී. නායකත්වය අප අතට ගැනීම තීරනාත්මක ය. එය සටනකින් තොරව, පක්ෂයකින් තොරව සිදුවනු නැත. දැන් අප මුහුන දී සිටින අභියෝගය මෙයයි. 

නමුත් හොද ම පිලිවෙත අප අතේ යයි පුරසාරම් දොඩනු වෙනුවට, කම්කරුවන් හා තරුනයන් සමග උරෙනුර ගැටී ගෙන යන ජීවමාන අරගලය තුල මහජනයා උගන්වා ගැනීම සදහා අප දැන් හැරී ගත යුතු ය.

මේ අතර උද්ඝෝනය තමන්ට භයානක යයි ධනපති පන්තිය ගනන් බලන අතරේ ව්‍යාජ වම්මු සහ දේශපාලනික බෙල හීනයෝ මෙය නායකත්වයක් නැති නිසා අනිවාර්ය පරාජයට නියමිත යයි දෙසති.

ඉතිහාසය මීට හාත්පසින් ම වෙනස් ය.1953 හර්තාලය විසින් ආන්ඩුව මහ මුහුදේ නවතා ලිබූ නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් නමැති බ්‍රිතාන්‍ය නැවට පලවා හරින ලදී. නැවත එය කැදවා ගන්නා ලද්දේ කම්කරු පන්තියේ පක්ෂවල එනම් සමසමාජ.කොප නායකයන් විසිනි.  

ඉල්ලීම් 21 ව්‍යාපාරය යටපත් කිරීම සදහා අගමැති සිරිමා බන්ඩාරනායකට ලසසප, කොප නායකයන්ගේ සහාය ලැබුනි. ඔවුන් ඊට සහාභාගි වූයේ ප්‍රතිඝාමීත්වයට එරෙහිව ධනපති ක්‍රමය අහෝසි කර සමාජවාදය ගොඩ නගන සටනේ අතරමැදි පියවරක් ලෙස එය හුවා දක්වමිනි. 1976 දීත් කම්කරුවෝ ආන්ඩුවේ හදිසි නීති නො තකා සටන් වැදී සමගි පෙරමුනු ආන්ඩුව බිම හෙලූහ. 

1968 මැයි ජුනි ප්‍රංශ කම්කරු අරගලය මැඩ පැවැත්වීම සදහා සිය හමුදාව මෙහෙයවිය හැකියයි හමුදාපතිට විශ්වාසයක් නො වූ තැන, අගමැති ඩිගෝල් ස්ටැලින්වාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ සහායෙන් පන බේරා ගත්තේ ය.

අප පක්ෂය 1968 දී ගොඩ නැගුවේ මෙම පසු ගිය හා ඉදිරියේ සිදු වීමට නියමිත පාවා දීම් ආරක්ෂා කල ලෝක ප්‍රපංචයක් වූ පැබලෝවාදයට එරෙහි ජාත්‍යන්තර අරගලය තුලිනි.

දැනටමත් පාලක පන්තිය පරාජයකින් ගැලවීම සදහා යත්න දරමින් සිටී.අපගේ පෙර දැකීම් පරිදි ම ධනේශවරයට පැරනි වාම මුක්කු නැත. සමාජවාදය නැමැති කවදා හෝ ලබා දීමට පොරොන්දු විය හැකි වැඩ පිලිවෙලක් අද කිසිවෙකු සතු නො වේ.

මේ ග්‍රීසිය හෝ ඊජිප්තුව ද නො වේ. ව්‍යාජ වම්මුන්ට නිදැල්ලේ හරඹ කරනු නො හැකි ය. පැබ්ලෝවාදී පාවාදීමට එරෙහිව ජාත්‍යන්තරවාදය විශේෂයෙන් නො නවතින විප්ලවය සදහා වසර 54ක් සටන් කල පක්ෂයක් මෙහි ඇත. 

ජය හෝ පරාජය තීන්දු කරනු ඇත්තේ අරගලයයි. සියලු ඊනියා වම්මු කුජීත වී ඇත. වෘත්තීය සමිති එලිදරව් වී ඇත. මර ඇදට වැටුනු මේ පක්ෂ හා නායකයන්ට මුක්කුව දී කෙලින්කර ගෙන තබා ගත්තේ පාලක පන්තිය විසිනි. දැන් එම නායකයන්ට කල හැකි කිසිවක් ම නැත.

අපි කලකට පෙර සිට වටහාගෙන සිටින පරිදි පාලක පන්තියට බේරී සිටීම සදහා ජාත්‍යන්තර කමිටුවෙන් ඒජන්සියක් අවශ්‍ය ය. ධනවාදය සිය ව්‍යාජ වාම කල්ලිවල සහාය ඇතිව කම්කරු පන්තිය මත බරපතල පීඩනය යොදා ඒ මගින් සසපය පීඩනයට ලක් කරන්නේ එබැවිනි. මෙය පක්ෂය තුල වඩාත් විවෘත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාකච්ඡාවක අවශ්‍යතාව වෙනදාට වඩා දැඩි ලෙස මතු කර ඇත.

සියලු සාධක අනුව අද ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තියේ විමුක්ති අරගලයේ උරගල ය. අවම වශයෙන් මේ විප්ලවවාදී අර්බුදය දකුනු ආසියානු පක්ෂය ගොඩ නැගීම සදහා අවස්ථාව වන අතර මහජන අරගලයේ කිසියම් පරාජයකට මුහුන දුනහොත් එහි අලාභහානි අවම කිරීමට සමත් වනු නියත ය. අප කල් පමා කලහොත් ලේ වැකි ඓතිහාසික අපරාධයකට වගකිව යුතු වනවා පමනක් නො ව සමාවක් නො ලැබෙනු ඇත. බරපතලම දෙය වන්නේ ලෝක කම්කරු පන්තියට එයින් විය හැකි හානිය යි. අප ඉදිරි දර්ශන වර්ධනය  කරන්නේ අරගලය තුල ය. පිකට්, ප්‍රසිද්ධ රැස්වීම්, වාඩිලාගැනීම්, පෙලපාලි සංවිධනය කරමින් මහජන ව්‍යාපාරය සමග සිටිමින් එය වර්ධනය කල යුතු ය.

“දැන් හැරීගත යුත්තේ කම්කරු පන්තිය කරා ය. අසමානතාව, යුද්දය සහ ඒකාධිපතිත්වයට එරෙහි කම්කරුවන් හා තරුනයන් කෙරෙන් මතුවන විරුද්ධත්වයේ සෑම විධ්‍යමාන වීමකදී ම සක්‍රීය ලෙස මැදිහත් වීම කරා ය. දේශපාලන මට්ටම ඉහල දැමීමට, කම්හල් සහ පාසල් තුල කේඩරයන් නිර්මානය කිරීමට, ඉතිහාසයේ පාඩම් හා ධනේශ්වර ක්‍රමයේ ස්වභාවය පැහැදිලි කිරීමට වෙහෙස නො බලා කටයුතු කිරීම අවශ්‍ය ය. සමාජවාදය සදහා සටන් වැදීමට අදිෂ්ඨාන කර ගත් ජනයාගේ හිගයක් නො වනු ඇත.”   

“එහෙත් මේ අධිෂ්ඨානය සමාජවාදය සදහා වන ලෝක පරිමාන ව්‍යාපාරයක් තුල කම්කරු පන්තියේ අරගල ඒකාබද්ද කරන මූලෝපායකින් සන්නද්ද කල යුතු ය.” (www.wsws.org/en/articales/2020/01/03/pers-j03.html)  

“විප්ලවවාදී පක්ෂය, තමන් විශ්ලේෂනය කරන සිද්ධීන්ට සහභාගී වන අතර කම්කරු බලය හා සමාජවාදය සදහා ලෝකය වෙනස් කිරිමේ අරගලය තුල දැඩි ප්‍රයත්න දරයි.” (the resurgence of class and the tasks of the socialist party)

අප දැනටමත් අත්‍යවශ්‍ය ඉදිරි දර්ශන වර්ධනය කර ඇත. මේ වන තුරුත් ජන අරගලය සම්බන්ධ පක්ෂයේ විශේෂ කැදවුමක් ලෝසවෙ තුල නැත. අද විජේ සහෝදරයාගේ ප්‍රකාශයක් වීඩියෝවක් ලෙස නිකුත් වී තිබේ. එය වැදගත් පියවරකි. මා රත්නසිරි සහෝදරයා මගින් පීසීයට යෝජනා කල පරිදි අත් පත්‍රිකා දසදහස් ගනනින් බෙදා හරිමින් මැදිහත් වීම තීව්ර කල යුතු ය.

අද දක්වාත් මේ ප්‍රශ්නයට අදාලව මධ්‍යම කාරක සභාව කැදවීමට අප අසමත් වී ඇත. මෙය දිගු කලක තිස්සේ පවත්වාගෙන යනු ලබන නරක පුරුද්දක් පමනක් නො වේ. වර්තමාන ගැටලුවල ප්‍රධාන ම හේතුවකි. අප වර්තමාන තාක්ෂනය යටතේ මකාස කැදවා ගැනීම ඉතා පහසු ය. ඔබ මකාස නො කැදවූයේ ප්‍රශ්න මතු වීම හැකි තාක් මග හැරීම උදෙසා ය. එහෙත් දැන් ප්‍රශ්න අපගේ හිස මතටම කඩා වැදී ඇත. තවමත් කාලය තිබේ. අපට දැවැන්ත මහජන පක්ෂයක් ලෙස ඉස්මතු වීමට අවශ්‍ය සියල්ල ඇත. අපි අවස්ථාව දැනුවත්ව අත්පත් කර ගත යුතු ය.

“අප වර්ධනයේ කොන්දේසි විශ්ලේනය කරන්නේ ඒවා අපට හොරා ද අපගේ කැමැත්තෙන් ස්වාධීනව ද හැඩගැසෙන ආකාරයෙන් ම ය. අප එසේ කරන්නේ ඒවා වටහා ගැනීමෙන් අනතුරුව අපගේ ක්‍රියාත්මක කැමැත්ත මගින් හෙවත් සන්විහිත පන්තියේ කැමැත්ත මගින් ඒවා මත ක්‍රියා කිරීම සදහා ය. ඉතිහාසය කෙරෙහි අපගේ මාක්ස්වාදී ප්‍රවේශයේ මේ දෙපැත්ත ඉතා සමීප ලෙසත් අවියෝජනීය ලෙසත් එකට බැදී ඇත. හුදෙක් සිදුවන දේ සැලකිල්ලට ගැනීමට පමනක් අප සීමා වුවහොත් කුමක් සිදු වේ ද? දීර්ඝකාලීන වසයෙන් බලන විට එවැනි ප්‍රවේශයක් දෛවවාදය (fatalism) හා උපේක්ෂාව (indifferentism) කරා ද, සාමාජික ථීනමිද්ධය (social apathy) කරා ද පිරිහෙයි. එමතු නො ව එක්තරා මන්ටමක දී එය මෙන්ශෙවික්වාදයේ අංශයක් වැලද ගනී. එසේ වැලද ගන්නේ දෛවවාදයේ මහත් කොටසක් හා මිනිසුන්ට හොරා සිදු වන දෙය නමස්කාර පෙරදැරිව පිලි ගැනීම ගැබ්වන අංශය යි. අනික් අතට, අප හුදෙක් විප්ලවවාදී ක්‍රියාවට, විප්ලවවාදී කැමත්තට සීමා වුවහෙත් සිදු වන්නේ කුමක් ද? එවිට අප ආත්මීයවාදයට (subjectivism) වැටීමේ අනතුර මතුව එයි. ඒ ආත්මීයවාදයෙහි විවිධ රූප ඇත. අරාජකවාදය (anarchism) එහි එක් රූපයකි. වාම සමාජ විප්ලවවාදය තවත් රූපයකි සමාජ විප්ලවවාදය යනු ආත්මීයවාදයේ රුසියානු දේශීය රූපාකර ය යි. අවසාන වසයෙන් ආත්මීයවාදයේ මේ රූපයන්ට කොමියුනිස්ට්වාදය තුල ම එය ප්‍රකාශයට පත් වන විධි ඇතුලත් වේ. වලැඩිමීර් ඉලිච් ලෙනින් ඒ විධි හැදින් වූයේ “වාමාවාදය නමැති ලදරු රෝග යනුවෙනි. සමස්ත විප්ලවවාදී දේශපාලන කලාව ම සමන්විත වන්නේ වෛශයික විශලේෂනය ආත්මීය ක්‍රියාව සමග නිරවද්‍ය ලෙස බද්ධ කිරීමෙන් ය. ලෙනිනවාදී ගුරු කුලයේ සාරය මෙතැන ගැබ් වේ.” (ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි, යුරෝපය හා ඇමරිකාව)  


විප්ලවවාදී සුබ පැතුම්

නන්දන

ප.ලි  

මෙම ලිපිය නිම කරමින් සිටින අතර, “පක්ෂය, ශ්‍රී ලංකාව් රාජපක්ෂ ආන්ඩුව පෙරලා දමනු !..” යනුවෙන් ප්‍රකාශයක් පල කර ඇත. මෙය වැදගත් පියවරකි. පක්ෂයක් හැටියට අප අරගලයේ න්‍යායික ගැටලු විසදා ගැනීම සදහා ඒකාබද්ධ ප්‍රයත්නයක් දැරිය යුතු ය. මධ්‍යම කාරක සහාව හැකි සෑම අවස්ථාවක ම කැදවීම අවශ්‍ය ය. ඒ සදහා පියවර ගන්නා මෙන් යෝජනා කරමි.

ජායාරූපය facebook තුලිනි.

#theSocialistLK

ලංකා ඉතිහාසයේ දැවැන්තම මහජන නැගිටීම හමුවේ සසප නිලධරයේ ඇල් මැරුනු ප්‍රතික්‍රියාව හා වාම කන්ඩායමේ සටන Read More »

The fight for principles and leadership of the working class: How SEP-SL bureaucracy expelled revolutionaries

By Sanjaya Jayasekera 

Image
Sanjaya speaking at a SEP Colombo Fort picket on 17 June 2019

The leadership of the Socialist Equality Party (SEP) – Sri Lanka recently (06 May) released three documents officially announcing that it has expelled two of its leading comrades, Nandana Nannetti and Sanjaya Jayasekera from the Party, almost half a year after the act. The announcement included a statement, a resolution of the Political Committee, which comprises a bureaucratic clique, and a letter by party’s General Secretary (GS)  to its membership, each relating to the expulsion of the aforesaid comrades. 

theSocialist.LK published a prelude to opening a discussion on the issues relating to these expulsions and the fight waged by the SEP-Left faction for revolutionary principles, theory and organization, and  two articles by comade Nannetti followed. This illustrative write-up is followed by my reply to Deepal Jayasekara, the GS, against  my expulsion, and will continue to brief the struggle of the left faction, as another step toward helping to draw the necessary political lessons and conclusions. 

One fact should be stressed at the outset. The membership and all sympathisers of the party will recognize the undeniable fact that the SEP-Left faction’s fight for a revolutionary Party always centred on securing the long traditions of Bolshevism and defending the struggle for Trotskyist permanent revolution. The party of the world socialist revolution in Sri Lanka and, mainly, of South Asia has to be saved, strengthened and built as the mass party of the revolutionary proletariat, resolving the historic crisis of the leadership. This requires a resolute fight against those who stand against these principles. 

Why Now? 

Anyone who first reads from the SEP statement the news that the said comrades  have  been expelled after a number of months since the same was done, will necessarily ask the unavoidable question: why is this revelation made just now? 

The reason given  by the statement is that “[t]he party decided not to publicize their expulsion, hoping that they would reconsider their increasingly destructive behavior and refusal to abide by party decisions. But, later this hope proved to be in vain. Instead, Nandana and Sanjaya have stepped up their open anti-party activities.” 

What does this statement mean? The party regime expected Sanjaya and Nandana to admit the allegations levelled against them by the regime and be qualified to be awarded the party membership. In any event, there was no communication of such ‘hopes’ from GS, who for half a year failed to abide by the provisions of the Constitution in respect of an expulsion of a party member. 

By stating so, this leadership covertly conceals history, the struggle waged by the left faction including Nandana and Sanjaya, and the political and organizational questions that remained unresolved within the party, even though all attempts were made by the faction at all instances to open discussions to resolve the issues. It also suppresses the facts leading to continuous calculated attempts by the leadership to silence dissent within the party, embodied by the left faction and few other comrades. 

The obvious reason for this sudden revelation by the Party regime was because all its attempts to politically silence Sanjaya and Nandana failed. The activities of the Colombo Action Committee (CAC), of which these two comrades are members, were denounced as being hostile to the party, and its statements were refused to be published in the WSWS, as its Sri Lanka Editor claimed, the CAC was not ‘approved’ by the Party prior to its establishment. However, in spite of CAC’s open requests to politically explain the so-called ‘hostility’, the party regime never made such explanations, even to-date. Instead, the regime took steps to ‘expose’ the conditions pertaining to the expulsions of these comrades, which explains nothing and draws no political lessons, but rather raises a series of questions that these write-ups are intended to answer. 

Personal Accusations

It is quite obvious that the approach of the SEP statement in levelling highly subjective personal  accusations against Sanjaya in the paragraphs 4 to 7  thereof is not the way of Marxists. The accusation has no basis and is factually incorrect:  he joined the party in 2009 just as he graduated. Thereafter, he undertook and was conferred a number of  leadership roles and was a writer for the world socialist website.  He was elected to the CC in both congresses held in 2015 and 2018, and selected to the Political Committee (PC). In 2018, Comrade Dias himself recommended the presence of Sanjaya, being a lawyer,  in the PC.  Now, the leadership should respond, at what stage  did the party turn to psychoanalysis and subject Sanjaya to such analysis and find that their accusations are merited? 

These baseless allegations made for the first time in this statement does nothing but nauseatingly expose the petty mentality which unconsciously led the middle-class stratum of the Party bureaucracy in their  relationship with Sanjaya. Pathetic! The regime knows these accusations only appeal to the gullible and backward layers attracted to the party, upon which it endeavors to tighten its strength.  

Before the Expulsion

Sanjaya’s expulsion for sharing two Facebook posts of the Colombo Action Committee was preceded by his suspension for several months for intervening, with a revolutionary perspective, in the historic mass struggles of the last year (2022) and delivering a public lecture at Public University, GotaGoGama on 15 June. The details regarding this unprincipled suspension which was vehemently objected to by Sanjaya in his self-defensive letter to the party is a matter that could be considered separately.  

While the statement says that the Party was careful not to publicize these expulsions with good hopes, it does not explain why it suppressed the fact, even from the membership of the party, that Sanjaya resigned from the membership of the Political Committee and from the Chairmanship of the Action Committee for the Defence of Freedom of Art and Expression (ACDAE), for reasons stipulated,  in late September 2021. No political assessment of this resignation was done, no official communication made and explanation provided to the membership,  nor discussion held either with Sanjaya or within the party membership in this regard. Being an all powerful clique, they very well knew, there was no space for such comradely discussions; so why bother? 

The ‘purge’ against Sanjaya commenced since then.  In November 2021, Sanjaya joined the debate on the stance of the International Committee of the Fourth International (ICFI) in respect of the right of and the slogan of self-determination of the oppressed nations, and defended the ICFI analysis and position in that regard. When comrade Nandana was suspended  on the allegation that he distorted the ICFI’s stance in that regard, Sanjaya stood by Nandana, in Locale meetings and in one Central Committee (CC) meeting,  as the allegation was wrong and suspension unfounded.  

Due to this reason, Sanjaya was imposed two specific conditions – which were akin to standing orders of the party Congress – parallel to such imposition on Nandana, to be specifically bound by, as a prerequisite for permitting to attend the third national Congress of the Party. In response to the imposition of these conditions, which both Sanjaya and Nandana admitted, Sanjaya wrote a long letter, dated 08 February 2022,  addressed to the then General Secretary, comrade Wije Dias, denying the several allegations of discipline. This letter also explained the reasons for my resignation from PC,  giving eight items of political issues regarding the party’s political engagement and the work of the Editorial Board.  It stated as follows:

“The decision to resign from the membership of the PC was never caused by subjugation to middle class pressures to abandon my revolutionary responsibilities, but was taken as the last resort, when I was finally unable to bear the pressure I had to bear as a member of the PC itself. This pressure was due to the non-availability of democratic space to vent out my constructive, but critical and dissenting views, which would be debatable. The following observations are based on my experience and understanding of the matters within the Party, and are required to be discussed seriously, patiently, democratically and in a very healthy and comradely manner without any sense of intimidation or suppression or political profiling. Having often been subjected to political profiling i.e. being blamed as being subjected to middle class (alien) pressures whenever a dissenting view was expressed during PC meetings – my experience was that there was no such healthy environment within the PC for such serious discussions of the following, inter alia…”

This letter also explained in detail why Sanjaya was compelled  to resign as chairman of ACDAE: The growing cynicism and lack of trust of the leadership in him,  lack of support from the party leadership, the use of the action committee only as a tool of party recruitment and propaganda, converting it to another organ of the party, which he objected to. 

Contribution in the Third National Congress

Party’s third National Congress, which was called unconstitutionally, was postponed due to the objections raised by the left-faction in its letter to the party dated 10 February 2022, demanding discussion and resolution of political disputes before the Congress, and revocation of Comrade Nandana’s suspension, to enable him to participate in pre-congress discussions. 

With the intervention of the International Committee the Congress was thus postponed, but its advice was disregarded: to discuss and resolve the internal disputes before the Congress. 

On 15 May, intervening in the congress proceedings, Sanjaya stated as follows:

In the World Socialist Web Site, we have noted that the manifestation of the global economic crisis experienced in Sri Lanka, against the backdrop of the contradictions of the world imperialist capitalist system that has exploded through the Russia-Ukraine war, has marked a decisive development in a series of struggles of the global working class. We have made the effort to bring to a higher level the theoretical and political struggle against the pseudoleft and struggled relentlessly against capitalist reformism, nationalism and trade unionism as the most essential foundations for the task of giving a revolutionary orientation to the class struggles in Sri Lanka and building the party as the mass party of the workers and the oppressed. We have advanced the program of an international alliance of independent action committees as the practical political action of this struggle.

The experience of the people’s struggles against the Rajapaksa government has taught the party the necessity to bind itself organically to such struggles and their developments, not to be alien to them, but to provide theoretical, perspective-wise and essentially practical leadership promptly and at all stages in the coming revolutionary struggles during the decade of the socialist revolution. Our international movement’s clarification that, had there been a section of our party in the Egyptian revolution, the direction of that revolution would have changed, has a direct relevance to our party in Sri Lanka.

Social and political dialectics and ideologies that develop in the working class, youth and students, as well as the party’s perspectives, program, and practical activities, all of these must be subjected to sharp analyzes and critical discussions by the comrades of the party in all party bodies, and this is the most essential requirement of materializing the party tasks that have been placed before us through the perspective of the congress. That is to establish inner party democracy. Lenin described the organizational method of democratic centralism in the revolutionary party as “freedom to criticize, unity in action”.

In order to carry out the historical political tasks assigned to the party, as explained in the Congress resolutions, I propose that the party leadership and the membership should commit themselves after this Congress to raising the level of education and critical intelligence of the party comrades, by defeating the particular “anti-intellectualism” rooted in the party for a considerable period of time, as well as by overcoming the “theoretical and critical poverty” of our comrades, to advance the party with new energy.”

The party bureaucracy did not want to commit to these critical demands of the objective development within and outside the party, but was hell-bent on suppressing the left-faction, first targeting Nandana and Sanjaya. 

Intervention in the GotaGoGama

Since early April 2022, the left faction was demanding that the  party take every step to fight for the leadership of the mass struggles or to endeavor to impose a considerable influence upon the struggles against the Rajapaksha government. The party regime considered it alien to the mass struggles and let it be exploited and derailed by the pseudo-left. In its fight for active intervention in the mass struggles, the left faction was guided by the lessons of the experiences of the Egypt revolution and the following counter-revolution.

Image
Sanjaya in the historic Galleface Greens lecture
on 15 June 2022

A letter sent to the Central Committee in the early hours of 09 April 2022  in this regard will testify to this struggle by the left-faction, and will be published here  sooner.  

The issue of calling to prepare the working class for a general political strike had already been raised by comrade Nandana and others and this demand was rejected by leadership saying that neither the party, nor the working, class was ready for such a general strike. The masses had to be  prepared for a general strike during a period of time, and hence the demand of the left faction.

Even the invitations by party sympathizers who were active in the mass struggles to intervene in the protest site at Galle Face Greens (GotaGoGama) were refused by the members of the leadership, saying the place was not safe for party cadre. 

It is in these circumstances, that Sanjaya was offered to deliver a lecture on the topic of  “Freedom of Art, the Experience of the Struggle and the Way Forward”. This was communicated to the party leadership as soon as it was received, about two weeks before the event. The CC statement shamefully suppresses the necessary facts and correspondence, only to serve one purpose, to justify Sanjaya’s suspension for intervening in the mass struggles with the perspective of the International Committee. The party bureaucracy tried to block Sanjaya’s participation in the Public University lecture at the eleventh hour, and led the Locale to pass an urgent resolution against his imminent intervention, in the absence of himself, comrades Ananda Wakkumbura and Fareeda who were Locale members. 

Sanjaya’s self-defensive letter dated 15 August 2022, consisting of 20 pages including all correspondence in this regard, clearly explains why the suspension was arbitrary. 

In any event, it should be stressed that, in the absence of any prohibition for Sanjaya’s intervention in GotaGoGama, not representing the party there,  even till the event was advertised in social media, the  decision to go ahead with the  intervention was a politically calculated, conscious one taken by the comrades of the left-faction. There was no option but taking the risk of being subjected to disciplinary actions by the party regime, for not abiding by its last-hour resolutions. That risk was taken, because the comrades correctly assessed and firmly believed   in the historical significance of that intervention. 

Sanjaya’s said letter in its concluding paragraphs aptly stated as follows:

“The PC proceeding to suspend three leading comrades of the party taking refuge in its bureaucratic maneuvers, while subjecting them for a considerable time to continuous slanders, suppression and intimidation within Locales and membership meetings, just because they have refused to be “yes-men”, is a rotten indication of a danger that the party leadership and then the whole party is decelerating into a political degeneration within.”

This danger should be defeated. That is the responsibility of a conscious, critical membership, which should have no other bias but the working class. 

The principles on Party Unity in the SWP resolution (from The Struggle for a Proletarian Party) referred to in the SEP statement equally applies today:

 ” The Socialist Workers Party is a revolutionary Marxian party, based on a definite program, whose aim is the organisation of the working class in the struggle for power and the transformation of the existing social order. All of its activities, its methods and its internal regime are subordinated to this aim and are designed to serve it.

Only a self-acting and critical-minded membership is capable of forging and consolidating such a party and of solving its problems by collective thought, discussion and experience. From this follows the need of assuring the widest party democracy in the ranks of the organisation.”

Expulsion

As mentioned above, Sanjaya’s expulsion from the party membership, without any disciplinary inquiry, and any opportunity to hear an appeal,  was based on sharing two facebook posts of the CAC. 

This expulsion was objected to by Sanjaya in his letter dated 24 November 2022 addressed to Comrade Deepal Jayasekara, which was also intended to partly respond to the 12 November CC’s Resolution aforesaid. 

This letter, which is self-explanatory,  is reproduced below, and will answer a number of questions arising from the documents published by the party. 

Questions of discipline demand political explanations, which the party bureaucracy continuously failed to arrive at.

While the SEP bureaucracy cites the SWP Resolution to attack its expelled comrades on the issue of discipline, it fatally fails to  draw the necessary lessons from that resolution which intended to prevent a rift within the Party.   

Image
Sanjaya invited to speak at a meeting of Rationalists on freedom of expression,  24 August 2019

24 November 2022

Deepal Jayasekera, General Secretary, 

Socialist Equality Party, 

Sri Lanka,

Dear Comrade,

I am perturbed, but not surprised, to receive your email dated 19 November 2022 (10.50am), along with the attached document, communicating to me a Central Committee (CC) decision expelling me from the membership of the Socialist Equality Party-Sri Lanka (SEP). Please be informed that I do not agree with the said decision of the CC and PC to expel me, and vehemently object to the positions taken by the Party leadership and communicated to me as aforesaid.

I am perturbed, but not surprised, to receive your email dated 19 November 2022 (10.50am), along with the attached document, communicating to me a Central Committee (CC) decision expelling me from the membership of the Socialist Equality Party-Sri Lanka (SEP). Please be informed that I do not agree with the said decision of the CC and PC to expel me, and vehemently object to the positions taken by the Party leadership and communicated to me as aforesaid.

This letter is to briefly communicate my immediate response to your decision and I will write more for further clarifications, whenever required.

Once again, this decision of the CC and PC shows the continuation of the party leadership’s undemocratic and bureaucratic approach to avoid and suppress serious political questions and organizational matters of the Party, and to cover it up with fake assertions of democratic centralism.

The procedure adopted to expel me from the membership is flawed and antidemocratic. According to your letter, the decision to expel has been taken by the CC at a meeting held on 12 November 2022. You provide no report as to what were the issues debated, what were the salient points of issues for and against the proposal to expel, and which Comrade made which submission. As with my previous suspension of membership for delivering a lecture in GotaGoGama during recent mass struggles, once again, you have not issued me any charges and time to respond, and no disciplinary inquiry has been held. On top of that, you have continuously rejected any discussion with me and Comrade Nandana (or Wakkumbura) on the disputed issues, though such a discussion was repeatedly requested by us and other concerned comrades.

Tragically, your letter also fails to mention anything discussed with the other members of the International Committee, including Comrade David North, about the disciplinary measures taken against myself, comrades Nandana and Wakkumbura and what political clarifications made during such discussions, in relation to our previous suspensions or instant expulsions.

Your letter is intended to misdirect and suppress very material facts and therefore is dishonest. While mentioning about my suspension – which suspension was extended by the Party leadership including yourself for a period of five months without communicating to me any decision taken by the Party and not giving me any discussion with the party, and intended to keep me politically dead and inactive for an indefinite time – your letter suppresses the material fact that I sent a 20-page long letter (dated 15 August 2022) to you against my suspension, with all facts and correspondence. Not even a word uttered in your letter about this important letter, where I deny all your allegations, and you do not mention whether it was discussed in the PC or CC and with IC, and among the membership. However, I am aware that just one or two days after you sent me your 19 November letter, you had already shared your letter with the membership. Not even natural justice!

Failing to mention the aforesaid, in order to falsify facts and hoodwink gullible membership, you only mention that ” Sanjaya has not so far openly admitted that he has breached party discipline, and is continuing to justify his act” (translation mine). If I was supposed to accept your allegation that I had breached party discipline, what is the purpose of requesting by your letter dated 25 July 2022 to respond to your letter of suspension? Does that mean the suspension and its confirmation were already decided, whatever be my reply and objections? Also, why do you fail to mention where and how I have justified my act and how you dispute my justification?

Now, the new allegations against me for expelling me from the membership is sharing two Facebook posts of Colombo Action Committee (CACPS)! The party leadership had no reason to object to me being elected as Chairperson of the Action Committee, but raised guns when I shared, as I should, two Facebook posts of the action committee. Your so-called warning had no merit, and did not contain any responses to the issues raised by the relevant document of the action committee, and it was solely intended to silence dissent.

It is my best knowledge that Comrade Nandana, for a number of times, even at a CC meeting where I and Nandana last attended early this year, requested to have a discussion on the political matters at issue, but the leadership continuously failed to provide it. Instead, on fabulous allegations, the leadership suspended his membership, extended it, permitted some members of the party leadership to spread lies against us, closed all room for free discussion in Locale meetings, and forced comrade Nandana to resort to openly defend himself and his revolutionary personality within the party membership and among the working class at large.

The party leadership showed its extensive sectarian attitude to recent April-July struggles, by turning its back to these struggles and not taking adequate measures to actively engage the party, its student movement or action committees to fight for the revolutionary programme within the mass movement. The 20 July Statement calling for a Democratic and Socialist Congress of Workers and the poor cuts across this sectarianism of the Party leadership.

The Colombo Action Committee was established by delegates, in compliance with this 20 July statement, to wage struggles ahead to build a mass anti-capitalist movement.

Sanjaya, Nandana, Nihal , Udayaprema, and a number of other comrades of the Party are fighting for ICFI’s revolutionary perspective within the Action Committee.

Two statements sent by CACPS to WSWS Sri Lanka Editor were not published in WSWS, and I am aware that the Sri Lankan editor has communicated to the Action Committee no valid reason for not publishing the statements. CACPS asked for any such reasons from the Editor, but no reply was received. Subsequently, the CACPS, in order to respond to the quarries of its members and to tell the truth to the working class, published two posts in its social media (fb) page that the statements have not been published, and expressed its willingness to work hand-in-hand with the WSWS in the future.

None of the political issues raised by the CACPS or its members or any issue with the CACPS itself were addressed by the party leadership (relevant documents are available at fb.com/colomboacps page). It adamantly decided to ignore and not to reply to the several questions raised or to explain its opposition regarding the Action Committee, which is gaining momentum within sections of the working class, urban poor and youth.

Instead of explaining these political issues for the political clarification of the working class and the youth, the leadership of our party decided to witch-hunt those who shared these posts and ‘purge’ the party of them. Sanjaya and Nandana are victims of that ‘purge’. The party leadership seems to have assumed that its decision of nonreplying to the several political questions raised by CACPS is not detrimental to the health of the Party, but retaining members connected to the Action Committee is more harmful and should be expelled. The leadership has thus decided not to tackle the political issues politically, but to administratively ‘purge’ those who the leadership think are instrumental in raising those questions. How pathetic!

A sectarian leadership of a revolutionary party would be best characterized, in Trotsky’s words, by identifying it with ‘alienism to great historical movements, a hardened conservative mentality, smug narrowness, and a most primitive political cowardice‘. Taking all matters into consideration, this description aptly suits the character of the present leadership of our party.

The Leadership which asserts centralism without democracy that makes room for free discussion and criticism, stops at the dead end of bureaucratism and opportunism. Organizational centralism that is not subject to internal democratic debate in the party pushes the leadership towards this retrogression. Then, centralism is another cover for bureaucracy. Party discipline is the unity of action thus subjected to democratic free discussion and criticism. Otherwise, subjecting party membership to a so-called discipline of centralism is to strengthen bureaucracy. This is fatally inimical to the class struggle.

Lenin reiterated:

“We have more than once already enunciated our theoretical views on the importance of discipline and on how this concept is to be understood in the party of the working class. We defined it as: unity of action, freedom of discussion and criticism. Only such Discipline is worthy of the democratic party of the advanced class.” [Party Discipline and the Fight Against the Pro-Cadet Social-Democrats, 1906]

In ‘I stake my Life'(1933), Trotsky, referring to Stalinist party bureaucracy, aptly stated, “fear of criticism is fear of the masses. The bureaucracy is afraid of the people.” The present leadership of our party is afraid of democratic criticism and therefore fears the masses, so the class struggle. It then wishes to be seperate from the mass movement. It even feared to call the working class for the preparation of a political general strike. That is why the leadership considers criticism is hostile to itself, and uses administrative measures to keep criticism and discussion within the party suppressed.

Having long been stuck in its comfort zone, immune from mass struggles and moving away from deep-root social dialectics, the Party has been suffering from a severe leadership crisis and is rotting within. Its general membership lacks in-depth understanding of the theoretical nuances necessary for political clarity and largely avoids political debates among the masses. I have succinctly pointed out these developments in my 15 August letter. The analyses of the articles published originally in the World Socialist Web Site Sinhala section have been lacking theoretical depth for a considerable time (raising these issues in the Locale meetings has been prohibited ). I once again wish to reiterate my statement (attached hereto) I made at the third Congress of the Party, as a Central Committee member of the party since 2015 till the last Congress.

The party leadership never wished to face these challenges, but wished to ‘purge’ those who raised the issues. Regrettably, this reactionary approach will not help to build revolutionary leadership within the mass movement.

The all-time panacea used against political dissidents within the party is once again used against Sanjaya and Nandana: being subject to middle class pressures. What is the political content of these middle class pressures ?; What is its political characteristic, natue?; What political deviations these pressures have manifested in ?; Is this middle class tendency ‘purged’ finally when these two comrades Sanjaya and Nandana are expelled? The CC has to seriously explain these questions, inter alia.

I hereby request to revoke my expulsion immediately, and open the floors for a discussion. Once again I wish to request such a discussion, preferably under the supervision and guidance of the IC, with the Party, to discuss all the political issues upon which, it’s no secret, that there is an open and well-known rift grown between the party leadership and a faction of comrades within the party including myself, comrade Nandana and others. Our expulsion is intended to intimidate and threaten the known members of this group within the party and suppress the political issues we have been raising.

The future is an epoch of intense class struggles. I reiterate I have one and only bias, a bias to the working class. As such, I do not hesitate to risk my life to defend the true heritage which the ICFI has been long fighting for, to complete the unfinished tasks of the past century in ours.

Comradely,

Sanjaya Jayasekera,

Colombo. 

#theSocialistLK

The fight for principles and leadership of the working class: How SEP-SL bureaucracy expelled revolutionaries Read More »

ජාතික මැතිවරණයට පෙර තුර්කියේ මහා මැයි දින පෙළපාලි පැවැත්වේ

Ulaş Ateşçi විසිනි. 

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි මස 01 දින Mass May Day demonstrations in Turkey ahead of national elections  යන සිරසින් යුතුව පලවූ Ulaş Ateşçi විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ විසිනි.

කම්කරු පන්තියේ එකමුතුවේ හා අරගලයේ ජාත්‍යන්තර දිනය වන මැයි දිනය වෙනුවෙන් ඊයේ තුර්කිය පුරා පෙලපාලිවලට කම්කරුවෝ හා තරුනයෝ ලක්ෂ ගනනක් සහභාගී වූහ. දස දහස් ගනනක් ජනයා ඉස්තාන්බුල්හි මොල්ටිපෙ Maltepe චතුරශ්‍රයට රැස්ව සිටි අතර, පොලීසිය විසින් ඓතිහාසික මැයි දින චතුරශ්‍රය වන ටක්සිම් Taksim හි උද්ඝෝෂණ කිරීමට උනන්දු වූ දුසිම් ගනනක්, ප්‍රචණ්ඩ ලෙස ප්‍රහාරයට ලක් කර අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදී.

Image
2023 මැයි 1 සඳුදා, තුර්කියේ ඉස්තාන්බුල් හි මැයි දින පෙළපාලියේ දී විරෝධතාකරුවන් සටන් පාඨ කියති [AP ඡායාරූපය/ඛලීල් හම්රා]

තුර්කියේ අගනුවර වන අන්කාරා සහ ඉස්මීර්, බර්සා සහ ඩයර්බකීර්, කෝන්යා, කයිසේරි, ආර්ට්වින්, සැම්සුන්, යාලෝවා, සොන්ගුල්ඩක් සහ එස්කිසෙහීර් ඇතුළු අනෙකුත් ප්‍රධාන නගරවල මහා මැයි දින පෙළපාලි පැවැත්විණි. තුර්කියේ විශාලතම වෘත්තීය සමිති සම්මේලනය වන රජයට පක්ෂපාතී, මිලියන 1.2ක සාමාජිකත්වයෙන් යුතු (ටූකිෂ්) Türk-İş  විසින් කම්කරුවන් 6,000ක් පමණ සම්බන්ධ වූ  රැලියක් අදනා ( Adana) හි සංවිධානය කරනු ලැබින.

නිල ගණනයන් අනුව 50,000 කට වැඩි තුර්කි ජනයා මරණයට පත් වූ, මිලියන ගණනක් අවතැන් වූ තුර්කියේ සහ සිරියාවේ පෙබරවාරි 6දාපසිදු වූ භූමිකම්පාවෙන් පීඩාවට පත් වූ හටායි Hatay සහ ගාසියාන්ටෙප් Gaziantep හි කම්කරුවෝ ද මැයි දිනය සැමරූහ. ඔවුහු ධනේශ්වර ක්‍රමයට සහ සමස්ත දේශපාලන සංස්ථාපිතයට, විශේෂයෙන්ම මෙම මහා සමාජ ව්‍යසනය පිටුපස සිටින ජනාධිපති රිසෙප් තායිප් එර්ඩොගාන්ගේ ආන්ඩුවට එරෙහිව සිය කෝපය ප්‍රකාශ කළහ.

ට්විටර් පණිවිඩයක් මගින් එර්ඩෝගන් පැවසුවේ, “අපි සැමවිටම උත්සාහ කළේ ඔබට [කම්කරුවන්ට] ඔබේ අයිතිවාසිකම් ලබා දීමටයි. වසර ගණනාවක් සූරාකෑමේ ද්‍රව්‍යයක් ලෙස භාවිතා කළ මැයි දිනය අපි ඔබට නිවාඩු දිනයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කර එය සැබෑ කම්කරු දිනයක් බවට පත් කළෙමු.”යි යනුවෙනි. ඉන් පසු ඔහු මැයි 14 වැනිදා පැවැත්වීමට නියමිත ජනාධිපතිවරණ සහ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ඡන්දය ලබා දෙනලෙස ඉල්ලා සිටියේය: “මගේ සහෝදර කම්කරුවනි, මම ඔබගේ සහයෝගය මත විශ්වාසය තබමි.”යි ඔහු කීය.

ඇත්ත වශයෙන්ම, 2002 දී බලයට පත් වූ එර්ඩෝගන් ගේ යුක්තිය සහ සංවර්ධන පක්ෂය (AKP), 1980 නේටෝවේ පිටුබලය ලත් හමුදා කුමන්ත්‍රණයෙන් පසු මැයි දිනය තහනම් කිරීම සහ ඒ්වෙනුවෙන් පැවතී  රජයේ නිවාඩුව අහෝසි කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය අනුගමනය කළේය.

කෙසේ වෙතත්, විශේෂයෙන් 2007 සිට, මැයි දින පෙළපාලි සඳහා ඓතිහාසික ටක්සිම් චතුරශ්‍රය විවෘත කිරීම සහ මැයි 1 වන දින නිල නිවාඩුවක් යන දෙකම ඉල්ලා වැඩෙන මහජන පෙළපාලි හමුවේ, 2009 දී එය නැවත නිල නිවාඩු දිනයක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට එර්ඩෝගන්ට  සිදු විය.

1977 දී, ටක්සිම් චතුරශ්‍රයේ “ලේවැකි මැයි දිනය”අවස්ථාවේ, ස්වයංක්‍රීය රයිෆල් ප්‍රහාරයකින් පුද්ගලයින් 30 කට වැඩි පිරිසක් මිය ගිය අතර සිය ගණනක් තුවාල ලැබූහ; වෙඩික්කරුවන්ට කිසි විටෙකත් චෝදනා එල්ල වී නැත. 2010 සහ 2013 අතර ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජනතාවක් මැයි දිනය සැමරූ තක්සිම් චතුරශ්‍රය 2013 සිට කම්කරුවන්ගේ පෙළපාලි සඳහා අත්තනෝමතික හා ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ලෙස වසා දමනු ලබෙ ඇත.

කම්කරු පන්තිය, කම්කරුවන් පිලිබඳ එර්ඩෝගන්ගේ වාචාල ප්‍රකාශ නොතකා, පෙර නොවූ විරූ උද්ධමනය හා නිර්දය දරිද්‍රතාවයට එරෙහිව අරගල කරමින් සිටී. සැබෑ වාර්ෂික උද්ධමනය සියයට 110 ඉක්මවන අතර ජනගහනයෙන් සියයට 90 ක් දරිද්‍රතා රේඛාවට පහළින් ජීවත් වෙති.

තුර්කියේ 300,000 වැඩි පිරිසකගේ වැළැක්විය හැකි අතිරික්ත මරණ   සංඛ්‍යාවට තුඩු දුන් COVID-19  වසංගත  සමයේ දී කම්කරු පන්තියේ සිට මූල්‍ය ප්‍රාග්ධනය වෙත ධනය විශාල ලෙස මාරු කිරීම  එර්ඩෝගන්ට විසින් මෙහෙයවනු ලබිනි. තුර්කි බැංකු අංශයේ මුළු ශුද්ධ ලාභය 2022 දී සියයට 366 කින් වැඩි විය. ඊට වෙනස්ව, ජාතික ආදායමේ ශ්‍රමයට ලැබෙන කොටස 2016 දී සියයට 32 සිට 2022 දී සියයට 23.7 දක්වා එනම් 2002 ට වඩා අඩු විය.

තුර්කියේ පෙලපාලිවල කැපී පෙනෙන ලක්ෂණයක් වූයේ, කම්කරුවන්ගේ හා තරුනයන්ගේ වැඩෙන සටන්කාමීත්වයත්, මෙම සටන්කාමීත්වය මාරාන්තික අවසානයක් දෙසට යොමු කිරීම සදහා පෙලපාලි මෙහෙයවන වෘත්තීය සමිති නිලධාරීන්ගේ සහ ව්‍යාජ-වාම කන්ඩායම්වල ප්‍රයත්නය අතර ප්‍රතිවිරෝධතාවයි.

DİSK සහ KESK සම්මේලනවල නායකත්වය ඉස්තාන්බුල්, මොල්ටිපෙහි පැවති ප්‍රධාන මැයි දින රැලියේදී, උත්සාහ කළේ එර්ඩෝගන් ආන්ඩුවට එරෙහි පුලුල් කම්කරුවන්ගේ කෝපය මැයි 14 මැතිවරනය දි ධනේශ්වර විපක්ෂය පිටුපස යැවීමටය. මෙම ප්‍රතිගාමී ප්‍රතිපත්තියේ අරමුන කම්කරුවන් ධනේශ්වර ක්‍රමයේ රාමුව තුල තබා ගැනීමයි.

යුක්රේනයේ රුසියාව සමග කරගෙන යන නේටෝ යුද්ධය, අඛන්ඩව උත්සන්න වෙමින්, ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තියට න්‍යෂ්ටික යුද්ධයේ හදිසි තර්ජනය මතු කරයි. එය වෘත්තීය සමිති නිලධරයන් හෝ ව්‍යාජ-වාම පක්ෂ විසින් මතු කරනු ලැබුනේ නැත. එහෙත් රුසියාවට එරෙහි නේටෝ යුද්ධයේ සැලකිය යුතු උත්සන්නවීමක් සනිටුහන් කරමින් තුර්කි පාර්ලිමේන්තුව ෆින්ලන්තයට නේටෝවේ සාමාජිකත්වය දීම වෙනුවෙන් ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමෙන් ඉක්බිති මාසයක් පමණක් ගත වී ඇත.

කෙසේ වෙතත්, වෘත්තීය සමිති නිලධරය හෝ ව්‍යාජ-වාම පක්ෂ ජනාධිපතිවරණයේ දී එර්ඩෝගන්ගේ  ප්‍රතිවාදියා වන ජාතික සන්ධානය (Nation Alliance) හි අපේක්ෂක කෙමාල් කිලික්ඩරොග්ලු ප්‍රවර්ධනය කිරීමට කටයුතු කිරීමෙන්,තම ධනේශ්වර සගයන් අමනාප වීම වළක්වා ගැනීමට උත්සාහ කළහ. ඇත්ත වශයෙන්මඑර්ඩෝගන්ගේ මහජන සන්ධානය ( People’s Alliance) සහ ජාතික සන්ධානය යන දෙඅංශයේම සියලුම පක්ෂ ෆින්ලන්තයේ NATO සාමාජිකත්වයට ඒකමතිකව සහාය දීමෙන් අධිරාජ්‍යවාදයට තම පක්ෂපාතිත්වය තහවුරු කළහ.

කුර්දි ජාතිකවාදී මහජන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂය (HDP) ඡන්දයට සහභාගි නොවූ නමුත් ෆින්ලන්තයේ “ආරක්ෂක උත්සුකයන් නීත්‍යානුකූල” බව ප්‍රකාශ කරමින් නේටෝවේ වාචාලකම ප්‍රතිරාවය කළේය. තුර්කියේ ව්‍යාජ-වාම කම්කරු පක්ෂය (TİP), එහි සගයා වන HDP සමග, ජාතික සන්ධානය පිටුපස සිටින අතර, එය අධිරාජ්‍ය-විරෝධී හෝ සමාජවාදී පක්ෂයක් නොවන බව පැහැදිලි කරමින් ඡන්දයට සහභාගී නොවීය.

මෙම මැයි දිනය කම්කරුවන්ගේ සතුරන්ගේ පාලනය යටතේ අප සමරන අවසාන මැයි දිනය වනු ඇත,” යනුවෙන්,TİP සභාපති එර්කැන් බාස් (Erkan Baş) මොල්ටිපෙ රැලියේදී කල සිය කතාවේදී ප්‍රකාශ කළේය. ඔහු තවදුරටත් මෙසේ පැවසීය: “දින 13කට පසුව, මෙහි රැස්ව සිටින දස දහස් ගණන් ජනතාව ඉතිහාසයේ සටහනක් ලියනු ඇත: මේ රටේ පැවතියේ එහි ජනතාව පීඩාවට පත් කරමින්, ඔවුන් බඩගින්නේ සහ දුප්පත්කමට පත් කළ කුරිරු රජයකි; අපි කියනවා මේ ආණ්ඩුව ‘තවදුරටත් නො පවති කියා.”

බාස්ගේ මෙම ප්‍රකාශය දේශපාලන බොරුවකි. ඇත්ත වශයෙන්ම, ධනේශ්වරයේ තවත් දක්ෂිනාංශික සහ නේටෝ ගැති නියෝජිතයෙකු වන කිලික්ඩරොග්ලු , එර්ඩෝගන් වෙනුවට ජනාධිපති වුවහොත් හෝ එර්ඩෝගන්  ට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය අහිමි වුවහොත්, තුර්කියේ ධනවාදය සහ ධනේශ්වර පාලනය අවසන් නොවනු ඇත. කම්කරු පන්තිය සමාජවාදී විප්ලවයක් හරහා බලය අතට ගන්නා තුරු, මැයි දිනය තුර්කියේ සහ ජාත්‍යන්තරව “කම්කරුවන්ගේ සතුරන්ගේ පාලනය යටතේ” සමරනු ලැබේ.

DİSK සභාපතිනි Arzu Çerkezoğlu හා සමානව ධනේශ්වර ජාතික සන්ධානය පිටුපස කම්කරු පන්තිය හා තරුනයන් තුල විරුද්ධත්වය මෙහෙයවීම කෙරෙහි අවධානය යොමු කළාය. “අපි මැයි 14 වෙනිදා කරට කර, උරෙන් උර ගැටී, නපුර සහ යහපත අතර, බොරුව සහ සත්‍යය අතර, නිර්ලජ්ජිතකම සහ නිහතමානීකම අතර, සොරකම සහ අපගේ නළලේ දහඩිය අතර තෝරා ගනිමු,” ඇය එසේ කීමටපෙර ප්‍රකාශ කලේ: “අපි එක්ව මෙම නපුරු පිළිවෙල ඉවත් කරමු.” යන්නයි.

අර්ඩොකාන්ට “විකල්පයක්” ලෙස TİP සහ DİSK සහාය දක්වන කිලික්ඩරොග්ලු , තමන් පිහිටුවීමට සූදානම් වන්නේ කෙබඳු දක්ෂිනාංශික ආන්ඩුවක් ද යන්න යලිත් වරක් හෙලිදරව් කරමින් ඊයේ සොන්ගුල්ඩක්  හි කතා කළේය.

කිලික්ඩරොග්ලු දිගු කලක් තිස්සේ වැඩෙන සමාජ විරෝධය ප්‍රතිගාමී, සිරියානු විරෝධී දිශාවකට හරවා යැවීමට උත්සාහ කර ඇත. ඊයේ ඔහු නැවතත් කම්කරු පන්තියේ වඩාත්ම අවදානමට ලක්විය හැකි කොටස වන සරණාගතයින් ඉලක්ක කර ගනිමින් මෙසේ ප්‍රකාශ කළේය: “අපට සිරියානුවන් මිලියන 3.6ක් සිටිනවා. ඔබගේ ඡන්දයෙන්, දෙවියන් කැමති නම්, මම අපේ සියලුම සිරියානු සහෝදර සහෝදරියන් වසර දෙකක් ඇතුළත ඔවුන්ගේ මව් රටවලට යවන්නෙමි. ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසුවේ, “ඔවුන් කියනවා කෙමාල් මහතා ජාතිකවාදියෙක් නොවේ. තම මව්බිමට ආදරය කරන්නේ කවුද? කෙමාල් මහතා. විදේශිකයන් ආපසු යැවීමට කැමති කාටද? මිස්ටර් කෙමාල්.”

යථාර්ථය නම්, තුර්කියේ සිටින තුර්කි හෝ කුර්දි කම්කරුවන්ට සිරියානුවන්, ඇෆ්ගන් ජාතිකයන් හෝ වෙනත් සරණාගතයින් සහ සංක්‍රමණික කම්කරුවන් සමඟ ගැටලුවක් නැති බවය. තුර්කිය ඇතුළු නේටෝ බලවතුන්ගේ ලේවැකි මිලිටරි මැදිහත්වීම්වලට ගොදුරු වූ සිරියානු සහ ඇෆ්ගන් වැඩකරන ජනතාව, තුර්කියේ ධනපතියන්ගේ අසීමිත සූරාකෑමට ලක්ව සිටිති. ඒ අතරම, ධනේශ්වර ක‍්‍රමයෙන් පැන නගින සමාජ ප‍්‍රශ්න සඳහා ඔවුන් බිල්ලට ගනී.

මැයි 14 මැතිවරනයෙන් පාලක පන්තියේ කුමන දක්ෂිනාංශික කන්ඩායමක් ජය ගත්තද, ගෝලීය ධනවාදය තුල මුල් බැස ඇති මූලික ගැටලු උත්සන්න වනවා මිස විසඳනු නොලැබේ. කම්කරු පන්තිය මුහුන දෙන හදිසි කර්තව්‍යය වන්නේ ධනේශ්වරයේ සහ වෘත්තීය සමිති නිලධරයේ සියලු කන්ඩායම් වලින් සිය දේශපාලන ස්වාධීනත්වය ස්ථාපිත කිරීමයි.

#theSocialistLK #WSWS 

ජාතික මැතිවරණයට පෙර තුර්කියේ මහා මැයි දින පෙළපාලි පැවැත්වේ Read More »

පැබ්ලෝ නෙරූඩා, චිලී ජාතික කවියාගේ 1973 ඝාතනයේ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කෙරේ

රෆායෙල් අසූල් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මාර්තු මස 13 දින Evidence presented in 1973 murder of Chilean poet Pablo Neruda න සිරසින් යුතුව පලවූ රෆායෙල් අසූල් සහෝදරයා විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ විසිනි.

වසර 12 ක විමර්ශනයකින් පසු,1973 සැප්තැම්බර් 23 වන දින සන්තියාගෝ හි සැන්ටා මරියා සායනයේ දී චිලී කවියෙකු වන පැබ්ලෝ නෙරූඩාට වස දුන් බවට ස්ථිර සාක්ෂි තහවුරු වී ඇත.  

ඔහුගේ මරණය සිදු වන්නේ, සැල්වදෝර් ඇලෙන්ඩේ විසින් නායකත්වය දෙන ලද, මහජන පෙරමුණු ආන්ඩුව, එක්සත් ජනපදයේ පිටුබලය ලැබූ මිලිටරි කුමන්ත්‍රණයකින් නෙරපා හැර ,ජෙනරල් ඔගස්ටෝ පිනෝචේගේ ම්ලේච්ඡ හා ලේවැකි ආඥාදායකත්වයක් යටතට රට පත් කිරීමෙන් දින 12 කට පසුව ය. ඔහු දේශපාලන පිටුවහලට හා චිලියෙන් පිටවීමට සිටි දිනට පෙර දා ඊට සූදානම් වෙමින් සිටිය දී මරණයට පත් විය. 

පැබ්ලෝ නෙරූඩා 1972 දී සන්තියාගෝ ක්‍රීඩාංගනයේදී ජෙනරාල් කාලෝස් ප්‍රැට්ස් සමඟින්. ප්‍රැට්ස් වසර දෙකකට පසු ආර්ජන්ටිනාවේ පිටුවහල්ව සිටියදී කාර් බෝම්බ ප්‍රහාරයකින් ඝාතනය විය.  [ඡායාරූපය: Biblioteca del Congreso Nacional de Chile]

එකල නිල වාර්තාවට අනුව කවියාගේ මරණයට හේතු වූයේ උත්සන්න වූ පුරස්ථි පිළිකාව සහ මන්දපෝෂණයයි.  නෙරූඩා ඝාතනය කරනු ලැබ ඇතැයි ඇතැමුන් එදා සැක කළත් සත්‍යය තහවුරු කිරීමට වසර 50ක් ගතවී ඇත.  1971 සාහිත්‍යය සඳහා වූ නොබෙල් ත්‍යාගලාභී චිලී කවියාට, රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයාට හා ස්ටැලින්වාදී දේශපාලනඥයාට සැබවින්ම වස දී තිබුණි.

කවියා මිය යන අවස්ථාවේ ඔහුගේ රෝහල් ගත කිරීම පිලබද සාක්ෂිකරුවෝ නෙරූඩාට නාඳුනන ද්‍රව්‍යයක් එන්නත් කර ඇති බව වාර්තා කළහ.  වාර්තාකරුවෙකු විසින් ගන්නා ලද රහසිගත ඡායාරූප නෙරූඩාගේ සිරුර කෙට්ටු නොවූ බව තහවුරු කරන ලද අතර, එහෙයින් ඔහුගේ මරණය, උත්සන්න වූ පිළිකාවක් හේතුවෙන් සිදු වූ බව ප්‍රකාශ කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කරයි.

නෙරුඩාගේ හිටපු රියදුරු, මැනුවෙල් අරායා ඔසෝරියෝ, 2011 දී මෙක්සිකානු සඟරාවක් වන ප්‍රොසෙසෝ (Proceso) වෙත සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් ලබා දුන් අතර, එහිදී ඔහු සාක්‍ෂි දෙමින් කියා සිටියේ, තමන් නෙරූඩා සමඟ සායනයෙහි සිටි බවත්නෙරූඩා තම බිරිඳට කතා කර තමාට එන්නතක් ලබා දී ඇතැයි පැවසූ බවත්, එහිදී , ඔහුට වස දෙන්නැයි වෛද්‍යවරුන්ට නියෝග කරන ලදැයි විශ්වාස කළ හැකි බවත්ය. 

විනිසුරු මඩුල්ලක් සහ විද්වත් මණ්ඩලයක් විසින් සිදු කරන ලද අධිකරණ වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකින් තහවුරු වී ඇත්තේ බොටුලිසම් හා සම්බන්ධ බැක්ටීරියා විෂක් වන ක්ලොස්ට්‍රිඩියම් බොටියුලිනම් නෙරුඩාගේ පපුවට එන්නත් කිරීම මගින් විෂ සරීරගත වී ඇති බවයි. 2017දී, කැනඩාවේ සහ ඩෙන්මාර්කයේ විද්‍යාගාර දෙකක්  දී නෙරූඩාගේ හකු දත්වලින් එකක සහ කලවා අස්ථියකින් එම මාරාන්තික ද්‍රව්‍ය  සොයා ගත්තේය. ඔවුහු පසුගිය මාසයේ චිලී අධිකරණයකට තමන්ගේ සොයාගැනීම් ඉදිරිපත් කිරීම සම්පූර්ණ කළහ.

පසුව, මෙම බොටුලිනික් විෂ පාලන තන්ත්‍රයේ දේශපාලන සිරකරුවන්ට එරෙහිව භාවිතා කරනු ලැබීය.  2017 දී, සන්තියාගෝ සිරකඳවුරකදී පිනෝචේ පාලනයේ විරුද්ධවාදීන්ට එරෙහිව එවැනි ජීව විද්‍යාත්මක ද්‍රව්‍යයක් භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් රෙජීමයේ හිටපු හමුදා නිලධාරීහු පස් දෙනෙක් නඩු විභාගයට භාජනය කරන ලදුව වරදකරුවෝ වූහ.

නෙරූඩාගේ මරණයට හේතු වන අදාළ සාක්ෂි පිළිබඳ අවසන් තීරණය චිලී විනිසුරුවරයෙකු සතු වේ.

නෙරූඩා චිලී කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ ප්‍රමුඛ සාමාජිකයෙකු වූ අතර, 1945 දී, ඇන්ටොෆගස්ටා සහ ටරපකා යන උතුරු පළාත් සඳහා සෙනෙට් සභාවට තරග කරන කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ අපේක්ෂකයෙක් විය. 1970 ගණන්වල මුල් භාගයේදී, ඔහු චිලී ජනාධිපති සැල්වදෝර් ඇලෙන්ඩේ සහ ඔහුගේ මහජන පෙරමුන (යූපී) එනම් සමාජවාදී පක්ෂය-කොමියුනිස්ට් පක්ෂ සන්ධානයේ ප්‍රමුඛ ආධාරකරුවෙකු බවට පත් වූ අතර 1970 සිට 1972 දක්වා එහි ප්‍රංශ තානාපති ලෙස සේවය කළේය.

ඇලෙන්ඩේ, යූපී සහ කොමියුනිස්ට් පක්ෂය යටතේ පැවති වෘත්තීය සමිති, පුද්ගලික ව්‍යාපාර ක්‍රමයෙන් ජනසතු කිරීම ඇතුලත් සාමකාමී “සමාජවාදයට චිලී මාවතක්” ඉල්ලා සිටියේය.  බලයේ සිටි දින 1,000 තුළ, ආර්ථික පිපිරීමක මිටි පහරවල් යටතේ, කම්කරු පන්තියේ ස්වයංසිද්ධ ව්‍යාපාරයක් කර්මාන්තශාලා, ගොවිපලවල් සහ පතල් අල්ලාගත් අතර ඒවා කම්කරුවන්ගේ පාලනය යටතට ගෙන කෝඩෝනස් ඉන්ඩස්ට්‍රියල්ස් (කාර්මික කොමිෂන් සභා) පිහිටුවන ලදී.

පෙරමුණු ආන්ඩුවේ, කොමියුනිස්ට් සහ සමාජවාදී පක්ෂවල හා වෘත්තීය සමිතිවල ප්‍රතිචාරය වූයේ එම ව්‍යාපාරය පාවා දීම සහ එය මර්දනය කිරීමට සන්නද්ධ හමුදාවන් මත යැපීමයිමෙය, 1973 සැප්තැම්බර් කුමන්ත්‍රණයට මග පෑදුවේය.  චිලී කම්කරුවන්ගේ විප්ලවවාදී අරගලය විසුරුවා හැරීමට උත්සුක වූ ඇලෙන්ඩේ සහ නෙරූඩා, සන්නද්ධ හමුදාවන් “නිල ඇඳුමින් සැරසුනු ජනතාව” ලෙස සාපරාධී ලෙස විස්තර කරමින් හමුදාව තුල මිත්‍යාවන් පෝෂණය කළහ.

පිනෝචේ ආඥාදායකත්වය (1973-1990)චිලී වැසියන්ගෙන් බහුතරයක් නියෝජනය කරන බව පවසමින්, පාලන තන්ත්‍රයේ සියලු විරුද්ධවාදීන් “රාජ්‍යයේ සතුරන්” ලෙස ප්‍රකාශ කළේය. එක්සත් ජනපද මූල්‍ය කතිපයාධිකාරය, තඹ ආකර බහුජාතික සංගතවල, සීඅයිඒ සහ එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයේ අවශ්‍යතා ආරක්ෂා කරන අතරම, චිලියේ පාලක කතිපයාධිකාරය විසින් කම්කරුවන් සහ පාලන තන්ත්‍රයේ වාම විරුද්ධවාදීන් දස දහස් ගණනක් පැහැරගෙන, අතුරුදහන් කර, ඝාතනය කර පිටුවහල් කරන ලදී.  

ස්පාඤ්ඤ විප්ලවය

ස්පාඤ්ඤ විප්ලවයෙන් (1936-1939) සහ කම්කරු පන්තිය බලය අල්ලා ගැනීමට අසමත් වීමෙන් දැඩි බලපෑමට ලක් වූ ලතින් ඇමරිකානු ලේඛකයන්ගේ සහ බුද්ධිමතුන්ගේ ස්ථරයකට නෙරූඩා අයත් විය.  1936 ෆැසිස්ට් මිලිටරි නැගිටීම සහ 1939 දී ෆ්‍රැන්සිස්කෝ ෆ්‍රැන්කෝගේ පාලනයේ ආරම්භය අතර සිදුවීම් අනුපිළිවෙලට ඇන්ඩලූසියානු කවියෙකු සහ නාට්‍ය රචක ෆෙඩරිකෝ ගාර්ෂියා ලෝර්කාගේ ප්‍රචණ්ඩ ඝාතනය ද ඇතුළත් වූ අතර එය ලතින් ඇමරිකානු කම්කරුවන්ගේ සහ බුද්ධිමතුන්ගේ ජීවිත වලට හා වැඩකටයුතුවලට බලපෑවේය.  ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් ස්පාඤ්ඤ කම්කරු පන්තියේ පැත්තේ සටන් කිරීමට ජාත්‍යන්තර බලසේනාවලට සම්බන්ධ වී සිටියහ.  ෆ්‍රැන්කෝගේ ෆැසිස්ට්වාදීන් අතින් ලෝර්කා ඝාතනය කිරීම සහ ස්පාඤ්ඤ සිවිල් යුද්ධයේ සිදුවීම් පිළිබිඹු කරන නෙරූඩාගේ කවිය, මෙම බලපෑම  ගැඹුරු ලෙස පිළිඹිබු කරයි.

කම්කරු පන්තියේ විප්ලවවාදී විභවය පිලිබඳ කලකිරීමට පත් වූ සහ විශ්වාසය නැති කරගත් බුද්ධිමතුන්ගේ, කලාකරුවන්ගේ සහ ලේඛකයින්ගේ ස්ථරයක් ස්ටැලින්වාදය දෙසට හැරුනහ. නෙරූඩාට අමතරව, මෙම කලාකරුවන් අතරට කියුබානු කවියෙකු වන නිකොලස් ගිලන් සහ පේරු කවියෙකු වන සීසර් වැලෙජෝ ද වූහ.

කම්කරු පන්තිය කෙරෙහි ඇති මෙම අශුභවාදය, සටන්කාමීන්ට, ලෝ පුරා ළමයින්ට සහ ස්පාඤ්ඤ කවියන්ට කැප කරන ලද දුක්ඛිත කවිවලින් ප්‍රකාශ විය. මෙම කතුවරුන් විසින් කරන ලද කාව්‍යයන් නම්, ගිලන් ගේ “ස්පාඤ්ඤය, වධ හිංසා හතරක කවිය සහ එක්  බලාපොරොත්තුවක් “( España, poeta en cuatro angustias y una esperanza ) නෙරූඩාගේ “මගේ හදවතේ ස්පාඤ්ඤය” ( España en mi Corazón ) සහ සීසර් වැලෙජෝගේ “ස්පාඤ්ඤය, මේ කුසලානය මගෙන් ඉවතට ගන්න” ( España, aparta de mí este cáliz) වේ

පල්ලිය, රාජාණ්ඩුව, ධනවතුන් සහ මුස්ලිම්වරුන් මත දොස් පවරන, මෙම කාව්‍ය කෘතීන් තුන,  ස්පාඤ්ඤ විප්ලවය පාවාදීම සහ පරාජය කිරීමේදී ස්ටැලින්වාදය විසින් ඉටු කරන ලද සාපරාධී භූමිකාව සාමාන්‍ය සුදු හුනු ගෑමකින් නිරූපණය කරයි.  නෙරූඩා ස්ටාලින්ගේ විශ්වාසවන්ත අනුගාමිකයෙකු බවට පත් වියඔහු 1940 අගෝස්තු මාසයේදී මෙක්සිකෝ නගරයේ දී ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි ඝාතනය කිරීමේ කුමන්ත්‍රණයට පවා හවුල් විය.

ඕඩ් ටු ස්ටාලින්

1953 දී, ස්ටාලින්ගේ මරණය සිදු වූ වසරේ, නෙරුඩා, විප්ලවයේ “මිනීවළ හාරන්නා” වන ස්ටාලින්ව එහි නායක ව්ලැඩිමීර් ලෙනින්ට වඩා ඉහලින් ඔසවා තබමින්, ඔඩා ඒ ස්ටාලින් (ඔඩේ ටු ස්ටාලින්) දිගු කාව්‍යයකින් ඔහුගේ සහයෝගය තහවුරු කළේය.

නෙරූඩාගේ ඔඩේ යනු 1917 රුසියානු විප්ලවයේ සහ බොල්ෂෙවික් ජාත්‍යන්තරවාදයේ ලෙනින් සහ ට්‍රොට්ස්කිට විරුද්ධ ස්ටාලින්ගේ සැබෑ භූමිකාව පිළිබඳව සම්පූර්ණ සහ සාපරාධී මුසාකරනයකි.  ජර්මානු කම්කරු පන්තියේ පරාජයට සහ හිට්ලර්ගේ නැඟීමට සහ ස්පාඤ්ඤ නිර්ධන පංතිය නිරායුධ කිරීම සහ තලා දැමීම සඳහා ඔහුගේ ප්‍රතිපත්ති සෘජුවම වගකිව යුතු විය, ජෝර්ජ් ඕවල්ගේ “කැටලෝනියාවට උපහාරය”( Homage to Catalonia.) මගින් සාහිත්‍යයේ මෙය ප්‍රබල ලෙස නිරූපණය කර ඇත.

නෙරූඩා සිය දේශපාලන ජීවිතය පුරා, මොස්කව් නඩු විභාග සහ 1917 ඔක්තෝබර් විප්ලවයට නායකත්වය දුන් පරම්පරාව සමූලඝාතනය කිරීම, ස්පාඤ්ඤයේ ඇන්ඩ්‍රෙස් නින් ඝාතනය, ස්ටාලින්-හිට්ලර් ගිවිසුම සහ 1956 හංගේරියානු කම්කරු කැරැල්ල මර්දනය කිරීම ඇතුළු ස්ටාලින්ගේ බොහෝ අපරාධ කෙරෙහි සම්පූර්ණ උදාසීනත්වය පෙන්නුම් කළේය. 

1940 අගෝස්තු 20දා ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි ඝාතනයට නෙරුඩා සෘජුවම සම්බන්ධ වූ බවට සාක්ෂි නොමැති තරම් වුවද, ඔහු ස්ටැලින්වාදී රහස් පොලිසියට ආධාර කිරීම සඳහා මැඩ්රිඩ්, පැරිස් සහ මෙක්සිකෝ නගරයේ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රිකයෙකු ලෙස ඔහුගේ භූමිකාව යොදා ගනිමින් වක්‍රව සහභාගී විය. 1940 මැයි මාසයේදී මෙක්සිකෝ නගරයේ දී, විප්ලවවාදී නායකයා ඝාතනය කිරීමේ ප්‍රථම අසාර්ථක උත්සාහය වූ ට්‍රොට්ස්කිගේ පරිශ්‍රයට මැෂින් තුවක්කු ප්‍රහාරයක් දියත් කළ කල්ලියක් මෙහෙය වූ ස්ටැලින්වාදී මෙක්සිකානු චිත්‍රශිල්පී ඩේවිඩ් අල්ෆාරෝ සික්විරෝස්ට මෙක්සිකෝවෙන් පලා යාමට ඔහු සිය රාජ්‍යතාන්ත්‍රික හැකියාවන් භාවිතා කළ බව ප්‍රසිද්ධය.  

පශ්චාත් ඒකාධිපතිත්වය, නෙරූඩාගේ උරුමය

1990 දී පිනෝචේ ආඥාදායකත්වය අවසන් වීමෙන් පසුව, චිලී ආර්ථික සංවර්ධන සහ උද්ධමන අර්බුදයේ (තඹ සහ කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදනවල අපනයන මිල මත විශාල වශයෙන් බැඳී ඇති) සමාජ ආතතීන් තවදුරටත් උග්‍ර කරන සමාජ ආර්ථික අසමානතාවයේ කාල පරිච්ඡේද හරහා ගමන් කළේය.

ඇලෙන්ඩේගේ මහජන පෙරමුණු ආන්ඩුවේ (ආණ්ඩුවේ සහ වෘත්තීය සමිතිවල සමාජවාදී හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ කොටස්) අනුප්‍රාප්තිකයින් ද ඇතුළත් වූ ආන්ඩු නව ලිබරල් මූල්‍ය ප්‍රතිපත්ති අනුගමනය කර සෞඛ්‍ය සේවා සහ සමාජ ප්‍රතිලාභවලට එරෙහිව ප්‍රහාර එල්ල කර ඇත. මේ අතර, සෑම විටම පතල් කම්කරුවන්ගේ, නැව් තටාක කම්කරුවන්ගේ, ගොවිපල කම්කරුවන්ගේ සහ සිසුන්ගේ අරගල කඩාකප්පල් කර ඇත.

ජනාධිපති ගේබ්‍රියෙල් බෝරික්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් චිලී සුලු ධනේශ්වර ව්‍යාජ වාම ස්ථරයන් සමග සමාජවාදී හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ඇතුලත් සන්ධානයක් වන වත්මන් අප්රුබෝ ඩිග්නිඩෑඩ් ආන්ඩුව, මෙයට ඇතුලත් වේ.  එය ධනේශ්වර අවශ්‍යතා ආරක්ෂා කිරීමට, සරණාගත අයිතීන්ට හා සංක්‍රමණ කෙරෙහි ඇති සතුරුකමට, කම්කරු අරගලවලට එරෙහිව රාජ්‍යයේ සන්නද්ධ හමුදාවන් මත යැපීමට ආවරණයක් ලෙස අනන්‍යතා දේශපාලනය සමග ව්‍යාජ වාම වාක්‍ය ඛණ්ඩ භාවිතා කිරීම , සහ එක්සත් ජනපදය සමග සමීප විදේශ ප්‍රතිපත්ති සම්බන්ධතාවයක් පවත්වා ගෙන යයි. සාරය වශයෙන්, එය පිනෝචේ තන්ත‍්‍රය අනුගමනය කරමින් දක්ෂිනාංශික වැඩපිලිවෙලක් දිගටම ගෙන යයි.

තමන් විප්ලවවාදී අරගලවල නව නැගීමකට ඇතුල් වන මෙම අවස්තාවේ, නෙරූඩා වන්දනා කල ස්ටැලින්වාදයේ ප්‍රතිවිප්ලවවාදී ඉතිහාසය සහ උරුමය පිලිබඳ අවබෝධයකින් දේශපාලනිකව සන්නද්ධ වීම කම්කරුවන්ට අත්‍යවශ්‍ය ය.

#theSocialistLK #WSWS

පැබ්ලෝ නෙරූඩා, චිලී ජාතික කවියාගේ 1973 ඝාතනයේ සාක්ෂි ඉදිරිපත් කෙරේ Read More »

ක්‍රෙම්ලිනයට එරෙහි යුක්රේන ප්‍රහාරය සාපරාධී ප්‍රකෝපකරනයකි

අන්ඩ්‍රෙ ඩැමන් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි මස 03 දින Ukrainian attack on Kremlin is a criminal provocation යන සිරසින් යුතුව පලවූ අන්ඩ්‍රෙ ඩැමන් සහෝදරයා විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

Image

බදාදා, රුසියානු සමූහාණ්ඩුවේ ජනාධිපතිවරයාගේ නිල නිවස වන මොස්කව්හි ක්‍රෙම්ලිනයට ඉහළින් ඩ්‍රෝන යානා දෙකක් පුපුරා ගියේය.  රුසියානු විදේශ අමාත්‍යාංශය මෙම පිපිරීම් හැඳින්වූයේ රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැඩිමීර් පුටින් ඝාතනය කිරීමට යුක්රේන රජය ගත් උත්සාහයක් ලෙසිනි.  “මෙම ක්‍රියාවන් සැලසුම් සහගත ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවක් සහ ජනාධිපතිවරයාගේ ජීවිතය නැති කිරීමට ගත්  උත්සාහයක් ලෙස අපි සලකමු,” මොස්කව් පැවසීය.

ක්‍රෙම්ලිනයට එරෙහි යුක්‍රේන ප්‍රහාරය සහ පුටින් ඝාතනය කිරීමට තැත් කිරීම සාපරාධී මෙන්ම නොසැලකිලිමත් ලෙස කරන ලද ප්‍රකෝප කිරීමකි. එය රුසියාවේ පළිගැනීම් අවුලුවාලීම හැර වෙනත් අරමුණක් ඉටු නොකරන අතර එය යුද්ධයට නේටෝවේ මැදිහත්වීම දැවැන්ත ලෙස උත්සන්න කිරීමට හා යුක්ති සහගත කිරීමට යොදා ගනු ඇත.

බරපතල ලෙස, ක්‍රෙම්ලිනයට ප්‍රහාරය එල්ල වූයේ, බෝම්බ ප්‍රහාරයට පැය කිහිපයකට පෙර සෙලෙන්ස්කි යුක්රේනයෙන් නේටෝ භූමියට එනම්  ෆින්ලන්තයට පැමිණීමෙන් පසුවය; එය මොස්කව් විසින් කරන  පළිගැනීම් වලින් ඔහුව ආරක්ෂා කර ගැනීමේ උත්සාහයක් වූවාට සැකයක් නැත.

යුද ප්‍රයත්නයේම ශක්‍යතාව සඳහා තීරනාත්මක යැයි කියෙව් පාලන තන්ත‍්‍රය විශ්වාස කරන, බොහෝ ප‍්‍රසිද්ධියට පත් වූ යුක්‍රේන ප්‍රහාරය ආසන්නයේ මෙම ප්‍රහාරය සිදු විය.

කාන්දු වූ පෙන්ටගනයේ ලේඛනවලින් පෙන්නුම් කරන්නේ යුක්රේනය, මහජනතාව විශ්වාස කිරීමට පෙලඹවූවාට වඩා බෙහෙවින් නරක මිලිටරි තත්වයක සිටින බවයි. එයින් අදහස් කරන්නේ ප්‍රහාරයේ සාර්ථකත්වයට බොහෝ දුරට ඉඩ නොමැති අතර නේටෝ හමුදාවන්ගේ සෘජු මැදිහත්වීමකින් තොරව ව්‍යසනයකින් පවා අවසන් විය හැකි බවයි.

රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන් සහ මාධ්‍ය ලේකම් කරීනි ජීන්-පියරේ ගේ ප්‍රකාශ වලින් ප්‍රකාශිත එක්සත් ජනපදයේ ප්‍රතිචාරය  එම ප්‍රහාරයට එක්සත් ජනපදය සෘජුවම වගකිව යුතු බවට පත් කරන අතර, එම නිසා ඇමරිකානු රාජ්‍යයේ ඉහළම මට්ටමක ඇති නොසැලකිලිමත්කමේ විශ්මය ජනක මට්ටමට ඒවා සාක්ෂි දරයි.  

ප්‍රහාරයෙන් ටික වේලාවකට පසු, වොෂින්ටන් පෝස්ට් තීරු රචක ඩේවිඩ් ඉග්නේෂස් විසින් බ්ලින්කන්ගෙන් අසා සිටියේ “ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරයකින් ජනාධිපති ව්ලැඩිමීර් පුටින් ඝාතනය කිරීමට යුක්රේනය උත්සාහ කළ බවට ක්‍රෙම්ලිනය පසු දිනම චෝදනා කරනු ලබනවා…… යුක්රේනය විසින් මෙම යුද්ධයේදී නායකත්වයට එල්ල කරන එවැනි ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ජනපදයේ ස්ථාවරය කුමක්ද?”

එක්සත් ජනපදය වගකීමෙන් වෙන් කරනවා වෙනුවට, බ්ලින්කන් එවැනි ප්‍රහාරවල නීත්‍යානුකූලභාවය පැහැදිලිවම අනුමත කළේ, “තමන්ව ආරක්ෂා කර ගන්නේ කෙසේද යන්න තීරණය කිරීමට අපි එය යුක්‍රේනයට භාර දෙමු” යනුවෙන් ප්‍රකාශ කරමිනි.

ඉග්නේෂස් නැවතත් ඔහුගෙන් මෙසේ ඇසුවේය: “රුසියානු භූමියට ආපසු පහර දීමට යුක්රේනය තනිවම තීරණය කළහොත්, එක්සත් ජනපදය ඔවුන්ව විවේචනය නොකරයිද?”  මෙයට, බ්ලින්කන් නැවතත්, පිලිතුරු දෙමින් කියා සිටියේ, “මේවා යුක්රේනය තමන්ව ආරක්ෂා කර ගන්නේ කෙසේද, එහි භූමිය නැවත ලබා ගන්නේ කෙසේද, එහි භෞමික අඛණ්ඩතාව සහ ස්වෛරීභාවය යථා තත්ත්වයට පත් කරන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව ගත යුතු තීරණ වේ,” යන්නයි.

පසු දින, ධවල මන්දිර සාකච්ඡාවකදී, ජීන්-පියරේට එම ප්‍රශ්නයම වෙනත් ආකාරයකින් යොමු කරන ලදී: “යුක්රේනයට එරෙහිව මෙම යුද්ධය දියත් කළ රුසියානු හමුදා ප්‍රධානියා ලෙස, පරිපාලනය විසින් පුටින්ව දකින්නේ නීත්‍යානුකූල මිලිටරි ඉලක්කයක් ලෙසද? “

ඇය පුටින් ඝාතනය හෙළා දැකීම ප්‍රතික්ෂේප කරමින්, “මම අනුමාන කරන්න යන්නේ නැහැ” කියා ප්‍රකාශ කළාය.

මෙම ප්‍රකාශයන් පැහැදිලි කරන්නේ ගැටුමේ දී එක්සත් ජනපදයේ අරමුන රුසියාවේ පාලන තන්ත්‍රය වෙනස් කිරීම වන අතර,  වොෂින්ටනය විසින් බලයෙන් පහ කර  මරා දැමූ පෙර නායකයන්  ගණයටම පුටින් ද ඇතුළත් කර ඇති බවයි: මුවම්මර් ගඩාෆි සහ සදාම් හුසේන් යන දෙදෙනාම එක්සත් ජනපදය බලල් අත් ලෙස යොදාගත් (ප්‍රොක්සි) හමුදා විසින් ඝාතනය කරන ලද අතර, අත්අඩංගුවේ සිටියදී ස්ලෝබොඩාන් මිලසොවික් මිය ගියේය.

දේශපාලන නායකයෙකු ඝාතනය කිරීම, ප්‍රහාරයක් සාධාරණීකරණය කිරීමට හේතුවක් කරගන්නා බව බොහෝ කලක සිට හඳුනාගෙන තිබේ.  ජෝර්ජ් ඩබ්ලිව්. බුෂ්, 2003 ඉරාක ආක්‍රමණය සාධාරණීකරණය කරමින්, සදාම් හුසේන් කලින් තම පියා ඝාතනය කිරීමට සැලසුම් කර තිබූ බවට වූ සාවද්‍ය ප්‍රකාශය උපුටා දැක්වීය.  ඔස්ට්‍රියාවේ ආදිපාදවරයා වූ ෆ්‍රාන්ස් ෆර්ඩිනන්ඩ් ඝාතනය කිරීමත් සමඟ පළමු ලෝක යුද්ධය ආරම්භ විය.

මොස්කව්හි බෝම්බ ප්‍රහාරය පුටින් මරා දැමීමට සමත් නොවූවත් එය රුසියානු රජයේ මූලස්ථානය වන ක්‍රෙම්ලිනයට ප්‍රහාර එල්ල කිරීමකි.  ඇෆ්ගනිස්තානය ආක්‍රමණය කිරීමේ මූලික හේතුව ලෙස හා ඉරාකය ආක්‍රමණය කිරීමට සැලකිය යුතු හේතුවක් ලෙස 2001 සැප්තැම්බර් 11 වන දින ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථානයට සහ පෙන්ටගනයට එල්ල වූ ත්‍රස්ත ප්‍රහාර එක්සත් ජනපදය ඉදිරිපත් කළ අතර, ක්‍රෙම්ලිනයට ප්‍රහාරය සැලසුම් කිරීමේදී, එය යුද්ධය උත්සන්න කිරීමට රුසියාව තුල පීඩනය තීව්‍ර කරන බව කියෙව් හොඳින්ම දැන සිටියේය.

බ්ලින්කන්ගේ ප්‍රකාශයෙන් ඉක්බිතිව, වොෂින්ටනය සහ කියෙව් විසින් මෙහෙයුමට ඔවුන්ගේ විවෘත මැදිහත්වීම ආපසු හැරවීමට උත්සාහ දැරීය.  “අපි පුටින්ට පහර දුන්නේ නැහැ,” සෙලෙන්ස්කි පැවසීය.  නමුත්  ප්‍රහාරයෙන් පැය කිහිපයකට පසු යුක්රේන තැපැල් සේවය විසින් ක්‍රෙම්ලිනය ගිනිගෙන දැවෙන අයුරු දැක්වෙන මුද්දරයක් නිකුත් කරන බවට කරන ලද නිවේදනය මගින් මෙම ප්‍රකාශය අසත්‍ය විය.

එක්සත් ජනපද නිලධාරීන් නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස්, වොෂින්ටන් පෝස්ට් සහ අනෙකුත් පුවත්පත්වලට ද ප්‍රකාශ කළේ එක්සත් ජනපදය ප්‍රහාරය ගැන කලින් දැන නොසිටි බවයි.  තවත් පියවරක් ඉදිරියට යමින්, අධිරාජ්‍ය ගැති චැතම් හවුස් චින්තන පර්ශදයේ ජේම්ස් නික්සි, ප්‍රහාරය ක්‍රෙම්ලිනයේ “ව්‍යාජ ධජයක්” [තමන් විසින්ම වැරැද්දක් සිදු කර, එම වැරද්ද තම සතුරු පාර්ශ්වය මත පැටවීමෙන්, තමන් විසින් කරන යුධ ආක්‍රමණයක් සාධාරණීකරණය කර ගැනීමට හේතුවක් නිර්මාණය කර ගැනීම] බව ප්‍රකාශ කළේය.

වගකීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ මෙම ප්‍රයත්නයන්ට  කිසිදු ආකාරයේ විශ්වාසනීයත්වයක් නොමැති අතර එම ප්‍රකාශ එක්සත් ජනපද නිලධාරීන්ගේ විවෘත උදම් වීම සමග පරස්පර වී ඇත.

යුද්ධයට පිවිසුමට ආසන්නයේ ප්‍රමුඛ චරිතයක් වන කර්නල් ඇලෙක්සැන්ඩර් වින්ඩ්මන්, ප්‍රහාරයට ප්‍රශංසා කරමින්,  ප්‍රකාශ කළේ එය “රුසියාව සැබවින්ම කෙතරම් දුර්වල ද යන්න ප්‍රකාශ කරයි” ලෙස යි.  ඔහු තවදුරටත් කියා සිටියේ, “ක්‍රෙම්ලිනයට එරෙහි ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරවල වැදගත්ම දෙය වන්නේ පුටින්ට ඇති වූ ලැජ්ජාවයි.  ඔහුට  භයානක ලෙස  දුර්වල බව පෙනේ[sic].”

යුක්‍රේන සහ එ.ජ. නිලධාරීන්ගේ ප්‍රතික්ෂේප කිරීම්, 2022 ඔක්තෝම්බර් 8 වෙනිදා කර්ච් පාලමට එල්ල වූ ප්‍රහාරයෙන් සැකසූ රටාව අනුගමනය කරයි. වොෂින්ටනය සහ කියෙව් එයට ඇති තම සම්බන්ධය ප්‍රතික්ෂේප කළ අතර  මෙම ප්‍රහාරය යුක්‍රේන විශේෂ බළකාය විසින් සිදු කර ඇති බව ඇමෙරිකානු මාධ්‍ය වාර්තා පසුව අනාවරණය කළේය.

බෝම්බ ප්‍රහාරය පිළිබඳව ධවල මන්දිරයේ ප්‍රතිචාරයෙන් පැහැදිලි වන්නේ, යුද්ධය උත්සන්න කිරීම සඳහා එය යුක්රේන ආන්ඩුවට හිස් චෙක්පතක් වැනි දෙයක් ලබා දෙන බවයි.  මෙයින් අදහස් කරන්නේ සෙලෙන්ස්කි ආන්ඩුව ගත හැකි කුමන හෝ සාපරාධී ක්‍රියාවකට ලෝකය බලහත්කාරී ලෙස ප්‍රාණ ඇපකරුවන් ලෙස තබාගෙන සිටින බවයි.

යුද්ධය ඉදිරියට ඇදී යනවිට, බයිඩන් පරිපාලනය තමන් නොකරනු ඇති බවට ප්‍රකාශ කල සියල්ල කිරීමට ඉදිරියට ගොස් තිබේ.  එක්සත් ජනපදය එහි මිලිටරි අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස ගැටුම උත්සන්න කිරීමට ඇති සෑම බාධකයක්ම බිඳ දැමීමට අදහස් කරයි.

පුටින්⁣ගේ විභව ඝාතනය සුජාත කරන එක්සත් ජනපද නිලධාරීන්ගේ ප්‍රකාශයන්, දැන් වොෂින්ටනයේ සහ අනෙකුත් නේටෝ අගනගරවල ආධිපත්‍යය දරන නොසැලකිලිමත්කම, මංමුලා සහගත බව සහ සිහි විකල් වූ මෝඩකමේ තරම හෙලිදරව් කරයි.  යුද්ධය හුදෙක් තීව්‍රතාවයෙන් පමණක් නොව භූගෝලීය විෂය පථය තුළද ප්‍රසාරණය වෙමින් පවතින අතර, නැගෙනහිර යුරෝපයේ සිට පැසිෆික් කලාපය දක්වා පැතිරීමේ තර්ජනයක් මතු කරයි.

මේ යුද්ධය නැවැත්විය යුතුය.  කම්කරු පන්තියේ වැඩෙන අරගල වෙත නැඹුරු වූ ද සමාජවාදී වැඩපිලිවෙලකින් සන්නද්ධ වූ ද යුද්ධයට එරෙහිව මහජන ජාත්‍යන්තර ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීම හදිසි අවශ්‍යතාවයක්ව පවතී.

#theSocialistLK #WSWS

ක්‍රෙම්ලිනයට එරෙහි යුක්රේන ප්‍රහාරය සාපරාධී ප්‍රකෝපකරනයකි Read More »

Scroll to Top