lead article

PURGE

ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂ තන්ත්‍රය තවත් සාමාජිකයන් 7ක් පක්ෂයෙන් නෙරපයි

සසප වාමාංශයේ ප්‍රකාශය

PURGE
ස්ටැලින්ගේ මහා විරේකය, 1936-38

ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂ (සසප) නායකත්වයේ “විරේක” කිරීමේ නිලධාරීවාදී පිලිවෙතට තවත් සාමාජිකයන් 7 දෙනෙකු ගොදුරු කර ගැනීමට 2023 අගෝස්තු 2 දින රැස් වූ මධ්‍යම කාරක සභාව තීන්දු කල බව අදාල සාමාජිකයන් වෙත දැනුම් දී ඇත. “මධ්‍යම කාරක සභාව, ඔබ විසින් දේශපාලන කමිටුවේ නිර්දේශ ප්‍රතික්ෂේප කරමින් සිය විනය විරෝධී ක්‍රියා කලාපය  දිගටම පවත්වාගෙන යාම හේතුකොට ගෙන ඔබව සසප සාමාජිකත්වයෙන් නෙරපීමට තින්දු කරයි,” යනුවෙන් දැනුම් දෙන ලිපියක් ඔවුන්ට එවා ඇත.

එහි සඳහන් දේශපාලන කමිටුවේ නිර්දේශයන් වන්නේ්, සසප විසින් ඉදිරිපත් කොට ඇති විප්ලවවාදී ඉදිරි දර්ශනය පසුගිය මහජන අරගලය තුලට ගෙන යාමත්, එම ඉදිරි දර්ශනය අනුගමනය කරමින් කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව ගොඩ නැගීමත් නිසා පක්ෂයෙන් නෙරපූ සංජය ජයසේකර සහ, පක්ෂ නායකත්වය විසින් තමන් කොටු කිරීමටත්, අපකීර්තියට පත් කිරීමටත් දියත් කල ප්‍රකෝපකාරී ප්‍රචාර (සීඅයිඒ සම්බන්ධකම්, පක්ෂයට බැදෙන අයට බැන වැදී පලවා හැරීම වැනි ප්‍රබන්ධ කථා) ෆේස් බුක් මාධ්‍යය මගින් හෙලිදරව් කිරීම නිසා නෙරපා හල නන්දන නන්නෙත්ති යන අය සමග සියලු සබඳතා නතර කල යුතු බව, සහ කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවට දෙන සහයෝගය නතර කල යුතු බවය. 

නුවර කමිටුවේ 1972 සිට සාමාජිකයෙකුව සිටි රජයේ ලිපිකරුවෙකු වූ අයිවන්, හලාවත කමිටුවේ නිහාල් ගීකියනගේ (1980 ජුලිවල පක්ෂයට බැඳී, පසුව මධ්‍යම කාරක සභාව නියෝජනය කලේය), 1990 සිට සාමාජිකත්වය දැරූ ධීවර කම්කරුවෙක් වන රත්නෙ, හා 2008 සිට සාමාජිකයෙකු වන විජේසිංහ යන සහෝදරවරු තිදෙනා ද, 1982 සිට පක්ෂ සාමාජිකත්වය උසුලා ඇති රෝලන්ඩ් සමාගමේ කම්කරුවෙකු වූ රත්මලාන කමිටුවේ කරුනාසේන, 1988 සිට සාමාජිකත්වය දැරූ හා හිටපු මධ්‍යම කාරක සභික අම්බලන්ගොඩ කමිටුවේ උදයප්‍රේම සහ 1990 දී පූර්නකාලීන සාමාජිකාවක ලෙස නිදහස් වෙලද කලාපයේ කම්කරුවන් අතර දේශපාලන කටයුතු සිදු කල ගීතා යන දෙදෙනා ද මේ සමාජික, සාමාජිකාවන් වේ. කිසිදු අවස්ථාවක දේශපාලනිකව පැහැදිලි නොකර, එසේ පැහැදිලි කර ගැනීම සදහා සාකච්ඡාවකට ඉඩ නො හරින ලද තතු යටතේ, පක්ෂ ව්‍යවස්ථාවට පටහැනිව, විනය පරීක්ෂනයක් තුල සිය නිර්දෝෂීභාවය සනාථ කිරීමට පක්ෂ ව්‍යවස්ථාවෙන් සලසා ඇති ඉඩකඩ ද අහුරා, ආඥාදායක ස්වරූපයෙන් ඉදිරිපත් කල මෙම නියෝගවලට යටත් වීම ඔවුහු සප්‍රතිපත්තිකව ප්‍රතික්ෂේප කලහ. 

2022 මැයි 14-16 පක්ෂයේ තුන්වන සම්මේලනය මෙම නෙරපා හැරීම් සදහා ම සූදානම් කල, කූටෝපායයන් හරහාම මෙහෙයවුනු සම්මේලනයකි. මුලින් ම එය පැවැත්වීමට නියම කර ගත්තේ එම වසරේ මාර්තු මාසයේ දී ය. සම්මේලනය, සාමාජිකත්වයට එයට සූදානම් වීමට කිසිදු ඉඩක් නැති වන පරිදි, දින කීපයකට පෙර දැනුම් දීමකින් පවත්වන්නට උත්සාහ කලේ පක්ෂය තුල සිදුවෙමින් පැවති දේශපාලන, න්‍යායික හා සංවිධානාත්මක පසු බැසීම් හා ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී හැඩ ගැස්ම ගැන සාකච්ඡාවක් මතුවීම වලක්වා ගැනීම සඳහා ය. එහෙත් වාම පාර්ශවයේ සාමාජිකයන් විසින් ඒ පිලිබඳව ජාත්‍යන්තර කමිටුවට දැනුම් දෙනු ලැබීමෙන් පසු  එහි මැදිහත් වීමෙන් එම ප්‍රයත්නය පරාජයට පත් කල හැකි විය. 

එම කල් දැමීම, සාමාන්‍ය සම්ප්‍රදාය වන පූර්ව සම්මේලන සාකච්ඡා සදහා කාලය වෙන් කිරීමක් වුව ද, කටයුතු සිදුවූයේ ඉතා නින්දා සහගත ආකාරයකිනි. පූර්ව සම්මේලන සාකච්ඡා සදහා යොමු කල සාමාජිකයන්ගේ ලිපි පක්ෂය තුල බෙදා නොහැරුනා පමනක් නො ව සාකච්ඡා පැවති සීමිත අවස්ථාවල දී පවා විරුද්ධ අදහස් යටපත් කර, එම අදහස් සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡාවක් මතුවීමේ ඉඩකඩ අහෝසි කිරීමට පක්ෂ තන්‍ත්‍රය ක්‍රියා කලේ ය. කොඩිඩ් වසංගත තත්වය නිසා අන්තර්ජාල තාක්ෂනය යොදා ගැනීම වාසියට හරවා ගත් තන්ත්‍රය ඡන්දය පවා වංචා කලේ ය. ඇතැමුන්ට ඡන්ද ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති අයිතිය පවා අහිමි කරන ලදී. මූලධර්ම සඳහා සටන් වැදුනු සාමාජිකයන්ට පක්ෂය අත්හැර යාමට හෝ නිෂ්ක්‍රිය වීමට බල කෙරින. උදාහරනයක් ලෙස බුලත්සිංහල කමිටුවේ සිටි පක්ෂයේ දීර්ඝ කාලීන සාමාජිකයෙකු වූ විලියම් සහෝදරයා ඔහුගේ පදිංචියට හෝ සේවා ස්ථානයට කිසිදු සම්බන්ධතාවයක් නැති, ඔහු ජීවත් වන ප්‍රදේශයෙන් කි.මී. 100 කට වඩා දුරින් පිහිටි බන්ඩාරවෙල කමිටුවට අනුයුක්ත කෙරුනේ හුදෙක් නායකත්වයේ අභිමතය පරිදි ය. එය වූ කලී, ප්‍රවාහන වියදම් හා ශ්‍රී ලංකාව වැනි අඩු ප්‍රවාහන පහසුකම් සහිත රටක ගමන් කාලය සැලකිල්ලට ගත් කල සිද්ධිදායක අයුරින් කිව හැකි පරිදි, ඔහු නිෂ්ක්‍රිය කර තැබීමේ තීන්දුවකි. ඒ සඳහා තර්කානුකූල හේතුවක් වී නම්, ඒ, ඔහු සිය අත්දැකීම් මත පදනම් ව නායකත්වයේ ක්‍රියා කලාපය ප්‍රශ්න කිරීම පමනෙකි! තන්ත්‍රයේ බොල්ෂෙවික් විරෝධී ක්‍රියාවන්ට එරෙහි වූ, මූලධර්ම මත පිහිටාගත් සාමාජිකයන් නායකත්වයෙන් ඉවත් කර පසුගාමී ද, ආර්ථික වශයෙන් ශක්තිමත් ද වූ ව්‍යාපාරිකයන් වැනි සුලු ධනේශ්වර කොටස් ඒ තැන්වල ස්ථාපිත කරන ලදී. 

මෙයින් කලකිරුනු සහෝදරවරු දෙදෙනෙක් සම්මේලනයෙන් පසු සති දෙක තුල සාකච්චා කර මෙම තත්වය පැහැදිලි කර ගැනීමට ගත් උත්සාහයට ඉඩ නොදුන් බැවින් යලි කිසිදු සම්බන්ධයක් නැතැයි සහතික කර පක්ෂය හැර ගියහ. ඔවුහු කොටුව ලෝකලය බාරව වැඩ කල විලානි පීරිස්ට හා දේශපාලන කමිටුවට, කරුනු සනාථ කරන සාක්ෂි සහිතව ලිඛිත ප්‍රකාශ ලබා දුන් හ. ඒ අතරින් මිස්සක මධ්‍යම කාරක සභිකයෙක් ලෙස තුන්වන සම්මේලනය දක්වා වැඩ කල අයෙකි.

සම්මේලනයෙන් අනතුරුව අම්බලන්ගොඩ කමිටුව රැස් වූ අවස්ථාවේ දී, දේශපාලන සාකච්ඡාවක් හා සම්මේලනය පිලිබඳ තක්සේරුවක් සිදු කිරීමේ සාමාන්‍ය සම්ප්‍රදායට පිටුපා යාමට දේශපාලන කමිටු නියෝජිත රත්නසිරි මලලගම වැඩ කලේ ය. මීට විරුද්ධවීම හා සම්මේලනය පිලිබද සමාලෝචන සාකච්චාවක් ඉල්ලා සිටීම නිසා නන්දන නන්නෙත්තිගේ සාමාජිකත්වය තහනම් කිරීමට අභිනව ලේකම් දීපාල් ජයසේකර තීන්දු කලේ ය. අනතුරුව නන්දන නෙරපීමට විරුද්ධවීම නිසා අම්බලන්ගොඩ කමිටුවේ අමරතුංග (1976 සිට ක්‍රියාශීලී සාමාජිකයෙකු වන අතර දඩයමට ලක් වූ පතල් කම්කරුවෙකි) නෙරපා හරින ලදී.

පසුව 2022 නොවැම්බර් 19 දින, නන්දනට සහ සංජයට පක්ෂයේ සාමාජිකත්වය සම්පූර්නයෙන් ම අහිමි කෙරින. එවිට කොලොන්නාව කමිටුවේ මිගාර මේ පිලිබද විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ කල අතර ඔහු ද නෙරපා දමන ලදී. රත්මලාන කමිටුවේ සුනිල්ට ද මෙම ඉරනමට මුහුන දීමට සිදු විය. මේ අනුව සම්මේලනයෙන් පසු ගෙවී ගිය වසරකට මදක් වැඩි කාලය තුල 12 දෙනෙකු ‘විරේක’ කර දැමූ අභිනව ප්‍රධාන ලේකම් ජයසේකර ප්‍රමුඛ මේ තන්ත්‍රය 4 වන ජාත්‍යන්තරයේ ඉතිහාසය තුල විශේෂ වාර්තාවකට හිමිකම් කියයි. එපමනක් නොවේ; සම්මේලනයෙන් අනතුරුව තවත් අය පක්ෂය හැර ගිය ලයිස්තුවට එකතු වී සිටිති. විවිධ හේතු ඉදිරිපත් කරමින් හා පැදුරටත් නොකියා පලා ගිය ඒ පිරිස අතර, නුවර කමිටුවේ (මුල් කාලයේ සිට පක්ෂයේ සාමාජිකයෙකු වූ) ධනපාල සහ නිලූකා ද, හලාවත කමිටුවේ මහේෂ් ද, රත්මලානේ සතිස් කුමාර් ද වෙති. අවසන් සම්මේලන දෙක අතර කාලය තුල දුසිම් ගනනක් පක්ෂය හැර ගියහ. අවස්සාවේල්ල ශාඛාව විසුරුවා හැරුනි. එම හැරයාම් වල දේශපාලන ගම්‍යාර්ථ විමසූවන්ට නායකත්වයෙන් ලැබුනු ප්‍රතිචාරය වූයේ, “යනවා, එනවා .. ඒ ගැන සාකච්ඡා අනවශ්‍යය යි” වැනි අති සරල පිලිතුරකි. 

සම්මේලනයේ දී නැවත මධ්‍යම කාරක සභාවට පත් කරගත්, දේශපාලන කමිටු සාමාජික හා ලෝසවෙ අඩවියේ ශ්‍රී ලංකා කතෘ මන්ඩලයේ සාමාජික ප්‍රගීත් අරවින්ද මේ වසර මුල දී පක්ෂය අත් හැර දැමීමට තීන්දු කලේය. කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ  නිදහස සදහා සාර්ථක ලෙස ගොඩ නැගූ ක්‍රියාකාරී කමිටුව, නිලධාරීවාදයේ අපවිත්‍ර අත පොවා වීනාශ කිරීමට සසප නායකත්වය මොහු යොදාගනු ලැබූ අතර, ඒ සම්බන්ධයෙන් එම කමිටුවේ නන්දන සහෝදරයා 2022 නොවැමිබර 19 දින හා එහි හිටපු සභාපති සංජය  සහෝදරයා 2023 ජනවාරි 30 ඔහු වෙත යොමු කල විවෘත ලිපිවලට පිලිතුරු දෙනු නො හැකිව ඔහු මෙසේ පලා ගියේ ය.

සසප මෙන් ම එහි පූර්වගාමී විප්ලවවාදී කොමියුනිස්ට් සංගමයේ (විකොස) ද පුරෝගාමියෙකු වන ආනන්ද වක්කුඹුර, මහජන අරගලය තුල පක්ෂ ක්‍රියා මාර්ගය සඳහා ඔහු කල මැදිහත් වීම නිසා, සාමාජිකත්ව තහනමට ලක් කෙරී මාස ගනනක් ගත කිරීමට සිදු වූ අතර, ඔහු ඉහත චෝදනා හමුවේ දන ගසා සාමාජිකත්වය ලබා ගත් නමුත්, තමන් ම බිහි කල සංවිධානය තුල ම අවලංගු කාසියක තැනට ඇද දමනු ලැබ සිටී. තන්ත්‍රය වාමාංශයෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ එම ආදර්ශය අනුව වැඩ කරන ලෙස ය.     

සාමාන්‍යයෙන් සම්මේලනයක් යනු පක්ෂයක ප්‍රශ්න පැහැදිලි කරගෙන හා ප්‍රශ්න අවසාන වශයෙන් විසදා, පක්ෂය න්‍යායිකව, දේශපාලනිකව හා සංවිධානාත්මකව ශක්තිමත්, ඒකාබද්ධ සංවිධානයක් ලෙස නව ජවයකින් වැඩ ආරම්භ කිරීමට පදනම් දමන අවස්ථාවකි. පක්ෂ තන්ත්‍රය ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ අධීක්ෂනය යටතේ ඉදිරි දර්ශනයක් වර්ධනය කර ප්‍රකාශයට පත් කල ද එය හුදු ලියවිල්ලකට වඩා දෙයක් ලෙස නො සැලකුනි. සම්මේලනය ප්‍රධාන තැනක් දුන්නේ අවලාද හා මඩ ගැසීම වැනි දේ මගින් එම ඉදිරි දර්ශනය පිලිබද අවධානය යොමු වීම බිඳ දැමීමට ය. පක්ෂය ඉදිරි දර්ශන ගැන කතා කරමින් තත්කාර්යවාදීව ක්‍රියා කරන බව වටහා ගැනීමට මේ නිදසුන පමනක් වුව ප්‍රමානවත්ය.

නමුත්, ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ (ලොසවෙඅ) ජාත්‍යන්තර කර්තෘ මන්ඩලයේ සභාපති ඩේවිඩ් නෝර්ත් සහෝදරයා, සම්මේලනයට සුබ පතමින් එය තක්සේරු කලේ මෙලෙසිනි. “මෙම සම්මේලනය මුහුන දෙන මූලික අභියෝගය වන්නේ, මෙම සිද්ධීන් හා ලංකාව ඇතුලතම වර්ධනය වන විප්ලවවාදී අර්බුය කෙරෙහි, ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ලංකා ශාඛාවේ ආකල්පය පැහැදිලිව නීර්නය කර ගැනීම යි. වෙනස් ආකාරයකින් කිවහොත්, විප්ලවවාදී අර්බුදයක් මධ්‍යයේ, ලෙනින් පෙරලා රුසියාවට පැමිනීමෙන් පසුව පැවැත් වූ පලමු සම්මේලනය වන,  1917 අප්‍රේල් බොල්ෂෙවික් පක්ෂයේ සම්මේලනයට, ඔබ දැන් පවත්වමින් තිබෙන සම්මේලනය බොහෝ අංශවලින් සමානකම් දක්වනවා. ගෝලීය යුද්ධයක් මධ්‍යයේ (බොල්ෂෙවික්) පක්ෂයට පැවති අභියෝගය වූයේ, කම්කරු පන්තියට අත්‍යවශ්‍ය නායකත්වය සැපයූ දේශපාලන දිසානතියක්, දේශපාලන ක්‍රියා මාර්ගයක් හා ඉදිරි දර්ශනයක් නීර්නය කර ගැනීම යි.

පක්ෂ තන්ත්‍රය මෙම වෛෂයික ඓතිහාසික තක්සේරුව සලකා ගත්තේ තමන්ට පිදූ සම්මානයක් ලෙස, හා ලෙනින් පැවැත් වුවා වැනි ම සම්මේලනයක් පවත්වන තමන්ට රිසි ලෙස කටයුතු කිරීමට නෝර්ත්ගෙන් ලැබුනු වරපත්‍රයක් ලෙස ය. සැබැවින්ම ඔහුගේ අවධාරනය පක්ෂයේ වගකීම් සම්බන්ධ එකක් විය. එය, ලෝක යුද්ධ තත්වය හා රට තුල ම වර්ධනය වන විප්ලවවාදී අර්බුදයට මුහුන දීමේ අභියෝගය පිලිබඳ අවධාරනයක් විය. මෙකී අවධාරනය නොතකා මෙම තන්ත්‍රය සිදු කලේ, විප්ලවවාදී අර්බුදය උත්සන්න වෙද්දී ඊට පස්ස හරවා සිටීම හා, එතෙකින් නොනැවතී, එම මග හැරීමට එරෙහි වූ සාමාජිකයන්ට විරුද්ධව කුමන්ත්‍රනය කර  පලවා හැරීමට ක්‍රියා කිරීම ය. අරගලයට මෙන් ම කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව වැනි අව්‍යාජ ක්‍රියාකාරී කමිටුවලට ද හතුරුව පක්ෂයේ අනුමැතිය ලබන ඒවා පමනක් සැබෑ ක්‍රියාකාරී කමිටු වේය යනුවෙන් ඉදිරිපත් කිරීමේ අර්ථය වන්නේ, තමන්ට අරගලයේ වර්ධනය මැඩ රඳවා ගැනීමට අවස්ථාව අවශ්‍යය යන්න මිස අනෙකක් නොවේ. මේ තන්ත්‍රයට අනුව, ක්‍රියාකාරී කමිටු යනු හුදෙක් ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ නිර්දේශ වලට අනුගත වීම මිස මහජන ව්‍යාපාරයක් වර්ධනය කිරීම නොවේ. 

මෙම තත්වයන්ට එරෙහි වන වාම පාර්ශවය, නෙරපීම්වලින් ද, සියලු ආකාරයේ දඩයම් කිරීම්වලින් ද, හිරිවට්ටනු නොහැකි බව අපි කම්කරු පන්තියට සඵත කරමු. එමෙන් ම, වාම කන්ඩායම ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ක්‍රියා මාර්ගය දිවි දෙවෙනි කොට රකිනු ඇත. එය එම පිලිවෙත මග හැරීමට ගන්නා ඔනෑම ප්‍රයත්නයකට එරෙහිව සටන් වදිනු ඇත. එහෙත් කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව වාම පාර්ශවයට අනන්‍ය කිරීමට සසප තන්ත්‍රය දරන ප්‍රයත්නය අපි ප්‍රතික්ෂේප කරමු. සසප වාම පාර්ශවයට මුවා වීමට අම්බලම් අනවශ්‍ය ය. එය, දශකයකට ආසන්න කාලයක් පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ සිදු කල, ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ඉදිරි දර්ශනයෙන් පන්නරය ලද අරගලය, වඩා තීව්ර ලෙස කම්කරු පන්තිය තුල සිදු කරනු ඇත.   

සසප ආරක්ෂා කිරිමේ අරගලය: අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය උදෙසා ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ ‌ඓතිහාසික ඥානය මත පදනම් වීමට කල කැඳවුම 

සසප ආරක්ෂා කිරිමේ අරගලය: අම්බලන්ගොඩ ශාඛාවේන් අමරතුංග සහෝදරයා විරේක කිරීමට එරෙහිව

ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂ තන්ත්‍රය තවත් සාමාජිකයන් 7ක් පක්ෂයෙන් නෙරපයි Read More »

wije

විජේ ඩයස් සහෝදරයාගේ චරිතාපදානය ලෝක ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ හා ලාංකීය කම්කරු පන්තියේ නූතන ඉතිහාසය සනිටුහන් කරයි

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි

තරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ (හජාජාක) ලංකා ශාඛාව ලෙස 1968 දී ආරම්භ කල, විප්ලවවාදී කොමියුනිස්ට් සංගමයේ (විකොස) පුරෝගාමී නායකයෙකු මෙන් ම, 1987 සිට එහි ප්‍රධාන ලේකම් ලෙස භාරගත් වගකීම යටතේ සංගමය 1996 දී සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය (සසප) නමින් පක්ෂයක් බවට පරිවර්තනය කළා වූ ද, එවක් පටන් එම පක්ෂයේ ප්‍රධාන ලේකම් ධුරය මරනය දක්වා දැරුවා වූ ද විජේ ඩයස් සහෝදරයාගේ අභාවයෙන් පලමු වර්ෂ පූර්න අනුස්මරනය වෙනුවෙන්, 29දා, කොලඹ ශ්‍රී ලංකා පදනම් ආයතනයේ පැවැත් වූ රැලිය පිලිබඳ සමාලොචනයක් කම්කරු පන්තියේ හා තරුනයන්ගේ දේශපාලන විඥානය වර්ධනය සදහා අත්‍යවශ්‍ය මැදිහත්වීමක් ලෙස සැලකිය යුතු ය. 

එමෙන් ම, 27දා බොරැල්ල සුසාන භූමියේ දී මහජනයා සදහා විවෘත කල, විජේ සහෝදරයාගේ හා ඔහුගේ සමස්ථ දැනුවත් දේශපාලන ජිවිතයේ නොවෙන් කල හැකි සටන් සහායිකාව, යෙහෙලිය, සහෝදරිය හා පියඹ වූ පියසීලී විජේගුනසිංහ සහෝදරියගේ ද මතකයන් සංකේතවත් කල ස්මාරකය සමාජවාදී සංස්කෘතියේ පුරාවෘතයක් වන් විජේ- පියසීලි සංකලනය වෙනුවෙන් උචිත උපහාරයකි. එසේ වුව ද උක්ත රැස්වීමේ දී මෙම සංස්කෘතික සහසම්බන්ධය ගැන වචනයක් හෝ ප්‍රකාශ නො වීම නො තකා සිටිය නො හැකි මග හැරීමකි යි අපි සිතමු.

plaque
විජේ හා පියසීලි වෙනුවෙන් බොරැල්ල කනත්තේ පිහිටුවා ඇති සමරු ථලකය

රැලිය කැදවන ලද්දේ සසප හා එහි තරුන සංවිධානය වන සමාජ සමානතාව සදහාජාත්‍යන්තර තරුනයෝ හා ශිෂ්‍යයෝ (සසජාතශි) සංවිධානය විසිනි. ඊට සහභාගී වීම සදහා පක්ෂයේ සහෝදර සහෝදරියෝ, හිතවත්තු, විජේ සහෝදරයාගේ ඥාතීහු, ඇතුලු පිරිසක් දිවයිනේ විවධ ප්‍රදේශවලින් පැමින සිටියහ.   

ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ සුබ පැතුම් පනිවිඩ ට්‍රොට්ස්කිවාදි ජාත්‍යන්තරවාදය වෙනුවෙන් විජේ සහෝදරයාගේ කැප වීමට උපහාර දක්වා තිබිනි. විජේගේ චරිතාපදානය ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ හා ලෝක ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ දේශපාලන අරගලයේ නූතන ඉතිහාසය සනිටුහන් කරන බව සනාත කරමින් ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ ජාත්‍යන්තර කර්තෘ මන්ඩල සභාපති ඩේවිඩ් නෝත් සහෝදරයා විසින් එවන ලද  සුබපැතුම් පනිවිඩය සුවිශේෂී වගකීමක් පක්ෂය හමුවේ තැබී ය.

සිය දශක අටක ජීවිතයෙන් දශක හයක ස්ටැලින්වාදයට, පැබ්ලෝවාදී අවස්ථාවාදයට, නේකාකාර සුලු ධනපති වාර්ගික, ජාතික හා ආගමික අපගමනයන්ට, වෘත්තීය සමිතිවාදයට, සහ  අවසානයේ ව්‍යාජ වාම පෙරමුනුවලට එරෙහිව නොනවතින විප්ලව ක්‍රියා මාර්ගය උදෙසා න්‍යායික හා ප්‍රායෝගික භාවිතයක නියැලෙමින්, බාහිර මෙන් ම අභ්‍යන්තර ප්‍රතිවිරෝධයන් සමග පෙරමුනේ සිට ගැටුනු ජීවිතයක ක්‍රියා කලාපය එහි මරනයෙන් අවසන් කරනු ඇතැයි සිතනු හැකි වන්නේ කාට ද?

රැස්වීමේ මුලසුන දැරූ සසප දීර්ඝ කාලීන මධ්‍යම කාරක සභිකයෙක් හා ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ (ලෝසවෙඅ) ලංකාවේ කර්තෘ වන වන කේ. රත්නායක සහෝදරයා සිය හැඳීන්වීමේ දී පවසා සිටි පරිදි ම, විජේ සටන් වැදුනු “ඉදිරි දර්ශනය විමසා පාඩම් උකහා ගැනීම, පක්ෂය හා තරුන සංවිධානය ඉදිරි වැඩ කටයුතු සදහා පන්නරය ගන්වා ගැනීමට” කල යුතු ඉමහත් වැදගත්කමක් දරන කාර්යයකි. කෙසේ වෙතත් හුදෙක් ජාත්‍යන්තරවාදයට කැප වීම වැනි වියුක්ත සඳහන් කිරීම්වලින් එහා යමින් ඔහුගේ ජීවිතයේ අනුගමනය කල මාක්ස්වාදී මූලධර්ම ගැන අවබෝධයක් රැස්වීම තුලින් ඊට උචිත පරිදි  ඇති නොකිරීම සැලකිල්ලට ගැනීම අවශ්‍යය. පන්ති අරගලයේ නව කාල පරිච්ඡේදයක් වන මෙම වකවානුව තුල අවශ්‍යයෙන් ම විජේ පදනම් වූ මූලධර්මයන්ගේ මූලයන්ට ගමන් කර පාඩම් උකහා ගැනීම තීරනාත්මක යයි පවා කිව හැකි ය. 

rathnayaka
කේ. රත්නායක

පැබ්ලෝවාදී පිරිහීමේ පාඩම් උකහාගෙන, 1964 ලංකා සමසමාජ පක්ෂය ධනපති සභාගයට ඇතුලු වෙමින් කල පාවා දීමේ මූලයන් වටහා ගනිමින්, ඊට එරෙහිව ජාත්‍යන්තරවාදී ඉදිරී දර්ශනය මත ස්ථිරසාරව පිහිටා කම්කරු පන්තිය බලය ගැනීමෙන් මෙපිට ධනවාදී පීඩනය ජය ගත හැකි මාවතක් නැති බව විජේ වටහාගත්තේ යයි සියලුම කථිකයෝ සඳහන් කලහ. 

අයෝමය විනය පිලිබඳ ව්‍යාජය හා කට්ටිවාදය

“බලය ගන්න නම් 1917 බලය ගත් වැනි අයෝමය විනයකින් යුතු පක්ෂයක් අවශ්‍යයි; ධනේශ්වර පීඩනය කපා හරිමින් කම්කරු පන්තියේ පන්ති ස්වාධිනත්වය ආරක්ෂා කරමින් එය බලමුලු ගන්වන්න,” යි පවසමින් රත්නායක කියා සිටියේ 1964 දී, විජේ ඇතුලු තරුන නායකත්වය ඒ මත පිහිටා පක්ෂය ගොඩ නගා මෙහෙය වූ බව ය. එහෙත්, එම අයෝමය විනය සමන්විත වූයේ කුමකින් ද, පැබ්ලෝ- මැන්ඩෙල් නායකත්වය වලලා දැමූ එම විනය ආරක්ෂා කර වර්ධනය කලේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්න අවධානයට ගැනීම මෙහිදී අත්‍යවශ්‍ය වන්නේ, කම්කරු පන්තියේ ස්ව විඥානය බොල්ෂෙවික් වර්ගයේ පක්ෂයකින් තොරව කෙසේවත් ඇති කල නො හැකි බැවිනි. කම්කරු පන්තිය සම්බන්ධයෙන් සැලකුවත් ඔවුනගේ ඔනෑම දේශපාලන සංවිධානයක් – ක්‍රියාකාරී කමිටු, ෆැක්ටරී කමිටු, ආරක්ෂක කමිටු වැනි- මෙම මූලධර්මයට නො බැඳුනේ නම් අවස්ථාවාදය පරාජය කෙරෙන්නේ හෝ මහජන විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරයක් ගොඩ නැඟෙන්නේ හෝ, කොටින් කියන්නේ නම් විප්ලවයක් සිදු වන්නේ හෝ නැත. 

පැබ්ලෝවාදය හුදෙක් දියකරහැරිම්වාදී (Liquidationism) හා පිවිසුම්වාදී (Entryism) වූවා පමනක් නො වේ. තනි රටේ සමාජවාදය නැමති ජාතික පිලිවෙත සඳහා ස්ටැලින්ට ට්‍රෙට්ස්කිවාදී වාම විපාර්ශවය හා ඊට සහාය වූ කම්කරුවන් ලක්ෂ ගනනින් විරේක කර පක්ෂය නිලධාරීවාදී මාධ්‍යමික තන්ත්‍රයකට යටත් කිරීම අවශ්‍ය වූවා සේ ම, පැබ්ලෝවාදයට ද 4වන ජාත්‍යන්තරය ස්ටැලින්වාදය තුලට දියකර හැරීම සඳහා පක්ෂයේ බෝල්ෂෙවික්වාදී පැවැත්ම අහෝසි කිරීම අනිවාර්ය අවශ්‍යතාවයක් විය. මෙහිදී පැබ්ලෝ තන්‍ත්‍රය විසින් අති විශාල ප්‍රමානයක් සාමාජිකයෝ ප්‍රංශ ශාඛාවෙන් ‘විරේක’ කර දමනු ලැබුනාහ. 

මෙම ප්‍රවනතාවට එරෙහිව ස්වාධීන ලෝක පක්ෂයක් ලෙස ජාත්‍යන්තර කමිටුව පිහිටු වීමට පදනම් දැමූ සුප්‍රකට විවෘත ලිපිය මගින් එවකට එක්සත් ජනපද සමාජවාදී කම්කරු පක්ෂයේ නායක ජේම්ස්. පී කැනන් පෙන්වා දී ඇති පරිදි, පැබ්ලෝගේ සංශෝධනවාදය හා ට්‍රොට්ස්කිවාදය අතර බෙදීම් රේඛා කෙතරම් ගැඹුරු ද යත් දේශපාලනිකව හෝ සංවිධානාත්මකව කිසිදු සම්මුතියක් ඇති කර ගැනීමට හැකියාවක් නැත. බහුතර මතය සැබෑ ලෙස පිලිබිඹු කරන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී තීරනවලට එලඹීමට ඉඩ නො දෙන බව පැබ්ලෝ කන්ඩායම ප්‍රදර්ශනය කර ඇත.”  හතරවන ජාත්‍යන්තරය තුල පැන නැගි මෙම නිලධාරීවාදී පරිහානියට එරෙහි ව, බෝල්ෂෙවික්වාදයේ පදනම වන ප්‍රජාතන්ත්‍රීය මධ්‍යගතවාදය යලි ස්ථාපිත කෙරුනු අව්‍යාජ කම්කරු පන්තික පක්ෂය ලෙස ජාත්‍යන්තර කමිටුව ගොඩ නැගීමට කැනන් ඇතුලු නායකත්වයට සිදු විය. ඉදිරි දර්ශනය හා ක්‍රියා මාර්ගය විප්ලවවාදි පක්ෂයක මස්ථිස්කය නම්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී මධ්‍යගතවාදය එහි ක්‍රියාකාරීත්වයේ හදවත වැනි ය. 

එක්සත් ජනපද සසප පදනම් ලේඛනය මෙසේ දක්වයි:

කම්කරු පන්තියේ විප්ලවවාදී අරගලය සදහා සංවිධානයක් අවශ්‍ය වන අතර එය විනයකින් තොරව නො පවතිනු ඇත. එහෙත් විනය නිලධාරීවාදී ලෙස ඉහලින් පැටවිය නො හැකි ය. එය වැඩි දියුනු කල යුත්තේ මූලධර්ම හා ක්‍රියාමාර්ග මත නිදහස් ලෙස ඇති කර ගන්නා එකඟතාවයක පදනමින් ය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී මධ්‍යගතවාදයේ මූලධර්ම මත පදනම් වන සසප සංවිධානාත්මක ව්‍යුහය තුල ප්‍රකාශයට පත් වන්නේ මෙම වැටහීමයි. ප්‍රතිපත්ති හා සුදුසු උපායන් සූත්‍රගත කිරීමේ දී පක්ෂය තුල පූර්න ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තිබිය යුතු ය. පක්ෂ ව්‍යවස්ථාවෙන් සඳහන් කෙරුනු අවස්ථා හැර, අනෙක් අවස්ථාවල දී සසප ප්‍රතිපත්ති හා වැඩ කටයුතු පිලිබද අභ්‍යන්තර සාකච්ඡාව සීමා පැනවීමකින් තොරව සිදුවිය යුතු ය. නායකයන් සාමාජිකයන් විසින් තෝරා පත්කර ගන්නා අතර, ඔවුන් විවේචනයට හා පාලනයට විවෘත විය යුතු ය. නායකත්වයට එරෙහිව ඉදිරිපත් වන විවේචනයට මුහුන දිය නො හැකි අපේක්ෂකයන් එක්සත් ජනපද ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ මූලාරම්භකයා වූ ජේම්ස් පී කැනන්ගේ වචන සැලකිල්ලට ගත යුතු ය. ‘සත්‍යය කිසිවෙකුටත් හානි නො කරයි. ඔහුට සුදුසු තැනම හිමි කර දෙයි.’ එහෙත් ප්‍රතිපත්ති සූත්‍රගත කිරීමේ දී පුලුල් සාකච්චාව ද, විවෘත හා අව්‍යාජ විවේචන ද අවශ්‍ය වන ආකාරයට ම, ඒවා ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී දැඩි විනයක් ද අවශ්‍ය වේ. පක්ෂය තුල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙස ඇති කර ගත් තීන්දුවලට සෑම සාමාජිකයෙක් ම බැදී සිටී. තීන්දු ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී, මධ්‍යගතවාදයේ මෙම අත්‍යවශ්‍ය අංගයට විරුද්ද වන හා විනයගත වීමේ ඉල්ලීම සිය ‌පෞද්ගලික නිදහසට අකුල් හෙලීමක් ලෙස සලකන අය විප්ලවවාදී සමාජවාදීන් නො ව, පන්ති අරගලයේ ඇඟවුම් හා ඉල්ලීම් වටහා නො ගන්නා අරාජකවාදීන් හා පුද්ගලවාදීන් ය.”

සසප හිටපු මධ්‍යම කාරක සභිකයෙක් වන මෙම ලේඛකයා විජේ සහෝදරයා මුල් වරට දැක හදුනාගත් 1975 වසරේ සිට බොහෝ කලක් ඔහු ඇසුරේ වටහා ගැනීමට හැකි වූ පරිදි, නායකයෙකු ලෙස විජේ ඩයස්ගේ සාර්ථකත්වය පිටුපස පැවති ප්‍රධාන ම මූල ධර්මයක් වූයේ මෙයයි. පුද්ගල චරිතයේදී විජේ ආඩම්බරකාරයෙකි, එහෙත් උද්ධච්ඡ නැත, නිහතමානී ය. දැඩි ය, නමුත් උනුවන හදවතක් ඇත, ලෙන්ගතු ය. කෙනෙකු ඉදිරිපත් කරන අදහස් සන්සුන්ව සවන් දීමේ පුරුද්දක් යකඩ මිනිහෙක් වූ විජේ සහ යකඩ ගැහැනියක වූ පියසීලි යන මේ යුවලට ම තිබිනි. වරක් වඩාත් න්‍යායිකව කරුනු පැහැදිලි කල රැස්වීමකට පසු සහෝදරියක් මෙසේ පැවසුවා ය. “විජේ සහෝදරයාට මොන තරම් ගැඹුරු විශ්ලේෂනයක් වුවත් කාටත් පැහැදිලි වෙන පරිදි විස්තර කල හැකි වීමට හේතුව සෙසු මිනිසුන් ගැන ඔහුගේ වැටහීම හා ඔවුන් කෙරේ ඔහු තුල ඇති ලෙන්ගතු කම යි.” මේවා වගකිව යුතු නායකයෙකුගේ සාර්ථකත්වයට හේතු නොවන්නේ කෙසේ ද?

මෙම මූලධර්ම වෙත පක්ෂයත්, පන්තියත් යොමු කර ගැනීමට විජේ ඩයස් අනුස්මරනය මහඟු අවස්ථාවකි. මෑත දී, පක්ෂය තුල දේශපාලන ප්‍රශ්න මතු කිරීම නිසා, සාමාජිකයන් 5ක් කිසිදු සාකච්ඡාවකින් හෝ විනය පරීක්ෂනයකින් පවා තොරව, විනය බිඳීම යන චෝදනාව යටතේ දොට්ට දැමුනි. මේ අනුස්මරන රැස්වීම අවසන් වී දින තුනක් ඉක්මවෙත් දී පක්ෂය ගත් පලමු පියවර වූයේ තවත් සහෝදරවරු 7ක්, ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ඉදිරිදර්ශනය අනුයමින් පිහිටුවන ලද ක්‍රියාකාරී කමිටුවකට සහාය පලකිරීම මගින් පක්ෂ විනය බිඳ ඇතැයි යන චෝදනාවම මත, විනය පරීක්ෂනයකින් තොරවම, එකවර පක්ෂ සාමාජිකත්වයෙන් නෙරපා දැමීම යි.විනය ගැන කථා කිරීමේ දී කිව යුත්තේ, මෙම ‘විරේක’ කිරීම් සිදු කර ඇත්තේ පක්ෂ ව්‍යවස්ථාව පවා නො තකා හරිමින් බව ය. මේවා සිදු වන්නේ පන්ති අරගලයේ ඉතා තීරනාත්මක සටන් දිග හැරෙමින් තිබිය දී ය. විජේ සහෝදරයාගේ ජීවිතය පිලිබඳ සැබෑ ඇගයීමක් පෙනී සිටිනු ඇත්තේ මෙම අවස්ථාවාදී ප්‍රවනතාවන්ගෙන් පක්ෂය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ය.  

“විජේ සිය ජීවිතයේ අවසාන කාලය ගත කලේ මේ මහජන අරගලය තුල ඉදිරි දර්ශනය හා ක්‍රියා මාර්ගය වර්ධනය කර කම්කරු පන්තියට පාලන බලය ගැනීමේ මාවත පෙන්වීමට යි,” පැවසූ රත්නායක, මහජන අරගලය තුලට ප්‍රායෝගිකව හා සක්‍රීයව මැදිහත් නොවෙමින්, එයින් වියුක්තව, එහි නායකත්වය සඳහා ⁣පොරබැඳීමට පැකිලීම ගැන පක්ෂයට එල්ල වූ විවේචන හෙලා දකිමින් මෙසේ කියා සිටියේ ය: “නෑ මාක්ස්වාදයේ අයනු ආයනු තමයි, ට්‍රොට්ස්කිවාදයේ අයනු ආයනු තමයි, කම්කරු පන්තිය අරගලයට එනකොට ඔවුන් සදහා අවශ්‍ය ඉදිරි දර්ශනය, ක්‍රියා මාර්ගය, මග පෙන්වීම සූදානම් කිරීම.” මේ අනුව, කම්කරුවන් අරගලයට කැඳවීම සෑම කල්හි ම සෙසු ප්‍රතිගාමී ව්‍යාපාරවලට අයත් වැඩකි. විප්ලවවාදී පක්ෂය ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඔවුන් එසේ කම්කරුවන් අරගලයට ගෙන ආ පසුව ය.

එහෙත්, ඔහුගේ මෙම අදහස මාක්ස්වාදී අයනු ආයනු දැනුවත්ව භාගෙට කියවීමකි. පන්තිය, පක්ෂය හා නායකත්වය කෘතියෙහි එන ට්‍රොට්ස්කිගේ පහත දැක්වෙන වචන ඒ සමඟ සසඳා බලන්න: 

“අලුත් නායකත්වයක්, පැරනි නායකත්වයකට වඩා ස්ථිර බව, විශ්වාසවන්ත බව, අවංක බව ජනයාගේ පලල් කොටස් ඒත්තු ගන්නේ ඔවුන්ගේ ම අත්දැකීම්වල පදනම මතින්, අවධි ගනනාවකින්, ක්‍රමානුකූලවයි. සත්‍යයෙන් ම විප්ලවයක් මධ්‍යයේ, එනම්, සිදුවීම් වේගවත්ව පරිවර්තනය වන තත්ත්වයක දී දුර්වල පක්ෂයකට ඉක්මනින් දැවැන්ත එකක් බවට වර්ධනය වන්නට පුලුවන. එසේ වන්නේ, එම පක්ෂය විප්ලවයේ ගමන් මඟ ඉතා පැහැදිලිව වටහා ගෙන ඇත්නම් හා දෙඩවීම්වලින් මත් නොවූ, දඩයම්වලින් තැති නොගත් ඉතා දැඩි ස්ථිර කේඩරයන් පක්ෂය සතුව පවතී නම් පමනෙකි. එබඳු පක්ෂයක් විප්ලවයට පෙරාතුව සූදානම් වී තිබිය යුතුය. මන්ද යත්, කේඩරයන් පුහුනු කිරීමට සැලකිය යුතු කාල පරිච්ඡේදයක් අවශ්‍ය වන බැවින් හා විප්ලවය එවැනි කාලයක් නොසපයන බැවිනි.” (පන්තිය පක්ෂය හා නායකත්වය – පි. 15)

එම කෘතියේ ම තවත් තැනෙක එන මේ කොටස ද බලන්න:

“… ජයග්‍රහනය මූලෝපායාත්මක කර්තව්‍යයකි. ජනතාව බලමුලු ගන්වනු වස් විප්ලවවාදී අර්බුදයක වාසිදායක කොන්දේසි උපයෝගී කර ගැනුම අවශ්‍ය ය. ජනතාවගේ පවත්නා “පරිනතකම” ආරම්භක ස්ථාවරය කර ගනිමින් ඔවුන් පෙරට තල්ලු කිරීම අවශ්‍ය ය. සතුරා මොන ම අයුරකින්වත් සර්ව-බලධාරී නොවන බව ද, පරස්පර විරෝධයන්ගෙන් වැහැරී සිටින බව ද, මතුපිටින් පෙනෙන වෙස් පෑමට යටින් සන්ත්‍රාසය හා කුලප්පුව රජයන බව ද වටහා ගන්ට ජනතාවට ඉගැන්වීම අවශ්‍ය ය.” (පන්තිය පක්ෂය හා නායකත්වය – පි. 11)

තවදුරටත්, කල යුත්තේ කුමක්ද කෘතියේ ලෙනින් ලියා ඇති පහත කොටස් ද මෙහි ලා සැලකිල්ලට ගනු වටී:

“සෑම පොදු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී  ප්‍රශ්නයක් ම මතු කිරීමෙහි දී සහ විසදීමෙහි දී, අන් සියළු දෙනාටම ඉදිරියෙන් සිටීමට ඇති තමන්ගේ යුතුකම අමතක කරන තැනැත්තේ ද, සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෙකු නොවේ. (කල යුත්තේ කුමක්ද? පි. 202)”

“පොදු  වශයෙන් නොව, වචනයේ නියම අර්ථයෙන්, සටනට හඬ නැගීම කල හැක්කේ, සටන ඇති වන තැනදී ය. එවැනි හඬ නැගීම් කල හැකි වන්නේ, තමන්ම සටනට අවතීර්ණ වන හා අප්‍රමාදව ම එසේ කරන අයට පමනකි. සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රකාශකයන් වශයෙන් අපගේ කටයුත්ත වන්නේ, දේශපාලන උද්ඝෝෂන ගැඹුරට ගෙනයාම, ව්‍යාප්ත කිරීම හා උත්සන්න කිරීමයි. (කලයුත්තේ කුමක්ද? පි. 189)   

රත්නායක සහෝදරයා ගෙන එන තර්ක වනාහී විජේ සහෝදරයාගේ ජීවිතය කියා දුන් පාඩම් කනපිට හැරවීමකි. ඔහු හුදෙක් ඉදිරි දර්ශනය සඳහා ඉදිරි දර්ශන වර්ධනය කලේ නැත. ඔහු න්‍යායික මෙන් ම ජීවමාන දේශපාලන අරගලය තුල කම්කරුවන් ගොවියන් හා තරුනයන් අතර වැඩ කලේ ය. 

සැබවින්ම නම්, රත්නායක මේ උත්සාහ කරන්නේ පසුගිය මහජන අරගල තුලින් ඉදිරියට පැන විදහා ලූ හා  තමන්මද අයත් නායකත්ව තන්ත්‍රය කලක සිට පක්ෂය තුල වර්ධනය කලා වූ ඉහතකී නොවැලැක්විය හැකි චෝදනාවෙන් ඉදිරිපත් කරන පක්ෂයේ කට්ටිවාදය ව්‍යාජ සූත්‍රයකින් වසා දැමීම යි. ට්‍රොට්ස්කි 1935 දී “කටිටිවාදය, මාධ්‍යමිකවාදය සහ  හතරවන ජාත්‍යන්තරය” නමින් විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරය තුල එම ප්‍රවනතාවයන්ගේ කාර්යභාරය සම්බන්ධව විශ්ලේෂනය කරමින් ලියන ලද ලියවිල්ලේ පහත කොටස අවධාරනයට ගන්න:

“මාක්ස්වාදය විසින් ධනේශ්වර සමාජයේ චලනය පාලනය කරන නීති මත විද්‍යාත්මක වැඩපිලිවෙලක් ගොඩනගා ඇති අතර, මාක්ස්වාදය විසින් එම නීති සොයා ගන්නා ලදී.  මෙය දැවැන්ත ජයග්‍රනයකි!  කෙසේ වෙතත්, නිවැරදි වැඩපිලිවෙලක් නිර්මානය කිරීම ප්‍රමානවත් නොවේ.  කම්කරු පන්තිය එය පිලිගත යුතු ය.  නමුත් කට්ටිවාදියා, දේවල්වල ස්වභාවය අනුව, කාර්යයේ පලමු භාගයේදී නතර වේ.  කම්කරු මහජනතාවගේ සැබෑ අරගලයට සක්‍රීයව මැදිහත්වීම ඔහුට මාක්ස්වාදී වැඩපිලිවෙලක වියුක්ත ප්‍රචාරයක් මගින් ආදේශ කරනු ලැබේ.”

මේ අනුව, විප්ලවවාදී පක්ෂයක වගකීම ඉදිරිදර්ශන හා ක්‍රියා මාර්ග වර්ධනය කර කම්කරු පන්තියට බලය ගැනීමේ මග පෙන්වීම යයි කියන විට මාක්ස්වාදීන් අදහස් කරන්නේ කුමක් දැයි විජේ දැන සිටියේ ය. එය විශේෂ බුද්ධිමතුන් අතලොස්සකගේ පුවත්පත් කලාවේදී කටයුත්තක් වැනි දෙයක් නොවන බව ඔහුගේ ජීවිතය ගැන පක්ෂයේ ප්‍රරෝගාමී නායකයෙකු වන වයෝවෘද්ධ නන්ද වික්‍රමසිංහ, මෙම අනුස්මරනය වෙනුවෙන් නිකුත් කල වීඩියෝව මඟින් පෙන්වා දී ඇත. පැහැදිලි විය යුතු ප්‍රශ්නය නම්, ඉදිරි දර්ශන හා ක්‍රියා මාර්ග වර්ධනය කරන්නේමත් කෙසේ ද, මේ කාරනයේ දී මාක්ස්වාදයේ අයනු ආයනු උච්චාරනය කරන්නේත් කෙසේ ද යන්න ය.

රත්නායකගේ තවත් ප්‍රකාශයකට සම්බන්ධිතව මෙය වටහා ගැනීමට උත්සාහ කිරීම උචිත ය. 2022 අප්‍රේල් අරගලය ලෙස හඳුනා ගන්නා ශ්‍රී ලංකා ඉතිහාසයේ විශාලතම මහජන නැගිටීම ගැන සඳහන් කරමින් එය තමන්ට අහම්බ කාරනාවක් නො වූ බව ඔහු කීය. ඒ 2020න් ඇරඹි දශකය සමාජවාදී  විප්ලවයේ දශකය ලෙස ජාත්‍යන්තර කමිටුව විසින් නම් කරනු ලැබීම නිසා ය. එය අතිශය ප්‍රගාඪ පෙර දැකීමක් බව ද ඔහු සඳහන් කලේ ය. 

නමුත් 2022 මාර්තු මාසයේ අවසාන සතියේ රට පුරා ජනයා පෙල ගැසෙමින් සිටිය දී වත් සසප නායකතවයට ආරම්භකත්වයක් සදහා පියවර ගැනීමට නො හැකි විය. වහාම ක්‍රියා මාර්ගයක් ඉදිරිපත් කරගෙන අරගලයට පිවිසිය යුතු ය යි මෙම ලේඛකයා කල ඉල්ලීම ද කුනු කූඩයට දැමිනි. මාර්තු 31 අරගලය හදිසියේ  පුපුරා ගිය අතර ඊලග 3 දා දිවයින පුරා, කලින් යොදාගත් පරිදි, මහජනයා අරගලයට පිවිසුනි. ජාත්‍යන්තර කමිටුව අප්‍රේල් 5 දා ලංකාවේ සිද්ධි අලලා ඉදිරි දර්ශනාත්මක ලිපියක් ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ පල කලේ ය. ලංකාවේ කම්කරු පන්තිය බලය ගැනීමට සූදානම් විය යුතු ය යි එය පෙන්වා දුන්නේ ය.

ශ්‍රි ලංකාවේ සසප මේ සම්බන්ධයෙන් යොමු කර ගැනීමට කෙතරම් අසීරු වූයේ ද යත් ලොසවෙඅ ජාත්‍යන්තර කර්තෘ මන්ඩල සභාපති ඩේව් නෝර්ත්ගේ ද මැදිහත් විමෙන් විජේ ලියූ ඉදිරි දර්ශනයක් බොහෝ පමා වී පල කල හැකි වූයේ අප්‍රේල් 7දා ය. “මහජනයාගේ නැගිටීම් ආරම්භය ආසන්නයේ, එහෙම නැත්නම් ඒවා රට පුරා පැතිරීගෙන එන තත්වය ඇතුලේ” එය සිදු කල බව රත්නායක රැස්වීමේ දී කල කියා පෑම හා මේ සිදුවීම්, 2020 සිට දැන සිටි නිසා අහම්බයක් නො වීය යන ප්‍රකාශයට පටහැනි ය. දැන් රත්නායක කියන දෙයින් ගම්‍ය වන පනිවිඩය නම්, අයනු ආයනු යනු එසේ කල් මැරීමට කියන වෙනත් නමක් බව ය. 

2020 දී නොව, 1996 සංගම් පක්ෂ බවට පත් කිරීමේ දී අප සටහන් කර ගත්තේ නිෂ්පාදනයේ භූගෝලීයකරනය විසින් සියලු ජාතිකවාදී ක්‍රියාවන්ට සදහට මල බෙරය හැඩවී ඇති නිසා කම්කරු පන්තියේ අති මූලික ඉල්ලීම් සදහා අරගලය පවා අප අතට ගැනීමට වෛෂයිකව තීන්දු වී ඇති බව ය. අනෙක් අතට පන්ති අරගලයට මැදිහත් වීම හැටියට මිස ඉදිරි දර්ශනයක් වර්ධනය කල හැකි වෙනත් ආකාරයක් ද නැත. පන්ති අරගලයෙන් තොරව ම මාක්ස් නමැති මහා ප්‍රාඥයාගේ ඔලුවට මාක්ස්වාදය කඩා වැටුනේ නැති බව කවුරුත් දන්නා කරුනකි. කෙසේ වෙතත්, කම්කරු පන්තිය තුල වර්ධනය නොකරන වියුක්ත  ඉදිරි දර්ශනයකින් ඇති ඵලය කුමක් ද? ඒ නිසා සසප වහාම මෙම කුසීත මග හැරීමෙන් අත් මිදිය යුතුව ඇති අතර එය ඓතිහාසික අවශ්‍යතාවක් බව වටහා ගැනීමට සටන් කල යුතු ය.

විජේ ඩයස් 1987 ප්‍රධාන ලේකම් ධුරයට පත් වන්නේ 1953 පැන නැගී පැබ්ලෝවාදයට අවසන් ප්‍රහාරය එල්ල කර, ජාත්‍යන්තර කමිටුව අව්‍යාජ කම්කරු පන්තික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා ජාත්‍යන්තරවාදී ව්‍යාපාරයක් ලෙස ඉස්මත්තට ඒමත් සමග ය. 1985-86 මෙම භේදය පෙර පැවති හීලිවාදයේ නිලධාරීවාදී බලපෑමෙන් එහි ශාඛා නිදහස් කර ගත්තේ ය. විජේ සිය නිලය මෙහෙය වූයේ එම පදනම්වල සිට ය. එම වසරේම පැන නැගුනු ජවිපෙ ඝාතනවලට හා ආන්ඩුවේ මෘග මර්දනයට මුහුන දී, වසර 5-6ක කෙටි කාලයක් ඇතුලත පක්ෂ සාමාජිකත්වය දෙගුනයකින් පමන ඉහල දමා ගනිමින් පෙරට ගමන් කිරීමට එම මෙහෙයුමට හැකි විය. තුවක්කු දෙකකට මැදි වී එහි දී දිනා ගත්තේ අතිශය දැනුවත්, කැප වූ හා සටන්කාමී කේඩරයකි. මෙම ජයග්‍රහනය විශේෂයෙන් ජවිපෙ මදාවිකාරයට හා ආන්ඩුවේ මර්ධනයට එරෙහි එක්සත් පෙරමුන සදහා සහ ගම්බද ඝාතනවලට එරෙහිව ගෙන ගිය සප්‍රතිපත්තික අරගලය හා බැදුනි. ඉතා අසීරු කොන්දේසි යටතේ පක්ෂ සාමාජිකත්වය සාකච්ඡා මගින් ඒත්තු ගන්වා ගැනීමට කටයුතු නොකෙරිනි නම් එම සාර්ථකත්වය සිහිනයක් වීමට නියමිත ව තිබින. උත්සන්න කල වර්ගවාදයට හා යුද්ධයට අභියෝග කල මෙම කේඩරය මෙහෙයවා ගෙන ගිය අරගලය උතුරු පලාත තුල ද පක්ෂය පුලුල් කලේ ය. මේ නිසා, නව සම සමාජ පක්ෂය (නසසප) වැනි පක්ෂවල අභාවය ඉක්මන් කල එක්සත් පෙරමුන සම්බන්ධ අත් දැකීම්වලින් තොරව විජේ සහෝදරයා පක්ෂය ගොඩ නැගීමට දුන් නායකත්වය හරිහැටි වටහා ගත හැකි නො වන බව අපේ අදහස ය. මෙම සාර්ථකත්වයන් වූ කලී, මේඝ දූතයන් ලෙස ඉදිරි දර්ශන පා කර යවා ලබා ගත් ඒවා නො වේ, ඒ වෙනුවට ඒවා, ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් යුද බිමේ දී ඉදිරි දර්ශන සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා ගෙන ගිය අරගලයේ ප්‍රතිඵලයෝ වෙති.   

සිය ජීවිතයේ අවසන් වසරේ, ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ මැදිහත් විමෙන් ඔහු විසින් කෙටුම්පත් කෙරුනු ඉතා පැහැදිලි ඉදිරි දර්ශන දෙකක් අප්‍රේල් 7 සහ ජුලි 20 නිකුත් කෙරීම නිසැකවම ජයග්‍රහනයකි. එම ලේඛන ඉහත සඳහන් කල අත්දැකීම්වලින් පෝෂනය වී ඇත. නමුත්, ඒ්වා කම්කරු පන්තිය තුලට ගෙන යාමට හා ඒ මත සාකච්ඡාවක් අවුලවා ගෙන, කම්කරු පන්තිය ඒත්තු ගන්වා සූදානම් කිරීමට, ඔවුන්ගේ අරගලය තුල නායකත්වය ගැනීම සඳහා ගැනුනේ ඇල්මැරුනු ප්‍රවේශයකි. සසප වාමාංශය අප්‍රේල් ඉදිරිදර්ශනයේ මග පෙන්වීම යටතේ අරගලය තුලට මැදිහත් වී කන්ඩායමක් දිනා ගත් අතර පසුව කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව ගොඩ නැගීම දක්වා එය ඉදිරියට ගියේ ය. ජුලි 20 ඉදිරි දර්ශනය කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ පදනම විය. පක්ෂ තන්ත්‍රය එම ආරමිභකත්වය ගත් සාමාජිකයන් පක්ෂයෙන් නෙරපා හරිමින් ද, කොක්‍රික කෙරේ වෛරීසහගත ප්‍රකාශ නිකුත් කරමින් ද කලේ උක්ත ඉදිරී දර්ශන ලියවිල්ලේ අර්ථ විකෘති කිරීම ය.   

ක්‍රියාකාරී කමිටු පිලිබඳ නිලධාරීවාදී විකෘතිය

අනුස්මරන රැස්වීමේ කතා කල සසප දේශපාලන කමිටුවේ විලානි පීරිස් සහෝදරිය, වරාය ක්‍රියාකාරී කමිටුව ගොඩ නගන කොට කම්කරුවෙක් අපි සියලු සමාජවාදය ගැන කතා කරන කොටස් ඒකාබද්ධ කරගනිමු” යි යෝජනා කල බව කීවා ය. ඊට එරෙහිව තර්ක කරමින් ඇය, “ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා සමාජවාදී සම්මේලනය සදහා පදනම් දැමිය යුත්තේ, සිය පන්ති අවශ්‍යතා සඳහා සටන් කිරීම පිනිස දිවයින පුරා වැඩපොල, කම්හල්, වතු, නිවහන් ප්‍රදේශවල ක්‍රියාකාරී කමිටු තුලින් කම්කරුවන් හා ගම්බද පීඩිතයන් විසින්ම ය” යන පක්ෂයේ ඉහත කී ජුලි 20 ප්‍රකාශයේම ඉදිරිපත් කර ඇති වැඩපිලිවෙල කෙරේ දිගටම පවත්වාගෙන යන සතුරුභාවය ඉස්මතු කලා ය. 

“අපි ලෝක කම්කරු පන්තිය ස්වාධීනව සංවිධානය කරන එකම සංවිධානය වන නිසා, කොතනින් හෝ කන්ඩායම් එකතු කර සංවිධාන හදන්නේ නැහැ”, යි පවසමින් විලානි කීවේ කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු පක්ෂයේ අභිලාශයන්ට, අනුමැතියට, ඉදිරි දර්ශනයට හා විනයට යටත්ව විය යුතු බව ය. එසේ නම් පක්ෂය හදනවා මිස ක්‍රියාකාරී කමිටු හදනනේ කුමටදැයි විජේ මේ අදහසට විරුද්ධව තර්ක කල බව විලානි හිතාමතා ම අමතක කරන්නීය. 

Vilani
විලානි පීරිස්

කිසිදු පක්ෂයකට යටත් ව කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නැගීම ක්‍රම විරෝධී ය. ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ය. පක්ෂවල කාර්ය ඒවා තුලට වන් සිය සාමාජිකයන් මගින් සිය වැඩ පිලිවෙලට කම්කරු ගොවි ජනයා සහ අවසානයේ කමිටුවම දිනා ගැනීමට සටන් කිරීම ය. විවිධ ධනේශ්වර විරෝධී ප්‍රවනතා කමිටුව නියෝජනය කරනු ඇත. විප්ලවවාදීහු මෙම ප්‍රවනතාවන්ට බිය නො වෙති. කම්කරු පන්තිය අධ්‍යාපනගත වන්නේ ද, මහජන ව්‍යාපාරයක් වර්ධනය වන්නේ ද, පක්ෂය මහජනයා අතර මුල් බසිමින් වර්ධනය වන්නේ ද එබදු අරගලයක් තුල ය. විශේෂයෙන් මධ්‍යම පන්තික ජනයා විවිධ අවස්ථාවාදී ව්‍යාපාරවල ග්‍රහනයෙන් හා ෆැසිස්ට්වාදයෙන් මුදාගත හැකි වන්නේ එබඳු අරගලයකට ය. මෙය කම්කරු පන්තියේ ජීවිතය හා මරනය අතර ප්‍රශ්න සමග බැඳී ඇති බව වටහා ගැනීම අවශ්‍ය වන්නේ එබැවිනි.

ඥාන කෝෂ්ඨාගාරයක්

තතු එසේ තිබිය දී, පක්ෂයේ තරුන සංවිධානය නියෝජනය කල සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ සහෝදරයා සිය කතාව තුල විජේගේ ජීවිතයේ න්‍යායික දේශපාලනික හා මූලධර්මාත්මක පදනම් සොයා ගැනීමට දැඩි ප්‍රයත්නයක් දරන බව පෙන්නුම් කලේ ය. විජේගේ දේශපාලනය, කම්කරු පන්තියේ දේශපාලන ස්වාධීනත්වය හා ජාත්‍යන්තරවාදය යන කුලුනු දෙක මත පිහිටා සිටි බව ඔහු අවධාරනය කලේ ය. විජේගේ ක්ෂමා විරහිත දේශපාලනය උපුටා දක්වමින් ඔහු කියා සිටියේ විකොස ගොඩ නැගීමට මූලිකත්වය ගත් විජේ සහෝදරයාගේ පරපුරේ තරුනයන්ට එය කල හැකි වූයේ අත්‍යවශ්‍ය දේශපාලනික, න්‍යායික පාඩම් උකහාගෙන ක්‍රියාත්මක වීම තුලින් මිස හුදු තරුන ජවය හා ධෛර්යය නිසා නො වන බව ය. කැලඹිලිකාර කාල පරිච්ඡේදයක දී තරුන ජනයාගේ අධිෂ්ඨානය සන්නද්ධ කල යුතු ය යි ඔහු ලෙනින් උපුටා දක්වමින් කල සටහන අවධානයට ගැනීම අත්‍යවශ්‍යය ය. කම්කරු පන්තියේ පන්ති අරගලය වර්ධනය කිරීම සඳහා කරන න්‍යායික, දේශපාලනික හා සංවිධානාත්මක වැඩ කටයුතුවලින් තොරව තරුන ජනයාගේ අධිෂ්ඨානය සන්නද්ධ කිරීමේ ක්‍රමයක් ද නැත. විශේෂයෙන් විජේගේ යෞවනය ඊට අදාල විෂය මාලාවකි. පක්ෂයක වගකීම වන්නේ මේ තීරනාත්මක මොහොතේ යෞවනයන්ගේ මෙම න්‍යායික සා පිපාසාව සංසිඳුවීම ය.

sakuntha
සකුන්ත හිරිමුතුගොඩ

සසප ප්‍රධාන ලේකම් දීපාල් ජයසේකර, 1968 සිට විජේ සහෝදරයාගේ සහභාගීත්වයෙන් හා මූලිකත්වයෙන් සිදු කල පක්ෂයේ වැඩ කටයුතුවල වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කලේ ය. ඔහුගේ වාර්තාව වත්මන් පන්ති අරගලය තුල පක්ෂයේ වගකිම් ක්‍රියාකාරී කමිටු පිලිබද යෝජනාවට එහා ගෙන නො ගියේ ය. 

සසප මෙම රැස්වීම යලි තක්සේරු කිරිම අවශ්‍යය යි අපි සිතමු. එය තීරනාත්මක වන්නේ කම්කරු පන්තියේ ලෝක පක්ෂය වන හතර වන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ දශක 6ක අත් දැකීම් ඇති, ආසියාතික කලාපයේම සංවිධානය ගොඩනැගීමේ වගකීම දරා සිටින නිල ශාඛාව එය වන අතර ම, එහි පැවැත්ම සමාජවාදී විප්ලවයේ ඉරනම සම්බන්ධ ප්‍රමුඛ කරුන වන හෙයිනි. 

2010 වසරේ සිදු වූ පියසීලි සහෝදරියගේ මරනය විජේ සහෝදරයාගේ ජීවිතයට එල්ලවූ අකුනු පහරක් බඳු වුවත්, විජේ නිර්ධන පන්ති විප්ලවයට හා එහි පක්ෂයට දැඩි ලෙස බැඳුනු ඇගේ මෘත දේහය අභියස දී පවා පක්ෂය ගොඩ නැගීමට සපථ කලේ ය. හෘදයාබාධයත්, තවත් අසීරු රෝගී තත්වයනුත් ඔහුට සිතැඟි පරිදි ක්‍රියාත්මක වීමට ඉඩ නො දුන්නේ වී වුව, මේ යෝධ මිනිස් චරිතය මෙරට දැවැන්තතම මහජන නැගිටීම මැද නැගී සිට “කම්කරුවන්ගේ සහ ගම්බද දුගීන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා සමාජවාදී සම්මේලනයක් සඳහා!” යන මාහැඟි ඉදිරි දර්ශනය සිය මරනයෙන් සතියකට පෙර කෙටුම්පත් කර තැබුවේ ඊට එරෙහිව මතු ව තිබූ බොහෝ බාධක මැඩ පවත්වමිනි.    

විජේ සහෝදරයාගේ දේශපාලන ජීවිතය සියලු විප්ලවවාදීන් හා තරුනයන් විසින් පිරිසිඳ දත යුතු ඥාන කෝෂ්ඨාගාරයක් වෙයි. එය මනාව හා විධිමත් ව අධ්‍යයනය කිරීම සියලු විප්ලවවාදීන් විසින් මඟ නොහැරිය යුතු වගකීමක් වන අතර, එවැනි අධ්‍යයනයක් සමස්ත දකුනු ආසියාතික කලාපයේ හා සමස්ත ග්‍රහලෝකයේ කම්කරු පන්තියේ ඉරනම පිලිබඳ මිල කල නොහැකි පාඩම් ගෙන එනු ඇත.

විජේ ඩයස් සහෝදරයාගේ චරිතාපදානය ලෝක ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ හා ලාංකීය කම්කරු පන්තියේ නූතන ඉතිහාසය සනිටුහන් කරයි Read More »

chip war

චීනයට එරෙහි එක්සත් ජනපදයේ අධි-තාක්ෂනික යුද්ධයේ තොරතුරු නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් විචිත්‍රාකාරයෙන් පල කරයි

නික් බීම්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 21 දින පල වූ ‘New York Times publishes graphic details of US hi-tech war with Chinaයන නික් බීම්ස් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය පරාක්‍රම කුරුප්පු විසිනි.

පසුගිය සති අන්තයේ නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස්හි පල වූ, මාධ්‍යවේදී ඇලෙක්ස් ඩබ්ලිව්. පාමර් විසින් ලියන ලද ප්‍රධාන ලිපියක්, චීනයට එරෙහිව එක්සත් ජනපදය (එජ) පවත්වා ගෙන යමින් සිටින අධි තාක්ෂනික යුද්ධය කොපමන එකක්දැයි යන්න හෙලිදරව් කර ඇත. එම අධි තාක්ෂනික යුද්ධය වටා බයිඩන් පාලනය විසින් ගොතනු ලැබ ඇති මුසාවන් ද එමඟින් හෙලි කෙරී ඇත. 

chip war
පරිගනක චිපයන් දේශීයව නිපදවීම හා ඒවායේ සැපයුම් දාම ශක්තිමත් කිරීම දිරි ගැන්වෙන නීති සම්පාදන කාර්යයන්ට සහාය දැක්වීම සඳහා වොෂින්ටනයේ ධවල මන්දිර මන්ඩපයේ දක්ෂින අංගන ශ්‍රවනාගාරයේ 2022 මාර්තු 9 වන දින පැවැති උත්සව අවස්ථාවකට සහභාගී වන ජනාධිපති ජෝ බයිඩන්. [AP Photo/ පැට්‍රික් සෙමන්ස්කි)

ඡායාරූපය: පරිගනක චිපයන් දේශීයව නිපදවීම හා ඒවායේ සැපයුම් දාම ශක්තිමත් කිරීම දිරි ගැන්වෙන නීති සම්පාදන කාර්යයන්ට සහාය දැක්වීම සඳහා වොෂින්ටනයේ ධවල මන්දිර මන්ඩපයේ දක්ෂින අංගන ශ්‍රවනාගාරයේ 2022 මාර්තු 9 වන දින පැවැති උත්සව අවස්ථාවකට සහභාගී වන ජනාධිපති ජෝ බයිඩන්. [AP Photo/ පැට්‍රික් සෙමන්ස්කි)  

පසුගිය ඔක්තෝබරයේ දී, වෙලඳ දෙපාර්තමේන්තුව යටතේ ක්‍රියාත්මක වන කර්මාන්ත හා සුරැකුම් බියුරෝව (BIS) පරිගනක චිප අපනයනය කිරීම මත පැනවෙන පාලනයන් මාලාවක් දැක්වෙන ලේඛනයක් නිකුත් කලේය. නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් ලිපිය ආරම්භ කෙරෙන්නේ, එකී ලේඛනයේ පිටු 139 ක් පුරා ගත් නිල වාග් හරඹ හා තාක්‍ෂනික විස්තර අතරතුර, එම ලේඛනය “චීනය සමඟ ආර්ථික යුද්ධයක් ප්‍රකාශ කිරීමක් ලෙස සැලකිය හැක්කක්” බව සටහන් කරමිනි.     

චීනයේ අධි-තාක්ෂනික ක්ෂේත්‍රයන් තුල ආයෝජනය කෙරෙන එජ මුදල් ප්‍රමානය කපා දැමීම සඳහා සැලසුම් කෙරුනු ආයෝජන ඇවිරීම් යාන්ත්‍රනයන් ඉක්මනින්ම නිවේදනය කිරීමට මෙන් ම, ඔක්තෝබර් නිවේදනයේ පටන් මේ දක්වා මතු වී ඇති, එම ඔක්තෝබර් 7 පියවරයන්ගෙන් රිංගා යා හැකි කපොලු වසා දැමීම සඳහා අපනයන පාලන යාන්ත්‍රන යාවත්කාලීන කිරීමට ද එක්සත් ජනපදය අපේක්ෂා කරන හෙයින් මේ යුද්ධය තවදුරටත් තීව්‍ර වීමට තදාසන්නව පවතී.   

අපනයන පාලනය පිලිබඳ නිල වශයෙන් ප්‍රකාශිත සාධාරනීකරනය වන්නේ, ඒවායේ අරමුන චීනයේ යුදමය වර්ධනය මැඬලීම බවයි. භාන්ඩාගාර ලේකම් ජැනට් යෙලන්ගේ මෑත චීන සංචාරය අතරතුර ඇය කියා සිටියේ මේ පාලන ක්‍රියා මාර්ග පටු ක්ෂේත්‍රයක් පමනක් ඉලක්ක කර ගත් ඒවා වන අතර වඩාත් පුලුල් ආර්ථිකය කෙරේ ඒවා එල්ල නොවන බවයි. 

ලිපිය ආරම්භයේ එන පහත දැක්වෙන ප්‍රධාන ඡේදය මඟින් මෙම කථාව ප්‍රබන්ධයක් බව හෙලිදරව් කෙරේ:     

ඔක්තෝබර් 7 දින පනවන ලද අපනයන පාලනයන් සමඟ එක්සත් ජනපද ආන්ඩුව, ඉහලම මට්ටමේ චිප නිෂ්පාදනයට, හා ඒවා මිල දී ගැනීමට පවා, චීනයට ඇති හැකියාව අබල දුබල කර දැමීමට ඇති සිය අභිලාෂය ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත. මෙම පියවරවල තර්කනය සරල, ඍජු එකකි: වැඩි දියුනු චිප, සහ ඒවායින් බල ගැන්වෙන සුපිරි පරිගනක හා කෘත්‍රිම බුද්ධිය විසින් නව ආයුධ හා ප්‍රවීක්ෂන උපකරන නිෂ්පාදනයේ හැකියාව හිමි කෙරෙනු ඇත යන්න එම තර්කයයි. කෙසේවෙතත්, චීනයේ ආරක්ෂක තතුවලට වඩා බෙහෙවින් පුලුල් පරාසයක් කෙරේ එල්ල කෙරී ඇති මේ පියවරවල පැතිරීම් පරාසය හා අර්ථ භාරය සැලකිල්ලට ගත් කල, මීට වඩා ගත හැකි පුලුල් පියවරයන් තිබී ද යන්න සිතා ගැනීමට හෝ අසීරු ය. වොෂින්ටනයේ මූලෝපායික හා ජාත්‍යන්තර කටයුතු අධ්‍යයන කේන්ද්‍රස්ථානයේ පිහිටි කෘත්‍රිම බුද්ධිය හා උසස් තාක්ෂනය සඳහා වූ වද්වානි කේන්ද්‍රයේ අධ්‍යක්ෂ ග්‍රෙගරි සී. ඇලන් පවසන පරිදි, ‘මෙය අවබෝධ කර ගැනීමේ යතුර වන්නේ චීනයේ කෘත්‍රිම බුද්ධි කර්මාන්තයට බලගතු පහරක් දීමට එක්සත් ජනපදයට අවශ්‍ය වූ බැව් වටහා ගැනීමයි. ඒ අරමුන දිනා ගත හැකි මාධ්‍යය වන්නේ අර්ධ සන්නායකයි.‘”    

පාමර් ලියා ඇත්තේ, ඔක්තෝබරයේ පාලනයන් “අත්‍යවශ්‍යයෙන් ම, චීනයේ උසස් තාක්ෂනයේ සමස්ත පරිසර පද්ධතියම අතු ඉති හා මුල් සිඳ එහැම පිටින් උපුටා දැමීමේ මං සෙවීමේ” පියවර බවයි.

ඇලන්ට අනුව මෙම පාලනයන් හුදෙක් ඉදිරි වර්ධනය වැලැක්වීම ඉලක්ක කර ගත් ඒවා නොවේ. “අපි ඔවුන්ගේ වර්තමාන ඉහලම තාක්ෂන වර්ධන මට්ටම සක්‍රිය ලෙස ආපස්සට යැවීමට කටයුතු කරන්නෙමු“යැයි ඔහු කියයි.

Evercore ISO හි ජ්‍යෙෂ්ඨ අර්ධ සන්නායක විශ්ලේෂකයෙකු වන සී. ජේ. මියුස් විසින් සිදු කර ඇති පහත ප්‍රකාශය, එක්සත් ජනපද පියවර කෙතෙක් දුර විහිද යන්නේ ද යන්න පිලිබඳ තවත් සංඥාවකි. “ඔබ මීට පස් වසරකට ඉහත දී මෙම නීති ගැන මට කියූවෙහි නම්, එය යුදමය පියවරකැයි මා ඔබට පවසනු ඇත – අප යුද්ධයකට පිවිස සිටිනු ඇත.”   

ලිපියේ දැක්වෙන තොරතුරු මඟින් අනාවරනය වන්නේ, අර්ධ සන්නායක වර්ධනය කිරීම බලගතු හා අන්තර් සම්බන්ධිත වර්ධනයන් දෙකකින් – එනම්, තාක්ෂනික ප්‍රගමනයේ අතිමහත් වේගයෙන් සහ චිප සැලසුම් නිර්මානයේ හා නිෂ්පාදනයේ ගෝලීය වශයෙන් සමෝධානික (integrated) ස්වභාවයෙන් – ලක්ෂනය වන බවයි.   

අර්ධ සන්නායක චිපයන් යනු, ට්‍රාන්සිස්ටර මඟින් ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ අක්‍රිය කරනු ලබන දැවැන්ත විදුලි පරිපථ කැටයම් කර ඇති කුඩා සිලිකන් කැබලි වේ. 1950 ගණන්වල සොයා ගන්නා ලද ට්‍රාන්සිස්ටර මුලින් ම ප්‍රසිද්ධියට පත් වූයේ ඒවා ට්‍රාන්සිස්ටර් රේඩියෝ නමින් හැඳින්වුනු කපාට තාක්ෂණය අවශ්‍ය නොවන රේඩියෝ යන්ත්‍රවලට ඇතුලත් වීම සමඟ ය.

මුල්ම චිපයන්ට ඇතුලත් වූයේ “ට්‍රාන්සිස්ටර් අතලොස්සක්” පමනෙකි. “වර්තමානයේ නව ස්මාට් ජංගම දුරකථනයක ප්‍රධාන අර්ධ සන්නායකයෙහි ට්‍රාන්සිස්ටර් බිලියන් 10 ත් 20 ත් අතර සංඛ්‍යාවක් තිබේ. මේ සෑම ට්‍රාන්සිස්ටරයක් ම වෛරසයක තරමේ ප්‍රමානයෙන් යුතු අතර, ඒවා ලේයර් කේක් ගෙඩියක් පරිද්දෙන් සිලිකන්වල ව්‍යුහය තුලට කැටයම් කරනු ලැබ ඇත.”  

1997 දී ආරම්භ වූ පර්යේෂන හා වර්ධනයන්ගේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස චිපයක් මත ස්ථර මුද්‍රනය කිරීමට යොදා ගැනෙනා අත්‍යන්ත පාර ජම්බුල (EUV) ශිලා මුද්‍රන (ලිතෝග්‍රෆි) යන්ත්‍රය නිපදවූ ASML නම් ලන්දේසි ව්‍යාපාර ආයතනය පිලිබඳ උදාහරනය උපුටා දක්වමින් පාමර් පෙර නොඇසූ විරූ ඇතැම් තාක්ෂනික වර්ධනයන් පිලිබඳ විස්තර ගෙන හැර දක්වා ඇත.

“මෙම යන්ත්‍රයේ නවතම මාදිලිය නැනෝ මීටර 10 ක් තරම් කුඩා ව්‍යුහයන් නිමවීමට සමත් ය; සංසන්දනය සඳහා කිවහොත්, මිනිස් රතු රුධිරානු සෛලයක සරස් ප්‍රමානය නැනෝ මීටර් 7000 ක පමන වෙයි. එය, සූර්යයා මතුපිට මෙන් හතලිස් ගුනයක උෂ්නත්වයෙන් යුතු ප්ලාස්මා නිපදවීම සඳහා, මිනිස් ඇසට දෘශ්‍යමාන නොවන, අත්‍යන්ත පාරජම්බුල ආලෝකය පිට කරන ලේසර් කිරන භාවිතා කරන අතර, ඒවා, දර්පන මාලාවක් මඟින් සිලිකොන් චිපයක් මතට වර්තනය කෙරෙයි.”   

ෆැබ් (fab) නමින් හඳුන්වනු ලැබෙන ක්ෂුද්‍ර චිප නිෂ්පාදනාගාරවල සිදු කෙරෙන චිප නිෂ්පාදනය “කවර දාක හෝ සාක්ෂාත් කර ගන්නා ලද සංකීර්නතම නිෂ්පාදනය” වන අතර, එය ශක්‍යතාවයක් බවට පත් වී ඇත්තේ ඉහලටම වැඩි වර්ධනය වූ ජාත්‍යන්තර ශ්‍රම විභජනය විසින් අත්පත් කර ගන්නා ලද වර්ධනයන් හේතුවෙනි.    

ලිපියේ වැඩි දුරටත් මෙසේ පැහැදිලි කෙරෙයි: “වඩාත් විස්තෘත චිප නිෂ්පාදන කර්මාන්තය වූ කලී, …. සමස්ත ග්‍රහ ලෝකය පුරා ඉහලින්ම සුවිශේෂීකෘත කලාප හා  සමාගම් තුල පැතිර ගිය අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් එකිනෙකා මත රඳා සිටින ජාලයකි. එහි වික්‍රමාන්විත ශූරකම්වලට ශක්‍යතාවය ලැබී ඇත්තේ සුවිශේෂී ලෙස දීර්ඝ හා සංකීර්න සැපැයුම් දාමවලිනි. – වෙනත් වචනවලින් කිවහොත්, එය ගෝලීයකරනයේ ලාංඡනික නිමැවුමකි.”  

Chip War (චිප යුද්ධය) නමින් යුත් පොතෙහි කර්තෘ ක්‍රිස් මිලර්, පාමර්ට පවසා ඇති පරිදි, ඒවා දැන් ලඟා වී ඇති හැකියා මට්ටම් කරා ලඟා වීම, ලෝකයේ තීක්ෂනතම මනස් සියල්ල එක් ව වැඩ කිරීමෙන් තොරව කෙසේ නම් සාක්ෂාත් කර ගත හැකිදැයි සිතා ගත නොහැකිය.”     

කෙසේවෙතත්, මානව අභිවර්ධනය ඉහත දී සිතා ගැනීමට හෝ නොහැකි පරිමානයන් කරා ඉහලට නැංවීම ශක්‍යතාවයක් බවට පත් කල මෙකී වර්ධනය ම, ලෝක ගෝලීය ආර්ථිකය මත එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයේ ආධිපත්‍යයට තර්ජනයක් වී ඇත. මේ වූ කලී, එය දැනටමත් දියත් කරමින් සිටින අධි තාක්ෂනික ක්‍ෂේත්‍රය අලලා ගත් යුද්ධයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ඇති වන මිලිටරිමය සංග්‍රාමයක් ද ඇතුලු සකලවිධ ආකාරයන් මඟින් ආපස්සට හැරවීමට ඔවුන් අධිෂ්ඨානශීලී ව සිටින තත්ත්වයකි.   

ඉහල තාක්ෂන නිෂ්පාදනයේ ගෝලීය ස්වභාවයෙන් හැඟවෙන්නේ එක්සත් ජනපදයට හුදෙක් තමා විසින් පමනක් පනවනු ලබන පියවර මඟින් සිය ආධිපත්‍යය බලාත්මක කල නොහැකි බවයි. 

ඔක්තෝබරයේ ගනු ලැබූ තීරන සමඟ වහා වටහා ගැනුනු දෙයක් වූයේ, මෙම ක්‍රියාවලියේ දී චීනයේ හුස්ම සිර කල හැකි තීරනාත්මක නිල ස්ථාන එක්සත් ජනපදය විසින් පාලනය කෙරෙන අතර ම, එහි සෙසු කොටස්වල පාලනය නෙදර්ලන්තය හා ජපානය මෙන් ම තායිවානය ද ඇතුලත් සෙසු රටවල් අත පවතින බවයි. ඉදින් ඔවුන් චීනයට කෙරෙන අපනයන දිගටම පවත්වා ගෙන ගියහොත් එජ තහනම් නියෝග “බොහෝ දුරටම නිෂ්ප්‍රයෝජන” ඒවා බවට පත්වනු ඇත.  

ජපානය හා නෙදර්ලන්තය ද එක්සත් ජනපදය විසින් පනවනු ලැබ ඇති ආකාරයට සමාන පාලනයන් පැනවීම සහතික කර ගැනීම සඳහා ජනවාරියේ බයිඩන් පාලනය කටයුතු කරන්නේ මේ අනුව ය. මෙම පියවරෙහි තර්කනය පැහැදිලි එකකි. එමඟින් සැල කර සිටිනු ලබන්නේ, චීනයට එරෙහිව තමන් විසින් අනවනු ලබන පියවර බල ගැන්වීම සඳහා එක්සත් ජනපදයට, ඉහල තාක්ෂනික වර්ධනයේ ජාත්‍යන්තර පොලිස් භටයා බවට පත් වීමට සිදු වන බවයි.    

ලෝක ගෝලීය ක්‍රියාවලිය තුල තායිවානය හා එහි තායිවාන් අර්ධ සන්නායක නිෂ්පාදන සමාගම (Taiwan Semiconductor Manufacturing Company – TSMC), විශාලතම චිප නිෂ්පාදකයා ලෙස – විශේෂයෙන් ම වඩාත් ම වැඩි දියුනු චිපයන් සම්බන්ධයෙන් – ප්‍රමුඛ භූමිකාවක් ඉටු කරයි. ඒ අනුව, තායිවානය චීනයේ කොටසක් ලෙස නොව වෙනම රටක් ලෙස පිලිගැනීමේ දිශාවට එක්සත් ජනපදය වඩවඩාත් ගමන් කිරීමත් සමඟ, දිනෙන් දින වඩවඩාත් උත්සන්න වන එජ-චීන ආතතීන් හමුවේ තායිවානය මේසා කේන්ද්‍රීය ස්ථානයක් උසුලන්නේ මක් නිසාදැයි ඉන් අවධාරනය කෙරෙයි.    

ලිපියේ සඳහන් කෙරෙන පරිදි, “එම දිවයිනේ ෆැබ් නිෂ්පාධනාගාර චීනය විසින් අල්ලා ගන්නා ලදහොත්, හෝ ආක්‍රමනයක දී ඒවායේ නිෂ්පාදන ක්‍රියාදාමයන් නිෂ්ක්‍රිය වුවහොත්, ඉන් ගෝලීය ආර්ථිකයට ඇති කෙරෙන පාඩුව ව්‍යසනකාරී එකක් වනු ඇත.” එක්සත් ජනපදයේ ඇතැම් යුද මූලෝපාය ප්‍රවීනතා අභ්‍යාසකරුවන් විසින් යෝජනා කර ඇත්තේ, ඉදින් චීනය (තායිවානය) ආක්‍රමනය කලහොත්, “TSMCයේ ෆැබ් නිෂ්පාධනාගාර චීනයේ පාලනයට නතුවීම වැලැක්වීම සඳහා එක්සත් ජනපදය ඒවා විනාශ කල යුතු” බවයි.   

තාක්ෂනික යුද්ධය ආරම්භ කෙරුනේ, ට්‍රම්ප් පාලනය යටතේ එක්සත් ජනපදය 2019 දී චීන තාක්ෂන දැවැන්තයා වන හුආවෙයි (Huawei) සමාගමට එරෙහිව චිප් තහනමක් පැනවූ කල්හි ය. එහි බලපෑම අතිශය විනාශකාරී එකක් විය. 2020 දී හුආවෙයි සමාගම ලෝකයේ විශාලතම ස්මාර්ට් දුරකථන අලෙවිකරු වූවා පමනක් නොව, විදුලි සංදේශන පද්ධතීන් සඳහා වැදගත් සංරචක සැපයුම්කරුවෙකු ද විය. ස්මාර්ට් දුරකථන අලෙවි වෙලඳ පොලෙහි දී ඇපල් හා සැම්සුන් අභිබවා ගිය සියයට 18 ක පංගුවකට එය හිමිකම් කීය. එහි ආදායම 2021 දී තුනෙන් පංගුවකින් ඇද වැටුනු අතර 2022 වන විට එහි වෙලඳපොල පංගුව යන්තම් සියයට 2 ක් පමනක් වන මට්ටමකට කඩා වැටින.      

පරිබාහිර භූමි භාගයන් සම්බන්ධයෙන් ඇති බලයේ පුලුල්තම ප්‍රභාෂනයක් (assertion)” ලෙස නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් ලිපිය මඟින් හඳුන්වා දෙනු ලැබූ අපනයන පාලන නීතියකට – එනම්, විදේශීය ඍජු නිෂ්පාදන නීතියට – හුආවෙයි සමාගම යටත් කිරීමට ට්‍රම්ප් පරිපාලනය කටයුතු කල අවස්ථාවේ එම සමාගම සම්බන්ධයෙන් ලද අත්දැකීම, 2020 දී එකී යුද්ධය තවදුරටත් වර්ධනය සඳහා වූ අපේක්ෂාවන්ට දොර විවර කලේය.

මෙයින් අදහස් වූයේ, කිසියම් නිෂ්පාදනයකට ඇමරිකානු තාක්ෂනය හෝ මෘදුකාංග හෝ අඩංගු නම්, එය එක්සත් ජනපදයට පිටස්තර භූමියක තනන ලද හා කිසිදාක රට තුලට ඇතුලු නොවූ එකක් වුව, සහ එහි අවසාන ස්වරූපයෙන් ගත් කල එක්සත් ජනපදයේ නිපදවූ කිසිදු සංරචකයක් ඊට අඩංගු නොවූවේ වුව, තවමත් එය ඇමරිකානු භාන්ඩයක් ලෙස සැලකිය හැකි බව ය.   

BIS හි හිටපු නිලධාරියෙකු වන කෙවින් වුල්ෆ්ට අනුව, “පෘථිවිය මත පිහිටා ඇති සෑම වාත්තු වැඩ පොලක් ම අවම ලෙස කිවහොත් අර්ධ වශයෙන් හෝ එජ මෙවලම් භාවිතා කරන හෙයින්, මෙම නීතිය මෙම ග්‍රහ ලෝකයේ සියලු අර්ධ සන්නායක ඇමරිකානු නීතියට යටත් කලේය. ඔබේ ෆැබ් නිෂ්පාධනාගාර තුල ඇමරිකානු නොවන මෙවලම් 100 ක් තිබුනේ වී වුව, එහි එක් එජ මෙවලමක් වී නම් නිෂ්පාදන රේඛාව ඔස්සේ ගමන් කරන ඕනෑම වේෆරයක් (අර්ධ සන්නායක පෙත්තක්) එයින් කෙලෙසෙනු ඇත.”       

හුආවෙයි සමාගම සමඟ ආරම්භ කෙරුනු දෙය බයිඩන් පාලනය යටතේ විස්තීරනය කෙරෙමින් පවතී. CSIS බුද්ධි මන්ඩලයේ ග්‍රෙගරි ඇලන්ගේ වචනවලින් කිවහොත්, “ට්‍රම්ප් පාලනය සමාගම් පසුපස හඹා ගියේය. බයිඩන් පාලනය සමස්ත කර්මාන්ත පසුපසින් හඹා යයි.”  

ඇත්ත වශයෙන් ම කිවහොත්, එජ සමස්ත චීන ආර්ථිකයම පසුපස හඹා යන බව පැවසිය හැක. අප්‍රේල් මාසයේ දී චීනය ඛනිජ තෙල් සඳහා කල වියදමට වැඩි වියදමක් පරිගනක චිප් සඳහා දැරීය යන කරුනෙන්, එම ආර්ථිකය කෙතරම් දුරට චිප මත රඳා පවතින්නේ ද යන්න ඉස්මතු කෙරේ. 

නව ඇමරිකානු ආරක්ෂනයක් සඳහා වූ කේන්ද්‍රයේ දැන් සේවය කරන එජ හිටපු වෙලඳ නිලධාරියෙකු වන එමිලි කිල්ක්‍රීස් විසින් සිදු කර ඇති, නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් ලිපියේ උපුටා දැක්වෙන පහත ප්‍රකාශයෙන් පැහැදිලි වන්නේ, ඉලක්කය වී ඇත්තේ සමස්ත චීන ආර්ථිකය ම බව ය.     

චීනය ප්‍රගමනයක් නොලද යුතු ප්‍රමුඛ තාක්ෂනික ක්‍ෂෙත්‍ර පවතින බව අපි කීවෙමු. කරුනු යෙදී ඇති පරිදි, එසේ ඔවුන් ප්‍රගතියක් නොලද යුතු ක්ෂේත්‍ර වන්නේ අනාගත ආර්ථික වර්ධනය හා සංවර්ධනය බල ගන්වන එකී ක්ෂේත්‍රයන් ම ය,” ඇය ප්‍රකාශ කරයි.  

චිප නිෂ්පාදනයේ පවතින සමෝධානික ලෝක ගෝලීය ස්වභාවය සහ එහි සියලු ක්‍රියාකාරීත්වයන් සිය දේශසීමා තුලට ගෙන ඒම එක්සත් ජනපදයට කල හැක්කක් නොවේය යන්න ද සැලකිල්ලට ගත්විට පෙනී යන්නේ, එහි තාක්ෂනික යුද්ධයට ප්‍රධාන පෙලේ දුෂ්කරතාවලට මුහුන පෑමට සිදු වන බවය. 

කෙසේවෙතත්, එම ප්‍රයත්නයේ අඩු කිරීමක් සිදුවෙතැයි එයින් අදහස් නොවේ. ඊට පටහැනි ලෙස, ජපානයට හා නෙදර්ලන්තයට එරෙහි බයිඩන් පාලනයේ ක්‍රියාවන්ගෙන් හෙලිදරව් වන පරිදි, මිතුරන්ට හා සතුරන්ට එක සේ බලපාන අයුරින් සිය තහනම් කිරීම් හා සීමා පැනවීම් සමස්ත ලෝක ගෝලය පුරා පැතිරෙන සේ ප්‍රසාරනය කරමින් එජ තම ප්‍රයත්න දෙගුන කරනු ඇත. 

වාණිජ දෙපාර්තමේන්තුව දැන් එන්විඩියා (Nvidia) වැනි සමාගම්වලට බලපාන පරිදි, කෘත්‍රිම බුද්ධියට සම්බන්ධ අර්ධ සන්නායක චීනයට විකිනීම පාලනය කිරීමේ නව පාලනයන් සූදානම් කරමින් සිටී – මෙසේ තාක්ෂනික යුද්ධය උත්සන්න කිරීම පිලිබඳව එකට එක කරන බවට චීනය අනතුරු හඟවා ඇත.

එජ පියවරයන්ට එරෙහිව එකට එක කිරීමට චීනයට සිදු වනු ඇතැයි එක්සත් ජනපදයේ සිටින චීන තානාපති ක්සී ෆෙං මේ සතිය මුල දී අනතුරු හැඟවීය.

චීන ආන්ඩුවට නිකම් බලා සිටිය හැකි නොවේ,” ඔහු පැවසීය. “අපි ප්‍රකෝප කිරීම් නොකරන්නෙමු. එහෙත් අප ප්‍රකෝප කිරීම් හමුවේ පැකිලෙන්නේ නැත. එබැවින් චීනය නිසැකවම අපේ ප්‍රතිචාරය දක්වනු ඇත.”

එයින් එක්සත් ජනපදයේ පය ආපස්සට ගැනීමක් සිදු නොකෙරෙනු ඇත. ඊට වඩා එය හේතු වනු ඇත්තේ, තාක්ෂනික යුද්ධය මිලිටරි ගැටුමක් බවට පරිවර්තනය කිරීම වඩාත් වේගවත් වීමට ය. 

න්‍යෂ්ටික අවියෙන් සන්නද්ධ බලවතුන් දෙදෙනෙකු අතර යුද්ධයක මේ තත්‍ය හා වර්තමාන අනතුර ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තිය ඉදිරියේ තීරනාත්මක දේශපාලන කාරනා ඉස්මතු කරයි.

විද්‍යාඥයන්, ඉංජිනේරුවන් සහ ලෝ පුරා කම්කරුවන්ගේ සහකරනයේ ප්‍රතිඵලය වන පරිගනක චිප් තාක්ෂනයේ අතිමහත් වර්ධනය නිෂ්පාදන බලවේගවල දැවැන්ත ප්‍රසාරනයක් වන අතර, එය, කුසගින්න, දුක්ඛිතභාවය හා දරිද්‍රතාවය සදහටම නිමා කර ලෝක වාසී ජනයාගේ ජීවන කොන්දේසිවල පෙර නොදුටු විරූ ප්‍රගමනයක් අත්පත් කරදීමෙහි ලා සමත්ය. 

ධනේශ්වර ක්‍රමයේ රාමුව තුල එය උන්මත්තකභාවය පැන නංවයි. මෙම උන්මත්තකභාවයේ මූල පද්ධතිය පවතින්නේ ධනේශ්වර දේශපාලනඥයන්ගේ චෛතන්‍යය තුල නොව, ලාභ පද්ධතියේ සමාජ සම්බන්ධතා හා, ගෝලීය ආර්ථිකයත්, ලෝකය එකිනෙකාට සතුරු සහ විසදෘශ ජාතික රාජ්‍යවලට බෙදී තිබීමත් අතර ප්‍රතිරෝධය තුල ය.      

මානව ශ්‍රමය විසින් නිර්මානය කරන ලද නිෂ්පාදන බලවේග, ඒවා වර්ධනය වී තුබූ සමාජ සම්බන්ධතා සමඟ ගැටුමට එලඹෙන විට සමාජවාදී විප්ලවය පැන නඟින බව, අවුරුදු 150 කට ම පාහේ ඉහත දී කාල් මාක්ස් පැහැදිලි කලේය. පසුගිය සිය වසරකට අධික කාලයක් තුල ඇති වූ යුද්ධ හා විප්ලවවල ගාමක බලවේගය වූ එකී ප්‍රතිවිරෝධය, දැන් එහි තීව්‍රතාවයේ නව උච්ඡස්ථානයක් කරා එලැඹී ඇත.     

ලෝක ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරය වන හතරවැනි ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව විසින් පමනක් අද දින ඉදිරිපත් කරනු ලැබෙන ලෝක සමාජවාදී විප්ලවයේ ඉදිරි දර්ශනය සඳහා අරගලය යනු, කිසියම් දුරස්ථ හෝ මනෝරාජික කල්පිතයක් නොවේ. එය යලි ම්ලේච්ඡත්වය කරා ඇද වැටීම වලක්වා, ධනේශ්වර ක්‍රමයේ විනාශකාරී ග්‍රහනයෙන් මානව වර්ගයා මුදා ගැනීමට නව මාවතක් විවෘත කර ගැනීමේ ආසන්නතම වෛෂයික අත්‍යවශ්‍යතාවයක් වෙයි. (අවධාරනයන් පරිවර්තකගෙනි)

චීනයට එරෙහි එක්සත් ජනපදයේ අධි-තාක්ෂනික යුද්ධයේ තොරතුරු නිව්යෝර්ක් ටයිම්ස් විචිත්‍රාකාරයෙන් පල කරයි Read More »

bastile

බැස්ටිල් දිනය 1789—බැස්ටිල් දිනය 2023

ජෝශප් ක්‍රිෂෝර්, ඩේවිඩ් නෝර්ත් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 14 දින පල වූ ‘Bastille Day 1789—Bastille Day 2023’ යන ජෝශප් ක්‍රිෂෝර් හා ඩේවිඩ් නෝර්ත් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදන්ඩ විසිනි.

bastile
1789 ජූලි 14 වැනි දින බැස්ටිලයට කඩා වැදීම සහ ආන්ඩුකාර එම්. ඩි ලෝනේ අත්අඩංගුවට ගැනීම. [ඡායාරූපය: නිර්නාමික]

වැඩවසම් දේපල සබඳතා පදනම් වූ   රාජාන්ඩුවේ සහ වංශාධිපතිත්වයේ පාලනයක් වූ ප්‍රංශ පුරාන පාලනයේ අයුක්තිය සහ පීඩාකාරී බලය සංකේතවත් කිරීමේ  පැරීසියේ බලකොටුව වන බැස්ටිලය වෙත කඩා වැදීමේ 234 වැනි සංවත්සරය ජූලි 14 සිකුරාදා සනිටුහන් වේ. පැරිසියානු මහජන නැගිටීම පුපුරා යාමට පෙර  මාස සහ සති ගනන් වලට පෙර දී  දිග්ගැස්සුනු දේශපාලන අර්බුදය ක්‍රමානුකූලව ගොඩ නැගෙමින් තිබුනි. රාජ්‍ය බංකොලොත් භාවය සහ අපචාර ආන්ඩුවේ කීර්තිය හා අධිකාරය හෑල්ලූවට ලක් කර තිබුනි. විවිධ “වසම්” (Estates) අනුව සංවිධානය වූ ප්‍රංශයේ සමාජ ව්‍යුහයේ ගැඹුරු බෙදීම් දේශපාලන ජීවිතයේ මතුපිටට කඩා වැදෙමින් තිබුනි. ජනගහනයේ  අතිමහත් බහුතරයකින් සමන්විත” තුන්වන වසම” නැගී එන ධනේශ්වරය විසින් මෙහෙයවනු ලැබ, ප්‍රභූ පැලැන්තියේ වසම් දෙකෙන් ස්වාධීනව සහ ඊට විරුද්ධව සංවිධානය වීමට පටන් ගෙන තිබුනි.

බැස්ටිලයේ තාප්පවලින් පිටත මහජන උද්ඝෝෂනවලට බලකොටුව තුල සිට එල්ල කල කාලතුවක්කු වෙඩි තැබීම් වලට මුහුන දීමට සිදු විය. නමුත් ජනතාව ආයුධ ලබාගෙන නගරයේ හමුදා ආරක්ෂක යන්ගෙන් කොටසක් ඔවුන්ගේ පැත්තට දිනා ගත්හ. බලකොටුවේ බිත්ති කඩා දැමූ  ජනතාව එහි ආරක්ෂකයින්ට එරෙහිව ලේ වැකි පලිගැනීමක්  සිදු කලහ. 1901 සහ 1904 අතර ලියූ ප්‍රංශ විප්ලවයේ සමාජවාදී ඉතිහාසය තුල ෂෝන් ෂොරෙස්  (Jean Jaurès) මෙසේ ලිවීය:

බැස්ටිලය අල්ලා ගැනීමේ බලපෑම අතිමහත් ය. මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ සිපිරිගෙය බිඳ වැටී ඇති බව ලෝකවාසී සියලු දෙනාටම පෙනෙන්නට තිබුනි. මෙය මිනිසාගේ අයිතිවාසිකම් ප්‍රකාශනයට* වඩා විශාල වීය. එය මානව හිමිකම් උදෙසා සේවයෙහි  කැපවිම පිලිබදව ජනතාවගේ ශක්තිය ප්‍රකාශ කිරීමක් විය. පැරිසියේ සිට විශ්වයේ පීඩිතයන් වෙත ලඟා වූයේ ආලෝකය පමනක් නොවේ. වහල්භාවයේ අඳුරු රාත්‍රියේ සිරගත වූ මිලියන ගනන් හදවත් තුල නිදහසේ පලමු උදාව හරියටම එම මොහොතේම උදා විය.

පැරිසියේ සිට සැතපුම් 20ක් දකුනින් පිහිටි වර්සායි හි පිහිටි ඔහුගේ මාලිගාවේ ලැගුම් ගෙන සිටි XVI ​​වන ලුවී රජු රාත්‍රිය වන තුරුම (මහජන) නැගිටීම ගැන දැන සිටියේ නැත.ඔහුගේ සුව නින්දෙන් අවදි කල    Rochefoucauld-Liancourt ආදිපාදවරයා විසින් වාර්තාවක් ලබා දුන් විට “ඒත් ඉතින් ඒක කැරැල්ලක්ද?” කලබල වූ රජතුමා ඇසුවේය. “නැහැ, උතුමානෙනි,” ආදිපාදවරයා පිලිතුරු දුන්නේය. “එය විප්ලවයක්!”

බ්‍රිතාන්‍යයට එරෙහිව ඇමරිකානු ජනපද වාසීන්ගේ ජයග්‍රහනයේ නීති සම්පාදනය කල පැරිස් ගිවිසුමෙන් වසර හයකට පසුව එලැඹුනු ප්‍රංශ විප්ලවය ලෝක ඉතිහාසයේ නව යුගයක ආරම්භය සනිටුහන් කලේය. එහි දැවැන්ත පරිමානය සහ දේශපාලන ගතිකත්වය තුල එය මූර්තිමත් කලේ ට්‍රොට්ස්කි විසින් පසුව, ”මහජනතාව  තමන්ගේම ඉරනම පාලනය කිරීමේ ක්ෂේත්‍රයට බලහත්කාරයෙන් ඇතුල් වීම”  ලෙසින් හැඳින්වූ දෙයයි.

විප්ලවය, අතිවිශාල සමාජ, ආර්ථික හා සංස්කෘතික පැසවීමේ කාල පරිච්ඡේදයක දේශපාලන කූටප්‍රාප්තියක් විය. එය, මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ ප්‍රශ්න විසඳීම සඳහා හේතු-විචාර බලය තහවුරු කල ‘බුද්ධි ප්‍රබෝධනය’ (Enlightenment) නමින් හැඳින්වෙන බුද්ධිමය විප්ලවය විසින් අපේක්ෂා කරන ලද්දේ විය. යුගයේ සිටි ශ්‍රේෂ්ඨ භෞතිකවාදී දාර්ශනිකයන් මානව සමාජය පිලිබඳ විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයට ප්‍රබල බුද්ධිමය ආවේශයක් සපයනු ලැබ, එනයින්, ආගමික මිථ්‍යාවන් මතින් ඒවායේ අසාධාරනයන් සහ රජවරුන්ගේ දිව්‍යමය අයිතිය යුක්ති සහගත කරන ආචීර්න කල්පික ආර්ථික, සමාජීය සහ දේශපාලන ක්‍රමය පිලිබඳ විවේචනයක් ලබා දෙනු ලැබීය.

බුද්ධි ප්‍රබෝධනයේ  චින්තකයෝ එහි වඩාත්ම රැඩිකල් ස්වරූපයේ දී, සමාජ අසමානතාවය සහ ධනවතුන්ගේ වරප්‍රසාද කෙරෙහි සිය විවේචනය යොමු කලහ.

 “සමාජයේ සියලු වාසි බලවත් හා ධනවතුන් සඳහා නොවේද?” ෂෝන්-ජාක් රූසෝ ( Jean-Jacques Rousseau) 1755 දී ඇසුවේ අද දින ද දෝංකාර දෙන වචන වලිනි. “සියලු වාසිදායක තනතුරු පුරවන්නේ ඔවුන් විසින්ම නොවේද? සියලුම වරප්‍රසාද සහ නිදහස් කිරීම් ඔවුන් සඳහා වෙන් කර නොමැතිද? එමෙන්ම රාජ්‍ය අධිකාරිය සම්පූර්නයෙන්ම ඔවුන්ට වාසිදායක නොවේද? උසස් තත්වයේ සිටින මිනිසෙක් තම නයහිමියන් ගෙන්  සොරකම් කරන විට හෝ වෙනත් ආකාරයකින් වංචා කරන විට, ඔහුට සෑම විටකම තමා ඒ සඳහා දඬුවම් නොලබන බවට  සහතික නොමැතිද?”

රූසෝගේ වඩාත් ප්‍රසිද්ධ කෘතිය 1762 දී ලියන ලද “සමාජ කොන්ත්‍රාත්තුව” ආරම්භ වූයේ, ” නිදහස්ව උපත ලබන මිනිසා සෑම තන්හිම යදමින්  බැඳ දමා ඇත” යන වචන වලිනි.

එම යුගයේ සිටි ශ්‍රේෂ්ඨ චින්තකයන්ගේ සමාජ විචාරය විප්ලවයක් බවට වහා පරිවර්තනය වූයේ නැත. ඔවුන්ගේ බුද්ධිමය ශ්‍රමයේ ඇඟවුම් මහජනතාවගේ ක්‍රියාව තුල ප්‍රකාශනය සොයා ගැනීමට දශක ගනනාවක් අවශ්‍ය විය. නමුත් ප්‍රංශ විප්ලවය එහි ගම්‍යතාව (වේග-බලය) එක්රැස් කරගන්නා විට, ජනගහනයේ පුලුල් ස්ථර දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම් වෙත ගෙන ආ අතර වඩ වඩාත් රැඩිකල් මානයන් අත්පත් කර ගත්තේය. 1785 දී සිතාගත නොහැකි වූ දෙය- රාජාන්ඩුවේ අවසානය, වැඩවසම් වරප්‍රසාද සහ දේපල සබඳතා අහෝසි කිරීම, ජනරජයක් පිහිටුවීම සහ රජුට මරන දඬුවම පැනවීම- ඊලඟ දශකය තුල යථාර්ථයක් බවට පත් විය.

“සංස්කෘතික ධනේශ්වරය විසින් පාගා දමන ලද සමාජයේ අත්තිවාරමම ඇවිස්සෙමින් සජීවි වන බවක් බවක් පෙනෙන්නට තිබුනි,” ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි සිය රුසියානු විප්ලවයේ ඉතිහාසය තුල ප්‍රංශයේ සිදුවීම් ගැන ලිවීය. “ ජන සමූහයට ඉහලින් මිනිස් හිස් එස වී ගත්තේ ය, කරගැට දෑත් ඉහලට දිගු විය, ගොරෝසු නමුත් ධෛර්ය සම්පන්න හඬවල් කෑගැසුවේය! විප්ලවයේ අවජාතකයන් වූ පැරිස් දිස්ත්‍රික්ක, ඔවුන්ගේම ජීවිතයක් ගත කිරීමට පටන් ගත්හ. ඔවුන්ව හඳුනා ගැනී- ඔවුන්ව හඳුනා නොගැනීම කල නොහැක්කක් විය –  කොටස් බවට පරිවර්තනය කෙරුනි. නමුත් ඔවුන් දිගින් දිගටම නීත්‍යානුකූල භාවයේ සීමා මායිම් බිඳ දමමින් පහලින් නැවුම් ලේ ධාරාවක් ලබා ගනිමින්, නීතිය නොතකා හරිමින් කිසිදු අයිතිවාසිකමක් නොමැති අසරන  සන්-කුලොට් (sans-culottes- පහල පංතියේ වූ කම්කරු පංතිකයන්) හට ඔවුන් අතර ඉඩ-හසර  විවෘත කලහ.

විප්ලවය ප්‍රතිගාමීන්ගේ  දැඩි වෛරයට ලක් විය.  තත්වාරක්ෂකයන් (කොන්සවේටිව්) සහ මධ්‍යස්ථ මතධාරීන් විප්ලවයේ “සීමා ඉක්මවීම්” හෙලා දුටුවෝය. එහෙත් වඩාත් ප්‍රගතිශීලී චින්තකයෝ එහි ආරක්ෂාවට පෙල ගැසුනහ. XVI වන ලුවී ඝාතනය කිරීම සහ විප්ලවය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මුදා හරින ලද භීෂනය හෙලා දුටු අයට පිලිතුරු දෙමින් තෝමස් ජෙෆර්සන් පැවසුවේ විප්ලවයේ පරාජය දැකීමට වඩා “ලෝකය අඩක් පාලුවට ගොස් ඇති බව” දැකීමට තමන් රිසි බවයි. “සෑම රටකම ආදම් සහ ඒව පමනක් ඉතිරි ව නිදහසේ  සිටියා නම්, එය දැන් පවතින තත්ත්වයට වඩා හොඳ වනු ඇත” යනුවෙන් ඔහු ලිවීය.

ප්‍රංශ විප්ලවයේ අදට අදාලත්වය කුමක්ද? සැබැවින්ම අප සිටින්නේ ධනේශ්වර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී යුගයක නොව සමාජවාදී විප්ලවයේ යුගයක ය. එසේ වෙතත් අසමානතාවය, දේපල හා ස්ථාපිත පිලිවෙල පිලිබඳ විප්ලවවාදී විවේචනයේ සාරය, ධනේශ්වර පරිහානියේ හා අර්බුදයේ කොන්දේසි යටතේ දැවැන්ත බලයක් අත්පත් කර ගනී.

ප්‍රථමයෙන්ම මේ කරුන පැහැදිලි වන්නේ මේ වසරේ පැරිසිය, එහි එම වීදි හා මංමාවත් ඔස්සේම මහජන විරෝධතා හා වැඩ වර්ජන දැක ඇති බව පිලිබඳ කාරනයෙන් ය. ප්‍රන්සයේ කම්කරුවන් තවමත් ධනවාදය ගිලටීනයට යටත් කර නොමැති නමුත් ඔවුන්ගේ අරගලවල අන්තර්ගතය සෘජුවම මතු කරන්නේ “ධනවතුන්ගේ ජනාධිපති” එමානුවෙල් මැක්‍රොන්ට එරෙහිව දේශපාලන සටනක සහ පවතින සමාජ දේශපාලන හා ආර්ථික ක්‍රමය පෙරලා දැමීමේ අවශ්‍යතාවයයි. විශ්‍රාම වැටුප් කප්පාදුවලට සහ පොලිස් ප්‍රචන්ඩත්වයට එරෙහි විරෝධතාවලට එරෙහි ඔහුගේ ම්ලේච්ඡ මර්දනයෙන් නැවුම් ව, මැක්‍රොන් ඉමහත් දරිද්‍රතාවයෙන් හා අගහිඟකම් ඇති සමාජයක් පාලනය කරන ගුජරාටයේ ෆැසිස්ට්ටික ඝාතකයා වන ඉන්දීය අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදිට ඊයේ පාවඩ ඇතිරීය.

දරාගත නොහැකි ජීවන තත්වයන් ලොව පුරා සමාජ අරගලයේ නැගීමක් ඇති කරයි. මේ වසරේ එක්සත් රාජධානියේ තැපැල් සේවකයින්, සෞඛ්‍ය සේවකයින්, ගුරුවරුන්, දුම්රිය සේවකයින් සහ කම්කරු පන්තියේ අනෙකුත් කොටස් විසින් වැඩ වර්ජන සහ අනෙකුත් අරගල වලට පිවිසීම; ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එරෙහි ප්‍රහාරයට එරෙහිව ඊශ්‍රායලයේ මහජන විරෝධතා ඇති විම; කැනඩාවේ ජාතික වානේ කාර් කම්කරුවන් 1,400 ක් සහ නැව් තටාක සේවකයින් 7,400 ක් විසින් කරන ලද වැඩවර්ජනය පසුව ආන්ඩුවේ මැදිහත්වීම හරහා මෙම සතියේ අවසන් කිරීම;  කප්පාදුවට එරෙහිව ශ්‍රී ලංකාවේ ලක්ෂ සංඛ්‍යාත කම්කරුවන් සම්බන්ධ කරගෙන නිරන්තර වැඩ වර්ජන සහ විරෝධතාවන්;  මේ සදහා දැක්විය හැකි උපුටන   කීපයකි

එක්සත් ජනපදයේ ලේඛකයින් 11,000 ක අඛන්ඩ වැඩවර්ජනය මධ්‍යයේ එන දස දහස් ගනනක් නලුවන්ගේ වැඩවර්ජනය, එක්සත් ජනපද චිත්‍රපට සහ රූපවාහිනී නිෂ්පාදන ඉතිහාසයේ විශාලතම වැඩ වර්ජනය ආරම්භ කරන අතර අධ්‍යයන සේවකයින්, ක්ලැරියෝස් සහ CNH නිෂ්පාදන කම්කරුවන්ගේ වැඩ වර්ජන ඊට පූර්වයෙන් සිදුවිය. එය මේ වසරේ දෙවන භාගයේදී වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රනයේ පාලනයෙන් පිටත පුපුරා යාමට තර්ජනය කරන UPS කම්කරුවන්ගේ, මෝටර් රථ කම්කරුවන්ගේ සහ නැව් තටාක කම්කරුවන්ගේ වර්ධනය වන අරගලවලට දැවැන්ත තල්ලුවක් ලබා දෙනු ඇත.

නොවැලැක්විය හැකි ලෙසම කම්කරු පන්තියේ විඥානය මුලදී ආධිපත්‍යය දරන්නේ ඔවුන් මුහුන දෙන ක්ෂනික කොන්දේසි සහ ගැටලු මගිනි. කෙසේ වෙතත් මෙම සියලු අරගලවල තර්කනය හදිසි සංවිධානාත්මක ගැටලු මතු කරනවා පමනක් නොව -වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රනයේ ග්‍රහනයෙන් මිදීම සඳහා ස්වාධීන ක්‍රියාකාරී කමිටු වර්ධනය කිරීමේ අවශ්‍යතාවය- සමාජ සබඳතාවල අතාර්කිකත්වය සහ සමාජයේ අවශ්‍යතා සමග ඔවුන්ගේ නොගැලපීම ද මතු කරයි.

ධනවාදයට පැවැත්මට ඇති අයිතිය සහ පාලක ප්‍රභූවට පාලනය කිරීමට ඇති අයිතිය අහිමි වී ඇත.පසුගිය වසර පහ තුල ඩොලර් මිලියන 200කට වඩා වැඩි මුදලක් ලබා ගත් ඩිස්නි ප්‍රධාන විධායක නිලධාරී බොබ් අයිගර්, “ යථාර්ථවාදී නොවන අපේක්‍ෂා මට්ටමක් … ” බව කියා වර්ජක නලුවන් සහ ලේඛකයින්  හෙලා දකින විට, XVI වන ලුවී සහ ප්‍රංශ වංශාධිපතිත්වය සමඟ සැසඳීම් නොවැලැක්විය හැකිය. වර්තමාන ආයතනික සහ මූල්‍ය අධිපතීන් හා සසඳන විට, මාරි ඇන්ටනට් ආසන්න ලෙස  පරාර්ථකාමි ලෙස පෙනේ. ප්‍රංශ රැජින ජනතාව ගැන පැවසුවේ “ඔවුන් කේක් කාපු වාවේ” යනුවෙනි. වර්තමාන ආයතනික ලොක්කන්ට එසේ කර ගැලවිය ගත හැකි නම් , ජනගහනයෙන් සැලකිය යුතු කොටසකට හාමතේ සිටීමට ඉඩ දෙනු ඇත.

එවැනි ක්‍රියාමාර්ග කොටස් වෙලඳපොලට ඍනාත්මක ලෙස බලපාන බැවින්, ජීවිත බේරා ගැනීමට අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම ,ධනේශ්වර ආන්ඩු හිතාමතා සහ සාපරාධීව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හේතුවෙන් පසුගිය වසර තුනහමාරක කාලය තුල ගෝලීය වසංගතයක් මිලියන 20 කට වඩා මිනිසුන් මරා දමා ඇත. දේශගුනික විපර්යාස, එක්සත් ජනපදයේ වාර්තාගත උෂ්නත්ව ඉහල යෑම් සහ ගංවතුරේ සිට පසුගිය සති දෙක තුල ඉන්දියාවේ සිය ගනනක් මරා දැමූ මෝසම් දක්වා ව්‍යසනකාරී ප්‍රතිවිපාක ඇති කරන අතර ධනේශ්වර ආන්ඩු කිසිවක් නොකර බලා සිටී.

බයිඩන් පරිපාලනයේ සහ එහි නේටෝ සහචරයින්ගේ පරම ප්‍රමුඛතාවය වන්නේ රුසියාවට එරෙහි යුද්ධයක් “අවශ්‍ය වන තාක් කල්”- ලෝසවෙඅ ඊයේ සඳහන් කල පරිදි, මින් අදහස් වන්නේ යථාර්ථයේ දී , කොපමන සංඛ්‍යාවක් මිය ගියත්- යුක්රේනයේ, රුසියාවේ, යුරෝපය පුරා සහ ඉන් ඔබ්බට උත්සන්න කිරීමයි. සියලුම නේටෝ බලවතුන් මිලිටරි වියදම්වල දැවැන්ත වැඩිවීමක් සඳහා පොරොන්දු දී ඇති අතර, එය නොවැලැක්විය හැකි ලෙස සමාජ වැඩසටහන්වල ඉතිරිව ඇති කුමක්  වුව  විනාශ කිරීමෙන් ලබාගනු ඇත.

 සෑම දෙයකටම යටින් ඇත්තේ ප්‍රංශ වංශාධිපතිත්වය ලැජ්ජාවෙන් රතු කල හැකි සමාජ අසමානතාවයේ මට්ටම් ය. ධනවත්ම පුද්ගලයන් 2,460 දෙනෙක්  2023 පලමු භාගයේදී ඔවුන්ගේ ධනයට ඩොලර් බිලියන 852ක් එකතු කර ගනු ලැබුවත්, ලෝක ජනගහනයෙන් අඩකට ආසන්න ප්‍රමානයක් දිනකට ඩොලර් 6.25 ට වඩා අඩු ආදායමක් ලබමින් පසුගිය වසර පුරා ඉහල යන මූලික අවශ්‍යතා සඳහා වන පිරිවැය නිසා, තැලී පොඩි පොඩි වී ගොස් ඇත 

ප්‍රංශයේ අත්දැකීම් ඇසුරෙන් මාක්ස් පැහැදිලි කලේ, පවතින සමාජ සම්බන්ධතා මගින් සමාජයේ තවදුර වර්ධනය අවහිර වන විට විප්ලවයන් මතුවන බවයි. “සංවර්ධනයේ එක්තරා අවධියකදී, සමාජයේ ද්‍රව්‍යමය නිෂ්පාදන බලවේග පවතින නිෂ්පාදන සම්බන්ධතා සමඟ හෝ – මෙය හුදෙක් නීතිමය පද වලින් එම දෙයම ප්‍රකාශ කරයි-  ඒවා මෙතෙක් ක්‍රියාත්මක වූ රාමුව තුල ඇති දේපල සම්බන්ධතා සමඟ ගැටුමකට පැමිනේ. නිෂ්පාදන බලවේගවල වර්ධනයේ ආකාර වලින් (මාදිලි වලින්) මෙම සබඳතා ඒවායේ විලංගු බවට පත්වේ. ඉන්පසු සමාජ විප්ලවයේ යුගයක් ආරම්භ වේ.”

1914 දී පලමු ලෝක යුද්ධය පුපුරා යාමත් 1917 ඔක්තෝබර් විප්ලවයේ දී රුසියානු ධනවාදය පෙරලා දැමීමත් සමඟ ආරම්භ වූ සමාජවාදී විප්ලවයේ යුගයේ අවසාන අදියරට මානව වර්ගයා ලඟා වෙමින් සිටී. යල්පැන ගිය ලෝක ධනේශ්වර ක්‍රමයේ ගැඹුරට මුල් බැසගත් සහ නොවිසදිය හැකි ප්‍රතිවිරෝධතා විසින් මහජන විරෝධයේ වර්ධනය මෙහෙයවනු ලබයි.

හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව විසින් නියෝජනය කරනු ලබන ලෝක ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරය මුහුන දෙන කර්තව්‍යය නම්  කම්කරු පන්තියේ වැඩෙන මහජන ව්‍යාපාරය තුල දේශපාලන අවබෝධයක් සහ දිශානතියක් වර්ධනය කිරීම සහ එය ධනේශ්වර පර්යාය අතුගා දමා සැබෑ සමාජ සමානාත්මතාවය සඳහා පදනම ස්ථාපිත කරන සමාජවාදය සඳහා සවිඥානික ව්‍යාපාරයක් බවට පත් කිරීමයි.

බැස්ටිල් දිනය 1789—බැස්ටිල් දිනය 2023 Read More »

meeting

විජේ ඩයස් සහෝදරයාට උපහාර දැක්වීමේ අනුස්මරන රැස්වීමට සහභාගී වන්න

meeting
විජේ ඩයස් සහෝදරයාට උපහාර දැක්වීමේ අනුස්මරන රැස්වීමට සහභාගී වන්න [wsws.org/sinhala]

විජේ ඩයස්: ට්‍රොට්ස්කිවාදය සඳහා කැපවූ සටන්කරුවෙක්

ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය (සසප) සහ සමාජ සමානතාව සඳහා ජාත්‍යන්තර තරුනයෝ සහ ශිෂ්‍යයෝ (සසජාතශි) සංවිධානය පක්ෂයේ හිටපු ප්‍රධාන ලේකම් විජේ ඩයස් සහෝදරයා වියෝවි වසරක් ගතවීම නිමිත්තෙන් ඔහුට උපහාර දැක්වීම සඳහා ජූලි 29 සෙනසුරාදා සවස 3 ට කොලඹදී අනුස්මරන රැස්වීමක් පවත්වන බව ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය (⁣ලෝසවෙඅ) නිවේදනය කර ඇත.

2022 මැයි පක්ෂ තෙවන සම්මේලන⁣යේ දී සසප සභාපති තනතුරට තේරී පත්වන තෙක්ම, විජේ සහෝදරයා 1987 දෙසැම්බර් පටන් සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ (ශ්‍රී ලංකාව) සහ එහි පූර්වගාමියා වූ විප්ලවවාදී කොමියුනිස්ට් සංගමයේ (විකොස) ප්‍රධාන ලේකම් විය.

ලෝසවෙඅ පලකර ඇති එකී රැස්වීම කැඳවුම් කිරීමේ නිවේදනය පහත උපුටා දක්වමු:

“විජේ ඔහුගේ 81 වැනි උපන්දිනයට මාසයකට පෙර එනම් 2022 ජූලි 27 වැනි දින උදෑසන, කොලඹදී, හදිසි හෘදයාබාධයකින් මිය ගියේය. ඔහු ශ්‍රී ලංකාවේ, දකුනු ආසියාවේ සහ ජාත්‍යන්තරව ට්‍රොට්ස්කිවාදය සඳහා වූ සටනේ ප්‍රබල චරිතයක් විය.

හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව (හජාජාක) පසුගිය වසරේ සිය ප්‍රකාශයේ සඳහන් කල පරිදි: “නො නවතින විප්ලවයෙහි සමාජවාදී ජාත්‍යන්තරවාදී ක්‍රියා මාර්ගයේ අශමනීය නායකයෙකු වූ විජේ, කම්කරු පන්තියේ දේශපාලන ස්වාධීනත්වය සඳහා සටන්කරුවෙකු විය. දේශපාලන අසාර දර්ශනය, ප්‍රතිගාමීත්වය හා ඛේදනීය ලෙස දිවි අහිමිවීම වැනි රූපාකාරයන්ගෙන් ප්‍රකාශයට පත්වූ, මාක්ස්වාදී හා ට්‍රොට්ස්කිවාදී මූලධර්ම අතහැරීමේ හා පාවාදීමේ ප්‍රතිඵල අත්දැක තිබූ බැවින්, එම මූලධර්ම ආරක්ෂා කිරීමේ දී ඔහු අනම්‍ය විය.”

විජේ සහ කීර්ති බාලසූරිය 1964 සිරිමා බන්ඩාරනායකගේ ධනේශ්වර සභාග ආන්ඩුවට සම්බන්ධ වීමට ලංකා සමසමාජ පක්ෂය (ලසසප) ගත් තීරනයට විරුද්ධ වූ කැපී පෙනෙන තරුනයන් කන්ඩායමක කොටස්කරුවන් විය. ලසසප පාවාදීම කෙරෙහි පැබ්ලෝවාදී අවස්ථාවාදය දරන වගකීම පිලිබඳ හජාජාක විශ්ලේෂනයට ප්‍රතිචාර දක්වමින්, විජේ, බාලසූරිය සහ කන්ඩායමේ අනෙකුත් අය 1968 දී හජාජාක ශ්‍රී ලංකා ශාඛාව ලෙස විප්ලවවාදී කොමියුනිස්ට් සංගමය (විකොස) පිහිටුවා ගත් අතර බාලසූරිය එහි ආරම්භක ප්‍රධාන ලේකම්වරයා විය.

දෙමල ඊලම් විමුක්ති කොටි (එල්ටීටීඊ) සංවිධානයට එරෙහිව කොලඹ වාර්ගික යුද්ධය සහ ශ්‍රී ලංකාවේ උතුරු නැගෙනහිර ඉන්දීය හමුදාව විසින් අත්පත් කර ගැනීම මගින් අවුලුවාලූ දේශපාලන අර්බුදය මධ්‍යයේ, 1987 දී කීර්ති සහෝදරයාගේ අකල් මරනයෙන් පසු විකොසට නායකත්වය දීමේ අභියෝගය විජේ සහෝදරයා භාර ගත්තේය.

කීර්ති සහෝදරයාගේ ඛේදනීය වියෝවේ පාඩුව මකාලීමටත්, කම්කරු පන්තියට හා ග්‍රාමීය ජනතාවට එරෙහිව තීව්‍ර වන සිවිල් යුද්ධයේ සහ පොලිස්-මිලිටරි හා ෆැසිස්ට් ප්‍රචන්ඩත්වයේ දුෂ්කර කොන්දේසි යටතේ සමාජවාදී ජාත්‍යන්තරවාදය සඳහා අරගලය දිගටම කරගෙන යාම සඳහා කේඩරය යලි ශක්තිමත් කිරීමටත් විජේ මූලික විය.

විජේ සහෝදරයා මේ තීරනාත්මක කාර්යභාරය අතිවිශාල දේශපාලන ධෛර්යයකින් සහ නොසැලෙන අධිෂ්ඨානයකින් යුතුව මියයන තෙක් ම ඉටු කලේය. විප්ලවවාදී ජාත්‍යන්තරවාදී දිශානතියක් සඳහා ඔහුගේ ස්ථිර සහ සම්මුති විරහිත සටන සහ මාක්ස්වාදී-ට්‍රොට්ස්කිවාදියෙකු ලෙස ඔහුගේ අවංකභාවය පක්ෂයේ ඒකාබද්ධතාවය පවත්වා ගෙන යාමට සහ එය ඉදිරියට ගෙන යාමට පක්ෂ කේඩරයට විශාල දිරිගැන්වීමක් විය.

යුක්‍රේනය තුල රුසියාවට එරෙහිව තීව්‍ර වන එක්සත් ජනපද-නැටෝ යුද්ධයේ සහ ලොව පුරා පන්ති අරගලවල වර්ධනයේ වත්මන් සන්දර්භය තුල විජේ සහෝදරයාගේ ජීවිතය සහ එහි පාඩම් වල දේශපාලන අදාලත්වය සාකච්ඡා කිරීම සඳහා මෙම රැස්වීමට සහභාගී වන ලෙස, කම්කරුවන්ට, තරුනයින්ට, සිසුන්ට, ලෝසවෙඅ පාඨකයින්ට සහ ධනේශ්වර පීඩනයට එරෙහි සියලුම සටන්කරුවන් ට, අපි සාදරයෙන් ඇරයුම් කරන්නෙමු.”

මෙම කැඳවුම අනුව, මෙම ට්‍රොට්ස්කිවාදී  විප්ලවවාදියා වෙනුවෙන් පැවැත්වෙන ⁣⁣රැස්වීමට සහභාගි වන ලෙස අපි, ද-සෝෂලිස්ට්.LK, අප⁣ගේ පාඨකයන්⁣ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු. 

රැස්වීමේ දිනය සහ වේලාව: ජූලි 29 සෙනසුරාදා, ප.ව. 3.00

ස්ථානය: ශ්‍රී ලංකා පදනම් ආයතන ශ්‍රවනාගාරය, කොලඹ 7

විජේ ඩයස් සහෝදරයාට උපහාර දැක්වීමේ අනුස්මරන රැස්වීමට සහභාගී වන්න Read More »

protest

Free Julian Assange! Journalist pressures Australian government at a Colombo meeting

Our Correspondent 

Yesterday (21) one journalist stood alone in expressing his protest against Australian government and took it opportunity to demand that government’s intervention to secure the release of the witch-hunted journalist Julian Assange, when the Australian High Commissioner (HC) to Sri Lanka, Paul Stephens, was delivering a speech at an event held in the Central Bank (CB) building. 

The event was a certificate awarding ceremony to about two and a half a dozen journalists who had followed a macroeconomics course conducted by the CB in association with the Sri Lanka Press Institute (SLPI). Several journalists had been sponsored  by ‘Australian Aid’, while others had paid for themselves. At the event, CB governor, Nandalal Weerasinghe and SLPI Chairperson,  Kumar Nadeshan were sharing the head-table together with the HC.

The Governor’s speech was followed by Stephen’s.  During the HC’s whole speech for about eight minutes, Journalist Sanjaya Jayasekera, raised a placard to show, “Free Julian Assange – the Journalist of the People!”.

protest
Jayasekera raising the placard, “Free Julian Assange!” [Photo by Shabeer Mohamed]

Following the event, Jayasekera spoke to thesocialist.LK. He is the editor of theRepublic.LK, and a writer for theSocialist.LK. He was a  writer for the World Socialist Web Site (WSWS), and a member of its Sri Lankan editorial panel. Presently, he is also the Chairperson of the Colombo Action Committee. 

Jayasekera stated as follows:

The Australian government is responsible for the life of the journalist Julian Assange, the founder of the whistleblower website, the WikiLeaks. Assange is an Australian citizen. He has been deprived of his personal life for 14 years now, incarcerated in prison cells under extreme conditions, just for exposing the blood-soaked war crimes of the United States  military and the government in Iraq and Afghanistan. This award-winning journalist is a hero of the people, as his exposure was based on his belief that the people should know the truth,  as their monies are squandered without their consent for waging imperialist wars abroad, and for killing men, women and children. 

“The Biden administration is seeking Assange’s extradition to the US where he will face charges of espionage that carry a life sentence and even death penalty. His only “crime” is the publication of classified documents and footage exposing the war crimes and diplomatic conspiracies of US imperialism and its allies. Chelsea Manning, a former US Army intelligence officer, who provided these videos to Wikileaks was also kept in detention and harassed. 

“After he was forcefully arrested and dragged from the Ecuadorian embassy in London in April 2019, Assange has been confined to UK Belmarsh prison. The Australian government has been complicit in the continued persecution, personal slander, conspiracy and spying against him by US imperialism. US used Sweden to level fabricated allegations of sexual assault against Assange, which were later dropped. Established media are part of these sins.  

Assange
Assange in Police custody outside Westminster Magistrates Court after his arrest [sky.com]

“Assange’s persecution is intended to terrorize all journalists and whistleblowers, anywhere in the world, by all governments.

“For more than three decades US has been waging continuous imperialist wars abroad to offset its declining global economic dominance and is now engaged in a proxy war against Russia in Ukraine, with the full support of NATO and its allies including Australia. Severe austerity is implemented to place the burden of the war on the working class domestically.  The war is drawing the world toward the danger of a nuclear catastrophe. This war is just a prelude to a greater war against US’s main rival, China.

“These wars have to be stopped to save humanity.  That requires the building of a united global anti-war movement. Journalists have their own social responsibility in this regard.  Assange is undoubtedly their role model,” Jayasekera said.

“I believe the highest task of a genuine journalist is to search for, analyze and expose the truth- the truth about the society and the world around. He should be faithful to the truth. To know the truth, he should have a thorough understanding of the mechanisms of society, and always be biased towards people and social justice. That is true journalism.”

Jayasekera also said the defence of Assange is a litmus test of those who claim to represent democratic rights. 

Late March this year, Australian Foreign Minister Penny Wong effectively declared in the Senate that the Labor government of prime minister Anthony Albanese could do nothing to secure Assange’s freedom, due to “legal processes” in another country, contrary to its fraudulent claims of using “quiet diplomacy” to address his dire plight. These assertions contradict its own precedent practices. 

Assange’s freedom is not secured by imperialist allies like Australia. “The war serves their class interests. Saving the life of Assange and freedom of journalism, as well as halting the war are matters that rest solely on the hands of the working people”, Jayasekera stated further.   

It is the International Committee of the Fourth International (ICFI) and the WSWS that have systematically exposed the persecution of Assange, US imperialism’s preparations for world war and called for the building of an international anti-war movement of the working class. 

Free Julian Assange Now! Build the International Anti-war Movement! 

Free Julian Assange! Journalist pressures Australian government at a Colombo meeting Read More »

falcon

අධිරාජ්‍යවාදය තමන්ම පනවා ගත් සීමා බිඳිමින් යුක්‍රේනය හිස සිට දෙපතුල දක්වා සන්නද්ධ කරයි

මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

මෙම ලිපිය ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියෙහි (wsws.org) පළ වූ අදාළ ලිපි සහ වෙනත් මූලාශ්‍ර ද ඇසුරෙන් සකස් කරන ලද්දකි. මෙම ලිපිය ⁣යුක්‍රේනය තුල ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය හා⁣ නැටෝව විසින් රුසියාවට එරෙහිව සිදුකරගෙන යන විනාශකාරී යුද්ධයේ වර්ධනය පිලිබඳ ලියවෙන ලපි මාලාවක කොටසක් වේ.

ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය හා නැටෝව, යුක්‍රේනය හිස සිට දෙපතුල දක්වා වහා සන්නද්ධ කිරීමේ භයානක ක්‍රීඩාව නව අදියරකට ගෙන යමින්, යුද්ධය කරා වන සිය ධාවනයේ දී සියලු සීමා තරනය කිරීමට ඇති සිය සූදානම එලිමහනේ ප්‍රදර්ශනය කරමින් සිටී. ඔවුන් මෙම අන්තරායකාරී ක්‍රියා මාර්ගය පෙරට ගෙන යමින් සිටින්නේ නව උපාය මාර්ගික අවි අඩු කිරීම සඳහා 2010 දී ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය හා රුසියාව අතර අත්සන් තබනු ලැබ 2021 දී යළි දීර්ඝ කෙරුණු START ගිවිසුම ද අනතුරේ හෙලමිනි. මෙකී ගිවිසුම යටතේ මෙම දෙරටට ම, උපාය මාර්ගික න්‍යෂ්ටික අවි යෙදවිය හැක්කේ 1550 ක උපරිමයකට යටත්ව ය. නැටෝ යුද ව්‍යාපාරයට ප්‍රතිචාර දක්වමින් රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැදිමීර් පුටින් පසුගිය මාර්තු 1 වන දින සිට එකී ගිවිසුමේ රුසියානු භූමිකාවෙන් තාවකාලික ව ඉවත්වීම නිවේදනය කලේය.  

එක්සත් රාජධානියේ චැලෙන්ජර් 02 හා ජර්මනියේ ලෙපර්ඩ් 02 යන තුන්වන පරම්පරාවට අයත් නවීනතම යුධ ටැංකි යුක්‍රේනය අතට පත් කරනු ලැබ, දැනටමත් යුද මෙහෙයුම්වල යොදවා ඇත. එසේම, යුක්‍රේන හමුදාවට එක්සත් ජනපදය සතු අතිනවීන M1 ඒබ්‍රහම් යුධ ටැංකි පිළිබඳ පුහුණුව ජර්මනියේ දී ලබා දීමට යයි.

ඇමෙරිකානු GMLRS (Guided Multiple Launch Rocket System) මිසයිල සහ ඒවා වෙඩි තැබීමට හිමාර්ස් (Himars) වාහන දැනටමත් යුක්‍රේනය සතුව ඇති අතර, ඒවා සැතපුම් 60ක් ඈතින් පිහිටි ඉලක්කවලට පහර දීමට යොදා ගත හැකිය. තවද , එක්සත් ජනපදය දැනටමත් සැතපුම් 93 ක පරාසයක් සහිත බිම් මට්ටමේ දියත් කෙරෙන කුඩා විෂ්කම්භයක් සහිත බෝම්බ (GLSDB) යුක්රේනයට ලබා දී ඇත.

එක්සත් ජනපදය හා නැටෝව මෙසේ යුක්‍රේනය වෙත ලබා දෙන ලබන යුද ආධාර ප්‍රමාණාත්මකව මෙන්ම ගුණාත්මකව ද දිනෙන් දින ඉහළ නංවමින් සිටින්නේ, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ජෝ බයිඩන් පසුගිය මැයි මාසයේදී, “අප රුසියාවට පහර දෙන රොකට් පද්ධති යුක්‍රේනයට යැවීමට සැරසෙන්නේ නැතැ,” යි නිශ්චිතවම කරන ලද ප්‍රකාශය ද පසෙක ලමිනි. එක්සත් රාජධානිය, යුක්‍රේනයේ සිට රුසියානු භූමියට හා ක්‍රිමියාවට පහර දීමේ හැකියාව ඇති ස්ටෝර්ම් ෂැඩෝ කෲස් නම් දිගු දුර මිසයිල යුක්රේනයට යවා ඇත. යුක්රේන පාලනය යටතේ පවතින භූමිය සහ, ක්‍රිමියාවේ විශාලතම නගරය ද, රුසියාවේ කළු මුහුදේ බලඇණියේ මූලස්ථානය ද වන සෙවාස්ටොපෝල් අතර දුර, “Storm Shadow” දිගු දුර මිසයිලයේ පරාසය ඇතුලත පවතී. මෙම මිසයිලයේ පරාසය නිල වශයෙන් කිලෝමීටර් 250 (සැතපුම් 155) ක් වන නමුත් ප්‍රංශ ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්‍රොන් ඇතුළු තවත් අයගේ ඇස්තමේන්තු අනුව එය සැතපුම් 250 හෝ ඇතැම්විට සැතපුම් 350 ක උපරිම පරාසයක් වුව ගත හැකි බවට අදහස් ඉදිරිපත් වී තිබේ. මේ අනුව බටහිරින් දිගු දුර ප්‍රහාරාත්මක අවි ලබා ගත් පලමු රට බවට පත්වන්නේ යුක්‍රේනය යි. මෙම මිසයිලය ලබාගත් සැනින්ම, යුක්‍රේනය විසින් නැගෙනහිර යුක්‍රේනයේ රුසියානු පාලනය යටතේ පවතින ලුහාන්ස්ක් නගරයේ කාර්මික ස්ථාන දෙකකට පහර දුන් බව රුසියාව තහවුරු කළේය.

මීට අමතරව බක්මුට්හි යුක්‍රේන හමුදාවට සිදු වූ පරාජයට එරෙහිව, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ජෝ බයිඩන් යුක්‍රේනයට F-16 ප්‍රහාරක ජෙට් යානා යැවීමට නැටෝ සන්ධානයේ සාමාජිකයින්ට බලය පවරා ඇති බව නිවේදනය කලේය. එම යානා පැදවීමට අවශ්‍ය යුක්‍රේන ගුවන් නියමුවන් පූහුණු කිරීමට එක්සත් රාජධානිය, ඩෙන්මාර්කය, නෙදර්ලන්තය හා බෙල්ජියම යන රටවල් දැනටමත් සන්ධාන ගත වී ඇත. ඩෙන්මාර්කය මෙම ගුවන් නියමුවන් පුහුණු කිරීම දැනටමත් අරඹා ඇත.

F-16 සහ අනෙකුත් ප්‍රහාරක ජෙට් යානා යෙදවීම රුසියාවට දරා ගත නොහැකි කොන්දේසි නිර්මානය කරනු ඇත. F-16 යානාවලට සැතපුම් 500 කට වඩා වැඩි පරාසයක් ඇති අතර, එයට සැතපුම් 1,200 කට වඩා වැඩි පරාසයක් සහිත මිසයිල යෙදවීමට හැකියාව ඇත. එය යුක්‍රේන හමුදාවට මොස්කව් සහ ශාන්ත පීටර්ස්බර්ග් දක්වා ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට හැකියාව ලබා දෙයි

වඩාත්ම වැදගත් කාරනය නම්, F-16 යානාවලට උපායශීලී න්‍යෂ්ටික අවි රැගෙන යා හැකි වීමයි. මෙය අතිශය භයානක තත්වයක් නිර්මානය කරනු ඇත.

falcon
උපායශීලී න්‍යෂ්ටික අවි රැගෙන යා හැකි F-16 සටන් Falcon ගුවන් යානා 2022 මැයි 8 වැනි දින එක්සත් ජනපද ගුවන් හමුදා මධ්‍යම ප්‍රදේශයේ ගුවන් මෙහෙයුම් සිදු කරයි. [ඡායාරූපය: එක්සත් ජනපද ආරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුව/ගුවන් හමුදා මාස්ටර් සාජන්ට්. මැතිව් ප්ලූ]

බ්‍රැඩ්ලි සටන් වාහන 15ක්, ස්ට්‍රයිකර් සන්නද්ධ පිරිස් වාහක 10ක්, ආරක්ෂිත සන්නිවේදන උපකරණ සහ කුඩා අවි උණ්ඩ මිලියන 22කට අධික ප්‍රමාණයක් ඇතුළුව තවත් ඩොලර් මිලියන 325ක ආයුධ යුක්රේනයට එවන බව මේ අතර එක්සත් ජනපදය නිවේදනය කළේය.

ඊට අමතරව, මෙතෙක් කලක් නොයැවිය යුතු අති භයානක අවි ලේඛනයේ තිබූ ATACMS මිසයිල පද්ධතිය යුක්රේනයට යැවීමට ධවල මන්දිරයේ විදේශ කටයුතු කමිටුව ජූනි 21 දින යෝජනාවක් සම්මත කළේය.

ATACMS හට සැතපුම් 190කට වඩා වැඩි පරාසයක් ඇති අතර, එය දැනටමත් ලබාදී ඇති HIMARS මිසයිල දියත් කිරීමේ පද්ධතිය භාවිතා කර මුදා හැරිය හැක.

මේ සමගම පොකූරු බෝම්බ නමින් හැඳින්වෙන වඩාත් විනාශකාරී ආයුධ පද්ධතිය ද යුක්‍රේනයට යැවීමට එක්සත් ජනපදය මේ වන විට තීරණය කර ඇත.

ලෝකයේ හත්වන ප්‍රධාන සමාගම මෙන්ම බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රධාන ආයුධ නිෂ්පාදකයා වන BAE සිස්ටම් සමාගම, ආයුධ තැනීමේ අරමුණෙන් යුක්‍රේනය තුල කාර්යාලයක් විවෘත කිරීමට යයි. එමගින් අවිආයුධ ආනයනයකින් තොරව යුද්ධය සඳහා ඍජුවම ආයුධ සැපයීමේ හැකියාව ඇති කරයි. 

යුද්ධය ආරම්භයේ පටන් ජර්මනිය, ද්විපාර්ශවික සහයෝගය මත යුක්‍රේනයට පමනක් යුරෝ බිලියන 17ක් වන යුද්ධාධාර ලබා දුන් අතර, ඒ අනුව, එක්සත් ජනපදයට පසුව යුක්‍රේන යුද්ධයේ දෙවැනි විශාලතම ආධාරකරුවා වන්නේ ජර්මනිය යි. මෙම ආධාරය තවත් දිගු කරමින්, මාර්තු 13 වැනි දා, ජර්මානු ආන්ඩුව යුක්‍රේන හමුදාව සඳහා මිලිටරි ආධාරවල යෝධ වැඩි කිරීමක් නිවේදනය කලේ ය. “මේ දක්වා යුක්‍රේනයට ලබා දෙන විශාලතම මිලිටරි ආධාර පැකේජය ජර්මනිය විසින් සූදානම් කරමින් සිටී” යි විදේශ කාර්යාලය ට්විටර් පනිවුඩයක ලීවීය.

යුරෝ බිලියන 2.7ටත් වඩා වටිනා, කාලතුවක්කු, ගුවන් ආරක්ෂාව, සන්නද්ධ සටන් වාහන සහ මිලිටරි ඉංජිනේරුමය ආයුධ, විශේෂයෙන් ම, ලියෝපෝල්ඩ් 1 ඒ5 සටන් ටැංකි 30ක්, කාලතුවක්කු සමග සටන් වදින මාඩර් වාහන 20ක්, කෙටි තුවක්කු 18ක්, සන්නද්ධ සටන් රථ 100ක්, අයිරිස්-ටී එස්එල්එම් ගුවන් ආරක්ෂක පද්ධති 4ක් සහ අයිරිස්-ටී එස්එල්එස් යානා දියත් කරනයන් 12ක් සමගින් සහකාරක මිසයිල හා කාලතුවක්කු ආයුධ එම පැකේජයට අඩංගු වේ.

යුක්‍රේනය දියත් කරන ලද “වසන්ත ප්‍රතිප්‍රහාරයේ” දී ජර්මන් ලෙපර්ඩ් 02 යුද ටැංකි විශාල ප්‍රමාණයක් මේ වන විට විනාශ වී ඇති බැවින්, දින කිහිපයකට පෙර ජර්මනිය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් කියා සිටියේ, එය ඌන පූර්ණය කර ගැනීම සඳහා ඉදිරි සති කිහිපය තුළ , ලෙපර්ඩ් 02 යුධ ටැංකි දුසිම් ගණනක් යුක්‍රේනය වෙත යවන බවයි.

මීට අමතරව, යුද ටැංකි හා අනෙකුත් ආයුධ පද්ධති ඍජු ව ම යුක්‍රේනය තුල නිෂ්පාදනය කිරීමට, ජර්මානු ආරක්ෂක කර්මාන්තය සැලසුම් කරමින් සිටී. යුක්‍රේනියානු රාජ්‍යයට අයත් යුක්‍රෝබොරොන්ප්‍රෝම් සමාගම සමග යුද ටැංකි අලුත්වැඩියා කිරීමේ හා නිපදවීමේ බද්ධ ව්‍යාපාරයක් ස්ථාපිත කිරීමට රයින්මෙටල් සංගතය ක්‍රියා කර ඇත. යුද ටැංකි පිලිබඳ මෙම සහයෝගිතාව “විස්තීර්න සහයෝගිතාවක පලමු පියවර පමනි” යි හැන්ඩල්ස්බ්ලාට් පුවත්පත ලියයි. එලඹෙන දවස්වල දී “යුද්ධෝපකරන හා ගුවන් ආරක්ෂාව යන අංශ වෙනුවෙන් වන තවත් බද්ධ ව්‍යාපාර දෙකක් සඳහා අත්සන් තැබෙනු ඇතැ” යි එහි තවදුරටත් සදහන් විය.

දැන් ජර්මානු අධිරාජ්‍යවාදය යලි වතාවක් යෙදී ගෙන සිටින්නේ, සෝවියට් සංගමයට සහ රුසියානු අධිරාජ්‍යයට වරක් අයත් වී තිබුනු යුක්‍රේනය සහ අනෙකුත් රටවල්, මොස්කෝවේ බලපෑම් කලාපයෙන් ඉවත් කොට, ඒවා ජර්මානු-ආධිපත්‍යය සහිත යුරෝපා සංගමයෙහි පාලනය යටතට ගෙන ඒමේ ධාවනයේ ය.

10 ජූනි සෙනසුරාදා, කියෙව් වෙත හදිසි සංචාරයක දී, කැනේඩියානු අගමැති ජස්ටින් ටෲඩෝ, යුක්රේන තන්ත‍්‍රයට තවත් C$ මිලියන 500 ක මිලිටරි ආධාරයක් ලබා දුන් අතර, එක්සත් ජනපද-නේටෝව 2022 පෙබරවාරිියේ රුසියානු ප්‍රතිගාමී යුක්‍රේන ආක්‍රමණය අවුලුවා ලූ දා සිට, ඩොලර් බිලියන 1 කට වැඩි මිලිටරි ආධාර ඇතුළුව, ඔටාවා දැනටමත් කියෙව් පාලනයට ඩොලර් බිලියන 8 කට වඩා ආධාර ලබා දී ඇත. 

2015 දී දියත් කරන ලද යුක්රේන හමුදාව සඳහා පුහුණු වැඩසටහන වන Operation Unifier, 2026 වසර දක්වා දීර්ඝ කිරීමට කැනඩාව කැපවී ඇත. කැනඩාව දැන් යුක්රේන ගුවන් නියමුවන් F-16 ප්‍රහාරක ජෙට් යානා පැදවීමට පුහුණු කිරීමට යයි. අන්ත දක්ෂිනාංශික යුක්රේන කැනේඩියානු කොන්ග්‍රසයේ මාධ්‍ය නිවේදනයකට අනුව, ආධාර පැකේජයට මිලිමීටර් 105 පතොරම්, ASM මිසයිල (ගුවනේ සිට ගොඩබිමට පහර දෙන මිසයිල වර්ගයකි) සහ පෝලන්තයේ ටැංකි නඩත්තු මධ්‍යස්ථානයක් ද ඇතුලත් වේ.

2022 පෙබරවාරි මස රුසියානු යුක්‍රේන ආක්‍රමණයෙන් පසු තුන් වන වරටත් කියෙව් වෙත පැමිණි, යුරෝපා සංගමයේ කවුන්සිලයේ සභාපති ලෙස හය මසක කාල පරිච්ඡේදයකට පසුගිය ජූලි 01 වන දින වැඩ භාරගත් ස්පාඤ්ඤ වැඩ බලන අගමැති පෙඩ්‍රො සන්චෙස්, යුක්රේන ජනාධිපති වොලොදිමීර් සෙලෙනිස්කි සමග පැවති රැස්වීමේදී, රුසියාවට එරෙහිව විශ්මය දනවන යුද උත්සන්න කිරීමක් සඳහා නේටෝ සැලසුම් මත යුරෝපා සංගමය මුලුමනින්ම පෙලගැසී ඇති බව පැහැදිලි කලේය. න්‍යෂ්ටික අවිවලින් සන්නද්ධ ප්‍රධාන රාජ්‍යයක් වන රුසියාව සමග සම්පූර්ණ යුද්ධයකට මග පාදන වැඩපිළිවෙලක් සකස් කරමින්, “ගෙවිය යුතු මිල කුමක් වුවත්” යුක්‍රේනයට යුරෝපා සංගමයේ සහයෝගය ලබා දෙන බවට සන්චෙස් පොරොන්දු විය.  

මේ සමගම, ස්පාඤ්ඤය ද යුරෝ මිලියන 55 ක් වටිනා අතිරේක ආධාර පැකේජයක් යුක්රේනයට ලබා දීමට යයි. මැඩ්රිඩ් විසින් මාස දෙකකට පෙර දැනටමත් යවනු ලැබ ඇති ලෙපර්ඩ් 2 යුධ ටැංකි හයට අමතරව තවත් ලෙපර්ඩ් 2 යුධ ටැංකි හතරක්, සන්නද්ධ පිරිස් වාහකයන් සහ ශල්‍ය උපකරණ සහිත ජංගම ක්ෂේත්‍ර රෝහලක් ද එවීමට නියමිතව ඇත.

යුක්‍රේනය සන්නද්ධ කිරිමේ කටයුත්ත කෙතරම් ජයට සිදු වේද යන්න, නේටෝ හා සමීපව කටයුතු කරන නමුත්  එහි සමාජික නොවන රටවල් විසින් යුක්‍රේන යුද්ධය සඳහා සිදු කරනු ලබන දායකත්වය තුලින් පෙනේ. නවසීලන්තය, ඕස්ට්‍රේලියාව හා ස්වීඩනය මෙහිදී, නම් කල හැක.

මැයි මාසයේ දී නවසීලන්තය අතිරේක ඩොලර් මිලියන 5.3ක් යුක්‍රෙනයට ලබා දීම ප්‍රකාශයට පත් කල අතර, එය, කියෙව් පාලනය සඳහා නවසීලන්තයේ සම්පූර්ණ මිලිටරි සහ මිලිටරි නොවන සහාය ඩොලර් මිලියන 78 දක්වා ගෙන එයි. ආයුධ සහ පතොරම් සඳහා අරමුදල් සැපයීම සහ රුසියානු නායකයින්ට එරෙහිව චෝදනා ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණයට අරමුදල් සැපයීම මෙයට ඇතුළත් ය.

නවසීලන්තයේ මෙම මූල්‍යමය සහාය යුක්‍රේනයට මූල්‍යමය ආධාර කරන අනෙකුත් රටවල මූල්‍යමය ආධාර සමග සැසඳීමේදී සුළු වුවත්, මෙම යුද්ධයට නවසීලන්තය දක්වන ක්‍රියාශීලී දායකත්වය සැලකිය යුතුය.

මන්දයත්, බ්‍රිතාන්‍ය සාලිස්බරි ප්ලේන් හමුදා පුහුණු මධ්‍යස්ථානයෙහි නවසීලන්ත ආරක්ෂක හමුදා (NZDF) භටයින් 440 යොදවා ඇති අතර, මේ වන විට ඔවුන් යුක්රේනියානුවන් 1,000 කට වැඩි පිරිසක් පුහුණු කර ඇත.

ජූනි 25 දින, ඕස්ට්‍රේලියානු කම්කරු රජය  යුක්රේනයට තවත් ඩොලර් මිලියන 110 ක ආධාරයක් ප්‍රකාශයට පත් කළ අතර, එය වසරකට මඳක් වැඩි කාලයක් තුල ලබා දී ඇති සම්පූර්ණ ආධාර මුදල ඩොලර් මිලියන 790 දක්වා ඉහළට ගෙන ගියේය. යුක්රේන යුද ප්‍රයත්නයට නේටෝ නොවන වැදගත්ම දායකත්වය සපයන්නන්ගෙන් කෙනෙක් ලෙස  ඕස්ට්‍රේලියානු  ආන්ඩුව නම් කල හැක.

මේ අතර, F- 16 ජෙට් යානා යූක්‍රේනයට යවන බවට නේටෝ විසින් කරන ලද නිවේදනයත් සමගම, ඕස්ට්‍රේලියාව විසින් F/A – 18 හෝර්නට් ප්‍රහාරක ජෙට් යානා 41 යුක්‍රේනයට යවන බව නිවේදනය කළේය.

ස්වීඩනය ද පසුගිය ජනවාරි සහ පෙබරවාරි මාසවලදී යුක්රේනය සඳහා ප්‍රධාන ආයුධ පැකේජයක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී . ආචර් 155-මිලිමීටර් හොවිට්සර් අටක්, ස්ට්‍රිඩ්ස්වැගන් 122 ටැංකි 10 (මූලිකව, ජර්මනියේ නිෂ්පාදිත ලෙපර්ඩ් 2A5 යුධ ටැංකි තාක්ෂණය අනුව නිපදවූ යුධ ටැංකි වර්ගයක්), බලවත් CV90 පාබල සටන් වාහන 50ක් හා මිලිමීටර් 40 ඔටෝකැනන් ඊට ඇතුළත් විය. මෙම ආයුධ හා වාහන තොගය සමඟ යුක්රේනය සදහා ස්වීඩන හමුදා ආධාරයේ මුළු වටිනාකම ඩොලර් බිලියන 1.5 දක්වා ඉහළ ගියේය. මෙම වාහන සහ අවිආයුධ සදහා පුහුණුව මැයි මස අග හෝ ජූනි මස මුලදී අවසන් වූ අතර, එහෙයින් දැනටමත් මෙම වාහන හා යුද්ධායුධ යුක්‍රේන භූමිය තුළ ක්‍රියාත්මක ය.

මේ අනුව, යුක්‍රේනය තුල තමන් විසින් පොලඹවා මොලවා ගත් ගිනි මැලයට වඩවඩාත් තෙල් ඉසීමේ යෙදී සිටින එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ අධිරාජ්‍යවාදීන් තමන් විසින් ම සනිටුහන් කරන ලද අන්තරායකර සීමා පවා ඉක්මවා යමින් තල්ලු කෙරී ඇත්තේ වසරකට පෙර තමාම වුව මඟ හරින්නට වඩාත් කැමැත්තකින් සිටි සංග්‍රාමයක් කරා ය.

අධිරාජ්‍යවාදය තමන්ම පනවා ගත් සීමා බිඳිමින් යුක්‍රේනය හිස සිට දෙපතුල දක්වා සන්නද්ධ කරයි Read More »

Seedevi

“ලයත්තු කෝලිගල්” (වතු කිකිලියෝ) කම්කරුවන්ගේ ජීවිතය ප්‍රතිනිර්මානය කරන කලා කෘතියක්

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි 

රචනය, අධ්‍යක්ෂනය හා සංගීතය: ආර් ලෝගනන්දන් 

රංග වස්ත්‍රාභරන හා අංග රචනය: සෙල්වරාජ් ලීලාවතී 

රංග භාන්ඩ නිර්මානය:  එම්. නවනීදන්  

නිශ්පාදනය: Theatre Mates Culture Association  

Kotiyagala
ලයත්තු කෝලිගල් නාට්‍යය නරඹන කොටියාගල් වතු කම්කරුවෝ

වීදියේ හෝ වේදිකාවේ රඟ  දක්වනු පිනිස නිර්මානය කල “ලයත්තු කෝලිගල්” වතු කම්කරුවන්ගේ ජීවිතය හා අරගලය මූර්තිමත් කරන නාට්‍යයකි. එහි මංගල දැක්ම ජුලි 9දා හමුදාව, පොලිසිය, වතු පාලකයන් හා ඇතැම් වෘත්තීය සමිති නායකයන්ගේ තර්ජන නො තකා බගවන්තලාව කොටියාගල වත්තේ ප්‍රදර්ශනය කෙරුනි. නාට්‍යය පසුව ජුලි 16 හා 18 දිනවල කර්නර්ස්වොල්ඩ් මැද කොටස හා කැම්පියන් (Champion) ඉහල කොටස යන වතුවල ප්‍රදර්ශනය කල අතර ඉදිරි කාලයේ දිවයිනේ විවිධ ප්‍රදේශවල දී වේදිකාගත කිරීමට නියමිත ය.    

නාට්‍යයක් වතු කම්කරුවන් අතර රඟ දැක්වීම සිය ඔත්තු ජාලා හරහා දැනගත් ප්‍රදේශය භාර හමුදා ඛන්ඩයේ නිලධාරියෙක් තමන්ගේ අඩවියේ කුමන කටයුත්තක්වත් තමන් දැනුවත් නො කර නො කල යුතු යයි අධ්‍යක්ෂකවරයාට දුරකතනයෙන් කල දැනුම් දීමත්, වෘත්තීය සමිති නායකයෙක් මේවා කිරිමෙන් තමන්ට හිරිහැර විය හැකි නිසා නාට්‍යය ප්‍රදර්ශනයට ඉඩ දිය නො හැකි ය යි තර්ජනය කිරීමත් ඇතුලු බාධක රැසකට නාට්‍ය කන්ඩායම මුහුන දී තිබිනි.

නාට්‍ය අධ්‍යක්ෂක ලෝගනන්දන් තමා මුහුන දුන් අසීරු තත්වය පැහැදිලි කරමින්, “මගේ ජීවිතය අර්ථවත් කල ජුලි 9” යන හිසින් fb සටහනක් තබමින් මෙසේ විස්තර කර ඇත.      

“මෙදින මම ඉපදී, හැදුනු වැඩුනු මගේම වත්තේ නාට්‍යයක් රඟ දැක්වීමි. කොටියාගල ඉහල කොටස මගේ වත්ත ය. බගවන්තලාව අපේ ආසන්න නගරය යි. මගේ ජීවිතය නාට්‍ය කලාවයි. මා ඒ සදහා යොමු කල මගේ මුල, මගේ කොටියාගල වත්ත යි. 

“ඉතා සරලව ආරම්භ වූ අපේ නාට්‍ය නිර්මානය අවසානයේ දැවැන්ත මතභේද මධ්‍යයේ සමාජ නැගිටීමක් සමග ජනප්‍රියත්වය ද ලබා ගත්තේ ය. “ලයත්තු කෝලිගල්” ‌ඓතිහාසික සිදු වීමක් වූයේ ය. 

“මේ සටහන… අපේ මිනිසුන්ගේ ධෛර්ය ගැන ය. අපේ නාට්‍ය කන්ඩායමේ කැපවීම හා බලාපොරොත්තු බිඳ වැටෙද්දී ඒ ආශ්චර්යය සිදු විය. මගේ දයාබර දනාස් අයියා නාට්‍ය කරන්න එපා යි සැරපරුෂ ලෙස තර්ජනය කල අය ඉතා සරලව හසුරුවා ගත්තේ ය. ඔහු අප වත්තේ හිටපු විරෝධතාකරු මරියසුසෙයි මාමාගේ පුතා වීම විශේෂයකි. මේ අවස්ථාවේ දී මා සමග උරෙනුර ගැටී නැගී සිටි මගේ ආදරනීය සහෝදරයන් වන ප්‍රකාශ් සහ විමල්කාන්ත්ගේ උත්සාහය හරහා ප්‍රදර්ශනය වූ ඔවුන්ගේ ආත්මාභිමානය මා ස්පර්ශ කලේ ය. ඔවුන්ගේ ක්‍රියාව බොහෝ දෙනෙකුට ආදර්ශයකි. මෙවක් පටන් අඩම්බන්කොඩි (කම්කරුවන් දර මිටි බැඳීම වැනි කටයුතු වලට යොදා ගන්නා එකට තබා අඹරා ගත් කල ශක්තිමත් වැල් වර්ගයක්) ලෙල දෙන බව මගේ දුරකථනය මට තවමත් සහතික කරයි. අනාගත‌යේ බුද්ධිමය වෙනසක සලකුනු පහල වී ඇත. එදා නාට්‍යය පෙන්වීමට ඉඩ නොදෙන බව කී අය නොතකා එය ප්‍රදර්ශනය කිරීමට ලැබීම මට ආවේශයකි.  

“නාට්‍යය රංගගත කිරීමෙන් පසු කී දෙනෙක් මා සිප වැලඳ ගත්තාහු ද? ඔවුන්ගේ නෙත්වල සතුට උතුරා යමින් තිබිනි. දරුවන්ගෙ මුහුනුවල දිස් වූ ප්‍රීතිය! එය විස්තර කල නො හැකි සේ ය. ඔවුන් වෙනුවෙන් අපි නාට්‍යය කල යුතු ය. අපගේ ගමන දිගටම පවතිනු ඇත. අපි මහත් සමූහයක් ලෙස ගර්ජනා කරන්නෙමු.” 

Loganathan
උනුසුම් ප්‍රේක්ෂක ප්‍රතිචාර සමග අධ්‍යක්ෂක එස්. ලෝගනන්දන්

මෙහි ඉහතින් මතු කර දැක් වූ පරිසරය ගැන පමනක් සිතා බැලුවත් ලයත්තු කෝලිගල් වනාහී නො වැලැක් විය හැකි ලෙස ‌ඓතිහාසික වෙනසක් ඉල්ලා සිටින අරගලයක සංකේතයකි. නාට්‍යයේ අපූර්ව ආකෘතියමත් එබඳු සමාජ අවශ්‍යතාවකින් පැන නඟින්නකි. 

එය කුකුලු හොරකමක් පිලිබද කතාවෙකි. මුරුගන් ආන්ඩි (එම්. අජන්තන්) හා ආන්ඩි මුරුගන් (ඒ. නවනීදන්) කුකුලු හොරු දෙදෙනෙකි. ඔවුන් දෙදෙනා තරගයට සොරකමේ යති. රට පුරා කුකුලන් සොරකම සිදුවන අතර මිනිස්සු සොර දෙටුවන්ට එරෙහිව කුකුලන් ආරක්ෂා කර ගැනීමට සටන් වැද සිටිති. මේ සටන නිරුපනය වන්නේ දුගී කත (එස්. සීදේවී), ඇගේ තරුන පුත් (එස්. වසීකරන්) සහ ඔවුන්ට සහාය වන තවත් කාන්තාවක් (කලෙයි දුරසි) යන චරිත ත්‍රිත්වයෙනි. නාට්‍යයේ සොරුන් සහ කාන්තාව අතර ගැටුම ඉහල තලයකට නංවමින්, දුගී කත තම කුකුලා රැක බලා ගැනීම සිය යෞවන පුත්‍රයාට පවර යි. හොරු නේකාකාර කෙලි බඩු දී ඔහු රවටා කුකුලා ලබා ගැනීමට පොර වැදී අසාර්ථක ව අවසානයේ ගිනි අවියක් පෙන්වා තර්ජනය කර කුකුලා පැහැර ගනී. චෞරයන් දෙදෙන කුකුලා සතුකර ගැනීමට කරගෙන යන අරගලයේ බේරුම්කරු බවට පත් වන යැංකි අධිරාජ්‍යවාදය සිහිගැන්වෙන වස්ත්‍රාභරනවලින් සැරසුනු ඉන්ද්‍රජාලිකයෙක් (එස්. ලීලාවතී) කුකුලාගේ උදරයෙන් මුදල් නෝට්ටු ඇදගෙන ඒවා තම සාක්කුවේ ලා ගනී. කාසි කීපයක් සොර දෙටුවන්ට අහුලා ගැනීම සඳහා බිම හලයි. හොරු ඊට ගිජු වන අතර ඉන්ද්‍රජාලිකයා පන්දම් දෙකක් ඒ දෙදෙනා අතට දී කුකුලා රැගෙන යයි. 

thieves
කුකුලු හොරු (එම්. නවනීදන් සහ එම්. අජන්තන්)

එවිට දුගී කත “මුලු ජීවිත කාලයම අපි හොයන්නෙ කුකුලෙක්. ඒත් අපිට ඇත්තටම අහිමි වුනේ මොකක් ද? ඒ තමයි අපේ ජීවිතේ.” යනුවෙන් දැඩි සිතින් නිවේදනය කරයි. නැතිවන්නට ජීවිතය හැර කිසිත් නැති ඇය ඇතුලු කම්කරු පන්තියට සටන් කිරිම හැර මාවතක් නැති බව පෙනී යයි. “අපිට නැති වී ඇත්තේ අපේ ජීවිතයමයි” නාට්‍යය නැරඹූ පසු කර්කර්ස්වෝල්ඩ් වත්තේ කම්කරුවෙකු අප ඉදිරියේ පුනරුච්චාරනය කලේය. මෙම වචන පොදුවේ වතු කම්කරුවන් අතර රාව ප්‍රතිරාව නංවනු ඇත.

estate workers
කම්කරු කාන්තාවන්, එස්. සීදේවි සහ එස්. කලෙයි අරසි

සොරු දෙදෙන එකිනෙකාට හොරෙන් එක ම කුකුලා සොරකම් කිරීමට දරන තැත, කාන්තාව ඒ හැම අවස්ථාවක ම අවසන් මොහොතේ මෙම ක්‍රියාවට මැදිහත් වී සොර දෙටුවන්ගේ අරමුන පරාජය කිරීම, මෙය නැවත නැවත සිදු වීම, කාන්තාව තම යෞවන පුතුට කුකුලාගේ ආරක්ෂාව පැවරීමෙන් පසු සොර දෙටුවන් අතර තරගය, ඔවුන් එම යෞවනයා රැවටීමට නානාප්‍රකාර උප්පරවැට්ටි යොදා ගැනීම, ඉන්ද්‍රජාලිකයා ප්‍රාදූර්භූත වී කුකුලාගේ අයිතිය පිලිබද සොරුන්ගේ පැමිනිල්ල විභාග කිරීම යන නාට්‍යමය අවස්ථා තෝරා බේරා ගැනීමෙහි දී අධ්‍යක්ෂක ලෝගනන්දන් සිය නිර්මානශීලීත්වය මොනවට  සනාථ කර ඇතිවා පමනක් නො ව, එය ම නාට්‍යයේ ආරම්භයේ සිට අවසානය දක්වා ප්‍රේක්ෂකයා ඇද බැඳ තබා ගැනීමට සමත් වුයේ ය.

සොරුන් දෙදෙනාගේ චරිතයට පන පොවන ප්‍රධාන නලුවන් දෙදෙනාගේ රංග විලාශය එම චරිත කෙරේ ප්‍රේක්ෂකයා තුල හාස්‍යය හා විරෝධය ඉස්මත්තට ගෙන එන අතර යථා ජිවිතයේ තමන්ට නිතර මුන ගැසෙන හා සිය ලේ දහඩිය උරා බී යැපෙන වෘත්තීය සමිති ඇතුලු දුෂ්ඨ පාලක පන්ති ප්‍රවනතාවන් ඉන් ප්‍රති නිර්මානය කර දැක්වේ. අධ්‍යක්ෂ ලෝගනන්දන් මෙම නලුවන්ගේ ඇඳුම් පැලඳුම්, අංග රචනා, ගමන් විලාස යනාදිය සඳහා දෙමල කූත්තු නාට්‍ය සම්ප්‍රදාය යොදා ගැනීම මගින් එම චරිත කම්කරුවන්ගේ ජීවිතවලින් ඈත් කර දැක ගැනීමට සලස්වා ඇත. එමෙන් ම කම්කරුවන්ගේ කුකුලාගෙන් ලබාගත් වස්තුව තමන් හිමි කරගෙන සොච්චමක් සොරුන්ට දෙන විනිසකරු වන ඉන්ද්‍රජාලිකයාගේ වස්ත්‍රාභරන හා රංගනය බටහිර අධිරාජ්‍යවාදය සිහිගන්වන පරිදි නිර්මානය කර කිරීම විශේෂ ය. කම්කරු චරිත තාත්වික සහ ශෛලීගත රංගන සම්ප්‍රදායයන් අතරතුර තාත්වික ශෛලියට මදක් සමිප වන ආකාරයෙන් මෙහෙයවීම නිසා ප්‍රේක්ෂකයාට තමන් ම දැක ගැනීමට අවස්ථාවක් සැලසේ. 

Magician
ඉන්ද්‍රජාලිකයා, එස්. ලීලාවතී

වතුකරයේ කූත්තු නාට්‍යවලට භාවිත වන තප්පු වාදනය අනුව යමින් අවනද්ධ භාන්ඩවලින් වැයෙන තාල නිර්මානශීලීව යොදා ගැනීම මඟින් රංගනයට ජවය හා රිද්මය සම්පාදනය කරනු ලැබීම පමනක් නො ව, වතු කම්කරු පරිසරය හා ඔවුන්ගේ ජීවිතය නැවත නැවතත් පිලිබිඹු කරන සබදතා වෙත අප යොමු කිරීම ද සිදු කෙරෙන බව හැඟේ. තප්පු වාදනය මීට වසර දෙසීයකට පෙර දකුනු ඉන්දීයානු කම්කරුවන් මහ මුහුද තරනය කර ලංකාවේ මහ වනාන්තර මැදින් කඳුකරය වෙත ගෙන ආ දුෂ්කර ගමනේ දී සතා සීපාවාගෙන් ආරක්ෂාව සදහා යොදාගත් අතර, එය අද දක්වා වතු කම්කරුවන්ගේ මගුල් අවමගුල් හා සියලු උත්සව කටයුතුවල දී යොදා ගැනේ.

නාට්‍යය, සොර දෙටුවන් දෙදෙනාගෙන් නියෝජනය වන වෘත්තීය සමිති හා නේකාකාර දක්ෂිනාංශික ව්‍යාජ වාම පෙරමුනුවලින් ආවරනය කෙරෙන ධනවාදී සමාජ ක්‍රමයට අභියෝගයක් වන අතර, එය විසින් අහිමි තරනු ලැබ ඇති වතු කම්කරුවන්ගේ ජිවිතය ධනවාදය තුල කවර කලෙක හෝ දිනාගැනීමට නුපුලුවන් වන නිසා කම්කරු පන්තිය තම ඉරනම විසඳා ගැනීම තමන්ගේ අතට ගත යුතු බව එයින් ඉස්මත්තට ගනී. මේ නිසා පිඩිත මිනිසුන්ගේ ජීවන අපේක්ෂා දල්වන ලයත්තු කෝලිගල් යථාර්ථවාදී කලා කෘතියක් ලෙස අගැයිය හැකි ය.

නාට්‍යය මුල සිට අගට ම සම්ප්‍රේෂනය කරන හැඟීම් පන්ති ස්වභාවයක් ගැනීමත් එය කම්කරු පන්තියේ  භාවයන් අවදි කිරීමත් හේතුවෙන්, එය සමාජ සංවර්ධනයේ වත්මන් අවධියේ ‌ඓතිහාසික අවශ්‍යතාව නියෝජනය කරන නිර්මානයක් වන අතර නිර්මානකරු ඒ සදහා අවදි කලේ කුමන සමාජ තතු විසින් ද යන්න සලකා බැලීම වටී.

අප දැනටමත් උපුටා දක්වා ඇති කලාකරුවාගේ ප්‍රකාශය ඊට සෑහෙන පිලිතුරු ලබා දෙන බව නිසැක ය. ශ්‍රී ලංකාවේ දෙසිය වසක වතු කම්කරු ජීවිතය පිලිබඳ සමරු සටහන් ලියවෙමින් පවති. සංවත්සරය විසින් කම්කරුවෝ තමන් ගැන ම සිතීමට පොලඹවනු ලබති. කොවිඩ් වසංගතයෙන් ඉක්බිති ගෙවී ගිය සිව් වසරක⁣ට ආසන්න කාලය තුල පන්ති සමාජයේ අර්බුදය යටපත් කල නො හැකි ලෙසින් ඉස්මතු වී දිග්ගැසෙමින් පැවතීම, එකී සංවත්සරයට සමගාමීව ක්‍රියාත්මක වෙමින් වතු ජනයාගේ චිත්ත වේගයන් අවුලුවයි. මේ අතර ගෘහ සේවයට යොමු කල හැටන්, ඩයගම ඉෂාලිනී නම් පාසැල් වියේ වතු තරුනිය ගිනි තබාගෙන මිය ගිය 2021 ජුලි සිද්ධිය මේ මොහොතේත් වතු කම්කරු ජනයාගේ හදවත් දවමින් ඇති බව ඔවුන් සමග කල සාකච්චාවලදී අපට පෙනී ගියේ ය. ඉශාලිනී වතුකරයේ ජීවිතවල ඉරනම පිලිබඳ සංකේතයකි. අධ්‍යාපන, රැකියා, නිවාස වැනි මූලික අවශ්‍යතාවයන් යාන්තමින් ලබමින් සිටින වතුකරයේ දෙමල ජනයාට තම දරුවන් මත් ද්‍රව්‍යවලට යොමු කිරීම වැනි ප්‍රශ්නවලට ද  මුහුන දීමට සිදුව ඇත. වෘත්තීය සමිති හා ධනපති දේශපාලනය ඇති කරන බේදභින්න කිරීම් හා එම ව්‍යාපාර මගින් කම්කරු ජනයාගේ අරගල මැඩගෙන සිටීම යන මේ සියල්ල ප්‍රශ්නයට බඳුන් වී ඇත. මේ අතර අස්ථාවර ධනපති ආන්ඩු කුමන හෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රිය අයිතියකට ඉඩ නො තබා පහර දීමට අදිටන් කරගෙන ක්‍රියාත්මක වී සිටිති. ජීවන තත්වයන් රුදුරු ලෙස කඩා වැටීම ඉවසිය නො හැකි තැන වතු තරුනයෝ ප්‍රථම වතාවට තම දෙමාපියන්ට අවම වසයෙන් රුපියල් දහසකවත් වැටුපක් ලැබිය යුතු යයි උද්ඝෝෂනයකට පෙරට ආහ. වෘත්තීය සමිති විසින් එම අරගලය පාවා දෙන ලදී. වතුකරයෙන් බිහි වී වතුකරයේ හැදී වැඩුනු අව්‍යාජ කලාකරුවාට මේවා නො තකා සිටිය හැකි නොවේ.      

Seedevi
ලයත්තු කෝලිගල් . එස්. සීදේවී සහ එස්. වසීකරන්

මෙම තිත්ත ඇත්ත සාර්ථක ලෙස ප්‍රති නිර්මානය කිරීමේ දී වතු කම්කරු පවුලක සාමාජිකාවක වන ප්‍රවීන රංගන ශිල්පිනී එස්. ලීලාවතීගේ කෙටි, නමුත් විශිෂ්ට රංගනය, දුෂ්ට සහ කෛරාටික පාලක පන්තියේ නියෝජනය වන ඉනද්‍රජාලිකයාගේ චරිතය තුලින් නාට්‍යයේ උච්ඡතම අවස්ථාව වර්නවත් කරයි. විශේෂයෙන් ඇය රංගන කලාවේ තාක්ෂනය ප්‍රගුන කර ඇති නිලියක් බව සනාථ කලා පමනක් නො ව, නාට්‍යයෙන් ප්‍රකාශයට පත් වන සමාජ අවශ්‍යතාව වටහාගෙන සංකල්පීය ලෙස ප්‍රති නිර්මනය කිරීම නිසා එම රංගනය කැපී පෙනුනි. දුගී කාන්තාවගේ චරිතය රග පෑ එස්. සීදේවීගේ රංග කුසලතාව ප්‍රේක්ෂක මතකය තුල රැඳුනු බවට සැක නැත. සොරුන් ලෙස රග පෑ එම්. අජන්තන්ට සහ එම්. නවනීදන්ට, ලීලාවතී පෑ කුසලතාව ලඟා කර ගත හැකි බව පැහැදිලි වන අතර, චරිතවල සමාජයීය තතු පිලිබඳ වැටහීම හා ශිල්පීය හැකියාව ප්‍රගුන කිරීම තුලින් නාට්‍යයට දැනට වඩා ආලෝකයක් වීමට ඔවුන්ට හැකි වනු ඇත. ආධුනිකයෙකු වන යෞවනයා එස්. වසීකරන් දෙබස් උච්චාරනයේ දී පෙන්වූ කුසලතාව සෙසු අභිනයන් සම්බන්ධයෙන් ද වැඩි දියුනු කර ගනු ඇතැයි අපේක්ෂා කල හැකි ය. 

නවනීදන්ගේ රංග භාන්ඩ නිර්මානය විශිෂ්ට ය. කුකුලා, කුකුල් කූඩුව සහ කෙලි බඩු, විශේෂයෙන් ගිනි අවියත් සෙල්ලම් බඩුවක් ලෙස පැහැදිලිව පෙනෙන ආකාරයෙන්  නිර්මානය කිරීමෙන් නාට්‍යයේ මුඛ්‍යාර්ථය ප්‍රබල ලෙස ඉස්මතු කිරීමට ඔහු දායක වෙයි.

මෙවන් නිර්මාන මැඩලීමට පාලක පන්තිය ගත් මෑත පියවරකි හිටිවන ප්‍රහසන ශිල්පිනී නතාශා එදිරිසූරිය කලා නිර්මානයක් නිසා අත් අඩංගුවට ගැනීම. 1970 බලයට පත් සිරිමා බන්ඩාරනායකගේ සභාග ආන්ඩුව කලාවට එරෙහි දැඩි ප්‍රහාරයක් දියත් කලේ ය. එවක් පටන් මේ දක්වා දඩයමට ලක් වූ කලාකරුවෝ බොහෝ දෙනෙකි. වසර ගනනකට පෙර බගවන්තලාව සෙන්මේරිස් විද්‍යාලයේ සිසුන් හා ගුරුවරුන් විසින් නිර්මානය කරන ලද “වෙලිච්චම් වෙලියෙයි ඉල්ලෙයි” නාට්‍යය එවර ජාතික පාසල් නාට්‍ය තරගයෙන් අවසන් වටයට තේරී පත්වීමෙන් ද පසුව තහනම් කරමින්, සමාජ ප්‍රශ්න සාකච්චා කරන නාට්‍ය නිර්මානය කිරීමෙන් සිසුන් වැලැක්වීමට අධ්‍යාපන බලධාරීහු ක්‍රියා කර ඇත්තාහ. ඒ අනුව සිසුන්ට වලංගු වන්නේ පැරනි සම්ප්‍රදායික නිර්මාන හා ඒවාට නව අර්ථකථන දීම පමනක් වන අතර, ඒ් සඳහා පැරනි ලිඛිත භාෂාව ම යොදා ගත යුතු බව ඔවුහු කියා සිටිති. දැන් නාට්‍ය තරග විනිසකරුවන්ට ලබා දෙන උපදෙස්වලට අනුව, ‘දේශපාලනය තහනම් ය’, ‘ආගම්වලට අපහාස නො විය යුතු ය’, යනාදී වශයෙන් වන විවිධ සීමාවන්ට කලා නිර්මානවල විෂයය පරාසය යටත් කර ඇත.        

මේ ආකාරයෙන්ම, ලෝ පුරා ආන්ඩු කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස නොඉවසති. කලාවේ නිදහස උදෙසා ධනවාදයෙන් නිදහස් විය යුතු බව වටහා ගන්නා කලාකරුවාට පමනක් කලාව භාෂනයේ නිදහස ආරක්ෂා  කිරීමේ අරගලයට පිවිස එය රැක ගත හැකි ය. සමාජ යථාර්තයට අසම්බන්ධිත ‘කලාවක්’ කෙසේවත් උසස් සංස්කෘතියක් සඳහා ඉදිරි ගමනට සේවය නොකරයි. එලෙසින් සමාජ සංවර්ධනයේ උපයෝගිතාව පිලිගත් සැබෑ කලාව රැක ගැනීමට මූලිකත්වය ගත හැකි වන්නේ “ලයත්තු කෝලිගල්” නාට්‍යයට එරෙහි ව්‍යාපාරය පරාජය කල කම්කරු පන්තික බලවේගයට ය. ඒ අනුව  කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු තුල සංවිධානය වී, සියලු භේදකාරීත්වයන් හා සීමා ඉක්මවා සහෝදරත්වයේ හස්තය දිගු කෙරෙන මහජන විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරයක් ගොඩ නැගීම අද දවසේ කලාකරුවාගේ ද ප්‍රමුඛ සමාජ වග කීම වන්නේ ය. ලෝගනන්දන් සටහන් කර ඇති පරිදි “අපි මහත් සමූහයක් ලෙස ගර්ජනා කරන්නෙමු.” 

“ලයත්තු කෝලිගල්” (වතු කිකිලියෝ) කම්කරුවන්ගේ ජීවිතය ප්‍රතිනිර්මානය කරන කලා කෘතියක් Read More »

supreme Court

Contempt of court law: Sri Lanka Government wages war against people’s freedom of expression

By Sanjaya Jayasekera

supreme Court
The Supreme Court Complex, Hulftsdorp, Colombo

As part of a larger onslaught on democratic rights, Sri Lanka government of President Ranil Wickremasinghe is waging a war against free expression of the masses, specifically targeting print and digital media and online platforms. The latest of this attack is prepared by another piece of proposed legislation to reinvigorate the archaic legal mechanism of  contempt of court law, long used by governments around the world to witch-hunt political opponents and stifle dissent and criticism. 

The proposed law titled, “Contempt of Court, Tribunal and Institution Bill,” was published in the government gazette on June 27, on the order of the Minister of Justice, Prison Affairs and Constitutional Reforms, Wijedasa Rajapaksha. On the same date last year, cabinet of then prime minister Wickremasinghe approved the proposal to codify the law to specify the offences, the punishments for the same and to provide for the procedure in punishing for contempt. 

The bill proposes its objectives to be to:

  • uphold the “dignity” and authority of a court, tribunal and institution,
  • protect the due administration of justice,
  • safeguard public order, public health and morals,
  • strike a balance between the right of expression, “fair comment” and compliance with judicial directives;
  • set out with precision the ambit of contempt of a court.

It provides that a person who commits an act or omission with intent to (a) bring the authority of a court, tribunal and institution and administration of justice into disrespect or disregard; or (b) interfere with, or cause prejudice to the judicial process in relation to any ongoing litigation, commits the offence of  contempt of a court. 

Further, as per Section 3(c) of the Bill, expressing, pronouncing or publishing any matter that is “not substantially true” which, or doing any other act which, (i) “scandalizes” or lowers the judicial authority or dignity of a court, tribunal or institution; (ii) prejudices, or interferes with, the due course of any judicial proceeding; or (iii) interferes with, or obstructs the administration of justice, commits contempt. 

According to Section 3(e) thereof, “scandalizing a court, tribunal or institution, or a judge or judicial officer with intent to (i) interfere with the due administration of justice; (ii) excite dissatisfaction in the minds of the public in regard to a court, tribunal or institution; or (iii) cast public suspicion on the administration of justice is an offence. (Emphasis added)

However, it is given that any publication or expression (a) of “true and accurate facts” of any case or proceedings before a court, tribunal or institution made without malice or intention to impair the administration of justice; or (b) of “fair comments” on merits of any action or application which has been heard and decided, shall not be deemed to be contempt. 

None of the words and phrases, ‘dignity’, ‘fair comment’, ‘disrespect’, ‘causing prejudice to the judicial process’, ‘scandalizing’ have been defined in the bill and therefore would imply a broader scope covering any kind of speech or activity. The contempt proceedings could also be brought against a person in order to safeguard public order, health and morals, and against publication of something “not substantially true”. How to ‘strike a balance’ between ‘fair comment’ and ‘compliance’ once again would depend on the discretion of a judge. These terms would be easily interpreted against any dissent. 

Again, the judges themselves will find any free expression of opinion to amount to acts of contempt of court to excite dissatisfaction in the minds of the public in regard to a court, or to cast public suspicion on the administration of justice.

The bill encodes the associated reactionary law of sub judice, which is often used to ban or restrict any expression or discussion on an ongoing case, which could happen to be of larger public interest. 

After all, fundamentally, judges themselves deciding upon contempt of itself is a clear conflict of interest situation, and violates the rule that no one should hear his own case. 

Sri Lanka’s authoritarian constitution itself recognizes that fundamental rights, specifically the right to freedom of expression, could be restricted on the basis of contempt of court. It empowers the highest courts of the country, the Supreme Court and the Court of Appeal to punish as it wishes for contempt taken place before or outside itself or a lower court. 

Under the Penal Code of Sri Lanka, the colonial legislation that codifies principal criminal offences, “whoever by words, either spoken or intended to be read, excites or attempts to excite hatred or contempt of the administration of justice” commits the offences of contempt.  

Prosecutions for the aforesaid offences under the new law could be readily instituted against anybody by anyone, who could be the police, a government official or possibly any racist and religious group or individual who constitute far-right political forces hell-bent on crushing fighters against backward and reactionary social structures.   

The Supreme Court or the Court of Appeal can order detention of the person charged for contempt under the Act against themselves or a lower court, or grant bail. It is a well known fact that defending a respondent in the apex courts of the island is not affordable to many and this could mean deprivation of a strong defence and longer terms in detention. 

A person found guilty of contempt of court could be imposed a fine upto rupees half a million or to imprisonment for a period not exceeding one year, or both. On a second or subsequent conviction these thresholds would be doubled.

While the government of Sri Lanka wants to strengthen this draconian law, entrenching these constitutional restrictions, the common law jurisprudence, however  limited, has affirmed that freedom of expression should not be restricted by matters of contempt, as it cuts across the standards of modern democracy, and as judicial authority is not undermined by public criticism. In the United Kingdom, there is almost no conviction to be found  for scandalizing since the John Colsey case in 1931. Lord Diplock, in 1985, in Secretary of State for Defence v. Guardian Newspapers Ltd., considered the offence to be ‘virtually obsolescent’. In the United States, UK and Canada, the offence of criticizing judges and courts has been effectively a dead letter.

During the past two decades, Sri Lanka has developed a practice of increasingly using this law to prosecute and incarcerate political opponents. In mid 2018, the Supreme Court convicted  Ranjan Ramanayaka, whistleblower, popular actor and then a member of parliament from the United National Party (UNP), to rigorous imprisonment for an unprecedented term of four years, for contempt, in openly asserting a public perception that “Majority in Sri Lanka are corrupted judges, corrupted lawyers. They work for money.” The judgment of the court easily avoided referring to rich jurisprudence that discourages the use of contempt law to suppress criticism of the judiciary. 

In India, where contempt law is enacted, it has often been used to suppress dissent. The controversy surrounding its application to suppress expression came to limelight when, in 2020, the Supreme Court found famous activist advocate Prashant Bhushan guilty of contempt for tweeting to mean that the Indian supreme court and its past four chief justices were contributing to the destruction of the country’s democracy. 

Wijedasa’s  proposed legislation is intended to make this anti-democratic law a part of the country’s statute book and give otherwise a discouraged and discredited law a  new lease of life, making it easily accessible to reactionary forces in the assistance of the ruling class to suppress political opposition from the media, activists, youth and the working people. 

These reforms are the demand of the ruling class, not of the people. It is true to say that to enact is to always restrict some right. Whatever the ruling class may give from one hand, is taken from the other. The laws are shown to be placed to defend the good ones against bad ones, but, in fact these are rules guarding one class against the other. 

However, liberal circles, think tanks and a section of the upper middle class of Colombo have quite some time been lobbying for codification of a contempt of court law. The Law Commission of Sri Lanka even proposed a draft bill in 2008. The observable silence of these groups in respect of the current bill shows their tacit approval of the law. Shown as the ultimate guardian of ‘justice’, the court’s ‘independence’ is regarded by them in high esteem, and they want it to  be immune from public criticism.

Recently, a number of similar anti-democratic law reforms were temporarily retracted or receded to the backdrop amidst larger public opposition. One of such was the law proposed to institute a broadcasting regulatory commission to regulate media licensing and introduce a number of media related offences to intimidate and punish journalists and media institutions. Earlier, a harsher law was proposed to replace the draconian Prevention of Terrorism Act, which has been widely used against ethnic minorities. 

During and following the last year mass protests, a number of times the government used court orders to block mass protests, attack protesters with batton charges, water cannon and tear gas, and arrest and prosecute them. The public perception of the justice system including courts is nothing but its own make.  The more the class antagonisms deepens, the more precarious the crisis grows, and “all that is solid melts into air”and “all that is holy is profaned”.

Court is an instrument of class rule. In respect of matters relating to people at large, no court is independent from its bias towards the ruling class. Its unquestioned authority is therefore a critical element in securing the exploitative profit system, the capitalist property relations. Expressions that can spark and direct class struggles against social inequality, when directed against the authority of this class instrument, should therefore be suppressed. Principles of sub judice and contempt of court originate from this class necessity.

History testifies that governments, anywhere in the world, want people to believe a facade that their actions are democratically legitimate. Every dictatorship, even with all its machinery to arrest, detain, imprison and kill political opponents and working class leaders, still endeavors to make all repressive measures legal, having necessary laws passed by its legislatures, to attempt to preempt class struggles.  However, the more the crisis deepens, whether they have these laws in their arsenal or not, they stop at nothing to halt the working class marching toward their barracks.  

Wickremasinghe government is well aware that it is sitting on a social powder-keg. It is aware that aborting the people’s right to elections, blaming the economic crisis, carries far reaching consequences in the public perception of the government, in spite of all its subsequent false claims of economic recovery. Wickremasinghe is planning to hold a presidential election prior to another  social uprising that could dwarf last year’s popular struggles, in view of the severe austerity measures implemented at the behest of  the International Monetary Fund (IMF), which demands a strong authoritative regime to pay debts and impose its burden upon the working class. 

Such mass struggles are not only a matter of time, but most critically, a matter of leadership. An independent revolutionary leadership of the working class has to be built. In view of the fact that all bourgeois nationalist alternatives have rotten to the core, including the so-called petty bourgeois political movements, the space for fascistic elements to gather a momentum within disillusioned sections of the middle class is an acute danger. Unless the working class takes command of the deep-rooted social anger to direct progressive social forces against the ruling class, social counter-revolution will take rather  bloodier forms. This prospect should be defeated.

The essential first step in this perspective is for the working class to take matters of their lives into their own hands. Laws for the toiling masses have to be determined democratically by them through their own independent committees. They should convene a constituent assembly  of the working class to abolish all repressive and communal laws, and to draw up a new constitution for themselves. Such a constitution should be based on principles of social equality, in order to ensure genuine democracy and reorganize the society for the benefit of the  oppressed, not for the profit of a tiny layer of a parasitic class. 

Contempt of court law: Sri Lanka Government wages war against people’s freedom of expression Read More »

Nathasha

නතාෂාගේ ප්‍රහසන කලාවට කෝපාවිශ්ට වූ ව්‍යාජ වාම පෙරමුනට එරෙහිව කලාවේ නිදහස සදහා අරගලය  පෙරට

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි

නතාෂා එදිරිසූරිය හිටිවන ප්‍රහසන කලා නිර්මානයකින් බුද්ධාගමට අපහාස කලේ යැයි මැයි 28 දින අත් අඩංගුවට ගෙන, ආගමික සමගියට බාධා පැමිනවීම හා වෛරය පැතිරවීම සිදු කලේ යයි ICCPR පනත යටතේ චෝදනා ඉදිරිපත් කර, අද දින (6) දක්වා බන්ධනාගාරගත කර තබා ගන්නා ලදී.  ජුලි 5 බදාදා  ඇගේ ඇප ඉල්ලීම සලකා බැලූ කොලඹ මහාධිකරන විනිසුරු ආදිත්‍ය පටබැදි ඇයට ඇප ලබා දීමට තීන්දු කරමින් කියා සිටියේ නතාෂාගේ ප්‍රකාශය “කිසිසේත්ම බෞද්ධයන් ඉලක්ක කරගෙන ඔවුනට එරෙහිව ප්‍රචන්ඩත්වය හෝ සතුරුකම් කිරීමේ අරමුනින් එහි ප්‍රෙක්ෂකයන් උසිගැන්විමේ ක්‍රියාවලියක යෙදුනු බවට පෙනී නෙයන”  බවත් ඒ අනුව එය “වෛරී ප්‍රකාශයක්” ලෙස පෙනී නොයන බවත්ය.  

වාර්තා වන පරිදි, විද්‍යාව තරයේ විශ්වාස කරන පුද්ගලයෙකුට ආගම්වල තිබෙන ඇතැම් කාරනා ප්‍රායෝගිකදැයි ප්‍රශ්න කිරීමට හැකියාව ඇතැයි සඳහන් කල මහාධිකරන විනිසුරුවරයා එයින් වෛරය ප්‍රකාශ වන්නේ කෙසේදැයි පැමිනිල්ලෙන් ප්‍රශ්න කලේ ය.   

මෙම තීන්දුව නතාෂාට එරෙහිව බොරු පැමිනිලි කල ආන්ඩුවේ බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස් ඇතුලු ආගම්වාදී නඩය මෙන් ම ඊට සහයෝගය දුන් සියලු අවස්ථාවාදීන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී හා කලා විරෝධී මුග්ධ නිරුවත ප්‍රදර්ශනය කලේය. 

Nathasha
නතාෂා ඇප ලබා නිදහස්ව (fb)

නතාෂා අත්අඩංගුවට ගැනීමට ආගම සම්බන්ධ කල ද එය ආගම පිලිබද කරුනක් නො වන බවත්, අවශ්‍ය නම් ආගම ප්‍රශ්න කිරීමට අයිතිය ඇති බවත් තහවුරු කරමින්, ඇගේ නිදහස වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස ගැන සංවේදී සියලු මිනිසුන්ගේ වගකීම බව මුල සිටම අවධාරනය කලේ හා, ඒ වෙනුවෙන් තනිවම, ප්‍රතිගාමී බලවේගයන්ට අභිමුඛව, උද්⁣ඝෝෂනය ආරම්භ කලේ කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කොක්‍රික) යි. ඊට ප්‍රගතිශීලී කලාකරුවන්, කම්කරුවන් හා තරුනයන් අතර බලගතු සහායක් ගොනු විය. 

පැමිනිල්ල පරාජය වූයේ හුදෙක් මහාධිකරන තීන්දුවෙන් පමනක් නො වේ. සියලු ධනේශ්වර හා ව්‍යාජ වාම පක්ෂ හා කල්ලි, අපේක්ෂා භංග, දිරිය බල සිදුනු බුද්ධිමතුන්, තමන්ගේ වේල පිරිමැසීමට එහා දෙයක් නොසිතන ඇතැම්  කලාකරුවන් හා ඊනියා රැඩිකලුන්, පාලක පන්තිය නතාෂාට එරෙහිව අවුලන ලද ප්‍රකෝපකාරීත්වය සමග පෙල ගැසුනි. එහෙත් පාලක පන්තියේ දරුනු වික්ෂෝපයකට හේතු වෙමින්, කම්කරු පන්තිය ප්‍රමුඛ පීඩිත මහජනතාව එම ගිනි මැලයට දර දැමීම උදෙසා මෙහෙයවා ගැනීමට හැකි නොවී ය යනු නින්දාසහගත පරාජයකි. 

තතු එසේ තිබිය දී, ධනපති සංස්ථාපිතයේම පක්ෂයක් වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුන(ජවිපෙ) හා ඉන් බිදී ව්‍යාජ-වාම පක්ෂයක් ලෙස සංවිධානය වූ පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය (පෙසප) නතාෂාට හා ඇගේ කලාවට විරුද්ධව තම පන්ති පැවැත්ම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වන මතයක් ගොඩ නැගීමට අන්ත ප්‍රතිගාමී උත්සාහයක නිරත වීය. රටේ සිවිල් සාමය කඩ වී, තමන් ගත කරන සාපේක්ෂ සුව පහසු ජීවිත අවුල් වනවාට බියෙන් පසුවන සුලු ධනේශ්වර පන්ති ස්ථරයක කම්කරු විරෝධී අවශ්‍යතාවන් මේ පක්ෂ විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. 

Jayagoda
පුබුදු ජයගොඩ

පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ අධ්‍යාපන ලේකම් පුබුදු ජයගොඩ නතාෂා අත් අඩංගුවට ගැනීමට පසු දින  මෙසේ නිවේදනය කලේ ය: පීඩාවට පත් මිනිසුන් “විශ්වාස කරන සමහර ආත්මීය කරුනු, සමහර සංස්කෘතික දේවල්, ආගමික සංවේදී දේවලට” ප්‍රහාරයක් එල්ල වී ඇත. එය පාලක පන්තියේ අවශ්‍යතාවක් බව සදහන් කල ඔහු “ෆාස්ටර් ජෙරමුයි, නතාෂයි … ආගම් අතර මේ බෙදීම හදන්න යනවා” යි චෝදනා කරමින් “මේකට ඉඩ දෙන්න එපා” යි ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටියේ ය.  

ධනපති පක්ෂයක් ලෙස තමන්මගේ සුදුසුකම ධනපතියන් හා අධිරාජ්‍යවාදීන් හමුවේ සනාථ කිරීමට දැඩි වෙහෙස දරන ජවිපෙ ද මෙම යොජනාව ම  තවත් ආකාරයකින් ඊට දින දෙකකට පසු ඉදිරිපත් කලේ ය. “මෑතකදී කිසියම් කාන්තාවක් සිදුහත් කුමරු සම්බන්ධයෙන් කරපු කතාවක් පදනම් කරගෙන ලොකු සිද්ධියක් වෙලා තියෙනවා. …ඒක අහම්බෙන් සිද්ධ වුනත්, සැලසුම් කරල සිද්ධ වුනත් අර දුෂ්ට ආගම්වාදී, ජාතිකවාදී අරමුනුවලට එකතු වෙනවා,” යැයි එහි ප්‍රධාන ලේකම් ටිල්වින් සිල්වා ප්‍රකාශ කලේ ය. සිල්වාගේ ඉල්ලීම මෙසේ ය: “ජනතාවගේ හිතේ තියෙන ඉතා සියුම් තැන් අවුස්සලා ජනතාවගෙ ඇත්ත ප්‍රශ්න අමතක කරන්න දරන උත්සාහය හරියට අදුනගන්න.”

කලාවේ හා ප්‍රකාශන⁣යේ නිදහසට විරුද්ධ වන ආන්ඩුව ඇතුලු ධනේශ්වර පෙරමුනත්, නතාෂාගේ කලාත්මක නිර්මානයත් යන අංශ දෙකම එකට අනා මේ දෙපැත්තටම විරුද්ධ වන ලෙස ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටීමේ දී ජවිපෙ මෙන්ම පෙසප හි අභිප්‍රාය කුමක් ද?

පසුගිය “අරගල” සමයේ “ජාතික සමගියට කිසියම් ප්‍රවේශයක් ඇති වීම ගැන බිය” වූ  “ජනතාවගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වෙලා ඉන්න රාජපක්ෂල රනිල්ලා… ආපහු එලියට එන්න මේවා පාවිච්චි කරන” බව පවසන  සිල්වා වාර්ගික යුද්ධයේ දී දෙමල ජනයාගේ ලෙයින් පොඟාගත් අත් සගවාගෙන දැන් වාර්ගික ආගමික භේද ප්‍රතික්ෂේප කරන බව අඟවන්නේ එය හුදෙක් රාජපක්ෂලාට වාසි වන බව ගැන කනස්සල්ලෙනි. එයින් පැහැදිලි වන පරිදි, ජවිපෙ බිය වී සිටින්නේ එවැනි තත්වයක් තුල තම පාර්ලිමේන්තු සිහිනය බිද වැටෙනු ඇත යන්න ගැන මිස මහජන විරෝධී, වර්ගවාදී ආන්ඩුවක් බලයට ඒම වැනි දෙයක් ගැන නො වේ. සියල්ලටමත් වඩා ජවිපෙ, පාර්ලිමේන්තුවේ 225ම එපා යි කී මහජන විරෝධය, රාජපක්ෂ විරෝධයකට සිඳවා ධනපති ක්‍රමය බේරාගෙන, එතනින් නතර නොවී, ඒ තුල සමාජ අර්බුදය සැඟවීමට මෙය ද අවස්ථාවක් කර ගනී. ජවිපෙන් කැඩී සමාජවාදය පිලිබඳ ඉඳහිට තොල් මතුරන පෙසප ද මෙය යහමින් උපයෝගී කර ගනී. 

Tilwin
ටිල්වින් සිල්වා

නතාෂා සිය කලාව තුල කාන්තාව සිමා බන්ධනයන්ගෙන් වට කර, පුද්ගලික දේපලක් ලෙස සලකා පීඩාවට ලක් කිරීම, හා වැඩවසම්වාදී ආගමික සංකල්ප යොදාගෙන තවදුරටත් කාන්තාව ගර්හා කිරීම අභියෝයට ලක් කලා ය. ඇය ධනවාදය තුල කිසි දිනක විසඳිය නොහැකි නිදහස පිලිබද ප්‍රශ්න ඒ තුල ඉස්මතු කලා ය. ප්‍රස්තුත සිල්වාගේ කතාවේදී ඔහු නතාෂාගේ නම පවා පාවිච්චි කිරීමට තරම් නුසුදුසු යයි තීරනය කිරීම මගින්, නතාෂාගේ නිර්මානය තුලින් එලි දකින නිදහස්කාමය සම්බන්ධව  ආන්ඩුව හා බෞද්ධ අන්තවාදී නඩවල පවතින  භීතිය සමඟ තමන් අනන්‍ය වීම ප්‍රකාශයට පත් කලේ ය. 

නතාෂා, සුද්ධෝදන, සිද්ධාර්ථ හා දෙව්දත් යන බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ එන වාසගම් හා සිද්ධීන් සිය නිර්මානයේ සංකල්ප රූප ගොඩ නැගීමට යොදා ගත්තා ය. කෘතියේ මුඛ්‍යාර්ථය වූයේ ධනේශ්වර සමාජයේ කාන්තාව හා දරුවන් මුහුන දී සිටින ඛේදජනක තත්වය ප්‍රතිනිර්මානය කිරීම වු අතර අතීත කලා නිර්මානයෙන් පරිහරනයට ගත් මෙම උපුටා ගැනීම් ඊට මැනවින් උචිත විය.      

නතාෂාගේ කලාව සහ එහි ඇගවුම් ගැන, විශේෂයෙන් අදාල ප්‍රහසනයේ ආකෘතිය හා අන්තර්ගතය සම්බන්ධයෙන් එක වචනයක්වත් සිල්වා හෝ ජයගොඩ තම නිවේදන තුල ප්‍රකාශ නො කිරිම අහම්බයක් නො වේ. බොරුව සමාජගත කිරීම සදහා ඔවුන්ට ඒ ගැන සාකච්ඡා කිරීමෙන් වැලකීම අවශ්‍යය විය. නමුත්, ජයගොඩගේ කතාව තුල ම කලාකාරිනියට එල්ල වී ඇති ප්‍රහාරය ගැන එක වැකියක් විය. ඒ “අත්අඩංගුවට ගැනීම ගැන අපට කියන්න තියෙන්නෙ, මීට කලින් ආගමට අපහාස කල අය අත්අඩංගුවට ගත්ත ද?” යි යන්නයි. අවස්තාවාදී ලිස්සායෑමේ නියම ස්වභාවය පෙන්වන මෙම ප්‍රශ්නය, ආගමික උන්මත්තකයන් “අතීතයේ ඉඳන් එන මේ නාඩගමේ කොටස්කරුවො සියලු දෙනාම” අත් අඩංගුවට ගත යුතු යයි දියත් කර ඇති උද්ඝෝෂනයට සමපාත වේ. එමතුද නොව, එය රාජ්‍ය මර්දන හස්තය ශක්තිමත් කිරීම සඳහා කරන පැහැදිලි ඇරයුමකි.

ජවිපෙ හා පෙසප නිදහස් කලාවට දක්වන හතුරුකම එහි පන්ති ස්වරූපයයන්ම නිපන්නකි. නතාෂාගේ නිර්මානයට විරුද්ධත්වය පැන නගින්නේ එතැනිනි. කලාවට සම්බන්ධ ජවිපෙ සුලු ධනේශ්වර දේශපාලන වාර්තාව තුල 1988-89 කාලයේ අතිෂය නිර්මානශීලී හා ජනප්‍රිය ප්‍රවීන කලාකරුවන් ගනනාවක් ධනපති ඒකීය රාජ්‍ය රැකීමේ දේශප්‍රේමය උදෙසා ලෝබ නැතිව මරා දැමීම ඇතුලත් ය. ටිල්වින් සිල්වාට අනුව රැඩිකල් කම ලෝකයට මවා පෑම සඳහා නතාෂා ආගමික හිත් රිදවා ඇත. ඔහුගේ කලා විචාරය ඉස්මතු වන්නේ තම අවශ්‍යතාවට ගැලපෙන පරිදි නතාෂා “රැඩිකල්කම පෙන්වීම වැනි” කලාකරුවාගේ සිතිවිලි ලෙස තමන් විසින් ම සකසා ගත් අදහස්වලිනි. කලා කෘතිය හා එහි අදහස් කරන දෑ මොනවා වුවත් මේ ඊනියා කලා විචාරකයාට අදාල නැත.

දැන් ජයගොඩගේ යෝජනාව “සමාජයට සම්බන්ධ නැති ව්‍යුක්ත කලාව කියා එකක්” නැති නිසා කලාව හැම විටම සමාජය ගැන සංවේදී වී දේශපාලනය සමග සම්බන්ධ විය යුතු බව ය. “ඒ නිසා කලාකරුවා දේශපාලනික වෙන්න ඔනෙ” යි ඔහු අවධාරනය කලේ ය. මෙහි දී ජයගොඩ “තමන්ට හිතෙන හිතෙන විදියට වල් බූරු නිදහස කලාවට තියෙන්න ඕන කියල කලාව කිරීම හා සමාජය ගැන හිතා කලාව කිරිම” යනුවෙන් පැති දෙකක් යෝජනා කරයි. උක්ත ප්‍රකාශයේ දී  ඔහු පැහැදිලි ම තර්ක කරන්නේ ආගමික හැගීම් වැනි සංවේදී කාරනාවලින් කලාව පාලනය විය යුතු බව ය.

උදාහරනයක් හැටියට බෞද්ධයන්ගේ හිත් රිදවිමක් වෙලා තියෙනවා, මේ ප්‍රකාශය (නතාෂාගේ නිර්මාන) මගින්. මේ ප්‍රකාශය පාවිච්චි කරල අදහස් දැක්වීමේ අයිතියට, ප්‍රකාශනයේ නිදහසට, භාෂනයේ නිදහසට පහර දෙන්න හදනවා එක පැත්තකින්. ….තක්කඩි බලවේග මේ අස්සෙ සලු වෙන්න හදනවා,” මෙසේ ජයගොඩට අනුව ආන්ඩුව ප්‍රකාශනයේ හා භාෂනයේ නිදහසට පහර දීමට පෙරට පැමින ඇත්තේ  නතාෂාගේ නිර්මාන නිසා ය. ඒ නිසා එවන් නිර්මාන නො කල යුතු ය. 

ජයගොඩගේ හෝ සිල්වාගේ කලාව පිලිබඳ මෙම ආස්ථානයට මාක්ස්වාදී හෝ සමාජවාදී ආස්ථානය සමග මොනම හෝ සම්බන්ධයක්  නැත. ධනපති සමාජයේ පවතින අධිකාරී සංස්කෘතියට, පැවැත්මට කලාව යටකිරීමට යෝජනා කරන මෙම ප්‍රතිගාමී පිලිවෙතට එරෙහිව කලාව පිලිබඳ සමාජවාදී ආස්ථානය වොරොන්ස්කි පැහැදිලි කරන්නේ මෙසේය:

 “කලාව යනු ජීවිතය සංජානනය කිරීම යි…කවියා හෝ ලේඛකයා අවට යථාර්ථයෙන් සෑහීමකට පත් නොවන විට, ඔහු නිරායාසයෙන්ම එය තිබෙන ආකාරයට නොව, විය යුතු ආකාරයට නිරූපණය කිරීමට උත්සාහ කරයි;  ඔහු අනාගතයේ වැස්ම අර්ධ වශයෙන් ඉවත් කර මිනිසාට ඔහුගේ පරමාදර්ශය පෙන්වීමට උත්සාහ කරයි.  ඔහු පරමාදර්ශී “හෙට දවස” නම් ප්‍රිස්මය හරහා අද යථාර්ථය බැලීමට පටන් ගනී. ඉහලම තලයන් දක්වා අඳිනු ලැබූ මිනිසාගේ සිහින, ආශාවන් හා පැතුම් හොඳම කලාකරුවන්ගේ නිර්මාන කාර්යයන්හි පදනම වූ අතර එය දිගටම එසේ වන්නේය.” [ඒ.කේ.වොරොන්ස්කි, ‘කලාව ජීවිතය සංජානනය කිරීම ලෙස, හා සමකාලීන ලෝකය’, 1923]

කලා කෘතියක  සීමාව තීරනය කරනුයේ කලාවමය. කලාවේ දේශපාලනය යනු සීමා පනවා ගැනීම නො ව සීමා බිදීම ය. නො එසේ ව, එය නැවුම් දෑනීම් හා හැඟීම ජනිත කරන්නේ කෙසේ ද?  සමාජ ඥෙය මඩල පුබුදුවන්නේ කෙසේ ද? ලෝකය වෙනස් කිරීමේ මිනිසාගේ නොතිත් යත්නයට දායක වන්නේ කෙසේ ද? කලාවේ මෙම නිදහස ප්‍රතික්ශේප කරන්නෝ එහි හතුරෝය. 

පෙසප නායකයා පෙරට දමන්නේ අතිෂය ආත්මාර්තකාමී සුලු ධනේශ්වර අවශ්‍යතාවකි. ඔහුගේ මේ වචන සලකා බලන්න: “අරගලයේ දී දේශපාලනය ගැන හිතන අයයි, එලෙස නොවන සාමාන්‍ය ජනතාවයි  අතර කිසියම් ආකාරයේ අවබෝධයක් හැදිල තියෙනවා. ජාතිකවාදයට, ආගම්වාදයට විරුද්ධ නමුත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් ගැන සංවේදී වූ ලිබරල් අදහස් දැරූ පිරිස් සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගැන ඒ තරම් සංවේදී නැති නමුත් තමන්ගේ ජාතික ආගමික අනන්‍යතා ගැන සංවේදී ව හිටපු ජාතකවාදී කොටස් අතර යම් අවබෝධයක් හැදිල තියනවා.” මෙම මලකුනු සමාජ කන්ඩායම් අතර වඳ බහු විවාහයට යතාර්තවාදී කලා නිර්මාන බාධාවක් වීම ය ජයගොඩගේ සංවේදීතාව ය. ඔහුට අනුව මේ ලිබරල්ලු, ජාතික ආගමික අනන්‍යතා කල්ලි, ආගම්වදයට විරුද්ධ කන්ඩායම්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට සංවේදී නැති කල්ලි යනාදී සියලු දේ එකට ඇනූ ඔහු හා පෙසප ද අයත් සංධානය පවත්වා ගැනීම හෙවත්, වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්, දක්ෂිනාංශික ව්‍යාජ-වාම පෙරමුන පන පිහුටුවා පවත්වා ගැනීම කලාකරුවාගේ කර්තව්‍ය විය යුතු ය!

මීට ප්‍රතිපක්ෂව කොක්‍රික උද්ඝෝෂනය පදනම් වූයේ කලාවට සීමා පැනවීමට එරෙහිව එහි නිදහස රැකීම වැඩකරන පන්තියේ නිදහස සමඟ බැඳී පවතීය යන සත්‍යය  මත ය. අර්බුදය ගැඹුරුවත්ම ධනපති පාලක පන්තිය කලාවට හා ප්‍රකාශනයේ නිදහසට එරෙහිව, අද පෙසප ආරක්ෂා කරන සංධානයටම අයත්  අන්ත ප්‍රතිගාමී බලවේග මත පදනම් වූ ෆැසිස්ට් බලවේග සූදානම් කරනු ඇත. කලාවට එරෙහි ⁣ඉහත කී ව්‍යාජ වාම ප්‍රතිපත්ති වලට නෑකම් කියූ ස්ටැලින්වාදී ප්‍රහාරය සම්බන්ධව අන්ඩ්‍රේ බ්‍රෙටන් හා ඩියෝගෝ රිවේරා 1938 දී කරන ලද කැඳවුම මේ නිසා අදට ද අදාල ය:

“කලාවේ සෑම ප්‍රගතිශීලී ප්‍රවනතාවක්ම ෆැසිස්ට්වාදය විසින් ‘පරිහානිගත’ ලෙස හදුන්වා විනාශ කරයි.  සෑම නිදහස් නිර්මානයක්ම ස්ටැලින්වාදීන් විසින් ‘ෆැසිස්ට්’ ලෙස හඳුන්වයි.  ස්වාධීන විප්ලවවාදී කලාව දැන් ප‍්‍රතිගාමී ප්‍රහාරයට එරෙහි අරගලය සඳහා සිය බලවේග එකතු කල යුතුය.  එය තම පැවැත්මේ අයිතිය උස් හඬින් ප්‍රකාශ කල යුතුය.” [ස්වාධීන විප්ලවවාදී කලාවක් සඳහා ප්‍රකාශනය]

අව්‍යාජ, නිදහස් කලාව ඊට නියමිත තැනට ඔසවා තබනු ඇත්තේ කම්කරු පන්තිය ධනේශ්වරයට එරෙහි දේශපාලන බලය තහවුරු කරගැනීම සදහා ගෙන යන අරගලයේ ජයග්‍රහනයෙන් ම පමනක් බව සෑම අතින් ම සත්‍යාපනය වී ඇත. ඒ සදහා ප්‍රථම කොන්දේසිය වන්නේ මෙම ප්‍රතිගාමී ව්‍යාජ-වාම පෙරමුන හෙලිදරව් කර කුඩු කර දැමීම ය.

නතාෂාගේ ප්‍රහසන කලාවට කෝපාවිශ්ට වූ ව්‍යාජ වාම පෙරමුනට එරෙහිව කලාවේ නිදහස සදහා අරගලය  පෙරට Read More »

Scroll to Top