Far Right Archives - Global Socialist Reviews

Trump’s fascist conspiracy and how to fight it: A socialist strategy

Democratic Rights, english, Far Right, Fascism, lead article, Militarism, News, politics / September 23, 2025

This statement was published originally in the World Socialist Web Site on the 19 September 2025.

In the week since the assassination of Charlie Kirk, the Trump administration has escalated its conspiracy to establish a presidential dictatorship.

The policy of the Trump regime was spelled out clearly by fascist strategist Stephen Bannon, one of Trump’s closest political allies. “If we are going to go to war,” he declared, “let’s go to war.” The Trump administration is waging a war—against the population, against democratic rights, against Constitutional government.

This war is being conducted within the framework of the public deification of Kirk. Over the past week, the White House has spearheaded a campaign to ban all criticism of the Trump administration. Workers, including teachers, airline staff and others, have been fired for critical social media posts about Kirk.

On Wednesday, ABC/Disney announced that it was suspending Jimmy Kimmel Live!, after Kimmel made mild, accurate remarks on Monday about the political exploitation of Kirk’s killing. The move followed an explicit directive from the White House and its enforcers. FCC (Federal Communications Commission) Chair Brendan Carr threatened broadcasters, “We can do this the easy way or the hard way.” Nexstar and Disney, desperate to protect multibillion-dollar mergers and profits, rushed to comply.

In interviews Thursday, Carr declared that Kimmel’s suspension was not the “last shoe to drop,” calling for a “massive shift that’s taking place in the media ecosystem.” On the same day, Trump himself declared that regulators should revoke the licenses of broadcasters who air “negative coverage” of him.

The critical question now is: What must be done to stop this drive to dictatorship? In answering this question, it is necessary to identify the political context of Trump’s attempt to overthrow the Constitution, the class and economic interests that underlie the actions of the government, the social force that has the power to defend democratic rights, and the political strategy and program upon which the fight against Trump must be based.

First, it is necessary to put aside all self-deluding hopes that what is unfolding is anything less than a drive to establish a presidential dictatorship, based on the military, police, paramilitary forces and fascist gangs. The essential purpose of the glorification of Charlie Kirk has been to provide a martyr symbol to galvanize the most reactionary forces in the country.

As the World Socialist Web Site has warned, the Hitler admirers in Trump’s inner circle, such as Vice President JD Vance and White House Deputy Chief of Staff Stephen Miller, are working off the playbook written by the Nazis. Kirk is the Trump regime’s “Horst Wessel” (the name of a murdered storm trooper) and the assassination is their equivalent to the infamous Reichstag Fire, the burning of the German parliament building, which was seized upon by Hitler to claim absolute power in March 1933.

The cancellation of the Jimmy Kimmel show is yet another action based on the tactics of the Nazi regime. Any form of speech, including jokes, that was deemed insulting to the honor and dignity of Hitler was treated as a criminal offense that merited drastic punishment. The “Heil Hitler” salute became an obligatory form of greeting, even between friends.

Second, Trump is not acting on his own. However grotesque his individual qualities, he represents the interests of the corporate and financial oligarchy. Here again, the parallels to Nazi Germany are chilling. It is a historical fact that Hitler’s rise to power would not have been possible without the resources provided to the Nazi movement by leading German capitalists. Once in office, Hitler’s brutal regime served the interests of German banks and corporations, and they supported his dictatorship.

If anything, the alliance of Trump and today’s financial-corporate oligarchy is even more intense than that which prevailed in Nazi Germany. It can be described, without exaggeration, as a love affair. In the midst of Trump’s assault on democratic rights, he was feted last week at a White House dinner, where a gang of mega-millionaires and billionaires sang his praises. An even more obscene spectacle was staged this week at Windsor Castle in Britain. Seated next to King Charles III, Trump was feted at a state banquet by a retinue of oligarchs, including Tim Cook of Apple, Sam Altman of OpenAI, Satya Nadella of Microsoft, Ruth Porat of Alphabet, financiers Steve Schwarzman of Blackstone, Jane Fraser of Citigroup, Larry Fink of BlackRock and Brian Moynihan of Bank of America.

Third, underlying the public reverence for Trump are cold-blooded economic and political calculations. The staggering concentration of wealth in an infinitesimal segment of the population is not compatible with democratic forms of rule. The rich are convinced that the defense of their wealth and their unrestricted exploitation of the working class is incompatible with democracy. Dictatorship is their preferred form of political rule.

However, the oligarchy’s reasons for supporting the overthrow of whatever remains of American democracy extend beyond their uncontainable lust for ever greater heaps of money and personal wealth. The American ruling class is acutely conscious of and terrified by the existential crisis of the capitalist system. It is aware that the national debt—now approaching $40 trillion—is unsustainable.

The oligarchs are convinced that a massive assault on the living standards and even the lives of the working class is necessary. All the social reforms extending back to the Progressive era of the first two decades of the 20th century, the New Deal of the 1930s, and the Great Society of the 1960s must be ended. Critical programs like Social Security, Medicare and Medicaid are to be all but eliminated. The war on medicine—to the point of ending vaccinations against COVID, measles, mumps, polio, whooping cough, and other deadly illnesses—is aimed at substantially raising infant and child mortality and lowering life expectancy.

The wiping out of regulations that provided any sort of protection against injury and death in factories, mines, depots, shipyards, and other workplaces is a major objective.

Yet another factor in the political calculations of the capitalist elites is the geo-political crisis confronting American imperialism. The protracted deterioration in the global economic and strategic position of the United States has reached critical dimensions. The rise of China and the development of an alliance of states challenging American hegemony cannot be stopped except through war. The militarization of the United States demands ever greater expenditures, which, in turn, intensifies the pressure to slash social expenditures and wages. Moreover, the preparation and launching of wars requires the violent suppression of domestic political opposition.

These are the objective factors that underlie the collapse of American democracy. Trump’s policies are those of the ruling class. This is not to ignore the specific pathological features of his personality and that of his MAGA cabal that impart to this regime its particularly degenerate character. But even if the workings of actuarial statistics were to suddenly remove Trump from the scene, it would not halt the drive to dictatorship. The war on democracy and the working class would continue.

This objective cause of the breakdown of democracy is verified by the fact that parallel processes are being manifested in all major capitalist countries. Throughout Europe neo-fascist parties are gaining strength. The drive toward dictatorship is a global phenomenon.

Fourth, the correct identification of the source of Trump’s war against the working class leads to critical political conclusions. The starting point of any serious struggle against dictatorship is a break with the Democratic Party. To rely on the Democratic Party to oppose Trump is to guarantee defeat.

The Democrats are, like the Republicans, a party of Wall Street, the Pentagon, and the corporate-financial oligarchy. What they fear above all is not the rise of fascism but the eruption of a mass movement from below that threatens the foundations of capitalist rule. This accounts for the Democratic Party’s cowardly capitulation to the fascist glorification of Kirk and its feckless response to the suspension of Jimmy Kimmel and all the previous dictatorial decrees issued by Trump.

The prostration of the Democratic Party was exposed when the US Senate unanimously approved a resolution marking October 14, Kirk’s birthday, as a “National Day of Remembrance for Charlie Kirk.” Not one Democrat, including Vermont Senator Bernie Sanders, had the courage to object. It would have been sufficient, and politically correct, to oppose the assassination on principled grounds, i.e., that the killing of one or another despicable figure serves absolutely no progressive interest, that it sows confusion among workers and youth and that it plays into the hands of the reactionaries.

But to sanction the elevation of Kirk—a man whose record of racism, antisemitism, opposition to civil rights, and promotion of authoritarian violence is well documented—as a national hero is obscene. Yet Sanders and the Democrats joined in this sanctification.

The next day, 90 Democrats, including the party’s leadership, voted with Republicans in the House to pass a resolution “honoring the life and legacy of Charles Kirk,” praising the fascist provocateur as a martyr for “freedom” and “civil discourse,” and a “fierce defender” of “life, liberty, limited government, and individual responsibility.”

Fifth, the development of the struggle to defeat Trump must be based on the mobilization of the multimillioned working class—the social force that has the power, if mobilized on the basis of a correct political strategy, to defeat Trump and drive him from office.

The key elements of this strategy are:

1) The complete political and organizational independence of the working class from the Democratic Party and its collaborators and apologists, i.e., the DSA, Bernie Sanders, Alexandria Ocasio-Cortez and the myriad middle class organizations and individuals who believe that shouting obscenities on various social media platforms will stop Trump. These are the methods of frustrated liberals who hope that their hysterical rhetoric will move the Democratic Party to fight Trump.

2) The building of a new form of organization that can unify the working class and mobilize its vast industrial and economic power against the Trump regime. This new form of organization proposed by the Socialist Equality Party consists of rank-and-file committees. They must be established in every factory, workplace, school and neighborhood to organize resistance to Trump’s dictatorship. These committees must become centers of resistance, uniting all sections of the working class (in industry, logistics, transport, restaurants and fast food, social services, legal defense, education, arts and culture, entertainment, medicine, health care, sciences, computer technology, programming and other highly specialized professions) and student youth against Trump’s fascist government, the complicity of the Democrats, and the broader assault on democratic rights and living standards.

The building of rank-and-file committees is essential to break the stranglehold of the trade union bureaucracies, which function as industrial police for the corporations and utilize their power to block every form of resistance by the working class. Power must be transferred from the offices of the bureaucratic parasites to the workers on the shop floor and job sites, where decisions on all matters of strategy, policy and action can be made democratically by the working class.

These rank-and-file committees, spreading across all workplaces, will create new centers of coordinated social power upon which the defense of democracy throughout the country can be based. The mobilized working class will be able to inspire with confidence and unify all the now disparate elements of protest in a massive social movement against the hated government led and controlled by capitalist oligarchy.

3) This movement, led by the working class, requires a program that accurately reflects socio-economic realities and corresponds to the interests of the overwhelming majority of the population. The capitalist oligarchy has declared war on the working class. The necessary response is the declaration of war by the working class on capitalism, which must result in the socialist reorganization of society. This entails the establishment of public ownership and democratic control by the working class of major industries, banks, utilities and natural resources. Moreover, the obscene levels of wealth concentrated in the approximately 900 billionaires must be expropriated. The 400 richest Americans alone hold a combined wealth of $6.6 trillion, which represents a growth by more than $1 trillion over the previous year. The concentration of so much money and power is a social malignancy that kills democracy.

4) The most important element of this strategy—upon which the implementation and realization of all previous elements depends—is internationalism. No effective struggle can be waged by workers in the United States unless their actions are coordinated and aligned with the struggles of the global working class. The threat of fascism is an international phenomenon. The capitalist ruling class of every country has its own version of Trump and even Hitler. American workers must repudiate the reactionary, outdated and self-defeating ideology of nationalism, which is the primal evil that instigates the racism and ethnic hatreds utilized by fascism. It is not an accidental coincidence that Trump launched his drive for dictatorship by unleashing a savage assault on immigrants. The deprivation of their democratic rights was only the first stage in the overthrow of the Constitution. The masked ICE agents who prowl through cities are the vanguard of the fascist paramilitary that Trump is planning to unleash against all sections of the working class.

An inseparable corollary of the fight for the international unity of American workers with their class brothers and sisters beyond the borders of the United States is irreconcilable opposition to US imperialism, militarism and war. The Gaza genocide carried out by the Zionist regime, which has to a great extent been carried out with weapons provided by the United States, reveals the barbarism of which capitalism is capable. The mass murder of Palestinians sanctioned by all the imperialist powers is an anticipation of what the capitalist oligarchs are prepared to inflict against the workers in their “own” countries.

It flows from this internationalist strategy that the rights of immigrants must be defended against the criminal and inhumane policy of deportation. The principle of birthright citizenship, inscribed in the Constitution, must be defended without compromise. Further, the class-conscious worker rejects the insidious and cruel distinction between the “native” and “foreign born.” Moreover, sanctions and tariffs imposed by the Trump administration must be opposed. The working class cannot defend its jobs and interests by supporting economic nationalism, which is entirely reactionary in an era of the global integration of production. The working class can advance its interests only by demanding the tearing down of national boundaries, which not only strangle the development of the productive forces but also lead mankind down the terrible path to nuclear world war.

Even before Trump began his second term and launched his drive for dictatorship, the Socialist Equality Party issued a call for the formation of the International Workers Alliance of Rank-and-File Committees (IWA-RFC). This initiative has not only been vindicated. Its development has acquired burning urgency.

5) The strategy, organization and action that are necessary to defeat Trump, defend democratic rights, and prevent fascism and war will not emerge spontaneously. This program must be fought for. But the determination that is required to take up and wage this fight is incompatible with pessimism and demoralization. These moods lead to paralysis. Moreover, pessimism is invariably connected to a superficial and false appraisal of reality. The Democrats, the unions and the media cultivate the myth of an all-powerful government while insisting that nothing can be done. This is a lie. What is lacking is not mass opposition but, rather, a political strategy to guide and organize the struggle against Trump’s assault on democratic rights.

The Socialist Equality Party advances this program as the basis for the struggle against Trump and the degenerate oligarchy which he represents. Our program is not for the pessimists, the skeptics and the demoralized, but for the fighters among workers, students, youth, professionals, artists and intellectuals. There is no time to lose.

We call on all workers and young people who agree with this perspective to join the Socialist Equality Party, mobilize the power of the working class, defeat the conspiracy of the oligarchs and fight for a socialist future without fascism, genocide and war

Trump’s fascist conspiracy and how to fight it: A socialist strategy Read More »

Germany’s Social Democrats and conservatives elect Merz as Chancellor, sign reactionary coalition agreement

Democratic Rights, english, Far Right, Fascism, News, politics, politics & economics, War / May 7, 2025

By Johannes Stern.

On Tuesday afternoon, Friedrich Merz (CDU) was elected in the second round of voting and subsequently appointed as the new German Chancellor by President Frank-Walter Steinmeier (SPD).

Merz had initially failed in the first ballot—a unique occurrence in German post-war history. With 621 MPs present, Merz was six votes short of the required majority of 316 votes to become Chancellor: 310 MPs voted for him, 307 against him, there were three abstentions, and one vote was invalid. Nine MPs did not take part in the vote.

Merz’s unexpected non-election had caused feverish nervousness in all Bundestag parties. In the end, the Bundestag parties agreed to schedule a second round of voting on the same day.

Shortly before the vote, the notoriously right-wing CDU/CSU parliamentary group leader Jens Spahn announced that a new ballot would be held with the agreement of the CDU/CSU, SPD, Green and Left Party parliamentary groups. The whole of Europe, perhaps even the whole world, was watching this election. He then thanked everyone who had made a second round of voting possible so quickly.

The role of the Left Party and the Greens as essentially right-wing parties of the state could not be clearer: in the face of a looming political crisis in Berlin, they played a key role in installing Merz and paving the way for his extreme right-wing government.

The Merz government heralds a new stage in the rightward evolution of the ruling class. It is undoubtedly the most reactionary and anti-working class government since the fall of the Nazi regime 80 years ago. Its central aim is to remove the last restraints imposed on German militarism as a result of its unprecedented crimes in the Second World War. With the adoption of war credits amounting to €1 trillion on March 18, the Bundestag has already paved the way for a massive military build-up.

The coalition government of the CDU/Christian Social Union (CSU) and the Social Democrats (SPD) will not only rearm like Hitler. It will organise a historic onslaught on social spending to finance rearmament and establish a police state to enforce it against the enormous opposition among the population. Domestically, it will also adopt the refugee policy of the fascist Alternative for Germany (AfD) and help the fascists’ nationalistically charged “cultural policy” achieve a breakthrough.

Leading members of the government, such as Interior Minister Alexander Dobrindt and State Secretary for Culture Wolfram Weimer, are politically far to the right and could easily be members of the AfD. Chancellor Merz himself embodies the interests of the financial oligarchy like no other. For four years, he headed the German branch of BlackRock, the world’s largest asset manager.

The SPD, which was founded more than 150 years ago under the banner of Marxism, is now the organiser of this shift to the right as a right-wing state party. Yesterday, it announced that Boris Pistorius (SPD) will remain Minister of Defense under Merz. Pistorius personifies the “new era” in foreign policy ushered in by SPD Chancellor Olaf Scholz, who received a farewell at a militaristic spectacle on Monday evening. Pistorius has set himself the goal of making Germany “fit for war” again and preparing it for a direct war against the nuclear-armed power Russia.

Party leader Lars Klingbeil takes over as Vice-Chancellor and Finance Minister. In this role, he will ensure that the costs of horrendous military spending and escalating global trade wars are borne by the working population. He will work closely with the new SPD Labor Minister Bärbel Bas, who, as a nominal “party leftist,” will push through the brutal cuts in close cooperation with the trade unions.

The coalition agreement signed yesterday reflects the reactionary personnel of the new government. The focus is on war policy and the comprehensive militarisation of society. The following goals, among others, are mentioned:

Dominance over Europe and a role for German imperialism as a world power

In the coalition agreement, the CDU/CSU and SPD define the entire globe as a zone of influence for German imperialism. According to the agreement, the German government is striving for an Africa policy that “does justice to the strategic importance of Africa,” declares that the “Indo-Pacific region” is “of elementary interest” and announces that it intends to “continue to show a presence in the region.” The “expansion of strategic partnerships with the countries of Latin America and the Caribbean” is also “of particular importance.” Overall, the aim is to “intensify bilateral relations with the countries of the Global South and expand them into a global network.”

As in the past, this global power politics means German support for genocide and war. The coalition declares the “security of Israel” to be a “fundamental German national security interest”—in the midst of the genocide committed by the far-right Netanyahu regime against the Palestinian population. At the same time, it assures the Islamist forces in Syria of support “in the stabilisation and economic reconstruction of the country”—in order to gain geopolitical influence and deport refugees.

With regard to the war against Russia, the coalition agreement announces that “military, civilian and political support for Ukraine will be substantially strengthened and reliably continued together with partners.” Germany must “for the first time since the end of the Second World War … be in a position to guarantee its own security to a much greater extent.” Germany will assume “a leading role” in the further development of the Common Security and Defense Policy (CSDP).

Militarisation of schools and universities

“We are anchoring our Bundeswehr [Armed Forces] even more firmly in public life and are committed to strengthening the role of youth officers, who fulfil an important educational mission in schools,” it says on page 130 in the section on “Defence policy.” It continues: “We are committed to dismantling obstacles that impede dual-use research or civil-military research cooperation, for example.” We will “eliminate the deficit that exists in Germany in the area of strategic security research and advocate its promotion in the sense of a networked understanding of security.”

Reintroduction of compulsory military service

“We are creating a new, attractive military service that is initially based on voluntary service,” explain the coalition partners. The design of this service will be based on “the criteria of attractiveness, meaningfulness and contribution to the ability to grow.” In doing so, “the Swedish military service model” is being used as a guide and “the conditions for military registration and monitoring will be created this year.”

Development of a war economy and massive armaments industry

The planning and procurement system will be “reformed” and “new implementation paths” will be enforced for major projects and future technologies. In particular, “future technologies for the Bundeswehr” are to be promoted, including “satellite systems, artificial intelligence, unmanned (also combat-capable) systems, electronic warfare, cyber, software-defined defence and cloud applications as well as hypersonic systems.” This requires “simplified access and increased exchange with research institutions, the academic sector, start-ups and industry.”

The “special infrastructure fund” of €500 billion is also designed to prepare for war. “We are simplifying the definition of requirements and approval for military construction projects and creating exemptions in construction, environmental and public procurement law as well as in the protection and dedication of military land with a Federal Armed Forces Infrastructure Acceleration Act,” it says on page 132. The “concerns and infrastructure measures for overall defence” are to be “established as an overriding public interest and prioritised in implementation over other state tasks.”

The historic rearmament and war policy will be financed by equally historic attacks on the working class. “We will make a considerable contribution to consolidation in this legislative period,” it says in the section on “budget consolidation.” The agreement only mentions a few specific measures—such as cutting citizens’ benefits—but the role model is clear: the US, where the Trump regime is ruthlessly cutting social spending in the interests of the financial oligarchy and destroying all existing social rights.

The deeply anti-worker policy of the new federal government is based on the support of all Bundestag (Federal Parliament) parties. The Greens provided the CDU/CSU and SPD with the necessary two-thirds majority in the Bundestag to pass the war credits. The Left Party backed it in the Bundesrat (Federal Council). And the trade unions are also firmly on the side of the government. They reaffirmed their loyalty to the rearmament course and worked systematically in recent weeks to isolate the wage struggles at the post office, in the public sector and at the Berlin Transport Company, and to prevent a joint all-out strike by the working class.

The broad support for militarism and social spending cuts by all Bundestag parties and trade unions shows that the struggle against fascism, war and social inequality can only be waged through the independent mobilisation of the working class. In its statement on the formation of the government, the Socialist Equality Party (SGP) therefore called for “the establishment of rank-and-file committees in workplaces and neighbourhoods that will allow workers to take the fight against mass redundancies and wage cuts into their own hands and combine it with the fight against war.”

The statement continues:

We counterpose the international unity of the workers to the growth of nationalism, trade war and rearmament. The war can only be stopped and social and democratic rights can only be defended if capitalism itself is abolished and replaced by a socialist society in which people’s needs, not profit interests, take centre stage. The big banks and corporations must be expropriated and placed under democratic control.

This article was originally published in the World Socialist Web Site Here

Germany’s Social Democrats and conservatives elect Merz as Chancellor, sign reactionary coalition agreement Read More »

“කිලිටි යුද්ධයේ” පාප්වරයා මරණයට පැය කිහිපයකට පෙර ට්‍රම්ප් පරිපාලනයට ආශීර්වාද කරයි

art & culture, art and culture, Far Right, Marxist Theory, News, Obituary, politics / April 27, 2025

ඇන්ඩ්‍රියා ලෝබෝ විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2025 අප්‍රේල් 24 දින ‘“Dirty War” Pope blesses Trump administration hours before his death’ යන හිසින් පලවූ ඇන්ඩ්‍රියා ලෝබෝ විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි.

ජෝර්ජ් මාරියෝ බර්ගොග්ලියෝ ලෙස උපත ලැබූ ෆ්‍රැන්සිස් පාප්වරයා, දිගුකාලීන නියුමෝනියාව හේතුවෙන් සති පහක් රෝහල්ගතව සිට, සඳුදා 88 වැනි වියේදී මිය ගියේය.

ඔහුගේ මරණය නිවේදනය කරමින් වතිකානුවේ ශාන්ත පීතර චතුරශ්‍රයේ සීනු නාද වූ තැන් සිට, ලෝකයේ බොහෝ රටවල සමාගම් පාලිත ප්‍රවෘත්ති චක්‍රයේ ආධිපත්‍යය දැරුවේ ලතින් ඇමරිකාවේ ප්‍රථම පාප්වරයා වන ආර්ජන්ටිනාවේ ජේසුයිට්වරයා පිළිබඳ පුහු චාටුකාර ආවැඩීම් භරිත ආවරණයෙනි.

ජනගහනයෙන් යන්තම් පහෙන් පංගුවක් කතෝලිකයන් ලෙස හඳුන්වා ගන්නා එක්සත් ජනපදයේ ප්‍රවෘත්ති මාධ්‍ය, පාප් පදවියේ ඇති සංකීර්ණතා ගැන අතුරක් නැතිව ගවේෂණයේ යෙදේ. මෙම අමානන්දය පැහැදිලි කළ හැක්කේ දේශපාලන හා පන්තිමය වශයෙන් පමණි.

බැරැක් ඔබාමා සහ ජෝ බයිඩන්ගේ ගුණකථනයන්ගෙන් අනුගාමීව, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් ප්‍රකාශ කළේ, රෝමයේ සෙනසුරාදා පැවැත්වෙන පාප් වරයාගේ අවමංගල්‍ය උත්සවයට සහභාගී වීම ඔහුගේ දෙවන ධූර කාලයේ පළමු විදේශ සංචාරය වන බවයි.

මාධ්‍ය විසින් බර්ගොග්ලියෝව “දුප්පතුන්ගේ පියා”, “ජනතාවගේ මිනිසා” සහ “ප්‍රගතිශීලී පාප් වහන්සේ” ලෙස ශාන්තුවරකරණය කිරීම, පාලක ප්‍රභූන්ගේ ගෝලීය පැසිස්ට්වාදී පාලන ස්වරූපයන්ට හැරීම සදහා එහි ආශිර්වාදය ලබා දෙන කතෝලික පල්ලිය මත, “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” සහ “නූතන බවේ ” අවසාන වාර්නිෂ් වැස්ම තැවරීම අරමුනු කරයි.

සඳුදා ධවල මන්දිර පාස්කු බිත්තර ක්‍රීඩා උත්සවය අමතමින්, ඇමරිකානු අනාගත ෆියුරර් (ජර්මන් බසින් හිට්ලර් සදහා යෙදුමකි. මෙහිදී ට්‍රම්ප් අදහස් කරයි) බර්ගොග්ලියෝ “හොඳ මිනිසෙක්” ලෙස හැඳින්වීය. එක්සත් ජනපද සහ ප්‍රාන්ත ධජ රට පුරා අඩකුඹු කරන ලෙස නියෝග කරනා’තර, පල්ලිය (ආගම) සහ රාජ්‍යය වෙන් කිරීමට එරෙහිව පැහැදිලි අවමානයක් කරමින් ට්‍රම්ප් පැවසුවේ, “අපි ඇමරිකාවට නැවත ආගම ගේනවා” යනුවෙනි.

ඉතාලියේ ෆැසිස්ට්වාදී අගමැති ජෝජියා මෙලනි (Giorgia Meloni) ,”ඔහුගේ මිත්‍රත්වය, ඔහුගේ උපදෙස්, ඔහුගේ ඉගැන්වීම් භුක්ති විඳීමේ වරප්‍රසාදය” ගැන ප්‍රශංසා කළාය. මෙලෝනි මුසෝලිනිගේ දේශපාලන උරුමක්කාරයා වන අතර, ඔහුගේ බ්ලැක්ෂර්ට් කල්ලි කතෝලික පූජකවරුන්ට සහ තරුණයින්ට පහර දෙන විට පවා පාප් පදවිය සමඟ සමීප මිත්‍රත්වයක් භුක්ති වින්දේය.

බ්‍රසීලයේ ලූලා ද සිල්වා සහ ස්පාඤ්ඤයේ පේද්‍රෝ සැන්චෙස්ගේ සිට පිලිපීනයේ ෆැසිස්ට්වාදී ෆර්ඩිනන්ඩ් මාකෝස් ජූනියර් දක්වා විශාල කතෝලික ජනගහනයක් සිටින රටවල රාජ්‍ය නායකයින් කිහිප දෙනෙක් ජාතික ශෝක දින ප්‍රකාශ කළහ.

මීට පෙර බර්ගොග්ලියෝව “මන්ද බුද්ධික” ලෙස හැඳින්වූ ආර්ජන්ටිනාවේ ෆැසිස්ට් ජනාධිපති හාවියර් මිලෙයි, පාප් වහන්සේ විසින් වතිකානුවේදී ඔහුව පිළිගත් අවස්ථාව සිහිපත් කල අතර සතියක ශෝක කාලයක් ප්‍රකාශ කළේය.

බර්ගොග්ලියෝගේ වේදනාකාරී රෝගාබාධ සහ යුද්ධය, අසමානතාවය, කෑදරකම සහ ජාතිවාදය වැනි දෑ වාචිකව හෙළා දැකීම පිළිබඳව ඔහු දැරූ ජනප්‍රිය ආස්ථාන ගැන අසන හෝ කියවන විට, ලොව පුරා සිටින කම්කරුවන්ට සහ තරුනයින්ට සැබෑ අනුකම්පාව ස්වභාවිකවම දැනේ. මෙම හැඟීම් මතුවන්නේ, වෛරයට පාත්‍ර වූ ධනේශ්වර දේශපාලකයන්ගේ සහ මාධ්‍ය ආයතනවල ස්තෝත්‍ර ගායනා නිසා නොව ඒවා නොතකාය.

ඉතා මෑතක දී, බර්ගොග්ලියෝ ට්‍රම්ප්ගේ සමූහ පිටුවහල් කිරීමේ සැලසුම් මානව අභිමානය උල්ලංඝනය කිරීමක් ලෙස හෙළා දැක ඇති අතර මෙම ප්‍රතිපත්ති කතෝලික අදහස්වලට අනුකූල බව ප්‍රකාශ කිරීම සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ජනපද උප ජනාධිපති ජේඩී වැන්ස්ට විශේෂයෙන් බැණ වැදී ඇත.

ඉන්පසු පැය කිහිපයකින්ම මිය ගිය පාප්වරයාට වාන්ස්ගේ පාස්කු ඉරිදා සංචාරය දරාගත නොහැකි තරම් වූවා යැයි සැක කිරීම ගැන කෙනෙකුට සමාව දිය හැකි තරම් ය.

“ඔබ එතරම් හොඳ තත්වයකින් නොසිටිය බව මම දනිමි. නමුත් ඔබ වඩා හොඳ සෞඛ්‍යයකින් සිටිනු දැකීම සතුටක්” ඔහු ඇස් පනාපිට මිය යමින් සිටි මිනිසාට පැවසීය.

නමුත් බර්ගොග්ලියෝ තම පාප් පදවියේ ප්‍රමුඛතාවයක් ලෙස සංක්‍රමණික අයිතිවාසිකම් රාමුගත කිරීම, දේශගුණික විපර්යාසය “සදාචාරාත්මක අර්බුදයක්” ලෙස ‘නිවේදනය’ කිරීම, LGBTQ ප්‍රජාව නිර්සාපරාධීකරණය කිරීමට කැඳවුම් කිරීම, සහ අනෙකුත් අවම “ප්‍රගතිශීලී” හැසිරීම් කිසි විටෙකත්, සමලිංගික විවාහ, ගබ්සාව හා ලිංගික අනන්‍යතාවය ආදී කාරණා සම්බන්ධ එහි නිල ඉගැන්වීම් වෙනසක් නොකොට පවත්වාගෙන යන කතෝලික පල්ලියේ ප්‍රතිගාමී ස්වභාවය වෙනස් කිරීමට අදහස් නොකෙරුනේ වීය.

බර්ගොග්ලියෝගේ නිහතමානිකම සඳහා වන ඉල්ලීම්, කතෝලික පල්ලිය ලොව විශාලතම ඉඩම් හිමියා ලෙස ඩොලර් බිලියන සිය ගණනක වත්කම් සහ එම තත්ත්වය පවත්වා ගැනීම නතර කර නැත.

ඒ ගැන කියතොත්, අසමානතාවය “සමාජයේ රෝගයක්” ලෙස ඔහුගේ විස්තර කිරීම, ටෙස්ලාහි ඉලෝන් මස්ක්, ඇමසන්හි ජෙෆ් බේසස්, ඇපල් හි ටිම් කුක් සහ ෆේස් බුක්හි හි මාර්ක් සකබර්ග් ඇතුළු අද දින තාක්‍ෂණික සහ මූල්‍ය ප්‍රභූ පැලැන්තියේ සාමාජිකයින් සදහා, වඩාත්ම මිත්‍රශීලී සහ වඩාත්ම තෘප්තිමත් බවින් යුතු සත්කාරකත්වය සැපයීමෙන් ඔහුව වැළකාලීමට අසමත් විය.

සිවිල් යුද්ධය අවසන් කිරීම සඳහා දකුණු සුඩාන යුද නායකයන්ගේ පාද සිප ගනිමින් “සාමය” සඳහා ඔහුගේ ආයාචන, ඔබාමා, බයිඩන් සහ ට්‍රම්ප් ඇතුළු දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු දරුණුතම යුද අපරාධවලට වගකිව යුතු අධිරාජ්‍යවාදී නායකයින් වෙත භක්තිවන්ත ආශිර්වාදය පුද කිරිම සමඟ එකට බැදුනේය.

ගෝලීයකරණ සහ ස්මාර්ට්ෆෝන් යුගයේ එහි ඇති බුද්ධි ‍ද්‍රෝහිතාව ( obscurantism) නිසා පොදුවේ තරුණයන් සහ කම්කරුවන් පිළිකුල් කරන බැවින්, සමාජීය සහ පාරිසරික ගැටළු සම්බන්ධයෙන් එවැනි සංදර්ශනාත්මක ආස්ථානයන් (performative stances) අනුගාමිකයින්ගේ ඓතිහාසික පහත වැටීමක් මධ්‍යයේ, කතෝලික පල්ලියේ ජනතා විශ්වසනීයත්වය යම් තරමකින් හෝ නැවත ලබා ගැනීම අරමුණු කර ගෙන ඇත. ලොව පුරා වැඩෙන මහජනතාවගේ රැඩිකල්කරණයට සීමිත අනුගත වීමක් පල්ලියේ පැවැත්ම පිලිබද ප්‍රශ්නයක් ලෙස දැක ගනු ලැබීය.

දැන්, සෑම තැනකම සිටින පාලක ප්‍රභූන් “ජනතාවගේ පාප්වරයාගේ” මරණය, එහි සියලු පසුගාමීත්වය සහ නූගත්කම සමඟ “ආගමේ නැවත පැමිණීමක්” ප්‍රකාශ කිරීමේ අවස්ථාවක් ලෙස ගසාකයි. දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයෙන් පසු ධනවාදයේ ගැඹුරුම අර්බුදය මධ්‍යයේ, වැඩවසම් ආකාරයේ ෆැසිස්ට් ප්‍රතිගාමිත්වය ප්‍රවර්ධනය කිරීම හරහා ලෝකයේ කතිපයාධිකාරීන් පොහොසත් කිරීමට සහ වැඩෙන මහජන විරෝධය මර්දනයට ආවරණයක් සැපයීමට එවැනි ප්‍රයත්නයන් අවශ්‍ය බව ඔවුන් දැක ගනී.

කතෝලික පල්ලියේ පෙර කල සිදු කළ ප්‍රතිසංස්කරණ ප්‍රයත්නවල ස්වභාවය එබඳු වූ අතර, එය ධර්මාධිකරණය (Inquisition-මධ්‍යතන යුග වල) සහ යටත් විජිත යුගයේදී ස්වදේශික ජනයාගේ සමූල ජන සංහාරය අධීක්ෂණය කළ ප්‍රතිගාමිත්වයේ එම බලකොටුව ලෙසම පවතී.

ලියෝ පාප්වරයා IX (1049–1054) වැනි චරිත පූජක දූෂණ සහ සිමොනි (පූජකත්වය ‘දූෂ්‍ය ගනුදෙනු’ මගින් කෙලසීම – simony) හෙළා දුටු නමුත්, ග්‍රාමීය පල්ලි අපචාරවල ගිලී සිටි අතර, පල්ලිය විසින් ‘මිථ්‍යාදෘෂ්ටික’ ලෙස හෙළා දකිනලද කැතරිසම් (Catharism) වැනි ව්‍යාපාරවල නැගීම සඳහා දායක විය. ට්‍රෙන්ට් කවුන්සිලය (1545-1563) ධර්මය සහ විනය මධ්‍යගත කළ නමුත් දේශපාලන බලය සමඟ පල්ලියේ පෙළගැස්ම සහ මූලධර්ම පරිණාමයට එරෙහි ප්‍රතිරෝධය තහවුරු කළේය. ජෝන් XXIII ගේ ප්‍රතිසංස්කරණ (1962-1965), දේවමෙභෙයේ ක්‍රමය (liturgy) සහ ලෝකය සමඟ සම්බන්ධ වීම නවීකරණය කරන ලද නමුත්, ක්‍රියාවට නැංවීම පිළිබඳ පශ්චාත්-කවුන්සලයානු (post-conciliar) සටන් බෙදීම් ගැඹුරු කළ අතර පද්ධතිමය පූජකවාදය හෝ අපයෝජන අර්බුද විසඳීමට අසමත් විය.

ෆ්‍රැන්සිස්ගේම අතීතය පිළිබිඹු කරන්නේ කතෝලික පල්ලියේ ෆැසිස්ට්වාදය සමඟ ඇති ස්වභාවික සන්ධානයයි. රටේ “කිලිටි යුද්ධය” (Dirty War 1976-1983) තුළ ආර්ජන්ටිනාවේ පල්ලියේ ප්‍රමුඛ චරිතයක් ලෙස, වාමාංශික කොටස් වලින් පල්ලිය “පවිත්‍ර කිරීමේ” උත්සාහයේ දී, මිලිටරි ආඥාදායකත්වය සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම සම්බන්ධයෙන් පූජකයන් සහ ගිහි කම්කරුවන් විසින් බර්ගොග්ලියෝට චෝදනා කරන ලදී.

මෙය හුදෙක් පුද්ගලික අසාර්ථක වීමක් නොවේ; ආර්ජන්ටිනාවේ පල්ලියේ ධුරාවලිය සමස්තයක් ලෙස ජුන්ටාවෙහි වධකයන්ට සහ ඝාතකයින්ට ආවරණය සහ සදාචාරමය අනුමැතිය ලබා දෙමින් ඔවුන් “දෙවියන්ගේ වැඩ” කරන බවට සහතික විය. කම්කරුවන්, ශිෂ්‍යයන් සහ බුද්ධිමතුන් අතර “වාමාංශිකයන්” යැයි සැලකෙන 30,000ක් “අතුරුදහන් කර,” වධ බන්ධනවලට ලක් කර ඝාතනය කරන ලදී.

බර්ගොග්ලියෝ 1976 දී ජේසු නිකායික පූජකවරුන් වන ඔර්ලන්ඩෝ යෝරියෝ සහ ෆ්‍රැන්සිස්කෝ ජැලික්ස් පැහැරගෙන යාමට සම්බන්ධ යයි සැලකුන අතර, ඔවුන්ව ආරක්ෂා කිරීමට අපොහොසත් වූ බව කියනු ලැබේ. ඔවුන් අත්අඩංගුවට ගෙන රඳවා තබා ගැනීමට හේතු වූ සාධකයක් වූ, බුවනෝස් අයර්ස් මුඩුක්කු ප්‍රදේශයේ ඔවුන්ගේ සමාජ වැඩ සඳහා සහය නොදැක්වූ බවට ඔහුට චෝදනා එල්ල වුණි .

මිලිටරි ජුන්ටාව විසින් වධක මධ්‍යස්ථානවල කාන්තාවන්ට උපන් බිළිඳුන් ක්‍රමානුකූලව පැහැරගෙන ඔවුන් පාලන තන්ත්‍රයට පෙලගැසුනු පවුල්වල තබා ඇත. දිවි ගලවා ගත් අය සහ ඒ අය අතරින් එස්ටෙලා ඩි ලා ක්වාඩ්‍රා සාක්ෂි දෙමින් කියා සිටියේ , 1978 දී බර්ගොග්ලියෝ තම අතුරුදහන් වූ ගැබිනි සහෝදරිය ගැන විමසීමට ඇගේ පියාට අත් අකුරින් සටහනක් ලබා දුන් බවත්, දරුවා රෙජිමය විසින් රැගෙන ගොස් ඇති බවත් දැන ගැනීමට ලැබුණු බවත්ය. ඔහු ඒකාධිපතිත්වය අවසන් වන තුරු ළදරු සොරකම් ගැන දැන නොසිටි බවට 2010 දී බර්ගොග්ලියෝගේ උසාවි ප්‍රකාශයට මෙය පටහැනි විය. බර්ගොග්ලියෝ 2010 දී මෙම චෝදනා සම්බන්ධයෙන් සාක්ෂි දුන් නමුත් දිවි ගලවා ගත් අය ඔහුගේ මගහැරීමේ ප්‍රතිචාර සහ මුලදී විවෘත අධිකරණයේ පෙනී සිටීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම විවේචනය කළහ.

පාප්වරයා ලෙස, ෆ්‍රැන්සිස් කිසි දිනෙක සිය උපන් බිම වන ආර්ජන්ටිනාවට පැමිණියේ නැත.

ඉරිදා ඔහුගේ මානසික තත්වය කෙසේ වෙතත්, ජන සංහාරයට විරෝධය පෑ විදේශීය සිසුන් ඇතුළු, ලතින් ඇමරිකාවේ මිලිටරි ජුන්ටාවන්ගේ ක්‍රියාකාරකම් ප්‍රතිරාවය කරනා දේශපාලන “අතුරුදහන් කිරීම්” අනුගමනය කරනා ට්‍රම්ප් පරිපාලනයට ආශීර්වාද කිරීම බර්ගොග්ලියෝට අපහසු නොවීය.

එය වැන්ස් හමුවීම තුල සිදුකල ඔහු ගේ අවසන් ප්‍රධාන නිල ක්‍රියාව වූ අතර ඔහු පිලිබද මතකයේ වඩාත්ම වැදගත් එකක් වනු ඇත.

“කිලිටි යුද්ධයේ” පාප්වරයා මරණයට පැය කිහිපයකට පෙර ට්‍රම්ප් පරිපාලනයට ආශීර්වාද කරයි Read More »

Trump assembles cabinet of fascist repression and imperialist war

Democratic Rights, economics, english, Far Right, Fascism, Global Inequality, News, politics, politics & economics, War, World War / November 13, 2024

By Patrick Martin

The two priorities of the incoming administration are preparing for war with China and arresting and deporting millions of migrants.

In a rapid-fire series of appointments and announcements, fascist President-elect Donald Trump is assembling an administration in his own image. There are only two criteria for the nominees so far announced: complete alignment with the fascist policies Trump seeks to put into place and unquestioning personal loyalty to the would-be dictator.

January 20, 2025 will thus mean not merely the re-entry of the former president into the White House but the installation of a regime with his aides and stooges in charge of all the levers of power, committed to using these powers against all domestic opposition from the American people and against whatever countries Trump chooses to target for subversion, blockade or open warfare.

As Trump prepares to rapidly implement his plans, the Biden administration, which is in power for another two months, is doing absolutely nothing to alert the population, let alone take measures to stop the massive assault on democratic rights. Biden, who is welcoming Trump to the White House on Wednesday, is acting as if it is his responsibility not only to guarantee Trump’s succession but to help implement his policies.

The contours of the new Trump-led regime are demonstrated in the nominations made public or leaked to the media over the past three days. Nearly all of Trump’s top national security appointments have been made public:

For secretary of state, US Senator Marco Rubio of Florida
For national security advisor, Representative Michael Waltz, also of Florida
For Ambassador to the United Nations, Representative Elise Stefanik of New York
For CIA director, former Director of National Intelligence John Ratcliffe, a Republican congressman from Texas before he joined the first Trump administration
For secretary of defense, Pete Hegseth, former head of the ultra-right Concerned Veterans of America (funded by the Koch Brothers) and longtime co-host of the Fox News program “Fox & Friends”

From a policy standpoint, all are fervent advocates of confrontation with China and giving the US military a “free hand” in any open conflict: opposing any restrictions on the use of violence against targeted populations, including civilians and children.

This is particularly apparent in the surprise selection of Hegseth, who went unmentioned in media speculation about Trump’s potential pick to head the Pentagon. Now a major in the Army Reserve, Hegseth deployed to the US military base at Guantanamo Bay, Cuba during the Bush administration’s “war on terror,” then volunteered for the war in Iraq, where he commanded platoons in Baghdad and Samarra. He later served as a counterinsurgency instructor for the Army in Kabul, Afghanistan.

Having previously led groups of 50 to 100 soldiers, Hegseth is now being tasked to run the Pentagon, the largest military organization in the world, with 3.5 million people, including 2.1 million active duty and reserve soldiers, 750,000 civilian staff and 650,000 contractors. His qualification, however, is his role as an advocate for military war criminals.

In 2019, while on the “Fox & Friends” talkshow, the ultra-right program of which Trump is an avid viewer, Hegseth led a campaign for the exoneration of three soldiers convicted or awaiting trial before military courts for war crimes in Iraq and Afghanistan. The crimes included the summary execution of unarmed prisoners and the murder of children and old men.

After meeting with Trump, Hegseth summarized the president’s approach as follows: “The benefit of the doubt should go to the guys pulling the trigger.” Trump issued pardons, called each murderer personally to commiserate with the “injustice” done to them, and boasted publicly of overriding the decisions of top military commanders, who had felt it necessary to mount a few token prosecutions to offset revelations of the avalanche of atrocities committed by US forces in both wars.

This will be the administration’s approach, not just to individual soldiers who commit war crimes but to policies that require war crimes for their implementation. The incoming president signaled this by announcing the appointment of former Arkansas Governor Mike Huckabee as US Ambassador to Israel. Huckabee is a Christian fundamentalist, who has provided religious justification for the crimes committed by the state of Israel, declaring in the past, “There’s really no such thing as a Palestinian.” He is an all-out supporter of the genocidal policies of the Netanyahu government, which seeks to make “no such thing as a Palestinian” a brutal reality.

The other group of nominees announced this week will be tasked with carrying out Trump’s planned war at home, which involves the rounding up of millions of undocumented immigrants, imprisoning them in concentration camps and deporting them as quickly as possible. The principal perpetrators of this dictatorial policy include:

For “border czar,” a new White House position, Thomas Homan, the former acting director of Immigration and Customs Enforcement in the first Trump administration and a longtime advocate and defender of mass deportations
For deputy White House Chief of Staff for Policy, Stephen Miller, who was responsible for immigration policy in the first Trump administration. Miller spearheaded such measures as separation of children and families, mass detention, and the “Remain in Mexico program,” which effectively blocked asylum seekers
For Secretary of the Department of Homeland Security, South Dakota Governor Kristi Noem. The Republican governor, a one-time hopeful to become Trump’s running mate, is a vehement advocate of violence against migrants crossing the US-Mexico border, once sending dozens of South Dakota National Guard troops to Texas at the request of that state’s governor. She will be in overall charge of repressive agencies, such as the Border Patrol, Immigration and Customs Enforcement and the Secret Service.

The regime that Trump and Miller are devising and that Homan and Noem will enforce will make the detention camps used against Japanese Americans during World War II look like child’s play. According to Homan, the problem of separating children and their parents, which aroused fierce popular opposition during Trump’s first term, will be solved by deporting entire families, whether or not some of the family members are American citizens.

Trump aides were already reportedly drafting executive orders that he will sign on January 20, 2025, as soon as he is inaugurated, to establish a terror regime directed against migrants. This will include revoking Temporary Protected Status for hundreds of thousands of immigrants from Haiti and Central America, many of them longtime residents of the United States with American citizen children.

The incoming administration plans to use military resources in the anti-migrant campaign, meaning that migrants could be detained by military personnel on military bases, and that military flights could become a major factor in transporting migrants to their countries of origin or other countries willing to accept them.

Trump is also seeking to push through his appointments without Senate confirmation. The New York Times reported that “Mr. Trump insisted on social media that Republicans select a new Senate majority leader willing to call recesses during which he could unilaterally appoint personnel, a process that would allow him to sidestep the confirmation process.”

A report Tuesday in the Washington Post, headlined, “Trump is planning a border crackdown. Biden already started one”, traces the continuity between the two administrations:

Trump stands to inherit enforcement tools from the Biden administration that are even more powerful than the policies at his disposal last time. Biden administration officials, for example, have implemented emergency border controls this year that essentially ban asylum for migrants who enter unlawfully. While Trump’s Remain in Mexico policy provided asylum seekers with access to U.S. courts, President Joe Biden’s asylum restrictions afford no such process, allowing US officials to summarily deport migrants and threaten them with criminal prosecution if they return.

Just four years ago, the Republicans responded to the defeat of Trump with ferocious denunciations, followed by an attempted coup. The Democrats, in contrast, are doing everything they can to chloroform the population and prevent at all costs a popular mobilization against the incoming administration. On Tuesday, the day before Trump’s visit to the White House, Biden issued a few anodyne tweets on Veterans Day, while saying nothing about the fascists Trump is planning on putting in charge of the state apparatus.

From the standpoint of the Democratic Party, what Obama referred to as the “intramural scrimmage” within the ruling class is over, and it is the task of the Democrats to ensure, as former House Speaker Nancy Pelosi put it in an interview with the New York Times, the “success” of the new president.

There is no suggestion that the Biden administration should take any action to defend the rights of the more 70 million people who voted against Trump, or for that matter the more than 70 million people who voted for him. Their sole concern is to ensure the continuation of the central policy of the Biden administration itself: the escalation of war against Russia in Ukraine.

Indeed, according to White House aides, the US-NATO war against Russia in Ukraine will be the sole focus of the meeting between Biden and Trump in the White House. The Democrats want to ensure that the pipeline remains open for billions in US military and economic aid, and continuing to permit the Kiev regime to engage in provocative strikes with US and NATO weaponry on targets deep within Russia, including Moscow, despite the risk of a widening and even nuclear war.

In the final weeks of the failed presidential campaign of Vice President Kamala Harris, the Democrats would make noises about Trump as a threat to democracy, and highlight the threats of mass roundups, the targeting of political opponents, and the policy measures outlined by the Trump-backed 2025 Project, a 900-page manual for social counterrevolution.

Now that Trump is moving rapidly to implement these plans and has appointed two top aides, Stephen Miller and Thomas Doman, who actually contributed to the 2025 Project, the Democrats have dropped such protests and declared themselves committed to a “peaceful transfer of power.” This really means: We will do nothing to oppose the implementation of dictatorship against the American people.

There must and will be mass opposition to the policies Trump is preparing. But this opposition must not be straitjacketed by the Democratic Party, which like the fascist Republican Party, is an instrument of Wall Street and American imperialism. The opposition to Trump must be led by the working class, based on a socialist program, and spearheaded by the building of a new revolutionary leadership, the Socialist Equality Party.

[This article was originally published in wsws.org here Here on October 13, 2024]

Trump assembles cabinet of fascist repression and imperialist war Read More »

War, inequality and dictatorship: The critical issues excluded from the 2024 election

Democratic Rights, english, Far Right, Fascism, politics, politics & economics, War, World War / November 5, 2024

By WSWS Editorial Board.

The 2024 US presidential election is unfolding under conditions of unprecedented crisis and social breakdown. There is a pervasive sense that the political system is dysfunctional, incapable of responding to the needs of the people and heading toward violent domestic conflict.

With Election Day only 72 hours away, the political climate is rife with rumors of conspiracy. There is widespread expectation that the result of the election will be inconclusive, and—whatever the vote totals—Trump and his fascist co-conspirators will not accept an unfavorable outcome. The level of uncertainty and menace that surrounds the election process reflects the extent of the breakdown of American democracy.

It is evident that the political culture of the United States has hit rock bottom. Trump’s semi-coherent stream of consciousness chauvinist filth is pitched to all that is debased and reactionary in American society. Kamala Harris epitomizes the cynicism and hypocrisy of a party that resorts to the platitudes, clichés and tropes of identity politics as a cover for the interests of the corporate-financial elite and the conspiracies of the intelligence agencies. Her defense of American imperialism, above all, the full support for the genocide in Gaza, exposes her as a representative of a criminal capitalist oligarchy.

The idea of a “lesser evil” in this context is an absurdity. While one candidate promotes fascism, the other is running on a platform that includes support for war and genocide. Under these conditions, the choice is not between greater and lesser evils but between two paths to catastrophe. For all the mudslinging, the divisions between Trump and Harris are insignificant compared to the gulf that separates both parties from the working class.

The profound issues that affect the lives of millions are systematically ignored in this campaign. This is because they all arise from a basic source, unconditionally defended by the entire political establishment: the capitalist profit system. Moreover, none of the central issues confronting workers in the United States can be addressed outside of a global movement of the working class. The 2024 election starkly poses the alternatives: capitalist barbarism or the reconstruction of society on the basis of socialism.

1. The escalation toward nuclear war

The elections are unfolding under conditions of escalating global war. Behind closed doors, there are discussions of massive expansion of war, whoever is in the White House. Prominent members of the oligarchy, like JPMorgan Chase CEO Jamie Dimon, are declaring that “World War III has already begun.” The United States is investing an unprecedented $1.7 trillion in upgrading its nuclear arsenal—a bipartisan commitment that will advance regardless of the election’s outcome.

The central priority of the four years of the Biden administration has been war—first, the instigation of the war against Russia in Ukraine, then the genocide in Gaza, both fully backed by Harris. With unlimited US weapons pouring into Israel with the full support of both the Democrats and Republicans, the US is complicit in the slaughter of tens of thousands in Gaza and the West Bank. A major escalation of the war against Iran could take place even in the weeks between the election and Inauguration Day in January. The Pentagon announced Friday that the White House has ordered additional US military forces to the Middle East, including B-52 bombers, fighter jets and Navy destroyers.

The posturing of Trump—who has called for the “obliteration” of Iran and for Israel to “finish the job” in Gaza—as an opponent of war is nothing short of ludicrous.

World war requires the subordination of all of society’s resources to war. The lead article in the most recent issue of Foreign Affairs, a leading publication of US geopolitical strategy, appears under the headline, “The Return of Total War.” The author, Mara Karlin of the Brookings Institution, writes:

In both Ukraine and the Middle East, what has become clear is that the relatively narrow scope that defined war during the post-9/11 era has dramatically widened. An era of limited war has ended; an age of comprehensive conflict has begun. Indeed, what the world is witnessing today is akin to what theorists in the past have called “total war,” in which combatants draw on vast resources, mobilize their societies, prioritize warfare over all other state activities, attack a broad variety of targets, and reshape their economies and those of other countries.

The “prioritization of warfare over all other state activities” means the ruthless subordination of the working class to war. Everything must be sacrificed on the altar of war and the vast resources required to wage it.

2. Economic crisis, social inequality and oligarchy

A principal factor in the ever more ruthless operations of imperialism is the escalating crisis of American capitalism. US debt has exploded to nearly $36 trillion. The price of gold is at record levels, reflecting intense pressures on the dollar.

The ruling class has sought to stave off the economic crisis through a series of massive bailouts of the banks, including in 2008 and in 2020, the first year of the pandemic. This has only reproduced the crisis at a higher level, while contributing to an enormous increase in social inequality.

Wealth concentration in the United States has reached grotesque levels, with a tiny elite controlling more wealth than the bottom half of the population. The wealth of US billionaires is now more than $5.5 trillion, up nearly 90 percent since the beginning of the pandemic. The extreme concentration of wealth is defended by both parties, and the election campaigns of Harris and Trump are fueled with unprecedented sums of money from the rich.

Inflation has eroded real wages, making essential goods—from food to housing—unaffordable for millions. Close to one-third of all households and one-half of renter households spend more than 30 percent of their income on housing. Total consumer debt stands at nearly $18 trillion, a record high, including $1.75 trillion in student loan debt.

The working class is facing a massive social crisis that includes layoffs, school closures and a healthcare system on the brink of collapse. In education, the recent expiration of emergency funding has led to firings of educators and the shuttering of schools, affecting millions of students.

3. Fascism and the threat of military-police dictatorship

Through the Trump campaign, the Republican Party is developing a political movement that is acquiring a more openly fascist character. Alongside the normalization of genocide and nuclear war, fascism is being normalized in American politics.

Indeed, Election Day on November 5 will mark only one moment in an escalating crisis of the entire political system. Trump is already promoting the narrative of a “stolen election.” He is inciting violence and conspiring to reject, through legal cases and actions by state and local governments, any result that does not lead to his victory. If elected, Trump has threatened to deploy the military against “the enemy within” and organize the deportation of tens of millions of immigrants.

In recent weeks, Harris referred occasionally to Trump as a “fascist,” but this was quickly dropped. The Democrats’ focus, as expressed in Harris’s “closing argument”this week, is on maintaining “unity” with the Republicans to suppress opposition at home and wage war abroad. Their central concern is not the growth of the fascist right but the breakdown of the whole political system and the danger of a movement from below.

Both parties are deeply implicated in the dismantling of democratic rights and the turn to dictatorship. The Biden-Harris administration has itself overseen a wave of arrests and expulsions of students protesting against the Israeli genocide in Gaza. Both parties support the militarization of the state to quash dissent, whether that means cracking down on anti-war protests or mobilizing the police against striking workers.

4. The COVID-19 pandemic and environmental collapse

It is now nearly five years since the beginning of the COVID-19 pandemic, the greatest social and health crisis in the modern period. In the last election four years ago, the COVID-19 pandemic was the central issue—the focus of the fascistic agitation of the Republicans and pledges to “follow the science” by the Democrats. In this election, the ongoing pandemic has been entirely ignored, referred to only in the past tense, even as hundreds of people die every day.

The death toll since the last election is staggering: Over 1.2 million Americans have died from COVID-19-related causes, including over 400,000 deaths under Trump (through January 2021) and more than 800,000 under Biden. This figure is part of a global toll of 24 million excess deaths in the past four years. Tens of millions of people in the US, according to official figures, have been impacted by Long COVID.

This colossal level of death and debilitation is the direct consequence of ruling class policy. The Biden-Harris administration fully implemented Trump’s criminal “herd immunity” policy, and in May 2023 allowed the expiration of emergency funding for COVID-19 relief, leaving hospitals and clinics overwhelmed, understaffed and underfunded.

At the same time, climate change is driving unprecedented ecological disasters, including two major hurricanes that have hit the United States over the past two months, producing devastating floods. Scientists warn of an escalating and existential crisis, but neither party will address the issue in a serious way, as any genuine response to climate change would threaten the interests of the corporations that fund both parties. The Democrats have abandoned even their token gestures, while the Republicans openly dismiss climate change as a hoax.

***

The political system in the United States is thoroughly sclerotic and undemocratic. Every aspect of its structure—from ballot access laws aimed at third parties, to the domination of money, to the role of the corporate media—is designed to systematically exclude any genuine expression of the interests of the working class.

Over the past year, there have been powerful demonstrations of mass social anger and opposition. Millions have protested the US-backed Israeli genocide in Gaza. Workers have launched strike action in critical industries, including the ongoing strike by 33,000 workers at Boeing, a major military contractor and aerospace company, which the trade union apparatus is working desperately to shut down before Election Day.

The central issue is the development within the working class of a socialist political leadership. The crisis must be addressed at its root, and the root of the crisis is the capitalist profit system. And in an era of transnational corporations, global imperialist war and a global pandemic, there is no national solution. The international working class is the most powerful force on the planet, but it must be armed with a political program that articulates its real interests.

The Socialist Equality Party, as part of the International Committee of the Fourth International, is spearheading the fight for the establishment of the political independence of the working class on the basis of a socialist program and policies.

The SEP insists that the only way forward is for the working class to break with the Democratic and Republican parties and build an independent political movement, based on an international, anti-capitalist, and socialist program. Opposition to inequality, war and dictatorship requires the conquest of political power by the working class, in the United States and throughout the world, and the complete reorganization of society.

[The above article was originally published in the WSWS.org here on November 01, 2024]

War, inequality and dictatorship: The critical issues excluded from the 2024 election Read More »

SEP marks the culmination of its long-time renunciation of the struggle against a virulent anti-Marxist tendency in Sri Lanka

art & culture, art and culture, class struggles, Far Right, lead article, Marxist Theory, News, politics, politics & economics / August 23, 2024

By Sanjaya Jayasekera.

Pani Wijesiriwardene, the Presidential Candidate, and Deepal Jayasekara, the General Secretary of the Socialist Equality Party (SEP) of Sri Lanka, participated last Saturday morning (18th) in a state television (ITN) program hosted by Deepthi Kumara Gunarathne, an arch-enemy of the working class. The interview, a nauseating spectacle, lasted for 45 minutes and is available on YouTube.

The co-host of the program stated that the leaders of the SEP had been invited to speak on the party’s program for the presidential election to be held on September 21 this year.

The General Secretary introduced the party as the Sri Lankan section of the International Committee of the Fourth International (ICFI), summarized its historical origins, and outlined its political program. Wijesiriwardene stated that the party does not have a separate election program but is contesting this election to bring the message of the party’s international socialist program—against austerity, dictatorship, and world war—to the working class as much as possible. This highlighted their main concern for participating in this television program.

However, the SEP leaders did not merely participate in a neutral television interview. They are fully aware that the state television’s daily morning program, titled “Deepthi Samaga” (meaning ‘with Deepthi’), named after its host, is conducted by a political enemy of the program aimed at independently mobilizing the working class for international socialism. They are also aware that the ITN has given a prominent platform in this state media to Gunarathne and retained him as their host precisely because of his pro-capitalist and anti-Marxist politics, which have spanned over two and a half decades. Still, these leaders claim they were supposed to use the television program to disseminate this message to the working class in the country.

The essential question that the SEP leaders have been concealing for over twenty years from the working class, youth, and students of the country is this: Who is Deepthi Kumara Gunarathne, and what is his political tendency? Gunarathne is the godfather of an irrationalist, subjective idealist, and reactionary political tendency based on the pseudo-left ideological movement of postmodernism, which sprouted in the late 1990s and had considerable influence among university students, academics, artists, and working youth during the first and a half decade of this century. Along with several pseudo-left intellectuals, including Nirmal Ranjith Devasiri, a lecturer (now a professor) at the University of Colombo, he was a prominent leader of the “X Group,” which was based on this ideology. The group published its literature and a couple of magazines, including one named “London,” devoted to what they referred to as “cultural politics,” based on Derridian “deconstruction” and Lacanian “psychoanalysis”, and oriented primarily toward the urban middle class. After this organization dissolved in 2004, Gunarathne established a political party named the Sri Lanka Vanguard Party (SLVP), which a few years ago was converted into the “Samabima Pakshaya (SP)” (Equal Ground Party), and publishes the website 3mana.com.

Throughout this time, Gunarathne virulently opposed historical materialism and history, as well as the revolutionary potential of the working class, whose very existence he denied. At times, he has vented his wrath against the working class with fascistic rants condemning class struggles and even calling to “crush” trade unions in favor of the “oppressed” petty-bourgeoisie, portraying the former as parasites depending on the latter. He and his political movements have been vociferously inimical to Trotskyism. A lackey of capitalist pro-market parties and politicians like the late Mangala Samaraweera, Gunarathne has received and continues to receive political and financial support from them. He currently openly supports the policies of near-dictator President Ranil Wickremasinghe, endorses the tax hikes to combat what he refers to as “consumerism,” and appreciates austerity measures and privatization programs as dictated by the International Monetary Fund (IMF).

Amidst the mass struggles of April-July 2022, which Gunarathne falsely reduces to a middle-class uprising, he scathingly condemned the “people,” whom he claims do not exist, for demanding “dal and sugar,” and proposed to implement harsh and “unpopular” belt-tightening measures if the SP gained power.

The SEP’s first and last article that barely criticized Guneratne’s politics was based on a public speech he gave at a Colombo meeting in April 2014 as the leader of the SLVP. The SEP leadership wrote in the Sinhala section of the World Socialist Web Site (WSWS) as follows:

‘Gunarathna said in his speech: “There is a question about capitalism and who are the capitalists in Sri Lanka. In traditional left-wing parlance, it is the capitalists who are helping me at this time [of course]”. Gunarathne got an opportunity to work with a Sri Lankan financial capitalist, Tiran Alas. “He’s dressed and eats like a regular man. A BMW car is parked outside. But his driver is inside that car with AC on and he is having fun. In the old left language, the worker is the one who has fun with the AC on. We need to identify what capitalism really is in Sri Lanka. This system is really maintained by the oppressed.”

The essence of these statements is that there is no class that can be identified as a working class: it is the “oppressed” who maintain the capitalist system.’

The article further explains as follows:

“Gunarathne burns with hatred for modern Marxism, Trotskyism. The reason for this is that only the Trotskyist International Committee of the Fourth International (ICF) and its Socialist Equality Parties strongly defend orthodox Marxist concepts and principles, including the revolutionary potential of the working class. All other so-called leftist organizations abandoned even the pretense of having any concern for Marxism and the working class and quickly switched to the camp of the bourgeoisie with the collapse of the Soviet Union in 1991.

Gunarathne expressed his hatred thus: “Trotskyism is over today. My point is that Trotskyism is no longer a worldview for analyzing global capitalism. Trotskyism always insists on objective reality. But the problem with globalization is self-centeredness.”

The person issuing these foolish statements is ignorant not only of Trotskyism, but also of the serious analysis by the ICFI of the globalization of production.

Gunarathne is one representative of the middle class social strata absorbed by the reactionary ideologies unleashed with the globalization of capitalist production. It is not surprising that neither he nor anyone who spoke in that assembly talked about the “objective reality” – that is, the contradictions of capitalism in globalization that characterize today’s world politics, and that it is moving towards collapse and the threat of a third world war that could wipe out humanity with nuclear power. The rally’s speakers demonstrated their commitment to imperialism by spreading skepticism about the revolutionary potential of the working class and Marxism.”

The meeting referred to in the SEP article is part of a series of meetings organized by the pseudo-left Frontline Socialist Party (FSP) for a “ Dialogue of Lefts”. Wije Dias, the General Secretary of SEP, in November 2013, wrote an open letter addressed to the FSP rejecting an invitation received to participate in the said discussion.

Dias stated as follows:

“[T]he purpose of the proposed meeting is to lay the foundations for a regroupment of an array of bourgeois and petty-bourgeois organizations. Such a regroupment, were it to be realized, would result in the creation of yet another political trap for the working class. The Socialist Equality Party, which for more than 45 years has defended Trotskyist principles and fought tirelessly for the political independence of the working class, has no intention of lending credibility to the sort of reactionary regroupment that you are seeking to implement. Therefore, the Socialist Equality Party emphatically rejects your invitation.”

The party that fought so tirelessly “for the political independence of the working class” was supposed to wage a determined fight against the developing pseudo-left tendencies, as resolved by the ICFI. However, despite the growing influence of the postmodernist tendency among youth, spearheaded by the X-Group, the SEP leadership stubbornly neglected this reactionary movement, and not a single article was published “exposing” this tendency. The party leadership’s approach toward the politics of the VP and SP is the same. This omission largely paved the way for the betrayal of at least two generations of youth, intellectuals, and politically conscious advanced sections of the working class, leading to disorientation and demoralization, and driving them away from the Marxist revolutionary program advanced solely by the ICFI.

In deciding to accept Gunarathne’s invitation, it is clear that the party leadership decided to gag themselves, face to face with their class enemy, over the treacherous and reactionary role played by Guneratne in disorienting a generation of youth and the working class, which he boasts about. Having made no substantial exposure of Gunarathne’s decades-long reactionary politics, and taken no attempt to engage in polemics with the ideas of his tendency—which is the mark of a revolutionary party, as James P. Cannon once said—the party leadership had no guts to reject Gunarathne’s invitation. During the interview, Wijesiriwardene referred to the post-1991 tendencies that rejected Marxism as a “metanarrative,” advocated pluralism in epistemology, and used empiricist logic, which contributed to the erosion of “socialist culture,” but carefully avoided pointing fingers at Gunarathne, who has been one of the main culprits for this political crime.

The SEP opportunist leadership was well aware that Gunarathne, being an enemy of the working class and its struggles, would be careful not to raise the most destabilizing questions for the SEP leadership: Why was your party not able to exert at least a substantial influence in the mass struggles of 2022, let alone provide the necessary leadership for it? Why was your party not well received, even with your revolutionary program? Why did the membership of your party not grow, even during these unprecedented struggles? Challenged by these questions, the SEP leadership could not simply blame the FSP or other groups for strangling the mass struggle and channeling it toward parliamentarianism. In fact, Gunarathne had proposed such a betrayal of the struggle as early as late April 2022.

This mutual understanding marked the culmination of a shameful cohabitation. These questions, which would place the SEP leadership in trouble, have already been answered by the great leaders of our movement:

“During a revolution, i.e. when events move swiftly, a weak party can quickly grow into a mighty one provided it lucidly understands the course of the revolution and possesses staunch cadres that do not become intoxicated with phrases and are not terrorized by persecution. But such a party must be available prior to the revolution inasmuch as the process of educating the cadres requires a considerable period of time and the revolution does not afford this time”. (L.Trotsky, The Class, the Party and the Leadership, 1940).

The SEP leaders seem uninterested in finding out why Gunarathne, a class enemy and SP leader, invited them to the interview despite all his hostility to Trotskyism and the SEP, as identified in the article by the SEP. But Gunarathne knows that the tacit agreement entered into with the SEP leadership serves his ends by providing him with an opportunity to strengthen his fake left cover. In a world situation where bourgeois pundits who declared the “end of history” in the early 1990s had to admit, in the backdrop of the 2008 Great Crash, that they were wrong and that history is still ticking, and ushered in an epoch of unending war, social counter-revolution, the danger of fascism, and a resurgence of global class struggles showing a lurch toward the left by the masses around the world—which trend was demonstrated in Sri Lanka in 2022—Gunarathne and the like are gravely seeking this left camouflage to set further political traps.

During the interview, the leaders referred to a number of social problems the Sri Lankan population faces, including the effects of austerity measures and poverty. However, significantly, the leaders failed to mention the existence of the Tamil national question. This is not an accident.

While there is reference to the onslaught on democratic rights, the growing threat of world war, and the country being drawn toward the vortex of an imperialism-led war against China, the Tamil national question is not mentioned even in the SEP election statement of August 16, published on WSWS. In explaining the socialist revolutionary program to uphold what was ambiguously referred to as the “National Democratic Right of Tamils” during the first public meeting held in Colombo on August 16 as part of the election campaign, Wijesiriwardene was careful not to identify it as the eradication of national oppression, which is the essential progressive content of “self-determination.”

The SEP leadership virtually marked the end of the Tamil national question on May 18, 2009, when former president Mahinda Rajapaksha militarily crushed the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), epitomizing their gradual subjugation of the party to the pressure of Sinhala chauvinism, diluting the concrete, practical struggle to mobilize the industrial force of the Tamil, Sinhala, and Muslim working class around transitional demands (such as the release of all Tamil political prisoners, unconditional withdrawal of the invading Sinhala military from the North and East, and full reparations and compensation for the devastated families) under the perspective of a United Socialist States of Sri Lanka and Eelam (USSLE), with the support of and as part of the struggle of the international working class. When questioned at a recent press conference about what is referred to by the word “Eelam” in the SEP’s perspective of a USSLE, Wijesiriwardene miserably failed to mention that it represented the SEP’s recognition of Tamil national oppression as a fact and those people’s right to be free from it, which could only be realized by the working class fighting unitedly across ethnic lines for such a socialist perspective.

We consider it apt to conclude this critique with the following observation by Trotsky on the failures of the leadership of the Comintern and KPD to resolve the crisis of revolutionary leadership in “German October” of 1923:

“The periods of the maximum sharpening of a revolutionary crisis are by their very nature transitory. The incongruity between a revolutionary leadership (hesitation, vacillation, temporizing in the face of the furious assault of the bourgeoisie) and the objective tasks, can lead in the course of a few weeks and even days to a catastrophe and to a loss of what took years of work to prepare…By the time the leadership succeeds in accommodating itself to the situation, the latter has already changed; the masses are in retreat and the relationship of forces worsens abruptly.” L.Trotsky, The Third International After Lenin (Pioneer Publishers, 1957, p97-98)

SEP marks the culmination of its long-time renunciation of the struggle against a virulent anti-Marxist tendency in Sri Lanka Read More »

පලස්තීන ප්‍රශ්නයට අධිරාජ්‍යවාදයේ “අවසාන විසඳුම”

Democratic Rights, Far Right, Fascism, politics, War, World War / April 3, 2024

මෙහි පලවන්නේ 2024 මාර්තු 18 දින ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ (ලෝසවෙඅ) පල වූ ‘Imperialism’s “final solution” to the Palestinian question” යන සිරසින් යුතු ලෝසවෙඅ කර්තෘ මන්ඩල ප්‍රකාශයේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

රෆා වෙත එල්ල වන ප්‍රහාරය ගැන සාකච්ඡා කිරීම, ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු විසින් වොෂින්ටනයට “නිලධාරී කන්ඩායමක්” එවීමට එකඟ වී ඇති බවට ධවල මන්දිරය විසින් සඳුදා ප්‍රකාශ කිරීම මගින් එජ අධිරාජ්‍යවාදය පලස්තීනුවන්ට එරෙහි ජන සංහාරයේ සෘජු කොටස්කරුවෙකු බව යලිත් ඔප්පු කරයි. ඇසෝසියේටඩ් ප්‍රෙස් වාර්තා කලේ මෙම රැස්වීම ඉදිරි දිනවලදී පැවැත්වෙන අතර ඊට “හමුදා, බුද්ධි අංශ සහ මානුෂීය විශේෂඥයින්” ඇතුලත් වන බවයි. එම කරුන, මෙම සාකච්ඡාවට ලක්වනු ඇත්තේ රෆා හි සිරවී සිටින මිලියන 1.5ක පලස්තීනුවන් මත ලේ වැකි ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන්නේ කෙසේද යන්න පිලිබඳව බවට නොවරදින සලකුනක් වේ.

රැස්වීම පිලිබඳ පුවත පැමිනියේ, කුමන මට්ටමේ ජාත්‍යන්තර පීඩනයක් එල්ල කලත්, ගාසා තීරයේ පලස්තීනුවන්ට ඉතිරිව ඇති අවසාන රැකවරනස්ථානයට පහර දීමෙන් තම ෆැසිස්ට්මය ආන්ඩුව වලකින්නේ නැති බවට, ඊශ්‍රායල යුද කැබිනට් රැස්වීමකදී නෙතන්යාහු ප්‍රතිඥා දීමෙන් දිනකට පසුවය. “අපි රෆා හි ක්‍රියාත්මක වන්නෙමු, මෙයට සති කිහිපයක් ගතවනු ඇත, එමෙන්ම එය සිදුවනු ඇත” නෙතන්යාහු පැවසීය. “ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, ජනාධිපති ජෝ බයිඩන් සඳුදා නෙතන්යාහු සමඟ කතා කලේ ඊශ්‍රායලයට ඔහුගේ පරිපාලනයේ සහයෝගය යලි තහවුරු කිරීමට ය.

නෙතන්යාහුගේ ම්ලේච්ඡ අභිප්‍රායන් අවධාරනය කරමින්, ජන සංහාරය දියත් කරන තෙක් ගාසා තීරයේ විශාලතම වෛද්‍ය මධ්‍යස්ථානය වූ අල්-ෂිෆා රෝහල වෙත, සදුදා ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදා (IDF) විසින් ම්ලේච්ඡ කඩා වැදීමක් සිදු කරන ලදී. මෙම ගොඩනැගිල්ලට කඩා වැදීමෙන් දුසිම් ගනනක් මිය ගිය අතර අවම වශයෙන් 200 ක පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත.

වොෂින්ටනයේ අධිරාජ්‍යවාදී යුද අපරාධකරුවන් ඔවුන්ගේ ෆැසිස්ට් ඊශ්‍රායල සහචරයින් සමඟ අසුන්ගෙන රෆාහි විනාශය ගැන සාකච්ඡා කරනු ඇත්තේ, ගසා තීරයේ පුලුල් බිම් කඩවල් හරහා ව්‍යසනකාරී සාගතයක් මතුවීම මධ්‍යයේ ය. සඳුදා නිකුත් කරන ලද එක්සත් ජාතීන්ගේ නියෝජිතායතන සහ ආධාර සංවිධාන දුසිමක් විසින් නිෂ්පාදනය කරන ලද ඒකාබද්ධ ආහාර සුරක්ෂිතතා අදියර වර්ගීකරන වාර්තාවක් සොයාගත්තේ උතුරු ගාසා තීරයේ ඉතිරිව සිටින සියලුම පදිංචිකරුවන්ගෙන් සියයට 70ක් “ව්‍යසනකාරී” කුසගින්නෙන් පෙලෙන බවත් දුර්භීක්ෂය “වහා සිදුවෙන්නට යන” බවත්ය. මේ මොහොතේ සිට මැයි දක්වා ඕනෑම වේලාවක, උතුරේ දුර්භීක්ෂය ඇතිවිය හැකි බවත්, රෆා (Rafah) වෙත එල්ල කරන ප්‍රහාරයක් දකුනටද දුර්භීක්ෂය ගෙන එනු ඇති බවත් වාර්තාව අනතුරු ඇඟවීය.

“අද ලෝකයේ සාගතයට මුහුන දෙන විශාලතම මිනිසුන් සංඛ්‍යාව මෙයයි,” වාර්තාව ප්‍රකාශ කලේය. දුර්භීක්ෂය යනු, ජනගහනයෙන් සියයට 20ක් අධික ආහාර හිඟයකින් පෙලෙන, දරුවන්ගෙන් සියයට 30ක් උග්‍ර මන්දපෝෂනයෙන් පෙලෙන, වැඩිහිටියන් 10,000කින් දෙදෙනෙකු කුසගින්නෙන් දිනකට මියයන තත්වය සේ අර්ථ දක්වා ඇත.

අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන් මෙම මානුෂීය ව්‍යසනය ගැන නිකම්ම උදාසීන වනවා පමනක් නොවේ; ඔවුන් එය යථාවත් බවට පත් කලවුන්ය. ගාසා තීරයේ යටිතල පහසුකම් ක්‍රමානුකූලව විනාශ කිරීම සහ එහි ජනගහනයෙන් සියයට 80ක් බලහත්කාරයෙන් අවතැන් කිරීම සිදු කර ඇත්තේ වොෂින්ටනයේ සිට ටෙල් අවිව් වෙත දශක ගනනාවක් තිස්සේ ගලා ආ ඩොලර් බිලියන 3කට අධික වාර්ෂික ආධාර වලට මත්තෙන්, එක්සත් ජනපදය හා එහි යුරෝපීය සහචරයින් විසින් සපයන ලද ආයුධ මගිනි. ආහාර, වෛද්‍ය සැපයුම්, විදුලිය, ජලය සහ ඉන්ධන හිතාමතාම අවහිර කිරීම දැඩි ලෙස බලාත්මක කර කලේ, කලාපයේ අධිරාජ්‍යවාදයට සමීපතම බැඳීම් ඇති පාලන තන්ත්‍ර දෙක වන ඊශ්‍රායලය සහ ඊජිප්තුව විසිනි. පසුගිය ඉරිදා යුරෝපීය සංගමය, ඊජිප්තු විප්ලවයේ ඝාතකයා සහ ගාසාවේ පලස්තීනුවන්ගේ සාගතයේ හවුල්කරුවා වන ඊජිප්තු ආඥාදායක අබ්දෙල් ෆටා අල්-සිසි සමඟ දේශසීමා ආරක්ෂාව ශක්තිමත් කිරීමට සහ ආර්ථික ආයෝජන පුලුල් කිරීමට යුරෝ බිලියන 7 ක ගිවිසුමක් සමාප්ත කලේය.

අනාරක්ෂිත පිරිමින්, කාන්තාවන් සහ ලමුන් සමූල ඝාතනය කිරීම ආරම්භයේ සිටම ඊශ්‍රායලය විසින් විවෘතව ප්‍රකාශ කරන ලද ප්‍රතිපත්තියක් විය. ප්‍රහාරයේ මුල් දිනවල, ආරක්ෂක අමාත්‍ය යොආව් ගැලන්ට් , පලස්තීනුවන් “මිනිස් සතුන්” ලෙස විස්තර කල අතර , ඊට තර්ජනාත්මක එකතු කලේ ඊශ්‍රායලය ඒ අනුව ක්‍රියා කරන බවයි. නෙතන්යාහු ඇතුලු බොහෝ ජ්‍යෙෂ්ඨ රාජ්‍ය නිලධාරීන් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේඅවසාන ඉලක්කය, ගාසා තීරයේ පදිංචිකරුවන් ඝාතනය කිරීම හෝ බලහත්කාරයෙන් නෙරපා හැරීම හරහා එය ජනහරනය කිරීම බවයි. නොවැම්බරයේදී, ඊශ්‍රායලයේ ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ හිටපු ප්‍රධානියා වූ ගිඕරා අයිලන්ඩ් විසින් සාගින්න සහ රෝග යුද අවි ලෙස භාවිතා කිරීම සඳහා වූ ඉල්ලීමක් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. “ගාසා තීරයේ මානුෂීය ව්‍යසනයක් සහ දරුනු වසංගත ගැන ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව අපට අනතුරු අඟවයි. එය කොතරම් දුෂ්කර වුවත් අප මෙයින් පසුබට නොවිය යුතුය. අවසානයේ , දකුනු ගාසා තීරයේ දරුනු වසංගත මගින් ජයග්‍රහනය වඩාත් සමීප කර IDF සොල්දාදුවන් අතර ජීවිත හානි අවම කරනු ඇත, ”ඔහු ලිවීය.

මෙවැනි අසීමිත ම්ලේච්ඡත්වය නැවැත්වීම සඳහා ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදයට ක්‍රියා කල හැකි යැයි සිතන අය තමන්වම රවටා ගනිමින් සිටිති. ඉවක්බවක් නොමැතිව සිදු කරන බෝම්බ ප්‍රහාර හරහා සිවිල් වැසියන් සමූල ඝාතනය කිරීම සහ මිනිස් ජීවිතයට අත්‍යවශ්‍ය මූලික අවශ්‍යතා අත්හිටුවීමෙන් ඔවුන් සාගතයට ලක් කිරීම, සියොන්වාදී පාලන තන්ත්‍රයේ බංකොලොත්භාවයේ සහ දශක ගනනාවක් තිස්සේ පලස්තීන භූමි ප්‍රදේශය නීතිවිරෝධී ලෙස අත්පත් කර ගැනීමේ නිෂ්පාදන පමනක් නොවේ. මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි එවන් අපරාධ පැන නගින්නේ දශක තුනකට අධික කාලයක් තිස්සේ, එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදී නායකත්වයෙන් යුත් අඛන්ඩ ආක්‍රමනකාරී යුද්ධ මගින් වොෂින්ටනය, සමස්ත සමාජයන්ම මිලිටරි බලය අනුකම්පා විරහිතව යොදා කුඩු පට්ටම් කිරීමෙන් එහි වේගවත් ආර්ථික පරිහානිය සමනය කිරීමට ගත් උත්සාහයේදීය.

පසුගිය දශක තුනහමාරක කාලය තුල ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදය විසින් සිදු කරන ලද ම්ලේච්ඡ අපරාධ ලේඛනගත කිරීමට නොහැකි තරම් විශාලය. පලමු ගල්ෆ් යුද්ධයේදී ඉරාක සිවිල් වැසියන් සහ දුර්වල ලෙස සන්නද්ධ අනිවාර්ය ලෙස බඳවාගත් හමුදා සෙබලුන්ගේ (conscript soldiers) රුධිර ස්නානයේ සිට, 1999 දී යුගෝස්ලාවියාවට එරෙහි නේටෝවේ ම්ලේච්ඡ ගුවන් යුද්ධය දක්වාද, 2001 සිට ඇෆ්ගනිස්ථානයේ නව යටත් විජිත ආක්‍රමනය, 2003 දී ඉරාකය නීති විරෝධී ආක්‍රමනය කිරීම, 2011 දී නේටෝව විසින් ලිබියාව විනාශ කිරීම, සහ 2014 දී සිරියාවේ ලේ වැකි මැදිහත්වීම, ලෙස ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදයට ලොව පුරා දරිද්‍රතාවයට පත් සහ පීඩිත ජනයා ම්ලේච්ඡත්වයට පත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් අසමසම වාර්තාවක් ඇත. මෙම මෙහෙයුම් බොහොමයක ප්‍රමුඛ කාර්යභාරයක් ඉටු කල ජනාධිපති බයිඩන්, රෆා (Rafah) ප්‍රහාරය පිලිබඳ සාකච්ඡා අධීක්ෂනය කරනු ඇත.

ලෝකය නැවත බෙදීමක යෙදී සිටින මහා බලවතුන් අතර වර්ධනය වෙමින් පවතින තුන්වන ලෝක යුද්ධයත් සමඟ මෙම ම්ලේච්ඡත්වය දැන් නව අදියරකට පැමින තිබේ. රුසියාවේ අමුද්‍රව්‍ය සහ යුරේසියානු භූ ස්කන්ධය මත තම ආධිපත්‍යය තහවුරු කර ගැනීම සඳහා යුක්‍රේනියානුවන් මිලියන භාගයකට වඩා කැමැත්තෙන්ම බිලි දී ඇති එක්සත් ජනපද හා යුරෝපීය අධිරාජ්‍යවාදීන්, යුක්‍රේනයේ රුසියාවට එරෙහිව යුද්ධයක් දියත් කර තිබේ. ඔවුන් රුසියාව සමඟ යුද්ධය තීව්‍ර කරමින් චීනය සමඟ යුද්ධයට සූදානම් වෙමින් සිටින්නේ පෘථිවියේ මානව ශිෂ්ටාචාරයේ අවසානය සනිටුහන් කරන න්‍යෂ්ටික අග්නි ජාලාවක් අවුලුවාලීමේ අවදානම මැද ය. එක්සත් ජනපද පාලක පන්තිය තම කලාපීය ආධිපත්‍යයට බාධාවක් ලෙස සලකන ඉරානයට මුහුන දීම සඳහා, කලාපීය වශයෙන් මැද පෙරදිග පුරා ගැටුම තීව්‍ර කිරීම සඳහා වේදිකාව සකසා ගැනීමට පලස්තීනුවන්ට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ ජන සංහාරය ද වොෂින්ටනය විසින් ග්‍රහනය කර ගෙන ඇත.

බැලූ බැල්මට උමතු ලෙස පෙනෙන මෙම පිලිවෙත් මුල් බැස ඇත්තේ අර්බුද-ග්‍රස්ත ධනවාදයේ ප්‍රතිවිරෝධතා තුල වන අතර එයට ලෝක යුද්ධයේ ක්‍රියාමාර්ගය හැර අධිරාජ්‍යවාදීන්ට වෙනත් පිලිතුරක් නැත. 20 වන ශතවර්ෂයේ නාසි පාලනය යටතේ ජර්මානු අධිරාජ්‍යවාදය තම ආර්ථික හා භූ මූලෝපායික අභිලාෂයන් ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා යුරෝපීය යුදෙව්වන් සමූලඝාතනය කිරීම අවශ්‍ය බව දුටුවා සේම, පලස්තීන ප්‍රශ්නයට “අවසාන විසඳුම” අවශ්‍ය බව ඇමරිකානු සහ යුරෝපීය අධිරාජ්‍යවාදය 21 ශත වර්ෂයේ දී නිගමනය කර ඇත.

ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය එහි අලුත් අවුරුදු ප්‍රකාශයේ පැහැදිලි කර ඇති පරිදි:

ගාසා ජන සංහාරය අසමසම කථාංගයක් නොවේ, එය වඩාත් හොඳින් වටහා ගත හැක්කේ ඊශ්‍රායල-පලස්තීන ගැටුමට සම්බන්ධ සුවිශේෂිත තත්වයන් සහ සියොන්වාදී ව්‍යාපෘතියේ සහජයෙන්ම ප්‍රතිගාමී ස්වභාවයේ සහ එහි වාර්ගික සහ විජාතික භීතික-ජාතිකවාදී දෘෂ්ටිවාදයේ නිෂ්පාදනයක් ලෙස ය. අවසාන සාධකය, ඇත්ත වශයෙන්ම, ඊශ්‍රායල පාලන තන්ත්‍රයේ ක්‍රියාවන්හි සැලකිය යුතු කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. එහෙත් එහි අධිරාජ්‍යවාදී මූල්‍යධාර සැපයුම්කරුවන්ගේ සහ ආයුධ සැපයුම්කරුවන්ගේ පූර්න සහයෝගය ඇතිව සිදු කරන වත්මන් යුද්ධයේ අසීමිත රුදුරු බව තේරුම් ගත හැක්කේ සහ පැහැදිලි කල හැක්කේ ලෝක අධිරාජ්‍යවාදී හා ජාතික රාජ්‍ය පද්ධතියේ බිඳවැටීමේ සන්දර්භය තුල පමනි.

අධිරාජ්‍යවාදී ම්ලේච්ඡත්වය නිපදවන එම අර්බුදයම එය පෙරලා දැමීමේ කොන්දේසි ද නිර්මානය කරයි. කප්පාදු පිලිවෙත් වලට එරෙහිව කම්කරුවන්ගේ අරගල සහ ඔවුන්ගේ ජීවන තත්වයන්ට එල්ල කරන ප්‍රහාර සියලු ප්‍රධාන අධිරාජ්‍යවාදී මධ්‍යස්ථාන තුල තීව්‍ර වන තතු තුල ගාසා ජන සංහාරයට එරෙහි මහජන විරෝධතා ලොව පුරා පැතිර ගොස් ඇත.

කම්කරු පන්තිය ඉදිරියේ ඇති හදිසි කර්තව්‍යය වන්නේ ගාසා ජන සංහාරයට එරෙහි අරගලය අධිරාජ්‍යවාදී යුද්ධයට එරෙහි අරගලය බව හඳුනා ගැනීමයි. 20 වැනි සියවසේ මුල් දශක හතරෙන් පසුව නොදුටු ආකාරයේ ම්ලේච්ඡත්වයට සහ අවනීතියට පාලක පන්තිය හැරී ගැනිම සඳහා පිලිතුරු දිය හැක්කේ සමාජවාදී හා ජාත්‍යන්තරවාදී ඉදිරිදර්ශනයක පදනම මත පමනි. මෑත මාසවල ලොව පුරා ජන සංහාරයට එරෙහිව විරෝධතා දැක්වූ මිලියන සංඛ්‍යාත කම්කරුවන් හා තරුනයින් ලෝක සමාජවාදී විප්ලවයේ වැඩපිලිවෙල යටතේ ධනේශ්වර ම්ලේච්ඡත්වයට විරුද්ධ විය යුතුය. ගාසා තීරයේ දැනටමත් දිග හැරෙමින් පවතින මානව ව්‍යසනය නැවැත්වීමට ඇති එකම මාර්ගය මෙයයි.

පලස්තීන ප්‍රශ්නයට අධිරාජ්‍යවාදයේ “අවසාන විසඳුම” Read More »

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism

class struggles, Democratic Rights, english, Events, Far Right, Fascism, lead article, News, politics, War, World War / March 6, 2024

By the Executive Committee of the CACPS and the Editorial Board of theSocialist.LK

“The death toll in Gaza is staggering. More than 30,000 Palestinians have reportedly been killed in just 150 days; 5% of the population is dead, injured or missing. It is impossible to adequately describe the suffering in Gaza”

Philippe Lazzarini, Head of UNRWA (Tweet on X on February 5, 2024)

Colombo Action Committee for People’s Struggles (CACPS) and theSocialist.LK yesterday (05) launched a public online Petition titled “Stop Gaza Genocide Now! No to Zionism! No to Imperialism!”. The significance of this political act to mobilize the working class, in Sri Lanka, South Asia and internationally, and all those who want to stop the massacre in Gaza, is expressed by the statement of Lazzarini, quoted above.

The Petition calls upon masses to reject the reactionary appeals to imperialist warmongers to stop the massacre. “Crisis ridden, these powers are planning a war with China, and are waging a war against Russia in Ukraine, as part of a global nuclear war that would entail Iran, the Middle East and the rest of the world. In these imperialist centers too, the war abroad has brought social counter-revolution at home,” Petition states.

Pointing out the necessary relationship between war on the one hand, and debt and austerity on the other, over billions of people around the world, the Petition states, “Manifestation of the hold of imperialism takes different forms: it may be war, it may be debt and austerity. Therefore, there is no fight against debt and austerity without a fight against war, and vice versa.”

It calls upon mass solidarity with the Palestinian people and to fight till their demands are met. These demands are expressed in the slogans the Petition fights for. These include, Stop Gaza Genocide Now! No to imperialist Barbarism! Punish War Criminals!

Refuting the imperialist political trap of the two-state solution, it calls upon to fight for a socialist programme to build a Jew-Arab Unified Socialist State, which would be part of a Federation of Socialist Unified States of the Middle East and the World.

In the backdrop of traditional working class organizations, the trade unions and their pseudo-left bckers, being lined up with imperialism and the capitalist state of austerity and international finance capital, the CACPS and theSocialist.LK call upon working class of Sri Lanka, united with the Israeli and US working people, to “unleash our enourmous power to fight for political power, independent of the State-Company-Trade Union alliance, to call general strikes, to stop war funding and military aid, and stop the Genocide and the world war.”

This Petition was launched as part of the wider campaign by the CACPS and theSocialist.LK against the long oppression of Palestinian people by the imperialist-backed Zionist Israel.

We invite fellow workers and our readers to sign the Petition today, share it widely and fight to stop the Gaza Genocide Now and halt to the impending neuclear war.

Copy the Petition Link here:

https://www.change.org/Stop-Gaza-Genocide

Stop-Gaza-Genocide Petition calls on working people of Sri Lanka and internationaly to fight Zionism and Imperialism Read More »

පලස්තීනු වාර්ගිකව ශුද්ධ කිරීම අඛණ්ඩව සිදු කෙරෙන අතර ඊශ්‍රායලය ලෙබනනය සමඟ සටන් උත්සන්න කරයි

Democratic Rights, Far Right, Fascism, politics, War, World War / January 13, 2024

තෝමස් ස්ක්‍රිප්ස් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 නොවැම්බර් 20 දින පල වූ ‘As Israel escalates fighting with Lebanon, as ethnic cleansing of Palestinians continues’ යන තෝමස් ස්ක්‍රිප්ස් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදණ්ඩ විසිනි.

කලාපය [මැද පෙරදිග] තුල පුලුල් යුද්ධයක් සඳහා නෙතන්යාහු ආන්ඩුව බලපෑම් කරන අතරතුර , සති අන්තය පුරා සහ සඳුදා දක්වාමත්, ඊශ්‍රායල-ලෙබනන දේශසීමාව හරහා දරුණු වෙඩි හුවමාරුවක් සිදු විය.

“ඊශ්‍රායල-ලෙබනන දේශසීමාවේ වර්ධනය වෙමින් පවත්නා යුද උත්සන්න වීම විශාල යුද්ධයක අවදානම ගෙන එයි” යන මාතෘකාවෙන් යුත් ලිපියක වොෂින්ටන් පෝස්ට් මෙසේ සටහන් කරයි:

“ඊශ්‍රායල ජෙට් යානා, දේශසීමාවේ සිට සැතපුම් 12 ක් උතුරින් – එනම්, එකට එක කිරීම් වශයෙන් කෙරෙන වෙඩි තැබීම් ලෙස දෙපාර්ශවය විසින් භාර ගැනෙන සාම්ප්‍රදායික කලාපයට ඉතා ඔබ්බෙහි – පිහිටි නබාතීහ් නම් ලෙබනන් නගරයේ ඇලුමිනියම් කම්හලකට පහර දෙන අයුරු සෙනසුරාදා දැක ගත හැකි විය.”

“දෙපාර්ශ්වයම මාරාන්තික ආයුධ භාවිතා කිරීමට පටන් ගෙන ඇති” බව ලිපිය සඳහන් කරයි, ඊශ්‍රායලය “දැන් හිස්බුල්ලා ඉලක්ක වෙත ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සඳහා නිතිපතා ප්‍රහාරක ජෙට් යානා යවයි; හිස්බුල්ලා සංවිධානය ඩ්‍රෝන යානා සහ බරින් වැඩි මිසයිල යොදවයි.”

පසුගිය සතියේ ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදා (IDF) ප්‍රකාශක ඩැනියෙල් හගාරි තර්ජනය කරමින් කියා සිටියේ, “මෙම නොසැලකිලිමත්කමේ සහ හමාස්- ISIS හි ආරක්ෂකයා වීමට හිස්බුල්ලා සංවිධානය ගෙන ඇති තීරණයේ පිරිවැය ලෙබනනයේ පුරවැසියන් දරනු ඇති බවත්, උතුරේ ආරක්ෂක තත්ත්වය වෙනස් කිරීම සඳහා IDF මෙහෙයුම් සැලසුම් ඇති” බවත්ය

සඳුදා උදෑසන ඊශ්‍රායලය තවත් ප්‍රකෝපකාරී ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. හිස්බුල්ලා සංවිධානය අරාබි අල්-අරම්ෂේ සහ බරාම් වෙත මෙන්ම බිරානිට් හමුදා කඳවුරට ද එරෙහිව ප්‍රතිප්‍රහාරාත්මකව වෙඩි තැබීය. බැරැක්කවලට දැඩි අලාභහානි සිදුවුවත් තුවාල සිදුවී නැත.

IDF කාලතුවක්කු, හෙලිකොප්ටර්, ප්‍රහාරක ජෙට් සහ ටැංකි සහ හිස්බුල්ලා මිසයිල සහ ඩ්‍රෝන යානා අතර තවදුරටත් වෙඩි හුවමාරු සිදු විය.

ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට ලෙබනනයේ හිස්බුල්ලා සාමාජිකයන් 74ක් ද ඇතුළුව 100කට ආසන්න පිරිසක් ද ඊශ්‍රායලයේ IDF සොල්දාදුවන් හය දෙනෙක් ඇතුළුව නව දෙනෙක් ද මිය ගොස් ඇත.

සිකුරාදා, බ්‍රිතාන්‍යයේ ප්‍රමුඛ විදේශ ප්‍රතිපත්ති බුද්ධි මණ්ඩලය වන චැතම් හවුස් ප්‍රකාශයට පත් කළේ, “ඊශ්‍රායලය හමාස් විනාශ කිරීමට ළං වන තරමට, හිස්බුල්ලා සමඟ යුද්ධයක් සඳහා වැඩි ඉඩක් ඇති” බවයි. එය සඳහන් කලේ, “දේශසීමාව දිගේ ඇති ඊශ්‍රායල හමුදා ස්ථාන වෙත ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සම්බන්ධයෙන් හිස්බුල්ලා සංවිධානයට වඩාත් ආක්‍රමණශීලී ලෙස දඬුවම් කිරීමට අවශ්‍ය, ආරක්ෂක අමාත්‍ය යොආව් ගැලන්ට් ඇතුළු අය ඊශ්‍රායල ආන්ඩුව තුළ සිටිති,” යන්නයි.

මෙම චෝදනාව මෙහෙයවන ගැලන්ට්, හිස්බුල්ලා සංවිධානයට පූර්ව භංග ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීමේ ඔහුගේ අභිලාෂය එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන්ට පැවසීය. එය මේ වන තෙක් ඊශ්‍රායලයේ යුද කැබිනට් මණ්ඩලයේ ඔහුගේ සගයන් විසින් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. එහෙත්, “උතුරේ යුද්ධයක් නොවැළැක්විය හැකි බව විශ්වාස කරන” ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන් අතර ඔහුගේ මතය පුලුල්ව පැතිර පවතී.

පුලුල් යුද්ධයක් සඳහා ඊශ්‍රායලයේ සැලසුම් පිලිගනිමින් ගැලන්ට් ඉරිදා පැවසුවේ, “ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයට එරෙහි සතුරුකමේ සහ ආක්‍රමණශීලීත්වයේ මූලය ඉරානයයි. යුද්ධය බහු පෙරමුණු..” ස්වභාවයක් ගනී යන්නයි.

“ඉරානය, ඉරාකය සිරියාව හා යේමනය තුල ක්‍රියාත්මක වන සිය බළල් අත් ලෙස යොදා ගන්නා මිලීෂියාවන් මඟින් එල්ල කරන ප්‍රහාර තීව්‍ර කිරීමට ක්‍රියා කිරීමේ වර්ධනය වෙමින් පවත්නා ප්‍රවනතාවක් පසුගිය දිනවල ආරක්ෂක සංස්ථාපිතය හඳුනාගෙන ඇත. අප ඒ පිළිබඳව විපරමින් කටයුතු කරමින් සිටින අතර, සුදුසු වේලාවට, සුදුසු ස්ථානයට සහ ඊට සුදුසු ශක්තියෙන් ක්‍රියා කළ යුතු ආකාරය අපි දැන ගන්නෙමු.”

යේමනය කලාපීය යුද්ධයක් පුපුරා යාමේ තවත් විභව ස්ථානයන්ගෙන් එකකි. ඉරිදා ඉරානය සමඟ පෙල ගැසුණු හවුති සටන්කාමීහු රටේ දකුණු වෙරළට ඔබ්බෙන් භාණ්ඩ ප්‍රවාහන නෞකාවක් අල්ලා ගත්හ. ප්‍රකාශක යහියා සාරෙඉ නිවේදනය කළේ යාත්‍රාව “ඊශ්‍රායලයට අයත් වීම” නිසා එය ඉලක්ක කර තිබූ බවය. නමුත්, පසුව වාර්තා වූයේ එය එසේ නොවන බවයි. හවුති හමුදා පවසා ඇත්තේ “රතු මුහුදේ හෝ අපට ළඟා විය හැකි ඕනෑම ස්ථානයක ඊශ්‍රායල් යාත්‍රාවක් ඉලක්ක කිරීමට පසුබට නොවන” බවයි.

ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු “ඉරාන” ප්‍රහාරය ප්‍රකෝපකාරී ලෙස හෙළා දැක ඇත. එක්සත් ජනපද ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලය “ජාත්‍යන්තර නීතිය අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කිරීම” හෙළා දකිමින්, සිය සහචරයින් සමඟ “සුදුසු මීළඟ පියවර” ගන්නා බවට තර්ජනය කළේය.

එක්සත් ජනපදය දැනටමත් කලාපයේ සැලකිය යුතු නාවික හමුදා රඳවා ඇති අතර ඊශ්‍රායලයට එල්ල කරන ලද හූති මිසයිල සහ ඩ්‍රෝන යානා එමඟින් දෙවරක් වැලැක්වූ බව ප්‍රකාශ කරයි.

යුද්ධයේ විෂය පථය පුළුල් වන අතර, ඊශ්‍රායලය විසින් ගාසා තීරයේ පලස්තීනුවන් සමූල ඝාතනය කිරීම සහ වාර්ගිකව ශුද්ධ කිරීම දිගටම කරගෙන යයි. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය විසින් නිකුත් කරන ලද නවතම සංඛ්‍යා ලේඛනවලට අනුව ළමුන් 5,600 කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් සහ කාන්තාවන් 3,550 ක් ඇතුළුව 13,300 ක් මරා දමා ඇත.

රෝහල්, පාසල් සහ සරණගත කඳවුරු වෙත ප්‍රහාර අඛණ්ඩව සිදු වේ, අල් ජසීරා හි හනි මහමුද් මෙම ප්‍රහාරයන් පිළිබදව අදහස් දක්වමින් ,”මෙය මේ දැන් පෙනී යන්නේ ප්‍රවණතාවක් ලෙස ය” යනුවෙන් පැවසීය. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, ඔක්තෝබර් 7 සිට එහි පාසල් ගොඩනැගිලිවල නවාතැන් ගනිමින් සිටියදී පුද්ගලයින් 176 දෙනෙකු ඝාතනය වී ඇති අතර, 800 ක් තුවාල ලබා ඇත.

නවතම අවධානය යොමු වී ඇත්තේ ගාසා තීරයේ උතුරු දෙසින් පිහිටි ඉන්දුනීසියානු රෝහලයි. ඉරිදා රාත්‍රියේ සිට සඳුදා උදෑසන දක්වා වූ ෂෙල් වෙඩි ප්‍රහාරවලින් රෝගීන් ඇතුළු 12 දෙනෙක් මිය ගිය අතර විසි ගණන් තුවාල ලැබූහ. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය අනතුරු ඇඟවූයේ රෝගීන් සහ වෛද්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය ඇතුළු සියගණනක් සිවිල් ජීවිත “ඉන්දුනීසියානු රෝහලට සෘජු හා නැවත නැවතත් බෝම්බ හෙලීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මරණයේ අවදානමට ලක්ව ඇති” බවයි. එහි පරිශ්‍රය යුධ ටැංකි මගින් වටකර ඇති අතර විදුලි ජනන යන්ත්‍රවලට බෝම්බ දැමීමෙන් හානි වීම දැනටමත් එක් විදුලිය ඇනහිටීමකට හේතු වී තිබේ.

ජබාලියා සහ නුසෙයිරාට් සරණාගත කඳවුරුවලට එරෙහිව තවත් ගුවන් ප්‍රහාර එල්ල කරන ලදී.

දැනටමත් ගාසා නගරය සහ උතුරේ වටපිටාව විනාශ කර ඇති ආකාරයටම දකුණු ගාසා තීරයේ ද මරණ හා විනාශයේ ඊට සමාන මට්ටම් ළගා කර ගැනීමට සූදානම් වෙමින් පවතී. පසුගිය සතියේ, IDF විසින් දකුණු ගාසා තීරයේ විශාලතම නගරය වන ඛාන් යුනිස් හි පදිංචිකරුවන්ට පිටත්ව යන ලෙස දන්වනු ලැබ ඇත. උතුරෙන් පලා ආ ජනතාවත් සමග නගරයේ සාමාන්‍ය ජනගහනය මෙන් පස් ගුණයක ප්‍රමාණයක් එනම් ආසන්න වශයෙන් මිලියන 1 ක ජනතාවක් දැනට එහි නවාතැන් ගෙන සිටිති.

දකුනු තීරුවට එරෙහිව දැනටමත් ප්‍රහාර දියත් කර ඇත – දළ වශයෙන් පලස්තීන මරණ වලින් තුනෙන් එකක් මෙම කලාපය තුල සිදු වී ඇත – නමුත් දැන් එය උත්සන්න කිරීමට සූදානම් වේ. ඊශ්‍රායලයේ ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ හිටපු ප්‍රධානී ගිඕරා අයිලන්ඩ්, සැලසුම් කළ මෙහෙයුම් පිළිබඳව රොයිටර් පුවත් සේවයට පැවසුවේ, “බොහෝ විට සිවිල් වැසියන්ට හානි සිදුවනු ඇත. එය අපව ඉදිරියට යාමෙන් වළක්වන්නේ නැත. ” යන්නයි.

සඳුදා උදෑසන ඊශ්‍රායල ගුවන් ප්‍රහාර වලින් ඛාන් යුනිස් හි වයඹ දෙසින් පිහිටි හමාඩ් හි දුසිම් ගනනක් මිය ගිය අතර ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් කාන්තාවන් සහ ළමුන් ය. නගරයට නැගෙනහිරින් පිහිටි බානි සුහයිලා නගරයට වෙනම IDF වැටලීම් සිදු කරන ලදී.

ගාසා තීරයේ ජනගහනයෙන් තුනෙන් දෙකක් දැනටමත් අවතැන් වී ඇත. විශාල සංඛ්‍යාවක් ගාසා තීරයේ කුඩා අවකාශයන් තුළට පිරී ඉතිරී යන බැවින්, මානුෂීය තත්ත්වයන් වඩාත් නරක අතට හැරෙමින් තිබේ. යුරෝ-මෙඩිටරේනියන් හියුමන් රයිට් මොනිටර් (Euro-Mediterranean Human Rights Monitor) සංවිධානයට අනුව, ළමුන්ගෙන් සියයට 90 ක් මන්දපෝෂණය, රක්තහීනතාවය සහ දුර්වල වූ ප්‍රතිශක්තිය වැනි සෞඛ්‍ය ගැටලුවලින් පීඩා විඳිති. IDF විසින් කෘෂිකාර්මික ඉඩම් සහ පරිශ්‍රයන් , පිටි ගබඩා (flour silos), ධීවර බෝට්ටු සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ සහන මධ්‍යස්ථානවලට පහර දෙනු ලැබ ඇති බව එම සංවිධානය වාර්තා කළේය.

නොවැම්බර් 7 වැනිදා සිට එක බේකරියක්වත් ක්‍රියාත්මක වී නොමැත. බේකරි 11ක් විනාශ වී ඇති අතර අනෙක් ඒවාට පිටි, ඉන්ධන සහ විදුලිය හිඟය බල පා ඇත.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, පාචනය රෝගීන් 44,000 ක් සහ උග්‍ර ශ්වසන ආසාදන 70,000 ක් එක්සත් ජාතීන්ගේ නවාතැන් වල ලියාපදිංචි වී ඇත – එය සැබෑ සංඛ්‍යාවෙන් සුළු කොටසකි.

ගාසාවේ පදිංචි රෙනාඩ් අල්-හෙලූ , අල්-මොනිටර් පුවත් සේවය වෙත පැවසුවේ, “එය යුගාවසාන විනාශය වැනිය. අප හෙම්බත් වී ඇත. ජලය, ආහාර නැත. … ගාසාවේ කිසිවක් ඉතිරිව නැත. ඇත්තේ විනාශය, දුක් වේදනා සහ වධහිංසා පමණි.”

IDF සහචරයින් වන ෆැසිස්ට් පදිංචිකරුවන්ගේ සහාය ඇතිව, IDF බටහිර ඉවුරේ ප්‍රහාරය ද උත්සන්න කරමින් සිටී. ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට පලස්තීනුවන් 200ක් පමණ එහි මරා දමා ඇත – මෙම සංඛ්‍යාව එකතු වී ඇත්තේ 2023 වසරේ මීට ඉහත දී මරා දැමූ 250 ටය – ප්‍රචණ්ඩත්වය හෝ මර්දනකාරී සීමා කිරීම් නිසා අවතැන් වූ පිරිස ළමුන් 450ක් ඇතුළුව 1,000කට වැඩි ය; ජන ප්‍රජාවන් හයක් සම්පූර්ණයෙන්ම එම පෙදෙස් අතහැර දමා ඇති අතර, එමගින් මේ වසර තුල එසේ ඉවත් වූ මුළු සංඛ්‍යාව 11 දක්වා වැඩි වී ඇත. පදිංචිකරුවන්ගේ ප්‍රචණ්ඩත්වය දිනකට තුනේ සිට හත දක්වා දෙගුණයකටත් වඩා වැඩි තිබේ.

IDF විසින් මුළු ප්‍රජාවම වටලනු ලැබ ඇත. තුවක්කු එල්ල කර පලස්තීනුවන් බොහෝ දුරට තම නිවෙස්වලට සීමා කරමින්, හෙබ්‍රොන්හි, පලස්තීනුවන් 39,000ක් වෙසෙන සහ ඊශ්‍රායල පදිංචිකරුවන් 900ක් විසින් අල්ලාගෙන සිටින H2 දිස්ත්‍රික්කය, වසර 20ක් තුළ එහි දරුණුතම අගුලු දැමීමට ලක්කර ඇත. රමල්ලා අසල බුඩ්රුස්හි මුස්ලිම් පල්ලියක යාඥා කරමින් සිටි සභාවකට ස්ටන් ග්‍රෙනේඩයක් වීසි කළ සොල්දාදුවෙකුගේ වැඩ තහනම් කරනු ලැබුවේ ප්‍රහාරයේ වීඩියෝ දර්ශන මතුවීමෙන් පසුව පමණි.

සිරකරුවන්ගේ කටයුතු පිළිබඳ පලස්තීන අධිකාරියට අනුව, ඔක්තෝබර් 7 වැනිදා සිට, දළ වශයෙන් 2,800 පලස්තීනුවන් බටහිර ඉවුරේ අත්අඩංගුවට ගෙන ඇති අතර, ළමයින් 300 ක් සහ කාන්තාවන් 72 ක් ඇතුළුව අත්අඩංගුවේ සිටින මුළු සංඛ්‍යාව 7,800 දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත. මෑත සතිවල අත්අඩංගුවේ සිටියදී අවම වශයෙන් හතර දෙනෙකු මිය ගොස් ඇති අතර සිය ගණනක් වධහිංසා පැමිණවීම් පිළිබඳ වෛද්‍ය සාක්ෂි දරන බව සංවිධානය වාර්තා කරයි

හෙබ්‍රොන් හි වෙස්මුහුණු පැලැදි IDF සොල්දාදුවන් විසින් අත්අඩංගුවට ගැනීමක් සිදු කරද්දී, පලස්තීන ජාතිකයෙකුට ඔහුගේ පවුලේ අය ඉදිරියේ ඔවුන්ගේ රයිෆල්වලින් පහර දෙමින් හා ඒ අතරතුර එය TikTok හි එසැන විකාශනය කළ ආකාරය පෙන්නුම් කරන, මෙම මස මුලදී පල වූ වීඩියෝවක් රොයිටර් විසින් සත්‍යාපනය කර ඇත.

හමුදා වැටලීම් උත්සන්න වෙමින් පවතී . සෙනසුරාදා,දෙවන ඉන්ටිෆාඩාවෙන් පසු පළමු වතාවට ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරක ගුවන් යානයක් නාබ්ලුස් හි ඉලක්කයකට පහර දුන් අතර, ඉන් පුද්ගලයින් පස් දෙනෙක් මිය ගියෝය.

පලස්තීනු වාර්ගිකව ශුද්ධ කිරීම අඛණ්ඩව සිදු කෙරෙන අතර ඊශ්‍රායලය ලෙබනනය සමඟ සටන් උත්සන්න කරයි Read More »

අල්-ෂිෆා රෝහලේ “ආඥා මධ්‍යස්ථානය” පිළිබඳ එක්සත් ජනපද, ඊශ්‍රායල බොරුව බිඳ වැටේ

Democratic Rights, Far Right, Fascism, politics, War / January 9, 2024

ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 නොවැම්බර් 19 දින පල වූ ‘US, Israeli lies about “command center” at Al-Shifa hospital fall apart ‘ යන ආන්ඩ්‍රේ ඩේමන් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

ගාසා තීරයේ විශාලතම රෝහල වන අල්-ෂිෆා රෝහල මිලිටරි අණදෙන මධ්‍යස්ථානයක් බවට වූ කියාපෑම, දරුණු යුද අපරාධ මාලාවක් මඟින් දුසිම් ගනන් ජනයා ඝාතනය කරමින් ද, තුවාලකරුවන් ඇතුළුවීම හෝ පිටවී යාම වලකා ලමින් ද, රෝහලට එල්ල කළ නිර්දය බෝම්බ හෙලීම සාධාරණීකරණය කිරීමට සති ගණනාවක් තිස්සේ ම ඊශ්‍රායලය භාවිතා කළේය.

රෝහල තුළ ප්‍රාණ ඇපකරුවන් නොමැති බව පිළිගනිමින් ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු බ්‍රහස්පතින්දා ප්‍රකාශ කළේ, “ඔවුන් [ප්‍රාණ ඇපකරුවන්] ෂිෆා රෝහලේ රඳවා ඇති බවට අපට ප්‍රබල ඇඟවීම් තිබුණි. ඔවුන් [එහි] සිටියා නම්, ඔවුන් මුදා ගනු ඇත” යන්නයි.

The Shifa Hospital is not only the largest hospital in Gaza but it also acts as the main headquarters for Hamas’ terrorist activity.

Terrorism does not belong in a hospital and the IDF will operate to uncover any terrorist infrastructure. pic.twitter.com/Ybpln5xQb2
— Israel Defense Forces (@IDF) October 27, 2023

( ට්විටර් පණිවිඩය)

ඔක්තෝම්බර් 27 දා, X හි පළ කරන ලද ලිපියක, ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදාව (IDF) ප්‍රකාශ කළේ අල් ෂිෆා රෝහල “හමාස්වරුන්ගේ ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාකාරකම්වල ප්‍රධාන මූලස්ථානය ලෙස ක්‍රියා කරන” බවයි. පෝස්ටුව සමඟ රෝහලට යටින් මීටර් සිය ගණනක් පුරා විහිදුණු විශාල සංකීර්ණ ඉදිකිරීමක් පෙන්වන සජීවිකරණයක් ද විය. ඊශ්‍රායලයේ ප්‍රකාශයන් ධවල මන්දිරයේ, පෙන්ටගනයේ සහ රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් විසින් කිහිප වතාවක්ම පුනරුච්චාරණය කරන ලදී.

අඟහරුවාදා, ජාතික ආරක්ෂක කවුන්සිලයේ ප්‍රකාශක ජෝන් කර්බි ප්‍රකාශ කළේ, “හමාස් සහ පලස්තීන ඉස්ලාමීය ජිහාඩ් සංවිධාන අල්-ෂිෆා ඇතුළු ගාසා තීරයේ සමහර රෝහල් සහ ඒවාට යටින් ඇති උමං මාර්ග , සැඟවීමට සහ ඔවුන්ගේ හමුදා මෙහෙයුම්වලට සහාය වීමට සහ ප්‍රාණ ඇපකරුවන් රඳවා ගැනීමට භාවිතා කරන බවට අපට තොරතුරු තිබේ.” යන්නයි.

බ්‍රහස්පතින්දා බයිඩන් මෙම සනාථ නොකළ ප්‍රකාශය පුනරුච්චාරණය කරමින්, “මෙන්න තත්වය: ඔබට දකින්නට තිබෙන්නේ හමාස් විසින් ඔවුන්ගේ මූලස්ථානය, ඔවුන්ගේ හමුදාව රෝහලක් යට සඟවා තබා ගනිමින් පළමු යුද අපරාධය සිදු කරන තත්වයකි. එය සත්‍ය කරුණකි. ”යැයි කියා සිටියේය.

“හමාස් සංවිධානයට අල්-ෂිෆා රෝහලට යටින් අණදෙන මධ්‍යස්ථානයක් ඇති බවට එක්සත් ජනපදය දැක ඇත්තේ කුමන ආකාරයේ සාක්ෂියක්දැයි අපට විස්තර කරන ලෙස” වාර්තාකරුවෙකු විමසූ විට බයිඩන් පිළිතුරු දුන්නේ, “නැහැ, මට ඔබට කියන්න බැහැ. මම ඔබට නොකියමි.” ලෙසයි.

බදාදා, IDF විසින් ප්‍රසිද්ධ කෙරුණු වීඩියෝවක් මඟින්, අල්-ෂිෆා හි MRI යන්ත්‍රයක් පිටුපස සඟවා ඇති බව පවසන ලද ප්‍රහාරක රයිෆල් දුසිම් භාගයක්, ෆ්ලැක් ජැකට් දෙකක් සහ පරිගණකයක් පෙන්වන වීඩියෝවක් පළ කළේය. ප්‍රබල චුම්භක ක්ෂේත්‍රයක් සහිත MRI යන්ත්‍රයක්, එය ක්‍රියාත්මක වීමේ දී, ආයුධවලට කාමරය පුරා පියාසර වීමට නො සැලැස්වූයේ මන්දැයි පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහයක් ගෙන නොතිබුණි.

Idf — නොවැම්බර් 15 වැනි බදාදා ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදාව විසින් නිකුත් කරන ලද වීඩියෝවකින් ලබාගත් මෙම පින්තූරය, ගාසා නගරයේ අල්-ෂිෆා රෝහලේ MRI මධ්‍යස්ථානයේ තිබී සොයා ගත් බවට IDF පවසන රයිෆල් කිහිපයක් පෙන්වයි. [AP ඡායාරූප/ඊශ්‍රායල් ආරක්ෂක හමුදා AP හරහා]

ඊශ්‍රායලයේ “සාක්ෂි” කෙතරම් දුර්වලද යත්, එක්සත් ජනපද ආන්ඩුව පවා එයට පිටුබලය දීමට තරම් නිර්ලජ්ජිත නොවීය.

බ්‍රහස්පතින්දා මාධ්‍ය හමුවකදී අල් ජසීරා වාර්තාකරු පැටී කුල්හාන් පෙන්ටගනයේ ප්‍රකාශිකා සබ්‍රිනා සිං ගෙන් ඇසුවේ, “ඉතින් ඔබ කියන්නේ බොඳ වූ ලැප්ටොප් එකක, ෆ්ලැක් ජැකට් එකක, රයිෆල් අතලොස්සක වීඩියෝ පටය, හමාස් සංවිධානය රෝහලේ ක්‍රියාත්මක වන බවට ඔබ කළ ප්‍රකාශයට පිටුබලය දෙන බවද?”

මෙයට, සිං පිළිතුරු දුන්නේ, “හමාස් සංවිධානය සිය මෙහෙයුම් කටයුතු සහ ක්‍රියාකාරකම් සඳහා සහ ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවන් තවදුරටත් ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ගාසා තීරයේ රෝහල් භාවිතා කරයි. අල්-ෂිෆා රෝහල ඉන් එකකි” යනුවෙනි.

“එය තහවුරු කිරීමට වීඩියෝවක් තිබේද?” කුල්හාන් ඇසුවේය. එයට සිං පිළිතුරු දුන්නේ, “මම ඒ කරුණ එතනින් නවත්වමි” යනුවෙනි.

බ්‍රහස්පතින්දායින් පසුව , දින දෙකක් පුරා රෝහල් ප්‍රදේශය සෝදිසි කිරීමෙන් පසු IDF ප්‍රකාශ කළේ රෝහල් භූමියේ ප්‍රහාරක රයිෆල්වලින් පිරුණු වාහනයක් සහ භූගත ව්‍යුහයකට පිවිසෙන විවරයක් සොයාගත් බවයි.

1980 ගණන් වලදී, ඊශ්‍රායලය විසින්ම රෝහලේ ප්‍රතිසංස්කරණයක් සිදු කරන ලද අතර, “රෝහලේ රෙදි සෝදන සහ විවිධ පරිපාලන සේවා ස්ථානගත කරන ලද විශාල සිමෙන්ති බිම් මහලක්” ගැන Haaretz පුවත්පත සඳහන් කර ඇත.

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාවලට අනුව, ගාසා තීරයට එල්ල වන ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරයේ ආරම්භයේ සිට, සෞඛ්‍ය සේවා මධ්‍යස්ථාන මත අවම වශයෙන් ප්‍රහාර 137 ක් එල්ල කර ඇත. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සෞඛ්‍ය සේවක මරණ 16 ක් සහ තුවාල ලැබූවන් 38 ක් ඇතුළු මරණ 521 ක් සහ තුවාල ලැබූවන් 686 ක් වාර්තා වේ.

බහුජන හාමතය සහ විජලනය මධ්‍යයේ ගාසා තීරයේ මානුෂීය තත්ත්වය අතිශය ඛේදජනකය. බ්‍රහස්පතින්දා දිනය මරණ සංඛ්‍යාව පිලිබඳ යාවත්කාලීන කිරීමක් සිදු නොකරන ලද අඛණ්ඩ පස් වන දිනය සනිටුහන් කළේය. සිකුරාදා වන විට මරණ සංඛ්‍යාව 11,078 ඉක්මවා තිබූ අතර, ඉන් 4,506 ක් ළමුන් සහ 3,027 ක් කාන්තාවන් බව කියනු ලැබේ. නව වාර්තා නොලැබීමට හේතුව, “උතුරේ රෝහල්වල සේවා සහ සන්නිවේදන බිඳවැටීම” යැයි එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය කියා සිටියේය.

සැපයුම්කරුවන් විසින් ඉන්ධන සම්පූර්ණයෙන්ම අවසන් වී ඇති බව ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසුව සහ ඊශ්‍රායලය සන්නිවේදන යටිතල පහසුකම් මත ප්‍රහාර එල්ල කිරීමෙන් පසුව, ගාසා හි විදුලි සංදේශ සේවා බ්‍රහස්පතින්දා යලි වැසී ගියේය.

ඉන්ධන නොමැතිකම හේතුවෙන් රටෙහි මානුෂීය යටිතල පහසුකම් බිඳවැටීමෙන් පසු අඛණ්ඩව දෙවන දිනටත් ආධාර ට්‍රක් රථ ගාසා තීරයට ඇතුළු නොවීය. එක්සත් ජාතීන්ගේ මෑත පෙරදිග පලස්තීන සරණාගතයින් සඳහා වන සහන සහ වැඩ ඒජන්සිය පැවසුවේ සිකුරාදා සිට ආරම්භ වන කිසිදු මානුෂීය ආධාර රථ පෙළක් සම්බන්ධීකරණය කිරීමට තමන්ට තවදුරටත් නොහැකි වනු ඇති බවයි.

ඊශ්‍රායල හමුදා අල් මාගාසි සරණාගත කඳවුරේ උතුරු දොරටුවේ පිහිටි මධ්‍යම පෙට්‍රෝලියම් මධ්‍යස්ථානයට ප්‍රහාර එල්ල කළ අතර, එම ප්‍රහාරවලින් පුද්ගලයන් 9 දෙනෙකු මිය ගොස් තවත් දුසිම් ගනනකට තුවාල සිදු විය. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය විසින් සපයන ලද මානුෂීය තත්ත්වය පිළිබඳ පින්තූරය අභාග්‍ය සම්පන්න එකකි:

ගාසා නගර මධ්‍යයේ ක්‍රියාකාරී ගොඩබිම් මෙහෙයුම් විසින් ගලවා ගැනීමේ කණ්ඩායම්වලට, ගිලන්රථවලට සහ මිනිසුන්ගේ අත්‍යවශ්‍ය අවශ්‍යතා සපුරා ලීමට; විශේෂයෙන් ආහාර සහ ජලය ලබා ගැනීමට; අඛණ්ඩව බාධා කර ඇත. ගාසා නගරයට බටහිරින් පිහිටි අසල්වැසි නිවෙස් වල ඉතිරිව ඇති ආහාර සහ පානීය ජලය ක්ෂය වීමෙන් පසුව ඔවුන් උපකාර ඉල්ලා ඇත. ඊශ්‍රායල භට පිරිස් සිටීම සහ සටන් පැවතීම හේතුවෙන් ඔවුන්ට තම නිවෙස්වලින් පිටව යාමට නොහැකි බව වාර්තා වේ. කඩා වැටුණු ගොඩනැගිලි සහ නිවාස යට අතරමං වූ කුටුම්භයන් සහ ඔවුන්ගේ පවුල්වල සාමාජිකයන් විසින් කරන ලද බහුවිධ ආයාචනාවලට පිළිතුරු ලැබී නැත. පලස්තීන රෙඩ් ක්‍රෙසන්ට් සංගමයට (PRCS) සහය වන ලෙස සහ ඉවත් කර ගන්නා ලෙස කෙරෙන කැඳවුම් සිය ගණනකට ප්‍රතිචාර දැක්වීමට නොහැකි වී ඇත.

දින දහයකට වැඩි කාලයක් උතුරු ගාසා තීරයේ බේකරි කිසිවක් සක්‍රීයව නොතිබූ අතර වෙළඳපොලේ තිරිඟු පිටි නොමැත. X හි සටහනක, ලෝක ආහාර වැඩසටහන ලියා ඇත්තේ, “ඔක්තෝබර් 7 වන දින බේකරි 23 කි. ඔක්තෝබර් 17 වැනිදා වන විට බේකරි 5 කි ඔක්තෝබර් 31 වෙනිදා බේකරි 1කි. අද බේකරි කිසිවක් නැත. @WFP හි #ගාසා හි අවසන් ගිවිසුම්ගත බේකරිය ඉන්ධන නොමැතිකම හේතුවෙන් වසා දමා ඇත. අද සමස්ත ජනගහනයටම පාහේ ආහාර ආධාර අවශ්‍ය වී ඇත.”

අල්-ෂිෆා රෝහලේ “ආඥා මධ්‍යස්ථානය” පිළිබඳ එක්සත් ජනපද, ඊශ්‍රායල බොරුව බිඳ වැටේ Read More »