class struggles

Gaza

ඊශ්‍රායල හමුදාව ගාසා තීරය වටලයි

ඇලෙක්ස් ලැන්ටියර් විසිනි.

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ඔක්තෝබර් 10 දින ඉංග්‍රීසියෙන් පලවූ ‘Israeli army lays siege to Gaza’ යන ඇලෙක්ස් ලැන්ටියර් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයයි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදන්ඩ විසිනි.

ගාසා තීරයේ , පලස්තීන සටන්කාමීන් විසින් කලාපය අවහිර කරමින් ඊශ්‍රායල ආක්‍රමණික හමුදාවන්ට එරෙහිව ප්‍රහාරයක් දියත් කර දින තුනකට පසු ඉරිදා, ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුගේ පාලන තන්ත්‍රය ගාසා තීරය වැටලීමක් නිවේදනය කළේය. ගාසා තීරයේ පලස්තීනුවන්ගෙන් ජීවිතවලින් “පෙර නොවූ විරූ මිලක්” ලබා ගැනීමට නෙතන්යාහු ප්‍රතිඥා දීමෙන් පසුව, ඔහුගේ සියොන්වාදී තන්ත්‍රය ලේවැකි මහජන මර්දනයක් සූදානම් කරමින් සිටී.

Gaza
පලස්තීනුවන් , 2023 ඔක්. 9 සඳුදා උදෑසන, ගාසා නගරයේ ෂාටි සරණාගත කඳවුරේ ඊශ්‍රායල ගුවන් ප්‍රහාරයකින් විනාශ වූ යසින් පල්ලියේ සුන්බුන් පරීක්ෂා කරති. [ඡායාරූපය: ඇඩෙල් හනා/WSWS]

ඉහල ඊශ්‍රායල නිලධාරීන්ගේ ෆැසිස්ට්වාදී දැක්ම ආරක්ෂක අමාත්‍ය යෝආව් ගැලන්ට් විසින් පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කරන ලදී. දැනට ගාසා තීරයට මහා පරිමාණ බෝම්බ ප්‍රහාර එල්ල කරමින් සිටින , බීර්ෂෙබා හි ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක හමුදාවේ (IDF) දක්ෂිණ අණදෙන නිලධාරීන්ගේ සඳුදා උදෑසන රැස්වීමකින් පසු ගැලන්ට් මෙසේ ප්‍රකාශ කළේය: “මම ගාසා තීරය සම්පූර්ණයෙන් වැටලීමට නියෝග කර ඇත. විදුලිය නැත. ආහාර නැත. ඉන්ධන නැත. සියල්ල වසා ඇත.”

මිලියන 2ක් වූ ගාසා තීරයේ මුළු ජනගහනයම ඉලක්ක කර ගැනීමේ ඔහුගේ තීරණය සාධාරණීයකරණය කිරීම සඳහා, ගැලන්ට් ඔවුන් සතුන්ට සංසන්දනය කරමින් මෙසේ පැවසීය: “අපි සටන් කරන්නේ මිනිස් සතුන් සමඟ , අපි ඒ අනුව ක්‍රියා කරනවා.”

ඊශ‍්‍රායලය විසින් ගාසා තීරයට එල්ල කරන වත්මන් බෝම්බ ප‍්‍රහාර ගාසා තීරයට එරෙහි සැලසුම් සහගත ප‍්‍රහාරයේ “ආරම්භය පමනක්” බව ඊයේ ජාතික රූපවාහිනියේ විකාශය වූ කතාවක දී නෙතන්යාහු අවධාරනය කලේය. ඔහු ප්‍රකාශ කළේ, “හමාස් සංවිධානය ක්‍රියාත්මක වන සෑම ස්ථානයක්ම නටබුන් බවට පත් වන බව මම කීවෙමි. එය අද සිදුවෙමින් පවතී. අනාගතයේදී එය තවත් සිදුවනු ඇත.” ඔහු පලස්තීනුවන් “සතුන්” ලෙස හඳුන්වමින් ගැලන්ට්ගේ භාෂාව ප්‍රතිරාවය කළේය.

නෙතන්යාහු ට්විටර් හි සටහනක් තබමින්, “ඉදිරි දශක කිහිපය තුළ ඔවුන්ගෙන් සහ ඊශ්‍රායලයේ අනෙකුත් සතුරන්ගෙන් මතක සිටින මිලක් අපි  ලබා ගන්නෙමු. ඔවුන් ම්ලේච්ඡයන්ය.”

නෙතන්යාහුගේ සහ ගැලන්ට්ගේ මෙම පහත් පෙළේ තර්ජන ඊස්රායලයේ, මැද පෙරදිග හා ජාත්‍යන්තරව කම්කරුවන්, තරුනයින් සහ සමාජවාදී අදහස් ඇති බුද්ධිමතුන් විසින් අනතුරු ඇඟවීමක් ලෙස ගත යුතුය. ඊශ්‍රායල ආක්‍රමණයට එරෙහි ප්‍රතිරෝධය තලා දැමීම සඳහා, ගාසා තීරයේ ජනගහනයෙන් සැලකිය යුතු කොටසක් ඝාතනය කිරීම හෝ අවතැන් කිරීම, ඉතාමත් නිර්දය පියවරයන් ක්‍රියාත්මක කිරීමට නෙතන්යාහු අදහස් කරයි. ලේ වැගිරීමේ දැවැන්ත උත්සන්න වීම නැවැත්වීමට නම්, මෙම ප්‍රහාරය සහ ඊශ්‍රායලයේ පලස්තීනුවන් මර්දනය කිරීම නැවැත්වීමට කම්කරු පන්තියේ, ඊශ්‍රායලයේ සහ ජාත්‍යන්තරව ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීම අවශ්‍ය වේ.

නෙතන්යාහුගේ අන්ත දක්ෂිනාංශික තන්ත්‍රය ගාසා තීරයට එරෙහිව දේශපාලනිකව සාපරාධී යුද්ධයක් දියත් කිරීමට සැලසුම් කරයි. ඊයේ, හියුමන් රයිට්ස් වොච් හි ඊශ්‍රායල සහ පලස්තීන අධ්‍යක්ෂ ඕමාර් ෂකීර් මෙසේ පැවසීය: “ආරක්ෂක ඇමති ගැලන්ට්ගේ ප්‍රකාශ පිළිකුල් සහගත ය. වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශයක ජනගහනයට ආහාර සහ විදුලිය අහිමි කිරීම සාමූහික දඬුවමක් වන අතර එය යුධ අපරාධයක් වන කුසගින්න, යුද්ධයේ ආයුධයක් ලෙස භාවිතා කරයි. ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණය,  යුද අපරාධයක් කිරීමට කරන මෙම කැඳවුම සැලකිල්ලට ගත යුතුය.”

අසල්වැසි ඊජිප්තුවේ නිලධාරීන් අනතුරු අඟවන්නේ IDF විසින් ගාසාවේ සමස්ත පලස්තීන ජනතාව ඝාතනය කිරීමට හෝ පලවා හැරීමට ඉඩ ඇති බවයි. රජයට අයත් අහ්රම් (Ahram) ඔන්ලයින් මෙසේ ලිවීය: “පලස්තීන සිවිල් වැසියන් ඊජිප්තු දේශසීමා දෙසට තල්ලු කිරීමට සහ මහා පරිමාණයෙන් අවතැන් වීම සඳහා කෙරෙන කුලප්පු කිරීමේ  කැඳවීම්වලට එරෙහිව ඉහළ මට්ටමේ ඊජිප්තු මූලාශ්‍ර සඳුදා අනතුරු ඇඟවීය …ඊජිප්තුව පලස්තීන ජනතාවගේ ජීවිත ආරක්ෂා කර ගැනීමට සහ  තත්වය උත්සන්න වීම වැලැක්වීම සඳහා  ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවේ සියලුම අදාළ පාර්ශ්ව සමඟ සිය සන්නිවේදන තීව්‍ර කළේය.”

යථාර්ථය නම්, නෙතන්යාහු ආන්ඩුව ගාසා තීරයට එල්ල කරන ප්‍රහාරයට සහාය දෙන සහ සක්‍රීය කරන කේන්ද්‍රීය බලවේගයන් වන්නේ නේටෝව ප්‍රමුඛ අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන්ය. ඊයේ ප්‍රංශ ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්‍රොන්, ජර්මානු චාන්සලර් ඔලාෆ් ෂෝල්ස්, ඉතාලි අගමැතිනී ජෝර්ජියා මෙලෝනි, බ්‍රිතාන්‍ය අගමැති රිෂි සුනක් සහ ඇමෙරිකා ජනාධිපති ජෝ බිඩෙන් ගාසා අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් ඒකාබද්ධ සාකච්ඡාවක් පැවැත්වීය. පසුව , ඔවුහු නෙතන්යාහු අනුමත කරමින් සහ ගාසාවේ හමාස් බලධාරීන් හෙලා දකිමින් නරුම ප්‍රකාශයක් නිකුත් කළහ.

“ඊශ්‍රායල් රාජ්‍යයට අපගේ ස්ථීර සහ එකමුතු සහයෝගය සහ හමාස් සහ එහි බිහිසුණු ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවන්ට අපගේ නිසැක හෙළා දැකීම” අවධාරණය කරමින් එය ප්‍රතිඥා දුන්නේය: “ ඉදිරි දිනවලදී, ඊශ්‍රායලයට තමන්ව ආරක්ෂා කර ගැනීමට හැකි බව සහතික කිරීම සඳහා අපි මිත්‍ර පාක්ෂිකයින් ලෙස සහ ඊශ්‍රායලයේ පොදු මිතුරන් ලෙස එක්සත්ව හා සම්බන්ධීකරණයෙන් සිටිමු.”

දැඩි ලෙස සන්නද්ධ නෙතන්යාහු ආන්ඩුව හුදෙක් “තම ආරක්‍ෂාව සඳහා කරන” බව පවසමින් “ත්‍රස්තවාදීන්” ලෙස ගාසා තීරයේ පීඩිත ජනතාව වෙත එල්ල කරන මෙම අපවාදය පිළිකුල් සහගත දේශපාලන බොරුවකි. ප්‍රධාන නේටෝ බලවතුන් විසින් පොම්ප කරන ලද , ඩොලර් බිලියන ගනනක මුදල් වලින් සන්නද්ධ වූ සියොන්වාදී තන්ත‍්‍රය විසින් දශක ගනනාවක් තිස්සේ ලේ වැකි ප‍්‍රචන්ඩත්වයට ලක් කල පලස්තීනුවන්ගේ නැගිටීමක් පිලිබඳව ලොව පුරා ජනතාව සහාය පල කරති.

සිකුරාදා රාත්‍රියේ සිට සෙනසුරාදා දක්වා , සටන ආරම්භයේ සිට ගාසා තීරයේ සිය ගුවන් හමුදාව ඉලක්ක 2,400කට පහර දුන් බවට ඊයේ IDF පුරසාරම් දෙඩුවේය. මධ්‍යධරණී මුහුදේ ඊශ්‍රායල යුද නැව් ද ගාසා තීරයට  මිසයිල ප්‍රහාර එල්ල කරන අතර, ඊශ්‍රායල හමුදා සුදු පොස්පරස් බෝම්බ භාවිතා කරන බවට වාර්තා තිබේ. එයට ගොදුරු වූවන්ට වේදනාකාරී පිළිස්සුම් ලබා දෙන තහනම් රසායනික අවියකි. බෝම්බ ප්‍රහාර හේතුවෙන් දැනටමත් 123,000කට අධික පිරිසක් අවතැන්ව ඇති බව ගාසා බලධාරීන් ඊයේ වාර්තා කළේය.

IDF හමුදා විසින් නිතිපතා නිවාස සංකීර්ණ සහ රෝහල් පවා ඉලක්ක කරන බැවින්, ඊශ්‍රායල බෝම්බ හෙලීම යටතේ ජීවිතය ගැන මොහොමඩ් සයිඩම්, ලි මොන්ඩි ( Le Monde) පුවත් පතට   පැවසුවේ, “මුලදී එය වෙනත් ඕනෑම උග්‍රවීමක් වැනිය. නමුත් පසුව එය භයානක විය. අපට ඉතා ආසන්නයෙන් පිපිරුම් ඇසේ, භූමිකම්පාවක් සිදු වූ විට මෙන් බිත්ති කම්පනය වේ. අපට නිදා ගත නොහැක, සහ අපගේ ධෛර්යය ඉතා කුඩා ශබ්දයකින් පවා බිඳ වැටේ.”

ගාසා තීරයේ අවතැන් වූවන් රැකබලා ගන්නා එක්සත් ජාතීන්ගේ සහන සහ වැඩ සංගමයේ (unrwa) ප්‍රකාශක අද්නාන් අබු හස්නා පැවසුවේ තම ආයතනය අති මහත් දුෂ්කරතාවයකට පත්ව ඇති බවයි.  “අප තවමත් 2014 හෝ 2021 දී යුද්ධ කළමනාකරණය කර ගැනීමට සමත් වී නැත. මේ සියල්ල unrwa හි හැකියාවන් ඉක්මවා ඇත.” 

ඊශ්‍රායලයේ ගාසා තීරය අවහිර කිරීම , 2007 දී ආරම්භ වූ දා සිට සියොන්වාදී පාලන තන්ත්‍රය ගාසා තීරයේ ජනතාවට එරෙහිව නැවත නැවතත් යුද්ධයක් දියත් කර ඇත. 2014 දී ඊශ්‍රායලය විසින් ගාසා තීරයට එල්ල කරන ලද බෝම්බ ප්‍රහාරවලින් පුද්ගලයන් 2,251 ක් මිය ගිියේය. 2018 දී, අවම වශයෙන් පලස්තීනුවන් 270 ක් මිය ගොස් 7,000 ක් තුවාල ලැබූ අතර, ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් සදාකාලික ආබාධිත තත්ත්වයට පත් වූහ. ඊශ්‍රායලයේ වත්මන් මායිම් තුළ තිබෙන තම මුතුන් මිත්තන්ගේ දේශයට ආපසු යාමට ඇති අයිතිය ඉල්ලා ගාසා හි වැසියන්  විසින්  සාමකාමී පාගමනක් කල විට, ඊට  ඊශ්‍රායල හමුදා වෙඩි තැබීය.

ගාසා තීරයේ වත්මන් නැගිටීම ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියාවක් නොව, ගාසා තීරයේ මහජනතාව විසින් නීත්‍යානුකූලව දකින්නේ මෙම අපරාධවලට එරෙහි වීරෝධාර ක්‍රියාවක් ලෙසය.

“පළස්තීන ප්‍රතිරෝධය , ඊශ්‍රායල හමුදාව සමඟ නව බලවේග පිලිබඳ සබඳතාවක් ඇති කිරීමට සමත් වී ඇත. නමුත් එහි දහස් ගුණයක් උසස් ආයුධ සහ තාක්‍ෂණය ඇත.” චිත්‍රපට නිෂ්පාදක ඉයාඩ් ඇලස්ටොල්  ගාසාව ඇතුළත සිට ලි මොන්ඩි පුවත් පත  වෙත පැවසීය. “මෙය ගාසා තීරයට එහි යම් ගෞරවයක් ලබා දී ඇත. එය ,  එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ අරාබි රටවල් අපට ලබා දීම ප්‍රතික්ෂේප කළ දෙයකි.”

ඊශ්‍රායල ආක්‍රමණය අවසන් කිරීම සහ 2007 සිට ගාසා තීරය අවහිර කිරීම , එහි ප්‍රහාරයේ අරමුන බව ප්‍රකාශ කර ඇති හමාස්  සංවිධානය, ඊශ්‍රායල ඉලක්ක වෙත දිගටම ප්‍රහාර එල්ල කරමින් සිටී. එහි රොකට් ජෙරුසලම, ටෙල් අවිව්, ස්ඩෙරොට්, අෂ්ඩෝඩ්, අෂ්කෙලොන්, රිෂොන් ලෙසියන් සහ බෙයර්ෂෙබා ඇතුළු ඊශ්‍රායලය පුරා නගරවලට පතිත විය. ඊශ‍්‍රායල ජාතිකයන් විශාල සංඛ්‍යාවක් බෝම්බ වලින් ආරක්ෂා විය හැකි කූඩාරම්වල සිටින අතර ඊශ‍්‍රායලයේ පාසල් සහ විශ්ව විද්‍යාල ඊයේ සහ අද වසා දමා ඇත.

ගාසා තීරය ඊශ්‍රායලයෙන් වෙන් කරන කුප්‍රකට දේශසීමා තාප්පයේ ආරක්ෂිත කැමරා විනාශ කරන පලස්තීනුවන් සහ ඔවුන් ඊශ්‍රායල යුද ටැංකිවලට ඩ්‍රෝන් ප්‍රහාරවලින් පහර දෙන අයුරු වීඩියෝ ඔන්ලයින් මගින් පෙන්නුම් කෙරුණි. ඊශ්‍රායල හමුදා හිස්බුල්ලා සටන්කාමීන් තිදෙනෙකුට වෙඩි තබා මරා දැමීමත් සමඟ ඊශ්‍රායල හමුදා සහ ලෙබනනය අතර ඊශ්‍රායලයේ උතුරු මායිම දිගේ ද සටන් ආරම්භ වූ අතර හිස්බුල්ලා ඒකක ඊශ්‍රායල හමුදා ස්ථාන වෙත ප්‍රතිප්‍රහාර එල්ල කළේය.

IDF පැහැදිලිවම ගාසා තීරයට ගොඩබිම් ප්‍රහාරයක් සූදානම් කරමින් සිටී. ඔවුන් පෙර නොවූ විරූ ලෙස 300,000ක අතිරේක භට පිරිසක් කැඳවමින්, ඊශ්‍රායල-ගාසා දේශසීමාවේ කාලතුවක්කු ස්ථානගත කිරීම් සූදානම් කරමින්, ටැංකි සහ සන්නද්ධ පිරිස් ප්‍රවාහනය කරමින් සිටිති. එවැනි ප්‍රහාරයක්  මිලියන 2 ක ජනගහණයෙන් යුත් කුඩා ප්‍රදේශයක, එය රටක් නම්, ලෝකයේ තුන්වන වැඩිම ජනගහණයෙන් යුත් රට වනු ඇත. නොවැලැක්විය හැකි ලෙසම බිහිසුණු සිවිල් ජීවිත හානිවලට තුඩු දෙනු ඇත.

ගාසා තීරයට එරෙහි ඊශ්‍රායල රාජ්‍ය ප්‍රචණ්ඩත්වය උත්සන්න වීම ලොව පුරා වැඩෙන විරුද්ධත්වය සහ කෝපය අවුලුවයි.

පලස්තීනුවන්ට සහාය දැක්වීම සඳහා මැදපෙරදිග සහ ජාත්‍යන්තරව විරෝධතා පැවැත්වේ. ගාසා තීරයට එරෙහි මර්දනයට එරෙහිව යේමනයේ අගනුවර වන සානා වෙත දස දහස් ගණනක් ද බැග්ඩෑඩ්, ඉස්තාන්බුල් සහ ටෙහෙරානයේදී තවත් දහස් ගණනක් ද පෙළපාලි ගියහ. නිව් යෝර්ක්, ලන්ඩන්, සිඩ්නි සහ අනෙකුත් නගරවල කුඩා විරෝධතා පැවති අතර, බ්‍රහස්පතින්දා පැරිසියේදී ගාසාව ආරක්ෂා කිරීමේ විරෝධතා කැඳවන ලදී. ඉරාක පූජක මොක්ටාඩා අල්-සද්ර් සිකුරාදා බැග්ඩෑඩ් හි “මිලියනක මිනිසුන්ගේ පා ​​ගමනක්” කැඳවා තිබේ.

තීරනාත්මක ප්‍රශ්නය වන්නේ, නෙතන්යාහුගේ අන්ත දක්ෂිනාංශික ආන්ඩුවේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී පිලිවෙත් මගින්, මේ වසර මුලදී ඊශ්‍රායලය තුළ මහජන විරෝධතා අවුලුවාලූ ,කම්කරු පන්තිය තුල වැඩෙන ව්‍යාපාරය පලස්තීන ජනතාව ආරක්ෂා කිරීම සඳහා සමාජවාදී හා ජාත්‍යන්තරවාදී ඉදිරි දර්ශනයකින්,  සන්නද්ධ කිරීමයි.

ඊශ්‍රායල හමුදාව ගාසා තීරය වටලයි Read More »

Exodus

සියොන්වාදයට එරෙහිව පලස්තීනු මහජනයා ආරක්ෂා කරනු! 

අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේ ද්විත්ව-රාජ්‍ය උගුලට එරෙහිව යුදෙවි-අරාබි කම්කරු පන්තියේ ඒකාබද්ධ සමාජවාදී රාජ්‍යයක්!

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ ප්‍රකාශය 

Exodus
පැය තිහක් තුල උතුරේ සිට දකුනට ගාසාහි මිලියනයක් ජනයාගේ මහා නික්මයාම. සිකුරාදා, ඔක්තෝම්බර් 13, 2023. (AP Photo/Hatem Moussa)

ඊශ්‍රායල හදිසි ජාතික ආන්ඩුව ගාසා තීරයේ මිලියන දෙකකට වැඩි පීඩිත ජනයා කොටු කර, ජලය, විදුලිය, ඉන්ධන, හා බෙහෙත් වැනි අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය ඔවුන් වෙත ලැබීම වලක්වා ගෙන සිටිමින් ද, එම ජනයා මත ගුවන් හා මිසයිල් ප්‍රහාර පතිත කරමින් ද සිදු කරන ජන සංහාරය වහා  නතර කරන ලෙස බලකර සිටින අපි, සියලු කම්කරුවන්, තරුනයන් හා සියලු ප්‍රගතිශීලීන් පලස්තීනු ජනයාගේ ආරක්ෂාව සඳහා පෙලගැසිය යුතු යැයි යෝජනා කර සිටිමු.

ජාත්‍යන්තර නීති අමු අමුවේ උල්ලංගනය කරමින්, මිලියනයකට වැඩි පලස්තීනුවන්ට ගාසා උතුරු ප්‍රදේශයෙන් ඉවත් වීමට 13 දා ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුගේ තන්ත්‍රය බල කලේ ය. අද දින (ඔක්. 16) උදෑසන වන විට ලක්ෂ 5 ක ජනයා මෙසේ ඉවත් වී ඇති බව BBCය වාර්තා කර ඇත. ඇඳිවත පමනක් ඇතිව සිය දරු දැරියන් සමග පලා යන දස දහස් ගනන් දෙනා අතරට ද හමුදා ප්‍රහාර එල්ල කෙරේ. මේ අතර සරනාගත කඳවුරු ද ප්‍රහාරයට ලක් වී ඇත. හුස්ම ගැනීමට අවශ්‍ය යන්ත්‍ර ක්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය ඉන්ධන  නොලැබීමෙන් රෝගීන් මරු වැලඳ ගනී.

අප ඇස් ඉදිරිපිටම, නාසීන් විසින් සිදු කරන ලද අපරාධ හා සැසඳිය හැකි මහා අපරාධයක් දිග හැරෙමින් තිබේ.  කාන්තාවන් හා දරුවන් බහුතරයක් වන මිලියන දෙකකට අධික ජනතාවක්  හිතාමතාම කුසගින්නට හා විජලනයට ලක් කරනු ලැබ තිබේ.  ගාසා තීරයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ප්‍රධාන නියෝජිතයෙක් එය විස්තර කරන්නේ “ගාසා තීරයේ ආයුෂ ඉවරයි” යනුවෙනි. “ජලය යනු ජීවිතය බව අපි කවුරුත් දනිමු. ගාසා තීරයේ ජලය අවසන් වෙමින් පවතී. එමෙන් ම ගාසාහි ජීවය නැති වී යයි…. ප්‍රමාද වීමට පෙර වැටලීම (siege) ඉවත්කල යුතු ය. ඉන්ධන, ජලය, ආහාර සහ බෙහෙත් වැනි අත්‍යවශ්‍ය සැපයුම් ආරක්ෂිතව ගෙන ඒමට සහන ආයතනවලට හැකි විය යුතු ය. එය අපට මේ දැන් අවශ්‍යය ය,” යනුවෙන් ඔහු ප්‍රකාශ කලේ ය. 

මේ වන විටත් ගාසා තීරයේ ඊශ්‍රායල් හමුදා ප්‍රහාරවලින් පමනක් මරනයට පත් කර ඇති ගනන 2,600 ක් ඉක්මවා ඇත. එක්සත් ජනපදය සිය නැව් හමුදාව මධ්‍යධරනී මුහුදේ රඳවා ගෙන සිටින්නේ මෙම ම්ලේච්ඡ වාර්ගික ප්‍රහාරයට සහාය දීම පිනිස ය. සියලු අධිරාජ්‍යවාදී රටවල මෙන් ම ඉන්දියාව වැනි ධනපති රාජ්‍යන්ගේ ද සහාය පීඩක ඊශ්‍රායලයට ය. තම ආර්ථික දේශපාලන අර්බුදය තව තවත් ගැඹුරු වීම ගැන බිය පල කල ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ පලස්තීනයට එරෙහි ප්‍රකෝපකාරී ඇවිස්සීම් පටන් ගත්තේ ය. 

Destriction
2023 ඔක්තෝබර් 10 වැනි දින ඊශ්‍රායල ගුවන් ප්‍රහාර හේතුවෙන් ගාසා තීරයේ සිදුකර ඇති විනාශය.
Courtesy of Reuters, Mohammed Salem

ප්‍රධාන රේඛා පැහැදිලි වෙමින් පවතී. ලොව පුරා දශලක්ෂ සංඛ්‍යාත මහජනයා පලස්තීන පීඩිතයන් වෙනුවෙන් නැගී සිටිති. එක්සත් ජනපදයේ සිට ජපානය දක්වා “ඊශ්‍රායල් ත්‍රස්තවාදය” හා “නිදහස් පලස්තීනය” යන පුවරු සහිත උද්ඝෝෂන පැතිරී ගොස් ඇත. හමාස් සංවිධානයට සහාය පලකරන අය අත් අඩංගුවට ගන්නා බවට බ්‍රිතාන්‍යය පොලිසිය කල තර්ජනයට පෙලපාලිකරුවෝ යටත් නො වූහ. එවන් පෙලපාලිකරුවන්ට වසර පහ දක්වා සිර දඩුවම් ලබා දෙන බව ප්‍රංශ අධිරාජ්‍යවාදය ප්‍රකාශ කර ඇත. සියලු රටවල ජනයා පාලක පන්තියේ තර්ජන මගින් සීමා කල නො හැකි ය. ගල්ෆ් කලාපය මහජනයාගේ උද්ඝෝෂනවලින් ඇලලී යමින් තිබේ. මේ තතු යටතේ, මැද පෙරදිග නැවත හැඩ ගැසිය හැකි ගනුදෙනුවක් කරා ස්ථාවරව ගමන් කරන්නේ යයි ඊශ්‍රායලය සමග එක්ව සපත කර ඇති සෞදි අරාබි පාලක පන්තියට, හමාස් සංවිධානය හෙලා දකින ලෙස එක්සත් ජනපදය කර ඇති ඉල්ලීම පිලි ගැනීමට නො හැකි වී ඇත. ප්‍රථම වතාවට මොහොමඩ් බින් සලමාන් හට සිය පසමිතුරු ඉරාන ජනාධිපති ඉබ්‍රාහිම් රාසික් වෙත දුරකතන ඇමතුමක් ලබා ගැනීමට සිදු විය. 

ස්වකීය භූමිය තුල ම සිරකරුවන් ලෙස ජීවත් වීමට බල කෙරී ඇති පලස්තීනුවන්ට සටන් කිරීම හැර මාවතක් ඉතිරිව නැත. සැප්තැම්බර 19-26 පැවැත් වූ එක්සත් ජාතීන්ගේ 78 වන මහා සභා රැස්වීමේ දී පලස්තීන ජනාධිපති මොහොමඩ් අබ්බාස් පලස්තීන ජනතාව ප්‍රතිරෝධය පෑම තුලින් ස්වකීය මවු බිම හා නිත්‍යානුකූල අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීමට උත්සාහ ගන්නා අතර, “සාමය විශ්වාස නො කරන, සත්‍යය යුක්තිය සහ මානව වටිනාකම් පිලිබද මූලධර්ම නොතකන, යටත් විජිත ආක්‍රමනයකින් භූමිය මුදා ගැනීම සදහා උපාය මාර්ගික විප්ලවයක් කරන” බව ප්‍රකාශ කලේ ය. “මෙම කුරිරු වාඩිලා ගැනීම” භූමියෙන් ඉවත් කිරීමෙන් මෙපිට පලස්තීන ජනයාට නිදහසක් නැත. සියලු රටවල කම්කරු පන්තිය ප්‍රමුඛ පීඩිත මහජනයා මෙම කුරිරු වාඩිලා ගැනීම අවසන් කිරීම සහ, ඊශ්‍රායල හා පලස්තීන කම්කරුවන්ගේ  ඒකාබද්ධ සමාජවාදී රාජ්‍යයක් බිහි කිරීම සඳහා සටන් කල යුතු ය.

ප්‍රතිගාමීහු පසු ගිය 7දා හමාස් සංවිධානය ඊශ්‍රායලයට එල්ල කල හදිසි ප්‍රහාරයේ කැබැලි අසුලමින් සිටිත්වා! මහා බලගතු ආරක්ෂක බල ඇනියක් ලෙස නම් දැරූ ඊශ්‍රායලය කිසි දා නො සිතු වීරූ ප්‍රහාරයකට ගොදුරු කර ගැනීමට පීඩිත පලස්තීන ජනයාගේ සහාය ලැබූ හමාස් සටන්කාමීන්ට හැකි විය. එය කාර්මික ශක්තියේ ප්‍රමුඛ බලය වන කම්කරු පන්තියේ අව්‍යාජ සංවිධානාත්මක විප්ලවවාදී නැගිටීමක් ලෙස මතු වී නම් තතු කෙසේ විය හැකිව පැවතියේ ද? 

අද පවතින ඊශ්‍රායල රාජ්‍යය 1914 පලමු ලෝක යුද්ධයේ දී යුදෙව් ජනයාගේ සහාය තමන් වෙත දිනා ගැනීමේ උපායක් ලෙස බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදී යුද කැබිනට්ටුව කල සැලසුමක ඵලයකි. එම කැබිනට්ටුවේ තීරනය අනුව 1917දී  එවක ඔටෝමාන් අධිරාජ්‍යයට යටත්ව පැවති ප්‍රදේශයෙන් ‘යුදෙව් ජනතාව සඳහා ජාතික නිවහනක්’ පිහිටුවීමට සහාය දෙන බව බ්‍රිතාන්‍ය විදේශ ලේකම් ආතර් බැල්ෆර්, සියොන්වාදී නායකයෙකු වන රොස්චයිල් සාමි වෙත දැනුම් දෙන ලදී. දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසු පැන නැඟුනු මහජන නැගිටීම් තලා දමා අධිරාජ්‍යවාදී ධනේශ්වර පාලනය පවත්වා ගැනීම සඳහා ඇතැම් රාජ්‍ය වාර්ගික ආගමික රේඛා ඔස්සේ බෙදා වෙන් කිරීම අධිරාජ්‍යවාදයේ මුලෝපායික අවශ්‍යතාව වූයේ ය. 1948 පලස්තීනය තුල සියොන්වාදී ඊශ්‍රායලය නිර්මානය කිරීම මගින් තෙල් සම්පතින් පොහොසත් මැද පෙරදිග කලාපය ම සිය ආධිපත්‍ය යටතේ පවත්වා ගැනීම එම මූලෝපායයෙන් ම ගලා ආවේ ය යන්න අපි අමතක නො කරමු. 

අද මුලු මහත් අධිරාජ්‍යවාදී පද්ධතිය ම, ගැඹුරින්ම දෙදරුම් කන ආර්ථික දේශපාලන අර්බුදයකින් වෙලී තුන්වැනි ලෝක යුද්ධයක සැලසුම් වෙත යොමු වෙමින් පවතී. ඊශ්‍රායලය තුල දැන් වර්ධනය වන්නේ මෙතෙක් පැවති ප්‍රතිඝතිකතාවල නව අදියරක් වන්නේ එබැවිනි. කම්කරු පන්තියට නිදහස අවශ්‍ය වන අතර, අධිරාජ්‍යවාදී ධනවාදයට එය මුලුමනින් වලලා දැමීමත් අවශ්‍යය ය. පලස්තීන ජනතාවගේ නිදහස සදහා අරගලය ඊශ්‍රායලය ඇතුලු සෑම රටකම කම්කරු පන්තිය විසින් ආරක්ෂා කිරීම මග නො හැරිය හැකි පන්ති අවශ්‍යතාවක් වන්නේ එබැවිනි.  

හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව හා ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය ඒ සඳහා අවශ්‍ය කම්කරු පන්තික ජාත්‍යන්තරවාදී ඉදිරිදර්ශනය හා ක්‍රියා මාර්ගය වර්ධනය කරමින් අරගලයට ප්‍රවිශ්ට වී ඇත. පලස්තීන ජනතාවගේ අරගලය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා එය විසින් කරනු ලැබ ඇති යෝජනා සමග සිටගන්නා කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව, එම අරගලය වටා රොක් වන ලෙස සියලු ප්‍රගතිශීලී ජනයාගෙන් ඉල්ලා සිටියි.

ඒ අනුව අපි, පහත සඳහන් ඉල්ලීම් සඳහා අරගලය බලමුලු ගැන්වීමට මහජනයා කැඳවුම් කරමු:

  • නෙතන්යාහු ආන්ඩුවට එක්සත් ජනපදය හා යුරෝපා ආන්ඩු විසින් සම්පාදනය කෙරෙන සියලු යුද ආධාර වහා නතර කරනු!
  • ගාසා තීරය වැටලීම වහා ඉවත් කරනු!  
  • කොටු කර සිටින ජනයාට වතුර, බෙහෙත්, විදුලිය, ආහාර හා වෙනත් අත්‍යවශ්‍ය දේ වහා සම්පාදනය කරනු!
  • පලස්තීන ප්‍රදේශ අත්පත් කර ගැනීම වහා නතර කරනු!
  • සියොන්වාදී ආක්‍රමනික හමුදා ඉවත් කරනු!

සියොන්වාදයට එරෙහිව පලස්තීනු මහජනයා ආරක්ෂා කරනු!  Read More »

Protest

දක්ෂිනාංශික පෝලන්ත ආන්ඩුවට එරෙහිව වෝර්සෝහි මහා පෙලපාලියක් පැවැත්වෙයි

මාටින් නොවැක් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ඔක්තෝබර් 03 දින පල වූ ‘Mass demonstration in Warsaw against right-wing Polish government’ යන මාටින් නොවැක් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය  මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

ඉරිදා දිනඅන්ත දක්ෂිනාංශික PiS (නීතිය සහ යුක්තිය පක්‍ෂය) ආන්ඩුව ඉවත් කිරීම සඳහා සිය දහස් ගනනක්, පෝලන්ත අගනුවර වන වෝර්සෝ හි උද්ඝෝෂනය කලහ. “Marsz Miliona Serc” (හදවත් මිලියන ගනනක පා ගමන) සටන් පාඨය යටතේ, විපක්ෂ නායක දක්ෂිනාංශික පුරවැසි වේදිකාව  (PO) නම් පක්ෂයේ ඩොනල්ඩ් ටස්ක් , පාර්ලිමේන්තු මැතිවරනයට සති දෙකකට පෙර මෙම උද්ඝෝෂනය  සඳහා කැඳවුම් කලේය. සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නව-වම (Nowa Lewica) හි වෝජිමියස් ෂාෂස්තෙ (Włodzimierz Czarzasty ) සහ රොබට් බියද්‍රෝන් (Robert Biedroń) සහ අග්‍රවුනියා (Agrounia) ගොවි ව්‍යාපාරයේ , මිහාල් කොවොජේචක් (Michał Kołodziejczak) යන නායකයෝ  උද්ඝෝෂනයට සහාය දුන්හ. ක්‍රැකොෆ්, ස්ටැෂී, තොරූන් සහ වුජ්ෂ් ( Krakow, Szczecin, Toruń and Lodz)  වැනි අනෙකුත් නගරවල ද දහස් ගනනක් වීදි බැස සිටියහ.

Protest
වෝර්සෝ හි උද්ඝෝෂනයේ කොටසක් [ඡායාරූපය X / Platforma Obywatelska ]

මෙම උද්ඝෝෂනයට මිලියනයක් සහභාගී වූ බව සංවිධායකයින් ප්‍රකාශ කල අතර  සිය දහස් ගනනක් සහභාගී වූ බවට පොලිසිය විසින් ඇස්තමේන්තු කර ඇත. සංවිධායකයින්ට අනුව, ස්ටැලින්වාදී තන්ත‍්‍රය අවසන් වී 1989 ධනවාදය යලි හඳුන්වා දීමෙන් පසු පැවති විශාලතම පෙලපාලියෙන් එකක් වන ජූනි 4 දා පැවති උද්ඝෝෂනය මෙන් දෙගුනයක් මෙය විශාල විය.ජූනි මාසයේ විරෝධතාවයේ ප‍්‍රේරකය  වූයේ “රුසියානු බලපෑමට” එරෙහිව විශේෂ කොමිසමක් පිහිටුවීම සඳහා මර්දනකාරී නීතියක් සම්මත කර ගැනීමයි. 

PiS ආන්ඩුවේ මර්දනකාරී පිලිවෙත්, නවතම පෙලපාලියේ කේන්ද්‍රීය භූමිකාවක් ඉටු කලේය. ජුලි මස අවසානයේදී ජොආනා නම් තරුන කාන්තාවක් ඇගේ මනෝ වෛද්‍යවරයා විසින් ක්‍රැකොෆ් හී දී හෙලා දැක ඇති අතර ගබ්සා කිරීමේ පෙත්තක් ගැනීම සම්බන්ධයෙන් පොලිසිය විසින් ඇයට අයුතු ලෙස සැලකූ බව අනාවරනය විය. වසර තුනකට පෙර, PiS ආන්ඩුව, දැඩි-කතෝලික සහ අන්තවාදී දක්ෂිනාංශික වටපිටාවේ තම අනුගාමිකයින් ශක්තිමත් කිරීම සඳහා ගබ්සා නීතිය දැඩි කලේය. ඊට පෙර, පෝලන්තය,  ඒ වන විටත්  දැඩි ගබ්සා නීති ඇති රටවල් වලින් එකකි. නව නීතිය පැනවීමෙන් පසු, නීත්‍යානුකූල ගබ්සාව මුලුමනින්ම පාහේ කල නොහැක්කක් බවට පත් විය.

එකල, ගබ්සාව තහනම් කිරීමට එරෙහිව රට පුරා සිය දහස් ගනනක් ස්වයංසිද්ධව සති ගනනාවක් උද්ඝෝෂනය කලහ.  නැවතත්, ආන්ඩුවේ අන්ත දක්ෂිනාංශික න්‍යාය පත්‍රය පිලිබඳ පුලුල්ව පැතිරුනු පිලිකුල ජනතාව විදීවලට පිවිසීමට හේතු විය.  2015 සිට ආන්ඩුවට නායකත්වය දුන් PiS, අධිකරනයට සහ මාධ්‍යට බලකරමින් ඒකාධිපති පාලනයක් ස්ථාපිත කිරීමට ක්‍රමානුකූලව කටයුතු කර ගෙන යයි . ඒ අතරම,ඉතා මෑතකදී චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂ ඇග්නීස්කා හොලන්ඩ්ට එරෙහි මඩ ව්‍යාපාරය සමඟ, එය විශේෂයෙන් ෆැසිස්ට් සහ යුදෙව් විරෝධී බලවේග ශක්තිමත් කරයි.

නමුත් 2007 සිට 2015 දක්වා පෝලන්ත රජයේ ප්‍රධානියා වූ හිටපු යුරෝපා සංගම් කවුන්සිලයේ සභාපති ටස්ක්ගේ වේදිකාව විකල්පයක් ඉදිරිපත් නොකරයි. ටස්ක්ගේ පක්ෂය (PO) , “ලිබරල්” ලෙස හැඳින්වීම විකාරරූපී මෘදූක්තියකි (යෙදුමකි). මැතිවරන ව්‍යාපාරය විසින් තහවුරු කර ඇති පරිදි ඔහු ද ක්‍රියාත්මක වන්නේ අන්ත දක්ෂිනාංශික න්‍යාය පත්‍රයක් අතැතිවය. ඔහු රුසියාවට එරෙහි නේටෝවේ යුද්ධයට සහය දක්වයි. එමෙන්ම, ඔහු යුරෝපා සංගමයට මුලුමනින්ම සහාය දක්වයි. දකුනේ සිට PiS හි සමාජ ප්‍රතිපත්තියට පහර දෙයි. මැතිවරන ව්‍යාපාරය අවසන් වෙද්දි, ඔහු සරනාගතයින්ට එරෙහිව වඩ වඩාත් ආක්‍රමනශීලී වී “වඩා හොඳ” ජාතිකවාදියෙකු සහ මිලිටරිවාදියෙකු ලෙස පෙනී සිටී.

ටස්ක් PiS ට චෝදනා කරන්නේ බෙලාරුස් දේශසීමාව ප්‍රමානවත් ලෙස වසා නොදැමීම, ඵලදායී ලෙස නැවත සන්නද්ධ නොකිරීම, පෝලන්ත නිලධාරීන්ට අපහාස කිරීම සහ රුසියාවට රහසිගතව සේවය කිරීම යනාදියටයි. පෝලන්ත පාර්ලිමේන්තුවේ (Sejm) සියලුම පක්ෂ මෙන්ම, PO ද, සමාජය මිලිටරිකරනය කිරීම සඳහා සලසන, ආන්ඩුවේ  ඩොලර් බිලියන ගනනක ප්‍රතිසන්නද්ධීකරන වැඩසටහනට පක්ෂව ඡන්දය දුන්නේය. ඒ අතරම, PO ලමා ප්‍රතිලාභ වැනි PiS හි සීමිත සමාජ පියවරයන් පවා විවේචනය කලේය.

එහි ආර්ථික වැඩසටහනේ හරය වන්නේ සංගතවලට පක්ෂව විශාල බදු සහන සහ නියාමනය ඉවත් කිරීමයි. නිදසුනක් වශයෙන්, යම් වාර්ෂික සීමාවකට වඩා අඩු පිරිවැටුමක් ඇති සමාගම්, අසනීප තත්ත්වයකදී වැටුප් අඛන්ඩව ගෙවීමෙන් නිදහස් කරනු ලැබේ. මෙම වගකීම රාජ්‍ය සමාජ ආරක්ෂන වැඩසටහන (ZUS) විසින් පවරා ගැනීමට නියමිත අතර, එහි අතිරේක වියදම් තවදුරටත් කප්පාදු සඳහා කඩතුරාවක් වනු ඇත.

2021 දී වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන් සහ පරිපූරක වෛද්‍යවරුන්ගේ පුලුල් විරෝධතා සහ වැඩ වර්ජන අවුස්සා ලීම මගින් පෝලන්ත සෞඛ්‍ය පද්ධතිය බොහෝ දුරට බිඳ වැටී ඇති බව කොරෝනා වයිරස් වසංගතය පෙන්වා දී ඇත. පෝලන්ත අධ්‍යාපන ක්‍රමය සඳහා ද එය එසේම වේ. සමස්ත වැඩකරන ජනතාවට අවසානයේ දී යලි සන්නද්ධ කිරීමේ සහ යුද්ධයේ දැවැන්ත පිරිවැය සම්පූර්නයෙන් දැරීමට සලස්වා ඇත.  සියයට 18 දක්වා ඉහල ගිය උද්ධමනය තවමත් සියයට 8ට වඩා ඉහල මට්ටමක පවතී.

නිල OECD සංඛ්‍යාලේඛනවලට අනුව, පසුගිය වසර තුල පමනක් පෝලන්ත වැටුප්වල සාමාන්‍ය මිලදී ගැනීමේ ශක්තිය සියයට 7කින් පහත වැටී ඇත. වැඩිවන ආහාර හා බලශක්ති මිල මෙම දැවැන්ත සැබෑ වැටුප් කප්පාදුවේ ප්‍රතිවිපාක උග්‍ර කරයි.

පෝලන්ත පාර්ලිමේන්තුවේ (සෙජ්ම්) සියලුම පක්ෂ, දකුනේ සිට වමට, කම්කරු පන්තියට එරෙහි  මෙම ප්‍රහාරවලට එකඟ වෙති. මෙය පෝලන්ත වාමාංශික ලෙවිකා පක්ෂයට ද අදාල වන අතර, සමීක්ෂනවලට අනුව සියයට 10 ක පමන ඡන්ද ප්‍රමානයක්, එයට ලබා ගත හැකිය. ප්‍රවෘත්ති සඟරාවක් වන පොලිටිකා (Polityka) පවා එම ව්‍යාපාරය “නිහඬ සහ නොපැහැදිලි” ලෙස විස්තර කරන තරමටම, පක්ෂය දක්ෂිනාංශික PO පක්ෂයට යටත් වී ඇත. එය හුදෙක් ඕනෑවට වඩා අහිමි නොවී සෙජ්ම් හි රැඳී සිටීමේ ඉලක්කය පසුුුුපස හඹා යයි.

සිමොන් හොවොන්යා ( Szymon Hołownia) ගේ නව පක්ෂය වන PL2050 හා දක්ෂිනාංශික ගොවි පක්ෂයක් වන PSL ඒකාබද්ධ වීමෙන් තනා ගත්  හි මැතිවරන සන්ධානයක් වන ෂෙචා ඩ්‍රෝගා ( Trzecia Droga – තෙවන මාර්ගය), PO විසින් කැදවන ලද උද්ඝෝෂන ඈත්ව සිටි අතර,  PiS ට සහ PO ට මැදින් මැතිවරන ව්‍යාපාරය තුල ස්ථානගත වී ඇත. එය ජයග්‍රහනය කිරීමට අපේක්ෂා කරන සියයට 9 ක ඡන්ද ප්‍රමානය අනුව , විශාල පක්‍ෂ දෙකෙන් එකකට බහුතර බලයක් ලබා ගැනීමට එය ඉවහල් විය හැකි බව, මත විමසුම් වාර්තා කරයි.

මත විමසීමේදී , ෆැසිස්ට්වාදී කොන්ෆෙඩරක්ජා (Konfederacja) පක්ෂය සඳහා වන සහයෝගය මත  විමසීම් වල දී,  සියයට 8 සහ 15 අතර උච්චාවචනක් ලෙස පැවතුනි. එය පැරනි දේශපාලන සංස්ථාපිතය අපකීර්තියට පත් වීමෙන් වාසි ලබන අතර, සමීක්ෂනවලට අනුව, සාමාන්‍ය ප්‍රමානයට වඩා වැඩි තරුන ඡන්දදායකයින් සංඛ්‍යාවක් ආකර්ෂනය කරයි.මෙම ෆැසිස්ට් පක්ෂයේ නව නායකයන් දෙදෙනා වන ස්ලොවොමියර් මෙන්ට්සන් ( Sławomir Mentzen ) සහ ෂිෂ්ටොෆ් බොසක් (Krzysztof Bosak) යන දෙදෙනාම 30 ගනන්වල මැද භාගයේ පසුවන අතර, ඔවුහු නිරන්තර මාධ්‍ය අවධානයට ලක් වෙති.

34 හැවිරිදි තරුන ව්‍යවසායකයෙකු වන මෙන්ට්සන් ගේ නැගීම, තම ෆැසිස්ට් පක්ෂවලට නවීන මුහුනුවරක් ලබා දුන් සහ මාධ්‍ය විසින් වැලඳ ගත්( පරි: ප්‍රංශයේ) මැරීන් ලී පෙන් සහ ( පරි: ඉතාලියේ) ජෝර්ජියා මෙලනි දැඩි ලෙස සිහි කැදවයි. ඔහු පක්ෂයේ වැඩපිලිවෙල සාරාංශ ගත කරමින් මෙසේ සූත්‍රගත කරයි: “අපට යුදෙව්වන්, සමලිංගිකයන්, ගබ්සා කිරීම්, බදු වලින් සහ යුරෝපා සංගමයෙන් තොර පෝලන්තයක් අවශ්‍යයි.”

යුක්රේනයට සහයෝගය දිම  ප්‍රශ්න කරන පෝලන්තයේ එකම ප්‍රධාන දේශපාලන කන්ඩායම කොන්ෆෙඩරක්ජා වේ. එය යුක්‍රේන සරනාගතයින්ට එරෙහි ව්‍යාපාරයකට ද නායකත්වය දෙන අතර PiS ට වඩා තියුනු ලෙස යුරෝපා සංගමයේ ජර්මානු නායකත්වයට පහර දෙයි. එය සමාගම් සඳහා දුරදිග යන සහන ඉල්ලා සිටින අතර 120,000 ජීවිත බිලිගත් PiS හි කොරෝනා වෛරස් ප්‍රතිපත්තියට දකුනේ සිට පහර දෙන්නේ රජය විසින් යම් යම් අවස්ථා වලදී අගුලු දැමීම් සිදු කල බැවිනි.

තව සති දෙකකින් මැතිවරන ජයග්‍රහනය කර නව ආන්ඩුව පිහිටුවන කවරෙකු වුව ද, යුද ප්‍රතිපත්තිය, කම්කරු පන්තියට එරෙහි සමාජ ප්‍රහාර සහ ජීවිතයට-පෙර-ලාභ වසංගත ප්‍රතිපත්තිය දිගටම ගෙන යනු ඇත. පැරිසියේ පෝලන්ත තානාපති යාන් එමරික් රොස්ටිසෙට්ස්කි ( Jan Emeryk Rościszewski) මාර්තු මාසයේදී පැහැදිලි කල පරිදි, යුක්රේනය සමඟ දේශසීමාවේ සිදුවන ඕනෑම සිදුවීමක් “ගැටුමට ඇතුලු වීමට” නිදහසට කරුනක් ලෙස භාවිතා කල හැකිය.

තුන්වන ලෝක යුද්ධයක හා ෆැසිස්ට් ම්ලේච්ඡත්වයේ අන්තරාය වැලැක්වීම සඳහා පෝලන්ත කම්කරුවන්ට හා තරුනයින්ට ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තිය සමග පෙලගැසී සිටින තමන්ගේම පක්ෂයක් අවශ්‍ය වේ. හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ පෝලන්ත අංශයක් ගොඩනැගීමේ අරමුන ඇතිව ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය සම්බන්ධ කර ගන්නා ලෙස අපි සියලුම පෝලන්ත පාඨකයින්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

දක්ෂිනාංශික පෝලන්ත ආන්ඩුවට එරෙහිව වෝර්සෝහි මහා පෙලපාලියක් පැවැත්වෙයි Read More »

Palitha

Caricature of Reporting: How the WSWS Sri Lanka correspondents reported the EPF protest in Colombo

By Nandana Nanneththi.

“The report published on the World Socialist Web Site (WSWS) on September 1, under the title “Over 1000 workers protest in Colombo against Sri Lanka government’s attacks‘, has yet again demonstrated the  gross negligence of the Sri Lankan editorial board, hence undermining the historical credibility of the website. 

The report was on a protest organized by a multitude of trade unions and civil organizations, and held in front of Colombo Fort railway station on August 28, against the subsuming of Employees’ Provident Fund under the government’s move to restructure the domestic debt. The Organizers, comprising about 40 organizations, could only manage to gather far less than 300 to participate in this demonstration. The number included the representatives of trade unions, capitalist parties, pseudo-left organizations and non-governmental organizations . (See the short video from the CACPS Facebook page)

The World Socialist Web Site, the publication tool of the International Committee of the Fourth International (ICFI), is the only authentic global socialist publication with a reputation as the theorist, the propagandist and the organizer of the global working class. Read daily by hundreds of thousands of readers all over the world, it is respected even by its adversaries for its integrity, scientific analysis and authenticity. It is the only international media for the working class to know the truth. Even In the past, on several occasions, we have raised objections when the Sri Lankan Editorial Board Published distorted reports on the web site.

The report claimed that, “about 1,200 workers and retirees participated in a Monday lunchtime protest at Colombo Fort Railway Station on August 28 to oppose the Wickremesinghe government’s attacks on pensions and new anti-democratic amendments to the country’s existing labor laws,” hence blaming the trade unions for the poor participation, allegedly due to the timing of the campaign, held at the one hour lunch break. The reason proffered for the poor attendance is the lack of such intent on the part of the trade unions and their commitment to dissipate the struggle.

This is a distortion in which the reporters forced the insertion of what they called the “lunch hour” into the report. It is thus argued that the agitation was restricted to the duration of the lunch hour to prevent the workers from participation, and had it been a call for a strike, the workers would have gathered by their  thousands in response. Then, the report goes on to say that the workers of the Katunayake Free Trade Zone outside of Colombo also participated in the campaign. Needless to say, given the limited numbers participating, the percentage of FTZ workers’ participation would be in the decimals of a percentage. But, In actual fact, was it not the failed tactic of the organizers who hoped to get a better participation by  making the opportunity for the workers in the neighborhood areas to participate without much difficulty or sacrifice during their lunch break? Objective factors exist as proof. For example, the Ceylon Bank Employees’ Union’s member participation in the protest could be counted with the fingers in one’s hands. It goes without saying that the area near the railway station would not have got enough space if only the employees of the banks around the Colombo Fort participated in the campaign.

Anyone with common sense should realize that the workers do not look for ‘free hours’ to take part in  struggles and, sometimes, they risk their own lives in struggles. This ‘lunch hour’ fantasy is imposed only in order to build up the story as per the subjective expectations of the reporters. The trade unions expected the participation of about 5,000 people. They wanted to deceive and rally the workers around them, upon whom their grip was slipping, by using this opportunity to call a ‘struggle’ against the EPF issue. Hence they wanted to demonstrate to the ruling class that they still had influence over the workers, and to prove their worthiness to strike a bargain. Many workers are disillusioned about their treacherous role resulting only about 5% of the numbers expected by the union leaders actually participated in the campaign.

Over the past period the workers and masses engaged themselves in the struggle against the ruling classes not on anybody’s invitation or direction, but voluntarily. However, as a result of the continuing betrayals of these struggles- one after the other – the working class is temporarily trying to catch its breath back. If this had not been the case, there were objective grounds for workers to participate in this campaign, whether or not there was a calling. The said report tries to convince the reader that thousands would have participated if not for the technical error of limiting it to a ‘lunch hour’ demonstration, hence pushing true facts under the rug.

On the same morning, a meeting organized by the Electricity Consumers Association involving some of these leaders, and led by MDR Athula Of the Federation of Democratic State Employees’ Unions, was held at the Colombo Public Library Auditorium. The speakers of the meeting accused the Ceylon  Electricity Board (CEB) of making emergency purchases (to make up for the shortfall in the national grid) and thereby discouraging investors of renewable energy resource development, causing them huge losses. The meeting seemed to be held under the auspices of the companies involved in renewable energy development, and the audience consisted of people who were ‘encouraged’ to participate by those companies. The leaders of that union, after making an appeal to the President Wickremesinghe to intervene to correct this situation, then joined the EPF agitation in front of Fort Railway Station. These leaders did not have any effective program that could be presented to the electricity consumers or to the EPF members, except for making stage-shaking speeches and whining appeals to the President to solve the problems. Is it a surprise that the workers and the poor do not give any attention worth two cents to these leaders?

There is no reason that, to the people of Sri Lanka who rejected all the political parties and their representatives in Parliament only less than a year ago, not to feel the long-run of betrayals of the trade unionists. The problem of the people consists in their inability to put these betrayals in a correct class perspective, having  no alternative course of action and a  leadership to guide it. A genuine working class organization can take over the leadership of the working class under these conditions. A struggle without indecision and hesitation is necessary to be developed against opportunism to realize this task. It is, therefore, a task bound with a relentless struggle against the practice of submitting to  the subjectivity of glorification of the desire of the working class for a struggle to defend its living conditions, which is a form of backdoor acceptance of the familiar mantra, ‘the workers are not yet ready’, in the lethargic practice of imposing already known abstract truths on the live class struggle. 

The above report in the WSWS announces the generalized truth of “this limited protest was called to assuage the growing anger of the working class against the government’s attacks”. It is also such a truism that the unions “have no intention of mobilizing workers in a real political and industrial struggle against the Wickramasinghe government”. But nevertheless, none of this, without a proper investigation within the frame of objective f

acts with which we are confronted with at the moment, and instead,  shaping the descriptions of real events to suit ideas of one’s imagination and trying to impose them on the public, is completely hostile to the Marxist method followed by the WSWS.

The title of the article published in ‘The-Socialist.lk’ about this same event was, “Petty-bourgeois farce staged in front of the Colombo Railway Station on Monday”. That is the conclusion drawn from the analysis of the facts we gathered. As pointed out in that article, the union leadership is facing difficulties in getting the workers involved. “Duminda Nagamuwa, a leader of the Frontline Socialist Party, was complaining about the non-participation of the workers even before the event . He expressed his belief saying, ‘the workers numbering about 2.2 Million should think about this at least now’. The general concept that’s peddled by the  union leaders is that “the working class is a stupid and backward lot that is not interested in protecting  its own rights.” In that article, we confirmed with facts that the workers do not have faith in these unions and leaderships, not without reason, and that the bureaucracy works to demoralize the workers and to incite the petty bourgeoisie against them.

The show staged in front of the Fort railway station was a petty bourgeois farce; A comedy staged by the trade Unions. The union leaders, who threatened to topple the government if their demands were not met, proceeded a small distance forward as if they were going on a demonstration to the Central Bank. When the police announced that they, “are Ordering the crowd to disperse under Section 95(1)”, the union leaders vowed to the police, “We don’t want to go on in a demonstration as such, if a statement is issued saying this will not be done today, we will not proceed”. When some in the crowd demanded a promise that the Provident Fund would not be restructured, Ananda Palitha, one of the leaders in charge of campaign operations, the convener of the Samagi Trade Unions United Front ( the umbrella trade union front of the SJB, a  break-away political party from the UNP and the main opposition party in the parliament), instead asked emphatically several times  for a  promise on “not doing it today”. “We need to win the people’s trust,” he stated the stark truth. Everything happened according to the pre-arranged script.

As reported by ‘The-Socialist’, the Central Bank postponed the decision on the restructuring of the fund until September 21, as a related case is pending in the Supreme Court. Union leaders Boasted showing this postponement too, as a victory. (see the real event, in the short video from the CACPS Facebook page)

Meanwhile, the police brought forth a promise for a discussion with the Central Bank. The union leaders declared victory and announced the end of the day’s proceedings. The discussion held with the Central Bank on September 5 failed as expected. According to the unions, what is now necessary is to bring in a new capitalist government, and to have new discussion. It’s so unfortunate that the restructuring would be complete. As The-Socialist pointed out, this campaign was entirely a reactionary operation against the workers, which was called for the sole purpose of providing the capitalist state an opportunity to constrain them, isolate them and attack them. Nothing else can be expected from these trade unions, which have demonstrated their impotence and anti-worker. pro-capitalist nature in every case; for example as in the case of privatization of the Eastern Terminal of the Colombo Port, and in the sale of important sectors of the Petroleum corporation to the private sector.

Palitha
Ananda Palitha in negotiations with the police

The WSWS article ends with a statement from a former employee of the Fertilizer Corporation. “We must continue to apply pressure. Ranil (Wickramasinghe) wants to continue the dictatorial rule but we want him out.” The same was said by the capitalist and pseudo-left party leaders who led the campaign. As The-Socialist report pointed out, the campaign of the trade unions was directed to infuse to the broad society the capitalist point of view – that the only options available are either concessions or another capitalist government. The most important thing we see here for us to simply report is that, if any report on revolutionary media is spreading the same stance, there is no point in that coverage. One can simply follow the capitalist media. 

Bolshevism, upon which the WSWS bases itself, was extremely concerned with the accuracy of data:

The data supplied by the Bolshevik press of 1917 are proving, in the light of historic criticism and the documents of the epoch, incomparably more correct than the data supplied by all the other newspapers. This correctness was a result of the revolutionary strength of the Bolsheviks, but at the same time it reinforced their strength. The renunciation of this tradition has subsequently become one of the most malignant features of epigonism.” (The History of the Russian Revolution, Volume II, page 356)

Our calling to the workers should be directed to overthrow the unionism which has become a major obstacle in the struggle against capitalism and, to establish a mass movement against capitalism through the formation of Action Committees on the basis of working class democracy.

Addressing the campaign, Athulasiri Samarakoon, a university lecturer, shamelessly declared the pseudo-left and trade union preparations to protect the anti-worker capitalist state. See the video from the CACPS facebook page

Instead, the WSWS article’s principal objective seems to be announcing that, even the trade unions and the pseudo-left leaderships are still possessing the capability of drawing the workers of Sri Lanka into struggles, if not for their tactical érrors’. This attitude implies the adaptation to a backwardness inherited through the historical roots and expressed within the working class, instead of a relentless struggle to solve it.  

We will not turn our backs to the partial demands of the workers. Since its inception, the EPF fund has been governed by a monetary board headed by the Governor of the Central Bank. Although the fund belongs to the workers, it is not accountable to them, but to the capitalist governments. This should be changed. The demand of trade unions and other capitalist agencies which had called this ‘struggle’, was that the union leaders too should participate in making decisions about the provident fund as it is a workers’ fund. But the reality is that these unions represent less than approximately 15 percent of the country’s working class, and they do not budge even an inch  away from capitalism. The workers should not fight for these empty demands, but to get the full control of the fund to a board of their own choosing, the members of which they can elect and recall at any time. A prerequisite for realizing this, is the displacement of trade unions by workers’ independent Action Committees in every workplace, against all the delusive bluff of pseudo- left organizations.

[This article was earlier published in Sinhalese here on September 09, 2023.]

Caricature of Reporting: How the WSWS Sri Lanka correspondents reported the EPF protest in Colombo Read More »

Palitha

වාර්තාකරනයේ විකට රූප: අර්ථසාධක උද්ඝෝෂනය පිලිබඳ ලෝසවෙඅ ලංකා වාර්තාකරුවන්ගේ චර්යාව

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.

Over 1000 workers protest in Colombo against Sri Lanka government’s attacks” (ශ්‍රී ලංකා ආන්ඩුවේ ප්‍රහාරවලට එරෙහිව 1000කට අධික කම්කරුවෝ කොලඹ දී උද්ඝෝෂනය කරති) යන හිසින් සැප්තැම්බර් 1දා ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ (ලෝසවෙඅ) පලකල වාර්තාව එහි ලංකා කර්තෘ මන්ඩලය එම වෙබ් අඩවියේ  ඓතිහාසික විශ්වාසනීයත්වය පලුදු කිරීමට ගන්නා ලද සාපරාධී නොසැලකිල්ල නැවතත් ප්‍රදර්ශනය කලේය. සේවක අර්ථසාධක අරමුදල ආන්ඩුවේ නය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම යටතට ගැනීමට එරෙහිව වෘත්තීය සමිති හා සිවිල් සංවිධාන එකතුවක් විසින් සංවිධානය කෙරුනු උද්ඝෝෂනයක් කොලඹ කොටුව දුම්රියපොල ඉදිරිපිට දී අගෝස්තු 28 දින පවත්වන ලදී. ඉහත සඳහන් වාර්තාව ඒ ගැන ය. සංවිධාන 40ක සහභාගීත්වයෙන් පැවුත්වුනු මෙම උද්ඝෝෂනයට වෘත්තීය සමිති, ධනපති පක්ෂවල, ව්‍යාජ වාම සංවිධානවල හා රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල නියෝජිතයන් ඇතුලුව සහභාගී කර ගත හැකි වූයේ 300ට බෙහෙවින් ම  අඩු ප්‍රමානයකි. (පහත කෙටි වීඩියෝව බලන්න CACPS Facebook පිටුවෙන්)

හතර වන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ (හජජාක) ප්‍රකාශන උපකරනය වන ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය ලෝක කම්කරු පන්තියේ න්‍යාය සම්පාදකයා, ප්‍රචාරකයා හා සංවිධායකයා ලෙස කීර්තියක් උසුලන එකම අව්‍යාජ සමාජවාදී ලෝක මාධ්‍යය යි. ලක්ෂ සංඛ්‍යාත පාඨක සමූහයක් දෛනික ව පරිහරනය කරන එය, නිර්වද්‍යතාව, විද්‍යාත්මක විශ්ලේෂනය හා අව්‍යාජ බව නිසා එහි සතුරන්ගේ පවා ගෞරවයට පාත්‍ර වන්නේ ය. කම්කරු පන්තියට සත්‍ය දැනගැනීමට ඇති එක ම ජාත්‍යන්තර මාධ්‍ය වන්නේ එයයි. මින් පෙර ද අවස්ථා කිහිපයක ම වෙබ් අඩවියේ ශ්‍රී ලංකා කතෘ මන්ඩලය ව්‍යාජ වාර්තා එහි පල කිරීම ගැන අපගේ විරෝධය පල කර ඇත.  

“වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුව විසින් විශ්‍රාම වැටුප්වලට එරෙහිව හා රටේ පවතින කම්කරු නීති ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී සංශෝධන මගින් වෙනස් කරනු ලැබීමට එරෙහිව 1200ක් පමන කම්කරුවෝ, 28 දා කොලඹ දුම්රියපොල ඉදිරිපිට දී දිවා ආහාර පැයේ විරෝධතා උද්ඝෝෂනයක් කලහ” යි සඳහන් වාර්තාව වෘත්තීය සමිතිවලට දොස් තබමින් තව දුරටත් කියා සිටියේ සහභාගීත්වය මේ තරම් හීන වූයේ උද්ඝෝෂනය කෑම පැයේ තිබීම නිසා ය යි පවසමිනි. ඊට හේතුව ලෙස දක්වා ඇත්තේ වෘත්තීය සමිතිවලට එවැනි වුවමනාවක් නැතිකම හා අරගලය දියකර දැමීම සඳහා ඒවායේ කැපවීමය.    

මේ වනාහී වාර්තාකරුවන් “කෑම පැය” යනුවෙන් තමන් විසින් නම් කරගත් දෙයක් වාර්තාවට ඔබ්බවා කරන ලද විකෘතියකි.  මෙසේ තර්ක කරන්නේ කෑම පැය තුල පමනක් උද්ඝෝෂනය සංවිධානය කර ඇත්තේ කම්කරුවන්ගේ පැමිනීම වැලැක්වීමට බවත්, වැඩ වර්ජනයක් ලෙස කැඳවීනම් ඔවුන්ගේ එම කැඳවීමට කම්කරුවන් අවනතව දහස් ගනනින් රොද බැඳ ගනු ඇති බවත් ය. මෙසේ තිබියදීත් කොලඹින් බැහැර කටුනායක නිදහස් වෙලඳ කලාපයේ කම්කරුවන් ද උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූ බව එම වාර්තාව කියයි. සමස්ත සංඛ්‍යාව අනුව එහි ප්‍රතිශතයද දශම ගනනක් බව ⁣කව යුතු නැත. එහෙත්, සැබවින්ම නම්, දොලහේ පැයට මෙය යොදා ගැනීමෙන් වැඩි පරිත්‍යාගයක් නැතිවම අහලපහල සිටිනා කම්කරුවන්ට සහභාගී වීමට අවස්ථාව උදාකර දීම මගින් වැඩි සහභාගීත්වයක් ලගා කර ගැනීම සමිතිවල අසාර්ථක වූ උපාය වූයේ නොවේ ද? වෛෂයික සාධක නම් පවතින්නේ ඊට සාක්ෂි ලෙස ය. නිදසුනක් ලෙස, ලංකා බැකු සේවක සංගමයෙන් උද්ඝෝෂණයට සහභාගී වූයේ ඇඟීලි ගැන පෙන්විය හැකි සංඛ්‍යාවකි. එහි කොලඹ කොටුව අවට බැංකුවල සේවකයන් පමනක් සහභාගී වූයේ නම් දුම්රියපොල අසල ප්‍රදේශය ඉඩ මදි වන බව කිව යුතු නො වේ.

කම්කරුවන් අරගලවලට එන්නේ සහ ආවේත්, ඉදිරියට එනු ඇත්තේත් නිවාඩු පැය හෝ දවස් ගැන බලා නො වන බව සහ ඇතැම් විට තම ජීවිත පවා නො තකා බව සාමාන්‍ය දැනීම ඇති ඔනෑම කෙනෙකුට අවබෝධ විය යුතු අතර මෙම ‘කෑම පැය’ යන ව්‍යාජය එහි පටවා ඇත්තේ හුදෙක් වාර්තාකරුවන්ගේ ආත්මීය වුවමනාවට ගැලපෙන ලෙස වාර්තාව ගොඩ නැගීම සඳහා ය. වෘත්තීය සමිති, 5000ක පමන පිරිසක සහභාගීත්වය අපේක්ෂා කලෝ ය. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වූයේ තමන්ගෙන් ගිලිහී යන කම්කරුවන් සටනක නාමයෙන් මංමුලාවට පත් කර තමන් වටා රොක් කර ගනිමින්, තමන්ට තවමත් බලයක් ඇතැයි පාලක පන්තිය ඉදිරියේ ප්‍රදර්ශනය කර  වාසිදායක ගනුදෙනුවක් ඇති කර ගැනීමට ය. එය බොහෝ කම්කරුවෝ වටහාගෙන සිටියහ. මේ තතු තුල උද්ඝෝෂනයට සැබැවින් ම සහභාගී වූයේ සමිති නායකයන් අපේක්ෂා කල ප්‍රමානයෙන් 5%කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් පමනි.

පසු ගිය කාල පරිච්ඡේදය පුරා කම්කරුවන් හා සෙසු මහජනතාව අරගලයට පැමිනියේ කාගේ හෝ ඉල්ලීමක් උඩ නො වන අතර ඒවා එකකට පසු එකක් පාවා දීමේ ප්‍රතිඵලය ලෙස කම්කරු පන්තිය තාවකාලික ව හති අරිමින් සිටිති. එසේ නො වූයේ නම් කැඳවීමක් ලැබුනත් නැතත් මෙම උද්ඝෝෂනයට සහභාගීවිමට වෛෂයික පදනම් ඇත. උක්ත වාර්තාව ‘කෑම පැය’ට සිමා නො කලේ නම් දහස් ගනනින් සහභාගී වනු ඇති බව පාඨකයාට ඒත්තු ගැන්වීමට වෙර දරන්නේ මෙම සත්‍යය කරුනු පැදුර යටට තල්ලු කර දමමිනි.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාජ්‍ය සේවක සමිති සම්මේලනයේ එම්.ඩී.ආර්. අතුල ප්‍රමුඛ ව මෙම නායකයන්ගෙන් කොටසක් සහභාගී වූ විදුලි පාරිභෝගික සංගමයේ රැස්වීමක් එදිනම උදේ කොලඹ මහජන පුස්තකාල‌ ශ්‍රවනාගාරය තුල පැවැත්වින. පුනර්ජනන බලශක්ති ප්‍රභවය වර්ධනය කිරීමට ඉදිරිපත් වූ ආයෝජකයන් දුර්මුඛ කරමින් හා ඔවුන්ට විශාල අලාභ ගෙන එමින් ලංකා විදුලි බල මන්ඩලය (ලංවීම) හදිසි මිල දී ගැනීම් සිදු කරන බවට එහි කථිකයෝ චෝදනා කලෝ ය. පුනර්ජනන බලශක්ති ප්‍රවර්ධන සමාගම්වල අනුග්‍රහය මත පැවැත්වෙන බව පෙනෙන්නට තිබුනු මෙම රැස්වීම සඳහා සහභාගී වූ ප්‍රේක්ෂාගාරයේ වැඩි කොටසක් ද සමන්විත වූයේ එකී සමාගම් විසින් සහභාගී කරවන ලද අයවලුන්ගෙනි. එහි දී මෙම තත්ත්වය නිවැරදි කිරීමට මැදිහත් වන ලෙස ජනාධිපති වික්‍රමසිංහගෙන් ඉල්ලා සිටි එකී සංගමයේ නායකයෝ, ඊලඟට කොටුව දුම්රියපොල ඉදිරිපිට අර්ථසාධක උද්ඝෝෂනයට එක් වූහ. වේදිකා දෙදරවන බිරුසන් දීම් හා ප්‍රශ්නය විසඳන ලෙස ජනාධිපතිවරයාට කන්කෙඳිරි ගෑම විනා, විදුලි පාරිභෝගිකයන් වෙත වේවා, EPF අරමුදලේ සාමාජික කම්කරුවන් වෙත වේවා, ඉදිරිපත් කල හැකි කිසියම් ම හෝ සාධ්‍ය වැඩ පිලිවෙලක් මේ නායකයන් අත තිබුනේ නැත. කම්කරුවන් සහ දුගීන් මේ නායකත්වයන් තුට්ටුවකට නොතැකීමේ කවර නම් පුදුමයක් ද?

වසරකටත් අඩු කාලයකට පෙර පාර්ලිමේන්තුවේ සියලු පක්ෂ හා නියෝජිතයන් ප්‍රතික්ෂේප කරනු ලැබූ ශ්‍රී ලංකාවේ මහජනතාවට වෘත්තිය සමිතිකාරයන්ගේ දිගු කාලීන පාවා දීම නො දැනෙන්නට හේතුවක් නැත. ඔවුන්ගේ ගැටලුව වන්නේ ඔවුන්ට එම පාවා දීම සැබෑ පන්තිමය අර්ථයකින් වටහා ගැනීමට නො හැකි වීම හා, ඔවුන් සතු විකල්ප ක්‍රියා මාර්ගයක් හා ඊට මඟ පෙන්වන නායකත්වයක් නොතිබීම ය. අව්‍යාජ කම්කරු පන්ති සංවිධානයකට මේ තත්වය යටතේ කම්කරු පන්තියේ නායකත්වය අත්පත් කරගත හැකි ය. ඒ සඳහා වැනීම්, පැකිලීම්වලින් තොර අරගලයක් අවස්ථාවාදයට එරෙහි ව වර්ධනය කල යුතු ය. ඒ වනාහි, දැනටමත් දන්නා වියුක්ත සත්‍යයන් ජීවමාන පන්ති අරගලය මත පැටවීමේ කුසීත භාවිතයෙහි ගැලී, ‘කම්කරුවන් තවම සූදානම් නැත’ යන මන්ත්‍රය පසුපස දොරෙන් පිලිගැනීමේ ම එක් ආකාරයක් වන, කම්කරු පන්තියේ සටන් උවමනාව උත්කර්ශයට නැංවීමේ ආත්මීයත්වයට යට වීමේ පිලිවෙත්වලට ද එරෙහි දෘඩ අරගලයක් සමග බැදී ඇති කර්තව්‍යයකි.

ඒ වෙනුවට, “මෙම සීමිත විරෝධතාවය කැඳවනු ලැබුනේ ආන්ඩුවේ ප්‍රහාරවලට එරෙහි කම්කරු පන්තියේ වර්ධනය වන කෝපය සමනය කිරීමට ය” යි යන සාමාන්‍යයීකරනය කෙරුනු සත්‍යය උක්ත ලෝසවෙඅ වාර්තාව තුල නිවේදනය කර ඇත. සමිතිවලට “වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුවට එරෙහි ව සැබෑ දේශපාලන හා කාර්මික අරගලයක් තුල කම්කරුවන් බලමුලු ගැන්වීමට කිසිදු අදහසක් නැත” යනුවෙන් එහි සඳහන් කෙරෙන්නේ ද එවැනි ම සත්‍යයකි. එහෙත් මේ කිසිවක්, අප හමුවේ මේ මොහොතේ පවතින සත්‍ය කරුනු තුල විමර්ශනය කිරීමෙන් තොර ව, මේවා පිලිබඳව තම ඔලුවට එන අදහස් අනුව තත්‍ය සිදුවීම් හැඩ ගස්වමින් ඒවා මහජනයා මත පැටවීමට යත්න දැරීම ලොසවෙඅ අනුගමනය කරන මාක්ස්වාදී විධික්‍රමයට සපුරා ම හතුරු ය.    

මෙම සිද්ධිය පිලිබද ද-සෝෂලිස්ට් හි පල කල ලිපියේ මාතෘකාව වූයේ “සඳුදා කොලඹ දුම්රියපොල ඉදිරිපිට රඟ දැක් වූ සුලු ධනේශ්වර නාඩගම” යන්න යි. ඒ අප සොයාගත් කරුනු විශ්ලේෂනය කිරීමෙන් බැසගත් නිගමනයයි. එය පෙන්වා දී ඇති පරිදි, සමිති නායකත්වය කම්කරුවන් සහභාගීකරවා ගැනීමේ අසීරුතාවකට මුහුන දී සිටිති. “පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ නායකයෙකු වන දුමින්ද නාගමුව කල් ඇතිව ම කම්කරුවන්ගේ සහභාගී නො වී ම ගැන මැසිවිලි නගා තිබිනි. ‘ලක්ෂ 22 පමන වන කම්කරුවන් දැන්වත් මේ ගැන සිතා බලනු ඇතැයි විශ්වාස කරන’ බව ඔහු ප්‍රකාශ කලේ ය. පොදුවේ සමිති නායකයන් සමාජගතකරන අදහස වන්නේ, “කම්කරු පන්තිය වනාහී තමන්ගේ ම අයිතීන් රැක ගැනීමට වුවමනාවක් නැති, මෝඩ, පසුගාමී පිරිසක් බවයි.” කම්කරුවන්ට මේ සමිති හා නායකත්වයන් ගැන විශ්වාසයක් නැති බව ද, නිලධරය ක්‍රියාකරන්නේ කම්කරුවන් දුර්මුඛ කිරීමට හා ඔවුනට විරුද්ධව සුලු ධනේශ්වරය උසිගැන්වීමට බව ද අපි එම ලිපියෙන් කරුනු සහිත ව තහවුරු කලෙමු. 

සඳුදා කොටුව දුම්රියපොල ඉදිරිපිට නැටුවේ සුලු ධනේශ්වර නාඩගමකි, වෘත්තීය සමිති විගඩම කි. ඉල්ලීම් නොලැබුනහොත් ආන්ඩුව පෙරලන බවට වහසි බස් දෙඩූ සමිති නායකයෝ, පෙලපාලියක් ලෙස මහ බැංකුවට යන නියායෙන් මඳක් ඉදිරියට ගියහ. 95(1) වගන්තිය යටතේ විසිර යන්න ඔයගොල්ලන්ට අන කරනවා”යි පොලිසිය ඇනවූ කල, “අපිට එහෙම (පෙලපාලි) යන්න ඕනෑ කමක් නෑ. මේක අද කරන්නෙ නෑ කියා ප්‍රකාශයක් කරන්න, අපි (තව ඉදිරියට) යන්නෙ නැහැ” යි සමිති නායකයෝ පොලිසියට සපථ වූහ. අර්ථසාධක අරමුදල ප්‍රතිව්‍යුහගත කරන්නේ නෑ කියා පොරොන්දුවක් ඉල්ලා රැස්ව සිටි ඇතැමෙකු හඬ නැගූ විට, ඒ වෙනුවට “අද කරන්නෙ නෑ කියා” පොරොන්දුවක් දෙන්නැයි උද්ඝෝෂනයේ මෙහෙයුම් භාරව සිටි ප්‍රධානියෙකු වන, සමගි වෘත්තීය සමිති ඒකාබද්ධ පෙරමුනේ කැඳවුම්කරු හා පාර්ලිමේන්තුවේ ප්‍රධාන විරුද්ධ පක්ෂයේ වෘත්තීය සමිති අංශයේ නායකයෙකු ද වන ආනන්ද පාලිත කිහිප වරක් ම අවධාරනය කලේ ය. “අපට මිනිස්සුන්ගෙ විශ්වාසය දිනා ගන්න ඕනෑ” යි ඔහු ඇත්ත ම කීවේ ය. සියල්ල සිදු වූයේ කල් ඇතිව සකසා ගත් පිටපතට අනුව ය. 

ද-සෝෂලිස්ට් වාර්තාව සඳහන් කල පරිදි, මීට අදාල නඩුවක් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනයේ විභාග වෙමින් පවතින නිසා, මහ බැංකුව, අරමුදල ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම පිලිබඳ තීන්දුව සැප්තැම්බර් 21 දක්වා කල් දැමී ය. සමිති නායකයෝ මෙය ද සිය අරගලයේ ජයග්‍රහනයක් යයි පාරම් බෑහ. (එම අවස්ථාව, පහත  කෙටි වීඩියෝවෙන්. CACPS Facebook පිටුවෙනි)

මේ අතර පොලිසිය මහ බැංකුව සමග සාකච්ඡාවක් දෙන බවට පොරොන්දුවක් ගෙන ආවේ ය. එවිට සමිති නායකයෝ ජයග්‍රහනයක් ලෙස මෙම පොරොන්දුව හුවා දක්වමින් රැස්ව සිටි පිරිසට කතා කර, උද්ඝෝනය අවසන් කිරීමට කටයුතු කලහ. සැප්තැම්බර් 5 දින මහ බැංකුව සමග පැවති මෙකී සාකච්ඡාව ඊට නියමිත පරිදි ම  අසාර්ථක විය. සමිතිවලට අනුව දැන් තිබෙන්නේ වෙනත් ධනපති ආන්ඩුවක් ගෙන්වාගෙන තව සාකච්ඡාවක් ගැනීම ය. අවාසනාව නම් ඒ වන විට කටයුතු අවසාන වී තිබීම ය. ද-සෝෂලිස්ට් පෙන්වා දුන් පරිදි, මෙම උද්ඝෝෂනය මුලුමනින් ම කම්කරුවන්ට විරුද්ධ, ඔවුන් සිරකර පහර දීම සදහා අවස්ථාව සලසා ගැනීම උදෙසා කැඳවන ලද ප්‍රතිගාමී මෙහෙයුමකි. වරාය නැගෙනහිර පර්යන්තය පුද්ගලීකරනය කිරීම, තෙල් සංස්ථාවේ කොටස් පෞද්ගලික අංශයට පැවරීම යනා දී සෑම අවස්ථාවක දී ම සිය බෙලහීනකම ද කම්කරු විරෝධී ධනේශ්වර ස්වභාවය ද ප්‍රදර්ශනය කල මෙම වෘත්තීය සමිතිවලින් අන් යමක් අපේක්ෂා කල නො හැකි ය. 

Upali
ආනන්ද පාලිත පොලිසිය සමග කේවලයේ

උක්ත ලෝසවෙඅ ලිපිය අවසන් වන්නේ පොහොර සංස්ථාවේ හිටපු සේවකයෙකුගේ ප්‍රකාශයකිනි. “අප දිගටම පීඩනය යෙදිය යුතු ය. රනිල්ට (වික්‍රමසිංහ) ඒකාධිපති පාලනය දිගටම ගෙන යාමට අවශ්‍ය නමුත් අපට අවශ්‍ය වන්නේ ඔහුව එලවා දැමීමටයි.” උද්ඝෝෂනය මෙහෙය වූ ධනපති හා ව්‍යාජ වාම පක්ෂවල නායකත්වය දරන සමිති නායකයන් ද කීවේ මෙය ම ය. ද-සෝෂලිස්ට් වාර්තාව පෙන්වා දුන් පරිදි වෘත්තීය සමිතිවල උද්ඝෝෂනය යොමු කෙරුනේ එක්කෝ සහන නැතිනම් තවත් ධනපති ආන්ඩුවක් යන මෙම ධනපති මතය සමාජගත කිරිමට ය. අපට මෙම සිද්ධිය තුල සරලව ම වාර්තා කිරීමට ඇති වැදගත් ම දේ වන්නේ පුලුල්ව පතුරවා හරින මෙම ධනපති මතය එලෙසම සටහන් කර තබන්නේ නම්, ආන්ඩුවේ ප්‍රවෘත්තිවලට සවන් දෙනවා විනා විප්ලවවාදී මාධ්‍ය වාර්තාකරනයේ පලක් ඇත්තේම නැත.   

ලෝසවෙඅ පදනම් වන බෝල්ෂෙවික්වාදය දත්ත ගැන දැක්වූයේ ඉමහත් සැලකිල්ලකි: 

“1917 දී බොල්ෂෙවික් පුවත්පත් විසින් සපයනු ලැබූ දත්තයන්, අන් සියලු පුවත්පත් විසින් සපයනු ලැබූ දත්තයන්ට වඩා නොසැසඳිය හැකි තරම් වඩා නිවැරදි බැව්, ඓතිහාසික විචාරයේ සහ යුගයට අදාල ලියවිලි වල අනුව සනාථ කරමින් ඇත. මෙම නිවැරදි බව බෝල්ෂෙවිකයන්ගේ විප්ලවීය ශක්තියේ ප්‍රතිඵලයක් විය. එහෙත් ඒ හා සමගම එය ඔවුන්ගේ ශක්තිය වඩාත් වැඩි කලේය. මෙම සම්ප්‍රදාය අත හැර දැමීම පසු කලෙක ස්ටැලින්වාදයේ වඩාත්ම පිලිකුල්සහගත ලක්ෂනයන්ගෙන් එකක්  බවට පත් විය.” (රුසියානු විප්ලවයේ ඉතිහාසය, දෙවෙනි වෙලුමේ 356වෙනි පිට)

අප කම්කරුවන් කැඳවිය යුතු වන්නේ ධනවාදයට එරෙහි අරගලයට විරුද්ධ ප්‍රධාන බාධකයක් ලෙස පවතින මෙම වෘත්තීය සමිති පෙරලා දමා, කම්කරු පන්ති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මත පදනම් වන, ස්වාධීන ක්‍රියාකාරී කමිටු ස්ථාපනය කරමින්, ධනවාදයට එරෙහි මහජන ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැඟීම සඳහා ය.   

(උද්ඝෝෂනය අමතමින්   කම්කරු විරෝධී ධනපති රාජ්‍ය රැකීමේ ව්‍යාජ වාම හා වෘත්තීය සමිති සූදානම නිර්ලජ්ජිතව ප්‍රකාශ කලේ විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරයෙක් වන අතුලසිරි සම⁣රකෝන් ය. වීඩියෝව CACPS facebook පිටුවෙන්)

ඒ වෙනුවට ප්‍රස්තුත ලිපිය, වෘත්තීය සමිති හා ව්‍යාජ වාම නායකත්වය යටතේම පවා ශ්‍රී ලංකාවේ කම්කරුවන් සටන්කාමී ව අරගලයට ඇදී එන බවක් නිවේදනය කිරීම එහි ප්‍රමුඛ අරමුන ලෙස සලකාගෙන ඇත. මෙය කම්කරු පන්තිය මුහුන දී සිටින ‌ඓතිහාසික ගැටලු විසඳා ගැනීම සඳහා අරගලය වෙනුවට, එකී ගැටලු මගින්ම පන්තිය තුල ප්‍රකාශිත පසුගාමීත්වයට අනුගත වීමේ ඇඟවුම් ප්‍රකාශ කරයි. 

කම්කරුවන්ගේ පාර්ශ්වීය ඉල්ලීම්වලට අප පිටුපාන්නේ නැත. ආරම්භයේ සිටම EPF අරමුදල පාලනය කරනු ලබන්නේ මහ බැංකුවේ අධිපතිගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පවතින මුදල් මන්ඩලයක් විසිනි. එය ධනපති ආන්ඩුවලට මිස කම්කරුවන්ට වගකීමට බැඳී  නැත. මෙය වෙනස් කල යුතු ය. අරගලය කැඳවූ ධනේශ්වර ඒජන්සි වන වෘත්තීය සමිති ඉල්ලා සිටින්නේ අර්ථසාධක අරමුදල කම්කරුවන්ගේ අරමුදලක් වන නිසා ඒ පිලිබද තීන්දු ගැනීමේ දී සමිති නායකයන් සහභාගි කර ගත යුතු බව ය. යථාර්ථයේ දී රටේ කම්කරු පන්තියෙන් ආසන්න වසයෙන් සියයට 15කට වඩා මෙම සමිති නියෝජනය නො කරන අතර ධනවාදයට පිටින් දශමයකුදු ඒවා සෙලවෙන්නේ නැත. කම්කරුවෝ මෙම වඳ ඉල්ලීම් වෙනුවෙන් නො ව, තමන් විසින් පත්කර ගනු ලබන, තමන් කැමති අවස්ථාවක ආපසු කැඳවිය හැකි මන්ඩලයකට මෙහි පාලනය ලබා ගැනීම සදහා සටන දියත් කල යුත්තාහ. ව්‍යාජ වාම රැවටිලි වලට එරෙහිව සිටගනිමින්, සෑම වැඩපොලක ම කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු මගින් වෘත්තීය සමිති විස්ථාපනය කිරීම ඒ සඳහා අවශ්‍ය මූලික කොන්දේසියකි.      

වාර්තාකරනයේ විකට රූප: අර්ථසාධක උද්ඝෝෂනය පිලිබඳ ලෝසවෙඅ ලංකා වාර්තාකරුවන්ගේ චර්යාව Read More »

Strike

Defend Turkish workers against the thuggery of the union bureaucracy!

Colombo Action Committee for People’s Struggles.

Strike
Striking Şireci textile workers in Gaziantep [Photo: birlesiktekstil/Twitter]

On August 14, the World Socialist Web Site (WSWS) reported an incident in which the trade union bureaucracy of the Cankaya Municipality in Turkey threatened and attacked the workers when they protested against the betrayal of the trade union leadership.

Workers were attacked when they went to the union office to question the fraudulent way the unions are concealing from the workers the agreement signed between the union and the management. Workers accused them of having  agreed to a meager salary and not including in the signed agreement the terms agreed upon with the workers. 

Colombo Action Committee for People’s Struggles (CACPS) strongly condemns the brutal attack by the bureaucrats of the Genel-İş trade union affiliated to the Turkish DİSK trade union, against the workers of Cankaya municipality and extends its fraternal arms of solidarity with the workers. 

The thuggery of Turkey’s treacherous union bureaucracy against its members, is a part of the conspiracies of union bureaucrats, who have aligned themselves with governments and corporations around the world to quell workers’ struggles. CACPS, convinced that the only way the workers can fight against these regressive movements around the world is through a conscious fight for the unity of the working class around the world, calls on the working people to march forward to mobilize the support of the international working class.

The CACPS was built during a struggle to build a genuine workers’ movement, independent of the right-wing, within the people’s movement that ousted the former Executive President Gotabhaya Rajapaksa in Sri Lanka. It is built on the foundation of the calling of the International Committee of the Fourth International (ICFI) to build rank-and-file committees of workers, as centers of workers’ power, independent of all capitalist class organizations and trade unionism.

Our committee stands in defense of the Turkish workers as an organization with experience in fighting for the social and democratic rights of the working people against the attacks of the capitalist class in Sri Lanka.

The crisis of the Turkish ruling class, which has been exacerbated by the Covid pandemic and the war in Ukraine, is being burdened onto the shoulders of working people through inflation, job slashings and welfare cuts. Against this assault, tens of thousands of working people across Turkey have started a counteroffensive through protests and strikes. It is in such a backdrop that bourgeois lackyes and pseudo leftists including trade unions have launched rounds of physical attacks against the workers.

The workers of Sri Lanka too are experiencing the same conditions. The austerity measures of the Ranil Wickremesinghe government and their beastly attacks on the democratic rights are being intensified on a daily basis, enjoying the generous assistance from trade unions who do not raise even a finger against them. Earlier this year, more than half a million petroleum, electricity, water and health care workers responded to cuts and privatization with strikes and protests. 

The government’s day-to-day response to these protests by workers and students has been to impose court bans and disperse them with the use of the military police. The brutal crackdown by the government shows that they are not prepared to allow even a shade of democratic rights to the working class.

Trade union bureaucracies are more and more aligning themselves with the plans of their governments. This experience is shared by workers in Turkey as well as in Sri Lanka. The Ceylon Electricity Workers’ Union (CEWU), facing the privatization of the Ceylon Electricity Board, demands that the “restructuring should be done to suit the current situation of the country”. The CEWU is not alone in their assistance offered to the government’s plans for privatization. Everywhere the government institutions are threatened with privatization, including in the Colombo port and Petroleum Corporation, the Trade Unions are extending their hands of assistance to the ruling class.

The trade union movement is unable to lead the working class to face the deadly attacks of the capitalist system, immersed in a grave crisis of international proportions. Before the 1980s, when production was relatively confined to national boundaries, the trade union movements around the world were in a position to lead struggles to win certain reforms for the working class, acting as mediators between the capitalist class and the working class. That era is now gone and an era of globalized production has dawned, hence pushing all national programs, including those of national trade unions, into an irrevocable crisis. Now, the attacks on the working class, though they are launched on a national scale, have their roots in the global crisis of the productive forces and the workers all over the world are facing them. In the absence of any national program capable of countering these attacks, the trade unions are now forced to abandon their role of mediation and winning ‘relief’ for the working class, and largely becoming a defensive bulwark of capitalist rule. Thus, the workers worldover are experiencing the readiness of their unions to go to any length against them, as the co-partner of the capitalist order, in its deadly struggle for survival. This is the objective truth behind the attacks on the workers of Cankaya Municipality. 

The CACPS understands that safeguarding workers’ jobs, wages and rights can only be achieved through a struggle against Capitalism and its guardians in the form of trade unions. It recognizes that it is crucially important to establish independent action Committees of the working class (Rank-and-file committees), based on working class democracy, that would expose the unholy and treacherous alliance maintained by the trade unions and middle class organizations with the capitalist state and companies. These committees, representing the economic, political, social interests and all basic needs of the working class and the oppressed people, and operating under their democratic will, spares no room for capitalist class and its agents including trade union bureaucrats. Such independent, genuinely democratic organizations of the working class are mandatory in defeating betrayals and carrying out the struggle to the final victory.

For this reason, CACPS extends its fullest support and expresses its adherence to the call of ICFI through WSWS, to build independent rank-and-file workers’ committees and establish an international alliance among such committees around the world to strengthen the objective unity of the working class. In recent times, there were several occasions in which the ICFI affiliated Socialist Equality Party (SEP) activists have been physically assaulted, verbally threatened and obstructed by the trade unionists, when the SEP activists were campaigning for this very program. CACPS always defended the SEP and independent workers against such attacks.

CACPS calls upon Turkish workers, as well as workers in Sri Lanka and all over the world, to build rank-and-file committees as their own centers of political power, independent of the trade unions who are acting as a labor police force of the corporates and capitalist governments. It also calls upon all such committees to unite on both national and international spheres, and to join hands in the struggle to establish their own control on the matters. The working class has no other path to freedom.

Turkish workers, form independent Action committees!

Build the democratic and socialist congress of workers and the poor of Sri Lanka!

Forward to build the International Workers Alliance of Rank-and-File Committees!

Defend Turkish workers against the thuggery of the union bureaucracy! Read More »

Protest

සඳුදා කොලඹ දුම්රියපොල ඉදිරිපිට රඟ දැක් වූ සුලු ධනේශ්වර නාඩගම

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි.  

Protest
සඳුදා (28) කොටුව දුම්රියපොල අසල උද්ඝෝෂනය

දේශීය නය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ වැඩපිලිවෙල අනුව සේවක අර්ථසාධක අරමුදල ඇපයට තබා ගැනීමේ ආන්ඩුවේ යෝජනාව 2022 ජුලි 27දා පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත කරන ලදී. මහ බැංකුව වාර්තා කර ඇති පරිදි මෙම අරමුදලේ වත්කම්වලින් 96% ක්ම රජයේ බැදුම්කරවල ආයෝජනය කර ඇති අතර, ඒවා 2038 දක්වා වසර පහලොවකට දිගු කිරීම හා 9%ක ස්ථාවර පොලියක් ගෙවීමට කර ඇති යෝජනාව අරමුදලේ භාරකාර මන්ඩලය වන මුදල් මන්ඩලය වෙත අනුමැතිය සදහා යොමු කරනු ලැබ ඇත.

ආන්ඩුව, ධනපති නය මහජනයා මත හෙලීම සඳහා ගෙන ඇති වැටුප් කැටි කිරීම, රාජ්‍ය අංශයේ රැකියා හා ආයතන අහෝසිය, බදු බර, සියල්ලටමත් වඩා නිදහස් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම ඇතුලු සියලු ප්‍රජාතන්ත්‍ර අයිතීන්ට පහර දෙන මිලිටරි ආඥාදායක සැලසුම් හා වර්ගවාදය වැනි භේද මතු කර සිවිල් යුද වාතාවරනයක් නිර්මානය කිරීම වැනි අතිශය ප්‍රතිගාමී පියවර මාලාවක් ගෙන අතර අර්ථ සාධකය පමනක් බේරා ගැනීමේ විශේෂ ක්‍රමයක් නැති බව සෑම කම්කරුවෙකු ම දන්නා කරුනකි. සිරිත් පරිදි වෘත්තීය සමිති ඉහත යෝජනාව ගැන බොරු විරෝධතා මතු කර ඇත්තේ එම තත්වය තුල ය.  

බංකොලොත් පාලක පන්තියට, තමන් ම නිර්මානය කරගෙන ඇති නීතිමය හා හමුදාමය ආවරන යටතේ කම්කරු පීඩිත ජනතාව මරා, මල මිනී පවා අතුරුදහන් කර දැමීමේ තරම් හැකියාවන් ඇති රාජ්‍ය බලයක් ඇති බව, ඉතිහාසය සටහන් කර ඇත්තේ වරක් දෙවරක් නො වේ. ඒ අනුව තම ධනපති ආර්ථිකය හා මූල්‍ය පද්ධතිය ආරක්ෂා කර ගැනීමට අවශ්‍ය වූ විට මේ මුදල් මුලුමනින් ම අත්පත් කර ගැනීමට වුවද මෙම ආන්ඩු පියවර ගැනීමට ඇති ඉඩ නො තකා සිටිය නො හැකි ය. මේ රාජ්‍ය බලය පිලිබඳ කාරනය නො තකා වේදිකා ගත කරන මධ්‍යම පන්තික, ව්‍යාජ වාම පුස් විරෝධතා දැක්වීම් බහුතර කම්කරුවෝ ප්‍රතික්ෂේප කරති.  

පෙරටුගාමී සමාජවාදී  පක්ෂය (පෙසප) මැදිහත් වී, වෘත්තීය සමිති එකමුතුවේ නිලධරය සාකච්ඡාවක් සඳහා කැඳවා සඳුදා (28) කොටුව දුම්රියපොල අසල උද්ඝෝෂනය පිලිබඳ තීන්දුව ගෙන තිබිනි. තවත් සමිති ගනනාවක් සටනක් සදහා පිලින දෙමින් සිටියේ ය. රතු සේවක සංගමය, ස්ටෑන්ඩ් අප් කම්කරු සංගමය, වී වුමන් ලංකා නෙට්වර්ක්, එක්සත් කම්කරු සම්මේලනය, සමගි සේවක සංගමය, ලංකා බැංකු සේවක සංගමය, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාජ්‍ය සේවා වෘත්තීය සමිති සම්මේලනය, කම්කරු අරගල මධ්‍යස්ථානය, ඇතුලු රාජ්‍ය නො වන සංවිධාන හා වෘත්තීය සමිති 40කට වඩා සඳුදා  උද්ඝෝෂනයට සහභාගී වූ බව සංවිධායකයෝ පවසති. මෙම උද්ඝෝෂනයට 5000ක පමන පිරිසක් කොටුව දුම්රියපොල ඉදිරිපිටට රැස් වනු ඇතැයි සංවිධායකයෝ කල් ඇතුව ගනන් බලා තිබුනහ. යාන්තම් 300 පමන ඊට සහභාගී වීම පෙන්නුම් කලේ සංවිධාන එකකටවත් තමන්ගේ ම සාමාජිකයන් මෙහෙයවා ගැනීම පවා කල නො හැකි වීම මෙන් ම ඔවුන්ට එවැනි දුර දිග යන සටනක් මතු වනු දැකීමට වුවමනාවක් ද නැති බව ය. (උද්ඝෝෂනයේ අවස්ථා නිරූපනය කරන වීඩියෝව මෙහි පහත පල වේ)

පෙරටුගාමී පක්ෂයේ නායකයෙකු වන දුමින්ද නාගමුව කල් ඇතිවම කම්කරුවන් සහභාගී නො වීම ගැන මැසිවිලි නගා තිබිනි. ලක්ෂ 22ක් පමන වන කම්කරුවන් දැන්වත් මේ ගැන සිතා බලනු ඇතැයි විශ්වාස කරන බව ඔහු ප්‍රකාශ කලේ ය. පොදුවේ සමිති නායකයන් සමාජගත කරන අදහස වන්නේ කම්කරු පන්තිය වනාහී අයිතීන් ආරක්ෂා කර ගැනීම සදහා සටන් කිරිමේ වුවමනාවක් නැති මෝඩ, පසුගාමී පිරිසක් බවයි. ලංකා වෙලඳ හා කාර්මික පොදු සේවක සංගමයේ නියෝජ්‍ය ලේකම් පීටර් ඩී අල්මේදා බීබීසීයට කියා තිබුනේ කම්කරුවන්ට මේ සම්බන්ධයෙන් නිසි අවබෝධයක් නැති බව ය. “ඒ අය හිතන් ඉන්නේ අපේ අර්ථසාධකයේ යම් කිසි මුදලක් තියෙනවා. ඒකට 9%ක් හම්බ වෙයි. එහෙම හරි හම්බ වෙනවා නම් කමක් නෑ කියලයි,” ඔහු කියයි. සත්‍යය නම් වෘත්තීය සමිති හා සෙසු ව්‍යාජ වමුන් අත කිසිවක් හෝ දිනාගත හැකි ක්‍රියා මාර්ගයක් නැති බවත්, ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා අනුව කැඳවන උද්ඝෝෂනවලට සහභාගී වී කෙරෙන පරිත්‍යාගවලට සරිලන දෙයක් නො ලැබෙන බවත් කම්කරුවෝ දන්නා බවයි. පසු ගිය දා තෙල් සංස්ථාව පුද්ගලීකරනයේ දී ගිරිය පිප්පූ නමුත්, කම්කරුවන් අරගලයට පැමිනිම වැලැක්වීමට සියල්ලම කල සමිති නායකයන්, පාලකයන් වෙත බඩ ගා ගොස් එය පාවා දීම වැනි නින්දාසහගත අත්දැකීම් කෙතෙක් නම් කම්කරුවන්ට තිබේ ද? 

සඳුදා සිද්ධිය මේ සම්බන්ධ මනා අත් දැකීමකි. යොදාගත් පරිදි දවල් 12ට ඇරඹුනු උද්ඝෝෂනය දුම්රියපොල පදිකය දිගේ පැයකට ආසන්න කාලයක් සිදුකෙරුනු අතර සමිති නායකයෙක් පිරිස ඔල්කට් මාවත මැදට කැඳවී ය. මාර්ගය අවහිර වීමත් සමග අනෙක් පසින් පොලිසිය පෙල ගැසීම ආරම්භ කලේ ය. ටික වෙලාවකින් පෙලපාලියක් ලෙස සෙමෙන් සැකෙන් පිරිස කොල්ලුපිටිය දිසාවට ගෙන යෑමට නායකයෝ පටන් ගත්හ. පොලිසිය උසාවි නියෝගය කියවා, ඉදිරියට ගමන් කලේ ය. “අපට පොඩ්ඩක් ඉදිරියට යන්න දෙන්න, අපි ආපහු එන්නම්.” සමිති නායකයෝ පොලිසියෙන් ඉල්ලා සිටියහ. පොලිසිය එකඟ නො වී ය. එවිට සමිති නායක ජගත් ගුරුසිංහ, “අපට සති දෙකක් ඇතුලත සාකච්ඡාවක් ලබා දෙන්න”යි බැගෑපත් විය. පොලිස් නිලධාරියා ඊට එකඟ වූ කල සමිති නායකයෝ ආපසු හැරුනෝය.

පසුව කම්කරුවන්ට කතාවක් පවත්වමින් ගුරුසිංහ පොලිසියෙන් ඉල්ලා ගත් පොරොන්දුව ජයග්‍රහනයක් ලෙස හුවා දක්වමින් සැර කතාවක් කලේ ය. එදින රාත්‍රී ප්‍රවෘත්තිවල ප්‍රකාශයට පත් වූයේ ද මෙම පොලිස් හා සමිති නායක විජ්ජාවයි. මෙවැනි පොරොන්දු හුවා දක්වා අරගලවලින් පලා යාමට සමිති නායකයන්ට හොඳ හුරුවක් ඇත. ඇත්තටම නම් මේ උද්ඝෝෂනයෙන් ලැබුනු දෙයක් නැත. ඒ සමගම තවත් නායකයෙක් සැප්තැම්බර් 21 දින දක්වා මුදල් මන්ඩලයේ තීන්දුව කල් යාම තමන්ගේ අරගලයේ ජයග්‍රහනයක් යයි ගුගුරන්නට විය. කල් දැමීමට හේතු වූයේ, දේශීය ආදායම් සදහා 30% බද්දක් අය කිරිමේ යෝජනා සංශෝධන කෙටුම්පත සම්බන්ධ නඩුවක් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනයේ විභාග වෙමින් තිබීම මිස මෙම වෘත්තීය සමිති විගඩම නො වේ.  

විශේෂයෙන් මෙම වර්ගයේ වැඩ මගින් කම්කරු පන්තියට අරගල එපා කරවීම ද නිලධරය අපේක්ෂා කරයි. ඒ සමග ම කම්කරු පන්තියට හැකියාවක් හෝ වුවමනාවක් නැතැයි හුවා දක්වමින් සුලු ධනේශ්වරයේ පිලිකුලට හා වෛරයට එය හසු කිරීම ද මෙම කටයුතුවල ප්‍රතිඵල ලෙස සිදු වේ. ඔවුන් සිදු කලේ පාලක පන්තියට, තමන්ගේ, එනම් සුලු ධනේශ්වර නිලධරයේ අවශ්‍යතාව ඒත්තු ගන්වා ගැනීම ය. ඒ අතර පවතින ආන්ඩුව වෙනුවට වෙනත් ධනපති ආන්ඩුවක් බලයට ගැනීමේ අපේක්ෂාවක් දැල්වීම මගින් ස්වාධීන පන්ති අරගල සදහා කම්කරු පන්තියේ උත්සුකයන් කල් ඇතිව තලා දැමීම ද එහි එක් අපේක්ෂාවකි.  

කොටින් ම මෙම උද්ඝෝෂනය ධනපති පන්තියේ අරමුනු වෙනුවෙන් සංවිධානය කල බවට, සඳුදා උදේ කොලඹ මහජන පුස්තකාල ශ්‍රවනාගාරය තුල පැවතුනු විදුලි පාරිභොගික සංගමයේ රැස්වීම සාක්ෂි දරයි. එය පැවැත් වුනේ විදුලි බිල ඉහල දැමීමේ සැලසුම්වලට විරෝධය දක්වන එකක් හැටියට ය. රැස්වීම ඇමතූයේ විදුලි පාරිභෝගික සංගමයේ සභාපති, ලේකම් හා විදුලි සේවක සංගමයේ නියෝජිතයෙකි. විදුලි අංශවලට සම්බන්ධ ව්‍යාපාරික සමාගම්වල සේවකයන් මෙම රැස්වීමට සහභාගී කරවා තිබූ බව පෙනී ගියේය. පුනර්ජනන බලශක්ති ප්‍රභවයන් වර්ධනය කිරීමට ඉදිරිපත්වූ ආයෝජකයන් දුර්මුඛ කරමින් හා ඔවුන්ට විශාල අලාභ ගෙන එමින් ලංකා විදුලිබල මන්ඩලය (ලංවීම) හදිසි මිල දී ගැනීම් සිදු කරන බවට කථිකයෝ චෝදනා කලෝ ය. අනතුරුව මෙම සමිති නායකයෝ කොටුව දුම්රියපොල ඉදිරිපිට අර්ථසාධක උද්ඝෝෂනයට එක් වූහ. එක ම අවස්ථාවේ ව්‍යවසායකයනගේ හා කම්කරුවන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටිය හැකි සූත්‍රය කුමක් ද?  

ධනවාදයේ වත්මන් අවධියේ දී, කම්කරු පන්තියේ පැවැත්ම තව දුරටත් ශ්‍රම ශක්තිය විකිනීමෙන් ආරක්ෂා කර ගත නො හැකි ය. නමුත් වෘත්තීය සමිති යනු, කම්කරුවන් ශ්‍රම ශක්තිය විකුනන්නන් ලෙස ම සිටිය යුතු ය යන ප්‍රතිවිප්ලවවාදී ස්ථාවරයක පිහිටා සිටින ව්‍යාපාරයකි. මේ නිසා ඉහල මට්ටම්වල සූරා කෑමට අවශ්‍ය වන නව ශ්‍රම රූප සදහා ප්‍රාග්ධනයේ වෙනස් වන අවශ්‍යතාවන්ට අනුගත වීම හැර අන් මගක් වෘත්තීය සමිතිවලට නැත. රැකියා, වැටුප් හා ජීවන තත්වයන් පිරිහීමේ කොන්දේසි පිලිගත් නව වර්ගයක කම්කරුවෙකු ධනේශ්වර නිශ්පාදනයේ නව විධි සහ රූපාකාරයන් විසින් ඉල්ලා සිටිනු ලබන අද දින, වෘත්තීය සමිතිවාදය එක්කෝ මෙම අවශ්‍යතා සම්පාදනය කිරිම හෝ වේදිකාවෙන් බැස යාම යන දෙකින් එකක් තෝරාගත යුතු ය. සමිති නායකයන්ගේ වංචනික ක්‍රීඩාව මෙම ඓන්ද්‍රීය දුර්වලකමින් ගලා එන අතර කම්කරුවන්ට සිය පැවැත්ම රැක ගැනීමට නම්, මෙම ප්‍රතිගාමී සමිති විසුරුවා හැර තමන්ගේ ම ඡන්දයෙන් ගනු ලබන තීන්දු අනුව ක්‍රියාත්මක වන ධනේශ්වර විරෝධී කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නගා ගනිමින් අරගලය පෙරට ගැනීම හැර මාවතක් නැත.      

තමන් සේවය කරන වැඩපොළ හා කම්හල්වල ද තම නිවහන් ප්‍රදේශවල ද එවන් ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නඟා ගැනීමත්, ඒවා හරහා කම්කරු පන්තියේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අභිමතය ක්‍රියාවට නැංවීමත් මඟ නොහැරිය හැකි අවශ්‍යතාවයක් ලෙස දැන් ඉස්මතු වී ඇත්තේ එබැවිනි. ඒ සඳහා එක්වන ලෙස සියලු කම්කරු පීඩිත ජනයාට හා තරුනයන්ට කැඳවුම් කරන කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව, සිය කම්හල්, වැඩපොල හා නිවහන් ප්‍රදේශවල එවන් ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නඟා ගැනීමේ දී ඔවුන්ට සහාය වෙමින්  සහෝදරත්වයේ හස්තය දිගු කරයි.

සඳුදා කොලඹ දුම්රියපොල ඉදිරිපිට රඟ දැක් වූ සුලු ධනේශ්වර නාඩගම Read More »

Strike

වෘත්තීය සමිති නිලධරයේ මැර ප්‍රහාරයන්ට එරෙහිව තුර්කි කම්කරුවන් ආරක්ෂා කරනු!

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව 

Strike
Gaziantep හි වැඩ වර්ජන කරන Şireci රෙදිපිළි කම්කරුවන් [ඡායාරූපය: birlesiktekstil/Twitter]

තුර්කියේ  කැන්කායා (Cankaya) මහ නගර සභාවේ  වෘත්තීය සමීති නායකත්වය  ගෙන යන පාවා දීමට එරෙහිව එහි  කම්කරුවන් සිදු කල විරෝධතාවයේ  දී  සමිති නිලධරය ඔවුන්ට තර්ජනය කරමින් පහර දුන් සිදුවීමක් අගෝස්තු 14දා ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය වාර්තා කලේය.

මේ පහර දීම සිදු කරනු ලැබ ඇත්තේ, ජීවත්  වීමට අපහසු වැටුපකට එකඟ ව පාලකයින් සමග වෘත්තීය සමිති  ගැසූ ගිවිසුම කම්කරුවන්ට සැඟවීමට හා  කම්කරුවන් හා එකඟ වූ තීරන ගිවිසුමට ඇතුළත් නොකිරීමට සමිති නිලධරය සිදු  කල වංචාවන් ප්‍රශ්න කිරීමට වෘත්තීය සමිති කාර්යාලයට ගිය කම්කරුවන්ට ය. 

කැන්කායා  මහ නගර සභාවේ කම්කරුවන්ට එරෙහිව තුර්කියේ DİSK වෘත්තීය සමිතියට අනුබද්ධ ජෙනෙල්-ඉස්(Genel-İş) වෘත්තීය සංගමයේ නිලධරය නගර සභා පාලකයන්ගේ පොලිස්කාරයන් හැටියට සිදු  කල මේ තුච්ඡ ප්‍රහාරය දැඩිව හෙලා දකින  ලංකාවේ කොලඹ ක්‍රියාකාරි කමිටුව (කොක්‍රික), ඊට එරෙහිව නැඟී සිටින කම්කරුවන්ට තම සහෝදරාත්මක දෑත දිගු  කරයි.

තුර්කියේ ද්‍රෝහි සමිති නිලධරයේ මැර ක්‍රියා, කම්කරු අරගල මැඩීමට ලොව පුරා රාජ්‍ය හා සංගත සමග පෙල ගැසී සමිති නිලධරයන් ගෙන යන කුමන්ත්‍රණවල කොටසකි. ලෝකය පුරා ක්‍රියාත්මක වන මේ ප්‍රතිගාමී ව්‍යාපාරයන්ට එරෙහිව කම්කරුවන්ට  සටන් කල හැක්කේ සෑම රටකම වැඩකරන පංතියේ දැනුවත් එකමුතුවකට සටන් වැදීමෙන් ය යන වැටහීමෙන් සිටින කොක්‍රික, ඒ සඳහා ජාත්‍යන්තර කම්කරු පංතියේ සහයෝගය බල මුලුගැන්වීමට පෙරට එන මෙන් වැඩ කරන ජනයාගෙන් ඉල්ලා සිටී. 

කොක්‍රික ගොඩ නැගුවේ, හිටපු  විධායක ජනාධිපති ගෝටාභය රාජපක්ෂ පලවා හරිමින් නැගී සිටි මහජන ව්‍යාපාරය තුල, ධනේශ්වරයෙන් ස්වාධීන අව්‍යාජ කම්කරු ව්‍යාපාරයක් ගොඩනැගීමේ අරගලයක් හරහාය. එය පදනම් වී ඇත්තේ ධනපති පන්තියේ සියලුම පක්ෂවලින් හා වෘත්තීය සමිතිවාදයෙන් ස්වාධීන ව කම්කරුවන්ගේ බල සංස්ථා ලෙස ක්‍රියාකාරි කමිටු ගොඩ නැගීමට, හතරව ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුව (ICFI) කල ඉදිරි දර්ශනාත්මක කැඳවුම මතය.

තුර්කී කම්කරුවන් ආරක්ෂා කිරිමට අප කමිටුව ඉදිරිපත්  වන්නේ ලංකාවේ ධනපති පංතියේ ප්‍රහාරයන්ට එරෙහිව වැඩකරන ජනයාගේ සමාජ හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් සඳහා අරගලයක යෙදීමේ අත්දැකීම් ද සහිත සංවිධානයක් හැටියට ය.   

කොවිඩ් වසංගතය හා යුක්‍රේන  යුද්ධය මගින් තීව්‍ර වී ඇති තුර්කි පාලක පංතියේ අර්බුදය උද්ධමනය, රැකියා කප්පාදුව හා  සුබසාධනයන් උදුරා ගැනීම හැටියට වැඩ කරන ජනයාගේ කර මත පටවමින් සිටී. ඊට එරෙහිව තුර්කිය පුරා දස දහස් ගනන් වැඩ කරන ජනයා විරෝධතා හා වැඩ වර්ජන මගින් ප්‍රතිප්‍රහාරය අරඹා ඇති තතු යටතේ වෘත්තීය සමිති ඇතුලු ධනේශ්වරයේ ආවතේවකරුවන් හා ව්‍යාජ වම්මුන් කම්කරුවන්ට එරෙහි ව කඩා පැනීම සිදු කරනු ලැබ ඇත්තේය. 

තුර්කි කම්කරුවන් මෙන් ම ලංකාවේ වැඩ කරන ජනයා ද අත්විඳිමින් සිටින්නේ එකී තතුමය. වර්තමාන රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආන්ඩුවේ කප්පාදු වැඩ පිලිවල සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන්ට එල්ල කරන මෘග ප්‍රහාර දිනපතා උත්සන්න කෙරෙන්නේ ඒවාට එරෙහිව අතක් හෝ එසවීමට ක්‍රියා නොකරන වෘත්තීය සමිතිවල වාරුව ලබමිනි. මේ වසරේ මුල දී ඛනිජ තෙල්, විදුලිය ජල සම්පාදන හා සෞඛ්‍ය සේවා කම්කරුවෝ මිලියන භාගයකට වැඩි සංඛ්‍යාවක් කප්පාදු හා පෞද්ගලීකරණයට එරෙහිව වර්ජන හා විරෝධතා මගින් ප්‍රතිචාර දැක්වුහ. දිනපතා කම්කරුවන් හා ශිෂ්‍යයන්ගේ විරෝධතාවන්ට ආන්ඩුවේ උත්තරය වී ඇත්තේ අධිකරන  තහනම් පනවමින් ඒවාට මිලිටරිය යොදා පහර දී විසුරුවා හැරීමයි. වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරයේ අත්වාරුව ලබමින් මර්දන අන පනත් යොදා ආන්ඩුව ගෙනයන මෘග මර්දනයෙන් පෙන්නුම් කෙරෙන්නේ වැඩකරන ජනයාට ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතීන් ලබා දීමට ඔවුන්ගේ කිසිම සූදානමක් නැති බවයි.

තුර්කි වෘත්තීය සමිති නිලධරය මෙන් ම ලංකාවේ වෘත්තීය සමිති ද ආන්ඩුවේ සැලසුම් සමග පෙලගැසී සිටින අයුරු කම්කරුවෝ දිනපතා අත් දකිති. “රටේ වත්මන් තත්ත්වයට ගැලපෙන පරිදි ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම කල යුතු”යැයි  ආන්ඩුවේ පුද්ගලිකරනයට මුහුන දී සිටින ලංකා විදුලි සේවක සංගමයේ නායකයන් විසින් කරනු ලබන ඉල්ලීමෙන් පමනක් නොව කොලඹ වරාය, තෙල් සංස්ථා ඇතුලු  පුද්ගලිකරනයට නතු වූ සෑම තැනකම සමිති  නිලධරයන් එකාවන්ව එම වැඩ පිළිවෙලට දක්වන  සහයෝගයෙන් එය පැහැදිලි ව පෙනී යයි.

ජාත්‍යන්තර පරිමාන අර්බුදයක ගිලී සිටින ධනපති ක්‍රමය විසින් එල්ල කෙරෙන මාරාන්තික ප්‍රහාරවලට කම්කරු පන්තිය මුහුනට මුහුන දී සිටින තතු යටතේ, එකී ප්‍රහාරයට එරෙහිව කම්කරු පන්තිය මෙහෙයවීමට වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරයට නොහැකි ය. නිෂ්පාදනය සාපේක්ෂ ලෙස ජාතික සීමාවන් තුල පැවැති යුගයක කම්කරු පන්තියට ප්‍රතිසංස්කරන දිනා දීමේ අරගල මෙහෙයවමින්, ධනපති පන්තිය හා කම්කරු පන්තිය අතර හෙට්ටු කරන්නන් ලෙස කටයුතු කරමින්, එමඟින් පන්ති අරගලයේ සමථකරුවන් ලෙස සේවය කල ලෝ පුරා වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාර, නිෂ්පාදනයේ ගෝලීයකරනයත් සමඟ සම්පූර්න අර්බුදයක් කරා ගමන් කර ඇත. වර්තමාන ලෝක පරිමාන ධනේශ්වර අර්බුදයට ප්‍රතිචාර ලෙස ධනපති පන්තිය විසින් කම්කරු පන්තිය මත හෙලනු ලබන ප්‍රහාරවලට මුහුන දීමේ මොනම හෝ ජාතික වැඩ පිළිවෙලක් නොපැවතීම නිසා, කම්කරු පන්තියට ‘සහන’ දිනා දෙන්නන් ලෙස පැවැති භූමිකාව වෛෂයික ව අහෝසි වී ගොස් ඇති තතු යටතේ, දැන් වෘත්තීය සමිති කෙලින්ම වැඩකරන්නේ ධනපති පාලනයේ ආරක්ෂක ⁣බල ඇනියක් ලෙසයි. මෙසේ ගෝලීය අර්බුදයකින් ගිලී සිටින ධනපති ක්‍රමය සිය පැවැත්ම සඳහා දරන මාරාන්තික ප්‍රයත්නයේ දී ඔවුන්ගේ සහකරුවා ලෙස කම්කරු පංතියට එරෙහි ව ඕනෑම දුරක් යෑමට සමිතිවල ඇති සූදානම ලොව පුරා අත්දැකීම් මගින් තහවුරු වෙයි. තුර්කියේ ඉහත සිදුවීමේ දී වෘත්තීය සමිති කම්කරු හිමිකම් වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටීම ගැන ප්‍රශ්න කරන්නට කාර්යාලයට පැමිනි කම්කරුවන්ට එරෙහිව කායික ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට ක්‍රියා කිරීම පසුපසින් පවතින යථාර්තය වන්නේ එයයි.

තුර්කියේ මෙන් ම සෑම රටකම ද කම්කරුවන්ට රැකියා, වැටුප් ඇතුලු අයිතීන් රැක ගැනීමේ මාවත වැටී ඇත්තේ ධනපති ක්‍රමයටත්, එහි ආරක්ෂකයා වන වෘත්තීය සමිතිවලටත් එරෙහි අරගලය හරහා බව වටහා ගෙන සිටින කොක්‍රික, වෘත්තීය සමිති හා මධ්‍යම පංතික ව්‍යාපාර ධනපති රාජ්‍යය හා සංගත සමග පෙල ගැසී ගෙනයන ප්‍රතිගාමී ව්‍යාපාරය හෙලිදරව් කරමින්, කම්කරු පන්තික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය  ක්‍රියාත්මක වන කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන සංවිධාන ගොඩ නැඟීම තීරනාත්මක කාරනයක් බවට පත්ව ඇතැයි යන්න පිලි ගනී. කම්කරු පීඩිත ජනයාගේ ආර්ථික, දේශපාලන හා ජීවන අවශ්‍යතා නියෝජනය කරන, ඔවුන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අභිමතය මත ක්‍රියාත්මක වන එකී සංවිධාන තුල, කම්කරුවන් ධනපති පන්තියට හා එහි රාජ්‍යයට ගැට ගසමින් ධනේශ්වර අර්බුදයේ බර කම්කරු පන්තියේ කර මත පටවන වෘත්තීය සමිති නිලධරයන් ඇතුලු ධනපති ඒජන්තයන්ට මොනම ඉඩක්වත් නැත. පාවාදීම් කපා හරිමින් අරගලය අවසාන ජයග්‍රහනයක් දක්වා ගෙන යාමට නම්, සාකච්ඡා හරහා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙස තීන්දුවලට එළඹෙන කම්කරු පන්තියේ එවැනි ස්වාධීන, අව්‍යාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංවිධාන අත්‍යවශ්‍ය ය. 

කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩනැඟීම ද, ලෝකය පුරා එවැනි ක්‍රියාකාරී කමිටුවල ජාත්‍යන්තර සන්ධානයක් පිහිටුවීම මඟින් කම්කරු පන්තියේ වෛෂයික එකමුතුව තහවුරු කිරීම ද සඳහා ලෝසවෙඅ හරහා හජාජාක නිකුත් කර ඇති කැඳවීමට කොක්‍රික සිය සහයෝගය පල කරයි. මෙම වැඩ පිලිවෙල ඉදිරිපත් කරමින් මෑත කාලයේදීම සසප ක්‍රියාකාරීන් සිදු කල මැදිහත්වීම් ගනනාවක දී ම වෘත්තීය සමිතිවල මැදිහත් වීමෙන් ඔවුන්ට කායික අඩම්තේට්ටම් සහ වාචික තර්ජන ද, බාධා කිරීම් ද සිදුකෙරුනි. කොක්‍රික එම ප්‍රහාර වලට එරෙහිව සසප හා ස්වාධීන කම්කරුවන් ආරක්ෂා කලේය. 

කොක්‍රක තුර්කි කම්කරුවන්ගෙන් මෙන් ම ලංකාවේ ද, ලොව පුරා ද කම්කරුවන්ගෙන් ද ඉල්ලා සිටින්නේ සමාගම් හා ආන්ඩු සමග කම්කරු පොලීසියක් ලෙස ක්‍රියාත්මක වන වෘත්තීය සමිතිවලින් ස්වාධීනව තමන්ගේම දේශපාලන බල සංස්ථා ගොඩනගා ගනිමින්, ඒවා ජාතිකවත්, ජාත්‍යන්තරවත් එකමුතු කරමින්, කටයුතු තම පාලනය යටතට ගැනීම සඳහා වන අරගලය හා අත්වැල් බැඳ ගන්නා ලෙසය. නිදහස උදෙසා ඒ හැර අන් මාවතක් කම්කරු පංතියට නැත.

තුර්කි කම්කරුවනි, ස්වාධීන ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නගනු!

ලංකාවේ කම්කරුවන්ගේ හා දුගීන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා සමාජවාදී සම්මේලනය ගොඩනගමු! 

⁣කමිකරු ක්‍රියාකාරී කමිටුවල ජාත්‍යන්තර සංධානයක් සඳහා පෙරට!

වෘත්තීය සමිති නිලධරයේ මැර ප්‍රහාරයන්ට එරෙහිව තුර්කි කම්කරුවන් ආරක්ෂා කරනු! Read More »

Strike

තුර්කියේ වෘත්තීය සමිති මැරයෝ වැඩ වර්ජිත කම්කරුවන්ට පහර දෙති

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 අගෝස්තු 14 දින පල වූ ‘Union thugs assault workers in effort to suppress Turkey’s wildcat strike movement’ යන Barış Demir විසින් ලියන ලද වාර්තාවයි. සිංහලයට සකස් කලේ නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි. 

නො විසදෙන ජීවන වියදම් අර්බුදයක් මධ්‍යයේ තුර්කියේ, විවිධ පළාත්වල සහ කම්කරු ක්ෂේත්‍ර තුල වැඩ වර්ජන ව්‍යාපාරයක් අඛන්ඩව වර්ධනය වෙමින් පවතී. මෙම කම්කරුවන්ට රාජ්‍යයේ සහ සංගතවල පොලිසියක් ලෙස සේවය කරන වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රනය සමඟ සෘජු ගැටුමකට ද අවතීර්න වීමට සිදු වී ඇත. 

අන්කාරාහි ප්‍රධාන විපක්ෂය වන රිපබ්ලිකන් මහජන පක්ෂය (CHP) විසින් පාලනය කරනු ලබන, කැන්කායා (Çankaya) මහ නගර සභාවේ කම්කරුවෝ, තම වැටුප් සැබෑ උද්ධමන අනුපාතයට අනුව සකස් කරන ලෙස ඉල්ලමින් පසුගිය සතියේ වැඩ නැවැත්වූහ. මේ අතර විරුද්ධ පක්ෂ-ගැති ජෙනෙල්-ඉස් Genel-İş, අනුබද්ධ DİSK නමැති, එම කම්කරුවන්ගේ වාත්තීය සංගමය නගර සභා නිලධාරීන් සමඟ ගිවිසුමක් ඇති කර ගත්හ. 

Strike
Gaziantep හි වැඩ වර්ජන කරන Şireci රෙදිපිළි කම්කරුවන් [ඡායාරූපය: birlesiktekstil/Twitter]

වෘත්තීය සමිති ශාඛා කාර්යාලයට ගිය කම්කරුවන් පැවසුවේ, ගිවිසුම පාවා දීම පිලිබඳ තොරතුරු විමසූ විට වෘත්තීය සමිති නිලධාරීන් තමන්ට තර්ජනය කර ශාරීරිකව පහර දුන් බවයි. සිද්ධියෙන් පසුව,  කැන්කායා නගර සභා කම්කරුවෝ තමන් අත්සන් කල “කම්කරුවන්ට පහර දෙන වෘත්තීය සමිති නිලධාරීන් අපට එපා” යනුවෙන් සදහන් ප්‍රකාශයක් නිකුත් කළහ.

එම ප්‍රකාශයට අනුව, ඔවුන් ශාඛා කාර්යාලයට ගොස් ඇත්තේ, තමන්ට දැනගැනීමට ලැබුනු පරිදි, ජීවත් වීමට ප්‍රමානවත් නො වන ගනනක වැටුපකට එකග වූ ගිවිසුමක් සඟවාගෙන සිටීම සහ කලින් ගත් තීරනය අනුව ක්‍රියා කිරීම අත් හරිනු ලැබුනේ මන්ද යන්න විමසා දැනගැනීමට ය. 

එවිට සංගමයේ නිලධාරීහු “තමුන් මෙතනට ආවේ රන්ඩු කරන්න ද” යි අසමින් බහින් බස් වීමක් ඇති කරගෙන, මෙම කම්කරුවන්ට ශාරීරික ප්‍රහාර එල්ල කලහ. කම්කරුවෝ “සේවායෝජකයාට එරෙහිව ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට ඇති අපගේ අයිතිය උදුරා ගත් නිලධර හා ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී වෘත්තීයසමිතිවාදයට එරෙහිව සටන් කිරීමට අපි අධිෂ්ඨාන කරගෙන සිටිමු”යි සිය ප්‍රකාශය අවසානයේ කියා සිටියහ.

කැන්කායා  නගරසභා වර්ජකයින්ට එරෙහි කායික ප්‍රහාරය ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තියට ම අනතුරු ඇඟවීමකි. පාලක පන්තියේ වෙනුවෙන් ක්‍රියා කරන වෘත්තීය සමිති නිලධරයන් විවිධ උපාමාරු හරහා කම්කරුවන්ගේ වැඩෙන ව්‍යාපාරය යටපත් කිරීමට නො හැකි වූ විට කායික ප්‍රහාර සහ වෙනත් ඕනෑම ආකාරයක් භාවිත කරනු ඇත.

මෙම ප්‍රහාරය DİSK තන්ත්‍රය සහ CHP සමග සමීප සබඳතා ඇති ව්‍යාජ වාම ප්‍රවනතාවයන්හි කම්කරු පන්ති විරෝධී ස්වභාවය හෙලිදරව් කරයි. තුර්කියේ ස්ටැලින්වාදී කම්කරු පක්ෂය (TİP), මොරෙනොයිට් කම්කරු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පක්ෂය (İDP) සහ අනෙකුත් අය පසුගිය මැයි මාසයේ පැවති ජනාධිපතිවරණවල දී, ජනාධිපති රිසෙප්ට් ටයෙප් එර්ඩගෝන් Recep Tayyip Erdogan ට එරෙහි “ප්‍රගතිශීලී” විකල්පයක් ලෙස, CHP නායක කෙමාල් කිලිඩ්‍රොග්ල්  Kılıçdaroğlu ප්‍රවර්ධනය කලහ. 

වසංගතය විසින් අවුලුවාලන ලද සහ රුසියාවට එරෙහි යුක්රේනයේ නේටෝ යුද්ධයෙන් නරක අතට හැරවුනුනු ජීවන වියදම තුර්කියේ කම්කරුවන්ගේ ජීවන තත්වයන් විනාශ කර ඇත. පසුගිය වසරේ තුර්කියේ වාර්ෂික උද්ධමනය නිල වශයෙන් සියයට 80 ක් පමන වූ අතර, සැබෑ උද්ධමනය සියයට 150 ඉක්ම විය. මේ වසරේ ජූලි මාසය වන විට නිල උද්ධමනය 47%ක් බවට පත් විය. නමුත් ස්වාධීන ENAG ට අනුව එය තවමත් සියයට 120 ඉක්මවා සිටී. 

ගිනිකොනදිග කාර්මික නගරයක් වන ගැසිඇන්ටෙප්හි, කෝසාහැලි, සිරේ කොටන් Şire Coton සහ Şireci සිරෙසි ඇක්‍රිලික් කම්හල්වල කම්කරුවන් සැබෑ උද්ධමන අනුපාතයට වඩා අඩුවෙන් යෝජිත වැටුප් වැඩිවීම පිලිගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. සිරෙසිහිහි රෙදිපිලි කම්කරුවෝ 2,000 ක් පමන පසුගිය බදාදා සිට වැඩවර්ජන සහ විරෝධතාවල නිරතව සිටිති.

පරිපාලනය 15.500 TL (US$575) වැටුප් ඉල්ලීමක්, නිවාඩු ප්‍රසාද දීමනාවක්, ආහාර ආධාරයක් සහ ඉරිදා වැඩ මුරය සඳහා TL 1.500 (US$55)ක ගෙවීමක් ඉල්ලා බලකරන ඔවුන්ගේ සටන්කාමී අරගලය අවසන් කිරීම සඳහා පියවරක් ලෙස සේවයෙන් පහකරන බවට හා පොලීසිය විසින් අත් අඩංගුවට ගනු ලබන බවට කම්කරුවන්ට තර්ජනය කර ඇත. තුර්කියේ අවම වැටුප ලීරා 11,400 (US$420) පමනි.

සෙනසුරාදා, ස්වාධීන රෙදිපිලි සංගමයේ BİRTEK-SEN හි නායක මෙමෙන්ට් ටර්කමන්, සිරෙයිසි පරිපාලනයෙහි ඉල්ලීම මත අත් අඩංගුවට ගනු ලැබූ අතර, ඒ වන විටත්, 2,000කට ආසන්න කම්කරුවන්ට තමන් සේවයෙන් පහ කල බව කෙටි පණිවිඩයක් මගින් දැනුම් දෙන ලැබ තිබිනි. එදින ම කම්කරුවන් දහස් ගණනක් කර්මාන්ත ශාලාව ඉදිරිපිටට රැස් වී නගර මධ්‍යයට පාගමනින් යාමට උත්සාහ කල නමුත් පොලිසිය එය වැලැක්වී ය. ඉරිදා ඊට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, සිරේසි කම්කරුවෝ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී චතුරශ්‍රයේ මහජන විරෝධතාවක් සංවිධානය කලහ.

සිරෙසි කම්කරුවන්ගේ සටන්කාමී ක්‍රියාව සමස්ත කලාපයට සහ ඉන් ඔබ්බට පැතිර යා හැකි බවට පාලක ප්‍රභූව තුල වැඩෙන බියක් පවතී. කම්කරුවන්ගේ වර්ධනය වන ව්‍යාපාරය මැඩලීමට පාලක පන්තියේ ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකේ නියෝජිතයෝ අත්වැල් බැඳගෙන සිටිති. ගැසියන්ටෙප් Gaziantep හි නගරාධිපති, ෆැට්මා සහීන් Fatma Şahin, පාලක පන්තියේ යුක්තිය සහ සංවර්ධන පක්ෂය (AKP), සහ CHP හි නියෝජිත මෙරී මර්ක් Melih Meriç  ආයතන හිමිකරු ආමට් සිරේසි හමු වීමට හා කම්හල දැක බලා ගැනීමට සංචාරය කලහ. AKP සමිතියේ සාහීන් Şahin වර්ජකයන්ට ආපසු වැඩට යාමේ අවශ්‍යතාව ඒත්තු ගැන්වීමට උත්සාහ කල අතර, CHP නියෝජිත මෙරික් Meriç “පරිත්‍යාග” කරන ලෙස කම්කරුවන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ ය. CHP හි සහචරයෙකු වන අන්ත දක්ෂිනාංශික ගුඩ් පක්ෂයේ තවත් නියෝජ්‍යයෙක්, වැඩ වර්ජන කරන කම්කරුවන්ට පිටුබලය දෙන අයට “ප්‍රකෝප කරන්නන්” ලෙස පහර දුන්නේ ය. 

කම්කරුවන් මෙම ප්‍රහාරය හමුවේ පසුබැසීම ප්‍රතික්ෂේප කල අතර අගෝස්තු 13දා කලමනාකාරීත්වය නිවේදනය කලේ තමන් වර්ජකයින්ගේ ඉල්ලීම් පිලිගත් බව ය. 

වර්ජන සහ විරෝධතා රැල්ල ඉස්තාන්බුල් දක්වා ද පැතිර ගොස් ඇත. ඊයේ, ඉස්තාන්බුල් මෙට්‍රොපොලිටන් මහ නගර සභාවේ (İBB) අනුබද්ධ ආයතනයක් වන Ağaç A.Ş. හි කම්කරුවෝ  සිය ගනනක් වැටුප් වැඩි කරන ලෙස ඉල්ලා නගර සභා ගොඩනැගිල්ල ඉදිරිපිට රැස් වූහ.

කුමන පක්ෂයක් බලයේ සිටියත් නගර සභා සේවකයන්ගේ වැටුප් ඉල්ලීම් සහ වෘත්තීය සමිතිවලට පිටින් කම්කරු අරගල වර්ධනය වේ. පසුගිය සතියේ අන්කාරා හි, CHP නායකත්වය දරන කැන්කායා මහ නගර සභා කම්කරුවන්ගේ වැඩවර්ජනයට අමතරව, AKP සහ එහි ෆැසිස්ට් සගයා වන ජාතිකවාදී ව්‍යාපාරය (MHP) විසින් පාලනය කරනු ලබන මැමෙක් Mamak මහ නගර සභාවේ සහ ඉටයිම්ස්ගට් Etimesgut මහ නගර සභාවේ කම්කරුවෝ අමතර වැටුප් වැඩිකිරීම් ඉල්ලා විරෝධතා දැක්වූහ.

වෘත්තීය සමිති නො තකා කල මෙම වැඩ වර්ජන සහ විරෝධතා, පැන නැංගේ, ඉස්මීර් මෙට්‍රොපොලිටන් මහ නගර සභාවේ මෙට්‍රෝ ඒඑස්හි උමං දුම්රිය සේවකයින් 625 දෙනෙකුගේ වැඩ වර්ජනය දින  දෙකකින් අවසන් කර කල පාවා දීමට, අවම වශයෙන් කුර්දි නගර පහක විදුලිය බෙදා හැරීමේ සේවකයින් 3,000 කට අධික සංඛ්‍යාවක වෘත්තීය සමිතිවලට පිටින් කල වැඩ වර්ජනයට සහ අගෝස්තු මස මුලදී සෞඛ්‍ය සේවකයින්ගේ දින දෙකක වැඩවර්ජනයට පසුව ය.   

තුර්කියේ මෝටර් රථ සහ ලෝහ කම්කරුවන් 150,000කගේ කොන්ත්‍රාත්තු සැප්තැම්බර් මාසයේදී අවසන් වේ. කම්කරුවන්ට අවශ්‍ය වන්නේ වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රනයේ වියගහෙන් මිදී ආපසු සටන් කිරීමට ය. බරසා Bursa හි රෙනෝල්ට් Renault කම්හලේ මෝටර් රථ කම්කරුවන් දැනටමත් ඇතැම් ක්රියාවන්ට හා සටන් කිරීමට සිය කැමැත්ත ප්රදර්ශනය කිරීමට පටන් ගෙන තිබේ. ඔවුන්, වෘත්තීය සමිතිය සහ කළමනාකාරීත්වය අතර ඇති කර ගත් එකඟතාවයට එරෙහි ව මේස මත ගෑරුප්පු සහ හැඳි ගසමින් ආපන ශාලාවේ දී විරෝධය පල කර ඇත. වෛරයට ලක් වූ වෘත්තීය සමිති නිලධරයන්ට බිමට බැසිමට ඉඩ නො දුන්හ. 

තුර්කියේ වැඩ වර්ජන රැල්ල, උතුරු ඇමරිකාවේ සිට යුරෝපය දක්වා සහ ඉන් ඔබ්බට විහිදුනු වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රනයට එරෙහිව නැගී එන ජාත්‍යන්තර පන්ති අරගලය වර්ධනය වීමේ අනිවාර්ය කොටසකි.

තුර්කියේ සහ ලොව පුරා බලමුලු දෙන කම්කරුවන් වෘත්තීය සමිති යාන්ත්‍රණයෙන් ස්වාධීනව තම අරගල එක්සත් කිරීමට සහ ඉදිරියට ගෙන යාමට ක්‍රියාකාරී කමිටු හරහා සංවිධානය වීමේ අවශ්‍යතාවයට මුහුන දෙති. ක්‍රියාකාරී කමිටු සහ ඒවායේ ජාත්‍යන්තර සන්ධානය  (IWA-RFC) සියලු සේවා ස්ථාන, අංශ සහ රටවල් හරහා කම්කරුවන් එක්සත් කිරීම සඳහා පදනම සපයනු ඇත.

තුර්කියේ වෘත්තීය සමිති මැරයෝ වැඩ වර්ජිත කම්කරුවන්ට පහර දෙති Read More »

books

සසප ආරක්ෂා කිරීමේ අරගලය: අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය උදෙසා ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ ‌ඓතිහාසික ඥානය මත පදනම් වීමට කල කැඳවුම 

සසප වාමාංශය වෙනුවෙන් නිහාල් ගීකියනගේ විසිනි.

books
විප්ලවවාදී අත්පොත්

මෙහි පහත පලවන ලිපිය 2022 ඔක්තෝම්බර් 28 දින ශ්‍රී ලංකා සමාජවාදී සමානතා පක්ෂයේ (සසප) හලාවත ශාඛාවේ සසප වාම කන්ඩායමේ සහෝදරවරු විසින්, පක්ෂ නායකත්වයේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී හා මූලධර්ම විරෝධී ක්‍රියාකලාපයෙන් පක්ෂය ආරක්ෂා කිරීම සදහා එහි ප්‍රධාන ලේකම් දීපාල් ජයසේකර වෙත යැවූ ලිපියකි. සාමාජිකයන්ගේ එවන් ප්‍රයත්නයන් පක්ෂ නිලධාරී තන්ත්‍රයේ වෛරයට පාත්‍ර වූ අතර ඒවා  සහෝදරවරුන් විශාල සංඛ්‍යාවක් නෙරපීම හැර මාවතක් නැතැයි යන පක්ෂ නායකත්වයේ විනාශකාරී තීන්දුවට හේතු විය.  පක්ෂ නායකත්වයට යැවුනු සසප වාමාංශයේ ලිපි දුසිම් ගනනක් සාමාජිකත්වය තුල කිසිදු සාකච්ජාවකින් තොරවම කුනු කූඩයට විසිකෙරුනු තතු යටතේ  මෙම ලිපිය ද පක්ෂ සාමාජිකත්වය පවා කියවන්නේ අද පලමු වතාවටය යන්න සැලකිල්ලට ගත යතුය.

දීපාල් ජයසේකර,

ස.ස.ප ප්‍රධාන ලේකම්,

ශ්‍රී ලංකාව.

ප්‍රිය සහෝදරය,

නන්දන, සංජය හා ආනන්ද වක්කුඹුර යන සහෝදරවරුන්ගේ සාමාජිකයකත්වය අත්හිටුවා මාස තුන පසුකර ඇත. නමුත් මේ තුන්දෙනා සම්බන්ධයෙන් මේ වන විටත් කිසිම දේශපාලන ප්‍රශ්නයක් ඉදිපත් කර නැත.

විප්ලවවාදී පක්ෂයට භේදයක් සදහා දේශපාලන හේතු පැවතිය යුතු ය. ඒවා හුදෙක්  හේතු නොව සමහන් කල නො හැකි පන්ති ප්‍රතිවිරෝදයන් විය යුතු ය. ඔබට එවැනි කිසිවක් ඉදිරිපත් කිරීමට නැති බව අපි වගකීමෙන් කියමු.

ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ලෙස සහෝදරවරුන්ගේ පක්ෂ සාමාජිකත්වය අත්හිටුවීමට එරෙහිව අප ශාඛාව තුළ අනවරත අරගලයක් ගෙනයමින් පවතී. මේ ප්‍රශ්නය මතු කිරීම ම පක්ෂයේ මධ්‍යගතවාදයට පටහැනි බව ශාඛා නායකත්වය පවසයි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට එරෙහිව මධ්‍යගතවාදය පිහිටුවීම පක්ෂ තන්ත්‍රයේම පිළිවෙතයි. මෙයට එරෙහිව මාක්ස්වාදී ලෝක ව්‍යාපාරයේ ඵෛතිහාසික අත්දැකීම් වග විභාග කර ගැනීමට දැරූ සෑම ප්‍රයත්නයකටම එරෙහිව ශාඛා නායකත්වය ඇතුළු පක්ෂ තන්ත්‍රය ක්‍රියා කිරීම පක්ෂයේ දේශපාලන ‌සෞඛ්‍ය තත්වය නරක අතට හැරී ඇති බවට සලකුනකි.

පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ මතුවන ප්‍රශ්න වගවිභාග කර ගැනීමේ දී, අප ව්‍යාපාරයේ ඵෛතිහාසික ඥානය කැඳවා ගැනීම අපෝහක ‌භෞතිකවාදය මත පදනම් වූ පිලිවෙතයි. නමුත් බහුතර සාමාජිකත්වය මෙයට යොමු කරවා ගැනීම උගහට ය. මේ තත්ත්වය තුල වුවත්  හලාවත ශාඛාව තුළ විජේසිංහ, පුණ්‍යවර්ධන හා නිහාල් වන අපි පක්ෂය ගෙන ඇති මෙම ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ක්‍රියාවට එරෙහිව අත් නො හැර සටන් වැද සිටිමු.

සහෝදරවරුන්ගේ සාමාජිකත්වයන් තහනම් කිරීමට හේතු වී ඇත්තේ දේශපාලන අරගලයේ නිරත වීම හෝ  පැහැදිලිකම සදහා සාකච්ඡා වර්ධනය කර ගැනීමට උත්සාහ කිරීම ය. කරුනු ඉදිරිපත් කිරීමට අවස්ථාවක් හෝ නො දී ඔවුන් සමග කිසිදු සාකච්ඡාවක් පවා නොකර සිදු කර ඇති ක්‍රියාව සාමාජිකත්වය තුල බරපතල විරුද්ධත්වයට ලක් නොවී පවත්වා ගැනීමට නායකත්වය වැඩ කර ඇත. විශේෂයෙන් මේ සහෝදරවරු ගැන බොරු හා අවලාද ව්‍යාපාරයක් දියත් කිරීම ය ඒ්. නිදසුනක් ලෙස ඔවුන් සාකච්ඡා කිරීමට පක්ෂය කල කැදවීම් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත යන ප්‍රචාරය පෙන්වා දිය හැක. නන්දන සහෝදරයා පක්ෂයට බැදෙන්නට එන අය පොලිස් ඔත්තුකාරයන් යයි කියා පලවා හරින්නේ ය යන ප්‍රචාරය තවත් එකකි.

පසු ගිය ජුලි මස විජේ සහෝදරයා අවසානයට සහභාගි වූ සාමාජික රැස්වීමට නිහාල් කල මැදිහත් වීමේ දී, මෙම ප්‍රශ්නය ඉදිරිපත් කලේ ය. 

එහිදී ට්‍රොට්ස්කිගේ දීප්තිමත් කෘතියක් වන” පවා දුන් විප්ලවයේ” සදහන් බොල්ෂෙවික් පක්ෂයේ පරිහානිය යන කොටසෙන් මෙම ඡේදය උපුටා දැක්වූයේ ය:

 “බොල්ෂෙවික් පක්ෂයේ අභ්‍යන්තර පාලන තන්ත්‍රය සංරක්ෂිත වුයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී මධ්‍යගතවාදය නැමති විධික්‍රමය මගිනි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හා මධ්‍යගතවාදය යන මේ සංකල්ප දෙකෙහි සංයෝජනය කොහෙත් ම ප්‍රතිවිරෝධී නො වේ. පක්ෂය එහි සීමාවන් නිතර ම දැඩි ලෙස නිර්වචනය කල යුතුය යන්න සම්බන්ධයෙන් පමනක්  නො ව, මේ සීමාවන්ට ඇතුලත්වන සියලු පුද්ගලයන් පක්ෂයේ ප්‍රතිපත්තිය, ගමන් කල යුතු දිශාව නිර්වචනය කිරීමේ සැබෑ අයිතිය භුක්තිවිදිය යුතුය යන්න සම්බන්ධයෙන් ද සුපරීක්ෂාකාරී සැලකිල්ලක් දැක්වී ය. විවේචනයේ හා බුද්ධිමය අරගලයේ නිදහස පක්ෂ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ නිශේධ කල නොහැකි අන්තර්ගතය විය. බොල්ෂෙවික්වාදය පක්ෂ අභ්‍යන්තර කණ්ඩායම් නො ඉවසයි යන වර්තමාන සිද්ධාන්තය යුග පරිහානිමය මිථ්‍යාවකි. ඇත්ත වශයෙන්ම, බොල්ෂෙවික්වාදයේ ඉතිහාසය වු කලී කණ්ඩායම් අරගලයේ ඉතිහාසයකි. සැබවින්ම, නිර්ව්‍යාජ විප්ලවවාදී සංවිධානයකට බුද්ධිමය අරගලයන්ගෙන්, කාණ්ඩ ගැසීම් වලින් හා තාවකාලික කණ්ඩායම් නිර්මාණය කිරීමෙන් තොරව ලෝකය උඩු යටිකුරු කිරීමේත්, ඉතාම නිර්භීතව පිලිගත් මති මතාන්තර වලට පහර දෙන්නන්, සටන්කරුවන් හා රාජ්‍ය විරෝධී කැරලිකරුවන් එහි ධජය යටතේ එක්සත් කිරීමේත්, සංවිධානය පවත්වාගෙන යාම හා වර්ධනය කිරීමේත් කර්තව්‍යය සූදානම් කල හැක්කේ කෙසේ ද? බොල්ෂෙවික් නායකත්වයේ දූරදර්ශී භාවය බොහෝ විට ආරවුල් ලිහිල් කිරීමට හා කණ්ඩායම් අරගල පවත්නා කාල සීමාව කෙටි කිරීමට හැකි තත්වයක් නිර්මාණය කලේ ය. එහෙත් එයට වැඩි යමක් කල නො හැකි විය. මධ්‍යම කාරක සභාව මේ කැකෑරෙමින් පැවති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සහයෝගය මත විශ්වාසය රැදවී ය. එය තීරණ ගැනීමට හා නියෝග පැනවීමට අවශ්‍ය නිර්භීතකම ලබා ගත්තේ මේ මගිනි. සියලු තීරණාත්මක අවධීන්හි දී නායකත්වයේ නිසැක නිරවද්‍යතාව එයට ඉහල අධිකාරී බලය ලබා දුනි. මධ්‍යගතවාදයේ මිලකල නො හැකි සදාචාරාත්මක ප්‍රාග්ධනය වන්නේ එයයි.” (පාවා දුන් විප්ලවය, 170 පිට, සිංහල පරිවර්තනය)

මෙම දීර්ඝ උපුටා දැක්වීමෙන් ඔහු විජේ සහෝදරයාගෙන් ඉල්ලා සිටියේ, පක්ෂයේ ඉතා පරිනත,ජාත්‍යන්තර කමිටුවට ඉතා ලෙන්ගතු  සහෝදරවරුන්ට එරෙහිව ගෙන ඇති තීරණය ,මෙම සංදර්භයේ තබා නැවත තක්සේරු කරන ලෙසයි. 

හලාවත ශාඛාව තුළ මෙම අරගලය ඉදිරියට ගෙන යමින් මෙම සහෝදරවරුන් පිලිබඳව ප්‍රශ්න මතු කල  විට තර්ජනය කරමින්, ඡන්දයක් විමසා නිහාල් එලියට දමන මෙන් ක්වින්ටින් සහෝදරයා කපිල ගෙන් ඉල්ලා සිටි විට, කපිල පවසා සිටියේ එයට පසුබට නො වන බව යි. මෙම චන්දය විමසීම පලමු කොටම සිදුකලේ අම්බලන්ගොඩ ශාඛාවේ රත්නසිරි නායකත්වයයි. නන්දන සහෝදරයා, පැවති සම්මේලනය කූටෝපායන් භාවිත කලේ යයි පක්ෂ නායකත්වයට චෝදනා කර ඇත. මේ ගැටලු විසදා ගැනීමට සම්මේලනය ගැන  සාකච්ඡාවක් ඔහු ඉල්ලා ඇත. හුදෙක් මෙම කරුන මත නන්දන ඇතුලු තිදෙනෙක් රැස්වීමේ නැති අවස්ථාවක ඔහුට  එරෙහිව චන්දයක් පවත්වා ඔහුගේ සාමාජිකත්වය තහනම් කිරීම මගින් නන්දනගේ කූටෝපාය පිලිබද චෝදනාව අකුරට සනාත කිරීමට දේශපාලන කමිටුවේ රත්නසිරි පියවර ගත් අතර දේශපාලන කමිටුව කිසිදු සාකච්ඡාවකින් තොරව ඔහුට එරෙහිව පක්ෂ තහනමක් පැනවී ය.

මෙම පිලිවෙත, සාමාජිකත්වය අත්හිටුවා ඇති සහෝදරවරුන් වෙනුවෙන් සටන් කරන ශාඛා වන අම්බලන්ගොඩ, නුවර, කොලොන්නාව හා හලාවත ද ක්‍රියාත්මක කිරීමට පාරම්බාමින් සිටන බවට අපි චෝදනා කරමු.

හලාවත ශාඛාව තුල අපේම ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ ‌ඓතිහාසික ඥානය මත පදනම්ව මෙම  ප්‍රශ්න සලකා බැලීම සඳහා නැඹුරුවක් ගැනීමට අපි දිගින් දිගට සටන් කල අතර, ශාඛා නායකත්වය නිතරම ප්‍රකාශ කලේ, මෙම ‘සුළු ධනේශ්වර’ ප්‍රවනතාවය පක්ෂය තුලින් විරේක කර දමන බවයි. මෙම ඊනියා සුළුධනේශ්වර ප්‍රවනතාවය පිලිබඳව මොනම දේශපාලන පැහැදිලි කිරීමක් වත් මේ වන තෙක් පක්ෂයෙන් සිදු කර නැති බව මතක් කරමු. මෙය  එවන් ප්‍රවනතාවක් යයි අප මොහොතකට පිලිගත්තත් නායකත්වයේ හැසිරීම අනුමත කල නො හැකි ම ය.

ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරය සුළු ධනේශ්වර ප්‍රවනතා සමග පොර බැදි ආකාරය ගැන ශාඛා සාමාජීකයන්  දැනුවත් කිරීම සදහා ට්‍රොට්ස්කිගේ “මාක්ස්වාදය ආරක්ෂාව සඳහා” යන කෘතියේ සදහනක් නිහාල් ගෙන හැර දැක්වී ය. මේ නන්දන, වක්කුඹුර හා සංජය වැනි පටබැදි සුලු ධනේශ්වර ප්‍රවනතාවක් නොව, 1939 සමාජවාදී කම්කරු පක්ෂය තුල පැන නැගි සැබෑ සුලු ධනේශ්වර ප්‍රවනතාවක් සම්බන්ධයෙනි.

පහත දැක්වෙන ප්‍රශ්නය ඉදිරිපත් කල හැකිය: විරුද්ධ පාර්ශ්වය, සුළු ධනේශ්වර ප්‍රවනතාවයක් වේ නම්, තවදුරටත් එකමුතුකම පවත්වා ගත නොහැකි වන බව එයින් ඇගවේ ද? එසේ නම්, සුළු ධනේශ්වර ප්‍රවනතාවය, කම්කරු පංතික ප්‍රවනතාව හා සමහන් කරනුයේ කෙසේද? මෙයාකාරයෙන් ප්‍රශ්නය මතු කිරීම ම, ඒකපාර්ශ්වීයව අපෝහක විරෝධීව හා ඒ අනුව, ව්‍යාජව විනිශ්චය කිරීමකි. වර්තමාන සාකච්ඡාවේදී, විරුද්ධ පාර්ශවය, එහි සුළු ධනේශ්වර ලක්ෂණ පැහැදිලිව ප්‍රකාශයට පත් කොට ඇත. එහෙත් විරුද්ධ පාර්ශවයට වෙනත් ලක්ෂණ නැති බවක් මෙයින් නොඇගවෙයි. විරුද්ධ පාර්ශවයේ බහුතරය, කම්කරු පංතික ව්‍යාපාරයට දෙගුණයක් භක්තිවන්ත වන අතර උගැන්මෙහි ද පොහොසත් වෙත්. අද දින සුළු ධනේශ්වර වාතාවරණයට ගැටගැසී සිටින ඔවුන්ට, හෙට දින, කම්කරු පන්තියට බැදී ගැනීමට පුළුවන් කම තිබේ. ස්ථිරසාර නොවූවන්ට, අත්දැකීමේ බලපෑම යටතේ, වඩා ස්ථිරසාර විය හැකිය. පක්ෂය විසින් දහස් ගණන් කම්කරු වන් වැලදගනු ලැබෙන කල්හි, වෘත්තීය කණ්ඩායම් වාදීන්ට පවා, කම්කරු පංතික විනයමය සාරයෙන් යලි අධ්‍යාපනය ලැබිය හැකි වෙයි. ඔවුන්ට ඒ සදහා කාලයදීමට අවශ්‍යය. සාකච්ඡාව, භේදවීම් හා පලවා හැරීම් පිලිබඳ මොනයම් හෝ තර්ජනයන්ගෙන් නිදහස් ව තබා ගැනුමට, කැනන් සහෝදරයා කල යෝජනාව, මුලුමනින්ම නිවැරදි වනුයේත්, ස්ථානෝචිත වනුයේත් එහෙයිනි.”

ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරය තුල සුළු ධනේශ්වර ලක්ෂණ පැහැදිලි ව පෙන්නුම් කල බර්න්හැම්, ෂැට්මන් හා ඇබර්න් කණ්ඩායම සම්බන්ධව ට්‍රොට්ස්කිගේ ආකල්පය පැහැදිලිය.

එපමනක් නොව, “කම්කරු විප්ලවවාදී පක්ෂය ට්‍රොට්ස්කිවාදය පාවාදුන්නේ කෙසේද?” කෘතියේ දී නෝත් සහෝදරයා, මාක්ස්වාදය ආරක්ෂාව සදහා කෘතියේ ට්‍රොට්ස්කිගේ පැහැදිලි කිරීම් තම අරගලයට උපයෝගී කර ආකාරය කෙටි උද්ධෘතයකින් සලකා බලමු. 

තත්වය තවත් නරක් කලේ 1974 සරත් ඍතුව වන විට වර්ධනය කර ගැනී තිබූ පරිමාණයෙන් තෝනට් මතු කල දේශපාලන මත භේදයන්  කම්කරු පංතිය ඉදිරියේ භේදයක් යුක්තිසහගත කිරීමට සෑහෙන තරමින් වර්ධනය වී නොපැවතීමය. හීලිගේ හා බණ්ඩාගේ කොතරම් තීක්ෂණ හිතලුවක් වූවද – තෝනට් ඕ.සී.අයි සංවිධානයේ එජන්තයකු ලෙස වැඩ කලේය යන්න – එය පමණක් සෑහුනේ නැත. 1940 දී ට්‍රොට්ස්කි, සුළුතරයට එරෙහිව අපරිනත සංවිධානාත්මක පියවර නොගන්නා ලෙස කැනන්ට අනතුරු ඇඟවමින් ප්‍රකාශ කලේ,”කොතරම් නිවැරදි විය හැකි වුයේ වුවද ඔබ ක්‍රියා කල යුත්තේ ඔබේ ආත්මීය ඇගයීමට අනුව නොව, සියල්ලන් සතුව පවතින වෛෂයික සාධක මතය”. එ ගමන්ම ඔහු අවධාරණය කලේ සංවිධානාත්මක නොඉවසිලිවන්ත භාවය”බොහෝවිට න්‍යායික නොතැකීම සමග බැඳී ඇත,”යන්නයි.’ (කම්කරු විප්ලවවාදී පක්ෂය ට්‍රොට්ස්කිවාදය පාවා දුන්නේ කෙසේද? 44පිට)

පැහැදිලිව ම පක්ෂය ට්‍රොස්කිවාදී පිලිවෙත වෙනුවට ට්‍රොස්කිවාදයෙන් බැස ගිය අයගේ පිලිවෙතක පිහිට සොයා ගොස් ඇත. එය පරීක්ෂාවට ලක් විය යුතු කරුනකි. අප ඒ වෙනුවෙන් කටයුතු කරමින් සිටින අතර පක්ෂ නායකත්වය එය බැරෑරුම් ව සලකා බලනු ඇතැයි සිතමි.

ඒ සදහා, මෙම කරුණු ඔබ ඇතුළු පක්ෂ නායකත්වය, මෙම සංවිධානාත්මක පියවර ගැනීම ගැන, මෙම ඵෛතිහාසික සංදර්භයේ තබා නැවත තක්සේරු කලයුතු යුතු ය යි අපි යෝජනා කරමු.

පසු ගිය කාලය පුරා සමස්ත පක්ෂයම ද්විතීක ප්‍රශ්න වටා කරක් ගැස්වූ අතර එහි ප්‍රතිපලයක් වශයෙන් ලංකාවේ අප්‍රියල් මාසයේ ඇරඹී තවමත් ඇදී යන පන්ති අරගලය පූර්ව කල්පනය කිරීමටත්, එයට සාර්ථක මැදිහත් වීමක් කිරීමටත් පක්ෂය අසමත් විය. මේ අතරතුර ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ මැදිහත් වීමෙන් එලිදැකි ක්‍රියාකාරි කමිටු ගොඩ නැගීම හා සම්මේලනයකට යෑම  පිළිබඳ ඉදිරිදර්ශනය ක්‍රියාත්මක කරමින් පක්ෂයේ පසුගිය දේශපාලන පසුබෑම් කපාගෙන පංති අරගලය තුලට විප්ලවකාරී මැදිහත් වීමක් කිරීමට පලමුව පක්ෂයේ අභ්‍යන්තර ප්‍රශ්න විසඳා ගත යුතුව ඇත. මක්නිසාදයත්, ජාත්‍යන්තර කමිටුව මෙම දශකය විප්ලවයන්ගේ සහ යුද්ධයන්ගේ දශකය ලෙසත්, ලෝක  ට්‍රොට්ස්කි වාදී ව්‍යාපාරය දැන් ඇතුළු වී ඇති කාලපරිච්ඡේදය පිලිබඳවත් ඉතා පැහැදිලි  හා දීප්තිමත් විශ්ලේෂණයක් ඉදිරිපත් කර තිබූ තතු තුල අප පක්ෂයේ දේශපාලන පසුබෑම සිදුව ඇත. 

ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩ නැගීම පිළිබඳ අදහස ද කේඩරය තුල බැරෑරුම් සාකච්ඡාවකින් අවබෝධ කර ගැනීම සදහා නායකත්වය ක්‍රියා කලේ නැත. හලාවත ශාඛාව තුල ක්‍රියාකාරී කමිටු  පිළිබඳ සාකච්ඡාවකදී ට්‍රොට්ස්කිගේ ධනවාදයේ  මරලතෝනියේ සඳහන් උද්ධෘතයක්  ඉදිරිපත් කලෙමු. 

සෝවියට් සභා ප්‍රාගානුභූත පක්ෂ ක්‍රියා මාර්ගයට සීමා වී නැත. එවා තම දොරවල් සියළුම සූරා කැවෙන්නන්ට හැර දමයි. අරගලයේ පොදු රල දහර තුලට ඇදී ගෙන එන සියලුම ස්ථරවල නියෝජිතයෝ මේ දොරවල් හරහා ගමන් ගනිති. ව්‍යාපාරය සමගම පෘථුලව පැතිරෙන සංවිධානය එම ව්‍යාපාරයේ ගැබ තුල පුන පුනා අලුත්වෙයි. පෘථුලතම පුජාතන්තවාදයේ පදනම මත නිර්ධන පන්තියේ සියලුම දේශපාලන ධාරාවන්ට සෝවියට් සභාවල නායකත්වය සදහා අරගල කල හැකිය. එහෙයින් සෝවියට් සභා යන සටන් පාඨය සංක්‍රමණ ක්‍රියා මාර්ගය මස්තකප්‍රාප්ත කරයි.” (ධනවාදයේ  මරලතෝනිය, සංක්‍රමන ක්‍රියාමාර්ගය) 

මේ අවස්ථාවේදී ශාඛා නායක කපිල සහෝදරයා  සදහන් කලේ, “එක එකාට මේ දොරවල් හරහා ගමන් කරන්න නෙමෙයි අපි  එවා හදන්නෙ” යනුවෙනි. මෙය ක්‍රියාකාරී කමිටු පිළිබඳ පක්ෂ නායකත්වයේ අදහස හෙලිදරව් කරයි. 

මෙම මති මතාන්තර වර්තමාන පංති අරගලය තුළ අප පක්ෂය මුහුණ දී සිටින වගකීම් සලකා බැලීම සදහා අව්‍යාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාකච්ඡාවක් ඉල්ලා සිටී. 

“රුසියානු විප්ලවය සහ නො නිමි විසිවැනි සියවස”  කෘතියේ දී නෝත් සහෝදරයා පක්ෂ අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගැන කරන පැහැදිලි කිරිමක් මෙසේය:

පක්ෂ අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ තිබෙන වැදගත් කම හුදෙක් වියුක්ත මූලධර්මයක් පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් නොවන අතර, එය බලපාන්නේ හුදෙක් ආර්ථික පිලිවෙත තීරණය කිරීමේ ක්ෂෙත්‍රයේ ප්‍රායෝගික අර්ථය මත පමණක් නොවේ. සෝවියට් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ ආරක්ෂාව සඳහා ට්‍රොට්ස්කි විසින් දියත් කරන ලද අරගලය තුළ අවසානයේ පරදුවට තැබී තිබුනේ කලින් ශතවර්ෂය පුරා ජාත්‍යන්තර කම්කරු පංති ව්‍යාපාරය තුල වර්ධනය වී තිබූන සමාජවාදී සංස්කෘතියේ හා විප්ලවවාදී චින්තනයේ සමස්ථ උරුමයයි. නිලධරය ලෙනින්ගේ මෘතදේහයට කල දෙයම මාක්ස්වාදයටත්  කලේය. එය මමියක් බවට පත්කොට අර්ධ වශයෙන් ගූඨ ජපකිරීමක වස්තුව බවට හරවන ලදී. සකලාධ්‍යාසයෙන් ම 1927න් පසුව මාක්ස්වාදය සෝවියට් පිලිවෙත නිර්නය කිරීම තුල කිසිදු  ක්‍රියාකාරීත්වයක් සිදුකිරීම අවසන් විය. විපාර්ශ්වයේ පරාජය බුද්ධිමය හා සංස්කෘතික  ක්‍රියාකාරීත්වයේ සියලු අංශ තුල විවේචනාත්මක චින්තනයේ වර්ධනයට මල බෙරය හැඩවීය.”

මේ ලිපිය තුල  අප පැහැදිලි කරන කරුණු වලට ඔබගේ අවධානය යොමු කරමින් සහෝදරවරුන් තිදෙනාගේ පක්ෂ සාමාජිකත්වය අත්හිටුවීම ඉවත් කොට, මෙම සාකච්ඡාව පක්ෂ අභ්‍යන්තරයේ විසදා ගත යුතු ය. එය එසේ නො කිරීමට හේතුවක් ඇත්නම් පැහැදිලි කරන මෙන් ඉල්ලමු.

සහෝදරත්වයෙන් 

නිහාල් ගීකියනගේ, පුන්‍යවර්ධන,  විජේසිංහ.

28.10.2022

සසප ආරක්ෂා කිරිමේ අරගලය: අම්බලන්ගොඩ ශාඛාවේන් අමරතුංග සහෝදරයා විරේක කිරීමට එරෙහිව

ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී සමානතා පක්ෂ තන්ත්‍රය තවත් සාමාජිකයන් 7ක් පක්ෂයෙන් නෙරපයි

සසප ආරක්ෂා කිරීමේ අරගලය: අභ්‍යන්තර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය උදෙසා ට්‍රොට්ස්කිවාදී ව්‍යාපාරයේ ‌ඓතිහාසික ඥානය මත පදනම් වීමට කල කැඳවුම  Read More »

Scroll to Top