Author name: thesocialist

military

ස්වීඩනය වසර 30 කට පසු විශාලතම යුධ අභ්‍යාසය පවත්වයි

බ්රැන් කාල්සන් විසිනි.

[මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි 10 දින Sweden holds largest military exercise in 30 years  යන සිරසින් යුතුව පලවූ බ්රැන් කාල්සන් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.] 

සෝවියට් සංගමය විසුරුවා හැරීමෙන් පසු ස්වීඩනය විසින් පවත්වනු ලබන විශාලතම මිලිටරි අභ්‍යාසය වන අවුරෝරා 23 (Aurora 23) පිලිබඳ සිය නිවේදනයක, ස්වීඩන සන්නද්ධ හමුදා ප්‍රකෝපකාරී ලෙස ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ, “ස්වීඩනය යුද්ධයක නියුක්ත ව සිටින” බවයි.

military
2020 අගෝස්තු 25 වන දින ස්වීඩන සන්නද්ධ හමුදාවන් විසින් නිකුත් කරන ලද මෙම ඡායාරූපයෙහි, භට පිරිස් බෝල්ටික් මුහුදු කලාපයේ සූදානම් වෙමින් සිටිති. [AP Photo/Joel Thungren/Swedish Armed Forces]

අවුරෝරා 23 අප්‍රේල් 17 දින ආරම්භ විය. කෙසේ වෙතත්, එහි මෙහෙයුම් පසුගිය සතිය පුරා ක්‍රමානුකූලව තීව්‍ර වී ඇති අතර, එය මැයි 11 වන දිනට අවසන් වීමට නියමිත විය.

රජයට අනුව 1989 සිට ස්වීඩනයේ විශාලතම හමුදා ප්‍රදර්ශනය වන මෙම මෙහෙයුම සඳහා විසි හය දහසක භට පිරිසක් සම්බන්ධ වී සිටිති.

තවත් රටවල් 14ක් ද අභ්‍යාස සඳහා එක්වී ඇත. නේටෝ සංවිධානයේ ප්‍රධාන රටවල් වන ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය, එක්සත් රාජධානිය, ජර්මනිය, ප්‍රංශය සහ පෝලන්තය යන රටවලින් විශාලතම හමුදා පැමිණ ඇති අතර යුක්‍රේනයේ සොල්දාදුවන් සහ නිලධාරීන්ගෙන් යුත් දූත පිරිසක් ද සහභාගී වී තිබීම විශේෂත්වයකි.

පසුගිය මාසයේ එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ මිලිටරි සන්ධානයට සම්බන්ධ වූ ෆින්ලන්තය, භටයන් 1,000 ක් එවීය. බෝල්ටික් මුහුද වටා යුද්ධයට සූදානම් වන ගුවන් අභ්‍යාසවලදී ඔවුන්ගේ ඇමරිකානු නිෂ්පාදිත එෆ්-18 ප්‍රහාරක බලකාය සැලකිය යුතු කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය. රුසියාවේ දේශසීමාවේ හෝ ඒ ආසන්නයේ පිහිටා ඇති සියලුම කුඩා බෝල්ටික් රාජ්‍යයන් වන, ලිතුවේනියාව, ලැට්වියාව සහ එස්තෝනියාව ද ඊට සහභාගී වේ.

යුක්රේනය කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් පවතින නේටෝ-රුසියා යුද්ධයේ විශාල උත්සන්නවීමක් මධ්‍යයේ මෙම අභ්‍යාසය පැවැත්වේ.

ක්‍රිමියාවට පහර දිය හැකි දිගු දුර මිසයිල යුක්‍රේනයට යැවීමට බ්‍රිතාන්‍යය සූදානම් වන බව අඟහරුවාදා  හෙළිදරව් විය. බ්‍රිතාන්‍ය විසින් ඒවා ලබා දීමෙන් පසු, බොහෝදුරට විය හැකි පරිදි, එක්සත් ජනපදයෙන් සහ අනෙකුත් නේටෝ බලවතුන්ගෙන් එෆ්-16 ප‍්‍රහාරක ජෙට් යානා ඇතුළු  එවැනි වෙනත් ආයුධ යුක්‍රේනයට ලැබෙනු ඇත.

එක්සත් ජනපද  ජනාධිපති බයිඩෙන් ,2022 මාර්තු මාසයේ දී  තුන්වන ලෝක සංග්‍රාමයට සම කරමින්, කළ නොහැකි දෙයකැයි කලින් ප්‍රතික්ෂේප කළ එවැනි ප්‍රහාරාත්මක ආයුධ දැන් සැපයීම, යුද්ධය තව දුරටත් තීව්‍ර කිරීමට තර්ජනය කරයි. ඒවා [දිගු දුර මිසයිල ] ලබා දෙන්නේ, පැහැදිලිවම, කළු මුහුදේ රුසියානු නාවික කඳවුර 1772 සිට පවත්වා ගෙන යනු ලබන සෙවාස්ටොපෝල් පිහිටා ඇති ක්‍රිමියාව ඉලක්ක කර ගැනීමේ අරමුණිනි.

මේ අතර, රුසියාවට එරෙහිව නව ප්‍රති ප්‍රහාරයක් ආරම්භ කිරීමට එක්සත් ජනපදය යුක්‍රේන සන්නද්ධ හමුදාවන් යොමු කරයි. අප්‍රේල් මාසයේ සිට කාන්දු වූ පෙන්ටගන ලේඛනවලට අනුව යුක්‍රේන සහ රුසියානු සොල්දාදුවන් ලක්ෂ සංඛ්‍යාත පිරිසක් මේ වන විට සටන් වලින් මිය ගොස් ඇත.

ස්වීඩනයේ අවුරෝරා යුධ ක්‍රීඩා, බෝල්ටික් කලාපයේ තරයේ ආරක්ෂා කෙරෙන ගොට්ලන්ඩ් නම් ස්වීඩනය සතු දූපත සම්බන්ධ විවිධ උපායාත්මක සැලසුම් ද ඇතුලත් ව, බෝල්ටික් මුහුදේ සහ ඒ අවට ක්‍රියාකාරකම් කෙරෙහි සැලකිය යුතු අවධානයක් යොමු කරයි. සීතල යුද්ධ සමයේ ප්‍රධාන යුද කඳවුරක් ලෙස යොදා ගත් ගොට්ලන්ඩ් දූපත පිහිටා ඇත්තේ රුසියාවේ කලිනින්ග්‍රෑඩ් ප්‍රදේශයේ සිට කිලෝමීටර් 300 ක් දුරින් ය. බ්‍රිතාන්‍ය රාජකීය නාවුක කමාන්ඩෝ භටයන් අභ්‍යාසයේ කොටසක් ලෙස යොදවා ඇති අතර, දියෙන් සහ ගොඩින් එල්ල කෙරෙන ප්‍රහාරය HMS Albion ප්‍රධාන නෞකාවේ සිට ක්‍රියාත්මක වේ.

උතුරු මුහුදේ සහ ඒ අවට වෙරළ තීරයේ ස්කොට්ලන්ත සහ නෝර්වීජියානු ප්‍රමුඛ ගුවන්, මිසයිල සහ නාවික හැකියාවන් පිළිබඳ , මීට වඩා කුඩා අභ්‍යාසයක් වන Formidable Shield 23 සමඟ සමගාමීව මෙම අභ්‍යාස සිදු කෙරේ. නෝර්වේ මෑත මාසවල ඇමරිකානු සහ බ්‍රිතාන්‍ය හමුදා ක්‍රියාකාරකම්වල විශාල තීව්‍රවීමක් අත්විඳ ඇත. විශේෂයෙන් මාර්තු මාසයේදී ප්‍රධාන මිලිටරි අභ්‍යාස පැවැත් වූයේ, එහි ඈත උතුරේය.

ස්වීඩනය තවමත් නිල වශයෙන් නේටෝවට සම්බන්ධ වී නැත. ස්වීඩන් පාර්ලිමේන්තුව ඊට නිල වශයෙන් එකඟ වී ඇතත්, තුර්කි සහ හංගේරියානු රජයන් විසින් එය තාවකාලිකව අවහිර කරනු ලැබ ඇත. කෙසේ වෙතත්, ස්වීඩනය දැනටමත් නේටෝ සාමාජිකයෙකු ලෙස තත්ත්වාකාරයෙන් ක්‍රියාත්මක වන අතර, එය දිගු කලක් තිස්සේ එක්සත් ජනපදයේ සමීප බුද්ධි සහ මිලිටරි සගයෙකු ව ක්‍රියා කර ඇත.

ස්වීඩන් අභ්‍යාසවලින් අදහස් කෙරුණේ නේටෝව සමඟ මෙම පෙර පැවති මිලිටරි ඒකාග්‍රතාවය රුසියාවට ප්‍රදර්ශනය කිරීම සහ යුද්ධය සඳහා තවදුරටත් සූදානම් වීමයි. ස්වීඩන් ගුවන් හමුදාවේ අණදෙන නිලධාරි කර්නල් ඇනා සිවර්ස්ටිග් ප්‍රකාශ කළ පරිදි, “නේටෝව සමඟ අපගේ ගුවන් හමුදා අන්තර් ක්‍රියාකාරීත්වය දැනටමත් හොඳින් තහවුරු වී ඇති අතර මෙම අභ්‍යාසය එය තවදුරටත් වැඩිදියුණු කරනු ඇත.”

අවුරෝරා 23 හමුදා අභ්‍යාසවලට ස්වීඩනය පුරා සියගණනක් ජනයා විරෝධය පළ කර ඇත.

ස්ටොක්හෝම්හිදී, අභ්‍යාසය ආරම්භ වූ අප්‍රේල් මාසයේදී උද්ඝෝෂණයක් පැවැත්විණි – “නේටෝවේ යුද්ධයෙන් අපේ දරුවන් ඩොලරයකට මරා දමනු ඇත.” යනුවෙන් සඳහන් පුවරු සහිතව විරෝධතාකරුවන් සිය ගණනක් ගොතන්බර්ග් හී දී විරෝධතා දැක්වූහ.

මිලිටරි අභ්‍යාස සිදු කෙරෙන්නේ ස්වීඩන් කම්කරු පන්තිය මුහුන දෙන ගැඹුරු වන ජීවන වියදම් අර්බුදයක් මධ්‍යයේ මෙන්ම, රටේ නරක අතට හැරෙන තත්වයන් පිලිබඳව සංක්‍රමණිකයන් මත වරද පැටවීමට අන්ත දක්ෂිනාංශිකයින් විසින් දැරෙන උත්සාහයන් මධ්‍යයේ ය.

පසුගිය වසරේ ස්වීඩනය නිවේදනය කළේ වසර පහක් තුළ එහි මිලිටරි අයවැය සියයට 64 කින් වැඩි කරන බවයි. පසුගිය දශක තුන පුරා, සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීන් සහ දක්ෂිනාංශික මධ්‍යස්ථ මතධාරීන්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් ආන්ඩු සමාජ වියදම් කප්පාදු කර පුද්ගලීකරනය පුලුල් පරිමානයකින් ක්‍රියාවට නංවා ඇති අතර, වරක් බොහෝ සේ පාරට්ටු කරන ලද සමාජ සුභසාධන පද්ධතිය විනාශ කිරීමට බොහෝ දුර ගමනක් යමින් සිටි.

ඇත්ත වශයෙන්ම, අසමානතාවය වාර්තා කිරීම 1970 ගණන්වල ආරම්භ වූ දා සිට, මෙතෙක් වාර්තා වී ඇති ඉහළම අසමානතා අනුපාතය ස්වීඩනය දැන් වාර්තා කරන බව මේ වසරේ අනාවරණය විය.  Ferraris, Porches සහ Teslas රටේ ඉහල පෙලේ නිවහන් ප්‍රදේශවල සුලභ දසුනක් වන අතර, ජනගහනයේ විශාල කොටස් ජීවන වියදම් අර්බුදයකට මුහුන දී සිටින්නේ කම්කරු පන්තිය බිත්තියටම හේත්තු කර තබමිනි.

2022 දෙසැම්බර් මාසයේදී උද්ධමනය වසරකට සියයට 12.4ක වාර්තාගත ඉහළ අගයක් දක්වා ඉහළ ගියේය. බලශක්තියේ සහ ආහාරවල අධික මිල විසින් ප්‍රධානතම ගැටළුවක් වන අධික නිවාස කුලිය තවත් උග්‍ර කරනු ලැබ ඇත.

මුදල් අමාත්‍යාංශයට අනුව ස්වීඩන ආර්ථිකය “2025 දක්වා පවතිනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරන” අවපාතයක පවතී. යුරෝපය තුල අවපාතයක ඇති එකම රට එයයි.

රොයිටර් ප්‍රවෘත්ති ඒජන්සිය පැහැදිලි කළේ, “වසර ගණනාවක අතිශය අඩු ණය ගැනීමේ පිරිවැයකින් පසුව, වසංගතය සහ යුක්රේන යුද්ධය බොහෝ රටවලට ඉහල උද්ධමනය සහ ශීඝ්‍රයෙන් ඉහල යන පොලී අනුපාත වලට විෂ සහිත කොක්ටේල් එකක් ලබා දී ඇත………

නමුත් ස්වීඩනයේ දී, එහි නිවාස වෙලඳපොලේ මුල් බැස ඇති ව්‍යුහාත්මක ගැටළු එහි බලපෑම් විශාල කරයි.”

ස්වීඩනයට ඇත්තේ සමස්ත යුරෝපා සංගමයේ ඉහළම ණය මට්ටම් වලින් එකකි – එය එක් පුද්ගලයෙකුට බැහැරට දිය හැකි ආදායමෙන් සියයට 200 ක් පමණ වේ. මේ අතර, ස්වීඩනයේ උකස්කරුවන්ගෙන් තුනෙන් දෙකකට ආසන්න ප්‍රමාණයකගේ පොලී අනුපාත පාවෙන අනුපාතයන් ය. එනම්, ජාත්‍යන්තරව මහ බැංකු පසුගිය වසර පුරා පොලී අනුපාත තියුනු ලෙස ඉහළ දමා ඇති බැවින් ඒවා දැන් වැඩි වී ඇත.

එහි පාර්ලිමේන්තු බහුතරය සඳහා ෆැසිස්ට්වාදී ස්වීඩන් ඩිමොක්‍රටික්වරුන්ගේ සහාය මත යැපෙන දක්ෂිණාංශික මධ්‍යස්ථ පක්ෂ නායකත්වය දරන ආන්ඩුව, රටේ පවතින දුෂ්කරතා වලට හේතුව ලෙස 2010 ගනන්වල යුද්ධයෙන් සහ  දිළිඳු භාවයෙන් මිදීම සඳහා මැදපෙරදිගින් හා අප්‍රිකාවෙන් ස්වීඩනයට පලා ආ මංමුලා සහගත සංක්‍රමණිකයන් මත  දොස් පැවරීමට උත්සාහ කර ඇත. 

දක්ෂිනාංශික පාලක සභාගය, ස්වීඩනයට පැමිණෙන සියලුම රැකියා සොයන සංක්‍රමණිකයන්ගේ අනිවාර්ය ආදායම් මට්ටම දෙගුණ කර ඇත – එය රැකියාවක් අතැතිව ස්වීඩනයට ගමන් කරන  වත්මන් සංක්‍රමණිකයන්ගෙන් අවම වශයෙන් සියයට 30 ක් තහනම් කිරීමට අපේක්ෂා කෙරේ.

ස්වීඩනය වසර 30 කට පසු විශාලතම යුධ අභ්‍යාසය පවත්වයි Read More »

nathasha

Release Comedian Nathasha Edirisuriya!

Crush the Hands Suppressing the Freedom of Art and Expression!!

Statement of the Colombo Action Committee  for People’s Struggles

Image
Nathasha Ediri

Popular comedian Jayani Nathasha Edirisooriya was arrested by the Criminal Investigation Department (CID) of the Sri Lanka Police at the Katunayake Airport last May 28 at midnight, following a complaint by the Commissioner of Buddhist Affairs, for one of her artworks. On the same day, she was brought before the Colombo Fort Magistrate and was imprisoned until June 7. Her imprisonment is part of an intensified program to set up state repression mechanisms against the class struggle, to suppress the freedom of artistic creation, imprison the working and oppressed masses in reaction, and reverse the driving forces against the old world.

A standup comedy artist, Nahtasha, is a young woman from Mount Lavinia, in Colombo. She has stayed in Australia for some time and worked as a nurse. Her creations bear witness to the fact that Nathasha has brought those life experiences into her art. In addition, she has engaged in educational programs against violence against women.

One part of a series of comedy skits by her titled “Modabhimana (Fool’s Pride)” was staged on April 1 at the auditorium of Bishop’s College, Colombo, the video of which was later circulated on YouTube. It is this creation that has drawn the ire of established Buddhist racists. One of the topics she brings up for discussion is the discrimination and cultural pressure women are facing in a patriarchal and de facto feudal society. The other aim of this creation is to show and protest against the enormous pressure women bring on children by comparing and condemning them to make their children competitive with other children. At one point in the comedy, she portraits the crisis of women and children who are victims of the ‘competition’ of today’s society as an artistic concept on stage with the following words:

“During the time of Buddha, in time of Prince Siddhartha, when Prince Siddhartha was a baby, there must have been a lot of pressure on children of his age (audience laughs). ‘See that Child of Suddhodana [Prince Siddhartha’s father]. He walked the very day he was born. For these guys, they can’t even keep their necks straight. That Suddhodana’s kid sang a poem on the very day he was born. Suddhodana’s lad has already decided what he is going to do when he grows up… And, our children? They are waiting for us to do everything for them. That child has lost his mother too! Our ones have both their parents. They have everything. They have all the luxuries. … That Devadatta [evil personality in Buddhist literature] must be the one who had been scolded most of the time… That’s why he overturned a stone (on Buddha) …”

Projecting contemporary parenting practices into the past, she poignantly and satirically outlines a social reality that this collision of current parents and children leads to the creation of Devadattas.

Nathasha also ridiculed the backward unscientific concept of ‘virginity’:

“Buddhist girls’ schools are the pinnacle of pan-religious harmony. Girls’ schools are virgin factories. Producing virgins is our biggest goal! The biggest task is to keep the children as virgins for most of their lives. Now those Muslim terrorists, when those guys explode and kill themselves, they say they get 72 virgins. A higher quota of which is supplied by the Buddhist girls’ schools…”

With her creations like the above, the audience laughs. They finally realize that they laughed at themselves. It is sensible art. Regardless of her politics, her art always highlights some aspect of social inequality and backwardness. Accordingly, in her creations, she has highlighted her understanding and acceptance that the gender has become a factor for treating women differently, and that separating children into male and female for the sake of “discipline and morality” is an anti-scientific and regressive idea.

In the video titled “Sulang Kapolle” released to express her personal opinion regarding the issues mentioned here, Nathasha stated that she believes that the ‘a great separation shouldn’t be maintained between men and women’. Suggesting that the man, being a man, should take care of the woman is “emotional blackmail,” she says. “Does a woman need to depend on another person to build human relationships? Sacrificing one’s (a male’s) own happiness and taking care of someone else … Is it happiness? Is it Love?” Nathasha questions. She further asks: “Is the male a kind of a rehabilitation program to protect the helpless female?”

She also challenges the common Sinhala term “දූෂනය” to refer raping, [the general meaning of this Sinhala word is ‘pollution’]. Through her art, our protagonist asks, ‘How can it be said that a woman is ‘polluted’ because a man has harassed her?’ What is really dirty?,  she evokes reality.

Should art be politically correct? Can you do it just for fun? Or, can’t you? Is it okay if it is only politically correct?” This is how her arguments are constructed. These are free ideas.

Following the complaints of the religious extremists led by the Buddhist Commissioner, she has been hunted, because holding free opinions, appearing for them and socializing them through artistic creations are challenging the existing social hegemony. Accusations of insulting Buddhism, destroying religious harmony and insulting girls’ colleges have been raised against her. Its aim is not only to trample on the freedom of art creation, speech and expression, but also to crush in the bud the feelings of equality that are generally burning in the oppressed people and the emancipatory feelings that arise from women themselves against the capitalist pressure placed on women.

Nathasha has been accused under the infamous International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) Act of 2007, depriving her bail from the lower court. She faces up to ten years in prison if convicted of the charges under this law.

The police reported to the court that 21,000 people had already watched it from the YouTube channel called SL VLOG. Alleging that it was an anti-religious hate speech and claiming that it could cause public unrest, they demanded that she be remanded in prison. The police further said that this is the first time that the Commissioner of Buddhist Affairs has submitted a complaint as this, and that she will be investigated with special care as she has been involved in the ‘Aragalaya’ [mass struggles of April-July 2022]. The magistrate rejected Natasha’s plea for bail. The following day, daily newspaper ‘Lankadeepa’ reported that the magistrate had asked, “is it correct to issue statements on religious matters in jest?”. According to this report, does it not imply that the magistrate has already decided without hearing the case that religious matters were used for fun?

The audience who experienced her live performance did not find in it any ‘anti-religious’ or other kind of ‘antisocial’ element. After two months of the performance, amongst the 21,000 people who watched the video within two days of publishing it, who got hurt? Those who got really hurt are the President Ranil Wickremesinghe, who the very next day ordered the establishment of a special police unit to investigate and act upon the groups that ‘disturb religious harmony’, his Commissioner for Buddhist Affairs, racist and fascist gangs including Buddhist fundamentalists and the other representatives of the ruling class. 

Now they are the fanatics who are trying to incite a religious and social upheaval. A notorious enemy of the working people, Dilith Jayaweera’s Derana TV reported that, “During a comedy program held at a leading school yesterday, one Natasha Edirisuriya has made several insulting statements against Buddha and Buddhist culture.” It added that, “the statement contained not only insults but also obscene language, in which she also seriously criticized Buddhist women’s schools in public.” Jayaweera has not been able to differentiate the auditorium, which is reserved for public performances by paying money, from a school! References to ‘obscenity’ is a creation of conspirators. Not only that, Jayaweera’s channel, which often usurps the power to hear cases and judge suspects, convicts Natasha from the beginning, depriving her of the presumption of innocence.

During the same News telecast, ruling Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) MP Jagath Kumara said, “There is no point in hearing a case about ‘this foolish woman’. She should be punished according to the laws of ancient kings and be impaled….” The news telecast spent a lot of time asserting that the April-July mass struggles of last year were not motivated by economic and political interests, but rather by anti-Buddhist tendencies. Former and current SLPP ministers, well known racists Channa Jayasumana, Namal Rajapaksa, Admiral Sarath Wijesekera, were presented as witnesses to assert this claim. Weerasekera called on the fascist gangs to be prepared, by saying that, in the event the law is not enforced and severe punishment is not imposed, “the public will take matters into their own hands”. Kavinda Jayawardene, a member of the main opposition party Samagi Jana Balawegya (SJB), declared that “these are organized crimes” and that Nathasha is the face of “bullies against the country”, showing their alignment with the government.

Now, where does the pseudo-left stand? FrontLine Socialist Party (FSP) Education Secretary Pubudu Jayagoda, while formulating his party’s opinion, said, “Buddhists have been hurt by this statement.” To the question raised by the establishment, “does an artist have no right to question whether a child walked at birth?”, he replied, “yes, there is a problem.” He denounced Nathasha’s creation because, “by questioning how a child was born to a virgin… created an unnecessary social problem and created a division between the forces,… creating a work-space for the crooks and the goons to work again.” Accordingly, the FSP claims that Nathasha is guilty not only of the government’s allegation of insulting religion, but also of opening up opportunities for crooks to work. When he talked about the ‘division between forces’, he was not referring to the two main classes standing against each other. It is precisely because of that fact that Jayagoda and the likes do not face reality and have to imagine a better shape of bankrupt capitalism.

But the roots of the problem lie at the very bottom of the crisis of world capitalism. That is why the governments of all countries have plunged into the path of counter-revolution and war to crush the democratic rights of the people. The United States calling for Assange’s blood, and Sri Lanka’s crisis-ridden governments imprisoning artists and social activists like Shaktika Satkumara, Ramsi Razeek, Ahnaf Jazeem, and others, have demonstrated the extreme hatred of these governments against freedom of expression. The Wickramasinghe government is taking it forward. Capitalist parliamentarism has no path but to crush the current popular awakening, which is a sharp challenge to class rule and ultimately to capitalist property relations. Now, the struggle for freedom must be directed at every step towards the abolition of this outdated class rule.

All artists must join the working class ranks in continuing a forceful campaign unto victory, for the immediate release of Nathasha and the withdrawal of the false charges against her.

Workers, rally the farmers, the oppressed and the youth and take the front of the fight! Crush the oppressing arm on art and freedom of expression! Put an end to the capitalist class pressure on women forever! Establish genuine democracy!

[This statement was originally published in Sinhalese on June 01, 2023]

Release Comedian Nathasha Edirisuriya! Read More »

Aragalaya

The lukewarm reaction of the SEP-SL leadership toward the largest mass struggles in Sri Lanka, and the fight of the left faction to influence the course of history

By Nandana Nanneththi

Aragalaya

As long as the Marxist constantly seeks to influence the course of history, aligning his policy with larger historical processes, such efforts can achieve significant gains..” (David North, March 5, 1990)

The Socialist Equality Party (SEP), Sri Lanka, shrank,  instead of growing, in the series of massive mass struggles of April-July last year (2022) and fostered disappointment among the most advanced sections of the international working class, precisely because of the long-time disregard for the Marxist practice that  North points out above.  Since at least 2015, the class struggle was growing markedly, but the bureaucracy worked to keep the party busy with its usual business of familiar activities. The party, which alone stood for the democratic rights of the Tamils and thereby the  unity of the working class in the face of state repression and racist attacks during the 27-year-long war, appeared to have  slipped to a position where the national question itself was considered to be over, after Rajapaksa’s victory in the war in 2009. It was in this political mindset that brutal acts against Minority ethnic groups such as forced cremation of Muslim dead bodies were tolerated.

The April 2022 struggles did not come about suddenly. From the Rs. 1000 wages  movement of plantation workers in 2017 to April 2022, there was enough time to assess the experience and draw up a real programme and mark the place of the party in the struggle of the working class by affecting the historical course. The party leadership was not ready for it and it was delayed. The struggle that broke out suddenly on March 31 unfolded as planned on April 3. On April 5, the editorial board of the World Socialist Web Site (WSWS) wrote as follows:

“The Socialist Equality Party, the Sri Lankan section of the International Committee of the Fourth International, is fighting to rally the working class against the government and all the parties of the ruling class on the basis of a revolutionary socialist program.”

But, the party even kicked out the opportunity made available to it to intervene in the Galle Face Greens (GotaGoGama), the main symbolic site of the unfolding series of struggles, saying ‘we will not go without invitations’. It was not just an opportunity fallen  from the sky. On the one hand, there was the glorious history of the party, and on the other hand, the groups with progressive interests in the struggle had started to realize that the struggle itself was going astray.

Referring to Action Committees, the statement said,“[a]s these committees grow and prove themselves in struggle, rallying ever wider sections of the urban and rural masses behind them, they will become organs of independent working-class political power, in opposition to the parliament and the repressive institutions of the capitalist elite.”

But, even then the party had fallen to the point of reluctance to engage in the class struggle. It was also not possible to direct to it the cadre who did not have the necessary revolutionary exposure due to the fact that the party had for a long time avoided working to influence the historical course. While verbally agreeing to the perspectives of the International Committee, the regime was not at least interested in having the essential serious discussions within the cadre, to grasp them.  

These have serious historical reasons. In order to build itself as a mass party, the party must genuinely turn to assess the past experiences. The left faction of the party is determined to fight for that tirelessly.

The accompanying article here is a proposal, made by the left faction, with the emergence of the struggle in April 2022. Even the party members are reading it too for the first time. The leadership, which showed deadly hostility to these proposals, suspended the membership of Nandana Nanneththi twice. The membership of Comrade Sanjaya Jayasekara, former member of the Central Committee and  a resolute  fighter of the party, and Ananda Wakkambura, a founding member of the party, were suspended because of their decision to intervene in the people’s struggle with a revolutionary perspective, based on this understanding.

Later, comrades Nandana and Sanjaya were expelled and, thereafter, comrades Migara Malwatta and Amaratunga were also expelled for  supporting  the  faction. The other members were prevented from discussing these issues in  party  locale meetings.

We appeal to the SEP comrades in particular, the entire working class, youth and progressive intellectuals to consider this letter with the seriousness it deserves.

***

Nandana Nannetti

o7. o4. 2021

Dear Comrade Wije,

In the wave of mass struggles that are spreading like wildfire across Sri Lanka, the questions of where our party stands, where it must be positioned, and how to achieve that, are now emerging sharply.

According to the perspective of the editorial board of the World Socialist Web Site, April 4, ” The events in Sri Lanka demand the closest attention of workers throughout the world. The mass protests will have a consequential impact on the future development of the international class struggle.” ((Massive social protests erupt in Sri Lanka: A critical development in the working class. Wsws.org)

In a response to our article dated 01 April, Comrade Dave wrote thus,” Sri Lanka working people must fight to take power.”

In the resolution adopted at the second national congress of SEP (US) in 2012, one year after the Egyptian revolution we wrote:

 “It is not enough to predict the inevitability of revolutionary struggles and then await their unfolding. Such passivity has nothing in common with Marxism, which insists upon the unity of theoretically guided cognition and revolutionary practice…The victory of the socialist revolution requires the presence of a revolutionary party. The Socialist Equality Party must do everything it can to develop, prior to the outbreak of mass struggles, a significant political presence within the working class – above all, among its most advanced element.” 

“Amid a renewed upsurge of the class struggle worldwide, this work must now be pursued with renewed energy. This is the task of the ICFI and its sections and sympathizing groups.” (Ten years since the beginning of the Egyptian revolution. WSWS)

The Cabinet ministers resigned, were re-appointed, withdrew again, was re-appointed, and 44 MPs left the government.

Yesterday, the police clashed verbally with an armed unit of the Motor Cycle Brigade who tried to come amidst the protestors surrounding the parliament; during this, the parliamentarians made their escape through the back door.

This afternoon the state of emergency, which had been in place for decades, had to be lifted. The public also surrounded the Katunayake airport to prevent the parliamentarians and ministers from fleeing. The ruling class laments that the struggle is extremely dangerous because it is being carried out without leadership of an organization.

In a speech in Parliament this afternoon, former Minister and Opposition MP Harin Fernando demanded that Gotabhaya step down and questioned, “Why has this happened to us? ” There must be someone to govern the country. otherwise, how are we going to be like this even for a month”. “It’s very sure that there will be an assault on the parliament within the next few days”, he lamented.

Such is the mental state of the ruling class. The people are taking steps towards the authority of decision-making and enforcement.

A campaign to get rid of all the 225 (parliamentarians) had been going on for some time. This campaign, which began with the display of stickers, took a few months to take shape before it broke into ‘Gota Go Home’. As we very correctly foresaw, this movement emerged out of the devastating effects of the economic, political, and social crisis exacerbated by the Corona epidemic.

During my contribution at the last months’ membership meeting held on 12-13, making use of the very limited few minutes I was allocated, I pointed out that the politics in the South Asian region are undergoing heated and rapid changes daily. I said that the ruling classes in the south Asia is driven by this unavoidable objective situation and that it would set off class struggles. Comrade Sanjaya and I explained, quoting the 1998 Party Statement, that the national Question will also be solved by only through the working-class taking power.

As all of us are basing ourselves on the 1988 perspective, that revealed the end of all nationalist organizations through the globalization of production and the internationalism that was acquired and defended from the 1985 split, I emphasized the need to resolve the disputes amongst us through discussion without treating them as crimes. 

You and the Political Committee introduced my proposal as fraudulent and avoided discussing it, spending a whole day on individualist condemnation (ad hominem attacks) and slander, not on the responsibility for the class struggle in South Asia. You announced to the Membership Meeting, that you have decided not to take up for discussion the letters we referred to the Central Committee and the International Committee for discussion of political issues because they are shameful.

These pragmatic policies that continue within the party have seriously damaged our struggle in the present struggle. The Ambalangoda Local Council has not been convened for the whole of the past month. Work is getting done by notifications only.

I do not know whether my suggestion that the party should be prepared to deal with this situation was discussed at the PC meeting on Saturday, April 2, while the struggle was rolling forward passing us by. The wave of struggles had already erupted and a few days before that, an islandwide campaign had been organized to take place on the 3rd.

Comrade Ratnasiri said that we were not doing anything because this was a spontaneous and dangerous struggle. It was not possible to know the decision taken by the PC.

In the morning on the 3rd, several villagers came to Comrade Amaratunga’s house in Hikkaduwa and asked him what “we should do”. He was hesitant.

After he gave a general description, they went on to say, “You’re just talking. Doing nothing.” I confirmed my participation to those who came to me, but I was hesitant because the party had no plan.

The Local Secretary of Bandarawela told Comrade William, a member of Bandarawela local who lives hundreds of miles away close to Colombo, that ‘we are reaching hundreds of thousands of people through Facebook’.

As comrade Williams kept on insisting, he was told to print and distribute the party statement.

Meetings were held in some Locals on the 3rd. When Comrade Ivan spoke of participating in the campaign in the Kandy Local, he was attacked as displaying middle-class impatience.

Similarly, despite the island-wide campaign, the Chilaw Local Council was directed to work in the Katunayake Free Trade Zone as usual just as any other day, but was prevented by the curfew. 

On the 4th, a group of fishermen came to Comrade Nihal’s house and asked him advise as to the slogans and the manner of participation in the agitations. Nihal spoke to Kapila the Local Secretary. Kapila instructed to see whether we could get an opportunity for addressing the gathering. 

The children of Comrade Sunil of Ratmalana Local Council participated in the demonstrations mocking him “you all are talking and writing but no action”. 

A longtime sympathizer of the party commented on Comrade Lasitha’s Facebook post and advised him to come off the balcony and come down to the ground (where things happen). 

Comrade Kapila today (7) participated in the campaign with the teachers in Chilaw. It was an influential intervention. 

Minor interventions made after some delays were unorganized and slip-shod. The slogans we displayed were even hard to read. That itself shows that we are still going about in the semi darkness about the growing revolutionary situation. 

Meanwhile, the JVP, which has been branding the protests as dangerous because there is no organization behind it, is gradually creeping inside the agitation. Yesterday’s agitation in Maharagama was led by the Frontline Socialist Party. The real danger is now emerging, with the benefit of our delay. 

Secretary of Defense Kamal Gunaratne, a former army commander, said a survey had revealed that there was a peaceful as well as violent group in the protest movement. People like the owners of PG Martins, a leather goods company, also campaigned for Gota’s expulsion. Gunaratne’s peaceful group is the bourgeoisie that lined up to oust Gota because of his failure to control the working class and maintain the nation state and the petty bourgeoisie that represented that need. The other group is the oppressed stratum that speaks of national unity against racial and religious divisions, including the youth, workers, and housewives. Gunaratne said the government would not hesitate to defeat violence.

Gunaratne’s army initially arrested hundreds of protesters. We must make a strong intervention among workers and other oppressed to demand the release of these political prisoners who are still being held. The other struggle for the protection of democratic rights in the people’s movements. One of the primary goals of our struggle is the conscious endeavor within the mass movement for the defense of democratic rights. The taking over of power by the working class is the basic need for the activation of workers’ democracy. That is the aim of our struggle.

The exposure of the bourgeois parties, the pseudo-left parties, and the other opportunist movement are at the center of the struggle. It is crucial that we take the leadership. It will not happen without a fight, without a party. This is the challenge we face now.

But instead of boasting that we have the best policy, we must now turn to educate the masses in the living struggle in which we are fighting shoulder to shoulder with the workers youth.

Meanwhile, while the bourgeoisie considers the campaign to be dangerous, the pseudo-left and the political weak see it as leading to an inevitable defeat because of the lack of leadership. 

History is quite different. The 1953 Hartal chased the government to the British ship ‘Newfoundland’ that was anchored in the Colombo harbor. It was only brought back by the leaders of the working-class parties, namely the CP-LSSP. 

Prime Minister Sirima Bandaranaike had the backing of LSSP and COPE leaders to suppress the ‘21 demands movement’. They took part in it, touting it as an intermediate step in the struggle against the reaction, for the abolition of the capitalist system and the building of socialism. In 1976 too workers fought against the government’s emergency laws and overthrew the United Front government. 

In May-June 1968, Prime Minister De Gaulle, survived with the help of the Stalinist Communist Party, when the army commander did not have the confidence that he could lead his army to suppress the French workers’ struggle. 

Our party was formed in 1968 through an international struggle against Pabloism, the global phenomenon that defended these past betrayals and betrayals that were to happen in the future. 

The ruling class is already trying to avoid defeat. As we have foreseen, the bourgeoisie has no left props as they had in the yester years. No one today has a program that can promise to deliver socialism someday. 

This is not Greece or Egypt. The pseudo-left cannot act freely as they desire. There is a party here that has fought for internationalism, especially for the permanent revolution, against Pabloist betrayal for 54 years. 

Victory or defeat will be decided by the struggle. All the so-called left has been exposed. The unions have been exposed. The parties and leaders who fell to their death beds were propped up and kept erect by the ruling class only. Now those leaders can do nothing. 

As we had understood for some time, the ruling class needs an agency from the International Committee to Survive. That is why capitalism, with the assistance of its pseudo-left groups, is exerting intense pressure on the working class and thereby the SEP. This underscores the need for a more open democratic dialogue within the party.

As per all the evidence, Sri Lanka today is the touchstone of the liberation of the international working class. At the very least, this revolutionary crisis is an opportunity to build the South Asian Party and, in the event of any defeat in the people’s struggle, will definitely act to minimize its damage. If we procrastinate, we will not only be responsible for a bloody historical crime but we will not be forgiven. The most important thing is the damage it can do to the world’s working class. It is in the struggle that we develop perspectives. It must be developed by standing with the mass movement, organizing pickets, public meetings, occupations, and demonstrations. 

“The turn must now be to the working class, to the active intervention in every manifestation of the opposition of workers and youth to inequality, war and dictatorship. There must be tireless work to rise the political level to create a cadre in the factories, and in the schools, to explain the lesson of history and the nature of the capitalism. There will be no shortage of people determined to fight for socialism.

But this determination must be armed with a strategy that unify the struggles of the working class in the worldwide movement for socialism” (www.wsws.org/en/articales/2020/01/03/persj03.html).

 “Revolutionary party, “participates in the event that it analyzes, and, through its leadership in the struggle for workers ‘power and socialism, strives to change the world” (the resurgence of class and the tasks of the socialist party)

We have already developed the essential perspectives. So far, the party’s special call on the people’s struggle is not in the WSWS. Comrade Wije statement has been released as a video today. It is an important step. As I suggested through comrade Ratnasiri to the PC, the intervention should be intensified by distributing tens of thousands of pamphlets. 

To this day we have failed to convene the Central Committee on this issue. This is not just a bad habit that has been going on for a long time but one of the main reasons for the current problems. It is very easy for us to convene the CC under the current technology. You did not convene the CC in order to avoid the emergence of questions as far as possible. But now the problems have fallen onto our heads. There is still time. We have everything we need to emerge as a massive people’s party. We must seize the opportunity consciously. 

‘’We analyze the conditions of development as they take shape behind our backs and independently of our will in order, after having understood them, to act upon them through our active will, i.e., the will of the organized class. These two sides of our Marxist approach to history are linked most closely and indissolubly. Were we to confine ourselves solely to take into account what is happening, then such an approach would in the long run degenerate into fatalism and indifferentism, into social apathy, and at a certain stage, it would assume the aspect of Menshevism, which contains a large dose of fatalism and worshipful acceptance of what takes place behind the backs of people? Were we to confine ourselves, on the other hand, solely to revolutionary action, to the revolutionary will, we would then incur the risk of falling into subjectivism, which is multiform: one of its varieties in anarchism, Left S. R.” ism is another, it is our native Russian variety of subjectivism, and finally included here are those manifestations in communism itself which Vladimir Ilyich (Lenin) called “the infantile diseases of leftism?” The whole art of revolutionary politics consists of incorrectly combining objective analysis with subjective action. And in this is the gist of the Leninist school.’’

Revolutionary Salutations 

Nandana

PS –

The party has published a statement under the caption, ‘Bring down Sri Lanka’s Rajapakse government!…’, while this letter was being finalized. This is an important step. We as a party must make a collective effort to resolve the theoretical issues of the struggle. It is a requirement that the Central Committee meet as many times as possible. I propose that steps be taken for that.

[This article was originally published here in Sinhala on May 16, 2023]

Image: A scene from April-July 2022, Mass Struggles around Galle Face Greens, Colombo, from fb.

The lukewarm reaction of the SEP-SL leadership toward the largest mass struggles in Sri Lanka, and the fight of the left faction to influence the course of history Read More »

Nathasha

ප්‍රහසන ශිල්පිනී නතාෂා නිදහස් කරගැනීමේ උද්ඝෝෂනයට කලාකරුවෝ සහාය පල කරති

අපේ වාර්තාකරු

පසුගිය අප්‍රේල් 01දින කොලඹදී  පැවැත්වුන ප්‍රහසන වැඩසටහනකදී ශිල්පිනී නතාෂා එදිරිසූරිය කරන ලද ප්‍රකාශයක් විකෘති කර බුද්ධාගමට හා සිදුහත් චරිතයට අපහාස කලේ යැයි චෝදනා නගා ශ්‍රි ලංකා ආන්ඩුවේ අපරාධ පරීක්ෂන දෙපාර්තමේන්තුව ඇය මැයි 28 දින අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරනයට පමුනුවා ජුනි 07දක්වා රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාර ගත කර ඇත. 

ප්‍රකාශනයේ හා කලාවේ නිදහසට එරෙහිව හා නිදහස් අදහස්  මැඩීමට බෞද්ධ වර්ගවාදීන් හා සිංහල ස්වෝතතමවාදීන් ගෙනයන ප්‍රතිගාමී ව්‍යාපාරය ඩැහැනිමින් ධනපති ආන්ඩු  එල්ල කරම්න් ඇති අනවරත ප්‍රහාරයේ මෑතම ගොදුර බවට නතාෂා හා Stand-up ප්‍රහසන  කලාව පත්ව ඇත. 

කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කොක්‍රික) මෙම අත්අඩංගුවට ගැනීමට විරෝධය පාමින් ජුනි 01දා නිකුත් කල ප්‍රකාශයේ ඇය නිදහස් කර ගැනීම සඳහා කම්කරුවන් පෙරමුනගත් උද්ඝෝෂනයකට එක්වන ලෙස කලාකරුවන්,  ගොවියන්, පීඩිතයන් හා තරුනයන් වෙතින් ඉල්ලා සිටියේය. 

මෙම කැඳවුමට ප්‍රතිචාර වශයෙන් කලාකරුවෝ අප වෙත ප්‍රකාශ එවා ඇත. මාලක දේවප්‍රිය, ශක්තික සත්කුමාර, යනූෂා ලක්මාලි හා බර්තොලමියොස් විමලරත්න යන කලාකරුවන් එවන ලද ප්‍රකාශ පහත පල කෙරේ.

මෙම උද්ඝෝෂනය පෙරට ගැනීම සඳහා ඔබගේ විරෝධතා ප්‍රකාශය ද ‘ද සෝෂලිස්ට්‘ වෙත එවන්න.

***

මාලක දේවප්‍රිය

චිත්‍රපට අධ්‍යක්ෂක හා රේඩියෝ කතා රචක.

දේවප්‍රිය

කාලකරුවන්ට සංස්කෘතියට අනුගතව නිර්මාන කිරීමේ තහංචියක් හෝ නීති පනවන්න බැහැ.  එහෙම වුනා නම් ලෝකයේ කිසිම උසස් කලාත්මක නිර්මානයක් බිහිවෙන්නෙ නෑ. බර්ටෝල්ට් බ්‍රෙෂ්ට්, ඩාරියෝ පෝ වැනි ශ්‍රේෂ්ඨ නිර්මාණකරුවන් බිහිවෙන්නෙ නෑ. ලෝකයේ කිසිදු දෙයක් පරම ශුද්ධ වස්තූන් නොවෙයි. ඒ සෑම දෙයක්ම විවේචනයට, විචාරයට, අභියෝගයට, උපහාසයට, හාස්‍යයට ලක්කරන්න පුලුවන් කියන එක වෙනුවෙන් මම කොන්දේසි විරහිතව පෙනී සිටිනවා. එවන් ප්‍රකාශනයක් කෝලම් නාට්‍යයක්, වේදිකා නාට්‍යයක්, චිත්‍රපටයක්, කවියක් හෝ ප්‍රසනයක් හරහා වෙන්න පුලුවන්. අවශ්‍ය වෙන්නෙ  ඒවායේ අදහස් හා පඨිත චිචාරශීලීව සාකච්චා කිරීමේ නිදහස් අවකාශයක් පැවතීමයි.

මම නතාෂා පිළිබඳව හෝ ඇයගේ දේශපාලනය හෝ කලාත්මක භාවිතාව හෝ කලාව පිළිබඳව වශේෂයෙන් අධ්‍යයනය කර නැහැ. නමුත්, මේ ප්‍රශ්නගත ප්‍රහසන වැඩසටහන සම්පූර්නයෙන්ම බැලුවා. ඇයගේ එම ඉදිරිපත් කිරීම තුළ කිසිදු ආගමකට, ජාතියකට කිසිදු අපහාසයක්, හානියක් කරල නෑ කියල ස්ථිරවම කියන්න පුලුවන්. ඇයගේ  උපහාසය යොමු වෙන්නෙ ලංකාවෙ වර්තමාන සමාජ⁣යෙ ප්‍රචලිත ප්‍රතිගාමී අදහස් වලට එරෙහිව බව යම් අදහසක් ගන්න පුළුවන්. ඒ අදහස් දරන්න, ඒක උපහාසාතමකව ඉදිරිපත් කරන්න ඇයට අයිතියක් තියෙනවා. 

යමෙක්  ප්‍රකාශ කරන  අදහස් දැක්වීමක්, අභියෝගයක්, උපහාසයක්, විවේචනක් නිසා, ඒක  සමාජය තුළ සංවාදයට, ප්‍රතිවාදයට නැතිනම් ප්‍රතිඋත්තරට ලක් කරන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නිදහස් අවකාශයට ඉඩ සලසන්නෙ නැතිව, ඔහුව හෝ ඇයව නීතියෙ අඬු පාවිච්චි කරල සිරගත කිරීම කිසිදු ඉදිරිගාමී සමාජයක ලක්ෂණයක් නොවෙයි. වැඩවසම් අඳුරු යුගවල අපි අත්දැක තියෙන්නෙ ඒ වගෙ ප්‍රතිගාමීත්වයන්.

මෙවැනි  සිරගත කිරීමේ ව්‍යාපෘති දියත් කරලා, කලාවේත්, භාෂනයේත් නිදහස මැඩීමට, මිත්‍යාව තහවරු කිරීමට දැන් ඉදිරියට පැනල ඉන්නෙ කුප්‍රකට වර්ගවාදියො, ගෝත්‍රවාදියො. මොවුන් වැඩකරන්නෙ පටු පාලක පන්තියෙ දේශපාලන අවශ්‍යතාවයන්  වෙනුවෙන්. 

මෙවැනි ප්‍රාථමික කූඨ ව්‍යාපෘති අපි පරාජය කළ යුතුයි. අයිසීසීපීආර් පනතයි, දන්ඩ නිති සංග්‍රයයි පාවිච්චි කරල මිනිස්සු දඩයම් කිරීම  අවසන් කල යුතුයි. නතාෂා නිදහස් කරගැනීම සඳහා ඉදිරියට එන ලෙස සියලු කලාකරුවන්ගෙන් මම ඉල්ලා සිටිනවා.

***

ලේඛක ශක්තික සත්කුමාර 

[සත්කුමාර කවි, කොටිකතා හා ශාස්ත්‍රීය පොත් ගනනාවක් ලියා පලකර ඇති සම්මානිත ලේඛකයෙකි. ඔහු ලියූ ‘අර්ධ’ නම් කෙටි කතාව බුද්ධ චරිතයට අපහාස කරන්නේයැයි චෝදනා කරමින් බෞද්ධ වර්ගවාදී නඩ විසින් කරන ලද පැමිනිල්ලකට අනුව 2019 අප්‍රෙල් 01 දින පොල්ගහවෙල පොලීසිය අයිසීසීපීආර් පනත ඔහුව යටතේ අත්අඩංගුවට ගෙන දින 130ක් බන්ධනාගාරගතව තබන ලදී. සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය, කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස ආරක්ෂා කිරීමේ ක්‍රියාකාරී කමිටුව ආරම්භ කරන ලද උද්ඝෝෂනය හමුවේ ලැබුනු පුලුල් ⁣මහජන සහයෝගය මධ්‍යයේ පසුව ආන්ඩුව සත්කුමාරට එරෙහි චෝදනා හකුලා ගත් අතර ඔහු නඩුවෙන් නිදහස් කරනු ලැබිනි. ඉහත කී පනත යටතේ මර්දනයට ලක්ව සිරගත කෙරුනු පලමු කලාකරුවා සත්කුමාර වේ.]

යමෙකු ගේ කලා භාවිතය හේතුවක් කරගනිමින් ඔහු හෝ ඇය හෝ අත්අඩංගුවට ගැනීම කිසිසේත්ම එකගවිය  නොහැකි කරුණකි.ජනප්‍රිය ප්‍රහසන රංග ශිල්පීනී ජයනී නතාෂා එදිරිසූරිය අත්අඩංගුවට ගෙන රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගත කිරීම මෙරට භාෂණයේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහසට වැදුණු මරු පහරකි.මෙයට විරුද්ධව සියලුම නිර්මාණ කරුවන් මෙන්ම කම්කරු මහජනතාවද නැගී සිටිය යුතුය.

නිර්මාණ කරුවෙකු ගේ පරිකල්පන යට සීමා පැනවීම විහිලුවකි.නිර්මාණ කරුවන්ලෙස අපි සියලුම දර්ශන ,ආගම්,ආගමික සාහිත්‍යය විවිධ තලවල තබා විග්‍රහ කරමු .එසේ ඉදිරිපත් කරන මතවාද සමාජය භාර නොගන්නේනම් ඒවා පරාජය කළ යුත්තේ තවත් මතවාදයකින් පමනි.

මතයක් ⁣,මතයකින්ම පරාජය නොකර ඒ් වෙනුවට මතය ඉදිරිපත් කළ පුද්ගලයාගේ මූලික අයිතිවාසිකම් අහිමි කිරීම මගින් රාජ්‍ය මර්දනයේ තරම අපට පෙන්වයි.

***

ලේඛිකා යනූෂා ලක්මාලි

[නවකතා, කෙටි කතා කවි පොත් ගනනාවක් ලියා පලකර ඇති ඇය සම්මානිත ලේඛිකාවකි.  ඇය ගීත රචනයේද නිරත වේ. යනූෂා ලේඛක සත්කුමාරගේ ආදරනීය බිරිඳයි]

යනූෂා, සත්කුමාර 

නිර්මාණයක් කිරීම නිසා ලංකාවේ මුලින්ම සිරගතවීමට සිදුවන්නේ ශක්තික සත්කුමාරට. එසේම ICCPR පනතින් මුලින්ම අත්අඩංගුවට ගන්නෙත් ඔහුයි. ඔහුගේ බිරිය වශයෙන් ඒ අවස්ථාවේ දී මම විශාල පීඩනයකට පත් වුණා. නමුත් අප යුක්තිය උදෙසා සටන් කළා. බොහෝ පිරිසක් එදා අප සමග සිට ගත්තා. භාෂණයේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස අපේ මූලික අයිතිවාසිකමක්.ඒ වෙනුවෙන් අප පෙනී සිටිය යුතුයි.

නතාෂා එදිරිසූරිය අත්අඩංගුවට ගැනීම අප හෙලා දකිනවා.ඇයගේ භාෂණයේ නිදහස වෙනුවෙන් ක⁣ලාකරුවන් සහ සියලුම මහජනතාව පෙරට පැමිණිය යුතුය.

***

චිත්‍ර ශිල්පි බර්තොලමියොස් විමලරත්න 

[විමලරත්න  ප්‍රවීන චිත්‍ර ශිල්පියෙකි.  ඔහු සිය ප්‍රථම චිත්‍ර ප්‍රදර්ශනය පැවැත්වුයේ 1973 දී ය. මහජන බැංකුවේ විධායක නිලධාරියෙකු ලෙස සේවය කල ඔහු චිත්‍ර කලාව වෙනුවෙන්  විශ්‍රාම වයසට වසර පහක් තිබිය දී විශ්‍රාම ගත්තේ ය. එකල ට්‍රෙට්ස්කිවාදී දේශපාලනය ඔහුව පෝෂනය කලේය]

විමලරත්න

ධනපති දේශපාලන සංස්කෘතිය මරණාසන්න වනවිට එයට එරෙහිව හඬ නගන කලාකරුවන් මර්දනය කර දඩයම් කිරිම ඉතිහාසය පුරාම සිදුවේ. යුරෝපයේ මෙන්ම ශ්‍රිලංකාවේ ද මෙය අඛණ්ඩව සිදුවෙමින් පවතී. අපි පාසල් යන අවදියේ ගුණදාස අමරසේකරගේ “යලි උපන්නෙමි” නවකතාවට එරෙහිව නැගුනු ආගමික සහ ව්‍යාජ සංස්කෘතික රැල්ල අපට අමතක කල නොහැක. කලාකරුවා සිය නිර්මාණ කරණයේදී ව්‍යාජ සංස්කෘතික සහ ආගමික මතවාදවලින් බැහැරව තම සංකල්ප (Conceptions) ස්වාදීනව ඉදිරිපත් කරයි. එයට එරෙහි වීමට හෝ වැටකඩොලු බැඳීමට කිසිවෙකුටත් අයිතියක් නැත.

නතාෂා ගේ දේශපාලන දැක්ම කුමක්වුවත් ඇයට ව්‍යාජ සංස්කෘතික හා ආගමික කඩතුරාවට එරෙහිව තම අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති අයිතිය අපි පිළිගනිමු. ඇයගේ ප්‍රකාශයන් මත  ඇය දඩයම් කිරීම පමණක් නොව මුළු සමාජයම ආගමික සහ ව්‍යාජ සංස්කෘතික කැළඹීමකට පත්කර එමගින් සමස්ත කලාකරුවන්ම දඩයම් කිරීමට රජය පිඹුරුපත් සකස්කරමින් සිටිනු පෙනේ. එයට එරෙහිව සියළුම කලාකරුවන් පෙළගැසිය යුතුය.

පඬිවරුන් හා කලාකරුවන්ට තම කර්තව්‍යයන් කරගෙන යන්නට පුළුවන් වන්නේ බැහැරින් පැටවුණු සියලු සීමා බන්දනයන්ගෙන් තොරවූ මිත්‍රශීලි සහයෝගිතා පදනම මත පමණි. මෙතතු යටතේ බිහිකෙරෙන නිර්මාණයෝ වනාහි ඉතිහාසයේ කිසිකලෙක නොවූවිරූ ආකාරයෙන් චිරස්ථායි වන්නාහුය.

එදා අන්ඩ්‍රේ බ්‍රෙටන්, ඩියොගො රිවෙරා ඉදිරිපත් කල සටන්පාට අද පෙරට ගත යුතුව තිබේ: විප්ලවය උදෙසා කලාවේ ස්වාධීනතාවය! කලාවේ පූර්න නිදහස සදහා විප්ලවය!

කලාවට එරෙහි අධිකාරී බලයක් එපා! අණ පැනවීමක් එපා! ඉහලින් එන අණක චායාමාත්‍රයක්වත් එපා!

ප්‍රහසන ශිල්පිනී නතාෂා නිදහස් කරගැනීමේ උද්ඝෝෂනයට කලාකරුවෝ සහාය පල කරති Read More »

nathasha

ප්‍රහසන ශිල්පිනී නතාෂා එදිරිසූරිය නිදහස් කරනු!

කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහසට තබන අත සිඳ දමනු! 

කොලඹ  ක්‍රියාකාරී කමිටුවේ ප්‍රකාශය 

ජනප්‍රිය ප්‍රහසන රංග ශිල්පිනී ජයනී නතාෂා එදිරිසූරිය, ඇයගේ කලා නිර්මානයක් නිසා, බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස්ගේ පැමිනිල්ලකට අනුව, පසු ගිය මැයි 28 දින මධ්‍යම රාත්‍රියේ  කටුනායක ගුවන් තොටුපලේ දී ශ්‍රී ලංකා පොලීසියේ අපරාධ පරීක්ෂන දෙපාර්තමේනතුව (අපදෙ) විසින් අත් අඩංගුවට ගන්නා ලදී.  එදිනම කොලඹ  කොටුව මහේසත්‍රාත්වරයා ඉදිරියට පමුනුවන ලදුව  ජුනි 7 දක්වා ඇයව බන්ධනාගාරගත කරනු ලැබිනි.  ඇය සිරගත කිරීම සිදුවන්නේ, කලා නිර්මානයේ නිදහස අහුරා, ප්‍රතිගාමීත්වය තුල කම්කරු පීඩිත මහජනයා සිරකර, පැරනි ලෝකයට එරෙහි ගාමක බලයන් ආපසු හැරවීම සඳහා පන්ති අරගලයට විරුද්ධව රාජ්‍ය මර්දන යාන්ත්‍රනය පිහිටුවීමේ උත්සන්න කෙරුනු වැඩපිලිවෙලක කොටසක් ලෙසය.

Stand-up Comedy (රැඩිකල් සහ ප්‍රති-හෙජමනික ප්‍රහසන කලා නිර්මාන ප්‍රවනතාවක්) නිර්මානවේදිනියක් වන, නතාෂා ගල්කිස්ස ප්‍රදේශවාසී තරුනියකි. ඇය ඔස්ට්‍රේලියාවේ කලක් වාසය කර ඇති අතර හෙදියක් ලෙස කටයුතු කර ඇත. එම ජිවන අත්දැකීම් නතාෂා සිය කලාව තුලට කැදවාගෙන ඇති බව ඇගේ නිර්මාන සාක්ෂි දරයි. ඊට අමතරව ඈ කාන්තා හිංසනයට එරෙහිව අධ්‍යාපන වැඩසටහන් වල නිරතව තිබේ.

“මෝඩාභිමානය” යනුවෙන් ඇය විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ප්‍රහසන රඟදැක්වීම් මාලාවක එක් කොටසක් අප්‍රේල් 1දා කොලඹ බිෂොප් විද්‍යාලයේ ශ්‍රවනාගාරයේ දී වේදිකාගත කර ඇති අතර, පසුව එහි වීඩියෝව යූටියුබ් හරහා ප්‍රචාරය කරනු ලැබිනි. සංස්තාපිත බෞද්ධ වර්ගවාදීන්ගේ උදහසට ලක්ව ඇත්තේ මෙම නිර්මානය යි.  පුරුෂ කේන්ද්‍රිය හා වැඩවසම්  සමාජ ක්‍රමයක කාන්තාවන් වෙනස් ලෙස සලකනු ලැබීම හා ඔවුන් අත්විඳින සංස්කෘතික පීඩනය ඇය එමගින් සාකච්ඡාව සඳහා ඉදිරිපත් කරන එක් මාතෘකාව කි.  කාන්තාවන් තම දරුවන් සෙසු ලමුන් හා තරගකාරී ලෙස පිහිටුවීම සඳහා දරුවන්  සංසන්දනය කර හෙලා දැකීම හරහා ලමුන් මතට ගෙන එන දැවැන්ත පීඩනය මතු කර පෙන්වීම හා එය⁣ට විරෝධය දැක්වීම නිර්මානයේ අනෙක් අරමුන වී තිබේ.  එම ප්‍රහසනයේ එක් අවස්ථාවක ඇය වර්තමාන සමාජයේ  ‘තරඟයට’ ගොදුරු වූ ගැහැනුන්ගේ හා ලමුන්ගේ අර්බුදය කලාත්මක සංකල්පයක් ලෙස වේදිකාව මත නිර්මානය කරන්නේ පහත සදහන් වචනවලිනි: 

“බුදු හාමුදුරුවන්ගෙ කාලෙ, බුදු හාමුදුරුවො සිදුහත් කුමාරය කාලෙ, සිදුහත් කුමාරය බබා කාලෙ, ඒ සම වයසෙ ලමයින්ට මාර ප්‍රෙෂර් එකක් තියෙන්න ඇති නේහ් (සභාවේ සිනා). අර සුද්ධෝදනගෙ ලමය, ඒ ලමය ඉපදුනු දවසෙම ඇවිදල. ඒකට මේගොල්ලො, තාම කෙලින් කරල වඩාගත්තහම බෙල්ල කඩාගෙන වැටෙනවා. අර සුද්ධෝදනගෙ පොඩි එකා, ඉපදුනු දවසෙ කවියක් කියල, ඒකට මුං… සුද්ධෝනගෙ කොලු පැටිය ඉපදුනු දවසෙයි කියල නෑ, දැම්මම තීරනය කරල තියෙන්නෙ, ලොකු වෙලා මොකද කරන්නෙ කියල… ඒකට අපේ අය, හැම දේම අපි කරල දෙනකම්ම බලාගෙන ඉන්නව. ඒ ලමයගෙ අම්මත් නෑ. මුන්ට අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම ඉන්නවා. මොනවයින් අඩුපාඩුවක් ද? සැප වැඩියි. සැප වැඩියි… වැඩියම බැනුම් අහන්නෙ අර දේවදත්ත… ඒකනෙ ගලක් පෙරලුවෙ…”

සමකාලීන දෙමවිපියන්ගේ භාවිතාව අතීතයට ප්‍රක්ශේපනය කර, වත්මන් දෙමාපියන්ගේ හා දරුවන්ගේ මෙම ඝට්ටනය දේවදත්තලා නිර්මාන කිරීමට තුඩු දෙන්නේ යැයි ඇය සමාජ යථාර්තයක් තියුනු හා ප්‍රහාසනාත්මකයව ගෙනහැර දක්වයි. 

නතාෂා ‘කන්‍යාභාවය’ නමැති පසුගාමී අවිද්‍යාත්මක  සංකල්පය ද හාස්‍යට ලක් කලේ මෙසේය:

“බෞද්ධ බාලිකා කියන්නෙ සර්ව ආගමික සංහිදියාවේ මුදුන් මල්කඩ. බාලිකා කියන්නෙ වර්ජින් ෆැක්ට්රීස්. කන්‍යාවියන්ව නිශ්පාදනය කරන එක තමයි අපේ ලොකුම ගෝල් එක. ඉස්කෝලෙ එන ලමයි ජීවිතේ වැඩිම කාලයක් කන්‍යාවියන් හැටියට තියා ගන්න එක තමයි ලොකුම වැඩේ. දැන් ඔය මුස්ලිම් ත්‍රස්තවාදියො, ඒ ගොල්ලො පිපිරිලා දිවි නසාගෙන මැරුනාම, ඒගොල්ලන්ට කන්‍යාවියො 72ක් හම්බවෙනවා නේ. ඒකෙන් වැඩි කෝටා එකක් සප්ලයි කරන්නෙ බෞද්ධ බාලිකාව…”

ඉහත ආකාරයේ ඇගේ නිර්මානයන් ඇසුරේ ප්‍රේක්ෂකයෝ සිනහසෙති. අවසන තමන් තමන්ටම සිනාසුනු බවක් ඔවුහු වටහා ගනිති. එය ප්‍රඥාගෝචර කලාවකි. ඇගේ දේශපාලන නැඹුරුව කුමක් වුවත් ඇගේ කලාව සමාජ අසමානතාවයේ හා පසුගාමීත්වයේ යම් අංශයක් නිතරම ඉස්මතු කරයි. ඒ අනුව, ලිංගිකත්වය කාන්තාවට වෙනස් ලෙස සැලකීමේ හේතුවක් වීම මෙන් ම  “විනය හා සදාචාරය” වෙනුවෙන් දරු දැරියන් ගැහැනු හා පිරිමි ලෙස වෙන් කිරිම ද විද්‍යා විරෝධී, ප්‍රතිගාමී අදහසකි ය යන සිය වැටහීම හා පිලි ගැනීම, ඇය තම නිර්මානවල දී ඉස්මතු කලා ය.       

මෙහි සදහන් කරුනු සම්බන්ධයෙන් තම පුද්ගලික අදහස ප්‍රකාශ කිරීම සඳහා නිකුත් කල “සුලං කපොල්ලේ” නමැති වීඩියෝවෙන්, නතාෂා, කාන්තාව හා පිරිමියා ‘මහා ලොකුවට වෙන් කරගෙන සිටීම නො විය යුතු දෙයක්’ යයි තමන් විශ්වාස කරන බව ප්‍රකාශ කලා ය. පිරිමියා, පිරිමියෙකු වන හේතුවෙන් ඔහු ගැහැනිය බලාගත යුතු ය යි  යෝජනා කිරීම  “emotional blackmail එකක් (චිත්තවේගී තර්ජනයක්)” යයි ඈ කියයි. “මනුෂ්‍ය සම්බන්ධතා ගොඩ නැගීමට කාන්තාවක් තව කෙනෙක් මත යැපෙන්නට අවශ්‍ය ද? (පිරිමියා) තමන්ගේ සතුට කැප කර තව කෙනෙක් බලා ගන්න එකට ද සතුට කියන්නෙ. ආදරේ කියන්නෙ ඒකට ද?” යි නතාෂා ප්‍රශ්න කරයි. ඇය තව දුරටත් මෙසේ ද විමසයි. “පිරිමියා අසරන කාන්තාව බාරගන්නට ඉන්න rehabilitation (පුනරුත්තාපන)  එකක් ද?”

ගැහැනුන් “දූෂනය කරනවා” යන පිලි ගැනීම ද, ඇය අභියෝගයට ලක් කරයි. අපේ කතා නායිකාව තම කලාව තුලින්  විමසා සිටින්නේ, ‘යම් පිරිමියෙකු විසින් ගැහැනියට කරන හිරිහැරයක් නිසා ඇය ‘දූෂනය’ වූවා ය යි කියන්නේ කෙසේ ද?’ යනුවෙනි. සැබවින්ම අපවිත්‍රව ඇත්තේ කවරක් ද? ඇය යථාර්තය මතු කරයි.

“කලාව politically correct (දේශපාලනිකව නිවැරදි) වෙන්න ඕනෑ ද? ආතල් එකට විතරක් කරන්න පුලුවන් ද? බැරි ද?  politically විතරක් correct වුනොත් හරි ද?” මේ ඇගේ තර්ක ගොඩ නැගෙන ආකාරයයි. මේවා නිදහස් අදහස් ය.

බෞද්ධ කොමසාරිස් ප්‍රමුඛ ආගමික අන්තවාදීන්ගේ පැමිනිලි අනුව ඇය දඩයම් කර ඇත්තේ, එසේ, පවතින අධිකාරීන් බිඳලන, නිදහස් අදහස් දැරීම, ඒ  වෙනුනේ පෙනී සිටීම හා කලා නිර්මාන තුලින් ඒවා සමාජගත කිරිම යන මේ කරුනු නිසා ය. බුද්ධාගමට හා එහි ශාස්තෲන්ට අපහාස කිරීම හා ආගමික සංහිඳියාව නැති කිරීම, බාලිකා විද්‍යාලවලට අපහාස කිරීම යන චෝදනා ඇයට විරුද්ධව ගොතා ඇත. එහි අරමුන හුදෙක් කලා නිර්මානයේ, භාෂනයේ හා ප්‍රකාශනයේ  නිදහස පාගා දැමීම පමනක් නො ව, පීඩිත ජන සමාජය තුල පොදුවේ දැල්වෙන සමානාත්මතා හැඟීම් හා කාන්තාව මත හෙලා ඇති ධනවාදී පීඩනයට විරුද්ධව කාන්තාවන් තුලින්ම නැගී එන විමුක්තිකාමී හැඟීම් අංකුර අවස්ථාවේ දී ම තලා වනසා දැමීම ය. 

කුප්‍රකට සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිම් පිලිබද ජාත්‍යන්තර සම්මුති පනත (ICCPR) යටතේ නතාෂාට එරෙහිව චෝදනා ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ පහල අධිකරනයෙන් ඇප ලබා ගත නොහැකි වන පරිදිය. මේ යටතේ චෝදනා සම්බනධව වරදකරු කරනු ලැබුව හොත්  වසර දහයක් දක්වා සිරගත කිරීමකට යටත් වීමේ අන්තරාය ඇය මත ලඹ දේ.  

ඒ වන විටත් SL VLOG නමැති යූටියුබ් චැනලයෙන් එය නැරඹූ පිරිස 21000ක් බව උසාවියට වාර්තා කල  පොලිසිය, එය ආගම් විරෝධී වෛරී සහගත ප්‍රකාශයක් ලෙස නම් කර එයින් මහජන කැලඹිලි ඇති විය හැකි යයි පවසමින්, ඇය රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාරගත කරන මෙන් ඉල්ලා සිටියේ ය.  පොලිසිය තව දුරටත් කියා සිටියේ බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස් මෙබදු පැමිනිල්ලක් ඉදිරිපත් කල ප්‍රථම අවස්ථාව මෙය බවත් ඇය පසුගිය ‘අරගලය’ ට සම්බන්ධ වී ඇති නිසා වි⁣ශේෂ සැලකිල්ලකින්  සොයා බලන බවත්ය.  මහේස්ත්‍රාත් නතාෂාට ඇප දෙන ලෙස නීතිඥයන් විසින් කෙරුනු ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කලේ ය. පසු දින ලංකාදීප වාර්තා කලේ, “විහිලුවට ආගමික කාරනා සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශ නිකුත් කිරීම  හරිදැයි” මහේස්ත්‍රාත්වරයා විමසා සිටි බව යි. මේ වාර්තාව අනුව, ආගමික කාරනා විහිලුවට භාවිත කලේ ය යි මහේස්ත්‍රාත් නඩු නො අසාම තීන්දු කර ඇති බව ගම්‍ය නොවන්නේ ද? 

ආගමික හෝ වෙනත් ආකාරයක සමාජ විරෝධී බවක් ඇගේ නිර්මානය අත්විඳි ප්‍රේක්ශකයන්ට මතු වී නො තිබිනි. මාස දෙකකට පසු අදාල වීඩියෝව ප්‍රසිද්ධ කිරීමෙන් දින දෙකක් ඇතුලත එය නැරඹූ 21000 අතුරින් රිදී ඇත්තේ කා හට ද? රිදී ඇත්තේ, ‘ආගමික සංහිඳියාවට’ බාධා කරන කන්ඩායම් පිලිබඳ සොයා බලා ක්‍රියා කිරීම සඳහා වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි විශේෂ පොලිස් ඒකකයක් ස්ථාපිත කිරීමට පසු දා ම නියෝග කල ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහට ය, ඔහුගේ බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස්ට ය, බෞද්ධ මූලධර්මවාදීන් ඇතුලු වර්ගවාදී ෆැසිස්ට් කල්ලි සහ පාලක පන්තියේ සෙසු නියෝජිතයන්ට ය.

දැන් ආගමික සමාජ කැලඹීමක් උසිගැන්වීම සදහා වෙර දරන උන්මත්තකයෝ ද ඔවුහු ම ය. වැඩකරන ජනයාගේ කුප්‍රකට හතුරෙකු වන දිලිත් ජයවීරගේ දෙරන රූපවාහිනිය “ප්‍රධාන පෙලේ පාසැලක පසු ගියදා පැවති ප්‍රහසන වැඩ සටහනක දී නතාෂා එදිරිසූරිය නැමැත්තිය බුදුන් වහන්සේට සහ බෞද්ධ සංස්කෘතියට අපහාස වන ආකාරයේ ප්‍රකාශ කිහිපයක් සිදු කර තිබුනා.” යි වාර්තා කලේ ය. “ඒ ප්‍රකාශය තුල අපහාසය පමනක් නො ව අසභ්‍ය වචන පවා ගැබ්ව තිබූ අතර එහිදී ඇය බෞද්ධ කාන්තා පාසල් ද ප්‍රසිද්ධියේ බරපතල ලෙස විවේචනය කලා” යි එය තව දුරටත් ප්‍රකාශ කලේ ය. ප්‍රසිද්ධ දර්ශන සදහා මුදල් ගෙවා වෙන්කරනු ලබන ශ්‍රවනාගාරය පාසැලකින් වෙන්කර ගැනීමට ජයවීරට නොහැකි වී ඇත. අසභ්‍ය වචන යනු කුමන්ත්‍රනකාරයන්ගේ නිර්මාන ය.  එ මතු ද නොව, බොහෝවිට සැකකරුවන් සම්බන්ධයෙන් නඩු අසා තීන්දු දීමේ බලයද පැහැරගන්නා ජයවීරගේ නාලිකාව නතාෂාව මුල පටන්ම වරදකරු කරන්නේ නිර්දෝෂීභාවයේ පූර්ව නිගමනයේ අයිතියද ඇයට අහිමි කරමිනි.

පාලක ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුනේ (පෙජපෙ) ජගත් කුමාර, “ ඔල මොට්ටල කාන්තාව පිලිබද නඩු අහල වැඩක් නැහැ. රජ කාලෙ දඩුවම් දෙන්න ඕනෙ, උල තියන්න ඕනෑ…” යි එම ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශනයේ දී යෝජනා කලේ ය. ගිය වසරේ අප්‍රේල්-ජුලි මහජන අරගල  ආර්ථික දේශපාලනික වුවමනාවන් විසින් පැන නැංවූවක් නො ව, බුද්ධාගමට විරුද්ධ එකකි යි තහවුරු කිරීමට ප්‍රවෘත්ති ප්‍රකාශය බොහෝ කාලයක් වැය කලේ ය. ප්‍රකට වර්ගවාදීන් වන චන්න ජයසුමන, නාමල් රාජපක්ෂ, අද්මිරාල් සරත් විජේසේකර, වැනි පොජපෙ හිටපු හා දැනට සිටින ඇමතිවරු ඊට සාක්ෂිකාරයන් ලෙස ඉදිරිපත් කරන ලදහ.  නීතිය ක්‍රියාත්මක කර දැඩි දඬුවම් නොදුන හොත්  ‘මහජනතාව කටයුතු අතට ගනු ඇතැයි‘ වීරසේකර ෆැසිසට් මැර කල්ලිවලට සූදානම් වීමට කැඳවුම් කලේ ය. “මේවා සංවිධානාත්මක අපරාධ” බවත්, නතාෂා  “රටට එරෙහි බූත හොලමන්” වල මුහුනතක් බවත්  ප්‍රකාශ කල ප්‍රධාන විරුද්ධ පක්ෂය වන  සමගි ජන බලවේගයේ මන්ත්‍රී කවින්ද ජයවර්ධන පක්ෂයේ ආන්ඩුව සමග පෙල ගැසීම පෙන්නුම් කලේ ය.

දැන්  ව්‍යාජ වමුන් සිටගන්නේ කොතැන ද?  පෙසප අධ්‍යාපන ලේකම් පුබුදු ජයගොඩ සිය පක්ෂයේ අදහස  සූත්‍රගත කරමින් කියා සිටියේ, “බෞද්ධයන්ගේ සත් රිදවීමක් වෙලා තයෙනවා  මේ ප්‍රකාශය විසින්” යනුවෙනි. “ඉපදුනු ගමන් දරුවෙක් ඇවිද්ද යි කියන එක ප්‍රශ්න කරන්න කලා කරුවෙකුට අයිතියක් නැත්ද?” ලෙස ඉදිරිපත් කර ඇති  මතයට, “ඔව්, එතන ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා” යයි පිලිතුරු දෙන ජයගොඩ, නතාෂාගේ නිර්මානය, “කන්‍යාවියක් විසින් දරුවෙක් ඉපදුනේ කොහොමද කියල ප්‍රශ්න කරල… අනවශ්‍ය සමාජ ප්‍රශ්නයක් ඇති කර, බලවේග අතර බෙදීමක් හදපු එක,… තක්කඩියො අපතයො ඔක්කොටෙම ආයෙ වැඩ කරන්න වැඩ බිමක් හදපු එකක්” යයි හෙලා දකී. ඒ අනුව පෙසප කියා සිටින්නේ, ආගමට අපහාස කලාය යන ආන්ඩුවේ චෝදනාවට පමනක් නො ව තක්කඩියන්ට වැඩ කිරිමට ඉඩකඩ විවර කිරීම යන කරුනු දෙකටම නතාෂා වැරදිකාරිය වන බව ය. ‘බලවේග අතර බෙදීම’ ගැන කියන විට ඔහු එකිනෙකාට එරෙහිව පිහිටා තිබෙන ප්‍රධාන පන්ති දෙක ගැනම සදහන් නො කලේ ය. හරියටම එම කරුන නිසාම ජයගොඩලාට යථාර්ථය මුන නො ගැසෙන අතර බංකොලොත් ධනවාදයේ යහපත් හැඩයක් මවා ගැනීමට සිදු වී ඇත.    

නමුත්, ප්‍රශ්නයේ මුල් විහිදී ඇත්තේ ලෝක ධනවාදයේ අර්බුදයේ පතුලට ම ය. සියලුම රටවල ආන්ඩු මහජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතීන් තලා දැමීමේ ප්‍රති විප්ලවයේ හා යුද්ධයේ මාවතට ඇද වැටී ඇත්තේ එබැවිනි. එක්සත් ජනපදය අසාන්ජ්ගේ ලේ ඉල්ලා සිටීමෙන් ද, ලංකාවේ අර්බුද ග්‍රස්ත ආන්ඩු ශක්තික සත්කුමාර, රම්සි රසීක්, අහ්නාෆ් ජසීම් වැනි කලාකරුවන්, සමාජ ක්‍රියාකාරීන් සිරගත කිරීමෙන් ද ප්‍රදර්ශනය කර ඇත්තේ නිදහස් ප්‍රකාශනයට එරෙහිව මෙම ආන්ඩුවල පවත්නා අතිශය ගැඹුරු වෛරයයි. වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුව එය පෙරට ගනිමින් සිටී.  පන්ති පාලනයට ද, අවසානයේ ධනපති දේපල සම්බන්ධතාවලට ද, තියුනු අභියෝගයක් වන වත්මන් මහජන පිබිදීම තලා දැමීම හැර මාවතක් ධනවාදී පාර්ලිමේන්තුවාදයට නැත. දැන් නිදහස සදහා සටන සෑම පියවරක් පාසාම මෙම යල් පැන ගිය පන්ති පාලනය අහෝසි කිරීම දෙසට එල්ල කල යුතු ය.

නතාෂා වහා නිදහස් කිරීම හා ඇයට එරෙහි බොරු චෝදනා අකුලා ගැනීම සඳහා බලකෙරෙන උද්ඝෝෂනයක් ජයග්‍රහනය තෙක් නො නවත්වා ගෙන යාමට සියලු කලාකරුවෝ කම්කරු පන්තිය සමග පෙරමුන ගත යුත්තාහ.

කම්කරුවනි, ගොවියන්, පීඩිතයන් හා තරුනයන් රැලි කරගෙන සටනේ පෙරමුන ගනු! කලාවේ, හා  ප්‍රකාශනයේ නිදහසට තබන අත සිඳ දමනු! කාන්තාව මත හෙලන ධනේශ්වර පන්ති පීඩනය සදහටම අවසන් කරනු! අව්‍යාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ස්ථාපිත කරනු!

ප්‍රහසන ශිල්පිනී නතාෂා එදිරිසූරිය නිදහස් කරනු! Read More »

thesocialist

theSocialist.LK மும்மொழி இணையதளமாக  புத்துயிர் பெற்றது

the Socialist.LK ஆசிரியர் குழுவின் அறிக்கை

தொழிலாளர்கள், தோழர்கள், நண்பர்கள்,

Image
நியூ பிளானட், 1921 கான்ஸ்டான்டின் யுவான், © ஸ்டேட் ட்ரெட்டியாகோவ் கேலரி, மாஸ்கோ/டிஏசிஎஸ் 2017

மார்ச் 11 அன்று வலைப்பதிவாகத் தொடங்கி புரட்சிகர அறிவை உங்களுக்கு நெருக்கமாகக் கொண்டுவந்த TheSocialist.LK – Global Socialist Reviews என்ற இணைய வெளியீடு இன்று (25) இணையத்தளமாகத் தொடங்கப்படும் என்பதை உங்களுக்குத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.  சர்வதேச தரநிலை வடிவத்தில் மேம்படுத்தப்பட்டு, அரசியல், பொருளாதாரம், வர்க்கப் போராட்டம், வரலாறு, கலை-கலாச்சாரம் மற்றும் அறிவியல் ஆகிய துறைகளில் தொழிலாளர்கள் மற்றும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு பரந்த அளவிலான, துல்லியமான மற்றும் சரியான நேரத்தில் அறிவைக் கொண்டு வர சிங்களம், தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலம் மும்மொழி இணையதளமாக தயார்படுதத்ப்பட்டுள்ளது.

சர்வதேச தொழிலாளர் வர்க்கத்தின்  அங்கமான இலங்கை மற்றும் தெற்காசியப் பிராந்தியத்தில் உள்ள தொழிலாளர்களையும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களையும், சர்வதேசத்தால் வழிநடத்தப்படும் சோசலிசப் புரட்சிக்கு முறையாகப் பயிற்றுவித்து அவர்களைத் தயார்படுத்தும் தளமாக theSocialist.LK  இணையதளத்தை உருவாக்குவதே எங்கள் நோக்கமாகும்.  சுமார் இரண்டு மாதங்கள், வலைப்பதிவு மூலம், தொழிலாள வர்க்க நிலைப்பாட்டில் இருந்து சர்வதேச அரசியல்-பொருளாதார அனுபவத்தை உங்களுக்கு பகுப்பாய்வு ரீதியில் கொண்டு வர உழைத்தோம். இந்த குறுகிய காலத்தில் வெளியிடப்பட்ட உலக சோசலிச வலைத் தளத்தின் (WSWS) தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கட்டுரைகளின் சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு உட்பட கட்டுரைகளின் எண்ணிக்கை 66. நாளுக்கு நாள் அது பெற்ற வாசகர்களின் ஈர்ப்பு, ஊடுருவும் புதிய அறிவைத் தேடுவதற்கான புறநிலை உந்துதலுக்கு சாட்சியமளித்தது சமூக யதார்த்தமாகும். இது புரட்சிகர அரசியலுக்கு ஊக்கமளிக்கிறது.

தொழிலாள வர்க்கம், இளைஞர்கள், கலைஞர்கள் மற்றும் உண்மையான புத்திஜீவிகளுக்கு ஜனநாயக ரீதியாக விவாதிக்கவும், கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளவும், கருத்துச் சுதந்திரம் மற்றும் ஒன்றுகூடல் சுதந்திரத்தை நசுக்க ஆயுதம் ஏந்திய முதலாளித்துவ அரசாங்கங்களின் தாக்குதல்களுக்கு எதிரான எதிர்த்தாக்குதலைத் தயாரித்து ஒருங்கிணைக்கவும் சுதந்திரமான ஊடகங்கள் தேவை. . அவர்கள் கேட்பதற்கும், வினவுவதற்கும், தேடுவதற்கும், கண்டுபிடிப்பதற்கும், சொல்லவும் எழுதவும் நிறைய இருக்கிறது. உழைக்கும் மக்களின் போராட்டங்களின் ஒற்றுமைக்கு எது பொருத்தமானது என்பதை நம்பகத்தன்மையுடன் தொடர்புகொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் மிகவும் அரிதானவை. அந்த வகையில், theSocialist.LK என்பது வர்க்கத் தேவையின் விளைபொருளாகும்.

நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழு (ICFI) மற்றும் WSWS ஆகியவற்றின் இயங்கியல் பொருள்முதல்வாத முறை, பகுப்பாய்வு மற்றும் வேலைத்திட்டத்தின் அடிப்படையில்  theSocialist.LK,  தேசிய மற்றும் சர்வதேச உழைக்கும் மக்களின் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு ஒற்றுமைக்காக நிற்கும். ஸ்டாலினிசத்தை முன்னிறுத்தி சந்தர்ப்பவாத அரசியலால் அழிக்கப்பட்ட சோசலிச கலாச்சாரத்தை மீட்பதற்கு நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழு முன்னெடுத்துள்ள உறுதியான வேலைத்திட்டத்திற்கு இணங்க அதன் பணியைத் தொடரக் கடமைப்பட்டுள்ளது.

பெரும் மந்தநிலைக்குப் பின்னர் உலகப் பொருளாதாரத்தில் ஆழமான பொருளாதார மற்றும் நிதி நெருக்கடியை எதிர்கொண்டுள்ள ஏகாதிபத்திய அமைப்பு, மனிதகுலத்தை அணுசக்தி உலகப் போரின் விளிம்பிற்குக் கொண்டு வந்துள்ளது, உக்ரேனில் ரஷ்யாவிற்கு எதிராக அமெரிக்கா தலைமையிலான நேட்டோவால் தொடங்கப்பட்ட பினாமி யுத்தம். ஏகாதிபத்தியத்தின் காட்டுமிராண்டித்தனமான பிரதிநிதித்துவம் ஆகும். உலகின் இரண்டாவது சக்திவாய்ந்த பொருளாதாரமான சீனாவிற்கு எதிரான ஆத்திரமூட்டல்கள் முழு ஆசிய-பசிபிக் பிராந்தியத்தையும் பேரழிவுப் போரின் பிடியில் கொண்டு செல்கின்றன. உலகெங்கிலும் இருபது மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் தடுக்கக்கூடிய தொற்றுநோய்க்கு பலியாவதை மேற்பார்வையிட்ட ஆளும் வர்க்கங்கள், பிணங்களை குவிப்பதை ஒரு ஆசீர்வாதமாக மாற்றியவர்கள், உழைக்கும் மக்களிடமிருந்தும் தாழ்த்தப்பட்டவர்களிடமிருந்தும் போரின் செலவைப் பிரித்தெடுக்கின்றனர்.

போரும் சிக்கனமும் முடிவுக்கு வர வேண்டும். ஜனநாயக உரிமைகள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். ஆனால், உழைக்கும் வெகுஜனங்களின் நனவான புரட்சிகர உலகளாவிய இயக்கத்தை கட்டியெழுப்புவதன் மூலம் மட்டுமே அதைச் செய்ய முடியும். அது அந்தந்த தேசிய ஆளும் வர்க்கங்களுக்கு எதிராக ஆரம்பிக்கப்பட வேண்டும். லியோன் ட்ரொட்ஸ்கி அற்புதமாக பகுப்பாய்வு செய்தது போல், “சோசலிசப் புரட்சி தேசிய அரங்கில் தொடங்குகிறது, அது சர்வதேச அரங்கில் விரிவடைகிறது, மேலும் உலக அரங்கில் நிறைவு பெறுகிறது.” 

தற்போதைய நெருக்கடிக்கு வழி வகுத்துள்ள சமூக-பொருளாதார இயக்கவியலைத் துல்லியமாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டியதன் அவசியத்தை இந்த உண்மைகள் உறுதி செய்கின்றன. அர்ப்பணிப்புக்குக் குறைவான எதுவும் தற்போதைய வர்க்கப் போராட்டங்கள் முன்னோக்கிச் செல்வதற்கு இடமளிக்காது. அதன் எதிரிகள் அனைவரையும் இரக்கமற்ற முறையில் வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்று கோருகிறது theSocialist.LK,  நாங்கள் அந்த பொறுப்பை ஏற்கிறோம்.

இணையத்தளத்தை தவறாமல் படித்து, உங்கள் கருத்துக்களை அனுப்புமாறும், அத்தியாவசிய அரசியல் விவாதங்களுக்கான திறந்தவெளியில் எங்களுடன் இணையுமாறும், இணையதளத்திற்கு உங்களின் அதிகபட்ச நிதியுதவியை வழங்குமாறும் சகோதரத்துவத்துடன் கேட்டுக்கொள்கிறோம்.

[இந்த அறிக்கை முதலில் 25 மே 2023 அன்று சிங்களத்தில் வெளியிடப்பட்டது]

theSocialist.LK மும்மொழி இணையதளமாக  புத்துயிர் பெற்றது Read More »

thesocialist

theSocialist.LK மும்மொழி இணையதளமாக  புத்துயிர் பெற்றது

the Socialist.LK ஆசிரியர் குழுவின் அறிக்கை

தொழிலாளர்கள், தோழர்கள், நண்பர்கள்,

Image
நியூ பிளானட், 1921 கான்ஸ்டான்டின் யுவான், © ஸ்டேட் ட்ரெட்டியாகோவ் கேலரி, மாஸ்கோ/டிஏசிஎஸ் 2017

மார்ச் 11 அன்று வலைப்பதிவாகத் தொடங்கி புரட்சிகர அறிவை உங்களுக்கு நெருக்கமாகக் கொண்டுவந்த TheSocialist.LK – Global Socialist Reviews என்ற இணைய வெளியீடு இன்று (25) இணையத்தளமாகத் தொடங்கப்படும் என்பதை உங்களுக்குத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.  சர்வதேச தரநிலை வடிவத்தில் மேம்படுத்தப்பட்டு, அரசியல், பொருளாதாரம், வர்க்கப் போராட்டம், வரலாறு, கலை-கலாச்சாரம் மற்றும் அறிவியல் ஆகிய துறைகளில் தொழிலாளர்கள் மற்றும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு பரந்த அளவிலான, துல்லியமான மற்றும் சரியான நேரத்தில் அறிவைக் கொண்டு வர சிங்களம், தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலம் மும்மொழி இணையதளமாக தயார்படுதத்ப்பட்டுள்ளது.

சர்வதேச தொழிலாளர் வர்க்கத்தின்  அங்கமான இலங்கை மற்றும் தெற்காசியப் பிராந்தியத்தில் உள்ள தொழிலாளர்களையும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களையும், சர்வதேசத்தால் வழிநடத்தப்படும் சோசலிசப் புரட்சிக்கு முறையாகப் பயிற்றுவித்து அவர்களைத் தயார்படுத்தும் தளமாக theSocialist.LK  இணையதளத்தை உருவாக்குவதே எங்கள் நோக்கமாகும்.  சுமார் இரண்டு மாதங்கள், வலைப்பதிவு மூலம், தொழிலாள வர்க்க நிலைப்பாட்டில் இருந்து சர்வதேச அரசியல்-பொருளாதார அனுபவத்தை உங்களுக்கு பகுப்பாய்வு ரீதியில் கொண்டு வர உழைத்தோம். இந்த குறுகிய காலத்தில் வெளியிடப்பட்ட உலக சோசலிச வலைத் தளத்தின் (WSWS) தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கட்டுரைகளின் சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு உட்பட கட்டுரைகளின் எண்ணிக்கை 66. நாளுக்கு நாள் அது பெற்ற வாசகர்களின் ஈர்ப்பு, ஊடுருவும் புதிய அறிவைத் தேடுவதற்கான புறநிலை உந்துதலுக்கு சாட்சியமளித்தது சமூக யதார்த்தமாகும். இது புரட்சிகர அரசியலுக்கு ஊக்கமளிக்கிறது.

தொழிலாள வர்க்கம், இளைஞர்கள், கலைஞர்கள் மற்றும் உண்மையான புத்திஜீவிகளுக்கு ஜனநாயக ரீதியாக விவாதிக்கவும், கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளவும், கருத்துச் சுதந்திரம் மற்றும் ஒன்றுகூடல் சுதந்திரத்தை நசுக்க ஆயுதம் ஏந்திய முதலாளித்துவ அரசாங்கங்களின் தாக்குதல்களுக்கு எதிரான எதிர்த்தாக்குதலைத் தயாரித்து ஒருங்கிணைக்கவும் சுதந்திரமான ஊடகங்கள் தேவை. . அவர்கள் கேட்பதற்கும், வினவுவதற்கும், தேடுவதற்கும், கண்டுபிடிப்பதற்கும், சொல்லவும் எழுதவும் நிறைய இருக்கிறது. உழைக்கும் மக்களின் போராட்டங்களின் ஒற்றுமைக்கு எது பொருத்தமானது என்பதை நம்பகத்தன்மையுடன் தொடர்புகொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் மிகவும் அரிதானவை. அந்த வகையில், theSocialist.LK என்பது வர்க்கத் தேவையின் விளைபொருளாகும்.

நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழு (ICFI) மற்றும் WSWS ஆகியவற்றின் இயங்கியல் பொருள்முதல்வாத முறை, பகுப்பாய்வு மற்றும் வேலைத்திட்டத்தின் அடிப்படையில்  theSocialist.LK,  தேசிய மற்றும் சர்வதேச உழைக்கும் மக்களின் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு ஒற்றுமைக்காக நிற்கும். ஸ்டாலினிசத்தை முன்னிறுத்தி சந்தர்ப்பவாத அரசியலால் அழிக்கப்பட்ட சோசலிச கலாச்சாரத்தை மீட்பதற்கு நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழு முன்னெடுத்துள்ள உறுதியான வேலைத்திட்டத்திற்கு இணங்க அதன் பணியைத் தொடரக் கடமைப்பட்டுள்ளது.

பெரும் மந்தநிலைக்குப் பின்னர் உலகப் பொருளாதாரத்தில் ஆழமான பொருளாதார மற்றும் நிதி நெருக்கடியை எதிர்கொண்டுள்ள ஏகாதிபத்திய அமைப்பு, மனிதகுலத்தை அணுசக்தி உலகப் போரின் விளிம்பிற்குக் கொண்டு வந்துள்ளது, உக்ரேனில் ரஷ்யாவிற்கு எதிராக அமெரிக்கா தலைமையிலான நேட்டோவால் தொடங்கப்பட்ட பினாமி யுத்தம். ஏகாதிபத்தியத்தின் காட்டுமிராண்டித்தனமான பிரதிநிதித்துவம் ஆகும். உலகின் இரண்டாவது சக்திவாய்ந்த பொருளாதாரமான சீனாவிற்கு எதிரான ஆத்திரமூட்டல்கள் முழு ஆசிய-பசிபிக் பிராந்தியத்தையும் பேரழிவுப் போரின் பிடியில் கொண்டு செல்கின்றன. உலகெங்கிலும் இருபது மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் தடுக்கக்கூடிய தொற்றுநோய்க்கு பலியாவதை மேற்பார்வையிட்ட ஆளும் வர்க்கங்கள், பிணங்களை குவிப்பதை ஒரு ஆசீர்வாதமாக மாற்றியவர்கள், உழைக்கும் மக்களிடமிருந்தும் தாழ்த்தப்பட்டவர்களிடமிருந்தும் போரின் செலவைப் பிரித்தெடுக்கின்றனர்.

போரும் சிக்கனமும் முடிவுக்கு வர வேண்டும். ஜனநாயக உரிமைகள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். ஆனால், உழைக்கும் வெகுஜனங்களின் நனவான புரட்சிகர உலகளாவிய இயக்கத்தை கட்டியெழுப்புவதன் மூலம் மட்டுமே அதைச் செய்ய முடியும். அது அந்தந்த தேசிய ஆளும் வர்க்கங்களுக்கு எதிராக ஆரம்பிக்கப்பட வேண்டும். லியோன் ட்ரொட்ஸ்கி அற்புதமாக பகுப்பாய்வு செய்தது போல், “சோசலிசப் புரட்சி தேசிய அரங்கில் தொடங்குகிறது, அது சர்வதேச அரங்கில் விரிவடைகிறது, மேலும் உலக அரங்கில் நிறைவு பெறுகிறது.” 

தற்போதைய நெருக்கடிக்கு வழி வகுத்துள்ள சமூக-பொருளாதார இயக்கவியலைத் துல்லியமாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டியதன் அவசியத்தை இந்த உண்மைகள் உறுதி செய்கின்றன. அர்ப்பணிப்புக்குக் குறைவான எதுவும் தற்போதைய வர்க்கப் போராட்டங்கள் முன்னோக்கிச் செல்வதற்கு இடமளிக்காது. அதன் எதிரிகள் அனைவரையும் இரக்கமற்ற முறையில் வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்று கோருகிறது theSocialist.LK,  நாங்கள் அந்த பொறுப்பை ஏற்கிறோம்.

இணையத்தளத்தை தவறாமல் படித்து, உங்கள் கருத்துக்களை அனுப்புமாறும், அத்தியாவசிய அரசியல் விவாதங்களுக்கான திறந்தவெளியில் எங்களுடன் இணையுமாறும், இணையதளத்திற்கு உங்களின் அதிகபட்ச நிதியுதவியை வழங்குமாறும் சகோதரத்துவத்துடன் கேட்டுக்கொள்கிறோம்.

[இந்த அறிக்கை முதலில் 25 மே 2023 அன்று சிங்களத்தில் வெளியிடப்பட்டது]

theSocialist.LK மும்மொழி இணையதளமாக  புத்துயிர் பெற்றது Read More »

the global socialist

ඊශ්‍රායලය ගොඩ නැඟීමේ සිට වසර 75: නක්බා සහ යුදෙව්-අරාබි සමගිය සඳහා අරගලය

ක්‍රිස් මාස්ඩන් හා ජීන් ෂොවුල් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 මැයි 12 දින 75 years since Israel’s foundation: The Nakba and the struggle for Jewish-Arab unity යන සිරසින් යුතුව පලවූ ක්‍රිස් මාස්ඩන් හා ජීන් ෂොවුල් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි

ඊශ්‍රායල රාජ්‍යය පිහිටුවීමේ 75 වැනි සංවත්සරය මැයි 14 දිනට යෙදේ. එය හෙබ්‍රෙව් දින දර්ශනයට අනුව, ඊශ්‍රායල රාජ්‍ය පිහිටුවීමට හා ඉන් පසු ඇති වූ යුද්ධ වලදී, සටන් කල හා මිය ගිය, එමෙන්ම රාජ්‍ය සේවයේ ක්‍රියාකාරී සිටින අය සිහි කරන දිනයට පසු දිනය වන අප්‍රේල් 25 ලෙස ඊශ්‍රායලය නිල වශයෙන් සලකුනු කර ඇත.

නිල සංවත්සරය නිහඬ අවස්ථාවක් විය. එය පැවැත්වුණේ, ෆැසිස්ට්වාදී ආගමික සහ පදිංචිකරුවන්ගේ පක්ෂවල සභාගයක් වන අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුගේ ලිකුඩ් සභාග ආන්ඩුව, ව්‍යවස්ථාමය කුමන්ත්‍රණයකින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ බලතල සීමා කිරීම සඳහා සකසා ඇති සැලසුම්වලට එරෙහිව යුදෙව් ඊශ්‍රායල ජාතිකයින් විසින් සිදු කරනු ලැබූ, ඊශ්‍රායෙල රාජ්‍යයේ ඉතිහාසයෙහි මෙතෙක් පැවති විශාලතම මහජන විරෝධතා පුපුරා යාම මධ්‍යයේ ය. ඊශ්‍රායල ඉතිහාසයේ වඩාත්ම අන්ත දක්ෂිනාංශික ආන්ඩුවට එරෙහි ප්‍රතිරෝධයේ පරිමාණය රාජ්‍යයේ පැවැත්මට තර්ජනයක් වෙමින් සිවිල් යුද්ධයකට බැසීමක් පිලිබඳ නැවත නැවතත් අනතුරු ඇඟවීම් වලට තුඩු දී ඇත. ඊශ්‍රායලයට විරුද්ධ සමහර පලස්තීන සටන්කාමී කන්ඩායම්වලට සහය දෙන ඊශ්‍රායලයේම අරාබි පුරවැසියන් සහ අසල්වැසි රාජ්‍යයන්, අන් සියල්ලටමත් වඩා ඉරානය සහ සිරියාව, ඉලක්ක කර ගනිමින් නෙතන්යාහු විසින් හිතාමතාම යුද උණුසුම  ඇවිස්සීමත් මෙය සමඟ සිදුවී ඇත.

Image
2023 මාර්තු 26 වැනි ඉරිදා ඊශ්‍රායලයේ ටෙල් අවිව්හි ඊශ්‍රායල නායකයා සිය ආරක්ෂක ඇමැතිවරයා නෙරපා හැරීමෙන් පසු, අග්‍රාමාත්‍ය බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුගේ අධිකරණ ප්‍රතිසංස්කරණ සැලැස්මට එරෙහි විරෝධතාවක් අතරතුර ඊශ්‍රායල ජාතිකයෝ ගිනි මැල දල්වමින් අධිවේගී මාර්ගයක් අවහිර කරති.

නෙතන්යාහු සහ ඔහුගේ අන්ත දක්ෂිණාංශික කණ්ඩායම පසුගිය දෙසැම්බරයේ බලයට පත් වූ දා සිට, ඔහුගේ ආන්ඩුව සමාජ හා දේශපාලන විසම්මුතිය යටපත් කිරීමට පහසු වීම සඳහා අධිකරණයේ වියදමින් සිය බලය තහවුරු කර ගැනීමට කටයුතු කර ඇත. ආන්ඩුව උත්සාහ කරන්නේ වාඩිලාගෙන සිටින බටහිර ඉවුරේ ප්‍රදේශ බොහෝමයක් ස්ථීර ලෙස ඈඳා ගැනීමට සහ පලස්තීනුවන්ට පමනක් නොව ඉරානයට සහ එහි සහචරයින්ට එරෙහිව ලේවැකි මිලිටරි මැදිහත්වීම් වලට මග පාදා ගැනීමටය. නෙතන්යාහුගේ සභාගය ඊශ්‍රායල පාර්ලිමේන්තුවේ සේවය කිරීමට පලස්තීන නෙසට් සාමාජිකයන් නුසුදුස්සන් කිරීමටත්, ඊශ්‍රායල පුරවැසියන්ගෙන් සියයට 20 කට ස්ථිර ලෙස ඡන්ද බලය අහිමි කරමින් ඔවුන්ගේ පක්ෂ මැතිවරණවලට ඉදිරිපත් වීම තහනම් කිරීමටත් සැලසුම් කරයි.

මෙය, රාජ්‍යයේ නීතිමය පදනම ලෙස යුදෙව් ආධිපත්‍යය තහවුරු කරමින්, ඊශ්‍රායලයේ 2018 මූලික නීතිය, ජාතික-රාජ්‍ය නීතිය මත කේන්ද්‍ර කරගත් වර්ණභේදවාදී ආකාරයේ ව්‍යවස්ථාමය වෙනස්කම් සම්පිණ්ඩනය කරනු ඇත. නීතියෙන් ප්‍රකාශ කෙරෙන පරිදි, “ඊශ්‍රායල් රාජ්‍යයේ ජාතික ස්වයං නිර්ණය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ අයිතිය යුදෙව් ජනතාවට අනන්‍ය වූවකි.” එය ඊශ්‍රායලයේ අගනුවර ලෙස සමස්ත ජෙරුසලම “සම්පූර්ණ හා එක්සත්” පුරයක් ලෙස ස්ථිර ලෙස ඈඳා ගැනීමට සහාය ප්‍රකාශ කරන අතර ජනාවාස ඉදිකිරීම “ජාතික වටිනාකමක්” ලෙස අනුමත කරයි. මෙය සහ අරාබි භාෂාව නිල රාජ්‍ය භාෂාවක් ලෙස පැවැති තත්ත්වය ඉවත් කිරීම, බොහෝ මානව හිමිකම් කණ්ඩායම් සාක්ෂ්‍ය දරන පරිදි ඊශ්‍රායලයේම අරාබි පුරවැසියන්ට දෙවන පන්තියේ තත්වයක් හිමි කර දීමකි. 

මෙම පියවරයන්ට දැක්වෙන නිල විරුද්ධත්වය මෙහෙයවනු ලබන්නේ ධනේශ්වර සියොන්වාදී පක්ෂවල විෂම  කන්ඩායමක් විසිනි. නෙතනියාහු සමඟ ඇති ඔවුන්ගේ නොඑකඟතාවයන්ගෙන් පිළිබිඹු කෙරෙන්නේ ඔහු රාජ්‍යයේ උත්සුකයන් අනතුරේ හෙළීම පිලිබඳ කනස්සල්ලයි. ඊශ්‍රායලයේ මතුවෙමින් පවතින ෆැසිස්ට් තර්ජනයට එරෙහි විරුද්ධත්වය, පලස්තීනුවන් සහ අරාබි ඊශ්‍රායල ජාතිකයන් මර්දනය කිරීමට එරෙහි විරුද්ධත්වය සමග සම්බන්ධ කිරීමට ඔවුහු අශමනීය ලෙස විරුද්ධ වෙති. ආඥාදායකත්වයේ සහ ඊශ්‍රායල-පලස්තීනයෙන් ඔබ්බට පැතිර යන යුද්ධයේ අන්තරායයට එරෙහි වීමේ මාර්ගයක් සොයා ගැනීමට අවශ්‍ය නම්, අවධානය යොමු කළ යුතු කේන්ද්‍රීය ප්‍රශ්නය මෙයයි.

ඉදින් ඊශ්‍රායලය ග්‍රෙගෝරියානු දින දර්ශනය පිළිගත්තේ නම්, එය පිහිටුවීමේ සංවත්සරය යෙදෙනු ඇත්තේ, ඊශ්‍රායලය පිහිටුවීමට පෙර හා පසුව පලස්තීන ජනයා මුහුණ දුන් “මහා ව්‍යසනය” සහ බොහොමයක් පලස්තීන ජනතාව අවතැන් කිරීම සනිටුහන් කරන නක්බා දිනයට පෙර දිනයට ය. සියොන්වාදය  විසින් යුදෙව් සහ අරාබි කම්කරු පන්තිය ඇද දමනු ලැබ ඇති මංමුලා සහගත හා ඛේදනීය තත්වයට එරෙහි දේශපාලන ප්‍රතිචාරයක් සම්පාදනය කළ හැක්කේ,  එකී කම්කරුවන් විසින් මෙම සිදුවීම් දෙක අතර සම්බන්ධය පරීක්ෂා කරනු ලැබීමෙන් පමනි, 

ඊශ්‍රායලය පිහිටුවීම.

ඊශ්‍රායලය තුල දිග හැරෙමින් පවතින අර්බුදය සියොන්වාදී රාජ්‍යය තුල ගැඹුරින් මුල් බැසගත් දේශපාලනික හා මතවාදී  ප්‍රතිවිරෝධයන්ගේ ප්‍රතිඵලයකි. ලෝකයේ වඩාත්ම අසමාන රටවලින් එකක කම්කරු පන්තිය හා පාලක ප්‍රභූව අතර වැඩෙන භේදය මගින් එය පෝෂණය වේ. ඊශ්‍රායලය පිහිටුවා ගැනීම පදනම් වූයේ, යුරෝපයේ කම්කරු පන්තිය ෆැසිස්ට්වාදය විසින් අභිභවනය කරනු ලැබීමෙන් ඉක්බිති ව, 1930 ගනන් සහ 1940 ගනන්වල යුරෝපයේ යුදෙව්වන් මුහුණ දුන්, යුදෙව්වන් මිලියන හයක් නාසි සමූලඝාතනයට ගොදුරු වීමෙන් කුලු ගැන්වුනු, ව්‍යසනය තුල ය. 

Image
1944 අවුෂ්විට්ස්හිදී හංගේරියානු යුදෙව්වන් “තෝරාගැනීම”. සංඛ්‍යාවෙන් 400,000 ක් වූ සමස්ත හංගේරියානු යුදෙව් ප්‍රජාව ම පාහේ 1944 ගිම්හානයේදී අවුෂ්විට්ස්හිදී ගෑස් යොදා මරණයට පත් කරන ලදී.  

ඊශ්‍රායලය පිහිටුවීමේ 50 වැනි සංවත්සරය සනිටුහන් කිරීම සඳහා බිල් වෑන් ඕකන් විසින් 1998 දී ලියන ලද  ලෝසවෙඅ (WSWS) ඉදිරි දර්ශනයක පැහැදිලි කර ඇති පරිදි:

ඊශ්‍රායලයේ උපත සහ පරිණාමය තුළ , 20 වැනි සියවසේ නොවිසඳුණු මහා ප්‍රතිවිරෝධතා සංකේන්ද්‍රණය වී ඇත. එහි ආවශ්‍යක මූලාරම්භය පවතින්නේ ඉතිහාසයේ මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි විශාලතම අපරාධවලින් එකක් වන නාසි සමූලඝාතනය තුළ ය. යුරෝපීය යුදෙව්වන් මිලියන හයක් සමූලඝාතනය කිරීම, සෝවියට් සංගමයේ සහ කොමියුනිස්ට් ජාත්‍යන්තරයේ ස්ටැලින්වාදී පරිහානිය විසින් ගෙන එන ලද කම්කරු පන්ති ව්‍යාපාරයේ අර්බුදය සඳහා ගෙවන ලද බිහිසුණු මිලයි. ස්ටැලින්වාදයේ අපරාධ සහ කම්කරු ව්‍යාපාරය මත එහි ආධිපත්‍යය, ෆැසිස්ට්වාදය තුල සිය අවසාන ආරක්ෂක වලල්ල තනා ගත් අර්බුද ග්‍රස්ත ධනේශ්වර ක්‍රමය අවසානයකට ගෙන ඒමෙන් කම්කරු පන්තිය වැළැක්වීය. 

කම්කරු පන්තියේ පරාජයන්, ස්ටැලින්වාදයේ අපරාධ සහ සමූලඝාතනයේ භීෂණය, ඊශ්‍රායලය නිර්මානය කිරීම සඳහා ඓතිහාසික කොන්දේසි නිර්මානය කල අතර, සියොන්වාදය ලෝක යුදෙව්වන් සමග සමාන කිරීමට එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයේ සහ ස්ටැලින්වාදයේ ආධාර සහිත ව සියොන්වාදී ව්‍යාපාරය ගත් උත්සාහය බොහෝ දුරට සාර්ථක විය. එය අවසානයේ දී අධෛර්යමත් කිරීම සහ බලාපොරොත්තු සුන්වීම මත පිහිටුවන ලද ව්‍යාපාරයක් හා රාජ්‍යයකි. ස්ටැලින්වාදයේ පාවාදීම් විසින් ලොව පුරා සිටින යුදෙව් වැඩකරන ජනතාව වෙත , එවන් බලගතු ආයාචනයක් ක්‍රියාවට නංවා තිබූ , සමාජවාදී විකල්පය කෙරෙහි කලකිරීමක් ඇති කරවන ලදී. ජර්මානු ෆැසිස්ට්වාදයේ අපරාධ, යුරෝපයේ හෝ වෙනත් ඕනෑම තැනක යුදෙව් විරෝධය පරාජය කළ නොහැකි බවට අවසාන සාක්ෂිය ලෙස ඉදිරිපත් කරන ලදී. සියොන්වාදයේ පිළිතුර වූයේ, රාජ්‍යයක් සහ හමුදාවක් ලබා ගනිමින් යුදෙව් ජනයාගේ ඓතිහාසික පීඩකයන් ඔවුන්ගේම ක්‍රීඩාව තුල පරාජය කරනු යන්නයි…

ඉතා නිශ්චිත භූ දේශපාලනික හේතු මත යුරෝපයේ රටක් නැති සහ නිවාස නොමැති ඉතිරිව සිටින යුදෙව් ජනගහනය පලස්තීනය වෙත යොමු කරන ලද බැවින් ඔවුන්ගේ උත්සාහයන් සාර්ථක විය. නාසි පීඩනයෙන් පලා යන යුදෙව්වන්ට එක්සත් ජනපද දේශසීමා වසා දැමූ වොෂින්ටනය, පැරණි යටත් විජිත බලවතුන් වන බ්‍රිතාන්‍යයේ සහ ප්‍රන්සයේ වියදමින් කලාපය තුල තමන්ගේම ආධිපත්‍යය තහවුරු කර ගැනීමේ මෙවලමක් ලෙස මැද පෙරදිග යුදෙව් රාජ්‍යයේ මතුවීම දුටුවේය.

ඊශ්‍රායලය යුදෙව් රාජ්‍යයක් ලෙස පිහිටුවීමට හැකි වූයේ, හිංසාව හා ම්ලේච්ඡත්වයට ගොදුරු වූ, ආරක්‍ෂිත තෝතැන්නක් සොයමින් සිටි ජනතාවක් මහා අපරාධයකට – මිලියනයකට ආසන්න පලස්තීනුවන් බලහත්කාරයෙන් නෙරපා හැරීමට සහ වාර්ගික පවිත්‍ර කිරීමේ කුරිරු ව්‍යාපාරයක් තුළ ඔවුන්ගේ ඉඩම් අත්පත් කර ගැනීමට සම්බන්ධ කර ගැනීමෙන් පමනි.  

සියොන්වාදය විසින් ප්‍රවර්ධනය කරන ලද ආරම්භක මිථ්‍යාවන්ට, යුදෙව්වන් වසර 2,000කට පෙර පලවා හරින ලද ඔවුන්ගේ බයිබලානුකුල “පොරොන්දු වූ දේශයට” නැවත පැමිණ සිටි බවට කළ ප්‍රකාශ, සහ යුදෙව් ධනේශ්වර රාජ්‍යයක් පිහිටුවීම මඟින් “දේශයක් නැති ජනයාට ජනයා නැති දේශයක්” සම්පාදනය කෙරෙනු ඇතැයි කළ ප්‍රකාශ ද ඇතුලත් විය.  

මෙම අවසාන ප්‍රකාශය විනිවිද පෙනෙන නමුත් දේශපාලනිකව අවශ්‍ය බොරුවක් විය.

දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයෙන් පසුව, 1922 දී පලස්තීනය නිදහස සඳහා සූදානම් කිරීමට බ්‍රිතාන්‍යයට “වරමක්” ලබා දුන් ජාතීන්ගේ සංගමයේ දැන් අනුප්‍රාප්තිකයා බවට පත් ව සිටි අලුතින් පිහිටුවන ලද එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය, ඒ වන විට ද දැන් ජෝර්දානය ලෙස හඳුන්වනු ලබන රාජ්‍යය බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් නිර්මාණය කරනු ලැබීමෙන් පසුව ප්‍රමාණයෙන් කුඩා වී තිබූ පලස්තීනය, වෙන් වූ හා ප්‍රත්‍යාසන්න නොවන අරාබි හා යුදෙව් රාජ්‍ය කැබැලිති දෙකකට බෙදීමට යෝජනා කළේය. ජෙරුසලම ජාත්‍යන්තර පාලනය යටතේ තබා ගැනීමට ඉන් යෝජනා කෙරින. කිසිදා අනුමත නොකළ මෙම ප්‍රතිගාමී යෝජනාව, යුදෙව්වන් සහ පලස්තීනුවන් අතර සිවිල් යුද්ධයක් ද, ඊජිප්තුව, ජෝර්දානය, ඉරාකය සහ අනෙකුත් අරාබි රාජ්‍යයන් සම්බන්ධ 1948 අරාබි-ඊශ්‍රායල් යුද්ධය ද පුපුරා යාමට හේතුභූත විය. මේ දෙවනුව කී යුද්ධය සිදු වූයේ බ්‍රිතාන්‍යය වරම අවසන් වීමෙන් පසු, මැයි 14 වන දින ඊශ්‍රායල රාජ්‍යය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසුව ය. බෙදීමේ සැලැස්ම යටතේ කැඳවුම් කෙරුනු ප්‍රමාණයට වඩා තුනෙන් එකකට වැඩි ප්‍රදේශයක් ඊශ්‍රායලය විසින් සිය පාලනයට නතු කර ගැනිණි. නොමඳ පලස්තීනුවෝ පලවා හරින ලදහ. 

බ්‍රිතාන්‍ය පාලිත පලස්තීනයේ ඊශ්‍රායලය ආරම්භ කරන විට, පලස්තීන මුස්ලිම්වරුන් 1,157,000 ක්, ක්‍රිස්තියානීන් 146,000 ක් සහ යුදෙව්වන් 580,000 ක් වශයෙන් එහි යුදෙව්වන් සිටියේ  ජනගහනයෙන් තුනෙන් එකක් පමණි. වසර දෙකකට පසු, ඊශ්‍රායලය බවට පත් වූ ප්‍රදේශයේ, ඉතිරි වූයේ 200,000 පමණ පලස්තීනුවන් පමණි. ඔවුන්ට 1966 දක්වා හමුදා පාලනය යටතේ පාලනය වීමට සිදු විය. 

Image
ඉහළ ගලීලයේ සසා අරාබි ගම්මානය සමඟ ඊශ්‍රායල සොල්දාදුවන් සටනක. [ඡායාරූපය ඊශ්‍රායලයේ ජාතික පුස්තකාලය/ඩිජිටල් හැඳුනුම්පත. 990040390490205171/ගිඩියොන් මාර්කො

පලස්තීනුවන් දහස් ගණනක් මරා දැමූ අතර, අවම වශයෙන් 700,000 ක් එක්කෝ පලවා හරින ලදහ; නැතහොත් පලා ගියෝය. ඔවුහු අසල්වැසි රටවල තාවකාලික කූඩාරම් කඳවුරුවල නවාතැන් ගත් සරණාගතයින් බවට පත් වූහ. අවම වශයෙන් සමූල ඝාතන 31ක් සිදු වූ බව තහවුරු වී ඇත. වාර්තා වූ ම්ලේච්ඡත්වයන්ට ඊශ්‍රායල හමුදා විසින් “පොලුවලින් ඔළුගෙඩි කුඩු කර” දරුවන් මරා දැමූ අල්-දවායිමා ගම්මානයේ සහ සොල්දාදුවන් විසින් 60 ත් 80 ත් අතර වැසියන් පිරිසක් ගොඩනැගිල්ලක් තුලට  තල්ලු කර එය පුපුරුවා හැර මරා දැමූ සාලිහා හි සිදුවීම් ඇතුලත් වේ.

පලවා හරින ලද එම පලස්තීනුවන්ට මෙන් ම ඔවුන්ගෙන් පැවතෙන්නන්ට ද නැවත ඊශ්‍රායලයට පැමිණීම තහනම් කරන ලදී. ඔවුන්ගේ නිවාස සහ දේපළ ඊශ්‍රායල රජය විසින් අත්පත් කර ගන්නා ලදී. එදා පටන් මේ දක්වා ම ඊශ්‍රායලය, නක්බාව සහ එහි වාර්ගික පවිත්‍රකරනය හෝ අරාබි-ඊශ්‍රායල් යුද්ධය තුල 1948 දී සම්මත කරන ලද ජාත්‍යන්තර නීතියේ සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ 194 වන යෝජනාවෙහි දක්වා ඇති පරිදි පලස්තීනුවන්ගේ ආපසු පැමිනීමේ අයිතිය පිලිගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත.

ඊට වෙනස්ව, ඊශ්‍රායලයේ 1950 ආපසු පැමිණීමේ නීතිය සහ 1952 පුරවැසි නීතිය සෑම යුදෙව්වෙකුටම ඊශ්‍රායලයට පැමිණි වහාම පුරවැසිභාවය සඳහා අයිතිය ලබා දුන්නේය. යුද්ධයෙන් පසු වසර තුන තුළ, යුදෙව්වන් මිලියනයක් පමණ සංක්‍රමණය වූ අතර, සමහරක් පැමිණියේ යුරෝපයේ නටබුන් අතරින් නමුදු, ප්‍රධාන වශයෙන් ඔවුන් සංක්‍රමණය වූයේ මැද පෙරදිගින් සහ උතුරු අප්‍රිකාවෙන්ය. 

ඓන්ද්‍රීයව ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී සමාජයක්

එබැවින් එහි ආරම්භයේ සිටම පලස්තීනුවන් බලහත්කාරයෙන් මර්දනය කිරීම සහ අසල්වැසියන් සමඟ යුද්ධ කිරීම මත ගොඩනැගුණු ඊශ්‍රායලය, අව්‍යාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයක් වර්ධනය කිරීමට ඓන්ද්‍රීයව අසමත් විය. සතුරු අසල්වාසීන් විසින් වට කරන ලද මිලිටරිකරනය වූ රාජ්‍යයක් ලෙස මතු වූ එය, ආගමික අනන්‍යතාව තහවුරු කිරීම මත පදනම් වූවක් විය. ශීඝ්‍රයෙන් න්‍යෂ්ටික හැකියාවන් වර්ධනය කරමින්, සමාජයේ කේන්ද්‍රීය ස්ථම්භය ලෙස සේවය කරන හමුදාව සමඟින්, එය එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදය විසින් අධික ලෙස අරමුදල් සපයන බලකොටුව බවට පත් විය.

ඊශ්‍රායලයේ මිලිටරි හා දේශපාලන “සාර්ථකත්වයන්” වැඩි වන තරමට එහි දක්ෂිනාංශික හා ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ගමන්මග වඩාත් නිසැකව තහවුරු විය. ධීර වීර දුබලයෙකු ලෙස සහ දරුණු ඓතිහාසික වැරදිවලට ගොදුරු වූ ජනගහනයක නිවහනක් ලෙස බොහෝ දෙනා විසින් වරක් සැලකූ ඊශ්‍රායලය, කලාපයේ ප්‍රමුඛතම මිලිටරි බලවේගය සහ එකම න්‍යෂ්ටික බලය බවට පත්වීමට නියමිතව තිබුනි.

Image
ගෝලාන් කඳුකරයේ ඉදිරියට යන ඊශ්‍රායල ටැංකි, 1967 ජූනි [ඡායාරූපය රජයේ මාධ්‍ය කාර්යාලය (ඊශ්‍රායලය) / CC BY-SA 4.0]

1967 දී, එක්සත් ජනපද පිටුබලය ඇතිව ඊජිප්තුව, සිරියාව සහ ජෝර්දානය ආක්‍රමනය කල ඊශ්‍රායලය, ජෝර්දාන් ගඟේ බටහිර ඉවුර, නැගෙනහිර ජෙරුසලම, ගෝලාන් කඳුකරය සහ ගාසා තීරය අල්ලාගෙන සරනාගතයන්ගේ නැවුම් වටයක් නිර්මානය කලේය.  මෙම ගැටුම යසර් අරෆත්ගේ නායකත්වය යටතේ පලස්තීන විමුක්ති සංවිධානය (PLO) පිහිටුවීමට සහ ඊශ්‍රායලය සහ පලස්තීනුවන් අතර අසමාන මිලිටරි අරගලයක් මතුවීමට හේතු විය.

ඊශ්‍රායලයේ ආර්ථික හා සමාජ ජීවිතය සමඟ දේශපාලන භූ දර්ශනය පරිවර්තනය වීම

අලුතින් අත්පත් කරගත් භූමි ප්‍රදේශ දෙවියන් වහන්සේ විසින් යුදෙව් ජනතාවට පොරොන්දු වන ලද සමාරිය සහ ජුදා දේශයන් ලෙස ඊශ්‍රායල ස්වෛරීත්වය යටතට ගෙන එන ලෙස, යලි ඉස්මතුව ආ දක්ෂිනාංශයක් ඉල්ලා සිටීමත් සමඟ, යුද්ධය සහ ජනාවාස ඉදිකිරීම, ප්‍රසාරණවාදී “මහා ඊශ්‍රායල” ප්‍රතිපත්තියකට මාරුවීම පිලිබඳ අනබෙරකරුවා වූයේය. මෙය සිදුකිරීම සඳහා පලස්තීනුවන් අඛණ්ඩව වාර්ගික විශුද්ධිකරනයට භාජනය කිරීම සහ යුදෙව් යටත් විජිත පන්නයේ ජනාවාස පිහිටුවීම අවශ්‍ය විය.

එමඟින්, 1973 අරාබි-ඊශ්‍රායල යුද්ධය, සිරියාව, ලෙබනනය සහ ඉරානයට එරෙහි මිලිටරි ආක්‍රමණය සහ සරනාගතයින්ගේත් අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූ ජනතාවගේත් තවතවත් නව රැලි නිර්මානය කරමින් අත්පත් කර ගත් ප්‍රදේශවල මූලිකවම අනාරක්ෂිත හා දුගී පලස්තීනුවන්ට නැවත නැවතත් ප්‍රහාර එල්ල කිරීම ඇතුලු යුද්ධ නිරන්තරව පුපුරා යාම සඳහා මාර්ගය සකසා තිබින. 

ඊශ්‍රායලයේ අන්ත-ගතානුගතික දේශපාලන පක්ෂ, විශේෂයෙන් නිතිපතා සිදුවන යුදෙව් සංක්‍රමන රැලිවල සන්දර්භය තුල, කලින් අනාගමික යැයි සලකන ලද ප්‍රදේශවල යුදෙව් ආගමික නීතිය පනවමින් ද, වඩවඩාත් දක්ෂිනාංශික බවට පත් වූ ආන්ඩු පිහිටුවා ගැනීම නිර්නය කරමින් ද ප්‍රබල බලවේගයක් බවට පත් වූයේය. අනාගමික හා ගතානුගතික  යුදෙව්වන් අතර ගැටුම සමාජ ජීවිතයේ සෑම අංශයකම ලක්ෂණයක් බවට පත්ව ඇත.

දේශපාලන හා මිලිටරි සංස්ථාපිතය තුල ෆැසිස්ට් ප්‍රවනතාවයන් මතුවීම සඳහා පදනම නිර්මානය කලේ මෙයයි. ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය පැහැදිලි කර ඇති පරිදි, “මේවා දැන් රජයේ ප්‍රතිපත්ති නියම කරන සහ පලස්තීනුවන්ට පමණක් නොව බොහෝ ඊශ්‍රායල වැසියන්ට කුරිරු මර්දනයකින් තර්ජනය කරන බලවේගයි.”

1970 ගනන්වල සිට දශක ගනනාවක් තුල සමාජ ධනය අසාමාන්‍ය ලෙස ඉහලට ගලා යාමක් සහ දරිද්‍රතාවයේ මංමුලා සහගත වර්ධනයක් ද දක්නට ලැබුනි. 2010 වන විට, ඊශ්‍රායල පවුල් 20ක් පමණ ඊශ්‍රායල කොටස් වෙළෙඳපොළෙන් අඩක් පමණ පාලනය කළ අතර ඊශ්‍රායල සමාගම් වලින් හතරෙන් එකක් ඔවුන් සතු විය. ඉන් බොහොමයක් ධනවත් පවුල්වලට අයත් වන ව්‍යාපාරික කණ්ඩායම් දහයක්, පොදු සමාගම්වල වෙළඳපල වටිනාකමෙන් සියයට 30ක් පාලනය කලහ. ඊශ්‍රායලය එක්සත් ජනපද ඩොලර් ප්‍රකෝටිපතියන් 71ක් තමන් සතුවීම ගැන පුරසාරම් දොඩයි, එය ජනගහනයේ සෑම මිලියනයකටම 6.7ක් වන අතර, ලෝකයේ ඉහලම ඒක පුද්ගල ආදායම් වලින් එකක් ඔවුන් සතු නමුත් මේ සියල්ලෝම එහි පදිංචිව සිටින්නෝ නොවෙති. 

Image
2006 දී ඊශ්‍රායලයේ නිවසක් නැති මිනිසෙක්. [ඡායාරූපය: charcoal soul /Flickr / CC BY-ND 2.0]

ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ ධ්‍රැවයේ, සහයෝගිතාව සහ සංවර්ධනය සඳහා වූ සංවිධානය (OECD)ට අනුව, අසමානතාවය වඩාත්ම පවතින රටවල් අතරින් ඊශ්‍රායලය දෙවැනි වන්නේ එක්සත් ජනපදයට පමනි. OECD හි ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව බල්ගේරියාව සහ කොස්ටාරිකාවට පසුව තුන්වන ඉහළම දරිද්‍රතා අනුපාතය ලැබී ඇත්තේ ඊශ්‍රායලයටයි. එහි දරිද්‍රතා අනුපාතය OECD සාමාන්‍යයට වඩා දෙගුනයකි. දරිද්‍රතාවය දැන් සමස්ත ඊශ්‍රායල ජාතිකයන්ගෙන් සියයට 27කට වැඩි ප්‍රමාණයකට සහ සියලුම දරුවන්ගෙන් තුනෙන් එකකට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයකට බලපාන අතර සියයට 10කට වැඩි (පවුල් 312,000ක්) පිරිසක් දැඩි ආහාර අනාරක්ෂිතභාවයට මුහුන දෙති. මෙම තතු, නෙතන්යාහුගේ අධිකරණ ප්‍රතිසංස්කරණයට එරෙහිව දැන් පුපුරා ගොස් ඇති දේශපාලන නොසන්සුන්තාවයේ පූර්වගාමියා වන, 2011 දී අරාබි වසන්තය සමීපයේ ඇති වූ මහජන විරෝධතාවලට ප්‍රේරණය සැපයූවේය.

ඔස්ලෝවේ බොරු පොරොන්දුව, PLO සහ පලස්තීන අධිකාරිය

ඊශ්‍රායල ජීවිතයේ නිරන්තර ලක්ෂණය වන්නේ පලස්තීනුවන්ට ලබා දෙන අපරූපී සැලකිල්ලයි. මෙම ගැටුම අවසන් කිරීමට ගත් කිසිදු නිල පියවරක් විසින් දේශපාලන යථාර්ථයන් වෙනස් කෙරී නැත. මහත් සේ අඬබෙර ගැසූ 1993 ඔස්ලෝ ගිවිසුම මගින් ඊශ්‍රායල ආක්‍රමණයට එරෙහිව වසර හයකට ආසන්න කාලයක් ගෙන ගිය පලස්තීන ඉන්ටිෆාඩාව අවසන් කෙරින. එහෙත් ඊශ්‍රායලය විසින් තීරනය කරන ලද එහි කොන්දේසි පලස්තීනුවන්ට උගුලක් අටවා ඇත. එය “රාජ්‍ය දෙකක විසඳුමක” මිරිඟුව ඉදිරිපත් කළ අතර, එය ඇත්ත වශයෙන්ම ඊශ්‍රායලය සමඟ කුඩා බෙදුණු සහ යාබද නොවූ පලස්තීන රාජ්‍ය කැබැල්ලකින් සමන්විත විය. ඒ වෙනුවට, අරෆත් සහ PLOව, ඊශ්‍රායලය පිළිගැනීමට, එහි ආරක්ෂාව සහතික කිරීමට සහ පලස්තීන විමුක්තිය සඳහා වූ සන්නද්ධ අරගලය අත්හැරීමට එකඟ වූහ.  

Image
පලස්තීන ජාතික අධිකාරියේ අගමැති මහමුද් අබ්බාස්, එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ජෝර්ජ් ඩබ්ලිව්. බුෂ් සහ ඒරියල් ෂැරොන්, අකාබා හි රතු මුහුදේ සමුළුවේ දී, 2003 ජූනි

නක්බා, ආපසු පැමිනීමේ අයිතිය, පලස්තීන ආයතනයක අගනුවර ලෙස ජෙරුසලමේ ස්ථානගත වීම සහ සියොන්වාදී ජනාවාසවල අනාගතය යන සියල්ල නොතකා හරිමින් ඔස්ලෝව විසින් පලස්තීන අධිකාරිය (PA) පිහිටුවන ලදී. එය සිය දේශසීමා පිලිබඳ කිසිදු පාලනයක් නොදරන, නාමික පොරොත්තු ආන්ඩුවක් පිහිටුවන ලදී. එහි පූර්න යැයි කියනු ලබන අධිකරන බලය ගාසා තීරයේ  සහ බටහිර ඉවුරේ සියයට 18ක් (A ප්‍රදේශය) කරා පමනක් බල පවත්වන අතර බටහිර ඉවුරේ සියයට 22 ක් (B ප්‍රදේශය) සඳහා එය ඊශ්‍රායලය සමඟ ඒකාබද්ධව අධිකරන බලය දරයි. බොහෝ ජනාවාස ඇති බටහිර ඉවුරේ සියයට 60ක් (C ප්‍රදේශය) සම්පූර්ණයෙන්ම ඊශ්‍රායල හමුදා පාලනය යටතේ පවතී.

එහි කේන්ද්‍රීය කර්තව්‍යය වූයේ ඊශ්‍රායල විරෝධී පලස්තීන විරුද්ධ පාර්ශ්වයට එරෙහිව පොලිස්කාරකමේ යෙදීමයි. පලස්තීන අධිකාරිය (PA) “ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට කිසිදු අභියාචනයක් ඉදිරිපත් වීම වලකාලනු ඇති බවත්, සිවිල් අයිතිවාසිකම් පිලිබඳ ඊශ්‍රායල සංගමයට එම ප්‍රදේශවලට ඇතුලුවීමට ඉඩ නොදීම මඟින් එහි පවත්නා තතු විවේචනය කිරීමෙන් එම සංගමය වලක්වනු ඇති බවටත් වන කරුන අගමැති යිට්සික් රාබින්ගේ ප්‍රශංසාවට එය පාත්‍ර විය.  

රාජ්‍යයක මෙම විකට චිත්‍රනය පවා ඒරියල් ෂැරොන්ට, බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුට සහ ඔවුන්ගේ ලිකුඩ් පක්ෂයට පිළිකුල දනවන්නක් විය. 1995 නොවැම්බරයේදී දක්ෂිනාංශික ඊශ්‍රායල උම්මත්තකයෙකු විසින් රාබින් ඝාතනය කරනු ලැබීමට දින කිහිපයකට පෙර, ඔහුගේ රුධිරය ඉල්ලා බිරුසන් දුන් පිරිසට ඔවුහු (ලීකූඩ් පක්ෂය) අත්පොලසන් දුන්හ. 2000 ගිම්හානයේදී, ඩේවිඩ් කඳවුරේ දී, කම්කරු අගමැති එහුඩ් බරාක් පැහැදිලි කර දුන්නේ, බටහිර ඉවුරෙන් හා ගාසාවෙන් හමුදා ඉවත් කර ගැනීමේ යෝජනාව විසින් පලස්තීනුවන්ට ඉතිරි කෙරෙනු ඇත්තේ මුල් පලස්තීනයෙන් සියයට 15 ක් පමනක් බවයි.  අරෆත් මෙය අත්සන් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කල අතර “සාම ක්‍රියාවලිය” ඉන් අවසන් විය. අල්-අක්සා මුස්ලිම් පල්ලියේ මවුන්ට් පරිශ්‍රයට ෂැරොන්ගේ ප්‍රකෝපකාරී සංචාරය සහ දෙවන ඉන්ටිෆාඩාව පුපුරා යාම මීට නිදසුන් විය. 

Image
යසර් අරෆත් 1997 දී [ඡායාරූපය ඊශ්‍රායලයේ ජාතික පුස්තකාලය/ඩිජිටල් හැඳුනුම්පත. 990040390490205171/ගිඩියොන් මාර්කොවිස් / CC.

ඉන් අනතුරුව, සියොන්වාදී පක්ෂ සියල්ල ම “ජනවිකාස ගැටලුවට” එරෙහිව සටන් කිරීම සහ බටහිර ඉවුරේ පාලනය පුලුල් කිරීම ඉලක්ක කරගත් ප්‍රතිපත්ති ඉදිරිපත් කලෝය.

අද, ඊශ්‍රායල-පලස්තීනයේ ජීවත් වන යුදෙව් ඊශ්‍රායල සහ පලස්තීනුවන් ආසන්න වශයෙන් සමාන සංඛ්‍යාවක් සිටින අතර, පලස්තීනුවන් ඉක්මනින් බහුතරය බවට පත්වනු ඇත. ඊශ්‍රායල රාජ්‍යය මනින ලද්දේ එය නිර්නය කරන ජනගහනය පිලිබඳ යථාර්ථ තත්ත්වයෙන් නම්, එයට 1967ට පෙර පැවැති, ජාත්‍යන්තරව පිලිගත් දේශසීමා තුළ ජීවත් වන මිලියන 9.3 ඊශ්‍රායල ජාතිකයන් – ඔවුන්ගෙන් මිලියන 2ක් පලස්තීනුවෝ වෙති – පමණක් නොව, ඊශ්‍රායල හමුදා පාලනය යටතේ ජීවත් වන, 1967 අරාබි ඊශ්‍රායල යුද්ධයේදී අල්ලා ගත් පලස්තීන ප්‍රදේශවල ජීවත්වන මිලියන 5.4ක් පමණ පලස්තීනුවන් ද ඇතුලත් වනු ඇත. 

මේ අනුව, ඉක්මනින්ම, ජන විකාශනය සහ දුර්වල වීම මුස්ලිම් බහුතරයක් සහ යුදෙව් සුළුතරයක් සහිත භෞමික ප්‍රදේශයකට/රාජ්‍යකට  තුඩු දෙනු ඇත. පැවැත්මේ තර්ජනයක් ලෙස තමන් දකින දෙයට සියොන්වාදයේ එකම පිළිතුර වන්නේ යුද්ධය සහ වාර්ගික පවිත්‍රකරණයයි. 2002 දෙසැම්බරයේ අගමැති ඒරියල් ෂැරොන් ප්‍රකාශ කළේ යුදෙව් ජනාවාස සඳහා මග සැලසීමට පලස්තීනුවන් වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශවලින් ඔවුන් පලවා හැරිය යුතු බවයි; නෙතන්යාහු ගිගුරුම් දෙමින්, “අපි මුළු ප්‍රදේශයම පිරිසිදු කරන්නෙමු…” යයි ප්‍රකාශ කලේය. 

ලේබර් පක්ෂයේ පිටුබලය ඇතිව ඊශ්‍රායලය සහ බටහිර ඉවුර අතර වෙන්වීමේ පවුර ගොඩනැගීම සඳහා වූ සාධාරණීකරණය ලෙස ෂැරොන් දෙවන ඉන්ටිෆාඩාව භාවිතා කළේය. මෙම ක්‍රියාවලියේදී ඊශ්‍රායලය ප්‍රධාන ජනාවාස කඳවුරු ඇතුළුව බටහිර ඉවුර තුළ කිලෝමීටර් 18ක් දක්වා වූ භූමි ප්‍රමාණයක් ස්ථිරවම අල්ලා ගත් අතර, භූමි ප්‍රමාණයෙන් සියයට 9ක් අත්පත් කරගෙන ඊශ්‍රායල පැත්තෙහි පලස්තීනුවන් 30,000ක් පමණ ද බටහිර ඉවුර පැත්තේ නැගෙනහිර ජෙරුසලමේ පලස්තීනුවන් 230,000ක් ද හුදකලා කළේය. වෙන්කිරීමේ පවුරේ අනුග්‍රහයෙන් ඊශ්‍රායලයට අත්පත් වූ බටහිර ජලධරයේ පාලනය සහ බටහිර ඉවුරේ භූගත ජලයෙන් සියයට 80 ක් මත ඊශ්‍රායල පාලනය විසින් මිලියන ගණනක ජනයාට නිදන්ගත හා කෘත්‍රිම ජල අර්බුදයකට මඟ පාදනු ලබමින්

වාරිමාර්ග කෘෂිකාර්මික ඉඩම් ප්‍රමාණය පූර්වයේ, 1967 දී, තිබූ සියයට 14 සිට, අද පවතින සියයට 2 අනුපාතය දක්වා තියුනු ලෙස පහත හෙලනු ලැබ ඇත.

මේ සියල්ල ඊශ්‍රායලයේ පාරට්ටු කරනු ලබන ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් නීත්‍යානුකූල ලෙස සලකනු ලැබීය.

Image
ඝාතනය කරන ලද පලස්තීන-ඇමරිකානු මාධ්‍යවේදිනී ෂිරීන් අබු අක්ලේ, බෙත්ලෙහෙම් හි බටහිර ඉවුරේ වෙන් කිරීමේ බිත්තිය, 2022 නිරූපනය කරන චිත්‍රය [ඡායාරූපය Dan Palraz / CC BY-SA 4.0] 

බටහිර ඉවුරේ ජනාවාස ව්‍යාප්තිය සහ ඒකාග්‍ර කිරීම සඳහා එක්සත් ජනපද අනුමැතිය ලබා ගැනීම අරමුනු කරගත් ෂැරොන්ගේ විසන්ධි කිරීමේ සැලැස්ම යටතේ 2005 දී ගාසා තීරය තවදුරටත් හුදකලා විය. 2007 දී හමාස් සංවිධානය විසින් මෙම වට වූ කොටසේ පාලනය අත්පත් කරගත් විට, ඊශ්‍රායලයේ පාලන උපාය මාර්ගය පූර්න පරිමාණ ආර්ථික අවහිර කිරීමක් බවට පත් විය. මෙම ක්‍රියාවලියේදී බටහිර ඉවුර දිළිඳු ගෙටෝවක් බවටත් ගාසා තීරය බන්ධනාගාරයක් බවටත් පරිවර්තනය වී ඇත.

සියොන්වාදය හෝ අරාබි ජාතිකවාදය යන දෙකම නොව සමාජවාදී ජාත්‍යන්තරවාදය! 

නෙතන්යාහුගේ පාලන සභාගය සහ විපක්ෂ කන්ඩායම අතර ගැටුමේ මූලිකම අංගය වන්නේ සියලු මූලධර්ම පිලිබඳ ඔවුන්ගේ එකඟතාවයයි. විරෝධතා නායකයන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට එල්ල කෙරෙන ප්‍රහාරයට එරෙහිව පිහිටුවා ඇත්තේ, “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය” කෙරේ ඇති ඔවුන්ට වියුක්ත ආදරයක් නිසා නොව, සියොන්වාදය සහ ඊශ්‍රායල ධනේශ්වරයේ සමාජ අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් එම නායකයන් නොසැලෙන ලෙස පෙනී සිටින නිසා ය. නෙතන්යාහු  සහ ඔහුගේ ෆැසිස්ට් ආධාරකරුවන් නෙතන්යාහු සිරගත වීම වැලක්වීමට වාර්ගික ශෝධනයේ, ආගමික-සංස්කෘතික ප්‍රහාරයේ සහ නෛතික උපාමාරුවල උත්සන්න කල න්‍යාය පත්‍රයක් අනුගමනය කරන විට, විපක්ෂ නායක බෙනී ගැන්ට්ස් (Benny Gantz) සහ නෙතන්යාහු ගේ කැරලිකාර ආරක්ෂක ඇමති යෝවාව් ගැලන්ට් (Yoav Gallant) වැනි චෝදනා නොලත් යුද අපරාධකරුවන් බියපත් වී සිටින්නේ එම පියවර විසින්, දශක ගනනාවක් පුරා පලස්තීනුවන්ට එරෙහිව එල්ල කෙරුණු නිර්දය ප්‍රහාරයන් ආවරනය කරමින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය සහ අධිකරණ පද්ධතිය වසා එලා තිබූ ව්‍යාජ “ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී” පිටවැස්මට එයින් හානි  වෙතැයි කියා ය.   

Image
2021 ජූනි 20 ඉරිදා , ඊශ්‍රායල අගමැති නෆ්තාලි බෙනට් (වමේ), ඊශ්‍රායල ජනාධිපති රූවන් රිව්ලින් (වමේ දෙවැන්නා), ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක අමාත්‍ය බෙනී ගැන්ට්ස් (වමේ තෙවැන්නා), හිටපු අගමැති සහ විපක්ෂ නායක බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු (වමේ සිව්වැන්නා), සහ අනෙකුත් ප්‍රභූවරු ඊශ්‍රායලයේ ජෙරුසලමේ අනුස්මරණ උත්සවයකට සහභාගී වෙති [AP Photo/Abir Sultan/Pool Photo via AP]

යුදෙව් ආධිපත්‍යවාදීන්ට සහ ආගමික ප්‍රතිගාමීන්ට මූලිකත්වය භාරදීම මගින් ඊශ්‍රායල සමාජය අස්ථාවර කිරීම, මැද පෙරදිග ඇති “එකම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය” ලෙස ඊශ්‍රායලය  නිරූපණය කරන, ලෝකයේ විශාලතම යුදෙව් ප්‍රජාව වන එක්සත් ජනපදයේ යුදෙව් ප්‍රජාව ද – ඉන් කොටසක් වොෂින්ටනයේ සහ යුරෝපයේ අගනගරවල රැඳී සිටිති – ඇතුලු, සමස්ත ලෝකය පුරා ඊශ්‍රායලයට පවතින සහයෝගයට යටින් වල කපා  ඇත. සියොන්වාදයට එරෙහි විරෝධය යනු, ඊශ්‍රායලයෙන්, ඊට සමාන “ලිබරල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාඡ්‍යයන්ගෙන් ” අපේක්ෂා නො කෙරෙන ප්‍රමිතීන් ඉල්ලා සිටින සහ, ඊශ්‍රායලය සහ වර්ණභේදවාදය යටතේ තිබූ දකුණු අප්‍රිකාව අතර ව්‍යාජ තුල්‍යතාවයක් දක්වන යම් ආකාරයක “වාම යුදෙව්-විරෝධයක්” ලෙස චිත්‍රණය කිරීමේ ප්‍රයත්නවලට එය බරපතල ලෙස වල කපා ඇත. 

සියල්ලටත් වඩා මෙය, ඊශ්‍රායලය එහි දඩ බල්ලා ලෙස වොෂින්ටනයේ භූ මූලෝපායික අවශ්‍යතා ලුහුබැඳ යන මෙම කලාපය තුල, වොෂින්ටනයේ ආක්‍රමණශීලී මිලිටරි පිලිවෙතට මෙයින් තර්ජනය කෙරෙයි.

රට තුල, විරෝධතා ව්‍යාපාරයේ න්‍යාය පත්‍රය දැනට සියොන්වාදී ධනේශ්වරයේ අනසක යටතේ පවතිමින් නාගරික මධ්‍යම පන්තියේ කොටස් වලින් සමාජ සහයෝගය ලබා ගන්නා නමුදු, දේශපාලන නැගිටීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතීන් මර්දනයට සහ ප්‍රදේශ අත්පත් කරගෙන සිටීම, යුද්ධය සහ ඊශ්‍රායලයේ කතිපයාධිපත්‍යයේ සමෘද්ධිය වෙනුවෙන් ගෙවීම් වස් ක්‍රියාත්මක කෙරෙන කප්පාදු ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිවලට ද එරෙහිව සමාජ අරගල පුපුරා යාමේ අවදානම මතු කරයි.

ආගමික-සංස්කෘතික අනන්‍යතාවය මත පදනම් වූ රාජ්‍යයක් සහ සියලු යුදෙව්වන්ට තිබෙන්නේයැයි කියනු ලබන දෙය ප්‍රවර්ධනය කරන සියොන්වාදය, පලස්තීනුවන්ගේ අයිතීන් ආරක්ෂා කිරීම පිලිබඳ පමනක් නොව, යුදෙව් කම්කරුවන්ගේ ස්වාධීන සමාජ හා දේශපාලන අවශ්‍යතා පිලිබඳව ද වන ඕනෑම ප්‍රකාශයට පත්වීමකට ද විරුද්ධ වීමේ පදනම දිගු කලක් තිස්සේ ගොඩ නඟා ගෙන ඇත. 

Image
ටෙල් අවිව් හි හිස්ටඩ්රට් (Histadrut) මූලස්ථානය [ඡායාරූපය צילום:ד”ר אבישי TIכר / CC BY 2.5]

හිස්ටඩ්රට් (Histadrut) වෘත්තීය සමිති සම්මේලනය, ඊශ්‍රායලයේ සේවා අංශය, එහි විශාලතම සමූහ ව්‍යාපාර, ජාතික බැංකුව සහ සෞඛ්‍ය හා වෛද්‍ය ආයතන පාලනය කරමින් රාජ්‍ය ආයතනයක් ලෙස මතු විය. ආර්ථික ලිබරල්කරණය සහ පුද්ගලීකරනය විසින් නිර්මිත තතු තුල එහි සාමාජිකත්වය, 1983 දී එය පැවැති මිලියන 1.8 ක (එවකට ශ්‍රම බලකායෙන් සියයට 85 ක්) තත්ත්වයේ සිට අද වන විට 200,000 ට වඩා අඩු අගයකට පත් වෙමින්, ගෝලීය පූර්වාදර්ශයක් නොමැති කඩා වැටීමකට ලක්ව ඇත. මහජන විරෝධතා අතරතුර, මහා වැඩ වර්ජනයක් සඳහා අරාබි සහ සංක්‍රමණික කම්කරුවන් හැර සෙසු කම්කරුවන්ට ඔවුන් කල කැඳවීම, නෙතන්යාහු සමග සම්බන්ධීකරණයෙන් යුතුව සිදු කරන ලද එකක් වූ අතර, එය කැඳවන ලද්දේ නිලධාරිවාදී පාලනයෙන් බැහැරව වර්ධනය වන වැඩ වර්ජනවල අන්තරායට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහාය.

ඊශ්‍රායල් රාජ්‍යයේ ආරම්භක දෘෂ්ටිවාදය වන කම්කරු සියොන්වාදය, එහි වෘත්තීය සමිති හස්තයට ද වඩා දරුණු කඩාවැටීමකට ලක්ව ඇත. මන්ද යත්, එහි සමාජවාදී මවාපෑම් , ධනවාදය සහ නිකායික ආගමික සුවිශේෂීවාදය මත පදනම් වූ රාජ්‍යයක සහ සමාජයක යථාර්ථයන් විසින් විනාශ කර ඇති බැවිනි.

ඊශ්‍රායලයේ 75 වැනි සංවත්සරයේදී, එහි කඩා වැටෙන දේශපාලන හා සමාජ කැලඹීම විසින් සනාථ කෙරෙන්නේ, විප්ලවවාදී සමාජවාදී විකල්පයක් සඳහා සටන් කිරීමට කොන්දේසි පවතින බවයි. එහෙත් සියොන්වාදයේ මූලික සිද්ධාන්ත අභියෝගයට ලක් නොවන තාක්, ධනේශ්වර පාලනයේ අර්බුදය විසඳනු ඇත්තේ තව දුරටත් දකුණට ඇදී යාමේ පදනම මතය.

සියල්ලටම වඩා භයානක වන්නේ, තීව‍්‍රවන දේශපාලන අර්බුදය, පලස්තීනුවන් මිලිටරිමය ආකාරයට මර්දනය කිරීම දෙසටත් සිරියාව හා ඉරානය සමඟ යුද්ධය ඇවිලවීම දෙසටත් වඩා තියුණු හැරීමකට මග පාදන හෙයිනි. යුක්රේනයේ රුසියාව සමග තථ්‍ය ලෙස යෙදී සිටින යුද්ධයේ සිට චීනය දක්වා විහිදෙන, ගෝලීය ආධිපත්‍යය සුරක්ෂිත කර ගැනීමේ  එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයේ මිලිටරි ධාවනයේ කේන්ද්‍රීය භූමිකාවක් ඊශ්‍රායලය අත රැඳෙන හෙයින්, සමස්ත මැද පෙරදිගම ගිල ගන්නා යුද්ධයක තර්ජනය කිසිදා නොවූ තරම් සමීපස්ථ ව පවතී. 

ලෝකයේ යුදෙව්වන්ට තම අභයභූමිය සොයා ලෙස ගත හැකි වූ ජාතික රාජ්‍යයක සියොන්වාදී යුතෝපියාව, ඒ වෙනුවට කෙලින් ම ඇද වැටී ඇත්තේ, පොලිස් රාජ්‍ය ආකාරයේ පාලනය, ෆැසිස්ට්වාදයේ ඉස්මතුවීම, සිවිල් යුද්ධයේ පිපිරීම් සහ පලස්තීනුවන් හා ඊශ්‍රායලයේ අරාබි අසල්වැසියන් සමඟ යුද්ධය කරා ය. ඉදිරි මාවත පවතින්නේ ධනවාදයට එරෙහිව සහ සමාජවාදය සඳහා ඒකාබද්ධ අරගලයක් තුල යුදෙව් සහ පලස්තීන කම්කරු පන්තිය එක්සත් කිරීම තුලය.

අන්ත දක්ෂිනාංශික තර්ජනයට මුහුන දී සිටින යුදෙව් කම්කරුවන්, “තවත් කෙනෙකු වහල්භාවයට පත් කරන ජාතියක් තමන්ගේම දම්වැල් සාදයි” යන මාක්ස්ගේ ප්‍රකාශය ඔවුන්ගේ මුර පදය ලෙස ගත යුතුය. මැදපෙරදිග සහ අප්‍රිකාවේ සමස්ත පශ්චාත් යටත් විජිත ඉතිහාසය මෙන්ම පලස්තීන අධිකාරියේ ඉතිහාසයමත් පෙන්නුම් කර ඇති පරිදි, පලස්තීනුවන්ට ද පීඩිතභාවයෙන් විමුක්තිය සඳහා ජාතික ධනේශ්වර මාවතක් නොමැති බවට ගැඹුරු අවබෝධයක් වර්ධනය කර ගත යුතුය. 

Image
ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි ප්‍රින්කිපෝ හි ඔහුගේ මේසය අසල

සැබෑ විප්ලවවාදී විකල්පයක් නොනවතින විප්ලවයේ න්‍යාය මත පදනම් විය යුතුය. ට්‍රොට්ස්කි පැහැදිලි කලේ, ධනේශ්වරයේ නැගීම පැවැති පූර්ව කාලපරිච්ඡේදයක් හා බැඳුනු පීඩිත ජාතීන්ගේ මූලික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හා ජාතික කර්තව්‍යයන්, අධිරාජ්‍යවාදී යුගය තුල දී සාක්ෂාත් කර ගත හැක්කේ, සමාජවාදී සහ ජාත්‍යන්තරවාදී ඉදිරිදර්ශනයක් මත ක්‍රියාත්මක වන කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන දේශපාලන බලමුලු ගැන්වීමක් මඟින් පමනක් බවයි. 

සියලු ජාතික බෙදීම් ඉක්මවා යමින් කම්කරුවන්, අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන්ගේ සහ අන්තර් ජාතික සංගතවල කොල්ලකාරී උත්සුකවලින් මිදී, මැද පෙරදිග එක්සත් සමාජවාදී රාජ්‍යයන් සඳහා සටන් කළ යුතුය. කලාපයේ සියලුම ජනයා සඳහා සමානාත්මතාවයේ අත්‍යවශ්‍ය මූලධර්මය මත ගොඩ නගා ගනු ඇති මෙය, අත්‍යවශ්‍ය සමාජ අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා කලාපයේ අතිවිශාල ස්වභාවික සම්පත් භාවිතය මත පදනම්ව, සැමට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සහ සමෘද්ධිමත් අනාගතයක් සහතික කරනු ඇත. 

මේ සඳහා, සමාජවාදී විප්ලවවාදී නායකත්වයක් සැපයීමට ඊශ්‍රායලය, පලස්තීනය සහ කලාපය පුරා හතරවන ජාත්‍යන්තරයේ ජාත්‍යන්තර කමිටුවේ ශාඛා ගොඩනැගීම අවශ්‍ය කෙරේ.

ඊශ්‍රායලය ගොඩ නැඟීමේ සිට වසර 75: නක්බා සහ යුදෙව්-අරාබි සමගිය සඳහා අරගලය Read More »

thesocialist

theSocialist.LK is launched as a trilingual website

Statement of the Editorial Board of theSocialist.LK

Workers, comrades, friends,

Image
New Planet, 1921 by Konstantin Yuon, © State Tretyakov Gallery, Moscow/DACS 2017

We are pleased to inform you that theSocialist.LK – Global Socialist Reviews, the online publication that started as a blog on March 11 and brought revolutionary knowledge closer to you, will be launched today (25) as a website. In accordance with international standards, it has been upgraded in format, and is  dedicated to bringing wide ranging,  accurate and timely knowledge to the workers and the  oppressed masses in the fields of politics, economy, class struggle, history, art-culture and science in the three languages, Sinhala, Tamil and English. 

It is our intention to make theSocialist.LK a platform of systematically educating and preparing the workers  and oppressed people of Sri Lanka and the South Asian region, who are an organic part of the international working class, for the socialist revolution, guided by the international socialist perspective.For about two months, through the blog, we worked to analytically bring you the international political-economic experience from a working class standpoint. The number of articles, including Sinhala translations of selected articles from the World Socialist Web Site (WSWS), published during this short period, is 66. The readership attraction it received day after  day testified to the objective impulse to search for new knowledge that penetrates social reality. It is a stimulant for revolutionary politics. 

The working class, youth, artists and genuine intellectuals need more and more independent media to democratically discuss and share their ideas and to prepare and coordinate their counter-attack against the attacks of capitalist governments that have taken up arms to suppress freedom of expression and assembly. They have a lot to listen to, query, search for and find out, as well as say and write. Opportunities to credibly communicate what is appropriate for the unity of the working people’s struggles are extremely rare. In that  sense, theSocialist.LK is a product of class necessity.

Based on the dialectical materialist method, analysis and program of the International Committee of the Fourth International (ICFI) and the WSWS,  theSocialist.LK will stand for the anti-imperialist unity of the national and international working people. It is obliged to continue its work in accordance with the firm program spearheaded by ICFI to restore the socialist culture, destroyed by opportunistic politics with  Stalinism in the lead.

The imperialist system, facing  the deepest economic and financial crisis in the world economy since the Great Depression, has brought humanity to the brink of a nuclear world war, with the proxy war launched in Ukraine against Russia by NATO, led by the US, which is the barbaric representation of imperialism. The provocations against China, the world’s second most powerful economy, are taking the entire Asia-Pacific region to the grip of cataclysmic war. The ruling classes who oversaw over twenty million people around the world falling victims to a preventable pandemic, and who converted the heaping up of corpses as a blessing, are extracting the cost of war from the working people and the downtrodden.

War and austerity must and can be ended. Democratic rights must be protected. But, it can only be done by building a conscious revolutionary global movement of the working masses. It should be initiated against the respective national ruling classes. As Leon Tretsky brilliantly analyzed, “The socialist revolution begins on the national arena, it unfolds on the international arena, and is completed on the world arena.” 

These truths confirm the need to understand precisely the socio-economic dynamics that have paved the way for the present crisis, to separate their revolutionary tendencies from the other tendencies, and to commit ourselves to develop the working class counter-attack with indomitable courage and selfless dedication. Anything less than that will not make room for the current class struggles to march forward. It demands ruthless exposure of all its enemies. We, theSocialist.LK, bear that responsibility.

We fraternally request you to read the website regularly, send your ideas and comments to it, join us in opening spaces for essential political discussions, and give your maximum financial support to the website

[This Statement was initially published in Sinhala on the 25 May 2023]

theSocialist.LK is launched as a trilingual website Read More »

thesocialist

ජනාධිපති වික්‍රමසිංහගේ ජපාන සංචාරය ලංකාව ඇමරිකානු-නේටෝ යුද කරත්තයට බැඳ තැබීමේ පියවරකි

සංජය ජයසේකර විසිනි.

Image

ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ නිල සංචාරයක් සඳහා  ජපානය වෙත ගොස් සිටී. ජනාධිපති ලෙස පාර්ලිමේන්තුව මගින් පැරෂූට් කල පසු වික්‍රමසිංහ ජපානයට කල දෙවන සංචාරය මෙය වේ. ඊයේ (25) ජපානයේ ටෝකියෝහි පැවති 28 වන ‘නිකෙයි ෆෝරම්: ආසියාවේ අනාගතය’ යන සමුලුව අමතිමින් ඔහු දේශනයක් පැවැත්වී ය. කම්කරු මහජනතාව මෙම සංචාරය දේශපාලන වශයෙන් වැඩි අවධානයකින් යුතුව කියවා ගත යුතුව ඇත. 

ජනාධිපතිගේ ජපාන සංචාරය පිලිබඳ ජපාන විදේශ කටයුතු අමාත්‍යංශය වාර්තා කර තිබුනේ එහි අරමුන වනු ඇත්තේ ඉහත කී සමුලුවට සහභාගී වීම හා ජපාන අගමැති  කිෂිඩා ෆුමියෝ හමුවී එරට සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර ද්විපාර්ශ්වික සබඳතා සහ කලාපීය හා ජාත්‍යන්තර කටයුතු පිළිබඳ අදහස් හුවමාරු කර ගැනීම බවයි. මෙම සංචාරය දෙරට අතර “මිත්‍ර සබඳතා” තවදුරටත් ගැඹුරු කරනු ඇති බවට අපේක්ෂා කරන බව අමාත්‍යංශ නිවේදනයේ සඳහන් ය. 

ඝාතනයට ලක්වූ හිටපු ජපාන අගමැති ෂින්ෂෝ අබේගේ අවමංගල්‍යය සඳහා ගිය සැප්තැම්බර් මස පලමු වරට ජපානයට ගිය ගමනේ දී වික්‍රමසිංහ කිෂිඩා සමඟ ජපාන-ශ්‍රී ලංකා සමුලුවට සහභාගී විය.

ජපානය සමග සබඳතා අලුත් හා ශක්තිමත් කිරීම එල්ල කරන්නේ යැයි කියන නිල ප්‍රකාශයන්ට යටින් ඇති සත්‍යය භයංකර එකකි.  එනම්, වික්‍රමසිංහ සැබවින්ම ගමන් කරන්නේ ජපානයට නොව  ඇමරිකාව දෙසටය යන්නය. රට චීනය සමඟ පැවති ආර්ථික හා දේශපාලන සමිබන්ධතා වෙතින් දුරස්ත කර ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය (එ.ජ) ප්‍රමුඛ බටහිර අධිරාජ්‍යවාදී කඳවුරට හේත්තු කිරීමේ සැලසුම් වික්‍රමසිංහ ක්‍රියාවට දමමින් සිටී. මෙමගින් ලංකාවේ පාලක පන්තිය දැනුවත්වම රටේ මිලියන සංඛ්‍යාත වැඩකරන මහජනතාව ඇමරිකා-නේටෝ බලවතුන්ගේ චීනයට එරෙහි මෙම කලාපයේ ධාවනය කෙරෙන යුද කරත්තයට බැඳ තබනු ඇත. 

මුල් සංචාරයේදී පිලිපීන ජනාධිපති ෆර්ඩිනැන්ඩ් මාකෝස් සමග සාකච්ජා පැවැත් වූ වික්‍රමසිංහ, මෙවර සිංගප්පූරු අගමැති සමග සාකච්ජා  පවත්වනු ඇත. පිලිපීනය මෑතකදී එක්සත් ජනපදයට තවත් හමුදා කඳවුරු හතරකට ප්‍රවේශය ලබා දී ඇති අතර,  චීනය සමග තායිවානයේ විරසකතා උසිගන්වමින් පවතින තත්වයක් තුල තායිවානයට මුහුනලා ඇති අවම වශයෙන් එක් උපායමාර්ගික ස්ථානයක් මෙම කඳවුරකි.  

චීනය අතේ දුරින් පවත්වා ගැනීමට හැරී ගැනී ඇති ඔහුගේ පාලනය, ඉන්දියාව සමග සබඳතා තරකර ගනිමින් සිටියි.

මේ රටවල් එක එකක්, චීනයට එරෙහිව එ.ජ අවශ්‍යතාව⁣යන් වෙනුවෙන් මෙම කලාපයේ කටයුතු කරන සැටලයිට් (සහචර) රාජ්‍යයෝ වෙති.

තම කතාව තුල ජනාධිපති එජ හා චීනය අතර පවතින “එදිරිවාදීකම-rivalry” යන වචනය හත් වතාවක් ⁣යොදා ගත්තේ ය.

පසුගිය සතියේ ජපානයේ හිරෝෂිමා හි පැවති G7 සමුලුව පැසසුමට ලක්කරමින් වික්‍රමසිංහ මෙ⁣සේ පැවසීය: ” විසංඝටනය (decoupling) ප්‍රතික්ෂේප කිරීම සහ ආර්ථිකයේ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව සහ ප්‍රකෘතිය සඳහා උපාය මාර්ග ගැනීමට සඵත කිරීම ශ්‍රී ලංකාව සාදරයෙන් පිළිගනී.”

මෙම G7 සමුළුව න්‍යෂ්ටික තුන්වන ලෝක යුද්ධයක් කරා වන ප්‍රධාන පියවරක් සනිටුහන් කලේය.  යුක්‍රේනය යොදාගනිමින් රුසියාවට එරෙහිව යුද්ධය ගෙනයන එක්සත් ජනපදය, ජපානය, ජර්මනිය, එක්සත් රාජධානිය, ප්‍රංශය, ඉතාලිය සහ කැනඩාව යන G7 නායකයන් රාජ්‍යතාන්ත්‍රික විසඳුම් සඳහා කිසිදු ඉඩක් නොතබමින් යටත් වීම හා කොන්දේසි විරහිතව හමුදාව ආපසු කැඳවීම සඳහා රුසියාවට අවසාන නිවේදනයක් නිකුත් කළේය. 

යුුක්‍රේන යද්ධය සම්බන්ධව විශේෂයෙන් සඳහන් කරමින් වික්‍රමසිංහ පැත්තක් නොගැනීමේ ආස්ථානයක් ගන්නා බවට ඒත්තු ගැන්වීමට උත්සාහ කලේය. යුද්ධය සම්බන්ධ බටහිර හා ආසියාවේ විවිධ මත ගරුකරමින් “මෙම ගැටුම අවසන් කිරීමට පොදු රැස්වීම් ස්ථානයක් “සොයා ගැනීමට අප සියලු දෙනා” උත්සාහ කල යතු යැයි ඔහු ආසියානු නායකයන්ට යෝජනා කලේය. 

එ.ජ හා චීන එදිරිවාදිකම් හරි මැද ආසියාව පවතින බව  කී ජනාධිපති අවධාරනය කලේ, “මේ දෙපාර්ශවයේ තරඟකාරී පීඩනය කලමනාකරනය කිරීමට ආසියාතික රටවලට බල කිරීමට අවශ්‍ය නැත,” යනුවෙනි.

“සිංගප්පූරුවේ විදේශ අමාත්‍ය, මා මිත්‍ර විවියන් බාලක්‍රිෂ්ණන් ආසියාව දෙකඩ කිරීම (bifurcation) ලෙස හැඳින්වූ දේට අපි විරුද්ධයි,” ඔහු කීවේය.

“ආසියාවේ සිටින අපට එක්සත් ජනපදය සහ චීනය අතර තෝරා ගැනීමක් අවශ්‍ය නැත,” වික්‍රමසිංහ තම උත්සුකය පල කලේ එසේය.

එහෙත්, යුරෝපය තුල මිලිටරි අධිකාරය හා බලහත්කාරය පතුරුවා ඇති එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදය රුසියාවට හා චීනයට එරෙහි එහි යුද සැලසුම් වලදී ලොව කිසිදු රාජ්‍යයක ස්වාධීනතාවයේ අපේක්ෂාවන් ඉවසන්නේ නැත. ජර්මනියේ නායකත්වය යුද්ධයට ඇඳ බැඳ තබා ගැනීමට ජෝ බයිඩ්න් තන්ත්‍රය මෑතදී ගන්නා ලද රාජතාන්ත්‍රික බලපෑම් කිරීම් පමනක් උවද මේ කරුන සනාථ කිරීමට ප්‍රමානවත් ය. 

චීනයේ ආසියානු හා අප්‍රිකානු ආර්ථික වැඩසටහනක් වන ‘බෙල්ට් ඇන්ඩ් රෝඩ් ඉනේෂියෙටිවව් (BRI)’ හි සාමාජිකයෙක් වන ලංකාව චීනය සමඟ කිසිදු ආරක්ෂක විධිවිධානයකට එලඹ නොමැති අතර, එවන් ගිවිසුමකට එළඹීමට අදහස් නොකරන බවටද ස්ථිරව කියා සිටීම සඳහා වික්‍රමසිංහ මෙම සමුලුව අවස්ථාවක් කරගන්නේ ඉහත කරුන පිලිබඳව හොඳින් සංවිඥානික බැවිනි. 

ආසියනු ෆැසිපික් කලාපයේ යාත්‍රා කිරීම (navigation),  ගුවන් ගමන්, සහ මුහුද යට කේබල් ඇදීම සඳහා වන නිදහස තහවුරු කිරිම පිලිබඳ ගිවිසුම්වලට එලඹිය යුතු බව ඔහු අවධාරනය කිරීම මෙම නිදහසම කියාපාමින්, එය තහවුරු කිරීම සඳහා ඇමරිකානු ආන්ඩුව, තායිවානය, ඔස්ට්‍රේලියාව හා ජපානය එම සාගර කලාපයේ ගෙන යන චීනයට එරෙහි කුපිත කිරීම් සුජාතකරනය කලේය.

“චීනයේ ශීඝ්‍ර නැගීම සහ ජාත්‍යන්තර වේදිකාවේ චීනයේ භූමිකාව පිළිබඳව එකඟ වීමට දෙරටේ [චීනය හා ඇ.එ.ජ] නොහැකියාව නිසා ලෝකයේ අපගේ කොටසෙහි එදිරිවාදිකම් සහ අනවශ්‍ය ආතතීන් ඇති වී තිබේ.” 

වික්‍රමසිංහගේ මෙම ප්‍රකාශවල සැබෑ අරමුන නම් කලාපයේ අස්ථායීතාවය සම්බන්ධතාවයෙන් චීනයේ ‘වගකීම් විරහිත” ක්‍රියාකලාපයට ඇඟිල්ල දිගුකිරීම සඳහා අධිරාජ්‍යවාදීන් ගෙනයන ප්‍රකෝපකාරී ප්‍රචාරයට හේත්තු වීමයි.

දීර්ඝකාලීනව බටහිර අධිරාජ්‍යවාදය සමග සිටගත්තෙක් වශයෙන් චීන නය වෙතින් දුරස්තව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල, ආසියානු සංවර්ධන බංකුව හා ලෝක බැංකුව වෙත මාරුවී ඇති වික්‍රමසිංහ ජපානය සමග සබඳතා නව වටයකින් අලුත් කිරීම වැඩෙන භූ දේශපාලන වාසුලියේ ග්‍රහනයට ලංකාව නතුවෙමන් තිබෙන බවට සංඥා කරයි. 

ටෝකියෝවම ගතහොත් එය මෑත වසර කිහිපය තුල බීජිනයට එරෙහි එ.ජ ප්‍රමුඛ කොට සිදුකරන යුද ධාවනය සමඟ වැඩි සහයෝගීතාවයක් පෙන්නුම් කර තිබේ. ටෝකියෝ සිය මිලිටරි වියදම් යෙන් ට්‍රිලියන 43 (ඩොලර් බිලියන 320) දක්වා ඉදිරි වසර පහ තුල දැඩි ලෙස ඉහල නංවා ඇත.  එය එහි පෙර පැවති මිලිටරි අයවැය මෙන් දෙගුණයකටත් වඩා වැඩිය.  ටෝකියෝ මෑතකදී එක්සත් ජනපදයෙන් Tomahawk කෲස් මිසයිල 500 ක් මිලදී ගැනීමට සැලසුම් කරන බව නිවේදනය කළේය. දේශපාලන සංස්ථාපිතයේ කොටස් ආර්ථිකය නංවාලීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස ඊටත් වඩා විශාල මිලිටරි වියදම් ඉල්ලා ඇත.

එක් එක් ආසියානු රටවල් තුලම මානව හිමිකම්වලට බටහිරට සාපේක්ෂව ආසියානු කලාපයට සුවිශේෂ අර්ථයන් ඇති බවත්, මහා “බල එදිරිවාදිකම් වලින් යුතු සංකීර්න පසුබිමක් තුල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වටිනාකම් ශක්තිමත් කිරීම ද බරපතල ගැටලුවක්” බවත් වික්‍රමසිංහ සඳහන් කලේය. වික්‍රමසිංහ මේ කියන්නේ, අධිරාජ්‍යවාදය සමග මගුල්කෑමට හා කප්පාදුවට එරෙහිව තම රටවල් තුල වර්ධනය වන කම්කරු මහජන අරගල මර්දනය සඳහා මලිටරි පොලිස් හා ආඥාදායක ප්‍රහාරයන් ක්‍රියාවට දැමීම පිලිබඳව පලමුව කී කරුන නිසාම ලංකාව ඇතුලු කලාපයේ රටවලට බලපෑම් නොකල යුතු බවය. 

යුක්රේන යුද්ධය, ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදය සිය ගෝලීය ආධිපත්‍යයට ඇති ප්‍රධාන තර්ජනය ලෙස සලකන චීනය සමග වඩා පුලුල් හා මාරාන්තික ගැටුමකට එලඹීමේ පෙර නිමිත්තකි.

චීනයට එරෙහි එක්සත් ජනපද යුද සැලසුම් ඔබාමා පාලනාධිකාරයේ “ආසියාවට හැරීම” ප්‍රතිපත්තිය සමඟ ගුනාත්මකව ගැඹුරු වූ අතර පසුව ට්‍රම්ප් යටතේ තවත් වේගවත් කෙරුනි.  බයිඩෙන් යටතේ, චීනය සමඟ ආතතීන් ඉහලම තලයකට ළඟා වෙමින් තිබේ.  මනුෂ්‍යත්වයේ පැවැත්මටම තර්ජනයක් වී තිබියදීත්, වොෂින්ටනය න්‍යෂ්ටික සන්නද්ධ රුසියාව සහ චීනය අර්ධ යටත් විජිත බවට පත් කිරීමේ එහි සැලසුම් සමඟ ඉදිරියට යමින් සිටී. 

වඩ වඩාත්, මිලිටරිවාදය සහ යුද්ධය සමස්ත ආසියානු ෆැසිපික් කලාපයේ දේශපාලනය මත ආධිපත්‍යය දරයි.  Quad (එ.ජ, ඉන්දියාව, ඕස්ට්‍රේලියාව, ජපානය), AUKUS (ඕස්ට්‍රේලියාව, එක්සත් රාජධානිය හා එ.ජ) සහ  Five Eyes (ඕස්ට්‍රේලියාව, කැනඩාව නවසීලන්තය, එ.රා සහ එ.ජ)  වැනි අධිරාජ්‍යවාදී ගිවිසුම්, එක්සත් ජනපදය විසින් ආධිපත්‍යය දරන ආර්ථික, බුද්ධිමය සහ මිලිටරි බලවේග ජාලයක් තුල චීනය වට කිරීමට පිහිටුවා ඇත.  එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයේ මාර්ගය අහුරන හෝ චීනය සමඟ සාකච්ඡා කිරීමට පවා පෙනී සිටින ඕනෑම ආන්ඩු හෝ දේශපාලන නායකයින් තර්ජනයට, බිය ගැන්වීමට සහ තනතුරුවලින් ඉවත් කිරීමට කටයුතු සකස් කෙරෙනු ඇත. 

කොලඹ මෙම අන්තරායන්ගෙන් හා තර්ජනයන්ගෙන් විනිර්මුක්තවන්නේ නැත.

ජනාධිපති වික්‍රමසිංහගේ ජපාන සංචාරය ලංකාව ඇමරිකානු-නේටෝ යුද කරත්තයට බැඳ තැබීමේ පියවරකි Read More »

Scroll to Top