Author name: thesocialist

supreme Court

Contempt of court law: Sri Lanka Government wages war against people’s freedom of expression

By Sanjaya Jayasekera

supreme Court
The Supreme Court Complex, Hulftsdorp, Colombo

As part of a larger onslaught on democratic rights, Sri Lanka government of President Ranil Wickremasinghe is waging a war against free expression of the masses, specifically targeting print and digital media and online platforms. The latest of this attack is prepared by another piece of proposed legislation to reinvigorate the archaic legal mechanism of  contempt of court law, long used by governments around the world to witch-hunt political opponents and stifle dissent and criticism. 

The proposed law titled, “Contempt of Court, Tribunal and Institution Bill,” was published in the government gazette on June 27, on the order of the Minister of Justice, Prison Affairs and Constitutional Reforms, Wijedasa Rajapaksha. On the same date last year, cabinet of then prime minister Wickremasinghe approved the proposal to codify the law to specify the offences, the punishments for the same and to provide for the procedure in punishing for contempt. 

The bill proposes its objectives to be to:

  • uphold the “dignity” and authority of a court, tribunal and institution,
  • protect the due administration of justice,
  • safeguard public order, public health and morals,
  • strike a balance between the right of expression, “fair comment” and compliance with judicial directives;
  • set out with precision the ambit of contempt of a court.

It provides that a person who commits an act or omission with intent to (a) bring the authority of a court, tribunal and institution and administration of justice into disrespect or disregard; or (b) interfere with, or cause prejudice to the judicial process in relation to any ongoing litigation, commits the offence of  contempt of a court. 

Further, as per Section 3(c) of the Bill, expressing, pronouncing or publishing any matter that is “not substantially true” which, or doing any other act which, (i) “scandalizes” or lowers the judicial authority or dignity of a court, tribunal or institution; (ii) prejudices, or interferes with, the due course of any judicial proceeding; or (iii) interferes with, or obstructs the administration of justice, commits contempt. 

According to Section 3(e) thereof, “scandalizing a court, tribunal or institution, or a judge or judicial officer with intent to (i) interfere with the due administration of justice; (ii) excite dissatisfaction in the minds of the public in regard to a court, tribunal or institution; or (iii) cast public suspicion on the administration of justice is an offence. (Emphasis added)

However, it is given that any publication or expression (a) of “true and accurate facts” of any case or proceedings before a court, tribunal or institution made without malice or intention to impair the administration of justice; or (b) of “fair comments” on merits of any action or application which has been heard and decided, shall not be deemed to be contempt. 

None of the words and phrases, ‘dignity’, ‘fair comment’, ‘disrespect’, ‘causing prejudice to the judicial process’, ‘scandalizing’ have been defined in the bill and therefore would imply a broader scope covering any kind of speech or activity. The contempt proceedings could also be brought against a person in order to safeguard public order, health and morals, and against publication of something “not substantially true”. How to ‘strike a balance’ between ‘fair comment’ and ‘compliance’ once again would depend on the discretion of a judge. These terms would be easily interpreted against any dissent. 

Again, the judges themselves will find any free expression of opinion to amount to acts of contempt of court to excite dissatisfaction in the minds of the public in regard to a court, or to cast public suspicion on the administration of justice.

The bill encodes the associated reactionary law of sub judice, which is often used to ban or restrict any expression or discussion on an ongoing case, which could happen to be of larger public interest. 

After all, fundamentally, judges themselves deciding upon contempt of itself is a clear conflict of interest situation, and violates the rule that no one should hear his own case. 

Sri Lanka’s authoritarian constitution itself recognizes that fundamental rights, specifically the right to freedom of expression, could be restricted on the basis of contempt of court. It empowers the highest courts of the country, the Supreme Court and the Court of Appeal to punish as it wishes for contempt taken place before or outside itself or a lower court. 

Under the Penal Code of Sri Lanka, the colonial legislation that codifies principal criminal offences, “whoever by words, either spoken or intended to be read, excites or attempts to excite hatred or contempt of the administration of justice” commits the offences of contempt.  

Prosecutions for the aforesaid offences under the new law could be readily instituted against anybody by anyone, who could be the police, a government official or possibly any racist and religious group or individual who constitute far-right political forces hell-bent on crushing fighters against backward and reactionary social structures.   

The Supreme Court or the Court of Appeal can order detention of the person charged for contempt under the Act against themselves or a lower court, or grant bail. It is a well known fact that defending a respondent in the apex courts of the island is not affordable to many and this could mean deprivation of a strong defence and longer terms in detention. 

A person found guilty of contempt of court could be imposed a fine upto rupees half a million or to imprisonment for a period not exceeding one year, or both. On a second or subsequent conviction these thresholds would be doubled.

While the government of Sri Lanka wants to strengthen this draconian law, entrenching these constitutional restrictions, the common law jurisprudence, however  limited, has affirmed that freedom of expression should not be restricted by matters of contempt, as it cuts across the standards of modern democracy, and as judicial authority is not undermined by public criticism. In the United Kingdom, there is almost no conviction to be found  for scandalizing since the John Colsey case in 1931. Lord Diplock, in 1985, in Secretary of State for Defence v. Guardian Newspapers Ltd., considered the offence to be ‘virtually obsolescent’. In the United States, UK and Canada, the offence of criticizing judges and courts has been effectively a dead letter.

During the past two decades, Sri Lanka has developed a practice of increasingly using this law to prosecute and incarcerate political opponents. In mid 2018, the Supreme Court convicted  Ranjan Ramanayaka, whistleblower, popular actor and then a member of parliament from the United National Party (UNP), to rigorous imprisonment for an unprecedented term of four years, for contempt, in openly asserting a public perception that “Majority in Sri Lanka are corrupted judges, corrupted lawyers. They work for money.” The judgment of the court easily avoided referring to rich jurisprudence that discourages the use of contempt law to suppress criticism of the judiciary. 

In India, where contempt law is enacted, it has often been used to suppress dissent. The controversy surrounding its application to suppress expression came to limelight when, in 2020, the Supreme Court found famous activist advocate Prashant Bhushan guilty of contempt for tweeting to mean that the Indian supreme court and its past four chief justices were contributing to the destruction of the country’s democracy. 

Wijedasa’s  proposed legislation is intended to make this anti-democratic law a part of the country’s statute book and give otherwise a discouraged and discredited law a  new lease of life, making it easily accessible to reactionary forces in the assistance of the ruling class to suppress political opposition from the media, activists, youth and the working people. 

These reforms are the demand of the ruling class, not of the people. It is true to say that to enact is to always restrict some right. Whatever the ruling class may give from one hand, is taken from the other. The laws are shown to be placed to defend the good ones against bad ones, but, in fact these are rules guarding one class against the other. 

However, liberal circles, think tanks and a section of the upper middle class of Colombo have quite some time been lobbying for codification of a contempt of court law. The Law Commission of Sri Lanka even proposed a draft bill in 2008. The observable silence of these groups in respect of the current bill shows their tacit approval of the law. Shown as the ultimate guardian of ‘justice’, the court’s ‘independence’ is regarded by them in high esteem, and they want it to  be immune from public criticism.

Recently, a number of similar anti-democratic law reforms were temporarily retracted or receded to the backdrop amidst larger public opposition. One of such was the law proposed to institute a broadcasting regulatory commission to regulate media licensing and introduce a number of media related offences to intimidate and punish journalists and media institutions. Earlier, a harsher law was proposed to replace the draconian Prevention of Terrorism Act, which has been widely used against ethnic minorities. 

During and following the last year mass protests, a number of times the government used court orders to block mass protests, attack protesters with batton charges, water cannon and tear gas, and arrest and prosecute them. The public perception of the justice system including courts is nothing but its own make.  The more the class antagonisms deepens, the more precarious the crisis grows, and “all that is solid melts into air”and “all that is holy is profaned”.

Court is an instrument of class rule. In respect of matters relating to people at large, no court is independent from its bias towards the ruling class. Its unquestioned authority is therefore a critical element in securing the exploitative profit system, the capitalist property relations. Expressions that can spark and direct class struggles against social inequality, when directed against the authority of this class instrument, should therefore be suppressed. Principles of sub judice and contempt of court originate from this class necessity.

History testifies that governments, anywhere in the world, want people to believe a facade that their actions are democratically legitimate. Every dictatorship, even with all its machinery to arrest, detain, imprison and kill political opponents and working class leaders, still endeavors to make all repressive measures legal, having necessary laws passed by its legislatures, to attempt to preempt class struggles.  However, the more the crisis deepens, whether they have these laws in their arsenal or not, they stop at nothing to halt the working class marching toward their barracks.  

Wickremasinghe government is well aware that it is sitting on a social powder-keg. It is aware that aborting the people’s right to elections, blaming the economic crisis, carries far reaching consequences in the public perception of the government, in spite of all its subsequent false claims of economic recovery. Wickremasinghe is planning to hold a presidential election prior to another  social uprising that could dwarf last year’s popular struggles, in view of the severe austerity measures implemented at the behest of  the International Monetary Fund (IMF), which demands a strong authoritative regime to pay debts and impose its burden upon the working class. 

Such mass struggles are not only a matter of time, but most critically, a matter of leadership. An independent revolutionary leadership of the working class has to be built. In view of the fact that all bourgeois nationalist alternatives have rotten to the core, including the so-called petty bourgeois political movements, the space for fascistic elements to gather a momentum within disillusioned sections of the middle class is an acute danger. Unless the working class takes command of the deep-rooted social anger to direct progressive social forces against the ruling class, social counter-revolution will take rather  bloodier forms. This prospect should be defeated.

The essential first step in this perspective is for the working class to take matters of their lives into their own hands. Laws for the toiling masses have to be determined democratically by them through their own independent committees. They should convene a constituent assembly  of the working class to abolish all repressive and communal laws, and to draw up a new constitution for themselves. Such a constitution should be based on principles of social equality, in order to ensure genuine democracy and reorganize the society for the benefit of the  oppressed, not for the profit of a tiny layer of a parasitic class. 

Contempt of court law: Sri Lanka Government wages war against people’s freedom of expression Read More »

cluster bombs

යුක්රේනයට පොකුරු බෝම්බ යවමින් වොෂින්ටනය කිසිවකින් නතර නොවන බව පෙන්වයි

ඇන්ඩෘ ඩැමන් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 08 දින පල වූ ‘Sending cluster bombs to Ukraine, Washington makes clear it will stop at nothing’ යන ඇන්ඩෘ ඩැමන් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

cluster bombs
බිම් බෝම්බ උපදේශක කණ්ඩායම (Mines Advisory Group-MAG) හි තාක්ෂණික ක්ෂේත්‍ර කළමනාකරු නික් ගෙස්ට් ලෙබනන් නගරයක් වන Ouazaiyeh අසල 2006 නොවැම්බර් 9 වන දින ඊශ්‍රායලය විසින් හෙළන ලද පොකුරු බෝම්බයක් පරීක්ෂා කරයි. [AP ඡායාරූපය]

සිකුරාදා, බයිඩන් පරිපාලනය කියා සිටියේ- දශක ගනනාවක් තිස්සේ සිවිල් වැසියන් මරා දමන සහ ආබාධිත කරමින් පුලුල් ප්‍රදේශයක් පුරා නොපිපිරුණු කුඩා බෝම්බ විසුරුවා හරින-පොකුරු බෝම්බ  ආයුධ යුක්රේනයට යවන බවයි.

කියෙව් ගේ මිලිටරි ප්‍රහාරයේ අසාර්ථකත්වයට මුහුන දී සිටින එක්සත් ජනපදය, යුධ පිටියේ තම පසුබෑම් ආපස්සට හැරවීම සඳහා වෙන කවරදාටත් වඩා විනාශකාරී සහ වගවිභාගයක් නැතිව හානිකරන   ආයුධ සැපයීම භාවිතයට  යොදාගැනීමසදහා  මංමුලා සහගත ලෙස උත්සාහ කරයි.

තීරණාත්මකව, නිවේදනය පූර්වගමනය වන්නේ, ලබන සතියේ විල්නියස්හි පැවැත්වෙන නේටෝ සමුලුවේ දී , එක්සත් ජනපදය හා නේටෝව යුද්ධයට ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීම දැවැන්ත ලෙස පුලුල් කිරීමට සැලසුම් කිරීම යි .  වැරදි ගනන් බැලීම් වලින් මුල්ලකට තල්ලු වී ඇති බයිඩන්  පරිපාලනයට ,  වෙන කවරදාටත් වඩා  දැඩි පියවර ගැනීමට බල කෙරෙයි.

පොකුරු බෝම්බ භාවිතා කිරීමේ තීරනයේ අරමුන – සිවිල් වැසියන්ට එහි දිගුකාලීන බලපෑම කුමක් වුවත් – හැකි තරම් රුසියානු සොල්දාදුවන් මරා දැමීමයි. අතීතයේ දී ඒජන්ට් ඔරේන්ජ් (Agent Orange )  සහ නපාම් (Napalm) භාවිතයට තුඩු දුන් තර්කනය –  ඉදිරියේදී උපායික න්‍යෂ්ටික අවි භාවිතය අනුමැතිය සදහා  යොදා ගනු ඇති – දැන් ක්‍රියාත්මකව ඇත.

එක්සත් ජනපදය, විල්නියස් සමුළුව  ආසන්නයේ, පැහැදිලිවම රුසියානු ජනාධිපති ව්ලැඩිමීර් පුටින් වෙත පණිවිඩයක් යවයි. නේටෝව කිසිවකින්  නතර නොවනු ඇත.

සිකුරාදා මෙම පියවර නිවේදනය කරමින් එක්සත් ජනපද ජාතික ආරක්ෂක උපදේශක ජේක් සලිවන් යුක්‍රේනයේ මිලිටරි ව්‍යසනය වැලැක්වීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස පොකුරු බෝම්බ යැවීමේ තීරණය සාධාරණීකරණය කළේය.

“යුක්රේනය සතුව ප්‍රමාණවත් කාලතුවක්කු නොමැති නිසා රුසියානු හමුදා සහ යුද ටැංකි යුක්‍රේන ( හමුදා රැදී ඇති) ස්ථාන මතින් ගමන් කිරීමෙන්, තවත් යුක්‍රේනියානු භූමි ප්‍රදේශ අත්පත් කරගෙන තවත් යුක්රේන සිවිල් වැසියන් යටත් කර ගතහොත් සිවිල් වැසියන්ට හානි සිදුවීමේ විශාල අවදානමක් ද පවතී.”

විශ්‍රාමික ජෙනරල් ඩේවිඩ් පැට්‍රේයස්ගේ වචනවලින් කිවහොත්, “සැලකිය යුතු කඩා බිඳගෙන ඉදිරි ගමන්” කරා ගෙන යන  “යුක්‍රේනය සඳහා ක්‍රීඩා-අවසානය” ලෙස ඇමරිකානු පුවත්පත් ඔජ වැඩූ, යුක්රේනයේ  වසන්ත ප්‍රහාරය දියත් කර මාසයකට මඳක් වැඩි කාලයකට පසුව සලිවන් මෙම ප්‍රකාශය කළේය.

ඒ වෙනුවට, ප්‍රහාරය ලේ වැකි විනාශයක් ඇති කර ඇත. රුසියාවට දරුණු පරාජයක් ලබා දෙනවා වෙනුවට, යුක්රේන මිලිටරිය නඟා සිටුවීමේ උත්සාහය, බයිඩන් පරිපාලනය එකින් එක උත්සන්න කිරීමේ පියවර කරා  තල්ලු කර දමා ඇත.

“නො පිපිරුණු පොකුරු බෝම්බ සිවිල් වැසියන්ට හානි කිරීමේ අවදානමක් ඇති බව අපි හඳුනා ගෙන ඇත්තෙමු,” සුලිවන් පැවසීය. නමුත් යුක්රේනයට “ප්‍රමාණවත් කාලතුවක්කු පතොරම් නොතිබිය හැකි අවදානමට එරෙහිව අපට එය තුලිත කිරීමට සිදු විය.”

වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, බයිඩන් පරිපාලනය යුක්රේන සිවිල් වැසියන්ගේ පරම්පරා ගණනාවක් මරා දැමීමේ සහ ආබාධිත කිරීමේ පිරිවැය වැඩිපුර රුසියානු හමුදා මරා දැමීමේ ප්‍රතිලාභවලට එරෙහිව කිරා බැලුවේය. යුක්රේනියානු දරුවන් පුපුරා නොගිය බෝම්බ වලින් මිය යාම ඇමරිකාවේ කතිපයාධිකාරය කැමති කැප කිරීම බව එය තීරණය කළේය.

පරිපූර්ණ නිර්දයභාවයෙන්  තමාවම අභිබැවීමට සමත් වෙමින්,  යුක්රේනය “කෙසේ වෙතත් බිම්බෝම්බ හරනයට ලක් කල  යුතුය” බව සලිවන් වැඩිදුරටත් පැවසීය.

යුක්රේනයට මෙම ත්‍රස්තයේ  ආයුධ යැවීම යුක්ති සහගත කිරීමට ධවල මන්දිරය විසින් යොදා ගන්නා සෑම පාඨයක් ම ගැටුම තුල  උපායික න්‍යෂ්ටික අවි යෙදවීම හෝ භාවිතා කිරීම සාධාරණීකරණය කිරීමට යොදා ගත හැකිය. ඔව්, ධවල මන්දිරය තර්ක කරනු ඇත, න්‍යෂ්ටික අලු වර්ෂාව සිවිල් වැසියන්ට අවදානමක් මතු කරයි, නමුත් මෙම අවදානම රුසියානු මිලිටරි ප්‍රගතියේ අවදානමට එරෙහිව “තුලිත” කල යුතුය.

එක්සත් ජනපද උපායික න්‍යෂ්ටික අවි යුක්‍රේනයේ ස්ථානගත කිරීම දැනටමත් ඇමරිකානු චින්තන ටැංකියක් විසින් සෘජුවම මතුකර ඇත. එපමනක් නොව, ගැටුමේ දී න්‍යෂ්ටික අවි යෙදවීම සහ භාවිතා කිරීමේ හැකියාව විල්නියස් හි එළඹෙන සමුලුවේ දී න්‍යාය පත්‍රයේ ඇති බවට සැකයක් නැත.

එක්සත් ජනපදය යුද්ධයට සම්බන්ධ වීම පිලිබඳව කරන සෑම නිල ප්‍රකාශයක්ම යුක්ති සහගත කරන්නේ, එය  මිලිටරි ප්‍රචණ්ඩත්වය තුලින් නැවත වරක් රටක් – මෙවර යුක්‍රේනය – “ගලවා ගන්නේය” යන පදනම මත ය. එය ටයි. එහෙත් යුක්රේනයට පොකුරු බෝම්බ සහ ක්ෂය වූ යුරේනියම් ආයුධ යැවීමේදී එක්සත් ජනපදය පැහැදිලි කර ඇත්තේ, මෙය රුසියාව සහ චීනය සමග “මහා බල තරගයේ” දී තම අරමුන හඹා යාමේ හිස් කඩතුරාවක් මිස අන් කිසිවක් නොවන බවයි.

රුසියාව යුක්රේනයේ පොකුරු බෝම්බ භාවිතා කරන බවට   චෝදනා කිරීමේදී එය  හෙළා දැකීමට එක්සත් ජනපදය සහ එහි සහචරයින් විසින් භාවිතා කරන ලද වචනම දැන් මෙම ආයුධය යුක්රේනයට යැවීමට එක්සත් ජනපදය ගත් තීරණයට සම්පූර්ණයෙන්ම අදාළ වේ.

2022 පෙබරවාරියේදී, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ එක්සත් ජනපද නියෝජිත ලින්ඩා තෝමස්-ග්‍රීන්ෆීල්ඩ්, “ජිනීවා සම්මුතිය යටතේ තහනම් කර ඇති” සහ “යුධ පිටියේ තැනක් නැති.” “පොකුරු බෝම්බ” රුසියාව යුක්රේනයේ භාවිතා කරන බවට චෝදනා කළාය.

2022 මාර්තු මාසයේදී නේටෝ මහලේකම් ජෙන්ස් ස්ටෝල්ටන්බර්ග් පැවසුවේ, “පොකුරු බෝම්බ භාවිතා කිරීම අපි දුටුවෙමු… එය ජාත්‍යන්තර නීතිය උල්ලංඝනය කිරීමක් වනු ඇත.” ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසුවේ, “ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණය මේ පිළිබඳව හොඳින් සොයා බලන බවට අපි සහතික කරගත යුතුයි.”

ඇත්ත වශයෙන්ම, එක්සත් ජනපදයේ සහ නේටෝවේ රුසියානු ක්‍රියාවන් පිලිබඳ මෙම හෙලාදැකීම් සියල්ලම යුද්ධයට එක්සත් ජනපදයේ මැදිහත්වීම තීව්‍ර කිරීම සඳහා හුදෙක් කුහක කඩතුරාවන් වීය.

යුක්රේනයට පොකුරු බෝම්බ යැවීමට එක්සත් ජනපදය ගත් තීරණය, ‘එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදයට පූර්වගාමී සතුරුකම’ හෙළා දකින, ඇමරිකාවේ ඩිමොක්‍රටික් සමාජවාදීන් ඇතුළු යුක්‍රේනයේ යුද්ධයට එක්සත් ජනපද මැදිහත්වීමේ ව්‍යාජ වාම ආරක්ෂකයින් සියල්ලන්ම, එක්සත් ජනපද හමුදාවේ යුද අපරාධ වල නිර්ලජ්ජිත ක්ෂමාලාපකයින් ලෙස හෙලිදරව් කරයි. 

ඇත්ත වශයෙන්ම, යුක්රේනයේ රුසියාවට එරෙහිව එක්සත් ජනපදය විසින් මෙහෙයවන ලබන  යුද්ධය, යුක්රේනියානුවන්  එහි හුදෙක්  කාලතුවක්කු-බොජුන්  (උණ්ඩ) බවට පත්  වන, ඇමරිකානු ගෝලීය ආධිපත්‍යය සඳහා වන යුද්ධයකි. මෙය මුලුමනින්ම එක්සත් ජනපදය විසින් පසුගිය අර්ධ ශතවර්ෂය තුල දියත් කරන ලද සාපරාධී ආක්‍රමණික යුද්ධ මාලාවටම අනුකූල වේ.

වියට්නාම් යුද්ධය අතරතුර, එක්සත් ජනපදය කාම්බෝජය, ලාඕසය සහ වියට්නාමයට පොකුරු බෝම්බ ටොන් 413,130 ක් පමණ හෙළා ඇත.මෙම බොහෝ සබ්මියුනිෂන්ස් (කුඩා බෝම්බ- submunitions ) බිම වැටී පුපුරා යාමට අපොහොසත් වී යුද්ධය අවසන් වීමෙන් දශක ගණනාවකට පසු ගණන් කළ නොහැකි තුවාල හා මරණවලට තුඩු දුන් දෙමින්  සිවිල් ජනගහනයට සැලකිය යුතු තර්ජනයක් එල්ල කරයි.

2003 දී එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛව ඉරාකය ආක්‍රමණය කරන අතරතුර, එක්සත් ජනපදය, සිවිල් ප්‍රදේශවලට ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සඳහා ඇම්නෙස්ටි ඉන්ටර්නැෂනල් විසින් ” වගවිභාගයක් නැති ප්‍රහාරයක් සහ ජාත්‍යන්තර මානුෂීය නීතිය බරපතල ලෙස උල්ලංඝනය කිරීමක්” ලෙස හැඳින්වූ   පොකුරු බෝම්බ, නිතිපතා භාවිතා කළේය.

ඉරාකයේ, පොකුරු බෝම්බවල විනාශය ක්ෂය වූ යුරේනියම් බෝම්බ භාවිතය මගින් උද්දීපනය කරන ලද අතර, එක් අධ්‍යයනයකට අනුව, ෆලූජාහි වැසියන්ට පිළිකා, ලියුකේමියාව, ළදරු මරණ සහ ලිංගික විකෘති කිරීම් , 1945 දී හිරෝෂිමා සහ නාගසාකි  ජපන් නගර එක්සත් ජනපද පරමාණු බෝම්බ මගින් පුළුස්සා දැමීමෙන් පසු වසර වලදී   දිවි ගලවා ගත් අය අතර වාර්තා වූවාට වඩා ඉහළ අනුපාත අත්විඳීමට හේතු වී ඇත. 

2001 ඇෆ්ගනිස්ථානය ආක්‍රමණය අතරතුර, පොකුරු බෝම්බ මගින් සිවිල් වැසියන් සිය ගණනක් මිය ගොස් තුවාල ලැබූ අතර, මාරාන්තික පුපුරා නොගිය බෝම්බ ගම්බද ප්‍රදේශ පුරා විහිදුනි. යේමන ගැටුමේදී සෞදි ප්‍රමුඛ හමුදාවන්ට සහය දැක්වීම හරහා පොකුරු බෝම්බ භාවිතය සම්බන්ධයෙන් එක්සත් ජනපදය සම්බන්ධ වී ඇත.

පොකුරු බෝම්බ භාවිතය, මාරු කිරීම සහ ගබඩා කිරීම තහනම් කරන පොකුරු බෝම්බ පිළිබඳ සම්මුතිය (Convention on Cluster Munitions-CCM) රටවල් 110කට අධික ප්‍රමාණයක් අනුමත කර ඇත. වෙනත් කිසිම රටකට වඩා පොකුරු බෝම්බවලින් මිනිසුන් මරා දැමූ එක්සත් ජනපදය එය අත්සන් කර නැත.

එක්සත් ජාතීන්ගේ 2008 වාර්තාවක් එක්සත් ජනපදය සහ එහි මිත්‍ර රටවල් විසින් ඒවා භාවිතා කිරීමෙන් ජනගහනය මත පොකුරු බෝම්බ ඇති කරන විනාශකාරී බලපෑම පැහැදිලි කරයි:

ලාඕසයේ සහ වියට්නාමයේ පොකුරු බෝම්බ භාවිතා කර දශක තුනකට වැඩි කාලයක් ගත වූ පසුවද , ඒවා අඛණ්ඩව මරණය හා තුවාල ඇති කරයි, සාමාන්‍ය මිනිසුන්ගේ ආර්ථික කටයුතු කඩාකප්පල් කරයි, සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කිරීමට බාධා කරයි. කොසෝවෝ සහ ලෙබනනයේ ක්‍රියාවට නංවා ඇති ඒවා වැනි වේගවත් මහා පරිමාණ නිෂ්කාශන ප්‍රයත්නයන්ට පවා පොකුරු බෝම්බ දූෂණයෙන්  බලපෑමක් ඇති වීම වැළැක්විය නොහැක. කොසෝවෝ හි, පොකුරු බෝම්බ වලින් සිවිල් වැසියන්ට හානි සිදු වීම තවමත් වාර්තා වෙමින් පවතින අතර, ලෙබනනයේ, 2006 ගැටුමෙන් පසු වහාම නිෂ්කාශනය ආරම්භ වුවද, ඔවුන් තම නිවෙස්වලට සහ ජීවනෝපායන් වෙත ආපසු යන විට ජනගහනය අතර සිදුවන අනතුරු වළක්වා ගත නොහැකි විය.

වාර්තාව තවදුරටත් මෙසේ කියයි.

සබ්මියුනිෂන්ස් සරණාගතයින් සහ අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූවන් (IDP) ආරක්ෂිතව ආපසු පැමිණීම වැලැක්වීම  හෝ බාධාවක් වන අතර මානුෂීය, සාමය ගොඩනැගීමේ සහ සංවර්ධන ප්‍රයත්නයන්ට බාධා කළ හැකිය. පුපුරා නොගිය පොකුරු බෝම්බ මානුෂීය ආධාර සේවකයින්ට සහ සාම සාධක භටයින්ට භෞතික තර්ජනයක් ද එල්ල කරයි.

ධවල මන්දිරය කියා සිටින්නේ මෙම පියවර ගැන ඉතා සැලකිල්ලෙන් දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡා කළ බවයි. පොකුරු බෝම්බවල මෙම දන්නා ප්‍රතිවිපාක පිළිබඳව තීරණ ගන්නන් සම්පූර්ණයෙන් දැනුවත් කලද  ඒවා නොසලකා ඉදිරියට ගෙන ගොස් ඇත.

එම  ආයුධ යැවීමට බයිඩන් ගත් තීරණය ගැන වාර්තා කරමින්, නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් ලිවීය, “ බයිඩන් මහතා  යුක්රේන ජනාධිපති වොලොදිමීර් සෙලෙනිස්කි ගේ  ස්ථාවර පීඩනයකට ලක්ව ඇත,  ඔහු ( සෙලෙන්ස්කි) තර්ක කරන්නේ  – කුඩා, මාරාන්තික බෝම්බ විසුරුවා හරින – මෙම අවි, යුක්රේනයේ ප්‍රතිප්‍රහාරය අවහිර කිරීමින්  භූමිය නැවත අත්පත් කර ගැනීම වළක්වමින්  යුද අගල් තුල සිටිනා රුසියානුවන් මරා දැමීමට සඳහා හොඳම ක්‍රමය බවයි.

යුක්රේන දරුවන් පරම්පරා ගනනාවකට ආබාධිත කරන ආයුධ යැවීමේ තීරණය ප්‍රවර්ධනය කිරීමේදී සෙලෙන්ස්කිගේ භූමිකාව, යුක්‍රේන ජනගහනය මත නේටෝ බලවතුන්ගේ කැමැත්ත බලාත්මක කිරීමේ මෙවලමක් ලෙස සේවය කරන ඔහුගේ ආන්ඩුවේ භූමිකාව සාරාංශ කරයි.

එක්සත් ජනපදයේ මෙම නවතම උත්සන්න කිරීම අනතුරු ඇඟවීමක් ලෙස සැලකිය යුතුය. කියෙව්හි එහි ප්‍රොක්සි බලකායට තවදුරටත් මිලිටරි පසුබෑම් වැලැක්වීමට සහ රුසියාවට මූලෝපායික පරාජයක් ලබා දීමේ මිලිටරි අරමුනු සාක්ෂාත් කර ගැනීමට වොෂින්ටනය කිසිවකින් නතර නොවනු  ඇත. ක්ෂය වූ යුරේනියම් උණ්ඩ සහ පොකුරු බෝම්බ යෙදවීම යුක්ති සහගත කරන එම මිනීමරු තර්කයම, නේටෝව යුද්ධයට සෘජුවම ඇතුල් වීමේ සිට න්‍යෂ්ටික අවි යෙදවීම සහ භාවිතය දක්වා වන , ඊටත් වඩා විශාල හා නොසැලකිලිමත් අපරාධ යුක්ති සහගත කිරීමට භාවිතා කරනු ඇත.

යුක්රේනයට පොකුරු බෝම්බ යවමින් වොෂින්ටනය කිසිවකින් නතර නොවන බව පෙන්වයි Read More »

us-israel

ඉරානය-එක්සත් ජනපදය තාවකාලික “අවබෝධයකට” ආසන්න බව මාධ්‍ය ආයතන පවසයි

ජීන් ෂෝල් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුනි 20 දින පල වූ ‘Media outlets claim Iran-US close to a temporary “understanding”’යන ජීන් ෂෝල් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය කිත්රුවන් මොලදන්ඩ විසිනි.

us-israel
එක්සත් ජනපද ජනාධිපති ජෝ බයිඩෙන් ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු සමඟ. බයිඩන් යටතේ, පුලුල් ඉරාන විරෝධී මිලිටරි සන්ධානයක් ගොඩනැගීමට එක්සත් ජනපදය ඊශ්‍රායලය සමඟ සමීපව කටයුතු කර ඇත. [AP ඡායාරූපය/AP ඡායාරූපය/ඩෙබී හිල්]

නොබෝදා, නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස්, වෝල් ස්ට්‍රීට් ජර්නල් සහ මැදපෙරදිග විවිධ  ප්‍රචාරක මාධ්‍ය “අවබෝධයක්” ලෙස නම් කරන ලද විභව, තාවකාලික න්‍යෂ්ටික ගිවිසුමක් සම්බන්ධව ඕමානයේ පැවැති රැස්වීම් ඇතුළුව, එක්සත් ජනපදය හා ඉරානය අතර සෘජු සාකච්ඡා නොබෝදා වාර්තා කර ඇත.

“අවිධිමත්,” නොලිඛිත නො ලියැවුනු ගිවිසුමක් යනු කුමක්ද යන්න පිලිබඳ  තොරතුරු, ඒවා හෙළිදරව් වී ඇති තාක් දුරට, දශක ගනනාවක පවත්වාගෙන යන ලද ගැටුම්වලින් අස්ථාවර වූ කලාපයක් තුල එහි (ගිවිසුමෙහි) ඉතා සීමිත හා බිඳෙනසුලු ස්වභාවය පෙන්නුම් කරයි. එක්සත් ජනපදය හා නේටෝව යුක්රේනය සම්බන්ධයෙන් රුසියාවට එරෙහි  තමන්ගේ යුද්ධයේ දරුණු මිලිටරි උත්සන්න කිරීමක් සූදානම් කරද්දී එහි අරමුන වන්නේ ටෙහෙරානය සහ මොස්කව් අතර ගැටුමක් නිර්මාණය කිරීමයි.

රටෙහි වර්තමාන සියයට 60ක පැහැදිලි සීමාවෙන් ඔබ්බට යුරේනියම් බහුල නොකරන බවට, එක්සත් ජාතීන්ගේ ජාත්‍යන්තර පරමාණුක බලශක්ති ඒජන්සියේ (IAEA) න්‍යෂ්ටික පරීක්ෂකවරුන් සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කරන බවට, ටෙහෙරානය මිලිෂියාවන් සමග සන්ධානය නවතා දමා

ඉරාකයේ සහ සිරියාවේ එක්සත් ජනපද කොන්ත්‍රාත්කරුවන්ට පහර දීමෙන් වැලකී සිටින බවට, රුසියාවට බැලස්ටික් මිසයිල නොසපයන බවට සහ ඉස්ලාමීය ජනරජයේ වැරදි ලෙස රඳවාගෙන සිටින්නේ යයි වොෂින්ටනය පවසන ඇමරිකානු-ඉරාන සිරකරුවන් තිදෙනෙකු නිදහස් කරන බවටද  ඉරානය  ප්‍රතිඥා දෙනු ඇත.   

එක්සත් ජනපදය තමන්ගේ පැත්තෙන්, ඉරාන ආර්ථිකය  ඇන හිටවා ඇති ආර්ථික සම්බාධක දැඩි නොකරන බවටත්, ඉරාන තෙල් රැගෙන යන බව පවසන 

විදේශීය ටැංකි අල්ලා නොගන්නා බවටත්, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය හෝ එහි න්‍යෂ්ටික ක්‍රියාකාරකම් සදහා ජාත්‍යන්තර පරමානුක ඒජන්සිය IAFA  ටෙහෙරානයට එරෙහිව දණ්ඩනීය යෝජනා ක්‍රියාත්මක නොකරන බවටත් එක්සත් ජනපදය පොරොන්දු වනු ඇත. ඉරාන පුරවැසියන් සඳහා ආහාර සහ ඖෂධ වෙනුවෙන් එක්සත් ජනපදය විසින් අනුමත කරන ලද තුන්වන පාර්ශ්ව වෙළෙන්දන්ට පමණක් භාවිතා කිරීමට සීමා  වූ, විදේශීය බැංකුවල තබා ඇති ඉරාන වත්කම්වල ඩොලර් බිලියන 20 ක් වොෂින්ටනය විසින් මුදා හරිනු ඇත.

අනුගමනය කළ හැකි දේ පිළිබඳ ඇඟවීමක් ලෙස, ඉරාකයට  ඉරාන විදුලිය සහ ගෑස් ආනයනය සඳහා යුරෝ 2.5 (ඩොලර් බිලියන 2.76 ට සමාන) ගෙවීමට සහ ඉරානයේ සමහර ණය හිමියන්ට ප්‍රේෂණ කිරීමට ඉඩ දෙමින්  නිදහස් කිරීමක් බිඩෙන් පරිපාලනය  පසුගිය සතියේ නිකුත් කළේය.

ඕමානය විසින් සත්කාරක්වය දරන සාකච්චා ඉරනය, ජ්‍යෙෂ්ඨ ඊශ්‍රායල නිලධාරීන් තිදෙනෙකු සහ එක්සත් ජනපද නිලධාරියෙකු  පිළිගෙන ඇති අතර, ධවලමන්දිරය  එවන් විසදුමකට එරෙහිව පෙනී සිටින කොන්ග්‍රසයේ අනුමැතිය විදිමත් ගිවිසුමක් සදහා අවශ්‍ය වන බැවින් අන්තර්කාලීන ගිවිසුමක් තහවුරු කිරීම යොමු වූ එම සාකච්ඡාව ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත. 

එවැනි ගණුදෙනුවක් ලුහුබැඳීමේ බයිඩන් පරිපාලනයේ අරමුනු වන්නේ, යුක්‍රේන යුද්දයට සමගාමීව විවෘත මිලිටරි යුද්දයක් දක්වා පුපුරා යිමට තර්ජනය කර ඇති, එක්සත් ජනපදය සහ ටෙල් අවිව්හි එහි ප්‍රහාරක බල්ලා අතර තීව්‍ර වන රහසිගත ගුවන් හා සමුද්‍ර යුද්ධයක් මධ්‍යයේ, වොෂින්ටනයේ භූ මූලෝපායික අවශ්‍යතා කපා හරින සහ කලාපයේ වැඩෙන ආතතීන් ලිහිල් කරන ටෙහෙරානය සහ මොස්කව් අතර වැඩෙන සහයෝගීතාවය කඩාකප්පල් කිරීමයි. 

බටහිර නිලධාරියෙක් රොයිටර් පුවත් සේවයට පැවසුවේ එක්සත් ජනපදය සහ ඉරානය අතර ගනුදෙනුවේ අරමුණ ඊශ්‍රායලය ඉරානයට ප්‍රහාර එල්ල කිරීම නැවැත්වීම බවයි, මන්ද “ඉරානියානුවන් වැරදි ලෙස ගණනය කරන්නේ නම්, ප්‍රබල ඊශ්‍රායල ප්‍රතිචාරයක විභවය අපට වළක්වා ගැනීමට අවශ්‍ය දෙයකි.”

2020 මැතිවරණ ව්‍යාපාරය අතරතුර, තේරී පත් වුවහොත් 2015 ඉරාන න්‍යෂ්ටික ගිවිසුම සම්බන්ධයෙන් සාකච්ඡා නැවත ආරම්භ කිරීමට බයිඩන් පොරොන්දු විය. ටෙහෙරානය ගිවිසුමට සම්පුර්ණයෙන්ම අනුකූල වීම නොතකා,ට්‍රම්ප් පරිපාලනය 2018 දී ඒකපාර්ශ්විකව එය අත්හැර දමා , ඉරානයට එරෙහිව සමස්ත ආර්ථික යුද්ධයක් දියත් කර ඇති අතර, එහි නීති විරෝධී සම්බාධක බිඳ දැමූ ඕනෑම රටකට එරෙහිව පලිගැනීමේ තර්ජනයක් විය. බයිඩන් , බලාපොරොත්තු වූයේ ගිවිසුම යලි ඇරඹීම ඉරානය රුසියාවෙන් හා චීනයෙන් වෙන් කිරීමට ඇමක් ලෙස භාවිතා කිරීමටත්, එක්සත් ජනපද-නේටෝව රුසියාව සමග යුද්ධය අවුලුවාලීමත් සමඟ යුරෝපයට නව බලශක්ති සැපයුම් විවෘත කිරීමටත් ය.

2015 ගිවිසුමට විරුද්ධ වූ ඉරානයේ පූජක නායකත්වයෙන් යුත් ධනේශ්වර ජාතිකවාදී තන්ත‍්‍රය තුළ ගතානුගතික කල්ලියෙන් පැමිනි ජනාධිපති ඊබ‍්‍රහම් රයිසි යටතේ, ටෙහෙරානය රුසියාව-යුක්‍රේන යුද්ධයෙන් සහ රුසියාවට එරෙහි බටහිර සම්බාධකවලින් වාසි ලබා ගැනීමට උත්සාහ කර තිබුණේ රුසියාව සහ චීනය යන දෙකටම ඉරානයේ වැදගත්කම අවධාරණය කර, එක්සත් ජනපදය සමග ගිවිසුමක විකල්පය විවෘතව තබා ගනිමිනි.  තම ආර්ථිකය විනාශ කර දැමූ සදාකාලික දැඩි සම්බාධකවලින් මිදීමට මංමුලා සහගතව, ටෙහෙරානය බොහෝ දුරට ගිවිසුමක් සඳහා එහි පූර්ව කොන්දේසි ඉවත් කර ගත් අතර, එක්සත් ජනපදය ඉස්ලාමීය විප්ලවවාදී ආරක්ෂක බලකාය (IRGC) ත්‍රස්ත සංවිධානයක් ලෙස නම් කිරීම ඉවත් කර ගත්තේය.

එහෙත් වොෂින්ටනය නව කොන්දේසි අමුණා තිබුණි . ඉන්පසුව, මිසයිල සහ ගුවන් ආරක්ෂාව පිලිබද සහයෝගිතා වර්ධනය කිරීමට කල රුසියානු සූදානමට හිලව් වසයෙන්  ඉරානියානු  ඩ්‍රෝන යානා, කාලතුවක්කු සහ ටැංකි උණ්ඩ මොස්කව් – 2022 පෙබරවාරියට පෙර ලබා දුන් බව ටෙහෙරානය පවසයි- වෙත ලබා දිමට ඉරාන වගන්තිවලින් කෝපයට පත්  වොෂින්ටනය ඉරානයට එරෙහිව තවදුරටත් සම්බාධක පැනවීය. ඉරානයෙහි  න්‍යෂ්ටික වැඩසටහන සම්බන්ධයෙන් විවේචනය කිරීම සහ හිරිහැර කිරීම ජාත්‍යන්තර පරමාණුක බලශක්ති ඒජන්සිය (IAEA) මත පැවතුණු අතර 2022 සැප්තැම්බර් ආරම්භය වන විට සාකච්ඡා සම්පූර්ණයෙන්ම අත්හැර දමන ලදී.

ඊශ්‍රායලය දිගු කලක් තිස්සේ ප්‍රකාශ නොකළ න්‍යෂ්ටික අවි තොගයක් ඇති බව දන්නා අතර, ටෙහෙරානය සෑම විටම සිය න්‍යෂ්ටික වැඩසටහන පවත්වා ගෙන යන්නේ සිවිල් අරමුණු සඳහා පමණි. න්‍යෂ්ටික ප්‍රශ්නය ඉරානය කෙරෙහි වොෂින්ටනයේ සතුරුකම සහ ආක්‍රමනශීලීත්වය සඳහා දුම් තිරයක් මිස අන් කිසිවක් නොවන බවට සාක්ෂි දෙමින් සිය ප්‍රකාශයට පටහැනිව කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැති බව සියලු ප්‍රධාන බලවතුන්, IAEA සහ CIA පිළිගෙන ඇත.

ඒ අතරම, වොෂින්ටනය ගල්ෆ් රාජ්‍යයේ සහ ඊශ්‍රායලයේ ඉරාන විරෝධී සන්ධානයකට මැදිහත් වී ඇති අතර ඉරානයට සහ සිරියාවේ එහි කලාපීය සහචරයින්ට සම්බන්ධ ඉලක්කවලට එරෙහිව ටෙල් අවිව්හි ආක්‍රමණශීලී ගුවන් ප්‍රහාර අනුමත කර ඇත. අවම වශයෙන් සමහර ඊශ්‍රායල ප්‍රහාර සිදු කර ඇත්තේ ජෝර්දානය සහ ඉරාක දේශසීමාවට ආසන්න සිරියානු විපක්ෂයේ පාලනය යටතේ පවතින අල්-තාන්ෆ් හි එක්සත් ජනපද කඳවුරේ සහාය ඇතිව ය.

අධිරාජ්‍යවාදී බලවතුන්ගේ කුරිරු සම්බාධක තන්ත්‍රය ඉරානයේ තෙල් අපනයන පහත වැටීමට හේතු වී ඇති අතර, රටේ වැදගත්ම ආදායම් මාර්ගය කප්පාදු කරමින් එහි ආර්ථිකය විනාශ කර ඇත. මේ වසර මුලදී, ඉරාන මුදල් ඩොලරයට සාපේක්ෂව එහි අඩුම මට්ටමට වැටී ඇති අතර, මාර්තු මාසයේදී චීනය විසින් තැරැව්කාර සෞදි-ඉරාන සහයෝගීතාවය නිවේදනය කිරීමෙන් පසුව තරමක් යථා තත්ත්වයට පත් විය.

නමුත් උද්ධමනය නිල වශයෙන් සියයට 50ක් පමණ වන අතර ආහාර උද්ධමනය සියයට 71ක් වන විට, අන්ත දරිද්‍රතාවය, 2022 දී , නිල වශයෙන්, මිලියන 87ක ඉරාන ජනගහනයෙන් සියයට 30කට වඩා වැඩි  ප්‍රමාණයක් වූ  පුළුල් ස්ථරයන්ට බලපා ඇත.

පසුගිය සැප්තැම්බරයේ විරෝධතා පැන නැගුනේ, 22 හැවිරිදි මහ්සා අමිනී, පූජක තන්ත්‍රයේ සදාචාරාත්මක පොලිසිය අතින් මියයාමත් සමඟය. රටේ බිහිසුණු සමාජ හා ආර්ථික තත්වය පිලිබඳ මහජන කෝපයෙන් ඇවිලුනු අතර එම ජනයා, මාස ගනනාවක් තිස්සේ පැවති මහජන පෙලපාලි තුලට වේගයෙන් සර්පිලාකාරව ඇතුළු  වූ තත්වයේදී, සමූහ අත්අඩංගුවට ගැනීම්, මාරාන්තික බලය යෙදවීම මගින් එය මර්දනය කරන ලද අතර අවම වශයෙන් විරෝධතාකරුවන් හත් දෙනෙකු ඝාතනය කරන ලදී . මැයි 9 දා, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේ ප්‍රකාශකයෙකු පැවසුවේ ඉරානය මේ වසරේ මේ දක්වා පුද්ගලයින් 209 දෙනෙකුට මරණ දණ්ඩනය ලබා දී ඇති අතර එහි විස්තර කර ඇති වාර්තාව “පිළිකුල් සහගත”   බවයි.

අපේක්ෂා කළ හැකි පරිදි, ඉරාන ධනේශ්වරයේ ඇති ඛණ්ඩනය උත්තේජනය කර “පාලන වෙනසක්” පවා ගෙන ඒමේ අපේක්ෂාවෙන්, එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ බටහිර බලවත්තු නරුම ලෙස තම ප්‍රතිගාමී අරමුණු සඳහා විරෝධතා ගසාකෑමට උත්සාහ කළහ. සියලු “මානව හිමිකම්” ප්‍රචාර පිටුපස ඇති කොල්ලකාරී අරමුනු අවධාරනය කරන වර්ධනයක් තුල, බටහිර මාධ්‍ය, 1979 ඉරාන විප්ලවය මගින් පෙරලා දැමූ ලෙයින් පොඟවා ගත් ෂාගේ පුත් “ඔටුන්න හිමි කුමරු” රීසා පහ්ලවි පාලන තන්ත්‍රය ද ඇතුලු විවිධ අන්ත දක්ෂිනාංශික පිටුවහලුවන් “පශ්චාත් ඉස්ලාමීය” ඉරානයේ හඬ ලෙස හුවා දැක්වූහ. 

තම විශ්‍රාම වැටුප්වල වටිනාකම අතුරුදහන් වීමට එරෙහි ඉරානයේ විශ්‍රාමිකයින්ගේ අඛණ්ඩ විරෝධතා සහ ගුරුවරුන් හා කාර්මික කම්කරුවන්ගේ වරින් වර පැන නගින වැඩ වර්ජන තුලින් ප්‍රකාශ වන සමාජ අර්බුදය දැක ඇති, දූෂිත පූජක පාලන  තන්ත්‍රයට නැවත සාකච්ඡා මේසයට යාමට බල කර ඇත. IAEA සමඟ සහයෝගීතාවය පවත්වා ගනිමින් ඉරානයේ න්‍යෂ්ටික යටිතල ව්‍යුහය නොවෙනස්ව තබා ගන්නේ නම් බටහිර සමඟ ගිවිසුමක් අනුමත කළ හැකි බව රටේ උත්තරීතර නායකයා වන අයතුල්ලා අලි කමේනි පැවසීය.

ඊශ්‍රායල අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු ඔහුගේ අන්ත දක්ෂිණාංශික සභාග හවුල්කරුවන් සහ විපක්ෂය යන දෙපාර්ශවයේම විවේචන වළක්වා ගැනීමට උත්සාහ කරන බැවින් විභව ගිවිසුම ගැන පරස්පර ප්‍රකාශ කර ඇත.

ටෙහෙරානය න්‍යෂ්ටික අවි නිපදවීම වැළැක්විය නොහැකි බව පවසමින් එක්සත් ජනපදය සහ ඉරානය අතර ඇති ඕනෑම අන්තර්කාලීන ගිවිසුමකට තමා විරුද්ධ බව ඔහු සිය කැබිනට් මණ්ඩලයට පැවසීය. රූපවාහිනිය ඔස්සේ අදහස් දක්වමින් නෙතන්යාහු අවධාරනය කලේ, “අපගේ ස්ථාවරය පැහැදිලිය. ඉරානය සමඟ ඇති කිසිදු ගිවිසුමක් ඊශ්‍රායලයට බැඳී නැත, එය ආරක්ෂා වීමට අවශ්‍ය සෑම දෙයක්ම කරනු ඇත. ඔහු තවදුරටත් පැවසුවේ, “ ගනුදෙනුවට  අපගේ විරුද්ධත්වය – මුල් (2015) ගනුදෙනුවට නැවත පැමිණීම – මම හිතන්නේ. නමුත් ඉදිරි දැක්මේ තවමත් වෙනස්කම් පවතින අතර කුඩා ගිවිසුම් සම්බන්ධයෙන්ද අපි මේවා සඟවන්නේ නැත. සංවෘත සහ විවෘත සැසිවලදී අපි අපගේ ස්ථාවරය පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කර ඇත්තෙමු.

නෙතන්යාහු සාකච්ඡා “කුඩා ගිවිසුමක් නොව ගිවිසුමක්” ලෙස හෑල්ලුවට ලක් කිරීමට උත්සාහ කර ඇති බව වාර්තා වන පරිදි, ඔහු නෙසෙට් (Knesset) [ ඊශ්‍රායල පාර්ලිමේන්තුව] හි විදේශ කටයුතු සහ ආරක්ෂක කමිටුවේ රැස්වීමකදී, “වොෂින්ටනය සහ ටෙහෙරානය අතර මේ මොහොතේ න්‍යාය පත්‍රයේ ඇත්තේ න්‍යෂ්ටික ගිවිසුමක් නොවේ. එය කුඩා ගණුදෙනුවකි, ” තවදුරටත් සදහන් කලේ ” අපිට එය හැසිරවීමට හැකි වනු ඇත.” යන්නයි.

 හාරේචිස් ( Ha’aretz ) [ දින පතා හීබෲ පුවත්පතකි] ට අනුව, ජ්‍යෙෂ්ඨ ඊශ්‍රායල නිලධාරියෙකු පැවසුවේ එක්සත් ජනපදය ඊශ්‍රායලය නැගී එන අවබෝධයන් පිළිබඳව යාවත්කාලීන කරමින් සිටි බවත්, ජෙරුසලම සාකච්ඡා අසාර්ථක කිරීමට උත්සාහ නොකරන බවත්, ඒ වෙනුවට එහි විරෝධතා ඉදිරිපත් කරන බවත්ය. “ඇමරිකානුවන් සමඟ විවෘත හා අඛණ්ඩ සංවාදයක් පවතී”, එම නිලධාරියා තවදුරටත් පැවසුවේ, නැගී එන “අවබෝධයක්” පිළිබඳ නවතම වාර්තා මගින් ඊශ්‍රායලය “පුදුමයට පත් නොවූ” බවයි.

පසුගිය බ්‍රහස්පතින්දා ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක අමාත්‍ය යොආව් ගැලවූ (Yoav Gallant), ඉරානයට එරෙහි ඔවුන්ගේ සහයෝගිතාව පුළුල් කිරීම පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීමට බ්‍රසල්ස් හි නේටෝ ආරක්ෂක ඇමතිවරුන්ගේ රැස්වීමට සමගාමීව එක්සත් ජනපද ආරක්ෂක ලේකම් ලොයිඩ් ඔස්ටින් හමුවිය.අන්තර්වාර ගිවිසුමකට ඇතුළත්, බැලස්ටික් මිසයිල සහ ප්‍රහාරක ඩ්‍රෝන යානා නිෂ්පාදනය අවසන් කිරීමට ඉරානයේ කැපවීමක් ඊශ්‍රායලයට මෙහිදී ඊශ්‍රාලයට වැදගත් බව ගැලන්ට්  මතු කළේය.

ජනාධිපති බෂාර් අල්- අසාද්ගේ  සිරියාවේ පාලන තන්ත්‍රය ආරක්ෂා කර ඇති කිරීමට ඉරානය සමග එක් වූ  රුසියාවට එරෙහි විවෘත බලය පෙන්වීමේ කොටසක් ලෙස, එක්සත් ජනපදය එහි බොහෝ දියුණු F-22 Raptor stealth ප්‍රහාරක ජෙට් යානා මැද පෙරදිගට යවා ඇති බව යුරේසියම්යම් ටයිම්ස් ගිය සතියේ වාර්තා කළේය. “CENTCOM ප්‍රදේශයේ සිටියදී, 94 වන ප්‍රහාරක බලඝණය භූමියේත් ගුවනේත් සහයෝගිතා හමුදා සමඟ ඒකාබද්ධ වනු ඇති බව  CENTCOM [ එක්සත් ජනපද මධ්‍යම විධානය] මාධ්‍ය නිවේදනයක් සඳහන් කළේය.

රුසියානු ප්‍රහාරක ගුවන් යානා බොහෝ විට එක්සත් ජනපද ජෙට් යානා සමඟ අනතුරුදායක ක්‍රියාකාරකම්වල නිරත වන බවත්, අල්-තාන්ෆ් වැනි එක්සත් ජනපද කඳවුරු හරහා ඉතා වැදගත් බුද්ධි තොරතුරු රැස්කරමින් පියාසර කරන බවත් පවසමින් එය පැමිනෙන්නේ CENTCOM විසින් පසුගිය මාස කිහිපය තුළ විවිධ අනතුරු ඇඟවීම් නිකුත් කිරීමෙන් පසුවය.

මෙය ජූනි මස මුලදී සෞදි අරාබියේ සති දෙකක හමුදා අභ්‍යාසයකින් පසුව එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය ලේකම් ඇන්ටනි බ්ලින්කන් රියාද්හි කලාපීය නායකයින් හමු වීමෙන් අනතුරුව සිදු වි ය. ඉරානයට එරෙහිව ගුවන් සහ මිසයිල ආරක්ෂණ සහයෝගීතාව වර්ධනය කිරීම අරමුණු කරගත් එක්සත් ජනපද ප්‍රහාරක ජෙට් යානා, අරාබි රටවල් කිහිපයක් සහ ඊශ්‍රායලය එයට ඇතුළත් විය.

වැලැක්විය නොහැකි ලෙස මැද පෙරදිග බල තුලනයට බලපෑම් කරන  රුසියාවට එරෙහි එක්සත් ජනපද-නේටෝ යුද්ධයේ නාටකාකාර තීව්‍රවීමක් මධ්‍යයේ එන මෙම වර්ධනයන් අවධාරනය කරන්නේ, විභව එක්සත් ජනපද-ඉරානය “අවබෝධ කර ගැනීමේ” ක්ෂනික ඉරණම කුමක් වුව ද, කලාපය වැරදි පිලිවෙත් මගින්  පීඩිතව ඇති  අතර, ලෝකය යලි බෙදීමේ , ප්‍රසාරණය වන අධිරාජ්‍යවාදී තල්ලුවක සුළි කුණාටුවට වඩ වඩාත් උරා ගනිමින්  සිටී.

ඉරානය-එක්සත් ජනපදය තාවකාලික “අවබෝධයකට” ආසන්න බව මාධ්‍ය ආයතන පවසයි Read More »

Jenin

එක්සත් ජනපද මාධ්‍ය ජෙනින් හි ඊශ්‍රායල යුද අපරාධ වසන් කරයි

පැට්‍රික් මාර්ටින් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 07 දින පල වූ ‘US media covers up Israeli war crimes in Jenin‘ යන පැට්‍රික් මාර්ටින් විසින් ලියන ලද ඉදිරිදර්ශන ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි.

Jenin
පලස්තීන කාන්තාවක් 2023 ජූලි 5, බදාදා, බටහිර ඉවුරේ ජෙනින් සරනාගත කඳවුරේ හානියට පත් මාර්ගයක ගමන් කරයි. (AP ඡායාරූපය/මජ්ඩි මොහොමඩ්) [AP ඡායාරූපය]

එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් විශේෂඥයින්ගේ මන්ඩලයක් බදාදා ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් ජෙනින් සහ බටහිර ඉවුරේ වෙනත් තැන්වල ඊශ්‍රායල හමුදා මෙහෙයුම් හෙලා දැක ඇත. ඒවා “බලය භාවිතය පිලිබඳ ජාත්‍යන්තර නීතිය සහ ප්‍රමිතීන් දරුනු ලෙස උල්ලංඝනය කිරීම්වලට සමාන වන අතර එය යුද අපරාධයක් විය හැකි” බව ඔවුහු ප්‍රකාශ කලහ.

එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කොමිසමේ අනුග්‍රහය යටතේ ක්‍රියාත්මක වන ත්‍රිපුද්ගල කන්ඩායම ඊශ්‍රායල හමුදාවේ ක්‍රියා මාලාවක් පෙන්වා පෙන්වා දෙමින් ඒවාය‌ේ  ප්‍රතිඵල ලෙස, “වාඩිලාගෙන සිටින ජනගහනය මරා දැමීම සහ බරපතල ලෙස තුවාල කිරීම, ඔවුන්ගේ නිවාස සහ යටිතල පහසුකම් විනාශ කිරීම සහ අත්තනෝමතික ලෙස දහස් ගනනක් අවතැන් කිරීම සිදු විය. ” යනුවෙන් ප්‍රකාශ කලේ කලේය. 

පදිංචිකරුවන් 14,000ක් සිටින ජෙනින් නගරයෙන් පිටත විශාල, අර්ධ-ස්ථීර සරනාගත කඳවුරට සිදුකල දින දෙකක ප්‍රහාරය, පලස්තීන සටන්කාමීන් සමඟ  දරුනු ලෙස සටන් වැදීමටත්, ජලය සහ විදුලි සැපයුම් සහ සෞඛ්‍ය පහසුකම් ඇතුලු සිවිල් යටිතල පහසුකම් හිතාමතා සහ පුලුල්ව විනාශ කිරීමටත් හේතු විය. අඩුම තරමින් පලස්තීනුවන් 12 දෙනෙකු මිය ගිය අතර, ඔවුන් අතර නව යොවුන් වියේ පසුවන්නන් හතර දෙනෙකු ද විය. 100 කට වැඩි පිරිසක් තුවාල ලැබූ අතර කඳවුරේ ජනගහනයෙන් හතරෙන් එකකට පලා යාමට බල කෙරුනි .

වැඩි පිරිසක් විශේෂ කමාන්ඩෝ ඒකකවලට සම්බන්ධිත වූ 1000 පමන සොල්දාදුවන් මෙම ජනාකීර්න නේවාසික ප්‍රදේශයට යවන ලදුව ,  ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක බලකාය (IDF) විසින් විනාශ කරන ලද නිවාස සහ විශාල ව්‍යුහයන් පිලිබඳ මාධ්‍යවේදීන් ඇතුලු ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවන් විස්තර කලහ.

එක්සත් ජාතීන්ගේ මන්ඩලයට අනුව, “2002 දී ජෙනින් කඳවුර විනාශ කිරීමෙන් පසු බටහිර ඉවුරේ සිදුවූ දරුනුතම ප්‍රහාරයයි.” දශක දෙකකින්  පසු පලමු වරට ගුවන් ප්‍රහාර ද ඒවාට ඇතුලත් විය. සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධතිය විශේෂිත ඉලක්කයක් වූ අතර, ගිලන්රථ මගින් තුවාල ලැබූවන් ඉවත් කිරීම වැලැක්වූ බවට සහ IDF භටයින් ජෙනින් මහ රෝහලට කඳුලු ගෑස් ප්‍රහාර  එල්ල කල බවට  විවිධ වාර්තා පවතී.

“ප්‍රහාරයන්, ඊශ්‍රායල බලධාරීන්ගේ ඇස් හමුවේ ‘සාමූහික ආරක්ෂක තර්ජනයක්’ ලෙස ලේබල් කර ඇති පලස්තීන ජනතාවට කල සාමූහික දඩුවම් කිරීමකි,” එක්සත් ජාතීන්ගේ මඩුල්ල පැවසීය. “ආක්‍රමනය කරන ලද පලස්තීන භූමියේ සිටින පලස්තීනුවන් නිර්දෝෂීභාවය පිලිබඳ පූර්ව නිගමනය ඇතුලු සියලුම මානව හිමිකම් සහතික කර ඇති, ජාත්‍යන්තර නීතිය යටතේ ආරක්‍ෂිත පුද්ගලයන් වේ …සුවිශේෂවම, වාඩිලාගෙන සිටින පලස්තීන භූමිය ඈඳා ගැනීම සහ එහි පලස්තීන වැසියන් අවතැන් කිරීම සහ ඉවත් කිරීම ඉදිරියට ගෙන යන අතරතුර, වාඩිලාගෙන සිටින බලයට (ඊස්රායලයට), ඔවුන් සාමූහික ආරක්‍ෂක තර්ජනයක් ලෙස සැලකිය නොහැකිය.”

කෙසේ වෙතත්, ඇමරිකානු මාධ්‍යවල, ජෙනින් භූමියේ සැබෑ තත්වයන් හෝ එක්සත් ජාතීන්ගේ මඩුල්ලේ  අනාවරනය කර ගැනීම් ගැන කිසිදු සඳහනක් නොමැත. ඊශ්‍රායල මෙහෙයුම පිලිබඳ වාර්තා කිරීම සාමාන්‍යයෙන් සීමා කර ඇත්තේ, එහි අරමුන “ප්‍රතිත්‍රස්තවාදය” බවට වූ පැරනි  කියාපෑම්  ‘නැවත සකසා ඉදිරිපත් කිරීමට’ය. වොෂින්ටන් පෝස්ට් එක්සත් ජාතීන්ගේ මන්ඩලයේ ඊශ්‍රායල මෙහෙයුම ජාත්‍යන්තර නීතිය උල්ලංඝනය කිරීමක් ලෙස හෙලා දැකීමට කැප කලේ තනි වාක්‍යයකි. නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් කිසිවක් ලිව්වේ නැත. රූපවාහිනී ජාල ඒ තරමටම නිහඬ විය.

ඊශ්‍රායල වාඩිලා ගැනීම යටතේ බටහිර ඉවුරේ පවතින ම්ලේච්ඡ යථාර්ථය මෙයයි: පලස්තීනුවන්ට එරෙහිව අනවරත (නොකඩවා පවතින) සහ ක්‍රමානුකූල ප්‍රචන්ඩත්වය සහ මර්දනය. ඊශ්‍රායල සොල්දාදුවන් සහ අන්ත දක්ෂිනාංශික පදිංචිකරුවන් යන දෙපිරිසම මිනිසුන් ඝාතනය කරති, වෙඩි තබා බිම දමති, ඔවුන්ගේ නිවාස විනාශ කරති, ඔවුන් සියවස් ගනනාවක් ජීවත් වූ භූමිය කොල්ලකති.

අගමැති බෙන්ජමින් නෙතන්යාහුගේ ආන්ඩුව බටහිර ඉවුරේ නීති විරෝධී ජනාවාසවල විශාල පදනමක් ඇති, සම්පූර්න ෆැසිස්ට්වාදීන් ද ඇතුලු දක්ෂිනාංශික පක්ෂවල සභාගයකි. මෙම තන්ත‍්‍රය , ත‍්‍රස්තයේ සහ ඝාතන ව්‍යාපාරයේ තාර්කික අවසානය සඳහා  සූදානම් වෙමින් සිටී: එනම් , මිලියන සංඛ්‍යාත පලස්තීනුවන් බලහත්කාරයෙන් අවතැන් කිරීම සහ බටහිර ඉවුර ඊශ්‍රායලයට ඈදා ගැනීමයි.

ෆැසිස්ට් පක්ෂ නායකයෝ බටහිර ඉවුරේ සමස්ත අරාබි ජනගහනය ඉවත් කර එම භූමිය ඈඳා ගැනීමේ ඔවුන්ගේ අධිෂ්ඨානය ගැන විවෘතව කතා කරති. මෙහිදී ඔවුන් 1947-48 ඊශ්‍රායලයේ පිහිටුවීම සමඟ අරාබිවරුන්ට එරෙහිව  සිදුකල සංහාරයන් ආදර්ශයට ගනිමින් සිටිති. අද දින “වාර්ගික ශුද්ධ කිරීම” ලෙස හැඳින්විය හැකි මෙම ව්‍යාපාරය, අරාබි බහුතරයක් වූ පලස්තීන ප්‍රදේශය යුදෙව් බහුතරයක් සිටින ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයක් බවට පරිවර්තනය කලේය.

බටහිර ඉවුරේ ඊශ්‍රායල ආක්‍රමනය සිදුවන්නේ ඇමෙරිකානු රජයේ පූර්න අනුමැතිය ඇතිවය. බයිඩන් පරිපාලනය නිසැකවම මෙහෙයුමට කල්තියාම කොල එලියක් දැල්වූ අතර, සිද්ධියෙන් පසුව එය අනුමත කලේය. ධවල මන්දිර මාධ්‍ය ලේකම් කරීන් ජීන්-පියර් ( Karine Jean-Pierre) බදාදා පැවසුවේ, “අපි මෙය බොහෝ වාරයක් ප්‍රකාශ කර ඇත්තෙමු: හමාස්, පලස්තීන ඉස්ලාමීය ජිහාඩ් සහ අනෙකුත් ත්‍රස්තවාදී කන්ඩායම්වලට එරෙහිව ඊශ්‍රායලයේ ආරක්ෂාවට සහ එහි ජනතාව ආරක්ෂා කිරීමට ඇති අයිතියට අපි සහාය දෙමු… ඊශ්‍රායලය සමීප මිතුරෙකු සහ හවුල්කරුවෙකු වන අතර, අපි ජාතික ආරක්ෂාව සහ නිසැකවම ආරක්ෂක නිලධාරීන් සමඟ සම්බන්ධව සිටිමු. එබැවින් අපගේ සංවාදයේ කියවීමට කිසිවක් නැත, නමුත් අපි නිතිපතා සම්බන්ධව සිටිමු.”

මිලිටරි ප්‍රචන්ඩත්වය පලස්තීන නගර සහ ගම්වලට එරෙහිව සන්නද්ධ පදිංචිකරුවන්ගේ ප්‍රහාරයන් සමඟ ඒකාබද්ධ වී, වාඩිලාගැනීමේ පාලන තන්ත්‍රයේ විසින් වඩ වඩාත් හිරකරමින් පවතින ග්‍රහනය බලාත්මක කිරීම සදහා ,බටහිර ඉවුරේ ඊශ්‍රායලය විසින් ප්‍රදර්ශනය කරන ලද ම්ලේච්ඡත්වය කෙරෙහි සංගත මාධ්‍යවල ආවරනයේ උදාසීනතාව, ඔවුන්  ලබා ගත්තේ බයිඩන් ගේ ඉඟි කිරීමෙනි.

මෙම වසරේ මේ දක්වා අවම වශයෙන් පලස්තීනුවන් 155 දෙනෙකු සොල්දාදුවන් සහ පදිංචිකරුවන් විසින් මරා දමා ඇති අතර, එය 2002 දෙවන ඉන්ටිෆාඩාවෙන් පසු විශාලතම ප්‍රමානය වේ.

මේ අතර මාධ්‍යය , ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයේ හැසිරීම විවේචනය කරන ඕනෑම අයෙකු යුදෙව් විරෝධීන් ලෙස හෙලා දකිමින් ‘මායාකාරීන්-දඩයමේ’ (witch-hunts) යෙදී ගනී. මෙය විශේෂයෙන් ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයින්ට එරෙහිව යොමු කර ඇත. මෑතක දී, ” පින්ක් ෆ්ලොයිඩ්” රොක් සංගීත කන්ඩායමේ නිර්මාතෘ , දශක ගනනාවක් තිස්සේ පලස්තීන ජනතාවගේ ප්‍රතිපත්තිමය ආධාරකරුවෙකු වූ , දැන් යුක්රේනයේ එක්සත් ජනපද-නේටෝ යුද්ධයෙහි  ප්‍රමුඛ විරුද්ධවාදීන් ස්වල්ප දෙනාගෙන් කෙනෙකු වන සංගීතඥ රොජර් වෝටර්ස් ද ඇතුලත් වේ.

යුක්රේනයේ යුද්ධය සහ බටහිර ඉවුරේ වෙසෙන පලස්තීනුවන්ට එරෙහිව සිදුවෙමින් පවතින ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් ඇමරිකානු මාධ්‍ය නිර්ලජ්ජිත දෙබිඩි පිලිවෙතක් අනුගමනය කරයි. ඊශ්‍රායල ප්‍රචන්ඩත්වය සහ වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශ වල බලයෙන් පහකිරීම වසන් කරන අතරම, රුසියානු හමුදාව යුක්‍රේනයේ ජන ඝාතන අපරාධවල නිරත වන බව පවසමින් මාධ්‍ය වසරකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ උමතු ව්‍යාපාරයක නියැලී සිටී.

සෝවියට් සංගමය විසුරුවා හැරීම මත තම ධනය ගොඩනගා ගත් ධනේශ්වර බිලියනපතියන්ගේ කතිපයාධිකාරයේ අවශ්‍යතා නියෝජනය කරන පුටින් පාලන තන්ත‍්‍රයේ ම්ලේච්ඡත්වය වසන් කිරීමට  හෝ සමාව දීමට හේතුවක් නැත. එහෙත් එම ප්‍රමිතියම ෆැසිස්ට්වාදීන්ගෙන් සහ නාසි ගෝලබාලයෙකු වූ ස්ටෙපාන් බන්ඩෙරාගේ වන්දනාකරුවන්ගෙන් පිරී ගිය ජනාධිපති වොලොඩිමියර් සෙලෙන්ස්කිගේ යුක්‍රේනියානු පාලන තන්ත්‍රයට අදාල විය යුතුය. එමෙන්ම, එය මැද පෙරදිග ඇමරිකානු අධිරාජ්‍යවාදයේ දිගුකාලීන ප්‍රධාන සගයා වන ඊශ්‍රායල රාජ්‍යයේ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් ද එය අදාල විය යුතුය.

එ.ජ. ආන්ඩුව සමග නොගැලපෙන පාලන තන්ත‍්‍රයක එවැනි මෙහෙයුමක් කර්නකටුක හෙලාදැකීමකට තුඩු දෙනු ඇතත්, ජෙනින් හි ඊශ්‍රායල ප්‍රහාරය පිලිබඳ කතුවැකියකින් අදහස් දැක්වීමට නිව් යෝර්ක් ටයිම්ස් හෝ වොෂින්ටන් පෝස්ට් උත්සුක වූයේ නැත.

ප්‍රහාරයට පෙර දින, “රුසියාව එහි යුධ අපරාධ වලට වග කරමු ” යන ශීර්ෂ පාඨය සහිත කතුවැකියක් පල කලේය. යුක්රේනයේ රුසියානු ක්‍රියාවන් පිලිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ සහ මානව හිමිකම් සංවිධාන රාශියක අනාවරනයන් එය උපුටා දක්වත්දී – ජෙනින් හි ඊශ්‍රායල මෙහෙයුම සම්බන්ධයෙන් වන එකම වර්ගයේ සාක්ෂි එය නොසලකා හරියි නැතහොත් ප්‍රතික්ෂේප කරයි.

 කතුවැකිය අපූර්ව නිගමනයක් ගෙන එයි, සුවිශේෂ සහාසික අපරාධ වලට අමතරව, “ඇත්ත වශයෙන්ම, පුටින් මහතා සහ ඔහුගේ ඉහල උපදේශකයින්ගේ කන්ඩායමක් යුද්ධය මුලින්ම මුදා හැරීමෙන් පුලුල් වරදක් කර ඇත – දෙවනුව සිදු වූ සියලු සාහසිකකම්  ඇති වූයේ මෙම අපරාධයෙනි.  දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයෙන් පසු නියුරම්බර්ග් නඩු විභාගවලදී නාසි යුද අපරාධකරුවන්ට එරෙහිව භාවිතා කරන ලද චෝදනාව වන ආක්‍රමනශීලී අපරාධයක් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් නඩු පැවරීමට මුහුන දිය යුතුය.”

ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය, නියුරම්බර්ග් පූර්වාදර්ශය ඇෆ්ගනිස්ථානයේ සහ ඉරාකයේ ඇමරිකානු පරිපාලනයේ ක්‍රියාවන්ට, ජෝර්ජ් ඩබ්ලිව් බුෂ්ගේ සිට අදාල වන බව   යලි යලිත් සඳහන් කර ඇත. වොෂින්ටන්, ඩීසී හි පවතින රජය තරම් යුද්ධය මුදා හැරීමෙන් “ආක්‍රමනශීලී අපරාධයක්” දියත් කිරීමේ ගිලුනු රජයක් ලෝකයේ වෙන නැත.

නියුරම්බර්ග් විනිශ්චය සභාව නාසි පාලන තන්ත්‍රයේ ප්‍රධාන මාධ්‍ය ක්ෂමාලාපකයින් ද යුද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් වරදකරුවන් කලේය. එහෙයින්, සෑම එක්සත් ජනපද හමුදා ප්‍රයානයකම විශ්වාසවන්ත උපදේශකයින් වන පෝස්ට් හි සංස්කාරකවරුන්, ඔවුන් පතනා දේ සම්බන්ධයෙන් ප්‍රවේසම් විය යුතුය.

එක්සත් ජනපද මාධ්‍ය ජෙනින් හි ඊශ්‍රායල යුද අපරාධ වසන් කරයි Read More »

new york

ලොව ධනවත්ම පුද්ගලයෝ 2023 පලමු භාගයේදී තම ධනයට ඩොලර් බිලියන 852 ක් ගොඩ ගසා ගත්හ

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 03 දින පල වූ ‘World’s richest added $852 billion to their fortunes in first half of 2023‘ යන ජෙරී වයිට් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය එස්එෆ් විසිනි.
new york
2022 පෙබරවාරි 20 වන දින නිව් යෝර්ක් නගරයේ මධ්‍යම උද්‍යානයේ (Central Park) සිට මෑන්හැටන් හි “බිලියනර්ස් රෝ” හි සුඛෝපභෝගී, අහස සූරන නේවාසික ගොඩනැගිලි දැකගත හැකිය.[AP ඡායාරූපය/Ted Shaffrey]

බ්ලූම්බර්ග් විසින් සම්පාදනය කර සඳුදා නිකුත් කරන ලද දත්ත වලට අනුව, ලොව ධනවත්ම පුද්ගලයින් 2023 පලමු භාගයේදී ඔවුන්ගේ ධනයට ඩොලර් බිලියන 852 එකතු කර ඇත. ලෝක ජනගහනයෙන් සියයට 47ක් දිනකට ඩොලර් 6.25කින් යන්තම් දිවි ගලවා ගනිද්දී, ගෙවුනු මාස 6 තුල බ්ලූම්බර්ග් බිලියනපති දර්ශකයේ (Bloomberg Billionaires Index) හි සෑම සාමාජිකයෙක්ම දිනකට ඩොලර් මිලියන 14ක සාමාන්‍යයක ට වඩා උපයා ඇත.

2020 දෙවන භාගයේ සිට ලෝකයේ බිලියනපති 2,640 ගේ ධනය ඉහල යාම,  මාස හයක් තුල විශාලතම  ඉහල යාමයි.  මින් පෙර  අත්දුටු පිම්ම, එක්සත් ජනපදය හා ලොව පුරා අනෙකුත් ආන්ඩු වසංගතයේ බලපෑමෙන් සුපිරි ධනවතුන්ගේ වත්කම් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මූල්‍ය වෙලඳපොලවල් වෙත ගලා හැලු ඩොලර් ට්‍රිලියන ගනන් වල  ප්‍රතිඵලය විය. 2020 මාර්තු සහ 2023 මාර්තු අතර වූ  තෙවසර තුල, නිව් යෝර්ක් කොටස් වෙලෙඳපොලේ විශාලතම දර්ශක තුනම සියයට 70 කින් ඉහල ගොස් ඇත. මූල්‍ය අස්ථාවරත්වයේ වැඩෙන සංඥා සහ ආර්ථික අවපාතය පිලිබඳ අනතුරු ඇඟවීම් නොතකා පසුගිය කාර්තුවේ දී ඒවා අඛන්ඩව ඉහල ගොස් ඇත.

බ්ලූම්බර්ග් සටහන් කල පරිදි, “ආයෝජකයින්, මහ බැංකු පොලී අනුපාත ඉහල දැමීම්, යුක්රේනයේ පවතින යුද්ධය සහ කලාපීය බැංකු අර්බුදය යනාදියෙහි බලපෑම් ගසා දැමූහ.  “මෙම වාසි ගරා ගැනීම්” “පුලුල් කොටස් වෙලඳපොල රැලියක් (එක දිගට පවත්නා මිල ඉහල යෑමක්)” සමග සමපාත විය. කෘත්‍රිම බුද්ධිය පිලිබඳ ආයෝජක උන්මාදය තාක්ෂනික කොටස් මිල ඉහල නැංවීම නිසා  එහි හොඳම  පලමු භාගය ලෙස වාර්තා වෙමින් Nasdaq 100,  39% කින් ද,  S&P,  500 16% කින් ද ඉහල ගියේය. 

ග්‍රහලෝකයේ බිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාවක් ඉහල යන ජීවන වියදම්වලට, සැබෑ වැටුප් පහත වැටීමට සහ වැඩෙන අසරනභාවයට මුහුන දෙද්දී, ලොව ධනවත්ම පුද්ගලයා වන ඉලොන් මස්ක් (Elon Musk), 2023 මුල් මාස හය තුල ඩොලර් බිලියන 96 කින් වඩා  ධනවත් විය. ෆේස් බුක් (Facebook) හිමි මෙටා ප්ලැට්ෆෝම්ස් (Meta Platforms) හි ප්‍රධාන විධායක නිලධාරී මාර්ක් සකර්බර්ග් (Mark Zuckerberg) බ්ලූම්බර්ග්  හි ධනවත්ම බිලියනපතියන් 500 ලැයිස්තුවේ අංක 10), ඔහුගේ ධනයේ දෙවන ඉහලම පිම්ම ලෙස, 2023 පලමු මාස ​​හය තුල ඩොලර් බිලියන 58.9කින් ඩොලර් බිලියන 99.2 දක්වා ඉහල යනු දුටුවේය.

ද ගාඩියන් ට (The Guardian) අනුව, කැලිෆෝනියාවේ මස්ක් ගේ ටෙස්ලා කම්හලේ වත්මන් සහ හිටපු සේවකයින් පහලොස් දෙනෙක් , “ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියාගේ අභිලාෂකාමී නිෂ්පාදන ඉලක්ක සපුරා ගැනීම සඳහා දැඩි පීඩනය යටතේ, සමහර විට වේදනාව සහ තුවාල හරහා දිගු පැය” වැඩ සංස්කෘතියක් විස්තර කරයි. ටෙස්ලා හි නිෂ්පාදන කාර්මිකයෙකු වන ජොනතන් ගැලෙස්කු, “මිනිස්සු  ක්ලාන්ත වෙනවා, පෑන්කේක් එකක් වගේ බිමට වැටිලා, එයාලගේ මූන කඩා ගන්නවා” තමන් දැක ඇති බව ද ගාඩියන් ට විස්තර කරයි. ඔහු තවදුරටත් පැවසුවේ, “ඔහු තවමත් බිම වැතිර සිටිද්දී ,  ඔහු වටා වැඩ කිරීමට ඔවුන් අපව මෙහෙයවයි.”

chart
[ඡායාරූපය: ලෝක අසමානතා වාර්තාව 2022]

පසුගිය වසරේ මස්ක් ටෙස්ලා හි කම්කරුවන් 10,000 ක් සහ ට්විටර් හි තවත් 3,700 ක් කපා දැමීය. ඔහුගේ පැත්තෙන්, සකර්බර්ග්,  වසර දෙකක් තුල රැකියා 21,000 ක් ඉවත් කාරනා පිරිවැය කැපීමේ සැලැස්මක  කොටසක් ලෙස, සිය තුන්වන වටයේ දොට්ට දැමීම් මැයි මාසයේදී මෙටා හි ආරම්භ කලේය. 

බ්ලූම්බර්ග් බිලියනපති දර්ශකයේ  මස්ක් පසුපසින් එන්නේ යුරෝපීය සුඛෝපභෝගී භාන්ඩ නිෂ්පාදක LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton වලින් අඩක් පාලනය කරන බර්නාඩ ආර්නෝ ය.  

එක්සත් ජනපදයේ විභව ආර්ථික මන්දගාමිත්වයක්, සුඛෝපභෝගී භාන්ඩ සඳහා ඇති ඉල්ලුම අඩු කරනු ඇතැයි යන කනස්සල්ල හේතුවෙන්, එක් දිනක් තුල ඔහුගේ ධනයෙන් ඩොලර් බිලියන 11.2 ක් අතුගා දැමීමෙන් පසු ආර්නෝ ප්‍රථම ස්ථානයෙන් ඉවතට වැටුනි. විකුනා දැමීමෙන් පවා, බ්ලූම්බර්ග්ට අනුව, ප්‍රංශ ප්‍රකෝටිපතියාට තවමත් ඩොලර් බිලියන 191.6 ක ශුද්ධ වටිනාකමක් ඇති අතර, මේ වසරේ මේ දක්වා ඩොලර් බිලියන 29.5 එකතු කර ගන  ඇත.

2012 දී ආර්නෝ බදු ගෙවීමෙන් වැලකී සිටීම සඳහා බෙල්ජියමට ඔහුගේ පුරවැසිභාවය මාරු කිරීමට උත්සාහ කලේය. අප්‍රේල් මාසයේ දී, ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්‍රොන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් කප්පාදුවලට විරෝධය පාමින් කම්කරුවන් LVMH මූලස්ථානයට කඩා වැදුනේ, රජයට විශ්‍රාම වැටුප් සඳහා මුදල් අවශ්‍ය නම් එය ආර්නෝ  වෙතින් ලබා ගත යුතු බව පවසමිනි.

ඇමේසන් නිර්මාතෘ ජෙෆ් බෙසෝස් මේ වසරේ මුල් මාස හය තුල තම ධනය ඩොලර් බිලියන 47.4 කින් වැඩි කර ගනිමින්ඩොලර් බිලියන 154 ක්  ධනයක් සමඟ ලොව  තුන්වන ධනවත්ම පුද්ගලයා වේ. නැවත නැවතත් සිදුකරන උල්ලංඝනය කිරීම් සම්බන්ධයෙන් වෘත්තීය ආරක්ෂාව සහ සෞඛ්‍ය පරිපාලනය (OSHA) විසින් ඇමේසන් දැනටත්  විමර්ශනය කරනු ලැබේ. 2021 දී, අනෙකුත් සියලුම ගබඩාවල එය  කම්කරුවන් 100 කට 3.3 වෙද්දී ඇමේසන් හි බරපතල තුවාල අනුපාතය කම්කරුවන් 100 කට 6.8 ක් වශයෙන්  දෙගුනයකටත් වඩා ඉහල විය.

ලැයිස්තුවේ බෙසෝස්ට පසුව මයික්‍රොසොෆ්ට් නිර්මාතෘ බිල් ගේට්ස් (ඩොලර් බිලියන 134, ඩොලර් බිලියන 24.4 කින් ඉහල ගොස් ඇත) වේ. පසුගිය වසරේ ගේට්ස්, කැනේඩියානු ජාතික දුම්රිය සමාගමේ ඔහුගේ කොටස් ඩොලර් මිලියන 940ක් විකුනා දැමූ නමුත් තවමත් CN Rail හි සියයට 9ක කොටස් හිමිකාරීත්වයක් දරයි. එය, ඔහායෝ හි   නැගෙනහිර පලස්තීනය ඇතුලු නැවත නැවතත්  සිදුවන පීලි පැනීම්වලට තුඩු දී ඇති, කම්කරුවන්ට එරෙහිව මිලේච්ඡ  පිරිවැය කප්පාදු  ප්‍රහාර හා යටිතල පහසුකම් කප්පාදු  එල්ල කර ඇති, උතුරු ඇමරිකාවේ ඉහලම පලමු පන්තියේ 1 දුම්රිය මාර්ග හතෙන් එකකි.

ලැයිස්තුවේ හත්වන ස්ථානය වොරන් බෆට් (ඩොලර් බිලියන 113, ඩොලර් බිලියන 5.6 කින් ඉහල ගොස් ඇත).ගනී. ඔහු BNSF දුම්රිය මාර්ගය සහ Geico, Clayton Homes සහ Dairy Queen හිමි බර්ක්ෂ හතවේ (Berkshire Hathaway) ආයෝජන සමාගමේ හිමිකරු වන අතර , Coca-Cola සහ American Express හි කොටස් හිමිය .

මිලියන 22 ක් පමන මිය ගොස් ඇති, තවත් මිලියන දස ගනනක් දිගු කාලීන දුර්වලතාවයෙන් පෙලෙන වසංගතය අතරතුර ධනය පිම්බී ගිය  බ්ලූම්බර්ග්ගේ බිලියනපති  ලැයිස්තුවෙන් කිහිප දෙනෙකු පමනකගේ  සමාජ විරෝධී ස්වභාවය මේ ආකාර  වේ.

chart 2
[ඡායාරූපය: ලෝක අසමානතා වාර්තාව 2022]

මෙම වසර මුලදී ලෝක ආර්ථික සමුලුවට පෙර ඔක්ස්ෆැම් පුන්‍යායතනය විසින් නිකුත් කරන ලද වාර්තාවකට අනුව:

  • “ධනවත්ම 1% 2020 සිට අලුතින් නිර්මානය කරන ලද ඩොලර් ට්‍රිලියන 42 ක ධනයෙන් තුනෙන් දෙකකට ආසන්න ප්‍රමානයක් ඩැහැගෙන ඇත. මෙය මානව වර්ගයාගේ ඉතිරි 99% විසින් එම කාලය තුල උපයා ගත් මුදල මෙන් දෙගුනයකට ආසන්න මුදලකි. පසුගිය දශකය තුල බිලියනපතියන්ගේ  සංඛ්‍යාව සහ ධනය දෙගුන වී ඇති අතර නව ගෝලීය ධනයෙන් අඩක් පමන ලබා ගත්තේ  ධනවත්ම 1% යි.”
  • “‘සාමාන්‍ය ‘බිලියනපතියා’,   පහලම 90% පුද්ගලයෙකු විසින් උපයන සෑම ඩොලර් 1ක නව ධනයක් සඳහාම, දල වශයෙන් ඩොලර් මිලියන 1.7ක් ලබාගන ඇත. ලෝකයේ සුපිරි ධනවතුන්ගේ සාමූහික ධනය දිනකට ඩොලර් බිලියන 2.7කින් වැඩි වෙමින් පවතී.
  • “ඊලඟ වසර පහ තුල, ලෝකයේ ආන්ඩුවලින් හතරෙන් තුනක් ඩොලර් ට්‍රිලියන 7.8 ක රාජ්‍ය වියදම් කප්පාදුවක් සැලසුම් කරයි.”
  • “මිලියන 820කට අධික ජනතාවක් දැන් කුසගින්නේ සිටිති, ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් අන්තිමට හා අවම වශයෙන් ආහාර ගත යුතු කාන්තාවන්ය. මීට අමතරව දැන්, වෙන කිසිදා කටත් වඩා වැඩි සංඛ්‍යාවක් වන ,  මිලියන 339 ක්  මිනිසුන් සදහා  හදිසි ආහාර සලාක, පිරිසිදු ජලය සහ නවාතැන් ඇතුලු මානුෂීය ආධාර අවශ්‍ය කර තිබේ.”

එක්සත් ජනපදයේ සහ ලොව පුරා, ජීවිතයේ සෑම අංගයක්ම මෙම සමාජ ස්ථරය පොහොසත් කිරීමට යටත් වන අතර, එහි පරපෝෂිතභාවය සහ පරිහානිය, ‘අනුප්රාප්තිය’ නම්  රූපවාහිනී කතාමාලාවේ උද්දීපනය කෙරුනි.

එක්සත් ජනපදයේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරනය කම්කරු පන්තියේ සහ මධ්‍යම පාන්තික විද්‍යාල සිසුන්ට සුලු නය සහනයක් ලබා දීම ව්‍යවස්ථා විරෝධී බව ප්‍රකාශ කරයි. ඒ අතරම, බයිඩන් පරිපාලනය සහ කොංග්‍රසය බැංකුවලට ඇප දීමට, කොටස් වෙලඳපොලවලට මුක්කු ගැසීමට සහ ලෝකයේ සම්පත් මත පාලනය,  තම රටේ කම්කරුවන්ට එරෙහිව යුද්ධය දියත් කරන එම සංගත හා මූල්‍ය කතිපයාධිකාරය වෙත පතුරුවා හැරීම සදහා,  රුසියාවට හා චීනයට එරෙහිව යුද්ධය දියත් කිරීමට නිමක් නැති සම්පත් සොයා ගනියි. 

පාලක ප්‍රභූව හා වැඩකරන මහා ජනතාව අතර ඇති සමනය කල නොහැකි ගැටුම ලොව පුරා පන්ති අරගලයේ පුපුරන සුලු පුනර්ජීවනයකට ඉන්ධන සපයයි. ප්‍රන්සයේ විශ්‍රාම වැටුප් කප්පාදුව හා පොලිස් ප්‍රචන්ඩත්වයට එරෙහි මහජන විරෝධතා, එක්සත් රාජධානියේ, ජර්මනියේ, ඉතාලියේ හා ස්පාඤ්ඤයේ දුම්රිය, තැපැල්, ගුවන් හා අනෙකුත් කම්කරුවන්ගේ වැඩ වර්ජන හා අරගල, ලතින් ඇමරිකානු ගුරු වැඩ වර්ජන රැල්ල සහ ලංකාවේ පෞද්ගලීකරනයට සහ  කප්පාදුවට එරෙහි මහජන විරෝධතා මෙයට ඇතුලත් ය. 

උතුරු ඇමරිකාවේ, ඔන්ටාරියෝ  හැමිල්ටන් හි ජාතික වානේ කාර් කම්කරුවන් 1,500 ක් සහ  කැනේඩියානු නැව් තටාක කම්කරුවන් 7,400 ක් වැඩ වර්ජනය කර ඇත. එක්සත් ජනපදයේ, ලොස් ඇන්ජලීස් ප්‍රදේශයේ හෝටල් කම්කරුවන් 15,000ක් වැඩවර්ජන කරති, නලුවන් 160,000කට වැඩි සංඛ්‍යාවක් දැනට පවතින ලේඛකයින්ගේ වැඩ වර්ජනයට සම්බන්ධ වීමට උත්සාහ කරති, පෙන්සිල්වේනියාවේ ඊරි හි, Wabtec දුම්රිය එන්ජින් කම්කරුවන් 1,600ක්, බටහිර වෙරලේ නැව් තටාක කම්කරුවන් (West Coast dockers) සහ   නිව්යෝර්ක් නගර ප්‍රවාහන කම්කරුවන්  වෘත්තීය සමිති පිටුබලය ලත් පාවා දැමීමේ ගිවිසුම් වලට විරෝධය පානා  අතර UPS සහ මෝටර් රථ කර්මාන්තයේ කම්කරුවන් මිලියන අඩකට වැඩි පිරිසක් මෙම ගිම්හානයේදී වැඩ වර්ජන ක්‍රියාමාර්ගයක් සදහා  බලපෑම් කරති.

කම්කරු පන්තියේ වැඩෙන සටන්කාමීත්වයේ සහ දේශපාලන රැඩිකල්කරනයේ විප්ලවවාදී ඇඟවුම් පිලිබඳව පාලක පන්තිය තුල වැඩෙන භීතියක් පවතී. ලන්ඩනයේ ස්පියර්ගේ ධනය කලමනාකරන (Spear’s wealth management) සඟරාව විසින් සංවිධානය කරන ලද ආයෝජන සම්මන්ත්‍රනයක් ගැන, ද ගාඩියන් මෑතකදී වාර්තා කල අතර, එහිදී “ගෝලීය ප්‍රභූ පැලැන්තියේ සාමාජිකයින්ට සහ ඔවුන්ගේ මූල්‍ය කන්ඩායම්වලට ප්‍රගතිශීලී උපදේශකයින් පවසා ඇත්තේ මිරිකන ලද කුටුම්භයන්ට බලපාන  බලශක්ති සහ ආහාර මිල ඉහල යාමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ධනවතුන් හා දුප්පතුන් අතර විහිදා ගත් අසමානතා පරතරය පුලුල් වීමට ඉඩ හැරියොත් ‘සැබෑ කැරැල්ලක  යථා අවදානමක්’ සහ ‘සිවිල් කඩාකප්පල් වීමේ’ අවදානමක් පවතින බවයි .

කෙසේ වෙතත්, සමාජයේ ධනය රැඩිකල් ලෙස යලි බෙදා හැරීමක්, වැඩි බදු ගෙවීමට පාලක පන්තියට කරන ආයාචනා මගින් හෝ බර්නි සැන්ඩර්ස්, ජෙරමි කෝබින්, ජීන් ලූක් මෙලන්චොන් සහ ධනවාදයේ අනෙකුත් ව්‍යාජ වාම ආරක්ෂකයින්ගේ වෙනත් ප්‍රතිසංස්කරනවාදී යෝජනා කිසිවක් හරහා, හෝ   සාක්ෂාත් කරගත නොහැක.

පාලක පන්තිය සහ එහි  පද්ධතිය ඓතිහාසිකව යල්පැන ගොස් ඇත. සමාජයේ හුදු පැවැත්ම සඳහා, මූල්‍ය කතිපයාධිකාරය අස්වාමික කල යුතු අතර මානව අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා එහි අති විශාල ධනය යලි බෙදා හැරිය යුතුය. ඔවුන්ට පුද්ගලිකව හිමි නිෂ්පාදන බලවේග ජාත්‍යන්තර කම්කරු පන්තිය අතට පත් කල යුතුය.

කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටුවල ජාත්‍යන්තර සන්ධානයේ  (IWA-RFC) මඟ පෙන්වීම යටතේ පුලුල් වන කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු ජාලය හරහා එහි වඩාත්ම සවිඥානික ස්වරූපය ගනිමින් සිටින කම්කරු පන්තියේ වැඩෙන ව්‍යාපාරය, කම්කරුවන්ගේ බලය සහ සමාජවාදය සඳහා දැනුවත් දේශපාලන අරගලය සමඟ ඒකාබද්ධ කල යුතුය. 

ලොව ධනවත්ම පුද්ගලයෝ 2023 පලමු භාගයේදී තම ධනයට ඩොලර් බිලියන 852 ක් ගොඩ ගසා ගත්හ Read More »

Nathasha

නතාෂාගේ ප්‍රහසන කලාවට කෝපාවිශ්ට වූ ව්‍යාජ වාම පෙරමුනට එරෙහිව කලාවේ නිදහස සදහා අරගලය  පෙරට

නන්දන නන්නෙත්ති විසිනි

නතාෂා එදිරිසූරිය හිටිවන ප්‍රහසන කලා නිර්මානයකින් බුද්ධාගමට අපහාස කලේ යැයි මැයි 28 දින අත් අඩංගුවට ගෙන, ආගමික සමගියට බාධා පැමිනවීම හා වෛරය පැතිරවීම සිදු කලේ යයි ICCPR පනත යටතේ චෝදනා ඉදිරිපත් කර, අද දින (6) දක්වා බන්ධනාගාරගත කර තබා ගන්නා ලදී.  ජුලි 5 බදාදා  ඇගේ ඇප ඉල්ලීම සලකා බැලූ කොලඹ මහාධිකරන විනිසුරු ආදිත්‍ය පටබැදි ඇයට ඇප ලබා දීමට තීන්දු කරමින් කියා සිටියේ නතාෂාගේ ප්‍රකාශය “කිසිසේත්ම බෞද්ධයන් ඉලක්ක කරගෙන ඔවුනට එරෙහිව ප්‍රචන්ඩත්වය හෝ සතුරුකම් කිරීමේ අරමුනින් එහි ප්‍රෙක්ෂකයන් උසිගැන්විමේ ක්‍රියාවලියක යෙදුනු බවට පෙනී නෙයන”  බවත් ඒ අනුව එය “වෛරී ප්‍රකාශයක්” ලෙස පෙනී නොයන බවත්ය.  

වාර්තා වන පරිදි, විද්‍යාව තරයේ විශ්වාස කරන පුද්ගලයෙකුට ආගම්වල තිබෙන ඇතැම් කාරනා ප්‍රායෝගිකදැයි ප්‍රශ්න කිරීමට හැකියාව ඇතැයි සඳහන් කල මහාධිකරන විනිසුරුවරයා එයින් වෛරය ප්‍රකාශ වන්නේ කෙසේදැයි පැමිනිල්ලෙන් ප්‍රශ්න කලේ ය.   

මෙම තීන්දුව නතාෂාට එරෙහිව බොරු පැමිනිලි කල ආන්ඩුවේ බෞද්ධ කටයුතු කොමසාරිස් ඇතුලු ආගම්වාදී නඩය මෙන් ම ඊට සහයෝගය දුන් සියලු අවස්ථාවාදීන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී හා කලා විරෝධී මුග්ධ නිරුවත ප්‍රදර්ශනය කලේය. 

Nathasha
නතාෂා ඇප ලබා නිදහස්ව (fb)

නතාෂා අත්අඩංගුවට ගැනීමට ආගම සම්බන්ධ කල ද එය ආගම පිලිබද කරුනක් නො වන බවත්, අවශ්‍ය නම් ආගම ප්‍රශ්න කිරීමට අයිතිය ඇති බවත් තහවුරු කරමින්, ඇගේ නිදහස වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම කලාවේ හා ප්‍රකාශනයේ නිදහස ගැන සංවේදී සියලු මිනිසුන්ගේ වගකීම බව මුල සිටම අවධාරනය කලේ හා, ඒ වෙනුවෙන් තනිවම, ප්‍රතිගාමී බලවේගයන්ට අභිමුඛව, උද්⁣ඝෝෂනය ආරම්භ කලේ කොලඹ ක්‍රියාකාරී කමිටුව (කොක්‍රික) යි. ඊට ප්‍රගතිශීලී කලාකරුවන්, කම්කරුවන් හා තරුනයන් අතර බලගතු සහායක් ගොනු විය. 

පැමිනිල්ල පරාජය වූයේ හුදෙක් මහාධිකරන තීන්දුවෙන් පමනක් නො වේ. සියලු ධනේශ්වර හා ව්‍යාජ වාම පක්ෂ හා කල්ලි, අපේක්ෂා භංග, දිරිය බල සිදුනු බුද්ධිමතුන්, තමන්ගේ වේල පිරිමැසීමට එහා දෙයක් නොසිතන ඇතැම්  කලාකරුවන් හා ඊනියා රැඩිකලුන්, පාලක පන්තිය නතාෂාට එරෙහිව අවුලන ලද ප්‍රකෝපකාරීත්වය සමග පෙල ගැසුනි. එහෙත් පාලක පන්තියේ දරුනු වික්ෂෝපයකට හේතු වෙමින්, කම්කරු පන්තිය ප්‍රමුඛ පීඩිත මහජනතාව එම ගිනි මැලයට දර දැමීම උදෙසා මෙහෙයවා ගැනීමට හැකි නොවී ය යනු නින්දාසහගත පරාජයකි. 

තතු එසේ තිබිය දී, ධනපති සංස්ථාපිතයේම පක්ෂයක් වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුන(ජවිපෙ) හා ඉන් බිදී ව්‍යාජ-වාම පක්ෂයක් ලෙස සංවිධානය වූ පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය (පෙසප) නතාෂාට හා ඇගේ කලාවට විරුද්ධව තම පන්ති පැවැත්ම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වන මතයක් ගොඩ නැගීමට අන්ත ප්‍රතිගාමී උත්සාහයක නිරත වීය. රටේ සිවිල් සාමය කඩ වී, තමන් ගත කරන සාපේක්ෂ සුව පහසු ජීවිත අවුල් වනවාට බියෙන් පසුවන සුලු ධනේශ්වර පන්ති ස්ථරයක කම්කරු විරෝධී අවශ්‍යතාවන් මේ පක්ෂ විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. 

Jayagoda
පුබුදු ජයගොඩ

පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයේ අධ්‍යාපන ලේකම් පුබුදු ජයගොඩ නතාෂා අත් අඩංගුවට ගැනීමට පසු දින  මෙසේ නිවේදනය කලේ ය: පීඩාවට පත් මිනිසුන් “විශ්වාස කරන සමහර ආත්මීය කරුනු, සමහර සංස්කෘතික දේවල්, ආගමික සංවේදී දේවලට” ප්‍රහාරයක් එල්ල වී ඇත. එය පාලක පන්තියේ අවශ්‍යතාවක් බව සදහන් කල ඔහු “ෆාස්ටර් ජෙරමුයි, නතාෂයි … ආගම් අතර මේ බෙදීම හදන්න යනවා” යි චෝදනා කරමින් “මේකට ඉඩ දෙන්න එපා” යි ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටියේ ය.  

ධනපති පක්ෂයක් ලෙස තමන්මගේ සුදුසුකම ධනපතියන් හා අධිරාජ්‍යවාදීන් හමුවේ සනාථ කිරීමට දැඩි වෙහෙස දරන ජවිපෙ ද මෙම යොජනාව ම  තවත් ආකාරයකින් ඊට දින දෙකකට පසු ඉදිරිපත් කලේ ය. “මෑතකදී කිසියම් කාන්තාවක් සිදුහත් කුමරු සම්බන්ධයෙන් කරපු කතාවක් පදනම් කරගෙන ලොකු සිද්ධියක් වෙලා තියෙනවා. …ඒක අහම්බෙන් සිද්ධ වුනත්, සැලසුම් කරල සිද්ධ වුනත් අර දුෂ්ට ආගම්වාදී, ජාතිකවාදී අරමුනුවලට එකතු වෙනවා,” යැයි එහි ප්‍රධාන ලේකම් ටිල්වින් සිල්වා ප්‍රකාශ කලේ ය. සිල්වාගේ ඉල්ලීම මෙසේ ය: “ජනතාවගේ හිතේ තියෙන ඉතා සියුම් තැන් අවුස්සලා ජනතාවගෙ ඇත්ත ප්‍රශ්න අමතක කරන්න දරන උත්සාහය හරියට අදුනගන්න.”

කලාවේ හා ප්‍රකාශන⁣යේ නිදහසට විරුද්ධ වන ආන්ඩුව ඇතුලු ධනේශ්වර පෙරමුනත්, නතාෂාගේ කලාත්මක නිර්මානයත් යන අංශ දෙකම එකට අනා මේ දෙපැත්තටම විරුද්ධ වන ලෙස ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටීමේ දී ජවිපෙ මෙන්ම පෙසප හි අභිප්‍රාය කුමක් ද?

පසුගිය “අරගල” සමයේ “ජාතික සමගියට කිසියම් ප්‍රවේශයක් ඇති වීම ගැන බිය” වූ  “ජනතාවගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වෙලා ඉන්න රාජපක්ෂල රනිල්ලා… ආපහු එලියට එන්න මේවා පාවිච්චි කරන” බව පවසන  සිල්වා වාර්ගික යුද්ධයේ දී දෙමල ජනයාගේ ලෙයින් පොඟාගත් අත් සගවාගෙන දැන් වාර්ගික ආගමික භේද ප්‍රතික්ෂේප කරන බව අඟවන්නේ එය හුදෙක් රාජපක්ෂලාට වාසි වන බව ගැන කනස්සල්ලෙනි. එයින් පැහැදිලි වන පරිදි, ජවිපෙ බිය වී සිටින්නේ එවැනි තත්වයක් තුල තම පාර්ලිමේන්තු සිහිනය බිද වැටෙනු ඇත යන්න ගැන මිස මහජන විරෝධී, වර්ගවාදී ආන්ඩුවක් බලයට ඒම වැනි දෙයක් ගැන නො වේ. සියල්ලටමත් වඩා ජවිපෙ, පාර්ලිමේන්තුවේ 225ම එපා යි කී මහජන විරෝධය, රාජපක්ෂ විරෝධයකට සිඳවා ධනපති ක්‍රමය බේරාගෙන, එතනින් නතර නොවී, ඒ තුල සමාජ අර්බුදය සැඟවීමට මෙය ද අවස්ථාවක් කර ගනී. ජවිපෙන් කැඩී සමාජවාදය පිලිබඳ ඉඳහිට තොල් මතුරන පෙසප ද මෙය යහමින් උපයෝගී කර ගනී. 

Tilwin
ටිල්වින් සිල්වා

නතාෂා සිය කලාව තුල කාන්තාව සිමා බන්ධනයන්ගෙන් වට කර, පුද්ගලික දේපලක් ලෙස සලකා පීඩාවට ලක් කිරීම, හා වැඩවසම්වාදී ආගමික සංකල්ප යොදාගෙන තවදුරටත් කාන්තාව ගර්හා කිරීම අභියෝයට ලක් කලා ය. ඇය ධනවාදය තුල කිසි දිනක විසඳිය නොහැකි නිදහස පිලිබද ප්‍රශ්න ඒ තුල ඉස්මතු කලා ය. ප්‍රස්තුත සිල්වාගේ කතාවේදී ඔහු නතාෂාගේ නම පවා පාවිච්චි කිරීමට තරම් නුසුදුසු යයි තීරනය කිරීම මගින්, නතාෂාගේ නිර්මානය තුලින් එලි දකින නිදහස්කාමය සම්බන්ධව  ආන්ඩුව හා බෞද්ධ අන්තවාදී නඩවල පවතින  භීතිය සමඟ තමන් අනන්‍ය වීම ප්‍රකාශයට පත් කලේ ය. 

නතාෂා, සුද්ධෝදන, සිද්ධාර්ථ හා දෙව්දත් යන බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ එන වාසගම් හා සිද්ධීන් සිය නිර්මානයේ සංකල්ප රූප ගොඩ නැගීමට යොදා ගත්තා ය. කෘතියේ මුඛ්‍යාර්ථය වූයේ ධනේශ්වර සමාජයේ කාන්තාව හා දරුවන් මුහුන දී සිටින ඛේදජනක තත්වය ප්‍රතිනිර්මානය කිරීම වු අතර අතීත කලා නිර්මානයෙන් පරිහරනයට ගත් මෙම උපුටා ගැනීම් ඊට මැනවින් උචිත විය.      

නතාෂාගේ කලාව සහ එහි ඇගවුම් ගැන, විශේෂයෙන් අදාල ප්‍රහසනයේ ආකෘතිය හා අන්තර්ගතය සම්බන්ධයෙන් එක වචනයක්වත් සිල්වා හෝ ජයගොඩ තම නිවේදන තුල ප්‍රකාශ නො කිරිම අහම්බයක් නො වේ. බොරුව සමාජගත කිරීම සදහා ඔවුන්ට ඒ ගැන සාකච්ඡා කිරීමෙන් වැලකීම අවශ්‍යය විය. නමුත්, ජයගොඩගේ කතාව තුල ම කලාකාරිනියට එල්ල වී ඇති ප්‍රහාරය ගැන එක වැකියක් විය. ඒ “අත්අඩංගුවට ගැනීම ගැන අපට කියන්න තියෙන්නෙ, මීට කලින් ආගමට අපහාස කල අය අත්අඩංගුවට ගත්ත ද?” යි යන්නයි. අවස්තාවාදී ලිස්සායෑමේ නියම ස්වභාවය පෙන්වන මෙම ප්‍රශ්නය, ආගමික උන්මත්තකයන් “අතීතයේ ඉඳන් එන මේ නාඩගමේ කොටස්කරුවො සියලු දෙනාම” අත් අඩංගුවට ගත යුතු යයි දියත් කර ඇති උද්ඝෝෂනයට සමපාත වේ. එමතුද නොව, එය රාජ්‍ය මර්දන හස්තය ශක්තිමත් කිරීම සඳහා කරන පැහැදිලි ඇරයුමකි.

ජවිපෙ හා පෙසප නිදහස් කලාවට දක්වන හතුරුකම එහි පන්ති ස්වරූපයයන්ම නිපන්නකි. නතාෂාගේ නිර්මානයට විරුද්ධත්වය පැන නගින්නේ එතැනිනි. කලාවට සම්බන්ධ ජවිපෙ සුලු ධනේශ්වර දේශපාලන වාර්තාව තුල 1988-89 කාලයේ අතිෂය නිර්මානශීලී හා ජනප්‍රිය ප්‍රවීන කලාකරුවන් ගනනාවක් ධනපති ඒකීය රාජ්‍ය රැකීමේ දේශප්‍රේමය උදෙසා ලෝබ නැතිව මරා දැමීම ඇතුලත් ය. ටිල්වින් සිල්වාට අනුව රැඩිකල් කම ලෝකයට මවා පෑම සඳහා නතාෂා ආගමික හිත් රිදවා ඇත. ඔහුගේ කලා විචාරය ඉස්මතු වන්නේ තම අවශ්‍යතාවට ගැලපෙන පරිදි නතාෂා “රැඩිකල්කම පෙන්වීම වැනි” කලාකරුවාගේ සිතිවිලි ලෙස තමන් විසින් ම සකසා ගත් අදහස්වලිනි. කලා කෘතිය හා එහි අදහස් කරන දෑ මොනවා වුවත් මේ ඊනියා කලා විචාරකයාට අදාල නැත.

දැන් ජයගොඩගේ යෝජනාව “සමාජයට සම්බන්ධ නැති ව්‍යුක්ත කලාව කියා එකක්” නැති නිසා කලාව හැම විටම සමාජය ගැන සංවේදී වී දේශපාලනය සමග සම්බන්ධ විය යුතු බව ය. “ඒ නිසා කලාකරුවා දේශපාලනික වෙන්න ඔනෙ” යි ඔහු අවධාරනය කලේ ය. මෙහි දී ජයගොඩ “තමන්ට හිතෙන හිතෙන විදියට වල් බූරු නිදහස කලාවට තියෙන්න ඕන කියල කලාව කිරීම හා සමාජය ගැන හිතා කලාව කිරිම” යනුවෙන් පැති දෙකක් යෝජනා කරයි. උක්ත ප්‍රකාශයේ දී  ඔහු පැහැදිලි ම තර්ක කරන්නේ ආගමික හැගීම් වැනි සංවේදී කාරනාවලින් කලාව පාලනය විය යුතු බව ය.

උදාහරනයක් හැටියට බෞද්ධයන්ගේ හිත් රිදවිමක් වෙලා තියෙනවා, මේ ප්‍රකාශය (නතාෂාගේ නිර්මාන) මගින්. මේ ප්‍රකාශය පාවිච්චි කරල අදහස් දැක්වීමේ අයිතියට, ප්‍රකාශනයේ නිදහසට, භාෂනයේ නිදහසට පහර දෙන්න හදනවා එක පැත්තකින්. ….තක්කඩි බලවේග මේ අස්සෙ සලු වෙන්න හදනවා,” මෙසේ ජයගොඩට අනුව ආන්ඩුව ප්‍රකාශනයේ හා භාෂනයේ නිදහසට පහර දීමට පෙරට පැමින ඇත්තේ  නතාෂාගේ නිර්මාන නිසා ය. ඒ නිසා එවන් නිර්මාන නො කල යුතු ය. 

ජයගොඩගේ හෝ සිල්වාගේ කලාව පිලිබඳ මෙම ආස්ථානයට මාක්ස්වාදී හෝ සමාජවාදී ආස්ථානය සමග මොනම හෝ සම්බන්ධයක්  නැත. ධනපති සමාජයේ පවතින අධිකාරී සංස්කෘතියට, පැවැත්මට කලාව යටකිරීමට යෝජනා කරන මෙම ප්‍රතිගාමී පිලිවෙතට එරෙහිව කලාව පිලිබඳ සමාජවාදී ආස්ථානය වොරොන්ස්කි පැහැදිලි කරන්නේ මෙසේය:

 “කලාව යනු ජීවිතය සංජානනය කිරීම යි…කවියා හෝ ලේඛකයා අවට යථාර්ථයෙන් සෑහීමකට පත් නොවන විට, ඔහු නිරායාසයෙන්ම එය තිබෙන ආකාරයට නොව, විය යුතු ආකාරයට නිරූපණය කිරීමට උත්සාහ කරයි;  ඔහු අනාගතයේ වැස්ම අර්ධ වශයෙන් ඉවත් කර මිනිසාට ඔහුගේ පරමාදර්ශය පෙන්වීමට උත්සාහ කරයි.  ඔහු පරමාදර්ශී “හෙට දවස” නම් ප්‍රිස්මය හරහා අද යථාර්ථය බැලීමට පටන් ගනී. ඉහලම තලයන් දක්වා අඳිනු ලැබූ මිනිසාගේ සිහින, ආශාවන් හා පැතුම් හොඳම කලාකරුවන්ගේ නිර්මාන කාර්යයන්හි පදනම වූ අතර එය දිගටම එසේ වන්නේය.” [ඒ.කේ.වොරොන්ස්කි, ‘කලාව ජීවිතය සංජානනය කිරීම ලෙස, හා සමකාලීන ලෝකය’, 1923]

කලා කෘතියක  සීමාව තීරනය කරනුයේ කලාවමය. කලාවේ දේශපාලනය යනු සීමා පනවා ගැනීම නො ව සීමා බිදීම ය. නො එසේ ව, එය නැවුම් දෑනීම් හා හැඟීම ජනිත කරන්නේ කෙසේ ද?  සමාජ ඥෙය මඩල පුබුදුවන්නේ කෙසේ ද? ලෝකය වෙනස් කිරීමේ මිනිසාගේ නොතිත් යත්නයට දායක වන්නේ කෙසේ ද? කලාවේ මෙම නිදහස ප්‍රතික්ශේප කරන්නෝ එහි හතුරෝය. 

පෙසප නායකයා පෙරට දමන්නේ අතිෂය ආත්මාර්තකාමී සුලු ධනේශ්වර අවශ්‍යතාවකි. ඔහුගේ මේ වචන සලකා බලන්න: “අරගලයේ දී දේශපාලනය ගැන හිතන අයයි, එලෙස නොවන සාමාන්‍ය ජනතාවයි  අතර කිසියම් ආකාරයේ අවබෝධයක් හැදිල තියෙනවා. ජාතිකවාදයට, ආගම්වාදයට විරුද්ධ නමුත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් ගැන සංවේදී වූ ලිබරල් අදහස් දැරූ පිරිස් සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගැන ඒ තරම් සංවේදී නැති නමුත් තමන්ගේ ජාතික ආගමික අනන්‍යතා ගැන සංවේදී ව හිටපු ජාතකවාදී කොටස් අතර යම් අවබෝධයක් හැදිල තියනවා.” මෙම මලකුනු සමාජ කන්ඩායම් අතර වඳ බහු විවාහයට යතාර්තවාදී කලා නිර්මාන බාධාවක් වීම ය ජයගොඩගේ සංවේදීතාව ය. ඔහුට අනුව මේ ලිබරල්ලු, ජාතික ආගමික අනන්‍යතා කල්ලි, ආගම්වදයට විරුද්ධ කන්ඩායම්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට සංවේදී නැති කල්ලි යනාදී සියලු දේ එකට ඇනූ ඔහු හා පෙසප ද අයත් සංධානය පවත්වා ගැනීම හෙවත්, වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්, දක්ෂිනාංශික ව්‍යාජ-වාම පෙරමුන පන පිහුටුවා පවත්වා ගැනීම කලාකරුවාගේ කර්තව්‍ය විය යුතු ය!

මීට ප්‍රතිපක්ෂව කොක්‍රික උද්ඝෝෂනය පදනම් වූයේ කලාවට සීමා පැනවීමට එරෙහිව එහි නිදහස රැකීම වැඩකරන පන්තියේ නිදහස සමඟ බැඳී පවතීය යන සත්‍යය  මත ය. අර්බුදය ගැඹුරුවත්ම ධනපති පාලක පන්තිය කලාවට හා ප්‍රකාශනයේ නිදහසට එරෙහිව, අද පෙසප ආරක්ෂා කරන සංධානයටම අයත්  අන්ත ප්‍රතිගාමී බලවේග මත පදනම් වූ ෆැසිස්ට් බලවේග සූදානම් කරනු ඇත. කලාවට එරෙහි ⁣ඉහත කී ව්‍යාජ වාම ප්‍රතිපත්ති වලට නෑකම් කියූ ස්ටැලින්වාදී ප්‍රහාරය සම්බන්ධව අන්ඩ්‍රේ බ්‍රෙටන් හා ඩියෝගෝ රිවේරා 1938 දී කරන ලද කැඳවුම මේ නිසා අදට ද අදාල ය:

“කලාවේ සෑම ප්‍රගතිශීලී ප්‍රවනතාවක්ම ෆැසිස්ට්වාදය විසින් ‘පරිහානිගත’ ලෙස හදුන්වා විනාශ කරයි.  සෑම නිදහස් නිර්මානයක්ම ස්ටැලින්වාදීන් විසින් ‘ෆැසිස්ට්’ ලෙස හඳුන්වයි.  ස්වාධීන විප්ලවවාදී කලාව දැන් ප‍්‍රතිගාමී ප්‍රහාරයට එරෙහි අරගලය සඳහා සිය බලවේග එකතු කල යුතුය.  එය තම පැවැත්මේ අයිතිය උස් හඬින් ප්‍රකාශ කල යුතුය.” [ස්වාධීන විප්ලවවාදී කලාවක් සඳහා ප්‍රකාශනය]

අව්‍යාජ, නිදහස් කලාව ඊට නියමිත තැනට ඔසවා තබනු ඇත්තේ කම්කරු පන්තිය ධනේශ්වරයට එරෙහි දේශපාලන බලය තහවුරු කරගැනීම සදහා ගෙන යන අරගලයේ ජයග්‍රහනයෙන් ම පමනක් බව සෑම අතින් ම සත්‍යාපනය වී ඇත. ඒ සදහා ප්‍රථම කොන්දේසිය වන්නේ මෙම ප්‍රතිගාමී ව්‍යාජ-වාම පෙරමුන හෙලිදරව් කර කුඩු කර දැමීම ය.

නතාෂාගේ ප්‍රහසන කලාවට කෝපාවිශ්ට වූ ව්‍යාජ වාම පෙරමුනට එරෙහිව කලාවේ නිදහස සදහා අරගලය  පෙරට Read More »

france police

මැක්‍රොන්ගේ පොලිස් රාජ්‍යය ප්‍රංශ විරෝධතාකරුවන් මත කුරිරු මර්දනයක් මුදාහරී

සැමුවෙල් ටිසෝට් විසිනි

මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ජුලි 03 දින පල වූ ‘Macron’s police state launches brutal crackdown on French protesters‘ යන සැමුවෙල් ටිසෝට් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනය යි. පරිවර්තනය එස්එෆ් විසිනි.

පසුගිය අඟහරුවාදා පැරිසියේ තදාසන්න ප්‍රදේශයක් වන නන්තෙරේහිදී 17 හැවිරිදි නහෙල් එම්. පොලිසිය විසින් ඝාතනය කරනු ලැබීමෙන් පසුව, සති අන්තයේදී  විරෝධතාකරුවන් සහ පොලිසිය අතර ගැටුම් ප්‍රංශය පුරා පැවතුනි. පවතින අර්බුදයට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ඉරිදා සවස ජනාධිපති එමානුවෙල් මැක්‍රොන් හදිසි කැබිනට් රැස්වීමක් පැවැත්වීය.

france police
2023 ජූලි 1 සෙනසුරාදා, පැරිසියේ චැම්ප්ස් එලිසීස් හි ආර්ක් ඩි ට්‍රයම්ෆ් ඉදිරිපිට පොලිස් නිලධාරීන් මුර සංචාරයේ [AP Photo/Christophe Ena]

ප්‍රංශය පුරා සහ ජාත්‍යන්තරව දැවැන්ත කෝපයක්  පිටාර ගැලීමට හේතු වූයේ හුදෙක් ඝාතනය පමනක් නොවේ මෙකී මිනීමැරුම වසන් කරමින් එය ආත්මාරක්ෂාව සඳහා සිදු කල එකක් බවට පෙන්නුම් කිරීම සඳහා – තම ජීවිත වලට තර්ජනයක් නොමැතිව තිබියදී තරුනයාට අතේ දුරින් සිට වෙඩි තැබූ බව පෙන්නුම් කරන වීඩියෝවක් නිකුත් වීමට  පෙර – ඊට  සම්බන්ධ නිලධාරීන් ගත් උත්සාහය ද ඊට හේතු විය.

සෙනසුරාදා, සාමකාමී විරෝධතාකරුවන් දහස් ගනනකගේ සහභාගීත්වයෙන් නන්තෙරේ හි නහෙල්ගේ අවමංගල්‍යය පැවැත්විනි.

ප්‍රංශය පුරා ඇති වූ ප්‍රචන්ඩ ගැටුම් හේතුවෙන් සිකුරාදා රාත්‍රියේ පුද්ගලයන් 1,300ක් අත්අඩංගුවට ගත් අතර සෙනසුරාදා රාත්‍රියේ තවත් 719ක් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. මෙම මර්දනය දියත් වී ඇත්තේ, මෙම වසන්තයේ දී මැක්‍රොන් ඔහුගේ විශ්‍රාම වැටුප් කප්පාදුව ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී ලෙස ක්‍රියාවට නැංවීමේදී ප්‍රංශ පොලිසිය විසින් දහස් ගනනක් අත්අඩංගුවට ගනු ලැබීමෙන් පසුවය.

ප්‍රංශයේ ප්‍රධාන නගර හෙලිකොප්ටර්, සන්නද්ධ මෝටර් රථ සහ “කැරලි මර්දන” ගිනි අවිවලින් දැඩි ලෙස සන්නද්ධ පොලිස් බලකායක් විසින් වටලනු ලැබ ඇත. සිකුරාදා, සෙනසුරාදා සහ ඉරිදා රාත්‍රියේ ජාතික වශයෙන් පොලිස් භටයන් 45,000 බලමුලු ගන්වන ලද අතර, ඊට  අමතරව සෑම රාත්‍රියකම වැර ගැන්වීම් ලෙස 7,000 බැගින්  පැරීසියට යවන ලදී.

සති අන්තයේ සන්නද්ධ මෝටර් රථ සහිතව නිවහන් ප්‍රදේශ අල්ලා ගන්නා විශේෂිත RAID ඒකක මාර්සෙයිල් සහ ලියොන් වෙත යොදවන ලදී. මැක්‍රොන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් ප්‍රතිසංස්කරනයට එරෙහි විරෝධතා වලදී අප්‍රේල් මාසයේදී පැරිසියේ පෙලපාලිකරුවන් කුපිත කර ත‍්‍රස්ත කල කුප්‍රකට BRAV-M ඒකක ද යොදවන ලදී.

සමාජ මාධ්‍යවල පොලිස් ප්‍රචන්ඩත්වය පිලිබඳ සාක්ෂි වාරනය කිරීමට මැක්‍රොන් ආන්ඩුව දරන උත්සාහයන් නොතකා, වීඩියෝ දර්ශන, බොහෝ දුරට අනාරක්ෂිත විරෝධතාකරුවන්ට එරෙහිව පොලිස් ප්‍රහාර වල   ප්‍රචන්ඩත්වය පෙන්වයි. මාධ්‍යවේදීන් ගැටුම් පටිගත කිරීම වැලැක්වීමට පොලිසිය දරන උත්සාහයන් වෙනත් වීඩියෝවල දැක්වේ.

බොහෝ ප්‍රංශ නගරවල පොලිස් භටයන් සහ බොහෝ සෙයින් තරුනයන්ගෙන් සමන්විත විරෝධතාකරුවන් අතර සටන් ඇති විය. Nemours, Pau සහ Combs-la-Ville නගරවල පොලිස් ස්ථාන ගිනි තබා ඇත. පැරිස්, මර්සෙයිල් සහ ලිලී පුරා පොදු ගොඩනැගිලි ගිනිබත් කරන ලදී. උතුරු පැරිසියේ තදාසන්න ප්‍රදේශයක් වන ඕබර්විලියර්ස් හි බස් නැවතුම්පොලක් ගිනිබත් කර බස් රථ 12 ක් විනාශ විය. Lyon හි කන්ඩායම් ආයුධ සහ ජීව උන්ඩ රැගත් පොලිස් වාහනයකට කඩා පැන්න අතර එම අවි තවමත් සොයා ගෙන නොමැත.

අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍ය ජෙහාල්ඩ් ධර්මනා (Gérald Darmanin)ගේ නියෝගය මත, සිකුරාදා සහ සෙනසුරාදා රාත්‍රියේ ප්‍රංශය පුරා ට්‍රෑම් රථ සහ බස් සේවා රාත්‍රී 9 සිට අවලංගු කරන ලදී. . මෙය ඉරිදා පැරිස් මෙට්‍රෝ සේවය දක්වා ව්‍යාප්ත විය. සති අන්තයේදී , Lille, Marseille සහ Lyon හි පොදු ප්‍රවාහනය අවලංගු කරන ලද අතර සවස් භාගයේ සිට කන්ඩායම් වශයෙන් රැස්වීම් තහනම් කරන ලදී. සතිය මුලදී ගැටුම් ඇති වූ ප්‍රදේශ පුරා පිහිටි කුඩා නගරවල ද එවැනිම පියවර ගන්නා ලදී.

පොලිස් මර්දනයට සහ සමාජ තත්වයන්ට එරෙහි කෝපය බෙල්ජියම සහ ස්විට්සර්ලන්තය දක්වා පැතිර ගියේය. ස්විට්සර්ලන්තයේ ලෝසාන් නගරයේ දී සෙනසුරාදා රාත්‍රියේ පුද්ගලයන් හත් දෙනෙකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත. ප්‍රංශයේ මුහුදින් එතෙර ප්‍රදේශ වන රියුනියන්හි සහ ප්‍රංශ ගයනාහි  ද සැලකිය යුතු ගැටුම් ඇති විය. ප්‍රංශයේ තත්ත්වය පිලිබඳ ජාත්‍යන්තර නොසන්සුන් සහගත බව පිලිබිඹු කරමින් ජර්මානු චාන්සලර් ඔලාෆ් ෂෝල්ස් ප්‍රකාශ කලේ තමා “කනස්සල්ලෙන් බලා සිටින” බවයි.

ප්‍රංශයේ ධනේශ්වර දේශපාලඥයින් කෙරෙහි  පොදු වෛරය පිලිබඳ අවබෝධයක් ලබා දෙන එක් සිදුවීමක් L’Haÿ-Les-Roses නම් කුඩා නගරයේදී සිදු විය. එහිදී දක්ෂිනාංශික Les Républicains හි සාමාජිකයෙකු වන ප්‍රාදේශීය නගරාධිපතිවරයෙකුගේ නිවහනේ ධාවන පථයට ගිනිගත් මෝටර් රථයක් තල්ලු කරන ලදී. ප්‍රංශ අගමැතිනි එලිසබෙත් බෝර්න් එම ස්ථානයට වහාම ගොස් ආන්ඩුව සහ පොලිසිය ඔවුන්ගේ ඡන්දදායකයන්ගෙන් ඔවුන්ව ආරක්ෂා කරන බවට නිලධාරීන්ට ප්‍රසිද්ධියේ සහතික විය.

විශ්‍රාම වැටුප් කප්පාදු අරගලයෙන් සෘජුවම ගලා එන මෙම විරෝධතාවල ප්‍රකාශිත දේශපාලන ස්වභාවය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට මැක්‍රොන් ආන්ඩුව විසින් සැලකිය යුතු උත්සාහයක් ගෙන තිබේ. සෙනසුරාදා මැක්‍රොන් ප්‍රකාශ කලේ, “[සමාජ මාධ්‍ය වේදිකා] කිහිපයක ප්‍රචන්ඩ රැස්වීම් සංවිධානය කරනු අපි දැක ඇත්තෙමු – එහෙත් එක්තරා ආකාරයකට ප්‍රචන්ඩත්වය හාසකානුකරනය කිරීමක් ද සිදු වේ. … එය ඔවුන්ව මත් කර ඇති වීඩියෝ ක්‍රීඩා තුල ජීවත් වීමකි.”

මෙය ප්‍රතිරාවය කරන්නේ කහ කබා විරෝධතා අතරතුර, තම ජනාධිපති ධුරයට එරෙහි දැවැන්ත විරෝධය සම්බන්ධයෙන් ෆේස්බුක් වෙත දොස් පැවරූ  මැක්‍රොන්ගේ ප්‍රකාශයය.

විරෝධතා, නිර්පාක්ෂික සහ දරුනු අපරාධකරුවන්ගේ ක්‍රියාවන් ලෙස හුවා දැක්වීමට රජයේ ප්‍රකාශක ඔලිවියේ වේරොන් (Olivier Véran) පසුව උත්සාහ කලේය: “මෙහි දේශපාලන පනිවිඩයක් නොමැත. ඔබ Foot Locker, Lacoste හෝ Sephora වෙලඳසැලක් කොල්ලකන විට එහි දේශපාලන පනිවිඩයක් නැත. ඒ කොල්ලකෑමකි. ”

ප්‍රංශයේ තරුනයින්ට තම අතෘප්තිය ප්‍රකාශ කිරීමට ප්‍රචන්ඩත්වයට යොමු විය යුතු යැයි හැඟේ නම් ඒ සමාජ මාධ්‍ය හෝ වීඩියෝ ක්‍රීඩා නිසා නොව, ඔවුන් ජීවත් වන බිහිසුනු සමාජ තත්වයන් සහ ස්ථාපිත දේශපාලන පක්ෂ විසින් දේශපාලන විකල්ප ඉදිරිපත් කිරීමක් නො කෙරෙන තතු තුලය. වඩාත් ප්‍රචන්ඩ ගැටුම් සංකේන්ද්‍රනය වුනු  පැරිසියේ, ලියොන් සහ මර්සෙයිල් හි තදාසන්න ප්‍රදේශවල දරිද්‍රතාවය සහ විරැකියාව ආවේනික වේ.

කම්කරු පන්ති ප්‍රදේශවල තරුනයින් මුහුන දෙන යථාර්ථය නම් රැකියාවක් නොමැති ව, ගුනාත්මක අධ්‍යාපනයක් සඳහා ප්‍රවේශයක් නොමැති ව සහ  – නෙහෙල් සිද්ධියේදී මෙන් මාරාන්තික තර්ජන නොවේ නම් – පොලිස් නිලධාරීන් අතින් අඛන්ඩ හිරිහැරවලට ලක්වීමට සිදුවීමයි. විශ්‍රාම වැටුප් ප්‍රතිසංස්කරනයට එරෙහි අරගලයේ දී  ඔවුන්ගේ ද්‍රෝහී භූමිකාවෙන් පෙන්නුම් කල පරිදි, මැක්‍රොන්ට විරුද්ධ යැයි කියාගන්නා ව්‍යාජ-වාම පක්ෂ සහ වෘත්තීය සමිති නිලධරයෝ, මෙම තරුන තරුනියන් දරිද්‍රතාවයේ ජීවිත තුලට  පිරි හෙලා දමා ඇති  ධනේශ්වර ක්‍රමයට සැබෑ විරුද්ධත්වයක් ඉදිරිපත් නොකරති.

සති අන්තයේ සමූහ අත්අඩංගුවට ගැනීම් සිදු වූයේ, සිකුරාදා පොලිස් වෘත්තීය සමිති විසින් “අපි යුද්ධයක යෙදී සිටිමු” යනුවෙන් ෆැසිස්ට්මය ඒකාබද්ධ ප්‍රකාශයක් සිදු කරමින්, “අත්අඩංගුවට ගන්නන් අක්‍රිය කරවන බවට” තර්ජනය කිරීමෙන් පසුවය. ඒකාබද්ධ ප්‍රකාශය තවදුරටත් කියා සිටියේ, “මෙම ම්ලේච්ඡ රංචුවලට මුහුන දී, සන්සුන් වනසේ  ඉල්ලා සිටීම තවදුරටත් ප්‍රමානවත් නොවේ, අපි එය පැනවිය යුතුයි. … මෙම පලිබෝධකයන්ට එරෙහිව සටන් කිරීමට ( කාලයයි).”

ප්‍රන්ස දේශපාලන පන්තියේ සැලකිය යුතු කොටස් “පලිබෝධකයන්ට ” එරෙහි පොලිසියේ “යුද්ධය” සමග මුලුමනින්ම සහයෝගී වී ඇති අතර ඊටත් වඩා දැඩි ප්‍රතිචාරයක් ඉල්ලා සිටිති. ඉරිදා වීඩියෝ දේශනයකදී අන්ත දක්ෂිනාංශික නායක මරින් ල පෙන් (Marine Le Pen) ප්‍රංශයේ “අරාජිකත්වය” හෙලා දුටු අතර හදිසි තත්වයක් හෝ ඇඳිරි නීතිය ප්‍රකාශයට පත් කරන ලෙස බලධාරීන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. කොන්සර්වේටිව් Les Républicains හි නායක එරික් සියොටි (Eric Ciotti) ප්‍රකාශ කලේ, “මම මගේ මුලු බලයෙන් පොලිසියට, ෂොන්ඩාම්ට  (පැරාමිලිටරි  පොලිසියට) සහ ඔවුන්ට අන දෙන අයට සහාය දෙමි,” යනුවෙනි. 

දෙදෙනාම ව්‍යාජ වාම NUPES සන්ධානයේ නායක ජාන්-ලුක් මෙලන්ෂොන්  හෙලා දුටුවෝය. සියොටි ඔහු හැඳින්වූයේ “ජනරජයට අනතුරක්” ලෙසයි. මන්දයත්,  මෙලන්ෂොන්, පොලීසිය “පාලනයක් නැති ” එකක් ලෙස විස්තර කල බැවිනි. සාමකාමී විරෝධතාවලට එරෙහිව මාස ගනනාවක් තිස්සේ පැවති ප්‍රචන්ඩ මර්දනය සහ 17 හැවිරිදි පිරිමි ලමයෙකු ම්ලේච්ඡ ලෙස ඝාතනය කිරීම වසන් කිරීමට ගත් උත්සාහයෙන් පසුව සිදු කල  මෙම ප්‍රකාශය දැවැන්ත ලෙස තත්ත්වය අඩුවෙන් ප්‍රකාශ කිරීමක් විය.

මෙලන්ෂොන් යනු 2022 මැතිවරන අර්බුදය සහ මැක්‍රොන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් ප්‍රතිසංස්කරනයට එරෙහි අරගලය තරනය කිරිමට  ධනේශ්වර පස්වන ජනරජයට මුක්කු ගැසූවෙකු මිස, කිසිසේත් ඊට අනතුරක් නම්  නොවේ. ඔහු නියෝජනය කරන්නේ, කම්කරු පන්තියේ සමාජ අභිලාෂයන්ට ඓන්ද්‍රීයව සතුරු වන අතරම, පොලීසියේ සහ ඔවුන්ගේ දේශපාලන අනුග්‍රාහකයන්ගේ නිර්ලජ්ජිත අපරාධකාරීත්වය විසින් අවුලුවාලිය හැකි සමාජ ප්‍රතික්‍රියාවට බියෙන් සිටින ධනේශ්වරයේ තටුවකි.

අර්බුදයට ඔහුගේ ප්‍රතිචාරය වී ඇත්තේ මැක්‍රොන් ආන්ඩුව සහ එහි පොලිස් රාජ්‍යය බිඳ දැමීම සඳහා කැඳවීම නොව, පොලීසියට වඩා හොඳ පුහුනුවක් සහ ස්වාධීන අධීක්ෂන කොමිෂන් සභා මාලාවක් ගොඩනැගීම යන ඉල්ලීම් ප්‍රධාන වන, දත් ​​නැති “හදිසි ප්‍රකාශයක්” ඉදිරිපත් කිරීමයි. “පලිබෝධකයන්” සමඟ “යුද්ධයේ” සිටින බව ප්‍රකාශ කරන අතිශය ප්‍රචන්ඩකාරී පොලිස් නිලධාරීන්ගේ  බලවේගයක් “ප්‍රතිසංස්කරනය” කල හැකිය යන විකාර අදහස ප්‍රංශ ව්‍යාජ වම්මුන්ගේ දේශපාලන බංකොලොත් භාවයේ තවත් උදාහරනයකි.

එක්සත් ජනපද ඩිමොක්‍රටික් පක්ෂය පොලිස් ප්‍රචන්ඩත්වයට එරෙහි විරෝධතාකරුවන් සමඟ සහයෝගී වූ ජෝර්ජ් ෆ්ලොයිඩ් විරෝධතා වලින් ඉක්බිතිව, බයිඩන් බලයට පත්වී පොලිසියට අරමුදල් සැපයීම සහ මිලිටරිකරනය දැවැන්ත ලෙස වැඩි කිරීම ප්‍රංශ ජනතාවට අනතුරු ඇඟවීමක් විය යුතුය. මෙලන්ෂොන් හෝ වෙනත් ඕනෑම ධනේශ්වර දේශපාලඥයෙකු පොලීසියට හෝ ඔවුන් ආරක්ෂා කරන ධනේශ්වර පද්ධතියට එරෙහිව අරගලයක් දියත් කරනු නැත.

සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය ව්‍යාජ-වාම පක්ෂවලින් සහ මැක්‍රොන් ගැති වෘත්තීය සමිති නිලධරයන්ගෙන් ස්වාධීනව කම්කරු ක්‍රියාකාරී කමිටු ගොඩනැගීම සඳහා කැඳවුම් කරයි. පොලිස් ප‍්‍රචන්ඩත්වයෙන් කම්කරුවන් හා තරුනයින් ආරක්ෂා කර, වෛරයට පාත්‍ර වූ මැක්‍රොන් ආන්ඩුව බිඳ දැමිය හැක්කේ ප‍්‍රන්ස හා යුරෝපීය කම්කරු පන්තියේ මහජන බලමුලු ගැන්වීමකට පමනි.

මැක්‍රොන්ගේ පොලිස් රාජ්‍යය ප්‍රංශ විරෝධතාකරුවන් මත කුරිරු මර්දනයක් මුදාහරී Read More »

COLOMBO

සෞඛ්‍ය කප්පාදුව හමුවේ ඩෙංගු රෝගය ව්‍යවසනකාරී ලෙස පැතිරේ 

විජිත කරුනාරත්න විසිනි

මේ වසරේ මුල් මාස 6 තුල  මාරන්තික ඩෙංගු රෝගය පැතිරීම වේගයෙන් ඉහල ගොස් තිබේ. රජයේ වෛද්‍ය සංගමය,  ජාතික ඩෙංගු මර්දන ඒකකය ඇතුලු සිවිල් සංවිධාන ඒ පිලිබදව  අනතුරු අගවා ඇත. 

COLOMBO
කොලඹ ඩෙංගු අවදානම් කලාපයකි

වෛද්‍ය සංගමය පෙන්නා දුන් ආකාරයට මේ වසරේ සෑම සතියකම රටපුරා ඩෙංගු රෝගීන් 2500 ක් සොයා ගැනේ. ගෙවී ගිය මැයි මාසයේ පලමු සති දෙක තුල  ඩෙංගු රෝගීන් 4000ක් වාර්තා කෙරුණි. මේ මස මැද වන විට පමනක් රෝගීන් සංඛ්‍යාව 5126ට වැඩි විය. පසුගිය වසර කීපය හා සැසදීමේ දී එය බරපතළ  ඉහල නැගීමක් යැයි වෛද්‍ය සංගමය අනතුරු අගවයි. මේ වසරේ මුල් මාස 5 ඉක්මනවාත් සමග  ඩෙංගු රෝගී සංඛ්‍යාව 47,685ක් හා මරන ගනන 27ක් ද ක්වා ඉහල  නැගුනි.

2022දී ඩෙංගු රෝගීන් 76000ක් හා මරන 72ක් වාර්තා වී තිබුනි.

වසර 30ට ආසන්න කාලයක් ඩෙංගු රෝගය පැතිරී අද දවසේ  එය වඩාත් උග්‍ර තත්ත්වයට  පැමිනීමත් එයින් කුඩා දරුවන් ඇතුලු ගැහැනු, පිරිමි  මරනයට ගොදුරු වීමට ඉඩ හැරීමෙනුත් පෙන්නා ඇත්තේ, රෝගය පාලනය  හා මර්දනය කෙරෙහි ආන්ඩුව දක්වන දුෂ්ඨ නොතැකීමේ ස්වභාවය යි.

වානිජ අගනගරය වන කොලඹ ද ඇතුලත් නාගරීකරනයට ලක් වූ දිස්ත්‍රීක්ක තුනක් පිහිටි බස්නාහිර පාලාතේ ඩෙංගු  රෝගීන්  වැඩි සංඛ්‍යාවක් වාර්තා  වීමෙන් එය වඩාත් තහවුරු  වේ.

ජාතික ඩෙංගු මර්දන ඒකකයට අනුව, බස්නාහිර පාලාතෙහි සොයාගත් රෝගීන් සංඛ්‍යාව 22,234කි. ඊට අයත් දිස්ත්‍රික 3 හි වැඩිම රෝගීන් සංඛ්‍යාව  වන 9884 වාර්තා වූයේ ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයෙනි. අනිත් දිස්ත්‍රික 2ක  වන කොලඹ  හා කලුතර පිලිවලින් 7,717 ක් හා 2,246 ක් වශයෙන්  රෝගීන් වාර්තා විය.

දිවයිනේ තීර්නාත්මක රෝගීන් සංඛ්‍යාවක් වාර්තා වූ අනිකුත් දිස්ත්‍රික වන්නේ නුවර , රත්නපුර  හා ගාල්ල යි. ජුනි 16 ලංකාදීප වාර්තාවට අනුව ඉකුත් සතියේ පමනක්  රටපුරා හමුවූ ඩෙංගු උන රෝගීන්  ගනන  2,730කි. එය ඊට පෙර සතියට වඩා සියයට 14න් වැඩි වීමකි.

අවුරුදු  තිහකට ආසන්න යුද  තත්ත්වයක් යටතේ ජීවත් වීමට බල කෙරුනු පීඩිත දෙමළ   ජනයා අතර ඩෙංගු  උණ පැතිරීම ඉහළ ගොස් ඇතැයි සෞඛ්‍ය අංශ වාර්තා කරයි. ඒ අනුව නැගෙනහිර පලාතේ රෝගී ගනන 4488කි. එහි ත්‍රිකුණාමලය ප්‍රදේශයෙන් රෝගීන් 1,578ක් හා මඩකලපුවෙන් 1,636ක් වාර්තා විය. පුත්තලම ප්‍රදේශයේ ද ඉහල අගයක් වාර්තා වේ.  පහල ආර්ථික  ජීවිතයක්  හිමි හා සෞඛ්‍ය  පහසුකම් නොමැතිව  ජීවත් වන එම ප්‍රදේශයේ  දුගී ජනයා රෝගී තත්වය නිසා ඇද දමනු ලබන්නේ  කබලෙන් ලිපටයි.

 මේ තතු යටතේ රටපුරා සෞඛ්‍ය කොට්ඨාස 355න් 67ක් අනතුරුදායක ප්‍රදේශ ලෙස නම් කොට ඇත. කොලඹ දිස්ත්‍රික්කයේ  පමනක් හදුනාගත් ප්‍රදේශ 14කි. එබදු ජීවිත බිලි ගන්නා අනතුරුදායක තැන් දිනපතා දිවයින පුරා ව්‍යාප්ත වෙමින් පවතින බව සෞඛ්‍යය අංශ පිලිගෙන තිබේ. එසේ දැඩි අවදානයට යොමු වූ ප්‍රදේශ අතර කහතුඩුව, සූරියවැව, ඔකේවෙල, මුලතිව්, පන්නල, රත්නපුරය, රුවන්වැල්ල, වරකාපොල, කල්පිටිය, ඉබ්බාගමුව, කුරුනෑගල ඇබිලිපිටිය, වත්තේගම හා බලපිටිය ප්‍රධාන වේ.

1989 වකවානුවේ ඇරඹි ඩෙංගු වසංගතය 2000 වසරේදී  ලංකාවේ සමාජ-ආර්ථිකයට, රටේ පොදු සෞඛ්‍ය සේවයට බලගතු බලපෑම් කිරිමේ තැනකට පැමිනියේ ය. 2004  ඩෙංගු පැතිරීම ඉහල නැගි තතු යටතේ  කල් මරමින් සිටි සෞඛ්‍ය  අමාත්‍යාංශය, 2005 දී එය යටතේ ක්‍රියාත්මක වන ජාතික ඩෙංගු මර්දන ඒකකය පිහිටුවාලීය. හදිසි තත්ත්වයකට මුහුණ දීම, රෝගය නිවාරනය හා පාලනය  ආදිය එහි එල්ලය හැටියට ප්‍රකාශයට පත් කලේය. නමුත් ආන්ඩුවේ ඊනීයා රෝගය ‘නිවාරනය හා පාලනය ‘ යටතේ  2009- 2014 වසරවල  ඩෙංගු පිම්මේ ඉහල නැගී ය. එම වසරවල දී ඩෙංගු රෝගීන් 28,000ත් 40,000ත් අතර සංඛ්‍යාවක් වාර්තා කෙරුණි. 2017දී එය 1,86,101 දක්වා නැගුනි. ජාතික ඩෙංගු මර්දන ඒකකය වාර්තාවන්ට අනුව ජනගහනයට අනුපාතිකව 2016 දී 1,00,000ට රෝගීන් 271.9කි. 2017 දී එය 1,00,000ට 865.9ක් විය. ගෙවී ගිය වසරවල රෝගය පාලනයකට ලක් නොවුනා පමනක්  නොව කොවිඩ් වසංගතය  මද්‍යයේ  ඊට මහාජනයාගේ අවදානය  යොමු  නොකිරීමට ආන්ඩුව වග බලා ගත්තේය. ඊට සමාන්තරව ධනපති මාධ්‍ය යොදා ගනිමින් ඩෙංගු  අනතුර පහව ගොස් ඇතැයි ආන්ඩුව ප්‍රෝඩාකාරී ප්‍රචාරයක් ගෙන ගියේය . තතු එසේ වුවද මේ වසරේ ආරම්භයේ ම ඩෙංගු පිම්මේ ඉහල නැගීම මගින් ආන්ඩුවේ ප්‍රෝඩාකාරිත්වය මහජනයා ඉදිරියේ එලිදරව්  කෙරුණි.

මේ කොන්දේසි යටතේ  නින්දෙන් අවදි වූවන් සේ හැසිරෙන ආන්ඩුව  ව්‍යවසනය හදිසියේ පැනනැගුනක්  ලෙස මවාපෑමට උත්සාහ දරති. ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ හදිසියේ ඩෙංගු කාර්‍ය් සාධක බලකායකට උපදෙස් දිමත්, ජුනි 22දා සිට ක්‍රියාත්මක  වන පරිදි ජනාධිපති කොමිෂන් 2ක් පත් කිරිමත් ධනපති ආන්ඩු මෙබඳු ව්‍යවසන අවස්ථාවල්දී මහජනයා මුලා කිරීමට  මවාපාන වංචාවේ ම කොටසකි.

එහිම තවත් පැත්තක් වන්නේ, වසංගතය පැතිරීමේ වගකිම මහජනයා මත හෙලීමට ආන්ඩුව ගෙනයන ප්‍රචාරයන් ය. ඊට ධනපති මාද්‍ය වලින් ලැබෙන තල්ලුව කොතරම්ද යන්න ජුනි19දා ලංකාදීප පුවත්පතේ කතුවැකියෙන් පෙන්නුම් කරයි. එ⁣ය මෙසේ කියයි:

“ඇතැම් ගෙවතු මෙන්ම වතුපිටි ද මදුරු තවාන් බවට පත්ව තිබේ. සමහරු ඉතා නොසැලකිලිමත් ලෙස ද කටයුතු කරති. ඇතැම් වතුපිටි පාලුවට හැර ඒවා ඩෙංගු මදුරු තවාන්  බවට පත්වීමට ඉඩහැර ඇත. එබන්දන්ට එරෙහිව නීතිය තදින්  ක්‍රියාත්මක  කල යුතුය.”

ඩෙංගු පාලනය හා මර්දනය අතහැර සිටින වික්‍රමසිංහ ආන්ඩුව  සියලු වගකීමෙන් ලිහා හරින කතුවැකිය මහජනයා  මතම එකී වගකීම  පටවමින් “රට නිරෝගි සම්පන්නව තබා ගැනීමට දායක වීම සියල්ලන්ගේ ම වගවගකීම  හා යුතුකම වේ” යයි ලියයි.

ආන්ඩුවේ නිලධාරීන් යොදා ගනිම්න් පීඩිත ජනයාට එරෙහිව දිගේලි කරන පීඩාවන් හා දඩයම අනිත් කාරනයයි. ඒ සදහා පොලිසිය හා මහජන  සෞඛ්‍යය නිලධාරීන් යොදා ගැනේ. ඊට අමතරව ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයේ නිලධාරීන් හා සේවකයන් බලහත්කාරයෙන් යොදා ගැනෙන බවට චෝදනා එල්ල වේ.

ආන්ඩුව මේ ඊනීයා මෙහෙයුම සිදු කරන්නේ ඔවුන් ම හදුනාගත් ඩෙංගු බෝවෙන තැන්වල නොවේ.  ජීවිතය අමාරුවෙන් ගැටගසා  ගන්නා කම්කරුවන් හා පීඩිත ජනයා වෙසෙන නිවාස ප්‍රදේශයන්හී ය. රෝගය බෝවීමේ ඉඩකඩ ඇති, අවම පහසුකම් පවා අහිමි එකී ප්‍රදේශයන්හි ජීවත් වන ජනයා  රෝගය පතුරුවන්නන් හැටියට චෝදනා කොට උසාවි වල නඩු පවරා දඩයන්ට යටත් කිරීම නිලධරයන්ගේ රාජකාරිය වේ. රෝගයට වැඩි වශයෙන් ගොදුරු වන්නේ මේ ජනයා ය යන්න අන්ඩුව හොඳින් දනී. 

එහෙත්, එය වසංගතයක් ලෙස පීඩිත මහජනයා ගොදුරුකර ගනු ලැබීම වැලැක්වීම මෙම මහජනයා  ජීවත්වන දුක්ඛිත, කටුක හා කාලකන්නි ජීවන කොන්දේසි බිඳ දා සෞඛ්‍යමත් නිවාස, නිවහන් ප්‍රදේශ හා පරිසරයක් නිර්මානය කිරීමේ දැවැන්ත සුභසාධන ආයෝජන සිදුකල යුතු වීම මත රඳා පවතී. නය බරින් මිරිකී ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ කප්පාදු නිර්දේශ ක්‍රියාත්ම කරමින් සිටින ආන්ඩුව එවැනි වැඩපිලිවෙලට සූදානම් නැත. ආන්ඩුවේ මේ  සියලුම  උපාමාරුවල එල්ලය වන්නේ, ඩෙංගු  වසංගතයක් කරා වර්ධනය වීමේ දී  තමන්ට එල්ල වෙන චෝදනාවන්ගෙන් බේරී, එය පීඩිත මහජනයාගේ කර උඩ පැටවීමට ය.

ඩෙංගු, කොවිඩ් ඇතුලු බෝවෙන රෝග යලි හිස එසවීම, ආන්ඩුව පොදු සෞඛ්‍යය සේවයේ රාජ්‍ය වියදම් කපාහැරීමත් ඒවා ජාත්‍යන්තර ඖෂධ සමාගම්  හා පෙල ගැසී සිටින  ධනපති මාෆියාවට  ගසා කෑමට ඉඩ හැරීමේත් දුර්විපාක වේ.  රටපුරා රජයේ රෝහල්වල දැන් පවතින බරපතල ඖෂධ  හිඟය එහි ප්‍රතිඵලක් යන්න එලිදරව් කෙරුනු සත්‍යයකි.

රෝහල් වාර්තාවන්ට අනුව හා සෞඛ්‍යය ඇමති කෙහෙලිය රඹුක්වැල්ල ද පිලිගෙන ඇති පරිදි ලේඩි රිජ්වේ, අපේක්ෂා ඇතුලු රෝහල් ගනනාවක් පවත්වාගෙන යන්නේ ආධාර වශයෙන් ලැබෙන  ඖෂධ  හා මුදල් මගිනි. 

සෞඛ්‍ය ශේෂ්ත්‍රයේ පවතින අර්බුදයට සෞඛ්‍යය සේවක හිඟතාව, ⁣⁣⁣⁣⁣ෙඖෂධ, වෛද්‍ය  උපකරන හා ප්‍රමානවත් ගොඩනැගිලි පහසුකම් නැතිකම, වෛද්‍යවරුන් විශාල වශයෙන් සේවය හැර යාම ද ඇතුලත්ය. රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමයේ නිවේදනයකට අනුව 2022 වසරේ විදේශ ගත වූ වෛද්‍යවරු සංඛ්‍යාව 500කි. මේ වසරේ දී එය 800 ඉක්මවනු ඇතැයි සංගමය අනතුරු අගවයි.

2022 අයවැයෙන් සෞඛ්‍ය  සේවාවේ වියදම රුපියල් බිලියන 232ට කපා දැමු අන්ඩුව මහජන අරගල මර්දනයේ ප්‍රදාන උපකරනය වූ මිලිටරි-පොලිස් වියදම් රු.බිලියන 539ක් දක්වා වැඩිකර ගැනීමෙන් සෞඛ්‍යය සේවයට උරුමකරන ඉරනම පෙන්නුම් කර ඇත.  

කොවිඩ්-19 ව්‍යවසනයෙන් හා දිවයින පුරා යලි හිස ඔසවන බෝවන රෝග තත්ත්වයන්  හා පොදු  සෞඛ්‍යය සේවාව උදුරා ගැනීම  ධනපති   පන්ති පාලනය යටතේ මහජනයාට උරුම කරනු ලබන දේවල් වේ. මහජනයා එය පිලිගත යුතු නැත.

කම්කරු පීඩිත මහජනයාගේ ජීවිත පරදුවට තබා තම මූල්‍ය පද්ධතිය හා ආර්ථිකය රැකගැනීමට කැපවීගත් ලොව පුරා ආන්ඩුවල තරම මෑතදීම පැහැදිලි කෙරුනේ කොවිඩි වසංගතයට අඩු තරමින් මිලියන 21ක් ජනයා බිලිකරනු ලැබූ මහා සමාජ අපරාධයකිනි.  බැංකු ගලවා ගැනීමට හා  යුද්ධයට ඩොලර් ට්‍රිලියන ගනනින් වැය කරන මේ ආන්ඩු මහජනතාවගේ සෞඛ්‍යය, අධ්‍යාපනය, සංස්කෘතිය හෝ ජීවත් විය හැකි පරිසරයක් වැනි මහජන අවශ්‍යතා සඳහා වියදම් දැවැන්ත පරිමානයෙන් කපා හරිමින් සිටී. වසංගත ඇතුලු ස්වාභාවික විපත් එක් අතකින් එලෙසම ‘ස්වාභාවිකවම’ සිදුවන්නේ නොවේ. අනික් අතට ඒවා නිසා මිලියන ගනනින් කම්කරු, පීඩිත  මහජනතාවට සිදුවන  ජීවිත හා දේපල හානිය වලක්වා ගැනීමේ සැබෑ පන්ති අවශ්‍යතාවයක් පාලක පන්තීන්ට නැතුවා පමනක් නොව අති බහුතරයක් කුඩා ජාතික ආර්ථිකයන් හිමි ජාතික රාජ්‍ය පද්ධතිය තුල ඒවා විසඳනු නොහැකි ය. 

රෝග පැතිරීම පාලනය හා මර්දනය සදහා නවීන විද්‍යාවේ දියුනුව හා තාක්ෂණය මහජනයාට යොදා ගත හැක්කේ ලාභ පිපාසාවෙන් දිවෙන ධනවාදි ක්‍රමය තුල  නොව  එකී ධනපති  ආර්ථිකය අහොසි කොට එය අති බහුතරයේ උවමනාවන් සපුරාලීමට බැදීගත්  කම්කරු  පන්තියේ   ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පරිපාලනය යටතට ගැනීමෙන් ය. 

⁣මහජනතාවගේ සෞඛ්‍ය හා ජීවිත ආරක්ෂා කරගැනීමේ, ඒ සඳහා මහත් සේ ධනය හැරවීමේ කාර්යය කම්කරුවන් තමන් අතට ගැනීම එමගින් අදහස් කෙරේ. ලාභ පදිධතියට ගැටගැසී පවතින වෘත්තීය සමිති වලින් මිදී කම්කරුවන් තමන්ගේම ස්වාධීන බල සංස්ථා ගොඩනගා ගැනීම මෙම සටනේ පලමු හා අත්‍යවශ්‍යම පියවරයි.

සෞඛ්‍ය කප්පාදුව හමුවේ ඩෙංගු රෝගය ව්‍යවසනකාරී ලෙස පැතිරේ  Read More »

CAC holds a powerful online meeting for the freedom of artist Nathasha and to defeat the repression of art and expression

Our Correspondent 

An online meeting organized by the Colombo Action Committee (CAC) was held on June 17 (Saturday), demanding the release of all the political prisoners including comedian Nathasha Edirisooriya.

Going beyond the nature of a protest meeting, the meeting examined in depth the background facts of the state’s attack on the freedom of expression and art, including these arrests, its political implications, and the way forward in dealing with it.

Twenty-two to twenty-seven people participated in the live meeting, and most of them stayed towards the end of it, which lasted till around 11 pm.

Comrade Parakrama Kuruppu who chaired the meeting delivered the opening speech, briefly explaining the purpose of the meeting and the background of the arrest of Natasha Edrisooriya. Parakrama gave a brief explanation about the social issues that have been presented in the artist’s performance. He pointed out that portraying her work as an insult to Buddhism is a distortion. Whilst the repression has been unleashed against artists, against those who express independent opinions and against the journalists reporting the truth, those who are responsible for crimes against humanity, such as the brutal war crimes of imperialism, the 1983 massacre and the 2019 Easter attack in Sri Lanka etc. are allowed to be free and remain unpunished. Pointing out that a ruling class, sitting at the top of a society weighed down by the danger of nuclear war and acute social inequality, cannot tolerate truth and free ideas, he emphasized the need for a world-scale uncompromising unity of the working and oppressed masses to fight against this repression.

CAC President Comrade Sanjaya Jayasekara addressing the meeting as the next speaker stated that taking a stand against the arrest of Nathasha Edirisooriya will be the acid test of the integrity of anyone or any organization that claims to stand for human freedom and democratic rights. Ranil Wickremesinghe government, which is implementing severe austerity measures, has called the army into the streets to quell all resistance against it. New laws are being introduced to suppress public protests and to curb free speech.

swj
Comrade Sanjay Jayasekara, President of CAC

Quoting Prof. Wasantha Athukorala of the University of Peradeniya, Sanjaya exposed the fraudulent and false pretense that Sri Lanka’s economy is recovering and explained that Sri Lanka’s economy is hanging on by the thread of non-repayment of loans. The amount thus saved exactly matches  the amount spent on importing fuel including gas, milk powder, and only a part of the medical supplies required for the same period. Sri Lanka’s economy is descending from crisis to crisis.

“According to Professor Athukorala, this so-called economic revival, even in 2028, will bring the economy back to the state it was in 2018. Yet, the economy of the masses will not restore to the level it was in 2018. The burden of Inflation, tax and loan interest increases will be put directly on their backs. It proves that the talks of Sri Lanka becoming a developed country by 2048 is a lie,” Comrade Sanjaya added.

“In these circumstances, the government is working to prepare the fascist forces. These forces are developed against the working class and mass struggles. A large number of such groups exist everywhere in the society today, but they have no basis among the masses. Because of this, the government is consciously intervening to nurture them and pave the way for them. The arrest of Nathasha embodies setting the stage for such groups to appear in the limelight”

“Therefore, we must protect her; not only for protecting freedom of speech. But also, it is necessary to do so in a basic political sense.”

Instead of the false approach of considering the Sri Lankan crisis as a nation specific problem, he insisted that it should be taken as part of an international phenomenon, and with the due consideration of the class nature of the problem. That would be the correct approach. He further said:

“If the war (US and NATO war against Russia) continues for another 5-10 years, it is shown that Europe, including Germany, will be facing the risk of ‘deindustrialization’. The limited markets of economies like Sri Lanka have been mainly in Europe and America. The collapse of industries in those countries directly affects the destruction of these export economies. This makes it very clear that it is not the restoration of the economy that lies behind the attacks on people’s rights through law, but the obvious requirement to suppress the people in the face of its destruction.

“In the face of the challenges that we have been confronted with, the program that we are basically presenting is based on creating independent democratic organizations of the working class, independent of trade unions and pseudo left organizations. It is this program that the Colombo Action Committee is fighting for. We should especially learn the lessons of the betrayal of last year’s struggles, and work to build these independent organizations, and to mobilize the network of independent organizations on an international scale. The International Committee of the Fourth International has already announced this program. Except for by organizing this way, there is no chance of winning the class struggles with the old forms of fighting.”

At the end of the analysis over a variety of aspects of the problem, which took about an hour, the participants got an opportunity to ask questions. Saman Gunadasa, the Assistant Secretary of the Socialist Equality Party of Sri Lanka (SEP), seized the opportunity, and declared that, Sanjaya, who has been expelled from the SEP on charges of ‘violation of discipline’, calling the workers to join the International Workers Alliance of Rank-and-File Committees is a ‘fraudulent’ act.  In response, Sanjaya pointed out that raising this matter without any connection to the objective political realities discussed at length, and the subject matter of the meeting, is an attempt to divert and disrupt the meeting. (At a later stage too, Gunadasa continued the shameless attempt to divert the meeting in the same way. A separate article  deals with the political analysis of this attempt.)

Comrade Nandana Nannetti, a member of the committee and a former central committee member of the SEP, addressed the meeting next, and said, “although the capitalist class is promoting religion and dividing the people now, when the capitalist revolution was on the rise, those revolutions fought against all feudal restrictions, including religious bondage.”

Nandana further explained:

nandana
Comrade Nandana Nannetti

“However, the capitalist classes of the capitalist states that came to be in the latter stages have never gone through the experience of uniting an entire nation through ethnic, and religious lines, being afraid of the oppressed classes from their inception, and have acted from the beginning by stirring up ethnic, religious and caste differences to divide and rule them.

“Today’s world capitalism is facing its ultimate problem of world war or revolution. Faced with the situation of being unable to give anything to the people of their own countries, the concerns of the imperialist countries are now directed towards the redistribution of the world.

“People express their sensitiveness to this crisis in different ways through various disciplines. We must understand that the consciousness expressed in these must be clarified through examination of the contradictions of the objective lives of men and women. That is, it can be done through an analysis of the conflict between production, productive forces and social relations. According to Marx, the production relations transform from a state of supporting to the forces of production, into an obstruction that hinders it, and then, a period of social revolution begins. This is exactly the fact that everyone is undermining.

“Regardless of Nathasha’s social consciousness, her class and her surroundings, her artistic expression rises up in a rebellious way against the existing system. So-called leftists and radicals are hanging on to what they describe as her personal social views. Two things have emerged that are very sensitive to the ruling class. Firstly, the ruling class is being challenged for its very existence as the ruling class, and it is very weak. Then, they felt that the question of freedom raised by Nathasha’s performance was growing into a social need that scared them. It is exactly what the government and its dependents in the religious establishment and others are scared of. 

“The question that has arisen about this work of art is a class question. Completely forgetting this fact and taking the problems superficially, hinders the identification and resolution of the problem. It is not Nathasha who is imprisoned now. Nathasha is just a figurative expression. Imprisoned are the freedom of art, freedom of speech, the freedom of people to march for their own liberation, the freedom of oppressed people to express themselves and organize. I appeal to all comrades who are attending and listening to this meeting, especially the working class, to fight for freedom of art and expression against all those who try to trivialize the struggle for it, and suggest other substitutes for it. On behalf of the Colombo Action Committee, I affirm with responsibility that we fully subordinate to the program of the International Committee of the Fourth International (ICFI). That’s how our organization was built. That is how it moves forward. We hold all our discussions based on those principles,” Comrade Nandana Nannetti said. 

Comrade Shantha Wijesuriya, the secretary of the CAC, who delivered the final speech, examined the incident by relating it to the experience of last year’s mass struggles : “In that struggle, we saw how people came forward to express their free opinions, exploding the pressures on them. It was the inspiration of the experiences of this struggle that provided the impetus for this influx of free ideas”, he stated.

shantha
Comrade Shantha Wijesuriya, Secretary of Colombo Action Committee

Recalling how the struggle of the previous year unfolded, Comrade Shantha explained how the social problems affected a wide cross-section of the society and the people could not live their old lives any longer. Thus, groups belonging to various classes were active in that struggle. The main reason for the defeat of this popular uprising was the lack of revolutionary leadership.

Criticizing the way the leadership of the SEP Sri Lanka reacted when they were invited for a Gotagogama speech, Comrade Shantha stated that the SEP had requested an invitation addressed to the party: there was no official organization that could issue such a written invitation, and the party leadership has exposed its own attitude to position itself alien to the mass struggles. He expressed his astonishment at the information of disciplinary charges being levelled against Comrade Sanjaya for responding to this invitation.

The power displayed in this struggle was immense. It managed to occupy the most critical centers of the country – the Presidential Palace, the Presidential Secretariat and the Prime Minister’s Office. What was lacking was not the strength, but the organization and the leadership.

Criticizing the views expressed by the leaders of the Frontline Socialist Party and the Janatha Vimukthi Peramuna regarding the arrest of Nathasha, he said that the stand taken for her freedom and the people who take such a stand are historic.

[Featured image depicts part of a CAC demonstration to demand release of comedian Nathasha, held on June 7, 2023 in Colombo]

[This article was originally published in Sinhalese here on June 23, 2023]

CAC holds a powerful online meeting for the freedom of artist Nathasha and to defeat the repression of art and expression Read More »

saman

SEP-SL Assistant Secretary Condemns the CAC Campaign for Freedom of Art and Expression

By Nandana Nannetti

On June 17, the Assistant Secretary of the Socialist Equality Party (SEP), Sri Lanka, Comrade Saman Gunadasa participated in the online (Zoom) meeting held by the Colombo Action Committee (CAC). The meeting was organized to clarify the political, theoretical and organizational issues required in the fight to free the political prisoners including comedian Nathasha Edrisooriya, to defend freedom of art and expression and against government repression. There is no doubt that one would expect that, in attending the meeting, Saman Gunadasa would make an important contribution representing the Sri Lankan section of the International Committee of the Fourth International (ICFI). But soon it was made clear that his intention was to disrupt the entire discussion.

saman
SEP-SL Asst Secretary Saman Gunadasa

Saman was enraged by CAC president Sanjaya Jayasekera’s insistence on the necessity to fight to build an international alliance of workers’ action committees, for which, the International Committee of the Fourth International (ICFI) has given the initiative. Sanjaya arrived at this conclusion through a detailed objective analysis of the economic, political and historical factors behind Nathasha’s arrest.

Saman intervened, declaring the following: “Socialist Equality Party is the Sri Lankan section of the International Committee of the Fourth International. Sanjaya Wilson Jayasekara has been expelled from SEP for breaking SEP discipline.” In keeping with his practice of bludgeoning with any blunt weapon, Saman referred to a certain blog page reposting theSocialist.LK’s articles. Deliberately distorting facts, he claimed that, “he [Sanjaya] is using a blog called ICFI-1953 to promote him. This blog publicly accuses the International Committee.” This is a shameless attempt to seek to call upon a perfect lie for his assistance. But it was clear that Saman did not possess any real political argument against Sanjaya.

We have launched a national and international campaign on Nathasha Edrisooriya through the World Socialist Web Site (WSWS),” Saman announced. But there was nothing more to say about the campaign he refers to, beyond the fact that they have published two articles in WSWS, one in Sinhala and later another one in English. They described the incident of Nathasha’s arrest and expressed a lukewarm protest. That is because the party regime has not yet even attempted to discuss this matter at least among the party’s own membership – let alone a campaign among the public.

Later, Saman intervened again to say as follows:

These comrades may have an idea about where religiosity and racism are leading to. It is required to have a clear picture of the International Committee of the Fourth International. Whom does it represent? What is its program? This meeting has been organized by a group working against its (ICFI’s) program; working to suppress it; working to slander its program… It is necessary to expose it as a basic step in the fight to defend Natasha Edirisuriya.

The International Committee of the Fourth International organizes the working class.” Saying that it is “presenting a scientific program and fighting for it”, Saman reiterated that “as part of it, our struggle is to fight against all pseudo-left movements with programs of this type“.

According to Saman, the main criterion that determines the class character of CAC is the fact that two comrades who were victimized by the conspiracies of the SEP regime are in it. He had nothing to say about the fact that a number of comrades, who are active SEP members, are envaged in that committee too, since the struggle to build the CAC last year. Saman had nothing to say about the essential points of CAC’s political analysis, political positions, program and class base etc.

However, it has been affirmed through his intervention that, although the SEP bureaucracy initially acted upon the assumption that the possibility of Colombo Action Committee emerging as a genuine revolutionary organization of the working class is negligible and it can be ignored, in the context of it being established within the working-class movement, they are now convinced that they can no longer ignore it. They are compelled to go all out to destroy it.

CAC was not only founded upon the perspective of the International Committee from its inception, but also it sent the report of its establishment to the WSWS for publishing. The report was presented to the editor-in-chief of its Sri Lanka section, comrade K. Ratnayake, and his reaction was that ” [w]e are not publishing the report you have sent to the WSWS because it is a report from a committee  you have formed without the approval of the Socialist Equality Party.” He has not been able to provide any other reason for his decision until this date, and still maintains his subjective opposition despite the objective fact that it (CAC) was founded on the basis of the statement published by SEP on July 20, 2022. In contrast to this behavior, the July 20, 2022 perspective states that, “The foundations for the Democratic and Socialist Congress need to be laid by the workers and rural toilers themselves through the establishment of action committees…” The statement, towards the end of it, further affirmed that, “[t]he Socialist Equality Party is prepared and determined to assist and provide the political direction necessary for the development of the mass movement for the establishment of the Congress.” Thus, it is clear who has acted against the party, and the policies of the International Committee.

Marxism is a science. Science begins its task by distinguishing between the ‘reality’ revealed by proximity senses and perception, and the ‘reality’ developed through the process of complex and extended analysis and theoretical abstraction. The SEP regime, including Saman and Ratnayake, has not cared about this principle at all in tackling the said question.

As we explained in this very meeting, Saman’s aim was,  under the guise of opposing the CAC, to undermine the struggle which the CAC had taken to the fore with Nathasha’s imprisonment. Although the words, “willingness and determination to provide necessary support and guide in political direction” implied adherence to the policy of the International Committee, the majority of the SEP regime always subordinated the Action Committee program to their own subjective responses rather than to the rich historical experiences of the Trotskyist working-class movement. As reflected from their own actions, they do not believe that the working class can build its own organizations. This is why the Action Committee for the Defense of Freedom of Art and Expression (ACDAE), which started in 2019, was disbanded, and instead of fighting for convincing about the necessity of action committees and leading the workers to build action committees, they replaced themselves for action committees and then unsuccessfully called the workers to join them.

ACDAE led two very successful political campaigns. Comrade Sanjaya was then its president. These campaigns were able to win exceptional support from workers, artists, intellectuals and youth. The party regime consciously intervened and dissolved it. The regime argued that the formation of action committees was part of the recruitment of members into the party, and that they were formed from among those who agreed with the party’s perspectives. These views have nothing to do with the principles of the International Committee and Trotskyism. Accordingly, Saman’s intervention, rather than being simply opposing those who have been ‘expelled’ from the party, and a matter of mere subjective enmity, weighs more. 

As stated in the CAC’s statement with the heading, “Free Comedian Nathasha Edrisooriya!”, “she has been hunted, because holding free opinions, appearing for them and socializing them through artistic creations are challenging the existing social hegemony. Accusations of insulting Buddhism, destroying religious harmony and insulting girls’ colleges have been raised against her. Its aim is not only to trample on the freedom of art creation, speech and expression, but also to crush in the bud the feelings of equality that are generally burning in the oppressed people and the emancipatory feelings that arise from women themselves against the capitalist pressure placed on women”.

The article published in the Sinhala section of the WSWS on June 1, on the same day the CAC statement was issued, testifies to the shallowness of their approach to the problem. It wrote; “the proximate cause of the campaign against her for defaming Buddhism, was her recent stand-up comedy program which satirized a legend in Buddhist literature and the ethics of female students’ conduct in Buddhist schools.” We feel that these two paragraphs represent the exact difference between us and the SEP adopted line.

Further, the campaign carried out by CAC is also against the above beliefs of the party regime. Accordingly, the party regime attacks the initiative taken by CAC and, despite what they think they are doing, their actions will essentially serve the interests of the capitalist class. This occurs in a situation in which the ruling class cannot survive without the support of an organization with a revolutionary heritage, like the SEP. In the face of the government’s intensifying attack on the working class, a revolutionary party cannot continue to exist as a revolutionary party without basing itself more and more on principles, and its own historical foundations, and fighting to actively seize the leadership of the class struggle. The lesson of history is that, whenever this task is avoided, the party will be bereft of the working class interests, bewildered and intimidated by the class struggle, and will play an extremely vicious role in crushing emerging revolutionary movements. That is why the SEP should take steps to analyze this situation on a historical basis.

Raising the consciousness of the working class is the task of the revolutionary party and it is neither just a journalistic task, nor a mere propaganda task. Man has always changed himself in order to change the world, and anyone who rejects this theory does not serve the working class. The contrary is an impossibility. 

[This article was originally published in Sinhalese on June 25, 2023]

SEP-SL Assistant Secretary Condemns the CAC Campaign for Freedom of Art and Expression Read More »

Scroll to Top