ජීන් ෂෝල් විසිනි.
මෙහි පලවන්නේ ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවියේ 2023 ඔක්තෝබර් 24 දින පල වූ “Israel and the Palestinians: A state founded on dispossession and ethnic cleansing- Part Two” යන ජීන් ෂෝල් විසින් ලියන ලද ලිපියේ සිංහල පරිවර්තනයයි. පරිවර්තනය මිගාර මල්වත්ත විසිනි. මෙම ලිපිය කොටස් දෙකකින් යුක්තය. පළමු කොටස 2023 ඔක්තෝබර් 23 දින ඉංග්‍රීසි බසින් ප්‍රකාශයට පත් කෙරුනි.
මහා ඊශ්‍රායල ප්‍රතිපත්තිය (The Greater Israel policy)
1967 යුද්ධය, අල්ලා ගත් භූමිය ස්ථිරවම ඈඳා ගැනීමේ මහා ඊශ්‍රායල ප්‍රතිපත්තියක් වර්ධනය කිරීමේ සන්ධිස්ථානයක් විය.
යුද්ධය, ඊශ්‍රායලයේ තථ්‍ය සීමාවන් පුළුල් කළ අතර සරණාගතයින්ගේ සහ අභ්‍යන්තරව අවතැන් වූ මිනිසුන්ගේ නව රැල්ලක් නිර්මාණය කළේය. කම්කරු පක්ෂ අගමැති ලෙවි එෂ්කෝල්ගේ නායකත්වයෙන් යුත් ජාතික සමගි ආන්ඩුව, ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන්ට පටහැනිව අලුතින් අත්පත් කරගත් ප්‍රදේශ වල යටත් විජිත පන්නයේ ජනාවාස ඇති කළේය. ජනාවාස ඇති කිරීම විසින් ඊශ්‍රායලයේ ව්‍යාප්ති ප්‍රතිපත්තිය කෙරෙහි දැඩි උනන්දුවක් ඇති සමාජ ස්ථරයක් නිර්මානය කරන ලද අතර, මෙමගින්, අද ආන්ඩුව තුළ සිටින ප්‍රතිපත්ති නියම කරන ෆැසිස්ට්වාදී උරුමක්කාරයන් , සමහර වඩාත් ප්‍රතිගාමී බලවේග සඳහා ආකර්ශනීය ධ්‍රැවයක් සපයයි. මෙම බලවේග 1970 ගනන්වල ඊස්රායල් දේශපාලනය වේගයෙන් දකුනට ගෙන ගිය අතර, සමාජ අස්ථාවරත්වය වැඩි කරමින් සහ ආන්ඩුව මත වූ ලේබර් ග්‍රහණය අවසන් කරන ලදී.
බටහිර ඉවුරේ සහ ගාසා තීරයේ පලස්තීන ඉඩම් අත්පත් කර ගැනීම බලාත්මක කිරීමේ මර්දනය , මිලිටරි පාලනය පැනවීම, සාමූහික දඬුවම් දීම, නිවාස කඩා දැමීම, බලහත්කාරයෙන් පිටුවහල් කිරීම සහ නඩු විභාගයකින් තොරව රඳවා තබා ගැනීම හරහා වේගවත් කරන ලද අතර පලස්තීනුවන් ඊශ්‍රායල හාම්පුතුන් විසින් කුරිරු ලෙස සූරා කෑමට ලක්වන ලාභ ශ්‍රම සංචිතයක් බවට පත් විය. පලස්තීන නායකත්වය 1970 දී ජෝර්දානය විසින් ම්ලේච්ඡ යුද්ධයකින් පලවා හරින තෙක් ජෝර්දානයේ රැදී සිටි අතර පසුව ලෙබනනයට ගමන් කළේය.
ලිකුඩ් නායක මෙනචෙම් බෙගින්ගේ 1977 මැතිවරන ජයග්‍රහණයෙන් පසුව, ඊශ්‍රායලය ලෙබනනයේ මිනීමරු ව්‍යාප්තවාදී ප්‍රතිපත්තියක් දියත් කළේ, ලෙබනනයේ ෆැසිස්ට් බලවේග සමඟ එක්ව හවුලේ වැටලීම්, ආක්‍රමණ සහ රහසිගත මෙහෙයුම් මාලාවක් සමඟින්,රටේ වසර 15ක් පුරා පැවති සිවිල් යුද්ධයේදී පලස්තීනුවන්ට සහ ඔවුන්ගේ සහචරයින්ට එරෙහිව ලෙබනන් ෆැසිස්ට් බලවේග සමග සන්ධානගතව වැටලීම්, ආක්‍රමණ සහ රහසිගත මෙහෙයුම් මාලාවක් සමග , මෙම යුද්ධ සහ රහසිගත ක්‍රියාකාරකම් වසර 30ක් පුරා පැවතිය යුතු විය.
1982 සැප්තැම්බර් මාසයේදී , IDF ( ඊශ්‍රායල් ආරක්ෂක හමුදා) හි ආරක්ෂාව යටතේ ෆැලෙන්ජිට්ස් මිත්‍ර පාර්ශ්වය බේරූට්හි පලස්තීන සරණාගත කඳවුර වන සබ්‍රා සහ ෂටිලා හි පලස්තීනුවන් 3,000ක් සමූලඝාතනය කිරීම ඇතුළුව ඊශ්‍රායලය විසින් මෙහෙයුම් අතරතුර ඊශ්‍රායල ජීවිත 1,500ක් පමණ වැය කරමින් ඇස්තමේන්තුගත පලස්තීනුවන් 32,000ක් සහ ලෙබනන් වැසියන් ගණන් නොගත් සංඛ්‍යාවක් ඝාතනය කරන ලදී.
ඔස්ලෝ වංචාව
ලෙබනනයේ පලස්තීනුවන්ට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ ප්‍රහාර සහ වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශවල වැඩෙන මානව හිමිකම් උල්ලංඝණය කිරීම, PLO හි පාලනයෙන් බැහැරව පුපුරා ගිය 1987-93 ස්වයංසිද්ධ පලස්තීන නැගිටීම වන පළමු ඉන්ටිෆාඩාවට තුඩු දුන්නේය. එය ඊශ්‍රායලය විසින් ම්ලේච්ඡ ලෙස මර්දනය කරන ලද්දේ පලස්තීන ජීවිත 1,000කට අධික ප්‍රමාණයක් වැය කරමිනි. එය ඝාතනය කරන ලද යුදෙව් ඊශ්‍රායල වැසියන්ගේ සංඛ්‍යාව මෙන් 6 ගුණයකටත් වඩා වැඩිය.
මෙය 1993 දී ඊශ්‍රායලයේ කම්කරු අගමැති යිට්සාක් රබින් සහ අරෆත් විසින් ධවල මන්දිරයේ තණ පිටිය මත දී ඔස්ලෝ ගිවිසුම අත්සන් කිරීමට හේතු විය, අරෆත් සහ පලස්තීන විමුක්ති සංවිධානය (PLO) ඊශ්‍රායලය පිළිගැනීමට සහ ත්‍රස්තවාදය අත්හැරීමට එකඟ විය.
මෙම ගිවිසුම , ඊනියා ද්වි-රාජ්‍ය විසඳුම ලෙස හැඳින්වෙන නැගෙනහිර ජෙරුසලමේ උප නගරයක් වන අබු ඩිස් හි අගනුවර සමඟ පලස්තීන රාජ්‍යයක් ආරම්භ කිරීමට නියමිතව තිබුණි.එමගින් ,ඊශ්‍රායලයෙන් වෙන්වූ නමුත් ඊශ්‍රායලය ද අඩංගු වන, එකිනෙකට අසම්බන්ධිත බන්ටුස්තානයන්ගෙන් [ වර්ණභේදවාදී රාජ්‍යයක ඇති ඊනියා ස්වයං පාලන ප්‍රදේශ] සමන්විත, දෙකඩ වූ රාජ්‍යයක පලස්තීන ජනතාව පාලනය කිරීමේ ඊශ්‍රායලයේ භූමිකාව අරෆත් සහ පලස්තීන අධිකාරියට භාර ගනු ඇත. මෙමගින් පලස්තීනුවන්ට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සදහා වූ කිසිදු හැකියාවක් වැළක්වනු ලැබුණි.
ඊශ්‍රායලයේ අන්තජාතිකවාදීන් සහ ලිකුඩ්හි සහ අනෙකුත් අන්ත දක්ෂිනාංශික සහ ආගමික පක්ෂවල ඔවුන්ගේ දේශපාලන නියෝජිතයන් විසින් ඔවුන් දැඩි ලෙස ආශා කළ භූමියේ පලස්තීන රාජ්‍යයක් පිළිබඳ මෙම සමච්චල් කිරීම පවා ප්‍රතික්ෂේප කළහ. යන්තම් වසර දෙකකට පසුව, 1995 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී, යුද්ධයෙන් උමතු වූ විපක්ෂ නායක ඒරියල් ෂැරොන් සහ බෙන්ජමින් නෙතන්යාහු විසින් අනුබල දෙන ලද , දක්ෂිනාංශික ආගමික ජාතිකවාදීන් විසින් යෙරුසලමේ පැවති ප්‍රකෝපකාරී උද්ඝෝෂනකදී , රබින් ද්‍රෝහියෙකු ලෙස හෙලා දුටුවේය. මාසයකට පසු, ආගමික අන්තවාදියෙක් රබින්ව ඝාතනය කළේය.
ඊශ්‍රායලය බටහිර ඉවුරේ ජනාවාස වෙන කවරදාටත් වඩා වේගයෙන් ව්‍යාප්ත කිරීමටත්, ජලය සහ අනෙකුත් සම්පත් පාලනය කිරීමටත්, මාර්ග තැනීමටත්, මුරපොලවල් 600 කට වඩා ස්ථාපනය කිරීමටත්, කලාපය පුරා ගමන් කිරීමට බාධා ඇති කරමින් , එහි ආර්ථිකය විනාශ කිරීමටත් ඔස්ලෝ ගිවිසුම භාවිතා කළේය. දැන් අවම වශයෙන් ඊශ්‍රායල ජාතිකයින් 500,000 ක් හෝ ජනගහනයෙන් සියයට 20 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් වාසය කරන ජනාවාස ඇතුළුව, ඔවුන් විසින් වඩාත් සාරවත් හා ඵලදායී ඉඩම්වලින් වඩා වැඩි ප්‍රතිශතයක් පාලනය කරයි.
ඊශ්‍රායලය බටහිර ඉවුරේ කොටසක් වූ නැගෙනහිර ජෙරුසලම ජාත්‍යන්තර නීතිය උල්ලංඝනය කරමින් ඈඳා ගත් අතර, එහි 200,000ක පමණ වූ යුදෙව් පදිංචිකරුවන්ගේ නිවාස ඉදිකිරීමෙන් පසුව පලස්තීන වැසියන් දැන් සිටින්නේ යන්තම් බහුතරයක් පමණි. මෑත වසරවලදී,බෙන්-ග්වීර් විසින් නායකත්වය දෙන අන්ත දක්ෂිනාංශික හා ආගමික කන්ඩායම්වල ඉල්ලීම පරිදි , ෂීක් ජරාහ් සහ සිල්වාන් අසල්වැසි ප්‍රදේශවලින් පලස්තීන පවුල් පලවා හැරීමේ තර්ජනය සම්බන්ධයෙන් පලස්තීනුවන් සහ පොලිසිය අතර නැවත නැවතත් ගැටුම් ඇති වී තිබේ .
ඉස්ලාමයේ තුන්වන අති ශුද්ධස්ථානය වන අල් අක්සා මුස්ලිම් පල්ලි මත ඊශ්‍රායලයේ පාලනය තහවුරු කිරීම සඳහා , හමුදා ආරක්ෂාව යටතේ එහි පරිශ්‍රය හරහා ඒරියල් ෂැරෝන් සිදු කල ප්‍රකෝපකාරී ගමනෙන් පසුව, 2000 සැප්තැම්බරයේ දෙවන ඉන්ටිෆාඩාව ඇති කිරීමට කොන්දේසි සම්පූර්ණ කෙරුණි. මෙම ඉන්ටිෆාඩා යනු ,විනාශකාරී ඔස්ලෝ ගිවිසුම අනුමත කළ PLO නායකත්වයට එරෙහි නැගිටීමක් තරම්මට සම කල හැක.
2000 සහ 2008 අතර ඊශ්‍රායල ආරක්ෂක අංශ විසින් පලස්තීනුවන් 5,000කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් ඝාතනය කර ඇති අතර, එය පලස්තීනුවන් විසින් ඝාතනය කරන ලද ඊශ්‍රායල ජාතිකයින් සංඛ්‍යාව මෙන් පස් ගුණයක් පමණ වේ.
වෙන් කිරීමේ පවුර (The Separation Wall) සහ ගාසා තීරය අවහිර කිරීම
පලස්තීනුවන් තාප්පයක් මගින් ඊශ්‍රායලයෙන් වෙන් කිරීමට පලස්තීන භූමියෙන් තවත් සියයට 10ක් සොරාගත් කුප්‍රකට වෙන්වීමේ බාධකය ගොඩනැගීමට ෂැරොන් පසුව නියෝග කළ අතර, එමගින් පලස්තීනුවන් දහස් ගණනක් ඔවුන්ගේ පවුල්වලින් සහ සේවා ස්ථානවලින් වෙන් කිරීම සිදු විය.අන්ත දක්ෂිනාංශික ඉල්ලීම් වන “ජනගහන මාරු කිරීම්” සහ “ජනගහන කාල බෝම්බයට” එරෙහිව වාර්ගික පවිත්‍ර කිරීම ක්‍රියාත්මක කිරීම ඉලක්ක කරගත් පියවරයන් මධ්‍යයේ, පලස්තීන නායකයින් ඉලක්ක කරගත් ඝාතන සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත් විය. පලස්තීනුවන්ගේ සංඛ්‍යාව දැන් ඊශ්‍රායලයේ ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් දේශසීමා සහ වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශ තුළ සිටින යුදෙව්වන් සංඛ්‍යාව ඉක්මවයි.
2005 දී, ෂැරොන් ඊශ්‍රායල ජනාවාස 14 ක් වසා දමා ගාසා තීරයෙන් හමුදාව ඉවත් කර ගත් අතර ගොඩබිම, මුහුද සහ ගුවනින් ඇතුළුවීමේ පාලනය පවත්වා ගෙන ගියේය. මෙය බුෂ් පරිපාලනය විසින් කොළ එළිය ලබා දුන් බටහිර ඉවුරේ වඩා සැලකිය යුතු ඉඩම් කොල්ලයක් වසං කළේය.
වසර දෙකකට පසුව, ෆාටා හමුදා විසින් දියත් කළ කුමන්ත්‍රණයක් හමාස් විසින් පරාජය කිරීමෙන් පසුව, ඊශ්‍රායලය එහි වැසියන්ගේ ජීවිත විනාශ කරමින් ගාසා තීරය දිළිඳු ගෙටෝවක් බවට පත් කර , හුස්ම හිර කරන අවහිරයක් පැනවීය. ගාසා තීරයේ මිනීමරු ප්‍රහාරවලින් පසුව එහි පොදු යටිතල පහසුකම් සහ නේවාසික ගොඩනැගිලි, රෝහල්, පාසල් සහ මුස්ලිම් පල්ලි බොහොමයක් විනාශ කිරීමෙන් පසු ජලය සහ විදුලිය වැනි අවම අත්‍යවශ්‍ය සේවාවන් පමණක් සපයමින් එය [ ඊශ්‍රායලය] ගාසා තීරයෙහි කිසිදු ස්වාධීනත්වයක් ප්‍රතික්ෂේප කර ඇත.
එය, මුළු ගසා තීරයම “මුලිනුපුටා දැමීමක් ” ලෙස සංලක්ෂිත වී ඇත. තණකොළ”. මේවාට , ඔපරේෂන් කාස්ට් ලීඩ් (Operation Cast Lead) (2008-09), ඔපරේෂන් පිලර් ඔෆ් ඩිෆෙන්ස් (Operation Pillar of Defense) (නොවැම්බර් 2012) සහ ඔපරේෂන් ප්‍රොටෙක්ටිව් එජ් (Operation Protective Edge) (2014) ඇතුළත් වේ. මැද පෙරදිග ප්‍රබලම ගුවන් හමුදාව විසින් ගාසා තීරයට එල්ල කරන ලද ප්‍රධාන ප්‍රහාර හතකට වඩා වැඩි සංඛ්‍යාවකින් පලස්තීන මරණවල ඒකාබද්ධ සංඛ්‍යාව අවම වශයෙන් 4,164 ක් විය – ඊස්රායල් ජීවිත 102 ක් පමණක් අහිමි විය.
කිසිදු යලි ඉදිකිරිමක් සිදු කිරීමට නොහැකි වී ඇති අතර, ගාසා තීරයේ ආර්ථික තත්ත්වය වර්තමාන ප්‍රහාරයට පෙර ඉතා දරුණු විය. දැන් “සමාලෝචනය වෙමින් පවතින” බව යුරෝපා සංගමය පවසා ඇති එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ සහ අනෙකුත් ආයතනවල යම් ආකාරයක ආධාර මත ගාසා තීරයේ කුටුම්භ වලින් හතරෙන් තුනකගේ ජීවිත පමණ රඳා පවතී.වටලනු ලැබූ මෙම කුඩා ප්‍රදේශය 2020 වන විට වාසයට නුසුදුසු වනු ඇතැයි එක්සත් ජාතීන් 2012 දී, පුරෝකථනය කරනු ලැබූවද , 2017 දී එය සංශෝධනය කර, “ප්‍රති-සංවර්ධනය” පුරෝකථනය කළාට වඩා වේගයෙන් සිදුවන බවට අනතුරු ඇඟවීය.
ජනගහනයෙන් සියයට 20ක් වන පලස්තීන පුරවැසියන් සඳහා ඊශ්‍රායලය තුළ තත්වය අවිනිශ්චිතය. ඔවුන් රටේ දුප්පත්ම මිනිසුන් කොටසට අයත් වන අතර, ඔවුන්ගේ ප්‍රජාවන් නිල නොසලකා හැරීම් සහ අය-වැයෙන් කරන වෙනස්කම්වලට මුහුණ දෙයි.එබඳු දරිද්‍රතාවයේ සහ විරැකියාවේ මට්ටම් ඇති, ප්‍රතිවාදී අපරාධ කල්ලි විසින් අරාබි නගර සහ ගම්වල පාලනය ගෙන යාමේ හේතුවෙන්, මෙම වසර ආරම්භයේ සිට ඝාතන 180කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් සිදු වී ඇත.
2021 මැයි මාසයේදී, ඊශ්‍රායලයේ පලස්තීන පුරවැසියන් වර්ජන, විරෝධතා සහ කෝලාහල මගින් වීදි බැස තිබූ අතර , එය අවුළුවන ලද්දේ, ප්‍රචණ්ඩකාරී වූ පොලිසිය අල් අක්සා පල්ලියට කඩා වැදීම සහ නැගෙනහිර ජෙරුසලම තුළ කුරිරු වාර්ගික පිරිසිදු කිරීමේ ක්‍රියාවන් සිදු කිරීම මගිනි. ගාසා තීරයට එල්ල වූ ප්‍රහාරයට සහ ඊශ්‍රායලයේ වර්ණභේදවාදී ව්‍යවස්ථාවට එරෙහිව, අල්ලා ගත් ප්‍රදේශවල සිටින පලස්තීනුවන් සමඟ ඔවුන් මහා වැඩ වර්ජනයකට සම්බන්ධ වූ පළමු අවස්ථාව මෙය විය. නෙතන්යාහුගේ අන්ත දක්ෂිණාංශික සන්ධානය පලස්තීන නෙසට් [ ඊශ්‍රායල පාර්ලිමේන්තුව] සාමාජිකයින් ඊශ්‍රායල පාර්ලිමේන්තුවේ සේවය කිරීමේ නුසුදුස්සන් බවට පත් කිරීමට සහ ඔවුන්ගේ පක්ෂ , මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වීම තහනම් කිරීමට සැලසුම් කරයි.
පීඩිතයන්ගේ කැරැල්ලක්
ඔක්තෝබර් 7-9 පලස්තීනුවන්ගේ ක්‍රියාවට තුඩු දුන්නේ මෙම අතිමහත් දුක් වේදනා ය. සමූහ සියදිවි නසාගැනීමේ මෙහෙයුමකට සමාන වූ එය, සියලු ප්‍රධාන බලවතුන්ගේ සහාය ඇතිව ඊශ්‍රායලය විසින් ඔවුන්ව සිරකර ඇති ගාල් කඳවුරෙන් ගැලවීමට අධිෂ්ඨාන කරගත් පීඩිත ජනතාවකගේ කැරැල්ලකි.
ලෝක සමාජවාදී වෙබ් අඩවිය (WSWS) පැහැදිලි කර ඇති පරිදි, “ පලස්තීනුවන් අඛණ්ඩව මර්දනය කිරීමේ පදනම මත පිහිටුවන ලද රාජ්‍යයක් සෑම විටම අව්‍යාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයක් වර්ධනය කිරීමට අසමත් විය. ව්‍යාප්තවාදී ‘මහා ඊශ්‍රායල’ ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීම මගින් එහි අරාබි අසල්වැසියන් සමඟ නැවත නැවතත් යුද්ධ කරන අතර පලස්තීනුවන් සමඟ සදාකාලික යුද්ධයක යෙදීම මත එක්සත් ජනපද අධිරාජ්‍යවාදය සඳහා ආරක්ෂක රාජ්‍යයක් ලෙස එහි පරිණාමය සිදු විය . තවද , ලෝකයේ ඉහලම සමාජ අසමානතාවයේ උග්‍ර මට්ටම්වල අස්ථාවර බලපෑම සමනය කිරීම සඳහා වාඩිලාගෙන සිටින ප්‍රදේශවල දක්ෂිනාංශික පදිංචිකරුවන් සහ එක්සත් ජනපද මිලිටරි ආධාර මත තව තවත් දැඩි ලෙස රැඳී සිටීම, නෙතන්යාහුගේ ආන්ඩුවේ ෆ්‍රැන්කන්ස්ටයින් රකුසාට මග පෑදී ඇත .”
ගාසා තීරයට එරෙහි ඊශ්‍රායලයේ ජන සංහාරක යුද්ධය සියොන්වාදයේ ප්‍රතිගාමී හරයේ අවසාන ප්‍රදර්ශනයයි. යුදෙව්වන්ට ආරක්‍ෂිත තෝතැන්නක් සපයන බව කියන ධනේශ්වර රාජ්‍යයක් , ඒ වෙනුවට ඊශ්‍රායල යුදෙව්වන් ඔවුන්ගේ අරාබි අසල්වාසීන් සමඟ සදාකාලික ගැටුමකට පත් කරමින් එහි වෙසෙන පලස්තීනුවන් දශක ගණනාවක් මරණයට, වාර්ගික පවිත්‍ර කිරීමට සහ නෙරපා හැරීම ලක් කර ඇත.
